NIEUWE SUCCESSEN
BIJ CHARKOV.
PANTSERJAGER GERARDUS MOOYMAN,
Levendige Bonnenhandel.
Eerlijk handwerk
voor SOEST en BAARN
OORLOG DER
BONDGENOOTEN.
Winstgevende luiheid
die misdaad kweekt.
margarine en vet.
NUMMER 20
ABONNEMENTSPRIJS: voor Soest en Baarn
0.90 per drie maanden, daarbuiten 1.05
Losse nummers 6 cent. Advertentiën worden
ingewacht tot uiterlijk Dinsdags- en Vrijdags-
middags te 12 uur.
Verschynt Woensdags en Zaterdags
Uitgave:
N.V. Eerste Soester Eiectr. Drukkerij, Soestdijk.
TWEEDE JAARGANG
HET NIEUWSBLAD
ZATERDAG 13 MAART 1#43
OMROEPERS (bij vooruu'setalirig) 1 tot 20
woorden 0.92. Elk woord meer 4 cent.
kin»?.?1 "Be're^killSer gevraagd" en „Betrek-
tangen aangeboden": 1-20 woorden 0.77
Elk woord meer 003
Overige advertenties prijs op aanvraag.
Redactie en Adm.: Van Weedestraat 7.
Soestdgk. Telefoon 2#62 Girc 161165
Nadat de opmarsch van bolsjewis
tische pantserafdeelingen naar de
Dnjepr verijdeld was, zijn - de Duit-
sche troepen in den Zuidelijken sec
tor tot een succesrijken tegenaanval
overgegaan. De midden- en bovenloop
van de Donets werden over een breed
te van 250 K.m. bereikt, verschillende
sleden stormenderhand veroverd en
vijandelijke troepen omsingeld en
vernietigd. Ten Westen van Orel en
Koersk werden hevige aanvallen der
bolsjewisten, die wederom veel tanks,
vliegtuigen en menschen in denv strijd
wierpen, afgeslagen.
In den eentfalen seetor zijn eenige
steden w.o. Rzjew, Bjeloi en Sytsjefka
volgens de plannen ontruimd. Deze
ontruiming geschiedde in /hq.t kader
der frontverkorting en was reeds ge-
ruimen tijd voorbereid, zoodat het ini
tiatief tot deze achterwaarsche bewe
gingen geheel in Duitsche handen lag.
De bolsjewisten, onwetend omtrent de
verdere plannen der Duitsche leger
leiding, traden hier slechts voorzich
tig tastend op.
De Duitsche aanval in het gebied
van Charkov gaat ondanks de opnieuw
ingetreden koude met succes voort en
de Duitsche troepen hebben nieuwe
terreinwinst kunnen boeken. De bol
sjewisten leden hierbij zeer zware
verliezen. Ten Zuiden van Charkov
zijn groote hoeveelheden oorlogsmate-
rieel buitgemaakt. Van zeer veel be
lang is, dat de Duitschers verscheide
ne spoor- en straatwegen in hun
macht hebben kunnen brengen, waar
door de verdediging voor de bolsje
wisten moeilijker is geworden. Gezien
da ontwikkeling der operaties in dit
gebied is het niet uitgesloten, dat de
bolsjewisten zich in de stad Charkov
niet zullen kunnen handhaven.
LUCHTAANVAL OP
BERLIJN.
In het kader der terreuraanvallen,
die de Biitsche en Amerikaansche
luchtmacht den laatsten tijd in ver
sterkte mate op Duitsche steden on<
dernemen, werd ook de Duitsche
hoofdstad aangevallen, Het was de he
vigste, die Berlijn tot nu toe te ver
duren had. In vrijwel alle wijken der
stad braken branden uit, terwijl ver-
- sahïllc.ida kerken g!g dc ïlcdwêgskir
che, ziekenhuizen enz. een prooi der
vlammen werden. Meer dan twintig
vier-motorige bommenwerpers werden
neergeschoten. Het aantal slachtoffers
bedraagt tot nu toe 486 dooden en 377
zwaar gewonden.
Rijksminister Goebbels richtte een
oproep tot de Berlijnsche bevolking,
waarin hij zijn waardeering voor haar
dappere houding uitsprak. „De Engel-
schen beweren, dat de Berlijnsche be
volking nooit zal kunnen doorstaan,
wat de Londenaars hebben doorstaan.
