Hel Nieuwsblad ENGÊLSCHE RADI0-PR0PAG ANDA. voor SOEST en BAARN Bij het brengen van offers moeten wij bedenken waar het om gaat! De keerzijde van de medaille. Voor den Winkelier ook niet alles rozengeur en maneschijn! LUCHTTERREUR VAN FATAAL GEHALTE. NUMMER 19 ABONNEMENTSPRIJS: voor Soest en Baarn 0.90 per drie maanden, daar buiten 1.05. Losse nummers 6 cent. Advertentiën worden ingewacht tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdags 12 uur. Verschijnt Woensdags en Zaterdags. Uitgave: N.V. Eerste Soester Electr. Drukkerij, Soestdijk. TWEEDE JAARGANG WOENSDAG 10 MAART 1943 OMROEPERS (bij vooruitbetaling) 1 tot 20 woorden 0.92. Elk woord meer 4 cent. Rubriek „Betrekkingen gevraagd" en „Betrekkingen aangeboden"; 120 woorden 0.77 Elk woord meer 0.03 Overige advertenties prijs op aanvraag Redactie en Adm.: Van Weedestraat 7, Soestdijk. Telefoon 2962 - Giro 161165. Met ingang van 1 M.vart j,l. is van kracht geworden de eerste Verorde ning van den Rijkscommissaris, wel ke nadere richtlijnen geeft inzake de inschakeling van Nederland in de al- gemeene Europeesehe oorlogsinspan ning, de z.g. Verordening inzake Verandering van Dienstbetrekking. Volgens deze Verordening mag de werknemer zijn betrekking niet op zeggen, terwijl de werknemer even min ontslag mag verleenen, zonder toestemming van hetgewestelijke ar beidsbureau, Voorts zal de werknemer volgens de waarheid en plichtsgetrouw het Gewestelijk Arbeidsbureau er van in kennis moeten stellen, wie er in zijn bedrijf absoluut onmisbaar zijn,1 cn wie gemist kunnen worden. Deze maatregel, die naar wij aanne men nog slechts de eerste is van een heefé reeks Verordeningen, welke het leven van ons volk gedurende dezen oorlog een geheel ander aanzien zul len geven, gaat reeds vrij ver en zal in de practijk van diep ingrijpenden aard blijken te zijn. Menigeen zal de tekst met onprettige voorgevoelens ge lezen hebben. Toch en dat kan niet dikwijls genoeg herhaald worden moeten wij ons steeds weer realisee- rgn, waar het om gaat. Namelijk om ook ons volk te beschermen tegen het bolsjewistische gevaar, dat onzen godsdienst, onze beschaving en onze haardsteden, bedreigt. Men kan er ze ker van zijn, dat dit gevaar dezen win ter, tijdens de Sovjetrussische offen sieven in het Oosten, ook vele Neder landers, die er voorheen op speculeer den, dat de Duitschers de bolsjewisten toch wel te allen tijde tegen zullen houden, duidelijker is geworden. Zij zijn gaan denken, en toen hun eenmaal duidelijk was geworden, dat Amerika Europa inderdaad aan Stalin over wil laten, is er ook bij deze landgenooten zooiets ontwaakt als Europeesch be sef. Dit is blijkbaar ook doorgedrongen tot de Britsche oorlogspropaganda en het gevolg was, dat deze via haar ra dio-microfoons alles in het werk stel de om de bezette gebieden er van te overtuigen, dat zij toch voorai heusch niets te duchten hebben van een even- tueele bolsjewistische overwinning. Wanneer men nu echter de argumen tatie van de Engelsche propaganda on der de loupe neemt, dan komt men tot de ontdekking, dat de bewijzen voor hun stelling toch allerminst overtui gend werken. Zoo achtte Radio Oran je dezer dagen „een Russische heer schappij over Nederland in geen en kel opzicht historisch waarschijnlijk..." En niet te vergeten; „Het bondgenoot schap tusschen Engeland en Rusland van het vorige jaar bepaalt uitdrukke lijk, dat geen der beide partijen naar uitbreiding van gebied zal streven Tenslotte vraagt Radio Oranje, als een klap op de vuurpijl, onder volslagen negatie van alle gevaren, welke ook onze arbeidersbevolking na vier of vijf jaren oorlogsellende zouden be dreigen: „Waar vandaan zouden de Nederlandsche communisten na den oorlog plotseling een grooteren aan hang kunnen h: 'en? Uit het katho lieke kamp, uit protestantsche krin gen, of uit de sociaal-democratische gelederen?" Dergelijke argumenten zullen on mogelijk in staat blijken om een ern stig mensch te overtuigen. Wij ken nen de bolsjewistische leerstellingen en vooral de practijk! voldoende om te weten, dat het streven van