De laatste en de
eerste dollar*
NIKAPROBA*
IN DE HOEK.
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTD1JK
De Nikaproba-avonden
een groot succes.
Plaatselijk nieuws.
SOESTER COURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
24e JAARGANG No. 28.
BureauVan Weedestraat 36 - Teteloon 2566 - Giro 126156
Abonn. p. kwart, fl.50 - Per post f 1.75
DINSDAG 13 APRIL 1948.
U en ik zitten misschien wel eens krap
aan het eind van de maand of het eind
van de week, maar wij zullen er zelden
zou benauwd voorgestaan hebben als
die arme minister Lieftinck, die in Jan.
van dit jaar nog maar 15 millioen dollar
in zijn portemonnaie had om inkopen te
doen in de winkel van Uncle Sam. Vijf
tien millioen dollar is voor een minister
van financiën zo iets als 15 centen voor
een burger. Maar al was er dan nog
maar zo'n bedroevend klein beetje in
kas, de regering heeft toch in de eerste
drie maanden van 1948 voor 100 mil
lioen dollar gekocht, d.w.z. dat wij nog
steeds op de pof leven.
Wij waren dus lelijk platzak en hadden
in waarheid ons laatste oortje ver
snoept. Maar gelukkig heeft de Ameri
kaanse volksvertegenwoordiging haast
gemaakt met het plan-Marshall en zo
kan dit reeds deze week in werking tre
den. Nauwelijks is dus de laatste dollar
opgeteerd, of een nieuwe voorraad komt
ter beschikking. Wij mogen daarom met
vertrouwen verwachten, dat onze fabrie
ken weer spoedig genoeg grondstoffen
zullen krijgen, waardoor stilstand der
bedrijven, werkloosheid en schaarste
aan goederen worden voorkomen. Wij
moeten het plan-Marshall niet zien als
een vorm van liefdadigheid van de kant
van de Amerikanen, want zo is de hulp
niet bedoeld, maar als het bewijs, dat de
Amerikaanse en de Europese economie
zonder elkander niet kunnen bestaan.
Daar is nog bijgekomen, dat Amerika
en het democratische deel van Europa
ook elkanders steun nodig hebben om
de vloedgolf van 't Russische despotis
me te keren. Geestelijke en materiële
vrijheid staan thans beide op het spel.
Het grote Engelse blad „The Times"
drukte dit scherp en scherpzinnig uit in
de volgende formulering:
„Niets, behalve de wederkeer van de
welvaart kan een duurzame bescher
ming tegen het communisme leveren.
Het is om deze reden, dat de slag om
de Westerse beschaving zal worden
uitgevochten in de fabrieken. De
Marshall-hulp moet niet worden be
schouwd als een middel om een adem
pauze te verkrijgen, maar als nood
voorraad, die in allerijl naar de front
linie wordt gestuurd om de productie-
legers in leven te houden, terwijl zij
de economische onafhankelijkheid van
Europa herstellen. Europa's antwoord
op het communisme moet zijn: arbeid,
zonder onderbreking en zonder ver
toon van heldendom. Het is een race
tegen de tijd. Iedere nieuwe stap in de
richting van de eenheid van het wes
ten, doet de communistische campag
ne om de Marshall-hulp te verijdelen,
in intensiteit toenemen, omdat Mos
kou hoopt daardoor de ontevreden
heid uit te zaaien, waarop het commu
nisme bloeit."
Inderdaad, vergroting van de productie,
mits deze gepaard gaat met toenemende
welvaart van' de bevolking en een her
stel van de financiële positie der re
geringen, is het beste middel om wan
hoopsdaden te voorkomen. Maar intus
sen is het geallieerde machtsapparaat
nodig om de gelegenheid te krijgen on-'
gestoord de productie op te bouwen. Hoe
rustiger West-Europa kan doorwerken,
des te groter de kans, dat de Westerse
democratie het pleit zal winnen.