Gij hebt hun Uw antwoord gegeven
en daarbij getoond en zult ook in
de toekomst steeds toonen dat Ber
lijn waardig is de hoofdstad van het
Groot-Duitsche Rijk te zijn."
DE STRIJD IN TUNIS.
V Terwijl het Duitsch-Italiaansche
bruggehoofd rond Bizerta en Tunis in
Westelijke richting werd uitgebreid,
blijken de Duitsche troepen, die in
midden-Tunis een offensieven stoot
in de richting van de Algerijnsche
grens hadden ondei*nomen, zich weer
eenigsfins teruggetrokken te hebben.
Zooals ook te Berlijn werd verklaard,
ging het hier slechts om een gewa
pende verkenning van grooten om
vang. Hetzelfde is ongetwijfeld ook
het geval met het van Engelsche zij
de gemelde offensief, dat Rommel
vanuit de Mareth-linie zou onderno
men hebben.
JAPAN IN NED.-INDIë.
Ter gelegenheid van het feit, dat
Java ruim een jaar geleden door de
Japanners werd bezet, heeft het mili
taire bestuur op dat eiland een ver
slag over de werkzaamheden in het
afgeloopen jaar gepubliceerd. Terwijl
de inheemsche bevolking volgens dit
verslag haar volledige medewerking
verleend heeft, boden de niet-Javanen
een moeilijk probleem. Alle Nederlan
ders, die met de wapens in de hand
tegen Japan hebben gevochten, wer
den als krijgsgevangenen behandeld.
De overigen moesten hun woonplaats
opgeven en mogen het district, waar
zij wonen, niet verlaten. In speciale
districten wonen de vrouwen en kin
deren onder bescherming van het Ja-
^TeZr Br,e"6' welke Donderdag J.l. bi) goed
het doe' "an ee" terreuraanval wa..SJÖ(ldb.rfti,»-St,p/-Pa° r.
pansche bestuur. In de toekomst zal
de aandacht van het militaire bestuur
vooral aan het onderwijs gewijd zijn,
terwijl de Japansche taal en cultuur
zullen worden bevorderd. Als hun
doel op economisch gebied beschou
wen de autoriteiten den overgang
naar de totale oorlogsvoering om Ja
va tot de basis van militaire operaties
te maken. De verhooging van de rijst-
en maïsoogst, welke ook export zal
toestaan, de vergrooting van de teelt
van katoen en hennep, de uitbreiding
van de visscherij en de verplaatsing
van de beschikbare werkkrachten naar
voor de oorlogsvoering belangrijke
productietakken vormen de bijdrage
van Java in den strijd om de vrijheid
van Groot-Oost-Azie, besluit heé ver
slag.
Een ongeloofelijke brutaliteit
van honderden jonge
kereis.
(Van een specialen verslaggever)
Bonnen meneer? Welke bonr.en
wilt u hebben?.
Cigaretten? shag? Een fijne si
gaar? Tracteert u zichzelf eens!
Een snoepkaart mevrouw?
Spctkoop, omdat u er zoo "aardig
uitziet
Bonnenhandel en handel in gedistri
bueerde artikelen in optima formia.
Tientallen jongemannen leuren er
mede langs enkele straten en pleinen
van Amsterdam. Voor hem, die het
niet gezien heeft, is het niet te geloo-
ven en hij, die het ziet, wrijft zich bij
wijze van spreken, de oogen nog eens
uit of hij niet droomt en of het' wel
werkelijkheid is. Het is werkelijkheid!
Deze week zijn wij er eens op uitge
trokken om na te gaan in hoeverre
de fantastische verhalen die daarom
trent in omloop zijn, juistheid bevat
ten.
De Führer heeft den Nederland-
Schen vrijwilliger SS-paiUserja-
ger Gerardus Mooyman het Rid
derkruis van het IJzeren Kruis
•fèrleénd, wegens zijn heldhaftig
optreden in den slag ten zuiden
an het Ladogameer, waar hij
'iet zijn kanon alleen dertien bol-
s)ëwistische tanks vernietigde.
Het .feit, dat een 19-jarige Neder
landsche vrijwilliger deze hooge, Duit
sche militaire onderscheiding ver
wierf, mag velen tot nadenken stem
men. Het betreft hier een onderschei
ding, welke slechts zelden wordt uit
gereikt en dan alleen nog in die ge
vallen, waarin zonder eenigen twijfel
gesproken kan worden van een hel
dendaad. En de eerste Nederlander,
wien deze eer te beurt valt, is een
vrijwilliger uit 'n eenvoudig arbeiders
gezin, zoon van een volk, dat tiental
len van jaren de reputatie genoot van
„niet militair aangelegd" te zijn.
