De laatste parel visschers van Europa
Op jacht naar de schatten der rivier
Geraffineerde oplichters en handige detectives
Röntgenstralen brengen het aan het licht
Over het algemeen denkt men, dat
uitsluitend in tropische zeeën paar-
len gevonden worden, doch dat is
niet het geval. Wel leveren deze
zeeën de meeste en wellicht ook
■3 kostbaarste parels, terwijl voor-
i in Japan de gekweekte parel de
arkt heeft veroverd. Maar ook
.e zoetwatermossels kunnen, hoe
wel zeldzaam, paarlen bevatten.
Men vindt ze in Europa en Ame
rika. In de beken van Midden-
Duitschland, vooral in Beieren en
Saksen worden de zoetwatermos-
seis zorgvuldig aangekweekt, doch
liesondanks is de parelopbrengst
hier nog niet al te groot.
DE PAREL VISSCHER.
Het nest telt nauwelijks tweeduizend in
woners en ligt ergens in het hart van Eu
ropa, maar desondanks ver van het gewoel
van de wereld. Het is in het bezit van een
bron, het, verzamelpunt van praatgrage da
mes, die urenlang staan te babbelen over
de vele belangrijke gebeurtenissen, welke
zich nu eenmaal in zoo'n vlek afspelen. Ik
heb dit tooneeltje al eenigen tijd zitten
aankijken dan passeert Fran?.
Een eigenaardig vaatje hangtfals een bo
taniseertrommel aan een riem over zijn
schouder. En in zijn rechterhand draagt hij
2en houten schep met twee eigenaardig ge
vormde vorken, waarmede men, als de ste
len niet zoo lang waren, wel aan tafel de
aardappelen uit de dampende schaal zou
kunnen opscheppen.
„Hé Frans, waar gaat de reis heen?''
„Parels visschen."
„Parels? Hier in het bosch?"
„Ja zeker," zegt hij, „gaat U maar mee.
Vlak bij de Gouden Waterval zitten heel
wat mosselen. Kikkermossels."
Hoe de parels in de zoetwatermosselen
komen, vraag ik hem en hij vertelt mij een
verhaal, dat in zeer veel dingen overeen
stemt met het oude Indische geloof, vol
gens hetwelk Visjnoe, de Schepper aller
Dingen, in den tijd van de natte moessons
de parelmossels van den bodem der zee
oproept, opdat ze aan de oppervlakte de
druppels zullen ontvangen, die zich in hun
schaal in parels omzetten.
Onze natuurkundeleeraar heeft het ons
anders geleerd. Deze zei altijd: „Paarlen
zijn woekeringen, ze ontstaan door het
binnendringen van vreemde voorwerpen
ui de door de moeioj rr>et een
kalkafscheiding worden ingekapseld en on
schadelijk gemaakt."
Frans weet dat ook! Zelfs nog beter.
„Bijna iedere parel is de glanzende sarco-
phaag van een klein wezentje, dat in de
schaal verdwaald raakte", zegt hij en
houdt een lange, wetenschappelijke voor
dracht.
Nat en glibberig is het pad naar de ri
vier. Achter een oude water wilg ligt een
smalle parelvisschersboot te schommelen.
We stappen in en boomen stroomopwaarts.
Langzaam,» zoodat niets over het .hoofd
wordt gezien. De oude ligt aan den boeg,
ver over den rand gebogen en tuurt inge
spannen in de diepte.
Daar ligt een klein, zwart voorwerp,
nauwelijks te herkennen. De schep wordt
in het water gestoken en brengt een mossel
ter grootte van een schoteltje aan de op
pervlakte. Frans -bekijkt hem met ken
nersblikken, van alle kanten. „Misschien",
zegt hij. „Hij is ziekelijk vergroeid. De
schalen zijn gerimpeld en brokkelig." Daar
aan herkent men de parelmossels. Gezon
de schelpen bevatten geen hemelsche tra
nen. Steeds weer duikt de schep in de
diepte, grijpt mossels, mossels, steeds maar
weer mossels. Meer dan 400 stuks liggen er
reeds op den bodem der boot. Deze drijft
nu naar het dal. Frans zit op den bodem
der boot. Deze drijft hu naar het dal. Frans
zit op den achtersteven en opnr>t de scha
len met een haakvormig instrument. Eerst
bij de driehonderdste schemert er iets mat-
zilverigs in het glibberige vleesch. Zelfs
tweemaal. Het zijn mooie, ronde, groote
paarlen.
„Dat noem ik geluk", zegt de visseher
vroolijk. „Ik mag dezen dag wel met een
rood kruis 'op den kalender aanteekenen.
BIJ DE ILLUSTRATIES:
Links boven:
Twee paarlen in de hand
van den visseher.
Rechts boven:
De visschers trachten door
het heldere water op den
bodem te zien om de mos
selen te vinden.
Boven midden:
De visseher heeft juist een
mossel gevonden en haalt
haar in de boot.
