Land zonder mannen
Mijevsche Mijmeringen
Ode aan Minister Beel.
SOESTER COURANT
Abonnementsprijs 11.50 p. kw.
22e Jaargang - No. 53
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156
Franco per post I 1.75 p. kw.
Dinsdag 8 Juli 1946.
Wie wind zaait zal storm oogsten.
Als een furie is de nazi-barbarij over
Europa getrokken, brandend, moor
dend, haat en rouw achterlatende.
Hoe is het nu met datzelfde nog
steeds niet gedesnazificeerde
Duitschland?
Telkens weer hooren wij, dat schut
tingen en muren met hakenkruizen
worden besmeurd, uitingen van den
Nazi-geest, die nog niet is gedood.
„Onder Hifler hadden wij geen hon
ger*', is de leuze, die steeds weer
opduikt, doch waarbij wordt verge
ten, dat de hongerperiode aan het
gruwelijke Hilter-bewind is te wijten.
We zijn in de gelegenheid geweest
te spreken met een der bezettings-
autoriteiten, een Franschman, resi-
deerende in Baden-
Zie hier, wat hij vertelde:
Wat het eerst opvalt in Duitschland,
is het ontbreken van mannen, man
nen in de kracht van hun leven. Hef
aantal vrouwen, kinderen en oude
mannen is ver overwegend. Het door
Frankrijk bezette deel van Baden
telt 325.000 vrouwen tusschen de 20
en 50 jaar, waartegenover 167.000
mannen van denzelfden leeftijd staan.
Sinsheim, een plaatsje bij Baden-Ba -
den, telde voor den oorlog 5000 in
woners. Zeshonderd mannen zijn niet
teruggekeerd. Het dorp telt in den
leeftijd van 20 tot 40 jaar vier vrou
wen op één man.
Volgens onzen zegsman beginnen de
verschillende gevolgen van deze „uit
holling" zich voor het „Herrenvolk"
al te openbaren. En waar deze toe
stand mei aïleeft geldt voor Baden.,
maar voor het geheele rijk, kunnen
we aannemen, dat dezelfde tonden-
zen die zich in het Fransche gedeel
te beginnen te laten gelden, óók in
de rest van het land naar voren ko
men.
Politiek gesproken kan men zeggen,
dat het leven „vrouwelijker" zal wor
den. Niet in die beteekenis, dat de
Gretchen's met de lange blonde
vlechten en de zachte blauwe ooge/n
hoe heeft dat eertijds zoo geïde
aliseerde type zich overigens leeren
kennen in de plaats komt van den
landsknecht met de soldatenlaars,
maar wel in deze, dat de vrouw meer
openstaat dan de man voor beïn
vloeding van die duizend-en"een nie
tigheden.
Groot zullen deze gevolgen overigens
wel niet zijn, want de politieke be
langstelling in Duitschland is wel
grootendeels verdrongen door de
zorg om het dagelijksche brood.
Vooral de huisvrouw interesseert zich
meer voor de broodkaart dan voor
de kaart van Europa.
Sociaal gezien zijn de gevolgen veel
ingrijpender. Het werk komt nu neer
op de vrouw. Niet alleen op het land,
maar ook in de fabrieken, die nóg
of wéér draaien, moet de vrouw het
werk opknappen. De duizenden bui-
tenlandsche dwangarbeiders zijn
verdwenen de Duitsche vrouw
neemt echter niet alleen haar positie
in tijdens het werk, maar ook daar
na. Waren de buifenlandsche arbei
ders verstoken van nagenoeg alle
huiselijkheid, de „Hausfrau" van nu
is het evenzeer, en de gevolgen zijn
analoog. Tot nu toe heeft alleen Rus
land laten zien, dat vrouwenarbeid
in de fabrieken gepaard kan gaan
met een stijgend geboortecijfer; in
Duitschland neemt het aantal wiegen
af en het aantal dancings toe.
Laat het waar zijn, dat dit een na-
oorlogsch verschijnsel is de be-
bezetters van Duitschland na den
eersten wereldoorlog hebben eenzelf
de ervaring opgedaan als de bezet
ters van vandaag en we behoeven
maar te kijken naar de danswoede
in eigen land, toch is de immoraliteit
veel dieper ingevreten dan ergens
anders. Waf na 12 jaar nazi-ideologie
ook niet anders te verwachten was.
De „Gemakkelijkheid" in de verhou
ding lusschen man en vrouw aange
kweekt onder het Hitier-regiem, is
verder ontaard tot een gulzigheid.
De slagzinnen van Goebbels over 'n
groot en sterk volk en Germaansche
moeders, hebben het veld moeten
ruimen voor tabletten chocolade
of een stuk gerookt spek.
