Amerika, Rusland en Korea. Verordening IN DE HOEK. SOESTER COURANT Abonnementsprijs f 3.50 p. kw. 23e Jaargang - No. 28 UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156 Verschijnt 2 maal per week. Woensdag 9 April 1947. Nu de wereld waf gewend is ge raakt aan de beroering, die de re de van Truman veroorzaakte em weer min of meer overgaat tot de orde van de dag, willen wij de grenzen van Rusland eens langs gaan om te zien, waar dit land nog meer „con tact maakt'' met Amerika. Er zijn nogal wat van deze contact punten. De onherbergzame Noord poolgebieden, maar ook de havens van de Stille Zuidzee. En die bie den een welkome gelegenheid om eens te laten merken, dat men niet erg op elkaar gesteld is. Als nu een enkele haven aan een Russische com mandant al een welkome gelegenheid biedt, om een Amerikaans schip te gelasten, zo gauw mogelijk te maken, dat het weg komt, wat liggen er dan een prachtige mogelijkheden op het schiereiland Korea, om elkaar dwars te zitten. Korea zouden we een in de zee uitstekende landarm kunnen noe men, een schiereiland tussen de Ge le Zee en de Japanse Zee. Het is ongeveer zo groot als ons land en heeft bijna driemaal zoveel inwonlers. Sinds 1945 zitten in het Noorden de Russen, in 't zuiden de Amerikanen- Het Noorden bergt veel mineralen, het Zuiden is een overwegend land bouwgebied. Overigens is 60 pro cent der Koreanen analfabeet en dat wijst er al op, dat zij zelf de bodemschatten niet exploiteren!. Tot in de 80er jaren van de vorige eeuw zelfstandig, onder een eigen, maar slappe dynastie, was Korea de twistappel tussen Japanners en Chi nezen. De Jappanners wonnen het en in 1910 werd Korea geannexeerd. Het aan grondstoffen arme Japan haalde deze uit Korea en Mandsjoe- rije en hoe kon het dit beter doen, dan door deze landstreken eenvou dig in te palmen. Maar de Koreanen mochten onder worpen zijn, ze mochten dan voor twee derde deel niet kunnen lezen of schrijven, hun onafhankelijkheids zin was vast verankerd in hun leven. Eerst in China en, toen ook dit land grotendeels onder de voet gelopen werd, in Amerika, bestond een Ko reaanse tegenregering. Toen in 1943 Japan over zijn hoogtepunt heen was, werd aan die in ballingschap levende Koreanen beloofd, dat ze hun onafhankelijkheid zouden terug krijgen. Onder die belofte zetten Roosevelt, Churchill en Tsjang kai Ssjek hun naam en in Potsdam, waar ook de vierde man van de Vier Groten aan wezig was, werd die belofte nog eens herhaald. Toen was het uit. Want Rusland, dat de mineralen in de hand heeft er wordt steenkool, grafiet, goud, zilver, mica, magne sium, lood, zink en wolfram gevon den heeft zijn oude tactiek toe gepast. Een flink eind tegemoetko men aan de sociale verlangens van de bevolking, vooral wanneer die op agrarisch gebied liggen en voor de rest het land inschakelen in zijn industrieel, economisch en politiek systeem, een systeem, dat een hard nekkig defensief voert tegen de op dringende Amerikanen. De Amerikanen lieten hef Japanse bestuur in tact! Men zal begrijpen, dat dit niet bepaald strookte met de verwachtingen van een volk, dat pas onafhankelijk was. Het scheen ook, dat dit tot Washington door drong, want er kwam een marine officier als bestuurder. Maar zelfs dit waè de Koreanen niet naar de zin. Ze wilden zelf wat te zeggen hebben. De Koreanen, die uit Ame rika waren terug gekomen, stichtten de „Vereniging van de Volksrepu bliek'', maar toen ze bij Mac Arthur kwamen, die de Japanse boedel be heert, vertelde cïeze hun, dat ze ten hoogste konden worden erketnd als een politieke partij, niet als een „voorlopige regering". Dat dit de sympathie voor Amerika niet doet toenemen, is duidelijk en dat daar entegen de sympathie voor de Rus sen toeneemt, is te begrijpen. Overal waar Rusland en Amerika el kaar in sociaal achterlijke landen ontmoeten, treft ons hetzelfde. Als het moet, verandert de Amerikaan in een week een woestijn in een lusthof, maar de woestijnbewoners