Abdoellah of
Ibn Soead.
Distributiemoeheid.
IN DE HOEK.
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
Om de Kroon van het Oosten.
Officiële mededelingen.
Plaatseliik nieuws.
SOESTER COURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
24e JAARGANG No. 41.
Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156
Abonn. p. kwart, fl.50 - Per post f 1.75
DINSDAG 1 JUNI 1948.
Het is geen wonder, dat het land snakt naar
opheffing van de distributie. De handel heeft
de last van de bonnenadministratie en de
verbruiker van het gedwongen verbruik.
Soms is dat méér en soms minder dan men
nodig heeft. Zo zijn bij voorbeeld alle fabri
kanten en handelaren van suikerwerken het
er over eens, dat de snoepdistributie het
verbruik veel hoger houdt dan bij opheffing
van de distributie het geval zou zijn. Er zijn
nu tal van gezinnen, die veel meer snoepen
dan normaal, omdat het nu eenmaal „zonde"
is bonnen te laten verlopen.
Maar als men de snoepbon opheft, moet ook
de suiker vrij komen, anders zou het hek van
de dam zijn en allerlei suikergoed worden
verkocht, dat in feite niets anders dan zui
vere suiker zou zijn. Maar als men de suiker
vrij laat, moet ook de jam zonder bon ko
men. Het jamverbruik houdt echter weer
nauw verband met dat van kaas, want jam
en kaas zijn de belangrijkste soorten boter-
hambeleg. Is het kaasrantsoen te klein en
de jam vrij te koop, dan zal het jamverbruik
stijgen. Maar de regering wil het kaasrant
soen niet verhogen, omdat zij zoveel moge
lijk kaas wil exporteren. Er zou behalve kaas
dus nog ander boterhambeleg beschikbaar
moeten zijn. bv. meer worst, want dan kan
men uit drie soorten beleg kiezen. Daarmee
komt men weer op een ander terrein, want
het worst-rantsoen hangt samen met de
vleesvoorziening en al zijn daarover de laat
ste dagen wilde geruchten in omloop ge
weest, het staat vast^ dat de vleesvoorziening
nog geruime tijd krap zal blijven om de een
voudige reden, dat we te weinig varkens
hebben. Vóór de oorlog leverden de varkens
bijna vier vijfde van ons totale vleesverbruik
en al weten we de verhouding van het ogen
blik niet, het aandeel van het varkensvlees
is in ieder geval veel kleiner, omdat de var
kensstapel niet op peil is.
Maar deze kan op peil komen, omdat on
langs het houden van fokzeugen vrij is ge
geven. Dat betekent, dat er geen beperking
van het aantal biggen meer is, zodat binnen
zes maanden de varkensstapel een grote
aanwas zal vertonen. Om die biggen te mes
ten is voer nodig, dat wij voor een gedeelte
zel£ kunnen verbouwen, doch dat voor een
nog groter deel ingevoerd moet worden. En
zo zijn we bij de oorsprong van de distri
butie aangeland: het tekort aan veevoeder.
Moeten we nu met verzachting van de distri
butie wachten tot dit allemaal in orde is?
Neen! Want het verbruik zal slechts stijgen
als niet alleen de distributie van de baan is,
doch het gemiddelde inkomen van een Ne
derlands gezin ook voldoende hoog is om
zich al die uitgaven te kunnen veroorloven.
En dit laatste is thans niet het geval. Van
de zijde der schoenwinkeliers vernamen wij
b.v. dat er slechts een paar dagen een ruime
vraag naar schoenen is geweest. In Amster
dam en Den Haag zijn gedurende korte tijd
queuen geweest bij de luxe zaken, maar bij
de volkszaken was het al veel eerder met de j
drukte gedaan. Alleen de dure zaken hadden j
veel kopers, omdat hun clientèle over meer
geld beschikt. In vele van de normale
schoenwinkels is de verkoop thans zelfs ge
ringer dan vóór de opheffing van de distri
butie. Wat wij enkele weken geleden dien
aangaande schreven komt dus volledig uit.
Precies zo zal het gaan als men suiker,
snoep, jam, melk, kaas en eieren vrij laat.
