De Nederlandsche Unie in Soest.
Rob, de moedige Oost-Indiër.
5"
B.-«^-teïr"0,BWOO'd
I
Een goed geslaagde vergadering.
357 Nieuwe leden meldden zich in Soest in 5
K00RVEREENIGING „EXCELSIOR"
Z
aan.
Pijn - Pijn - Pijn
PUROL in huis!
IVOROL De Nederlandsche Tandpasta
Zondagsdienst Apotheken.
Soest
m
Zaterdagmiddag had in het SL Jozef
gebouw aan de Steenhoffstrraat een ver
gadering plaats van een gedeelte der in
Soest wonende leden van De Nederland-
•che Unie.
Hoewel naar schatting een 250-tal per
sonen tegenwoordig waren, konden tot
deze bijeenkomst slechts worden uitge-
noodigd die leden, die bij de voorloopige
secretariaten en den propagandadienst
tot heden bekend waren. Velen hadden
zich nj. rechtstreeks aan het Centraal Se
cretariaat in den Haag opgegeven en de
groote toevloed aanmeldingen uit 't ge
le land is oorzaak, dat ook vele leden
uit onze geemeente eerst later bij de se
cretariaten bekend zullen worden.
DE OPENING.
De heer Vermaas opende deze verga
dering en dankte er voor, dat men, het
mooie zomersche weer ten spijt, in zoo'n
groot aantal was opgekomen.
Veel, aldus spr., heeft U reeds over de
„De Nederlandsche Unie" gehoord en ge
lezen. Deze eerste vergadering is nu noo-
dig om mede de vele leden plaatselijk
saam te binden.
Spr. deelt hierbij mede, dat zoowel in
Soestdijk als Soest een secretariaat is
gevestigd; te Soestdijk bij den heer Berg-
hege en te Soest bij hem zelf. Chef van
den propagandadienst in de heel'
Kruijff, leider van dé colportage de heer
Van Slooten, terwijl als penningmeester
optreedt de heer Dogger.
Nadat de aanwezigen uit volle borst
gezamelijk „Mijn Nederland" hadden ge
zongen, werd het wooad verleend aan den
heer J. F. M. A. van Dijk, secretaris van
„De Nederlandsche Unie" voor de Pro
vincie Utrecht,
DE HEER VAN DIJK
SPREEKT.
Op 24 Juli kwam de bekende oproep
van het driemanschap. Een vriend van
mij, aldus spr., zeide mij toen; „Al zou
die oproep niet gevolgd worden door een
programma, dan nog moet elk Nederlan
der zich aansluiten".
Ook spr. vraagt zich af, of een pro
gramma wel noodig was, om het gehee*
Ie Nederlandsche volk enthousiast te ma
ken.
Hef programma is echter spoedig ge
volgd en hierover wil spr. thans iets zeg
gen omdat de vele aanwezigen het woord
weer moeten uitdragen aan duizenden,
die In de toekomst ook leden van „De
Nederlandsche Unie" zullen worden.
Bij de capitulatie van ons leger viel
er een groote stilte over ons land. Slechts
'één stem van een kleine groep weer
klonk; die stem klonk luid maar hol.
Ons land werd bezet en het volk stel
de zich op volkenrechtelijk standpunt.
De bezettende macht werd door hef
volk erkend en met deze macht wordt
samengewerkt.
Dezelfde kleine groep trachtte al spoe
dig in het gevlei te komen bij de bezet
fende macht, om op haar wijze het land
te dienen, maar deze groep kon niet
spreken namens het Nederlandsche volk.
Het Nederlandsche volk sprak eerst op
24 Juli bij monde van het drieman
schap. In eenige dagen kwamen niet min
der dan li/2 mlllloen adhaesie-befuigin-
gen binnen; dit was het volk van Neder
land!
Maar gelijktijdig kwam ook de critiek;
'goedwillende maar ook kwaadwillende
critiek.
Goedwillende critiek was b.v. de uiting
en de houding van oude politieke partij
en. „Waarom", zoo sprak men daar, „zul
len wij ons haasten. Regeeren kunnen we
Immers toch niet."