Het verloop der gebeurtenissen aan
het Oostelijk front heeft bewezen, hoe
dwaas en hoe weinig in overeenstem
ming met de waarheid een dergelijke
legende is. Het bleek n.1., dat de Ne
derlander, zoodra men hem een ge
dachte geeft, waarvoor het vechten de
moeite waard is, niet alleen bereid is
om te vechten, maar zelfs een fanatiek
en hartstochtelijk strijder wordt. Leer
zaam is ook in dit opzicht de geschie
denis van den jongen Mooijman, die
zichzelf met kunst- en vliegwerk uit
rekte, tot hij de maat had om door de
keuring heen te komen. En dan mag
de Nederlander dan misschien geen
model-„kazernesoldaat" zijn, in Le
gioen en Waffen-SS heeft hij bewe
zen een uitstekend vechtsoldaat te
zijn, mits hij slechts een goede oplei
ding heeft genoten.
Mogelijk zijn er landgenooten, die
geen beteekenis hechten aan het feit,
dat thans ook een Nederlander Rid
derkruisdrager is geworden.' Van hen
kan men slechts zeggen, dat zij de
slachtoffers zijn van dwaze hitscam
pagnes, terwijl het hun blijkbaar ont
breekt aan het vermlogen om zelfstan
dig over de dingen na te denken. Wie
nog beschikt over een sprankje waar
achtig nationaal gevoel, zal in som
mige gevallen misschien ondanks
Aan Jen Nedérlandïchen SS-pantser-
layer Gerardus Mooyman. die op
16 Februari 1. met zijn pantserafweer-
kanon 13 Bolsjewistische pantser
wagens heelt vernietigd In den strijd
ten Zuiden van het Ladoga-meer. Ie
bet Rldderkrula verleend
GNF-Fotodlenst NSB-Pa* m
zichzelf een gevoel van trots,
omdat in den grooten strijd van het
beschaafde Europa tegen het godde-
looze bolsjewisme ook een van onze
landszonen zich de hoogste onder
scheiding waardig toonde, niet kun
nen onderdrukken.
-Laten wij nooit vergeten, dat de
eenvoudige Nederlanders, die thans
zonder pretenties hun heldhaftigen
plicht doen aan het Oostelijk front,
hun volk en hun land heel wat betere
diensten bewijzen, dan allen, die thuis
zitten te jammeren en te kermen over
de distributie, verlangend naar een
Engelsch-Amerikaansche overwin
ning, terwijl zij in den grond van de
zaak hopen, dat de Duitschers toch
de bolsjewisten eerst nog maar zullen
verslaaft. Zonder dat zij evenwel
eenig risico op zich durven nemen
Ons volk en ons land mogen zich ge
lukkig prijzen, nog zonen te hebben
als deze eenvoudige SS-pantserjager
Gerardus Mooijman!
We hadden gedacht, dat, zooals ook,
wel in deze streek het geval is, hier
en daar een arme drommel zou staan
die met een veeizeggenden ÖiiK dé
voorbijgangers aankijkt en daarbij
zijn tot vuist gevormde hand lang
zaam opent om een boter- of suiker
bonnetje verleidelijk te laten «zien.
Maar zóó is het niet. Op het alom
bekende Rembrandtsplein, op de
Nieuwmarkt en op de beruchte Zee
dijk en misschien nog wel op vele an
dere plaatsen in Groot Mokum, staan
jonge menschen die brutaal en op
dringerig iederen voorbijganger aan
houden met de vraag: „Wat zoekt u?
Wilt u een boterbon of een doosje si
garetten?"
Brutaal en opdringerig, als er ten
minste geen onraad te bekennen is.
De organisatie van deze bonnen- en
zwarte handelaren klopt als een bus.
Nadert een agent in uniform, of ,,'n
stille", zooals een rechercheur in den
volksmond heet, danweg alle
handel. De handen verdwijnen in de
zakken, de petten blijven scheef op
den kop en lanterfanterig als beroeps-
kringetjesspuwers loopen de „hee-
ren" met hun overvloed aan bonnen
een paar honderd meter naar links of
naar rechts. Nauwelijks echter heeft
d»2 dienaar der wet zijn hielen gelicht
of het groote spel begint weer van
voren af aan in een broederlijke eens
gezindheid.