Er zijn zoveel andere uitgaven te doen, dat
men wel moet bezuinigen. Om uit te komen
met het geld, moet men wel de tering naar
de nering zetten en dat is een krachtiger
distributiesysteem dan welk bonnenstelsel
ook! De distributie van boter en vet zal nog
wel enige tijd onvermijdelijk zijn, maar alle
andere levensmiddelen kunnen binnen korte
tijd, in ieder geval bij het begin van de
herfst, vrij gegeven worden. Enige daarvan
zijn zo overvloedig dat handhaving van de
distributie reeds thans belachelijk wordt. Dit
is met name het geval met melk en eieren.
Bij het melkrantsoen zoals dat thans is,
wordt er veel meer in consumptie gebracht
dan voor de oorlog het geval was. Opheffing
van de distributie zal geen toeneming, doch
eerder een daling van het verbruik veroor
zaken. Met de eieren is het nog erger. Bij
verschillende grossiers en winkeliers zijn
tijdens de warme dagen reeds aanzienlijke
partijen eieren bedorven, doordat er onvol
doende bonnen werden uitgegeven om de
voorraden te kunnen spuien. Eieren zijn in
ons land altijd min of meer luxe geweest en
een vrije verkoop zal alleen maar ten gevol
ge hebben, dat de binnenlandse afzet in over
eenstemming komt met de werkelijke vraag.
De rest kan dan geëxporteerd worden en
die zal door het wegvallen van de zwarte
markt groter kunnen zijn dan bij handha
ving van de distributie het geval is.
Het is te hopen, dat het gezond verstand in
regeringskringen de overhand zal krijgen.
«Het door de distributie vastgehouden per
soneel, zowel bij de overheid als bij de par
ticulieren kan neen, moét beter werk
doen. Hoe eerder deze mensen productief
werk gaan verrichten, des te eerder zal Ne
derland er weer boven op komen, want wat
wij nodig hebben, is niet distributie van ar
moede, maar voortbrenging van weivaart.
Plotseling ziet de hele wereld naar een klein
stukje woestijn, een landje met nog niet
half zoveel inwoners als Amsterdam. Want
de vorst van het kleine Transjordanië, Ab
doellah, steekt de hand uit naar Palestina
en droomt zich reeds koning van Palestina
en Transjordanië. Dat betekent: heerschap
pij van het Midden-Oosten. Daardoor komt
hij rechtstreeks in conflict met de opvattin
gen van die andere Oosterse potentaat: Ibn
Saoed, koning van Arabië.
Een vorst in z'n hemd...
Eenmaal, irï z'n jeugd, raasde Abdoellah-el-
Hoesseini als een dolleman, alleen in een
nachthemd gekleed, door de-straten van Mek
ka, naar het paleis van zijn vader. Hij was
een der weinigen, ontkomen aan een grote
slachting, aangericht door de fanatieke Wa-
habieten, volgelingen van Ibn Saoed, toen
nog een onbekend vorstje uit Riaad, een gat
van een woestijnstadje, waar niemand ooit
van had gehoord.
Abdoellah was ten strijde getrokken, ge
steund door de Britten, met een modern uit
gerust legertje. Zijn machinegeweren zouden
die wilde Arabieren wegmaaien als de zeis
het de tarwe doet. Maar terwijl Abdoellah's
leger sliep en de mannen bij de mitrailleurs
dommelden, kwamen de Bedoeinen van Ibn
Saoed als geesten in de nacht en zonder een
schot te lossen, met zwaard en dolk redu
ceerden ze de trotse krijgsmacht van Abdoel
lah tot.een armzalig hoopje bevende vluch
telingen.
De herinneringen, die koning Abdoellah van
Transjordanië aan zijn collega Ibn Saoed
heeft, zijn niet van de aangenaamste. Het is
niet alleen die nachtelijke tocht, die hem
dwars zit. Er is meer gebeurd.
Abdoellah's vader, de trotse, stijfhoofdige
Hoessein, regeerde in Mekka, de pelgrims
stad. Hij zoog de pelgrims tot op het been
uit en leefde er goed van. Maar de Turken,
zijn meesters, eisten zoveel aan belasting oj),
dat Hoessein zijn kans waarnam en het
Turkse juk afschudde, toen in de eerste we
reldoorlog de Engelsen de ene overwinning
na de andere behaalden op de troepen van
de Sultan.
Kalief op eigen houtje.