Spr. wil er direct op wijzen, dat De
Ned. Unie niet is opgericht om te re
geeren, het wil allereerst zijn een advi»
seerend lichaam.
Nadat de Koningin en de Ministers het
land hadden verlaten is de regeering
overgenomen door de secretarissen-ge
neraal, welke-» personen echter slechts een
uitvoerende macht hebben.
Voorheen was er een bemiddelaar in
den vorm van de 2e Kamer, doch dit
college heeft haar werk gestaakt, waar
door een diepe klove is ontstaan. „De
Nederlandsche Unie" wil deze klove
overbruggen, zij wil zich niet stellen bo
ven deze functionarissen; zij wil achter
deze personen staan om de wenschen van
het Nederlandsche volk kenbaar te ma
ken, om een Nederlandsch -geluid te la
ten hooren.
Deze goedwillende critiek is gevaarlijk;
omdat daardoor vele groote waarden ver
loren kunnen gaan. Niet minder gevaar
lijk is het, omdat hierdoor aan de massa
niet den weg gewezen wordt, waardoor
velen gevaar loopen terecht te komen in
de gelederen van hen, die verkeerde we
gen inslaan. Onze tradiüe's gaan hierdoor
verloren, onze traditie's waarop wij
trotsch zijn.
Een andere critiek is de eigenschap,
welke In onze volksaard verscholen is,
n.1. „de kaf uit den boom te willen kij
ken."
Deze critiek is niet erg, want zij, die
zoo denken zullen in steeds sneller tempo
gaan inzien, dat de weg van het drieman
schap den eenigen weg is, dien het Ne»
landsche volk kan bewandelen.
Velen, die zoo denken, zijn nog onwen
nig, bang voor het nieuwe of onbekend
met het beginsel.
Meer speciaal voor hen zegt spr., dat
het programma van De Ned. Unie in we
zen revolutionnair is, maar geen omwen
teling beoogt van het vele goede, dat tof
heden door het Nederlandsche volk werd
gewrocht. Daarbij bedenke men ook, dat
De Nederlandsche Unie tot samenwerken
bereid is, maar nimmer haar principes
zal prijs geven.
Door hun uitdrijvende- en pijnstillende
werking helpt hierbij altijd veilig en vlug
als geen ander een poeder of cachet van
Mijnhardt. Mijnhardt's Poeders per stuk
8 cent. Doos 45 cent. Cachets, genaamd
„Mijnhardtjes" Doos 10 en 50 ct.
Spr. wijst er hierbij op, dat op sociaal
gebied ons land ver voor was bij andere
landen. Toch hebben wij langs de oude
wegen geen kans gezien de werkeloos»
heid weg te werken en de 400.000 werk'
loozen aan he'c werk te zetten. Wij had
den het steeds over de bestrijding dei
werkeloosheid, maar nimmer over de op
heffing hiervan en dit moest het zijn.
Wanneer wij plannen hadden, dan
brachten wij die in de 2e Kamer. De
scheiding op politiek gebied, kwam dan
naar voren met als gevolg een slap be
wind op menig terrein. Wij hebben de
regeerders daarvoor de schuld gegeven
maar niet zij, maar wij zelf waren de
schuldigen. Jammer is, dat een oorlog
noodig was, om ons tot dit besef te bren
gen; de oorlog die naast alle ellende de
dood vroeg van duizenden van onze bra
ve Nederlandsche vaders en zonen ea
evenzooveel jonge helden.
Dat de jongeren het eerst bezield
worden door de nieuwe gedachte en zich
als de eersten opgeven is begrijpelijk. Zij
immers zijn niet zoo in de oude vormen
vastgegroeid. Maar de ouderen beginnen
ook steeds meer te beseffen, dat er veel
is, dat ons vereenigt en dat er slechts
weinig is, dat ons scheidt. Meeningsver»
schillen behoeven geen splijtzwam te zfln.
Het bewijs hiervan is te vinden in de
groei van „De Nederlandsche Unie"t die
thans eerst 2 maanden oud is.