De achttiende April nadert.
Inmiddels nadert de 18e April. Dat is de
dag, waarop in Italië verkiezingen zullen
worden gehouden en de Russen hopen
nog steeds, dat zij daarbij de gelegen
heid zullen krijgen een zware knuppel
in het Europese hoenderhok te werpen.
Worden de communisten in Italië bij de
stembus verslagen, dan zal dat een grote
ontspanning in West-Europa met zich
meebrengen, tenzijvoor die tijd in
Berlijn de bom mocht barsten.
De geallieerden hebben het hunne ge
daan om de naam der democratieën in
Italië te verbéteren door grote materiële
hulp te verlenen en door Triëst weer bij
Italië te willen voegen. Frankrijk helpt
nu een handje door de grote water
krachtinstallaties van de Mont-Cenis,
die oorspronkelijk Italiaans bezit waren,
weer terug te geven. Door deze daad zal
Noord-Italië meer electriciteit krijgen en
de werkloosheid afnemen. Tussen haak
jes zij opgemerkt, dat Frankrijk deze
edelmoedige houding thans kan aan
nemen, omdat zijn eigen afdamming van
de Rhöne-vallei, waarvan wij vorige
week melding maakten, onlangs produc
tief is geworden.
Zo worden alle krachten in het werk ge
steld om de West-Europese economie
niet te laten verschrompelen. Wij menen
vertrouwen te mogen hebben in het ge
zonde verstand en de bekwaamheid van
de Westerse landen om de crisis van
heden te kunnen doorstaan.
De twee grote kunst- en bonte avonden,
welke door Nikaproba Donderdag- en
Vrijdagavond in het Sint Jozefgebouw
werden gegeven, ten bate van het werk
voor de Soester militairen overzee, zijn
een groot succes geworden.
Beide avonden werden geopend met eie.n
kort woord van welkom door de voor
zitter, waarna onze burgem.Aster, tevens
ere-voorzifter van Nikaproba, sprak over
onze Soester jongens in de tropen, hef
werk voor hen door de verschillende
plaatselijke afdelingen en de goiede sa
menwerking van deze afdelingen in hief
nieuwe lichaam „Nikaproba,,.
In een verrassend snel tempo werd daar
na het programma afgewerkt, waarvan
men het eerste deel kan zien als een
klein maar fijn klassiek concert en het
werk na de pauze als 'een bonte menge
ling van goede kleinkunst.
Als eerste liet zich aan de vleugel horien
Mej- Elfride Pilon in „Nocturne in Dies''
van Chopin, „Paganini etude'' en „Sos-
piro" van Liszf,
Mej- Pilon, die voor velien nog onbekend
was, toonde zich een pianiste van groot
formaat en vooral voor de muziekkenners
werd zij een openbaring.
Ook Mevr. Elisabeth te Boekhorst, so
praan, algemeen bekend als concertzan
geres en zang-paiedagoge, werd door ve
len voor het eerst beluisterd, omdat zij
in haar oude woonplaats (Den Haa.g) nog
de gewilde zangeres is en door het
Haagse publiek steeds weer wordt opge
ëist.
Een onuitsprekelijk genot was het haar
te horen in „Soloengs Lied „lm Kalme"
en „Johannesnacnt" van Grieg ein een
aria van Agathe uit „Der Freischütz" van
Von Weber.
De tenor, de heer Roodfc'ergien, liiet
zich horen in een aria van Ta-
mino uit „Die Zauberflöte" van Mozarf
en een aria uit „Fausf' van Gounod.
Evenals Mevrouw Te Boekhorst beschikt
hij over een glasheldere stem; zijn zang
is vloeiend en hij weef zijn volume tof
een grote hoogte te ontwikkelen.