in die nieuwe omgeving interesseren1 hem geen steek, zolang ze de prijs voor die verandering maar betalen. De Russen interesseren zich aller eerst voor de bevolking en van een woestijn weten ze ook wel een vruchtbaar landauw te maken, maar als loon vragen ze uiteindelijk. mens en land! In Korea is het niet anders. Hoe lang ïs het ook al weer geleden, dat na de bevrijding alle kleine landen onafhankelijkheid, vrijheid en op bouw van een nieuwe, eensgezinde wereld werd beloofd? Officiële mededelingen. KOSTELOZE INENTING TEGEN POKKEN. Burgemeester en wethouders van Soest brengen ter kennis van be langhebbenden, dat gelegenheid tot kosteloze inenting tegen pokken wordt gegeven op Woensdag 16 Apr. aanstaande: Te SOEST om 14 uur precies, in een leslokaal der o.l.s. in de kerke - buurt aan de Middelwijkstraat en om 15 uur precies in de Maria- school (hoofdingang); te SOESTERBERG om 15 uur pre cies, ten huize van dokter A. Th. M. Splinter, gemeentegeneesheer, Amersfoortsestraat 3. Een week later zal op dezelfde plaats en tijden gelegenheid tot het nazien der inentingen worden gege ven. Aan belanghebbende ouders wordt verzocht het trouwboekje mede te brengen en de armen der in te enten kinderen vooraf goed te wassen- Tevens wordt herinnerd aan de be palingen der lnenti(ngswet, welke de verplichting bevatten van de inen ting vóór de eerste verjaardag der kinderen, of indiening van een be zwaarschrift, volgens vastgesteld mo del, ten gemeenfehuize verkrijgbaar. Distributie van Woonruimte. Artikel 1. 1. Onder woning verstaat deze ver ordening ieder perceel met een of meer woonvertrekken, elk voor zelf standige bewoning geschikt perceel gedeelte, dat op eenvoudige wijze voor zelfstandige bewoning geschikt kan worden gemaakt Onder woningen zijn mi et begrepen kamers, welke door hotelhouders, pensionhouders of kamerverhuur ders worden verhuurd. Als hotelhou ders, pensionhouders of kamerver huurders worden alleen beschouwd zij, die blijkens een door of namens burgemeester en wethouders afge geven verklaring als hotelhouder, pensionhouder of kamerverhuurder zijn erkend. 2. Onder verhuren en huren worden in deze verordening onderscheidenlijk begrepen het tegen betaling of om niet in gebruik geven en hef tegen betaling of om niet in gebruik ne men van een woning. 3. Onder verhuurder wordt in deze verordening verstaan' degene, die als eigenaar, zakelijk gerechtigde* huur der of bruikiener of wel als gemach tigde van een dezer de bevoegdheid tot het verhuren van een woning heeft Artikel 2. 1. Iedere huurder is verplicht bin nen 24 uur nadat: a. hem de huur van een woning rechtsgeldig is opgezegd, óf b. hem gebleken is, dat de woning zonder opzegging is verlaten, of c. door niet gebruik maken van het recht van optie of huurverlengfng, of uit andere hoofde is komen vast te staan, dat de huur zonder opzeg ging op een bepaalde datum zal ein digen, of d. het bewijs, bedoeld bij artikel 6, eerste lid, sub b, der Woningwet, ten aanzien van een gereed gekomen wo ning is afgegeven, hiervan aangifte te doen bij het ge meentelijk bureau voor huisvesting op daarvoor bestemde, bij dat bu reau verkrijgbare, formulieren. 2. De in het vorig lid bedoelde ver plichting tot aangifte bintnen 24 uur rust eveneens op de verhuurder, die aan een huurder de huur opzegt of van wien bij het in werking treden dezer verordening een woning om- verhuurd is. 3. Een gelijke verplichting rust op de verhuurder of de gebruiker, aan wien burgemeester en wethou ders schriftelijk hebben doen blij ken, dat naar hun mening op on voldoende wijze ïn de bewoning ener woning is voorzien. 4. De verhuurder is bevoegd bij de aangifte mede te delen, aan wien hij de woning bij voorkeur zou wil len zien foegewezieh. 5. De verhuurder ontvangt een ge dagtekend bewijs, dat de aangifte heeft plaats gehad. Artikel 3. 1. Door of namens burgemeester ejn wethouders wordt aan de verhuur der medegedeeld, aan wien, met in gang van welke datum en voor welke termijn hij verplicht is de woning te verhuren. 