het Kremlin, vóór en na, *de wereldrevo lutie blijft. Het feit, dat het commu nisme vóór den oorlog nooit ineer dan enkele procenten van ons volk heeft kunnen infecteeren, bewijst niets met het oog op den toestand na een oor log, die alle waarden verandert. I^het woord „bolsjewiki" zelf niet reeds af geleid van „minderheid?" Het is vooralsnog voor de toekomst van onze kinderen en kindskinderen beter, indien wij ons voorloopig de offers getroosten, welke noodig zijn om het bolsjewisme buiten Europa te houden. Want dat zulks zou gelukken door middel van Britsche-Sovjet-Rus- sische verdragen, gelooft wel nie mand Houdt Uw gasverbruik in toorn, en spaart eiken dag wat stroom H8 Scholieren van hoogere leerinstel- lingen worden helpers bij het lucht- wapen. Onderricht in het waarnemen van vliegtuigen door den Flak verre kijker Haine-PBZ-Recla-Pa* ro (Van een onzer redacteuren). In drie artikelen over het prijsbe- heerschingsvraagstuk, hebben wij de voorzijde van dé' medaille laten zien, m.a.w.. deze kwestie bezien uit het oogpunt van het publiek. Verschillen de, practische gevallen gaven wij weer en om niet den indruk te vestigen, dat „alle winkeliers woekeraars en Uitbuiters" zijn, zooals een ietwat ge krenkte winkelier schreef, willen wij nu ook eens de keerzijde van deze medaille bezien endan kan het niet anders, of het evenwicht wordt eenigszins hersteld. Eenigszins, ja ge achte winkelier, want het is een feit, velen Uwer collega's nemen het met de voorschiften niet al te nauw, niet om verlies te compenseeren, maar om zooveel en zoo spoedig m geljjk te ver dienen. Want wat bijvoorbeeld te den ken van dien winkelier in Bergum (Fr.), die, dank zij de woekerprijzen in staat was om onlangs enkele huizen te koopen? Daar staat te- genover, dat de zen tijd voor den winkelier, die het wèl meent met de prijs- voorschriften, ook zeer moei lijk is. Want wanneer hij niet oppast, komt hij tus schen de hamer van de Prijsbeheer- sching en het aambeeld van het pu bliek en wordt* onmeedoogenloos te pletter geslagen. We zouden voor beelden te over kunnen geven. Laten wij ons mogen bepalen tot enkele. Het theesurrogaat was tot 1 Febru ari j.1. geprijsd voor 25 cent per pak je. Een prijs, die veel te hoog was. Waarvan echter niet de winkelier profiteerde, maar de fabrikant. De Prijsbeheersching heeft er een stokje voor gestoken en de prijs gebracht op de helft, namelijk 12% cent. Daar mee is het publiek gebaat. Prachtig. Maar wat moet de winkelier, die op 1 Februari nog zat met een paar hon derd pakjes theesurrogaat van 25 ct? Zijn grossier neemt ze niet terug, de fabrikant nog minder. Voor een kwartjp mag de winkelier ze niet meer verkoopen, want dan maakt hij zich schuldig aan prijsopdrijving, hoe wel de goeie man er zelf misschien 21 of 22 cent voor heeft betaald. Hij Met de Prijs beheersching op stap. 4. moét ze verkoopen voor 12% cent per stuk. Dus.hij werkt met verlies. Is het te verwonderen, dat de eene winkelier zegt: Geen theesurrogaat meer in mijn zaak! En de ander: Op een andere manier haai ik dit verlies er wel weer uit! Hier is een onbillijkheid ontstaan, want niet de fabrikant, evenmin de grossier, maar de winkelier wordt de dupe van deze prijsverlaging. Een ander voorbeeld, eveneens uit de practijk. Een pakje soepgroenten werd vóór den oorlog verkocht voor 19 cent. Nu was deze prijs na den oorlog opgeloopen tot 15 cent. Dat is te duur, zei Prijsbeheersching; de prijs moet varieeren tusschen 4% en 6% ct. Na deze prijsvaststelling zijn er hoegenaamd geen soepgroenten voor den winkelier meer te koop ge weest. Vrijwel alle fabrikanten heb ben de fabricage van dit artikel stop gezet, omdat ze niet meer loonend is. Wie is dus in dit geval de dupe? Het publiek. Nu komt er bij den winkelier op zeker oogenblik een vertegenwoordi ger, die soepgroenten z.g. zwart aan biedt tegen den prijs van 12% ct. De winkelier weet, dat zijn klanten graag 15 cent betalen, dus in de meeste gevallen bestelt hij en.... is dus in overtreding. De niet-ingewljde berekent, dat de winkelier aan zoo'n