'k Weet niet of al die bonnenhande
laars zich in een gilde vereenigd heb
ben, maar in ieder geval is het ken
merkend voor de eendracht, die onder
deze lieden heerscht, dat de prijzen bij
allen hetzelfde zijn. Of u nu bij A
of bij B komt, een suikerbon kost
steeds hetzelfde schrikbarende bedrag
en als men er tien tegelijk neemt,
krijgt men een, overigens heel gerin
ge, korting. Coulant vindt u niet?
Hoe die tientallen, we mogen wel
schrijven die honderden bonnenhan
delaars, die alleen al in het hartje van
Amsterdam staan, aan die voorraad
bonnen komen? Ten eerste zal de
misdaad, de bonnendiefstal, er wel
niet vreemd aan zijn, en ten tweede
worden de bonnen door deze -jonge
mannen voor een appel en een ei van
arme stumperds gekocht. Dat hierbij
gewetenloos te werk gegaan wordt,
behoeft geen betoog. En eveneens be
hoeft niet apart gezegd te worden,
dat zij, die de bonnen tegen de dwaas
hooge prijzen koopen, hoe verleidelijk
dat misschien voor sommigen ook is,
de misdaad in de hand werken.
De strijd tegen deze lieden is moei
lijk. De politie heeft er handen vol
werk aanDe handelaars zijn go-
chem, maar de politie is slimmer en
dagelijks verdwijnen een paar hande
laars uit het stadsbeeld in het politie
bureau. Doch dat schijnt de bonnen-
verkoopers niet af te schrikken. We
spraken een jongeman, die suikerbon
nen en doosjes sigaretten te koop
aanbood.
Hoeveel verdien je daar nu mee?
Da's verschillend. De eene week
v/at meer, de andere wat minder;
soms heb ik in één dag zoo'n klap, dat
mijn heele week goed is.
Doe je het werk al lang?
Een dikke maand. En dan ver
telt de jongeman, die er vrij netjes
1
uitziet, dat hij ergens in Limburg
woont, maar alleen om in bonnen te
kunnen handelen, als domicilie Am
sterdam heeft uitgekozen.
Had je geen werk?
Jawel, doch ik verdiende maar
j 20.per week.
Kun je niet beter 20.— p. week
met eerlijk werken verdienen dan
veel meer met arbeid. als je dit ten
minste arbeid noemt die de gevan
genisdeuren voor je opent?
Ér doen het er toch zooveel!
Het gesprek schijnt- den jongeman
die misschien 25 jaar telt, te verve
len. Hij tikt flauwtjes aan zijn pet en
schiet een heer met een fiets aan
meneer sigaretten?
Ook hier zal de kruik zóólang te
water gaan tot zij breekt.
Een man van middelbaren leeftijd
komt op me af: is dat niet iets
voor uw vrouw? Hij opent zijn acte-
tasch en haalt er een paar sierlijke,
nieuwe damesschoentjes uit
Ik schud van nee.
Heeft u dan niets te verkoopen?
Een vulpen of een horloge?
Geen drie stappen of een fietsband
wordt nu te koop aangeboden. Ik
hoor een exhorbitant hoog bedrag
mompelen en dan roept dezelfde stem
me. fluisterend achterna „een spot-
kóopje"
Jaap, jö wees voorzichtig, ajl je
in 't gevang komtEen vader
^waarschuwt zijn zoon, doch de zoon
nt.cnil hel risico en de vader strooi
pelt verder.
Zoo gaat het, dag in, dag uit.
Of er tegen al deze menschen niet
met een straffere hand opgetreden
kan worden? We meenen van wel.
Waarom het niet gebeurt, is ons ech
ter een raadsel. Verhandelden deze lie
den alleen hun eigen bonnen, dan was
'i nog tot daaraan toe, maar nu bij de
zen handel andere en wel misdadige
elementen in het spel komen, dient er
toch. een einde aan gemaakt te wor
den, mede terwille van de handelaren
zelf. Doch tot dat oogenblik gaat de
handel levendig door:
Mevrouw, een suikerbon of een
snoepbonkaart? Het is vandaag te
geef
(Nadruk verboden).
KEURINGEN WAFFEN-SS EN
HET LEGIOEN.
