ITA LIË gevangene of heerscher in de
Middellandsche Zee?
GIBRALTAR - SUEZ - DARDANELLEN
de kluisters van het bekken
Komen de Geallieerden ook in het Zuiden onder druk te staan
SSHSEESm
Venetië: Hoek van het San
Marcoplein met Campanile
ook op politiek en millitair gebied de stand
van zaken ten aanzien van een» gemakke
lijk te overwinnen Italië worden gecorri
geerd. Engelsche en Fransche marine-ex
perts hebben zich vroeger de zaak gemak
kelijk gemaakt met eenvoudig het tonnage
cijfer van de Italiaansche oorlogsvloot te
stellen tegenover dat van Frankrijk en En
geland te zamen, maar mochten vroeger
deze tonnages al een minder juisten in
druk geven van de werkelijkheid, de zaak
is wel geheel anders, nu in den moder
nen oorlog meer dan ooit twee factoren een
woordje van belang zijn gaan meespre
ken, namelijk het luchtwapen en het duik
bootwapen. Uit de jongste gebeurtenis-
Het is nog slechte enkele maanden geleden, dat zoo dikwijls de klacht gehoord
werd, dat in de ontwikkeling van den grooten strijd tusschen Duitschland en
de Geallieerden geen vaart zat. Sedert wij zelf in het conflict zija betrokken
en de gebeurtenissen op het strijdtoonee 1 zich met een even verbluffende als
verrassende snelheid hebben opgevolgd, zoodat wij nauwelijks den tijd hebben
rustig den stand van zaken te beoordeelen, omdat die van uur tot uur verandert,
beseffen wij dat in dezen titanenstrijd om het „zijn of niet zijn" elke minuut
winst of onherstelbaar verlies kan betee kenen. Europa leeft in een zoo razend
tempo, dat de zenuwen tot het uiterste gespannen zijn. .Deze oorlog .onder
scheidt zich in welhaast alle opzichten van vorige oorlogen. De oorlogsmachine
draait op volle toerental, onweerhoudbaar; wellicht zeer binnenkort zullen wij
den definitieven uitslag weten van deze monstrueuze worsteling, waarin de
volkeren van het oude Europa worden meegesleurd. Nu in het Noorden het
grootste drama aller eeuwen zich in een zoo overweldigend tempo ontwikkelt,
richt de aandacht zich op het Zuiden van ons werelddeel, waar elk oogenblik de
ontlading kan komen. Daar heeft Italië een belangrijke stem in het kapittel. Wat
zal Italië thans het groote vraagteeken van Europa doen?
Pallazzo Vecchio
vloot echter allerminst eenzijdig opge
bouwd, maar de admiraliteit heeft zich van
het begin af gesteld op het standpunt van
het evenwicht tusschen zware en lichte een
heden. Waarschijnlijk nog in den loop van
dit jaar zal de Italiaansche oorlogsvloot
omvatten twee slagkruisers van elk 35.000
ton (de „Vittorio Veneto" en de „Litto-
rio"), vier slagschepen van 24.000 ton (de
„Cavour", de „Cesare" de ,Dulio" en de
„Doria"), zeven kruisers van elk tiendui
zend ton twaalf kruisers van 8000 en 5000
ton, eenige dozijnen kruisers voor de ver
kenning, torpedojagers en torpedobooten.
De bouw van deze schepen bewapening,
bepantsering en snelheid is geheel be
rekend op de bijzondere strategische ver
houdingen welke in de Middellandsche Zee
gelden, terwijl en hier sspringt het na
deel van de geallieerde vloot voor operaties
in de Middellandsche Zee onmiddellijk in
het oog bij den bouw rekening heeft moe
ten houding, zoowel met de heerschende
omstandigheden in de Middellandsche Zee
als daarbuiten.
De beteekenis van het luchtwapen moet
in een betrekkelijk zoo kleine zee als de
Middellandsche Zee van groot gewicht zijn.