En de Duitscher zou de Duitscher
niet zijn, als hij daar ook niet weer
met zijn bekende „Gründlichkeif"
over zou willen gaan ,,maszregeln,\
En er gaan in ernst stemmen op om
polygamie of bigamie wettelijk mo
gelijk te maken.
De Duitscher blijft zwaar op de
hand, hoe licht ook zijn zeden zijn.
Een vriendelijk lezer, o, ze zijn
natuurlijk allemaal vriendelijk, doch
ze toonen het niet altijd, schreef
me heel amicaal: „Mijer, je kankert
me teveel, daar schieten we niet mee
op. leder moet helpen met den op
bouw, afbraak hebben we genoeg ge
had".
Ja, vriend Jansen, je hebt schoon
gelijk. Ik kanker inderdaad veel.
Maar zeg eens met de hand op je
hart, kanker ik ongegrond?
Er zijn menschen, die kankeren,
omdat het in hun aard ligt, maar dat
is bij mij heusch niet het geval. Ik
ben een tamelijk bejaarde, maar
zeer levenslustige ouwe heer, met
een zeer optimistischen kijk op het
leven en verre van een zuurpruimer,
een kankerpit, wien het kankeren tot
een tweede natuur is geworden.
Wanneer ik dan af en toe eens „kan
ker" dan is dat niet om zoomaar m'n
gemoed eens te luchten, maar om
op fouten en misstanden te wijzen,
in de hoop, dat daardoor verbetering
zal komen.
Zou het eenmaal zoover komen in
de maatschappij, dat ieder de be
staande fouten zag en ook afkeurde,
dan zouden we gauw een eind in de
goeae richting zijn. Maar helaas, al
te vaak worden fouten en misstanden
goedgepraat of met een: „nou ja,
er is nou toch eenmaal niks aan te
doen" voor bijgel oopen. En dat
moet nu net nietl
Is het niet zéér beschamend, voor
ons Nederlanders, dat bijvoorbeeld
op den landelijken herdenkingsdag
in het Zeisterbosch door een spreek
ster werd gezegd:
„Toen wij uit het concentratiekamp
kwamen, hadden wij maar één ge
dachte, één boodschap: eenheid.
Wat vonden we? De profiteurs lie
pen rond, er was een illegaal pluto-
cratendom ontstaan.
Men deed zwaar aan politiek en de
Meikevers :en de Sepfcemberhelden
voerden den boventoon.
Hand-boven-het-hoofd-houderij en
corruptie was al waf de klok sloeg.
De prominenten in staat en maat
schappij, die nu weer in hun ze-
fels zitten, waren in de illegaliteit
niet thuis en lieten het gevaarlijke
werk aan den kleinien man over.
Maar wij hebben niet gecapituleerd
fegen den mof en wij zullen niet ca-
pituleeren tegen de geboterde hoof
den."
Toen wij uit het concentratiekamp
kwamen.een jaar geleden!
Is er sindsdien iets veranderd? Of is
de toestand verergerd?
Hoeveel zwaar beboterde hoof
den zitten nog in hooge functie's als
of er geen koufje aan de lucht is?
Denk eens aan de hooge pieten van
de AVRO, die den omroep aan den
moffen aanboden om dezen fe lei
den „in den geest van den nieuwien
tijd" dus den nationaal-socialisti-
schen geest. Ik heb het artikeltje
daarover in Het Parool van 10 Juli
1945 (een jaar geleden!) nog be
waard.
Nu zegt het Tribunaalbesluit wel,
dat zij, die door woord of
daad van instemming met het stre
ven van het nationaal-socialisme heb
ben blijk gegeven, gestraft worden
met interneêring enz., maar heeft ie
mand ooit gehoord, dat die heeren
lastig gevallen zijn door de P.O.D.?
Maar een juffrouw van 74, die een
jaar sympathiseerend lid is geweest
om haar radiotoestel te behouden,
krijgt 8 maanden interneering plus
f5000.boete 1
Is de corruptie, de onrechtvaardig
heid, aan het afnemen of aan het
toenemen? Lees de kranten en ge
hebt het antwoord, iederen dag bij
kans.
Er schijnen machten te zijn, waar
tegen de illegaliteit het zelfs moet
afleggen, ondanks haar ernstig po
gen tot zuivere toestanden te komein.
En de oorzaak? Vraag het aan de
menschen, die voortdurend hun neus
stieten tegen den ambtenarenmuur.
Die van het kastje naar den muur
gestuurd worden, omdat het „dek je
op je voorman" nog steeds opgeld
doet.
Vraag het aan de menschen, die on
billijkheden en onzuiverheden en on
rechtvaardigheden bestrijden waar ze
kunnen, maar nergens gehoor vinden
omdat de autoriteiten, die kónden
ingrijpen, niet willen of niet kun
nen of niet durven.