Het SS-Erzatzkomijiando Niederlan-
de deelt mede:
Nederlanders van Arisch bloed, in
den leeftijd van 17—45 jaar (ook ge
huwden), die lichamelijk /zoowel als
geestelijk goed ontwikkeld zijn en
zich geheel kunnen geven aan de
eischen, die de opleiding hun stélt,
kunnen zich bij de genoemde adressen
vervoegen, ten einde gekeurd te wor
den.
Thans bestaat ook de mogelijkheid
tot opleiding en dienstvervulling in
Nederland, in een speciaal wacht-
bataljon. Gezinsleden dezer vrijwil
ligers hebben gelijke voorrechten als
dcgeneji, die dienen in de Waffen-SS
of het Legioen: kostwinnersvergoe
ding, kostelooze ziekenverpleging ex
tra levensmiddelen enz.
Tijdens deze keuringen kunnen zich
ook diegenen melden, die tot de Ger-
maansche SS in Nederlaftd willen toe
treden.
19.3.43 9.00, Rotterdam, Deut-
sches Haus, Westzeedijk.
19.3.43 15.00. Den Bosch, hotel
Noordbrabant, Markt 45.
20.3.43 9.00. Roermond, N.S.D.
A.P., Swalmerstraat 61.
20.3.43 15.00, Arnhem, Wever
straat 16 b.
21.3.43 9.00, Hengelo, Deutsches
Haus.
21.3.43 15.00, Zwolle, hotel Pe
ters, Markt.
22.3.43 9.00 Groningen, Con
certhuis, Poelestraat.
22.3.43 15.00, Leeuwarden,
Huize Schaaf, Breedstraat.
23.3.43 9.00, Amsterdam,
school Iepenweg 13.
24.3.43 10.00, Utrecht, Wehr-
machtheim, Mariaplaats.
25.3.43 10.00, Amersfoort,
dienstgebouw, Leusderweg.
26.3.43 10.00, Den Haag, café
„Den Hout", Bezuidenhoutscheweg.
Bij alle uitingen van Engeland's
twee groote bondgenoten in dezen
oorlog, Amerika en Je Sovjet-Unie
valt het steeds weer op, hoe weinig
belangen deze drie bondgenooten in
werkelijkheid gemeen hebben. Zulks
bijvoorbeeld in tegenstelling tot
Duitschland en Italië, wier belangen
inderdaad parallel -loopen, tengevolge
waarvan een hechte gemeenschap
ontstond, waarin beide partners uiterst
scherp-rekening houden met elkan
ders wenschen en verlangens
Zoo vernemen wij thans weer, dat
Eneil'ano"d0r volsla®=n negatie van
Engelang s aanspraken op de heer-
Zee' heeft medegedeeld,
dat de V.S. een marine willen bou-
WHken na den oorlog in staat zal
blijken om alle wereldzeeën te be-
Beze mededeeling moet
den Engelschen, die ondanks de suc
cessen der Duitsche onderzeeërs, nog
altijd vol trots vasthouden aan de
leuze „Bnttanla rule the waves", nt
niet bepaald als hemelsche toekomst-
n™1!1" df, ooren geklonken hebben.
De V.S. zullen een dergelijke vloot
overigens hard noodig hebben, als zij
hel Engelsche imperium eenmaal zou-
den erven
De houding van de Sovjet-Unie be-
hoeft, na de conferentie te Casablan-
o?'i- ïeliïk geen nadere illustratie.
in. heeft alleen belangstelling voor
zijn eigen doeleinden en voelt niet de
minste verplichting om daarbij reke
ning te houden met de belangen van
zijn bondgenooten. Bekend is o.a. in
dit verband, de meer dan achtelooze
behandeling, welke de Amerikaansche
en Engelsche journalisten in de Sov
jet-Unie ondervonden.
Engeland zelf bevindt zich zoo lang
zamerhand in een zeer onprettige si
tuatie tusschen deze twee groote broe
ders in, tusschen wie de ruzie zonder
eenigen twijfel op een goeden dag ook
los moet barsten en het maakt zich he
vig ongerust over de toenemende com
munistische propaganda op het eigen
eiland, waar deze, gehuld in eert pa-
triottischen mantel, dagelijks veld
wint. Een deel van de Engelsche pers
maakt zich hier den laatsten tijd ern
stig ongerust over.