Maar wat wij belijden moeten wij ook
uitdragen. „De Nederlandsche Unie" wil
geen vertoon, maar vraagt daden. Daarom
moet dit woord ook niet gezien worden
als een propagandistisch maar als een
vergelijkend betoog. We moeten bouwen
aan onze toekomst, dag en nacht en zon
der ophouden. In oorlogstijd gaat dit wel-
ltswaar niet gemakkelijk, maar het Ne
derlandsche volk moet begrijpen, dat niet
gewacht kan worden tot de vredes
conferentie. Op dit tijdstip zal het ge-
heele volk samen gebonden moeten zijn,
om er dan voor te waken, dat ons land
geen provincie wordt maar een zelfstan
dig Nederlandsch volk blijft.
In het programma van „De Nederland
sche Unie" neemt het cultureele de groot
ste plaats in. Sommigen vragen zich af,
wat hieronder moet worden verstaan,
waarop spr. dan wil antwoorden: „Alles
wat kan bijdragen tot onze volkswel
vaart". Dat hierbij niet alleen naar het
stoffelijke maar ook naar het geestelijke
moet worden gezien is begrijpelijk.
Volkswelvaart wil o.m. zeggen werk
voor ieder, terwijl men, oud geworden, de
vruchten moet kunnen plukken van den
gepresteerden arbeid.
Repetitie's en aanmelding voor lidmaatschap 's Woensdags-avonds van S tot 10 uur
Religie en Kunst, Rembrandtlaan 20
is, dat zooveel onzer Hollandsche jongens
den dood zijn ingegaan. Zij zeggen ons,
dat wij op den verkeerden weg waren
en dat wij een andere weg moesten in
slaan. En dat wij thans op den goeden en
door het volk gewilden weg zijn, wordt
wel bewezen door hef feit, dat onze ruf
ten worden ingegooid en onze eigendom
men vernield. Maar zij, die dit doen mo
gen bedenken, dat zij daarmee de rui
ten ingooien van het Nederlandsche volk!
Een ieder moet verder bekenden, dat
'De Ned. Unie geen schuilkelder Is vooi
reactie en voor hen, die vasthouden aan
één figuur. Wij kennen geen persoons-
vergoding en ook het driemanschap wil
daarvan niets weten. Elk van het drie
manschap is bereid terzijde te gaan, wan
neer betere krachten zich melden.
Bij Brand-,, en Snijwonden, Pijnlijke Kloven,
Ruwe handen en Schrale huid.
ZoeKt y •- parUs
Best® V*t e\cgancer
ÜTRECHT M ARIAPLAATS
Het kapitaal mag bij dezen arbeid
slechts middel en geen doel zijn. Waar
om, zoo vraagt spr., is niet gedwongen
het vele doodliggende J^apitaal ten nutte
te maken. Te veel werd voorheen geke*
ken naar de rentevoet en te weinig naai
het nationale belang, dat hiermee kon
worden gediend. Dit klinkt niet anti
kapitalistisch, want het kapitaal is er
om een functie te vervullen.
De arbeidersbeweging heeft een tijd ge
kend, dat zij voor de sociale voorzienin
gen moest opkomen. Daardoor kwam het
ook, dat er b.v. in de S.D.A.P. zeer veel
arbeiders waren, die niet meer Neder
landsch dachten, maar uitsluitend arbei
ders waren,
Het oude groepsbelang heeft het al
gemeen belang geschaad. Daarom zijn
structuur-veranderingen noodig, en deze
zijn alleen te verkrijgen door de voor de
groepen in te stellen corporatiefs Langa
dezen weg kan het Nederlandsche volk
een eenheid worden en langs dezen weg
kunnen nationale leuzen weer worden ge
hoord.
Als spr. "het heeft over de zoo noodige
corporaties, dan merkt hij op, dat wij
niet meer terug willen naar de dagen van
't versche cadetje. Bij gebrek aan 'n an
der lichaam moest deze aangelegenheid
en moesten honderden andere zaken wel
in de Tweede Kamer behandeld worden,
maar zoo vraagt spr., zijn dit zaken, die
in een dergelijk lichaam thuis bebooren,
of moeten die door de groepen zelf, de
corporatie's geregeld worden. Zoo zijn
er vele zaken op verkeerde wijze behan
deld, met als gevolg een slap beleid op
velerlei gebied. Ook onze weermacht
heeft daarvan te leiden gehad en wij vra
gen ons af of hef mede niet onze schuld
Straks als de vlaggen weer zullen wap
peren, a's wij weer aan het werk kunnen
gaan, zullen wij beseffen, wat wij het
dri°manschat> verschuldigd zijn.
