Amerika, Rusland en
Korea.
Verordening
IN DE HOEK.
SOESTER COURANT
Abonnementsprijs f 3.50 p. kw.
23e Jaargang - No. 28
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156
Verschijnt 2 maal per week.
Woensdag 9 April 1947.
Nu de wereld waf gewend is ge
raakt aan de beroering, die de re
de van Truman veroorzaakte em weer
min of meer overgaat tot de orde
van de dag, willen wij de grenzen
van Rusland eens langs gaan om te
zien, waar dit land nog meer „con
tact maakt'' met Amerika.
Er zijn nogal wat van deze contact
punten. De onherbergzame Noord
poolgebieden, maar ook de havens
van de Stille Zuidzee. En die bie
den een welkome gelegenheid om
eens te laten merken, dat men niet
erg op elkaar gesteld is. Als nu een
enkele haven aan een Russische com
mandant al een welkome gelegenheid
biedt, om een Amerikaans schip te
gelasten, zo gauw mogelijk te maken,
dat het weg komt, wat liggen er
dan een prachtige mogelijkheden op
het schiereiland Korea, om elkaar
dwars te zitten.
Korea zouden we een in de zee
uitstekende landarm kunnen noe
men, een schiereiland tussen de Ge
le Zee en de Japanse Zee. Het is
ongeveer zo groot als ons land en
heeft bijna driemaal zoveel inwonlers.
Sinds 1945 zitten in het Noorden de
Russen, in 't zuiden de Amerikanen-
Het Noorden bergt veel mineralen,
het Zuiden is een overwegend land
bouwgebied. Overigens is 60 pro
cent der Koreanen analfabeet en
dat wijst er al op, dat zij zelf de
bodemschatten niet exploiteren!.
Tot in de 80er jaren van de vorige
eeuw zelfstandig, onder een eigen,
maar slappe dynastie, was Korea de
twistappel tussen Japanners en Chi
nezen. De Jappanners wonnen het
en in 1910 werd Korea geannexeerd.
Het aan grondstoffen arme Japan
haalde deze uit Korea en Mandsjoe-
rije en hoe kon het dit beter doen,
dan door deze landstreken eenvou
dig in te palmen.
Maar de Koreanen mochten onder
worpen zijn, ze mochten dan voor
twee derde deel niet kunnen lezen
of schrijven, hun onafhankelijkheids
zin was vast verankerd in hun leven.
Eerst in China en, toen ook dit land
grotendeels onder de voet gelopen
werd, in Amerika, bestond een Ko
reaanse tegenregering. Toen in 1943
Japan over zijn hoogtepunt heen
was, werd aan die in ballingschap
levende Koreanen beloofd, dat ze
hun onafhankelijkheid zouden terug
krijgen.
Onder die belofte zetten Roosevelt,
Churchill en Tsjang kai Ssjek hun
naam en in Potsdam, waar ook de
vierde man van de Vier Groten aan
wezig was, werd die belofte nog
eens herhaald. Toen was het uit.
Want Rusland, dat de mineralen in
de hand heeft er wordt steenkool,
grafiet, goud, zilver, mica, magne
sium, lood, zink en wolfram gevon
den heeft zijn oude tactiek toe
gepast. Een flink eind tegemoetko
men aan de sociale verlangens van
de bevolking, vooral wanneer die
op agrarisch gebied liggen en voor
de rest het land inschakelen in zijn
industrieel, economisch en politiek
systeem, een systeem, dat een hard
nekkig defensief voert tegen de op
dringende Amerikanen.
De Amerikanen lieten hef Japanse
bestuur in tact! Men zal begrijpen,
dat dit niet bepaald strookte met
de verwachtingen van een volk, dat
pas onafhankelijk was. Het scheen
ook, dat dit tot Washington door
drong, want er kwam een marine
officier als bestuurder. Maar zelfs
dit waè de Koreanen niet naar de
zin. Ze wilden zelf wat te zeggen
hebben. De Koreanen, die uit Ame
rika waren terug gekomen, stichtten
de „Vereniging van de Volksrepu
bliek'', maar toen ze bij Mac Arthur
kwamen, die de Japanse boedel be
heert, vertelde cïeze hun, dat ze
ten hoogste konden worden erketnd
als een politieke partij, niet als een
„voorlopige regering". Dat dit de
sympathie voor Amerika niet doet
toenemen, is duidelijk en dat daar
entegen de sympathie voor de Rus
sen toeneemt, is te begrijpen.
Overal waar Rusland en Amerika el
kaar in sociaal achterlijke landen
ontmoeten, treft ons hetzelfde. Als
het moet, verandert de Amerikaan
in een week een woestijn in een
lusthof, maar de woestijnbewoners
in die nieuwe omgeving interesseren1
hem geen steek, zolang ze de prijs
voor die verandering maar betalen.