Een bom heeft grooter uitwerking dan
een granaat de uitwerking van een 200
kg. bom is het viervoudige van een 500 kg.
granaat. Volgens de tot dusver opgedane-
Pallazzo Venizia te Rome met de regeeringsgebouwen van den Dooe.
Op het meer van Nolveno
pering van de weermacht, antwoordt Ita
lië, dat dit waarschijnlijk in nog meerdere
mate het geval zal zijn met de verspreide
koloniën van Engeland en Frankrijk. Hef
is dan ook geen toeval dat vele Engelsche
autoriteiten in den laatsten tijd zich mei
bezorgdheid geuit hebben over de schade,
die Italië kan toebrengen aan het Engel
sche handelsverkeer, terwijl velen in clezi
kritieke dagen openlijk zijn teruggekomen
van hun stelling, als zou Italië door dfl
lange kust gemakkelijk te „verwonden"
zijn. Het is nog niet lang geleden, dat over
deze vraagstukken in de Engelsche pers een
levendige dicussie werd gevoerd en in het
bijzonder of het in oorlogstijd niet beter
zou zijn de handelsvaart door de Middel-
Napels: Maschio Angioino
landsche Zee op te geven en om de Kaap
te leggen maar Engeland heeft niettegen
staande dit alles zijn versterkingen op
Malta uitgebreid, evenals in Freetown
(Kaapstad). Een soort compromis dus,
waartoe Engeland reeds in 19351936 be
sloot, om zoo mogelijk deze twee wegea
naar het Oosten open te houden.
De kluisters dienen .verbro
ken te worden
Wij hebben getracht in het bovenstaande
de strategische positie van Italië te belich
ten en daaruit zal duidelijk geworden zijn
van welk belang de besluiten zullen zijn,
die de Duce ten aanzien van het groot®
conflict zal nemen. Indien Italië naast
Duitschland aan den strijd zal deelnemen,
zullen de Geallieerden ook in het Zuiden
van Europa onder sterken druk komen te
staan en zich letterlijk geplaatst zien tus
schen twee vuren. In dat geval zal Italië
trachten ten koste van alles de kluisters,
waarmede het in de Middellandsche Zee
als heerscher gevangen wordt gehouden, t
verbrijzelen.
Wie Italië zegt, denkt aan de Middel
landsche Zee en het is voorname
lijk in dit verband, dat Italië
«teeds weer genoemd wordt als factor van
doorslaggevend belang in het Zuiden. Te
neer nu de gebeurtenissen op het oorlogs-
errein in het Noorden en midden van Eu
ropa elkaar met een zoo verrassende snel
heid opvolgen, ligt de vraag voor de hand:
wat zal Mussolini doen, zich naast Duitsch
land stellen en Frankrijk in het Zuidoos
ten aanvallen, ofwel volharden in zijn hou
ding als nonbelligerent. Wanneer men zijn
standpunt bepaalt naar de berichten, die
in de Italiaansche pers verschijnen, kan elk
oogenblik worden verwacht dat Italië zich
in den strijd zal werpen, daar staat tegen
over dat de houding van Italië tot dusver
re volhardde in een strikte onzijdigheid.