Het grote kunnen van beiden kwam bij
zonder goed uit in de aria's van Rodolfo
en Mimi en het slotduef uit de le acte
van „La Bohème
De pianiste Mevr. Amé Benning-Horse-
lenberg toonde zich een uitnemend be
geleidster, die de zang o.p voortreffelijk©
wijze wist te ondersteunen.
Naast het applaus, dat na elk optreden
opsteeg, hadden die drie dames en de
heer Roodbergen aan het einde ©en wa
re ovatie in ontvangst te nemen.
Na een korte pauze, waarin, als gevolg
van een gehouden tombola, op beide
avonden niet minder dan 7 taarten,
meerdere fruitmanden en nog ieien paar
honderd andere luxe en gebruiksvoor
werpen naar de aanwezigen verhuisden,
werden de avonden voortgezet met ;e®n
bonte parade, waaraan niet minder dan
6 artisten medewerkten, waarvan naar
hartelust is genoten.
Onze Soester dichter-zanger Ed. van
Eeden, die het bonte gedelelte open
de, bezong in enige gevoelige liedjes de
jongens in de tropen en hum moeders
die verlangend uitzien naar de terugkomst
van hun zoon, hij had een goed woord
voor Nikaproba en gaf daarnaast enige
liedjes van meer algemene strekking,
waarin hij ook de aanwezigen op ver
schillende manieren betrok.
We hebben hem meermalen in zijn werk
gehoord, maar nu het om de Soester
jongens ging was hij onverbeterlijk.
Hans Kraal, die Van Eeden's liederen op
muziek zette, de zang begeleidde en zich
op uitnemende wijze liet honen in een
potpourri van moderne melodiën, ken
merkte zich als een kunstenaar in hef
lichtere genre.
Piet Ekel, in het programma wandelend
radiotoestel genoemd, is eien figuur op
zich zelf- Op meesterlijke wijze wieiet hij
zijn radio-talenten aan het toneel dienst
baar te maken. Schitterend was zjjn uif-
deelding van de vier personen, die nog
juist een toegangskaartje weten te be
machtigen voor een opvoering van de
Gijsbreght van Aemstel en verbluffend
waren zijn vele imitaties van evenzoveel
bekende radiosprekers en -spelers. V'e
hebben genoten van zijn aparte kunst
en vaak moesten wij onze lach afbreken
om toch maar niets te missen.
Van weer geheel andere strekking was
het werk van Jaap Veenstra. Hij zingt
oude en nieuwe liedjes, waarbij hij zich
zelf aan de vleugel begeleidt en hij doet
dit met zoveel gevoel en voordracht, daf
wij hem de Soester Pisuisse, de Soes
ter zanger van het levenslied zouden wil
len noemen. Een gehele avond zouden
wij naar hem kunnen luisteren, mede om
dat het zo verfijnd en beschaafd wordt
gebracht.
De vijfde persoon in de parade was Ton
Cup, de Bussumse goochelaar :en buik
spreker, die pas kort geleden eerste prijs
winnaar werd in het grote concours 1948
te Hilversum en winnaar van de grote
wisselbeker op het nationaal concours
1948 te Amsterdam. Mede hierdoor waren
onze verwachtingen hoog gespannen en
laten we het maar dadielijk zeggen, hij
heeft onze Verwachtingen ver overtroffen.
Fenomenaal was hij als buikspreker en
als goochelaar onverbeterlijk. En welk
een slot weiet hij aan zijn optreden te ge
ven als hij het grote podium in ©en
kleurrijke bloementuin omtovert met
bouqueften van zelfs 1 M. hoogte. Hef
was alles groot en groots.
De man van de lach was Cor Galis, ©en
kei van een conferencier.
Door de zeer vele programmanummers
moest hij vele gaatjes met een praatjie
vullen, hetgeen geen gemakkelijk© taak
was.
Galis zou echter Galis niet zijn, als hij
daar moeite meie had. Van begin tof
eind liet hij de zaal brullen van de lach.