De Russen interesseren zich aller
eerst voor de bevolking en van een
woestijn weten ze ook wel een
vruchtbaar landauw te maken, maar
als loon vragen ze uiteindelijk.
mens en land!
In Korea is het niet anders. Hoe
lang ïs het ook al weer geleden, dat
na de bevrijding alle kleine landen
onafhankelijkheid, vrijheid en op
bouw van een nieuwe, eensgezinde
wereld werd beloofd?
Officiële mededelingen.
KOSTELOZE INENTING
TEGEN POKKEN.
Burgemeester en wethouders van
Soest brengen ter kennis van be
langhebbenden, dat gelegenheid tot
kosteloze inenting tegen pokken
wordt gegeven op Woensdag 16 Apr.
aanstaande:
Te SOEST om 14 uur precies, in
een leslokaal der o.l.s. in de kerke -
buurt aan de Middelwijkstraat en
om 15 uur precies in de Maria-
school (hoofdingang);
te SOESTERBERG om 15 uur pre
cies, ten huize van dokter A. Th.
M. Splinter, gemeentegeneesheer,
Amersfoortsestraat 3.
Een week later zal op dezelfde
plaats en tijden gelegenheid tot het
nazien der inentingen worden gege
ven.
Aan belanghebbende ouders wordt
verzocht het trouwboekje mede te
brengen en de armen der in te enten
kinderen vooraf goed te wassen-
Tevens wordt herinnerd aan de be
palingen der lnenti(ngswet, welke de
verplichting bevatten van de inen
ting vóór de eerste verjaardag der
kinderen, of indiening van een be
zwaarschrift, volgens vastgesteld mo
del, ten gemeenfehuize verkrijgbaar.
Distributie van Woonruimte.
Artikel 1.
1. Onder woning verstaat deze ver
ordening ieder perceel met een of
meer woonvertrekken, elk voor zelf
standige bewoning geschikt perceel
gedeelte, dat op eenvoudige wijze
voor zelfstandige bewoning geschikt
kan worden gemaakt
Onder woningen zijn mi et begrepen
kamers, welke door hotelhouders,
pensionhouders of kamerverhuur
ders worden verhuurd. Als hotelhou
ders, pensionhouders of kamerver
huurders worden alleen beschouwd
zij, die blijkens een door of namens
burgemeester en wethouders afge
geven verklaring als hotelhouder,
pensionhouder of kamerverhuurder
zijn erkend.
2. Onder verhuren en huren worden
in deze verordening onderscheidenlijk
begrepen het tegen betaling of om
niet in gebruik geven en hef tegen
betaling of om niet in gebruik ne
men van een woning.
3. Onder verhuurder wordt in deze
verordening verstaan' degene, die als
eigenaar, zakelijk gerechtigde* huur
der of bruikiener of wel als gemach
tigde van een dezer de bevoegdheid
tot het verhuren van een woning
heeft
Artikel 2.
1. Iedere huurder is verplicht bin
nen 24 uur nadat:
a. hem de huur van een woning
rechtsgeldig is opgezegd, óf
b. hem gebleken is, dat de woning
zonder opzegging is verlaten, of
c. door niet gebruik maken van het
recht van optie of huurverlengfng,
of uit andere hoofde is komen vast
te staan, dat de huur zonder opzeg
ging op een bepaalde datum zal ein
digen, of
d. het bewijs, bedoeld bij artikel 6,
eerste lid, sub b, der Woningwet, ten
aanzien van een gereed gekomen wo
ning is afgegeven,
hiervan aangifte te doen bij het ge
meentelijk bureau voor huisvesting
op daarvoor bestemde, bij dat bu
reau verkrijgbare, formulieren.
2. De in het vorig lid bedoelde ver
plichting tot aangifte bintnen 24 uur
rust eveneens op de verhuurder, die
aan een huurder de huur opzegt of
van wien bij het in werking treden
dezer verordening een woning om-
verhuurd is.
3. Een gelijke verplichting rust op
de verhuurder of de gebruiker,
aan wien burgemeester en wethou
ders schriftelijk hebben doen blij
ken, dat naar hun mening op on
voldoende wijze ïn de bewoning
ener woning is voorzien.
4. De verhuurder is bevoegd bij de
aangifte mede te delen, aan wien
hij de woning bij voorkeur zou wil
len zien foegewezieh.
5. De verhuurder ontvangt een ge
dagtekend bewijs, dat de aangifte
heeft plaats gehad.
Artikel 3.