Wie een blik werpt op de kaart van Zuid
Europa, wordt onmiddellijk getroffen door
üe centrale postitie welke Italië inneemt
In de Middellandsche Zee. Geografisch ge-
Oproken zou dit land de heerscheres over
deze zee moeten zijn, ware het niet dat ook
historische feiten den huldigen toestand
bepalen. Engeland heeft zich in de afge-
ftoopen eeuwen verzekerd van de toegangs
poorten tot deze zee. Gibraltar, Suez en
de Dardanellen zijn in geallieerde handen,
zoodat men de vraag zou kunnen stellen of
Italië nu heerscher of gevangene in de Mid
dellandsche Zee is. Geen ander land kan in
het Middellandsche Zeebekken wijzen op
dergelijke levendige belangen als juist
Italië. De Italiaansche natie is numeriek
het sterkste, de bevolkingsdichtheid van
Italië wordt door geen ander land in dit
gedeelte van Europa overtroffen. Tegen
over de Fransche 1333. k.m. Middellandsche
Zeekust plaatst Italië een kust van 7989
k.m. Maar de Zee zelf is ook voor Italië
een kwestie van vitaal belang. In 1938
werden 20 millioen ton goederen overzee
ingevoerd, dat wil zeggen, ongeveer het
viervoudige van de goederen, die per rail
werden aangevoerd. Van deze twintig mil
lioen ton goederen bereikten 14,9 millioen
ton via Gibraltar, 1,5 millioen ton via Suez
•n 0.9 millioen ton via de Dardanellen Ita
lië. Daarmede is tevens het belang aange
geven van de drie poorten, die ingeval van
een conflict Italië van de wereld buiten de
Middellandsche Zee afsluiten.
„Het is derhalve meer dan een litteraire
frase, te beweren, dat het volksche leven
van Italië op de zee ligt. Maar de zee kau
ook een gevangenis zijn," aldus Gayda in
een van zijn onlangs -gepubliceerde hoofd
artikelen. Door de drie reeds genoemde
ijzeren toegangspoorten kan Italië van
den toevoer van grondstoffen worden ver
stoken. Hierin schuilt meer dan een denk
beeldig gevaar.
Sedert het ontstaan van het Piemontesi-
Eche en van het Italiaansche Kijk hebben
de Engelschen, indachtig het woord van
Palmerston, met genoegen de toename van
dit Rijk gezien, omdat een langere kust be-
teekende, dat het land kwetsbaarder werd.
In 1921 heeft Balfour dit nog eens zeer dui
delijk gezegd, toen hij op de Ontwapenings
conferentie van Washington verklaarde:
„Italië is weliswaar geen eiland, maar men
kan het bijna als een eiland beschouwen.
Ik betwijfel ernstig of het zichzelf zou
kunnen voeden, verzorgen en of het tot
den strijd in staat zou zijn, indien het land
onderworpen zou worden aan een blok
kade. Het opvoeren van de oogst en derge
lijke maatregelen, zooals de laatste tien
jaar door het fascisme werden doorgevoerd,
hebben de door Balfour zoo plastisch ge
schilderde gevaren wel verminderd maar
geenszins uit de wereld geholpen. Om dit
te verduidelijken, was het nauwelijks nog
noodig, dat het Engelsche tijdschrift „Nine-
teenth Century" in zijn Decembernummer
bij een opsomming van de door Engeland
nagestreefde oorlogsdoelen noemde: „de
duurzame en onaanvechtbare hegemonie in
de Middellandsche Zee".
ervaringen zijn de dekpantseringen van de
oorlogsschepen niet in staat een dergelij-
ken slag te keeren. De weg van Gibraltar
naar Suez is 3600 k.m. lang. Om dien weg
te beheersohen is het voldoende het mid
delste deel te beheerschen. En deze heer
schappij ligt op het oogenblik in handen
van Italië. De snelste schepen hebben nog
25 uur van noode om dezen afstand af te
leggen, terwijl Italië onmiddellijk ter
plaatse is om te kunnen ingrijpen. Wan
neer men ten slotte de kracht en de sterkte
van de Italiaansche vloot in de Middel
landsche Zee beschouwt, dan dient niet
vergeten te worden, dat een aanzienlijk
deel van de Britsche en Fransche vloot mo
menteel gebonden is op andere plaatsen, in
de Noordzee, bij Noorwegen en elders. Ita
lië kan evenwel zijn volle aandacht con-
centreeren op het beheerschen van een be
trekkelijk klein gedeelte van de Middel
landsche Zee.
De Engelsche steunpunten.