Zijn moppen en grollen war'en origineel
en hoogst beschaafd. Zijn werk smaakt
naar meer.
De klok had reeds heel even zijn twaalf
slagen laten horen, toen de voorzitter hef
podium beklom om alle medewerkenden
hartelijk dank de zegglen voor het vele
goede, dat zij de aanwezigen hadden ge
boden. De dames ontvingen bloemen en
de heren een rokertje, waarmede zij zich,
terwille van de jongens, voldoende be
loond achtten.
Hef waren mooie avonden voor een
mooi doei.
(Een der liederen, gezongen door de heer
E. van Eeden op de Nikaproba-avonden.)
In Soest bestaan vier comité s,
Die werken vóór één doel,
Voor jongens, die zijn ver van liuis,
Voelt men een helleboel.
Tweehonderd vijftig jongens zijn
Uit Soest naar 't verre land;
Voor hen is 't nodig dat men houdt
Contact met 't Vaderland.
Refrein.
In Soest ontstond een prachtidee,
Het NIKAPROBA-comité.
Wij doen er allemaal aan mee
Voor onze jongens-over-zee!
Hef Comité stuurt eens per jaar
Een pakje met de boot;
Als een soldaat zo'n zending krijgt
Dan is zijn vreugde groot.
Doch ook de hechte vriendenband,
Die aan zijn woonplaats bindt,
Voelt hij, als bij de post zich weer
De Soester krant bevindt.
Soldaat in Indonesië
Je hebt een zware taak;
Gevaren dreigen er rondom;
Dat hoort men al te vaak.
Je doet je plicht, je staat op post,
Ver in de eenzaamheid;
Een vriendelijke groet uit Soest
Is wat je hart verblijdt.
Wanneer je tijd is uitgediend,
Je stapt weer op de boot,
Dan is bij aankomst in ons dorp
Ons alfer vreugde groot.
Dan komen wij je tegemoet
Met uitgestrekte arm,
Want voor de jongens-over-zec
Klopt aller harte warm.
Hef Nikaproba-comité
Voelt dat er komen moest
Iets, dat historisch waarde heeft
Voor de Gemeente Soest.
De naam komt in een „ereboek",
Van iedere soldaat
En zelf krijgt hij' bij aankomst thuis;
Een schoon certificaat!
Zo zie je, jongens, dat ons hart
Altijd bij jullie is;
Want je verblijf in Indië
Is ons een groot gemis.
Wij wensen je het beste 4g>e
En hopen dat je gauw
Weer zult terug zijn hkir in Soest
Bij Moedertje-de-vrouw!
E. v. EEDEN.
De week, di|e achter ons ligt, had eigen
lijk een feestweek moeten zijn.
Nu bedoel ik met feestweek niet een
Koninginne„dag'' van 7 dagem of eert
week rondlopen in leen stemming alis we
op 5 Mei 1945 deden, toien we onze kelen
rauw schreeuwden achter de „Sqesfcetc
Harmonie'" met als maar: „laat ons-hons,
laat ons-hons, vreugde maken" lenz. enz.
O nee, zo erg bedoel ik niet. Maar eigen
lijk had het toch ook niet mogen gebeu
ren, dat we vorige weck op een och
tend kalmpjes tegen elkaar zeiden; „Hj©t
Marshallplan is er nu doorheen hè?" En
verder niets.
Nee, ondanks de geweldige verstrekken
de uitwerking, die hef Marshallplan voor
onze vrijheid en die toekomst van ons
land en geheel Europa heeft, was er toch
niet die - vreugde en dankbaarheid, die
eigenlijk te verwachten was.
Van bepaalde politiek gieoriënteierden was
dit te verwachten, maar zeker niet'van
het allergrootste gedeelte van behoorlijk
denkende mensen.
Het zal wel komen doordat er zo veel
en lang over gesproken en geschreven is.
Misschien wel, omdat het vaak ging als
in dat liedje over lijn 5: Hij komt wel,
hij komt niet.