Het Nederlandsche volk sluit thans mef
rassche schreden de gelederen. Ditzelfde
Neder'andsche volk weef, dat wij onze
400-jarige vrijheid danken aan den strijd
voor die vrijheid.
En als men ons zegt, dat wij 'gestuwd
moeten worden door een kleine groep,
dan weten wij thans reeds, dat dit een
debacle wordt en niet in het belang is
van ons buurland.
Een dergelijke beslissing vreezen wij
niet, want het was de Rijkscommissaris,
die in zijn rede zeide, dat hij samenwer
king wenschte met vrije mannen. Die vrije
mannen willen wij zijn bi De Nederland
sche Unie en daarom zullen wij niet rus
ten voor de alles omvattende eenheid is
tof stand gebracht.
Een langdurig applaus was de bekrach
tiging dezer gloedvolle, duidelijke en zon
der opsmuk gegeven rede, welke tevoren
ook reeds herhaaldelijk door langdurig
applaus was onderbroken.
VRAGEN STELLEN.
De heer Vermaas wijst er hierna op,
dat de woorden van den heer Van Dijk
aan duidelijkheid niets te wenschen over
laten. Toch wil hij nog gelegenheid geven
tot het schriftelijk stellen van vragen.
Alvorens echter de gestelde vragen wer
den beantwoord, werd gezamelijk het
„Vlaggelied" staande gezongen.
Op de vraag inzake een Ordedienst
zegt spr., dat een ordedienst niet noodig
is, als wij allen maar goedwillende Ne-
derlanders zijn. Maar als men doorgaat
mef onze kanforen in puin te hameren,
dan zal een ordedienst onvermijdelijk
worden.
Inzake een vraag op welke plaats „De
Neder'andsche linie" zich denkt te stel
len, antwoordt spr., dat de Unie wil
zijn een „Raad van Advies", welke boven
de partijen staat. Tijdens den oorlogstoe*
stand kan van 'n regeerïngslichaam geen
sprake zijn. Wij weten niet of zoo'n raad
zal worden aanvaard, maar als anderen
een hoogere troef op tafel leggen, welke
niet op de nationale gedachte steunt, dan
zal de Unie daaraan niet meewerken.
Inzake de werkeloosheid zegt spr., dat
dit 'n gevolg is van autracische stroo
mingen en belemmeringen van het inter
nationaal handelsverkeer. Wij hebben
veel nagelaten om de werkeloosheid op
te heffen, omdat dan onze munteenheid
zou gaan schommelen. Opheffing was mo
gelijk geweest als we de academische
waarden maar hadden losgelaten.
Spreker brengt hierna dank voor het
Doos 20 cent. Tube 60-40-25 cent.
vele werk In Soesé reeds voor De Ned.
Unie verricht. Men bedenke echter, dat
nog lang hard zal moeten worden ge
werkt. Wij kunnen nog niet» doen mef
een half millioen en ook niet mef een
millioen leden. Lid zijn van de Unie b?-
feekenf een opzij zetten van angst en
schroom, met een open vizier uitkomen
voor haar denkbeelden en ijveren vooi
een zeer snellen groei.
Wij bouwen aan een nieuw Nederland.
EEN IEDER PROPAGANDIS1
De heer Kruijff sprak hierna nog eei
woord ter propaganda. Spreker spoort
aan de Unie-gedachte zooveel als maai
mogelijk is te propageeren. Een kleln«
groep propagandisten heeft tot nu toe
alleen gewerkt, maar van nu af moet elk
lid propagandist zijn. Wat propaganda
vermag mag blijken uit het feit, dat van
Maandag 14 tot Zaterdag 19 October in
Soest niet minder dan 557 nleeuwe leden
konden worden ingeschreven.