1. Door of namens burgemeester ejn
wethouders wordt aan de verhuur
der medegedeeld, aan wien, met in
gang van welke datum en voor welke
termijn hij verplicht is de woning te
verhuren.
2. Een afschrift van de in hef vorig
lid bedoelde mededeling wordt aan
de toekomstige huurder gezonden.
Dit afschrift strekt deze tof bewijs,
dat hem de woning is toegewezen.
3. De verhuurder zendt onverwijld
een afschrift van de gesloten huur
overeenkomst aan het gemeentelijk
bureau voor huisvesting.
Artikel 4.
1. Burgemeester en wethouders be
noemen een wonimgnoodcommissie,
welke hen van advies dient ten aan
zien van de normen, naar welke de
verdeling van woonruimte zal ge
schieden.
2. De commissie bestaat uit drie le
den, allen niet-gemeenteambtenaren,
alsmede twee gemieente-am bfetnaren.
3. De drie leden niet-gemeente-amb-
tenaren benoemen uit hum midden
een voorzitter. Burgemeester en
wethouders benoemen uit dte twee
leden gemeente-ambtenaren een se
cretaris.
4. De commissie brengt iedere drie
maanden van hare werkzaamheden
verslag aan dc Raad uit.
Artikel 5.
Het is de verhuurder verboden een
woning aan een anider dan in de bij
artikel 3 bedoelde toewijzing ver
meld te verhuren.
Artikel 6.
Het is verboden een woning te hu
ren of te betrekken zonder de in
Als het waar is wat er wel eens
wordt beweerd, dat ie oren gaan
tuiten als iemand over je spreekt,
moeten de oren van enïgle gemeen
teraadsleden in de laatste dagen wel
heel erg geclaxoneerd hebben. Wamt
in die plensbui van enige dage»
geleden zijn er dingen gezegd door
wachtende passagiers op Nieuwer-
hoek, die ik niet graag zou neer
schrijven, nog daargelaten of de
heer Smit ze zou doorlaten.
Het is ook een gekke geschiedenis
met dat bus-waenthuisje op Nieu-
werhoek. Eerst had het er de schijn
van, dat de Vroede Vaderen te
veel op het geld zaten. En als het
er nu in een van de laatste gemaqni-
teraadzittingen ineens op gaat lijkett»
dat 't alleen nog maar In kwestie
van „aannemen'' is, zijin de voor
standers van kort geleden ineens te
genstanders geworden.
Ik kon er niet precies achter ko
men, waarom ze er tegen waren. Of
het iets met de kosten had te ma
ken of met de plaats waar het
wachthuisje moest komen te staan
of dat het alleen zo maar uit recal
citrantheid was.
Als het om de „plaats'' ging, zouden
rolletjes onder het geval zieker uit
komst hebben gebracht? We kon
den het dan neerzetten waar we
willen en we doen de j,eugd een ple
ziertje.
Ging het om de „kosten'', dam zeg ik
dank voor zoveel roerende zorg aam
mijn belastingcenten besteed.
Gelukkig maar, dat de raad goed
gunstig besloot. De frommelvliezen
der raadsleden zouden anders groot
gevaar hebben gelopen.
H. OEKMAN.
artikel 3 bedoelde toewijzing.
Artikel 7.
Overtreding van de bepalingen de
zer verordening wordt gestraft met
hechtenis van ten hoogste twee
maanden of gelcfboete van ten hoog
ste drie honderd gulden.
Artikel 8.
Met het opsporen van de bij deze
verordening strafbaar gestelde fei
ten zijn belast:
De ambtenaren der gemeente-poli
tie;
de door burgemeester en wethou
ders aan te wijzen ambtenaren van
het gemeentelijk bureau voor huis
vesting.
Artikel 9.
Aan de in het vorig lid genoemde
ambtenaren wordt hierbij de last
verstrekt om de woningen' der in
gezetenen, huns ondalnks, ten allen
tijde binnen te treden, zo dikwijls
de zorg voor de nakoming van de
bepalingen dezer verordening dit
vereist, zulks met inachtneming
van het bepaalde bij de wet var»
31 Augustus 1853, staatsblad 83.
Artikel 10.
Deze verordening, welkte kan worden
aangehaald als „Verordening distri
butie woonruimte'', treedt in wer
king op den dag, volgende op dien
van hare afkondiging en zal na 2 ja
ren na de inwerkingtreding ophou
den te bestaan.
(Deze verordening is 25 Mrt. 1947
afgekondigd en derhalve op 26
Maart 1947 in werking getreden.
Red.)
IN BESLAG GENOMEN.
Drie hammen, waarvan één aange
sneden, werden bij M. aan de Ko-
ningimnelaam in beslag genomen
door ambtenaren van de C.C.D. en
de politie.