Toch vind ik hef jammer, dat njef op
een of andere manier de dankbaarheid,
die wij toch eigenlijk allemaal voelen
tegenover hiet Amerikaanse volk, wat
meer tot uiting is gekom'en.
O ja, zeker, Minister Lieftinck heeft in
zijn radiotoespraak hartelijk bedankt,
maar als onze penningmeester het niet
zou hebben gedaan, was het wel erg
droef geweest.
Erger nog dan het achterwege laten van
openbaar dankbetoon vind ik houding
van enkelen, gelukkig niet velen, die hief
Marshallplan niet anders kunnen com
mentariëren als: „het is toch alleen maar
eigenbelang van Amerika
Aan de dame met de nylonbenen, die dit
kortzichtige relaas ten beste gaf, zou ik
willen zeggen: „Mevrouw, steekt u uw
gepoederde neusje eiens héél ver naar
het Oosten, zodat u uw verzorgde voo«je-
veltje stoot tegen hef IJzeren gordijn, dat
daar ergens moet hangen en haalt u dan
eens een flink neusje vol, als dat ten
minste mag.'
Met dat luchtje in uw neusje moet u
nog eens goed nadenken over hef Mar
shallplan. Misschien, dat u dan iets, van
het Marshallplan gaat begrijpen.
H- OEKMAN.
WIJKVERENIGING KERKEBUURT.
In de versierde zaal van hef gebouw
Elfbeto werd Donderdagavond het 12J/j-
iarig bestaan van de Wijkverenïging Ker-
kebüurt herdacht. Onder de velie aan
wezigen merkten wij op Ds. I. v. Schaick
en echtgenote; Dr. Berghausef Pont, di
recteur van „Zonnegloren'', verschilliendie
dokforen van genoemd sanatorium, d©
van Ieperen, hoofd der Ulo-school Ker-
kebuurf en het bestuur van de Kleu
terschool.
Ds. Van Krugten opende deze avond
met 't zingen van Gez. 150 en heette
de aanwezigen welkom. Spr. stelde het
op hoge prijs dat Ds. Van Schaick met
zijn vrouw de verre reis van Chaam had
ondernomen, om dit herdenkingsfeest bij
te wonen.
Spreker dankte tevens de afgevaardig
den van de kleuterschool voor de fraaie
bloemen.
Dr. Veltkamp en enige zusters van „Zon
negloren" zongen daarna enige fraaie
liederen en Mevrouw Muurling las en
kele gedichten voor. Een schets, op hu
moristische wijze door mevrouw Prins
voorgedragen, viel bij die aanwezigen
zeer in de smaak.
Na de pauze, waarin thee werd geser
veerd, sprak Ds. Van Schaick de aan
wezigen toe. Spreker was verheugd uit
genodigd te zijn dit feest bij te wonen
en dankte tevens voor de vriendelijk©
ontvangst.
De tijd gaat snel, aldus spr., en een 2-
jarige afwezigheid is lang genoeg om
vreemdeling te worden.
Twaalf en een half jaar geleden wierd
dit wijkgebouw geopend en spreker is
blij, dat "het werk wordt voortgezet. Wij
hebben met grote liefde dit glebouwtj»
zien verrijzen, maar tijdens de bezetting
ook wel eens gedacht, dat het in de as
zou worden gelegd, hetgeen gelukkig niet
gebeurd is. „Eltheto (Uw Koninkrijk
Kome). 'f Gaat er dus om, dat Chris
tus in uw harte woont; God zal U ze
genen.
ue medewerkende dames, evenals mevr.
Van Schaick, ontvingen bloemen ©n ten-
slofte sprak Ds. Van Krugten een dank
woord.
GEEN SPREEKUUR.
Wegens verhindering van de Burgienvtiee-
fer zal het wekelijkse spreekuur a.s.
Woensdag niet worden gehouden.