Onder deze bedreiging heeft Malta
een meening, die overigens door vele En
gelschen wordt gedeeld zijn eeuwenoude
beteekenis verloren. Eens was het een
doorn in het oog van Italië, tegenwoordig
word deze maritieme bases van Engeland
meer beheerscht dan dat zij zelf heerscht.
In minder dan een half uur kunnen de
Italiaansche bombardementsvliegtuigen
van Syracuse boven Malta zijn, van Tri
polis hebben zij slechts twee uur vliegens
noodig. Geen scheepsmanoeuvre kan aan
de Italiaansche waakzaamheid ontgaan.
Maar ook de scheepvaart in het Oostelijke
deel van de Middellandsche zee wordt ge
controleerd door het Italiaansche luchtwa
pen. De eilanden van den Dodekanesos
liggen in de onmiddellijke nabijheid van
Egijpte, Cyprus en Palestina Van Rhodos
naar Alexandrië is het 600 k.m. varens,
Famagosta op Syprus 550 k.m. -— dat wil
zeggen voor een vliegtuig ruim èèn uur
vliegen. En wat aan de luchtaanvallen
mocht ontkomen in deze streken staat het
volgende oogenblik bloot aan aanvallen uit
Brindisi, uit Torbrok en Tripolis. Gibraltar
is wel tamelijk ver weg, maar de 1200 km.
die het scheiden van Sardinië zijn niet on
overkomelijk. En wanneer men de zaak uit
dezen gezichtshoek bekijkt, kan men het
eens zijn met de Gionale d' Italia, de
schrijft, dat „het geheele Middellandsche
Zeegebied en hetgeen zich daar afspeelt,
onderworpen is aan de heerschappij van
de Italiaansche zee- en luchtstrijdkrach
ten." De Italiaansche weermacht heeft bo
vendien uitstekende havens tot haar be
schikking. Het schiereiland zelf wordt te
gen aanvallen beschut door Sardinië en
de Toskaansche eilanden, in het Zuiden
door Sicilië, in het Oosten door Albanië,
door de bezetting waarvan het mogelijk is
de Straat van Otranto af te sluiten. Op de
bewering dat Libye, de Dodekanesos en
Italiaansche Oost-Afrika van het moeder
land geisoleerd zouden worden, wanneer
Italië zich in den strijd zou werpen tegen
de Geallieerden en dientengevolge aanlei
ding zouden kunnen geven tot een versnip-
BENITO MUSSOLINI
De Italiaansche oorlogsvloot.
Evenals op oeconomisch ge1"' soo moet
Venetië Baccino San Marco en S;
sen is op overtuigende wijze gebleken van
welk een overwegend belang deze beide
wapens zijn. In de Middellandsche Zee zal
het er niet anders voor staan. Italië heeft
met opmerkelijke belangstelling de suc
cessen van de Duitsche vliegers gevolgd en
hoewel men in Rome aanvankelijk eenigs-
zins critisch stond tegenover de groote
waarde van het gevechtsvliegtuig, schijnt
de Italiaansche legerleiding daar thans ter
dege van doordrongen. Hoewel ons geen
preciese getallen bekend zijn, mogen wij
toch aannemen, dat Italië thans de beschik
king heeft over ruim honderd onderzee
booten. Wij herinneren ons dat bij de ma
noeuvres, die twee jaar geleden werden
gehouden ter eere van Hitler's bezoek aan
ii Marcoplein (luchtopname)
Rome, 90 duikbooten betrokken waren.
Met het oog op vliegtuigaanvallen zijn de
ze booten van een speciale constructie,
waardoor het mogelijk is tot maximale diep
ten te duiken ruim honderd meter
hetgeen beslist noodzakelijk is, daar de
hooge graad van helderheid van de Mid
dellandsche Zee het vyandelijken vliegers
mogelijk maakt de gang der onderzeeërs
op groote diepte te volgen. Italië heeft zijn