Er is thans een nieuw kabinet met
een nieuwen minister van justitie,
wiens persoonlijkheid een belofte
voor de toekomst is. Een flinke,
doortastende, scherpzinnige figuur,
zoo eentje die z'n mouwen opstroopt
en zegt: „man, ga op zij, dat karwei
tje zal ik zelf wel eens opknappen!".
En we mogen dus hoop hebben, dat
hij niet voor een flinke schoonmaak,
die noodzakelijk is, uit den weg zal
gaan.
Met zwijgen komen wij er niet! Wie
fouten en misstanden opmerkt en ze
voorbijloopt, bewijst de gemeenschap
een slechten dienst. Merk op en sig
naleer.
Er zijn, helaas, redenen te over, om
te kankeren, in den goeden zin des
woords. Maar men zij geen pietlut,
die over allerlei kleinigheidjes valt.
Die verdwijnen vanzelf wel als het
werkelijk ernst wordt met de groofe
zuivering, die onze huidige maat
schappij hard en hard noodig heeft.
Mijer.
Distributienieuws.
AARDAPPELBONNEN
AANGEWEZEN.
Het C.D.K. deelt mede, dat geduren
de de week van 7 Tot en met 13
Juli op de bonnen „385 aardappelen"
3 kilogram aardappelen en op de
bonnen „885 aardappelen" één ki
logram aardappelen verkrijgbaar is.
Van 7 tot en met 21 Juli is op
bon „B 81 Reserve" twee kilogram
aardappelen verkrijgbaar.
De geldigheidsduur van de bonnen
253, 254 en 753 aardappelen, is ver
lengd tot en met 13 Juli a.s.
Nou, U hebt het kunnen lezen:
Dr. Beel, die speelde 't klaar!
't Kabinet is er gekomten;
't Is nu prachtig voor elkaar.
Ieder, die aan politiek doet,
Heeft z'n meening al gereed,
En er is een groote massa,
Die hef stukken beter weef.
„Kijk, als ik nu president was",
Zegt men met een groofsch gebaar,
„Speeld' ik al die kleinigheden
In een handomdraaien klaar."
„Die beroerde distributie
Ging het eerste aan den kant.
Duizend and're kleine dingen
Bracht ik in een mum tot stand."
In de tram en bij de koffie
Doet men zwaar aan politiek;
Zelfs degeen, die net mocht stemmen
Heeft een zak vol met critiek.
'k Geef dr. Beel per dit gedichtje
Hier een hartelijke hand;
En ik wensch hem veel succes toe,
Met den opbouw van ons land.
'k Zal hem straks misschien bevitten
Om zijn fouten zonder tal.
Trekt U zich er niets van aan, hoor;
De beste stuurlui staan aan wal.
Plaatselijk nieuws.
DOODELIJK
MOTORONGEVAL.
Gisterenmorgen te ongeveer 11 uur
had op de Birktstraat een motoron
geval plaats, dat aan één persoon
het leven heeft gekost.
Door het losraken van het zijspan
van een uit de richting Amersfoort
komend motorrijwiel verloor de be
stuurder zijn macht over het voer
tuig, waardoor het in de bocht bij
den Gallenkamp Pelsweg fegen een
boom botste.
De botsing was zoo hevig, dat de driiej
personen die niet bedoelden motor
werden vervoerd naar het St.
Elïsabefh ziekenhuis moesten wor
den overgebracht.
De bestuurder, J. A. S. fe Hilversum,
is op weg daarheen overleden. De
duorijder, G. J. B. fe Ommen, werd
zwaar en de zijspanrijder, J. K. B.
fe Amsterdam, minder ernstig ge
wond.
TWEEDE INBREKER
GEARRESTEERD.
In samenwerking met de politie te
Utrecht kon nog een persoon wor
den gearresteerd, die betrokken was
bij den inbraak bij dqn heer Voskui
len aan de Van Weedestraat.
Ook deze persoon, H. v. d. S. ge
naamd, blijkt tijdens detn inbraak in
het bezit te zijn geweest van een
revolver, welke door hem, met nog
een schroevendraaier, in een tuin
aan de Prins Bemhardlaan was be
graven.
Deze v. d. S. en de reeds eerder
aangehoudene, blijken bekende zwa
re lltrechtsche jongens te zijn.
GESLAAGD.
In Hilversum slaagden voor het Mu
lo-diploma A: Ada van Manen, El
len Scheffer, Ineke van Ieperen,
Jan Noorlander en Rinie Monsjou,
voor diploma B: Jan Steffens, Bas
Verspuij en Rijk van 't Land.
Hiermee zijn ook dit jaar alle can-
didaten van de Openbare U.L.O.-
school geslaagd.
LIJST VAN REPATRIEERENDE
PASAGIERS TER INZAGE.
De passagierslijst van het m.s. „Tji-
sadane", welke lijst wij eerst gisteren
ontvingen, ligt op ons Dureau voor
een ieder gratis ter inzage.