Link»
Daarna wordt de schaal
met een speeiaal instrument
geopend.
Rechte:
In het vieeseh van de ge
opende mossel liggen twee
parels; een goede vangst,
want op elke 500 mossels
komt slechte ongeveer één
PAvel roe*
EEN ZELDZAAM PRODUCT.
De rivierparels zijn zeldzaam geworden.
De roofbouw en het afvalwater van de fa
brieken, dat de mossels vergiftigt, zijn hier
schuld aan. De laatste noemenswaardige
parelvangst bracht het was in den in
flatietijd f 21.840.op. Voor een partij
van 50 eerste klasse parels van 156.8 ka
raat, die op f 7.834 ge
schat werden, werd
f 11.750 betaald. Thans
brengt iedere zoetwa
terparel van 12 tot 60
guldén op. Vroeger
vond men in Midden-
Europa veel zoetwater-
parels. In de Rijnpro
vincie, in Lüneburg, in
Beieren en Saksen.
Daar werden ze vijf
eeuwen lang zelfs sy
stematisch gekweekt.
Bijzonder gewild zijn
de Elster- en Oelsnit-
zerparels. Daar is zelfs
nog een parélvisscher,
die door den Staat is
aangesteld en iedere
vondst naar Dresden
stuurt. Jaarlijks onge
veer 6 tot 12 stuk.s In
de vorige eeuw was
dat anders. Volgens sta
tistieken werden van
1719 tot 1804, 11286 El-
sterparels gevonden,
waarvan de mooiste tot
een halssnoer zijn gere
gen en in een groen
fluweel etui liggen,
waar ze ook nu
nog te zien zijn. Het snoer heeft een waar
de van ongeveer 1500 gulden. Van 1805 tot
1825 werden 2558 Elsterparels gevonden,
van 1826 tot 1836 1549 stuks, in 1891 vond
men 123 stuks en in 1928 geen enkele. Zoo
is het eveneens in Beieren, waar van 1814
tot 1857 155880 parels werden gevonden.
Anders is het in Noord-Amerika, waar in
de Westelijke Staten thans nog 1500 per
sonen werk vinden in de parelvisscherij.
Bij de zoetwatermossels zijn de hoofd
kleuren: loodgrijs, bruinachtig, lichtblauw
en lichtrood. Donker getinte en zwarte pa
rels, zooals bij de zeemossels zijn groote
zeldzaamheden. De hoop, dat door rationa
lisatie van de parelvisscherij een produc
tief arbeidsveld kan woreïen geschapen,
zal waarschijnlijk niet in vervulling gaan.
De eenige mogelijkheid tot uitbreiding van
dit bedrijf ligt hoogstens nog in de verwer
king der afvalproducten van de parelvis
scherij, die in de parelmoerindustrie wor
den gebruikt.
ECHTE EN GEKWEEKTE
PARELS.
Het is heel moeilijk eohte parels en Ja-
pansche gekweekte parels van elkaar te
onderscheiden het is een probleem, dat
de wetenschap reeds lang bezighield. Ein
delijk zijn er twee methoden ontdekt,
waarby men met 100 pet. zekerheid kan
vaststellen, om welke soort parel het gaat.
Goed beschouwd zijnbeide soorten echt,
want de mossels hebben er hetzelfde pro
ces mee doorgemaakt. Maar de gekweekte
parels ontstaan, doordat de Japanners op
Geraffineerde wijze in het natuurlijk pro
ces ingrijpen en de mossel tot parel vorming
dwingen. Men schuift eenvoudig een klein
parelmoerkogeltje in de schaal, die onmid
dellijk door de mossel met slijm omhuld
wordt. Het duurt dan niet lang, of de pa
rel is klaar. De gekweekte parels hebben
dus een kern, terwijl de echte parels vaak
in het geheel geen kern bevatten. Zelfs
een kleine oneffenheid kan de gevoelige
mossel tot het maken van een parel aan
sporen. Uiterlijk zijn de beide soorten pa
rels volkomen gelijk. Gekweekte parels
brengen echter meestal slechts 20 pet. van
den prijs der echte parels op. Het is dan
ook voor iederen juwelier van het grootste
belang beide soorten uit elkaar te kunnen
houden. Een juwelier zei eens: „In den
loop der jaren hebben wij ons tot ware
pareldetectives ontwikkeld. Bij ons loopt
er geen enkele valsche parel tusschen-
door."
EEN INGEWIKKELD
ONDERZOEK.
Op onze vraag of we een dergelijk on
derzoek eens mochten meemaken, bracht
de juwelier ons naar een donkere kamer,
waar onder luid gesis en geknetter de
stroom voor het Röntgenapparaat werd in
geschakeld; dit maakte al aanstonds groo-
ten indruk. Het doet echter fantastisch
aan, dat de sterke Röntgenstralen 20 minu
ten noodig hebben, om de geheimen van
één enkelen parel te doorvorsch^n! Eén pa-
als de criminalist vingerafdrukken zicht
baar maakt, zoo legt de wetenschappelijke
onderzoeker de inwendige structuur de*
parel bloot. Een kleine foto toont ons den
bouw van den parel.