2. Een afschrift van de in hef vorig lid bedoelde mededeling wordt aan de toekomstige huurder gezonden. Dit afschrift strekt deze tof bewijs, dat hem de woning is toegewezen. 3. De verhuurder zendt onverwijld een afschrift van de gesloten huur overeenkomst aan het gemeentelijk bureau voor huisvesting. Artikel 4. 1. Burgemeester en wethouders be noemen een wonimgnoodcommissie, welke hen van advies dient ten aan zien van de normen, naar welke de verdeling van woonruimte zal ge schieden. 2. De commissie bestaat uit drie le den, allen niet-gemeenteambtenaren, alsmede twee gemieente-am bfetnaren. 3. De drie leden niet-gemeente-amb- tenaren benoemen uit hum midden een voorzitter. Burgemeester en wethouders benoemen uit dte twee leden gemeente-ambtenaren een se cretaris. 4. De commissie brengt iedere drie maanden van hare werkzaamheden verslag aan dc Raad uit. Artikel 5. Het is de verhuurder verboden een woning aan een anider dan in de bij artikel 3 bedoelde toewijzing ver meld te verhuren. Artikel 6. Het is verboden een woning te hu ren of te betrekken zonder de in Als het waar is wat er wel eens wordt beweerd, dat ie oren gaan tuiten als iemand over je spreekt, moeten de oren van enïgle gemeen teraadsleden in de laatste dagen wel heel erg geclaxoneerd hebben. Wamt in die plensbui van enige dage» geleden zijn er dingen gezegd door wachtende passagiers op Nieuwer- hoek, die ik niet graag zou neer schrijven, nog daargelaten of de heer Smit ze zou doorlaten. Het is ook een gekke geschiedenis met dat bus-waenthuisje op Nieu- werhoek. Eerst had het er de schijn van, dat de Vroede Vaderen te veel op het geld zaten. En als het er nu in een van de laatste gemaqni- teraadzittingen ineens op gaat lijkett» dat 't alleen nog maar In kwestie van „aannemen'' is, zijin de voor standers van kort geleden ineens te genstanders geworden. Ik kon er niet precies achter ko men, waarom ze er tegen waren. Of het iets met de kosten had te ma ken of met de plaats waar het wachthuisje moest komen te staan of dat het alleen zo maar uit recal citrantheid was. Als het om de „plaats'' ging, zouden rolletjes onder het geval zieker uit komst hebben gebracht? We kon den het dan neerzetten waar we willen en we doen de j,eugd een ple ziertje. Ging het om de „kosten'', dam zeg ik dank voor zoveel roerende zorg aam mijn belastingcenten besteed. Gelukkig maar, dat de raad goed gunstig besloot. De frommelvliezen der raadsleden zouden anders groot gevaar hebben gelopen. H. OEKMAN. artikel 3 bedoelde toewijzing. Artikel 7. Overtreding van de bepalingen de zer verordening wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste twee maanden of gelcfboete van ten hoog ste drie honderd gulden. Artikel 8. Met het opsporen van de bij deze verordening strafbaar gestelde fei ten zijn belast: De ambtenaren der gemeente-poli tie; de door burgemeester en wethou ders aan te wijzen ambtenaren van het gemeentelijk bureau voor huis vesting. Artikel 9. Aan de in het vorig lid genoemde ambtenaren wordt hierbij de last verstrekt om de woningen' der in gezetenen, huns ondalnks, ten allen tijde binnen te treden, zo dikwijls de zorg voor de nakoming van de bepalingen dezer verordening dit vereist, zulks met inachtneming van het bepaalde bij de wet var» 31 Augustus 1853, staatsblad 83. Artikel 10. Deze verordening, welkte kan worden aangehaald als „Verordening distri butie woonruimte'', treedt in wer king op den dag, volgende op dien van hare afkondiging en zal na 2 ja ren na de inwerkingtreding ophou den te bestaan. (Deze verordening is 25 Mrt. 1947 afgekondigd en derhalve op 26 Maart 1947 in werking getreden. Red.) IN BESLAG GENOMEN. Drie hammen, waarvan één aange sneden, werden bij M. aan de Ko- ningimnelaam in beslag genomen door ambtenaren van de C.C.D. en de politie.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1947 | | pagina 1