Men moet' echter erkennen, dat En
geland zijn grooten bondgenooten al
zeer weinig ie verwijten heeft, in aan
merking genomen de methode, waar
op het zelf met zijn kleine zij het in
vele gevallen niet meer dan „juridi
sche" bondgenooten heeft 'omge
sprongen. Kenteekenend is bijvoor
beeld het geval Polen. Dit land leen
de zich er aanvankelijk, onder invloed
der Britsche garanties, toe om den
oorlog in Europa te ontketenen. Nu
het Poolsche emigranten-comité te
Londen protesteert tegen het feit, dat
de Sovjet-Unie er blijkbaar niet over
denkt om na een geallieerde overwin
ning de Poolsche gebieden, welke in
1939 door de bolsjewisten bezet zijn,
terug te geven, hult Engeland zich ten
aanzien van dezen kleinen bondgenoot
in een veelzeggend stilzwijgen. In de
aangelegenheid der bolsjewistische
benden in Joego-Slavië, die met hulp
en steun van de Sovjet-Unie trachten
den oorlog op den Balkan vooït te
zetten, geldt iets dergelijks. Het Zuid-
Slavische emigrantencomité te Londen
voelt er niets voor om deze benden
op verzoek van Moskou te erkennen;
Engeland wacht er zich echter zorg
vuldig voor om in dezen ook maar
een vinger voor den vroegeren bond
genoot uit te steken.
En tenslotte kunnen wij Nederlan
ders zelf ook meepraten over dezen
„oorlog der bondgenooten". Wij ver
loren West-Indië (omdat Roosevelt
bang was, dat de Duitschers anders
onze bauxietmijnen zouden bezetten!)
zonder dat Engeland zich er zelfs
maar mee bemoeide, zelfs toen er
twee Nederlandsche Ministers te Lon
den aftraden. Nederlandsch-Oost-In-
dië was slechts een simpele phase in
den Japanschen opmarsch. Aan ern
stige verdediging was door de Engel
schen en Amerikanen zelfs niet ge
dacht, nadat de Nederlandsche mari
ne zich voor de Anglo-Amerikaan-
sche belangen in het Verre Oosten
had geofferd. En tenslotte zijn daar
de Britsche bombardementen op de
Nederlandsche burgerbevolking aan
de orde van den dag, om ons er aan te
herinneren, dat Engeland in werke
lijkheid al even weinig belangstelling
heeft voor het lot en de belangen van
zijn kleine bondgenooten, als de groo
te bondgenooten voor het wel en wee
van de Britsche bevolking.
Het is wel een fraai beeld, dat
deze oorlog der bondgenooten oplevert.
Hou zouden deze mogendheden zich
wel voorstellen, om de wereld te or-
ganiseeren, na een eventueele, geal
lieerde overwinning? Volgens een ge
meenschappelijk plan (het beroemde
Atlantische Charter bijvoorbeeld), of
in een algemeenen strijd van bolsje
wistische-, Amerikaansche en Engel
sche plannen? Gelukkig zullen wij in
de praktijk voor de zegeningen van
dergelijke „oplossingen" gespaard blij-
Bij verstandiggebruik kan men
met weinig gas veel doen I
FRUITTEELT IN HET
OOSTEN
In tegenstelling tot de veelverbrei
de meening, dat de fruitteelt in het
bezette Oosten niet op groote schaal
mogelijk zou zijn, staat het feit, dat
een groot deel van het land niet al
leen fabrieksfruit. maar ook tafelooft
kwaliteit .e-tert. Want in
mlllloen SA grvo-e gebied der
SilH ïr 6 zijn Strekt,, met een zoo
™ïf. talmaat, dat er zelfs wijndruiven
groeien Daarmede is de mogelijkheid,
daar ook andere niet zoo veeleischen-
vruchten als appelen, peren en
pruimen te verbouwen, duidelijk be
wezen. Een bijzonder geschikt fruit-
gebied ligt bijvoorbeeld aan den mid
denloop van den Dnjestr ten Zuidoos
ten van Kolomea, alsmede aan den
benedenloop bij Kischinew..
De mogelijkheid bestaat,' dat heil
oosten m de toekomst steeds meer
al- leverancier van fruit pp den voor
grond zal treden. Natuurlijk moeten
el^de 'ruitsoorten aangeplant
worden, die de wintertemperaturea
kunnen verdragen.
DE EXTRA BOTER VOOR
PERSONEN TOT 21 JAAR.
Bon wordt later bekend gemaakt.