Spr. besluit met er op te wijzen, daf
het belang van hef Nederlandsche volk
op het spel staat. Vele duizenden solda<
ten hebben hun offer voor dit belang ge
bracht. Geen offer mag ons daarom te
groot zijn, om hun werk in anderen vorm
voort te zetten.
Mef een dankwoord aan den spreke*
en het gezamelijk staande zingen van
het „Wilhelmus werd hierna deze bijeen»,
komst gesloten.
Vermelden we nog, dat het podium rij
kelijk met bloemen en de zaal met natio
nale vlaggen en kernachtige spreuken wal
versierd.
ZONDAG 27 OCTOBER 1940.
DIENST: APOTHEEK „SOESTDIJK"
Van Weedestraat 46, Telefoon 2487.
P.T.T. SOEST.
Aangezien de uitvoering van de avond
bestelling tijdens de verduistering in do
a.s. wintermaanden ernstige bezwaren zal
opleveren, zullen met ingang van Maan
dag 28 October a.s. enkele wegen, zooala
Klaarwaferweg, de Ringweg en de Belve-
dereweg, alsmede meerdere perceelen,
verspreid over de heele gemeente waaf
besetlling door plaatselijke omstandighe
den uitzonderlijk bezwaar oplevert, tij
delijk van de avondbestelling worden tilt*
gesloten. De bewoners van deze perceele*
kunnen desgewenscht hun poststukken af
halen tusschen 18.30 en 19 uur.
De laatste lichting der bijbussen blijf!
voorloopig gehandhaafd te 19.00 uur, aan
het hoofdkantoor te 21.30 uur.
RECTIFICATIE
In de advertentie in ons vorig nummer,
waarin Dr. F. D. Carels zijn vestiging
aankondigt, stond als telefoonnummer
abusief vermeld 2322, dit moest zijn 2333<
WERK GEGUND.
Het overdekken der schuilloopgraven,
waarvoor van gemeentewege vorige week1
de aanbesteding plaats had, is door B*
en W. thans opgedragen aan den heer
H. Groen te Amersfoort, welke laagste
inschrijver was met een bedrag van
f 3280.
ORGELBESPELING
Zondagmiddag a.s. geeft de Ver. van
Vrijzinnig Godsdienstigen in het gebouw
Religie en Kunst een orgelbespeling. De
heer Fred. Breekveldf zal het orgel be
spelen, ferwijl de heer P. du Crocq uit
Bussum, Viool, zijn medewerking ver
leent*
Men zie de advertentie in dit nummer.
M
21. Toen ze hem naar beneden zag tu
ren werd ze bang, dat hij de natuurlijke
ladder gezien hed, die gevormd werd
door de dooreengevlochtenb oomwortela
eu nu op het punt stond haar te volgen.
Daarom tprong ze overeind en trad sen
hol binnen, daf zich in hef ravijn bevond.
22. Rob en Daan zochten nog gerul-
men tijd naar hot meisje, doch eindelijk
keerden ze naar het strand terug, waar
ze hun hongere n dorst stilden door mid
del van het voedsel en wafer, daf voor
hen klaargezet was.
21. Daarna liepen ze langs bet strand
naar den voet van de rotsen, op den fop
waarvan ze het meisje hadden zien ver
dwijnen, maar pog steeds was er geen
spoor van haar te zien. Ze gingen verder
en kwamen aan een met gras bedekte
heuvel, die ze opklommen.
24. Nadat ze eenigen lyd geloopcn
hadden, werd hun den weg vefifperd
door een diepe kloof. Juist wilden ze te
ruggaan, toen Rob op 'n afstand 'a rots
zag, waarvan een brug zich over den
afgrond spande. Dichterbij gekomen za
gen ze, dat de brug, ofschoon tamelijk
breed san de kanten, in hef midden
heel nauw was. „Het moet 'n gevaarlijk
werk zijn om die brug over te steken, zul
len we 't wagenV" informeerde Rob. Hef
schijnt de eenige manier te lijn, om den
overkant te bereiken, dus we zullen hef
wagen", antwoordde Daan grimmig.