pakje dus 11 a 12 cent 'verdient; toch heeft hij maar 'n normalen winst van 20% en moet daarbij nog het ri sico loopen met de Prijsbeheersching in conflict te komen. Wiens belang is er dus in dit geval gediend? Nie- mands. Zoo gebeurt het ook vaak, dat de Prijsbeheersching den verkoopsprijs van een nog prima kwaliteitsartikel veel lager stelt als de prijs van het zelfde artikel in Ersatz of althans slechtere kwaliteiten. Dit werkt on herroepelijk knoeierijen in de hand, daar hierdoor alle zakelijkheid opzij wordt gezet. Nee, nee, voor den winkelier is het in dezen tijd ook niet alles rozengeur er, maneschijn. Het is, zooals een be kend kruidenier ons naar aanleiding van onze artikelen over deze kwes tie schreef: „Men mloet in dezen tijd wel een buitengewoon nauwgezet geweten hebben als men in het za ken doen niet af en toe boven de (Vervolg pag. 3). Onmeedoogenloos wordt thans de terreur in de lucht gevoerd en niets en niemand wordt daarbij ontzien. Ook de schoolkinderen niet van lan den, die men in woord beweert te zul len steunen, doch met de daad volko men zinloos en niets ontziend belaagt op de meest gruwelijke, onzinnige en schuldige wijze. Dat in den oorlog wel eens enkele onschuldigen mede het slachtoffer worden door bijzondere omstandighe den, schijnt niet te vermijden, doch om half elf in den ochtend van een helderen dag de dood en verderf bren gende bommen lukraak te strooien op een volkomen uit militair en oorlogs- economisch oogpunt onbeteekenend Nederlandsch kustplaats je, bij volko men helder zicht de bommenlast los te laten net precies boven enkele scho len, van welke verwacht kon worden, dat er toen onderwijs in gegeven zou worden, ja, voor een dergelijk optre den, voor een dergelijke mentaliteit zijn eigenlijk geen woorden te vin den. Waar aangenomen mag worden, dat hier in de gegeven omstandighe den niet van fouten of technische te kortkomingen sprake kan zijn, moet men welhaast tot de conclusie komen, dat het de bedoeling is de Nederland sche burgerbevolking bewust en op zettelijk te bombardeeren en er een terreur-actie op uit te oefenen van een zeer verderfelijk gehalte- Minstens 27 onschuldige Nederiand- sche schoolkinderen zijn j.l. Donder dagochtend wreed onttrokken aan hun ouders, die handenwringend de gevol gen van dit vreeselijk gebeuren, moes ten ondergaan, rouwend om het lief ste, wat hun was. De dood, die in het plaatsje Brielle op deze wijze rond- waarde, zal bij velen gerechtvaardigde twijfel doen rijzen aan de eigenlijke oorlogsdoeleinden der aanvallers, die niets ontzien en alleen maar eigen standje willen redden, onbekommerd en met zoo min mogelijke verlie zen. Of onschuldige non-combattanten in landen, van welke men beweert ze tc zullen steunen, daarbij het slacht offer worden, schijnt volkomen bij zaak te zijn, zelfs als h.et betreft jonge kinderen, die nog een geheèl leven voor zich hebben. En dit systeem staat niet op zich zelf. In Brielle thans enkele tientallen schoolkinderen, in Eindhoven een gioot aantal burgerlijke slachtoffers, in een stad in het Oosten des lands groote schade aan woonhuizen en ve le slachtoffers onder de bewoners daarvan, in een Rustplaatsje in het Noorden van het land 34 Nederland sche burgers gedood en zoo gaat het maar door. Het lot der kleine volkeren is dus geenszins van belang bij hen, die voor deze luchtbombardementen verant woordelijk zijn en interesseert hun blijkbaar niet. Als wij, Nederlanders, onzen weg naar een betere toekomst willen po gen te vinden, dan mogen wij niet wachten gp de een of andere „verlos sing" van buiten-af, doch zullen wij ons moeten realiseeren, waar onze plaats is als Europeesch volk en zul len wij daarnaar moeten handelen. Dat is de les der terreur-bombar- dementen, en speciaal van den zinloo- zen aanval op de Brielsche scholen. Van degenen, die „de kleine volkeren zullen verlossen" heeft de burgerbe volking van ons land niets goeds te verwachten, dat is thans wel uide- l\jk en overtuigend gebleken.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1943 | | pagina 1