Iedere parel bestaat uit vele dunne
plaatjes, die slechts fracties van 'n milli
meter groot zijn. In de plaatjes der echte
parels staan de atomen in zeshoeken net
jes rechtop naast elkaar als een regiment
■soldaten. Kijkt het oog der Röntgenstralen
horizontaal door deze plaatjes heen, dan
vertoont de foto slechts vierkanten. Daarom
worden er twee opnamen gemaakt. In de
gekweekte parels staat het regiment dei
atomen, van welke kant ook beschouwd,
steeds slechts in vierkanten opgesteld.
Toch zien de Röntgenstralen niet alles
Ook de microscoop is een groote hulp bij
het onderzoek der parels. Geraffineerde
vervalschers verven de parels, overtrekken
ze met een lakhuidje of fixeeren ze mei
bijzondere kleuren door middel van foto-
technische belichting. Met steeds geraffi
neerder trucs worden de parels bewerkt en
dan ten verkoop aangeboden. Als gevolg
daarvan is het parelonderzoek een weten
schap op zichzelf geworden.
-ADELAAR TEGEN VLIEGTUIG.
Onlangs had een Italiaansch Caproni
bommenvliegtuig in Italiaansch Oost-Afri
ka een heftigen strijd te strijden tegen 'r
adelaar, waarbij de piloot het toch van he'
roofdier heeft mogen winnen. Engelscht
piloten merkten hierbij op, dat adelaar:
veelal vliegtuigen aanvallen. Ondervinding
hebben zij hierbij opgedaan in het tropxscl
Centraal-Afrika. Het aantal Britsche vlieg
tuigen, dat boven Centraal-Afrika vloog er
dat schade leed door toedoen van gieren
adelaars en andere groote vogels, is nie
onbelangrijk. Meestal richtten de vogel:
beschadigingen aan aan de vleugels of der
propeller. Meermalen kwam het daarbi,
voor, dat den piloten niets anders te doer
staat dan zoo voorzichtig mogelijk te poger
den beganen grond te bereiken.
Stralen in den strijd tegen bacteriën.
De New Yorksche gezondheidsdienst heefi
na langdurige proefnemingen het voor
schrift uitgevaardigd, dat alle waterreser
voirs door middel van ultraviolette stralen
moeten worden ontsmet. De analyse heef!
aangetoond, dat deze stralen alle bacteriën
dooden. Ook in de slachthuizen heeft men
uitstekende resultaten met ultraviolette be
straling voor het steriliseeren van levens
middelen bereikt^ Zoo heeft men geconsta
teerd, dat intensieve bestraling zeer bevor
derlijk is voor het conserveeren van melk
ZESTIEN KROKODILLEN ALS
SCHOOTHONDJES.
Lady Isobel Mackenzie is op het oogen-
blik 25 jaren oud, maar heeft dank zij d«
ondernemingslust harer ouders en sind:
eenige jaren ook van haar echtgenoot reed:
een zeer avontuurliik leven achter der
rel, die slechts een doorsnee van enicele
millimeters heeft.
Het proces is toch heel eenvoudig. De
parel komt in een buis, de Röntgenstralen
worden er door heen gevoerd en de fiJm
wordt in het apparaat gedaan. Door kijk-
glaasjes kan men het verloop nauwkeurig
nagaan. Na twintig minuten komen we te
rug en de opname is gereed. Ja, het is
wonderbaarlijk eenvoudig. Maar hoeveel
spanning ligt er in deze twintig minuten,
waar het om duizenden guldens, om heele
vermogens gaat. Het is maar goed, dat hier
alleen de wetenschap een duidelijk en wel
overwogen oordeel velt en dat de bezitter
van deze glanzende schoonheden deze 20
minuten niet meemaakt. Hij zou het
waarschijnlijk niet kunnen begrijpen. Zoo
rug. Zij doorkruiste meerdere malen on
bekende woestijngebieden van Perzië, sloot
vriendschap met Arabieren in Centraal-
Arabië en verbleef bovendien nog een
jaar lang in Guyana. Eenige dagen geleden
heeft zij zich nu naar Europa ingescheept.
Men heeft nog nimmer een dergelijke uit
tocht van een particulier persoon gezien.
Want zij had niet minder dan zestien kro
kodillen en drie groote schildpadden bij
zich. Met deze beesten gaat zij als schoot
hondjes om en zij heeft verklaard nimmer
van deze dieren te willen scheiden. Hierbij
moet intusschen opgemerkt worden, dat dc
krokodillen zich op het oogenblik nog in
het eerste stadium van hun groei bevinden.
Wellicht, dat lady Mackenzie later dan ook
nog wel tot andere gedachten komt.