Het nummer van den z.g. „extra"-
boterbon voor personen beneden 21
jaar, welke bon met ingang van Vrii-
dag 12 Maart 1943 gedurende een pe
riode van 60 dagen (dus tot en met
Maandag 10 Mei a.s.) recht geeft op
liet koopen van 125 gram boter of
margarine, zal op 12 Maart nog niet
worden bekendgemaakt.
De rechthebbenden kunnen er even
wel op rekenen, dat zij deze boter te
zijner tijd zullen kunnen verkrijgen
aangezien het hier geenszins een ver
laging van het boterrantsoen betreft.
f)l,t faJ}tsoen blijft voor personen van
tot 21 jaar ongewijzigd gehandhaafd
op 175 gram per week en voor kinde
ren van 0 tot 4 jaar op 87^ gram per
week.
Zoodra zulks mogelijk is, zal 't num
mer van bovenbedoelden boterbon
worden bekendgemaakt.
Op de boterbon 10.
Vóór Dinsdag 16 Maart inleveren.
Van Woensdag 24 Maart tot en met
Zondag 4 April 1943 zullen de met
„Boter 10" gemerkte bonnen van de
bonkaart voor voedingsmiddelen recht
geven op het koopen van margarine
er bak- en braadvet, met dien ver
stande, dat men voor de helft van het
aantal bonnen, dat men bij zijn win
kelier heeft-jngeleverd, margarine e*
voor de andere bak- en braad
vet ontvangt.
Het publiek dient de bonnep ..Boter
10" zoo spoedig mogelijk, doch uiter
lijk op Dinsdag 16 Maart 1943 bij den
detaillist in margarine en bak- en
braadvet in te leveren, waarna deze
in den loop van het tijdvak van 24
Maart tot en met 4 April a.s. voor de
helft van het aantal ingeleverde bon
nen margarine, en voor de andere
helft bak- en bi .advet aan den klant
zal afleveren Bij den slager kan men
bon „Boter niet inleveren.
De detaillisten moeten er dus zelf
voor zorgen, dat hun klanten de mar
garine, en het bak- en braadvet in de
verhouding half om half ontvangen.
Tegen winkeliers. er medewerking
te wenschen mocf laten, zal streng
worden opgetreden.
Het lijdt geen twijf 1, of velen
zweeft thans onder invloed van de
reeds genomen en nog te verwachten
maatregelen inzake de inschakeling
van Nederland in den totalen oorlog
het schrikbeeld voor oogen, dat zij
binnenkort hun geriefelijke woning
en hun geriefelijke schrijftafel zullen
moeten verwisselen voor de werk
plaats en voor de fabriek. Voorwaar,
deze gedachte is niet al te aangenaar
want velen zullen het gevoel krijgei
dat hun op eenmaal ontnomen is, w«>
zij in den loop der jaren door noestei.
arbeid en vlijt veroverd hebben. De
zulken doen er echter goed aan te be
denken, dat het beter is, gedurende
korten tijd als arbeider met eerlijk
handwerk in een bescheiden levens
onderhoud te voorzien, dan de rest
van het leven in lompen te slijten on
der den knoet van het bolsjewisme.
Afgezien daarvan zal een dergelij
ke arbeidsperiode van groot belang
blijken bij de bevordering van de een
heid en de onderlinge waardeering
van ons volk. Wij denken hierbij n.1.
aan de resultaten, welke de Duitsche
Arbeidsdienst in de afgeloojjen tien
jaren reeds heeft afgeworpen. En niet
te vergeten het groote experiment,
dat de Duitséhe regeering in 1936 heeft
ondernomen, toen een groot aantal
vooraanstaande journalisten, hoofdre
dacteuren van groote bladen en hooge
ambtenaren van het Propaganda-mi-
nisterie, gedurende zes of acht weken
in een fabriek ging werken en in dien
tijd ook uitsluitend door dien arbeid
in hun levensonderhoud voorzagen.
Deze mannen verklaarden allen zon
der uitzondering, dat zij van hun le
ven niet meer lichtvaardig zouden
oordeelen over de problemen van hun
vclksgenooten-arbeiders, terwijl hun
waardeering voor de fabrieks- en
handenarbeid met honderd procent
was gestegen.
Alleen langs dezen praktischen weg
wordt een waarachtige volkseenheid
gesmeed en het wil ons voorkomen,
dat tenslotte ook ons volk, behalve
met onzen Arbeidsdienst ook met de
ze nieuwe ervaringen zijn voordeel
zal kunnen doen.