Hoessein was een vriend van de grote Law-
rence van Arabië, die duistere, mythische
figuur van de Britse geheime dienst. Law-
ronce ried de Britten Hoessein te steunen.
Hoessein werd daardoor nog meer opgebla
zen en toen de Turken, onder aanvoering
van Kemal, de Kalief, het nominale geeste
lijke opperhoofd aller Moslems, afzetten en
het Kalifaat eenvoudig ophieven, riep hij
zichzelf tot Kalief en daarmee tot „hoofet
aller gelovigen" uit.
Dat gaf een beroering in de Mohammedaan- I
se wereld. Allereerst .werd Hoessein be
schouwd iemand, die zich en zijn land
aan de Engelsen verkocht had. Voorts erger
de ieder zich aan de meedogenloze wijze
waarop de pelgrims te Mekka werden uitge
kleed. Moest deze man de hoogste post in
de Mohammedaanse wereld bekleden?
Wie zich het meest ergerden, dat waren zijn
buren, de Wahabieten. Zij waren strenge, vrij
zure, grimmige rechtzinnigen, zij beschouw
den zichzelf als de ware gelovigen bij uit
stek en achtten het hun plicht, al hun dwa
lende geloofsgenoten zo nodig te vuur en te
zwaard te bekeren van hun verkeerde weg.
Ze drongen er bij hun vorst, Ibn Saoed, op
aan, dat die de verwaande Hoessein uit Mek
ka zou gooien en daar de oude tradities her
stellen. Maar Ibn Saoed was voorzichtig. Hij
moest de Engelsen niet tegen zich in het
harnas jagen. De tijd, en Hoessein's eigen
wijze stijfhoofdigheid, zouden voor hem wer
ken.
Hij kreeg gelijk. Hoessein verbruide het ten
slotte zowel bij zijn bondgenoten als bij zijn
eigen onderdanen. Zijn zoons, Abdoellah en
F-eisal, die door de Engelsen elk in een
„eigen" koninkrijkje waren gezet, nl. Trans
jordanië en Irak, probeerden hem tot rede
te brengen. Hij luisterde niet. Toen kwam
het oproer. In twaalf met schatten volge
laden auto's, met tot de tanden gewapende
soldaten op de treeplanken, reden Hoessein
en zijn familie de stad uit naar Djeddah. Hij
stierf in de vreemde op het eiland Cyprus.
Ibn Saoed zag toen zijn kans schoon. Zijn
troepen reden vooruit, beizetten de stad en
daarna kwam hij zelf, nederig, te voet, in
het eenvoudig katoenen pelgrimsgewaad, als
een gewoon bedevaartganger, naar Mekka,
waar hij eerbiedig neerknielde en de be
faamde zwarte steen met zijn lippen aan
raakte. Het was geen diplomatie alleen, die
hem zo deed handelen. Ibn Saoed beschouw
de zichzelf als een dienaar Gods en slechts
in die kwaliteit redde hij de heilige plaats
uit de handen der afvalligen, van Hoessein
en zijn geldmakers.
Maar Abdoellah vergaf Ibn Saoed nimmer,
dat hij zijn vader uit zijn rijk had verjaagd.
Steeds wachtte hij op zijn kans om de
schrandere heerser van Saoedi-Arabië, die
tenslotte de machtigste vorst van het Mid
den-Oosten werd, de voet dwars te zetten.
Altijd droomde hij van het ogenblik, waarop
weer een der Hoesseini's de kroon van het
Oosten zou dragen.
Nu ziet hij zijn kans schoon. In Palestina
tracht hij te herkrijgen wat zijn geslacht in
de Hedjaz verloor. Maar ook hij heeft ge
leerd. H$ is voorzichtig. Hij moet oppassen,
want behalve Ibn Saoed zijn er nog anderen
naijverig op zijn macht.
Niet alleen ziet heel de wereld in spanning
naar wat in Palestina gebeurt, maar alle
belanghebbenden vragen zich tevens af, wie
straks de koning in dit stalen schaakspel zal
blijkenIbn Saoed of Abdoellah?
CANDIDAATSTELLING VOOR DE
TWEEDE KAMER DER
STATEN-GENERAAL.
De burgemeester van Soest brengt hie.t
volgende ter openbare kennis.
Op Vrijdag 4 Juni a.s. zal plaats hebben
de candidaatstelling voor de Tweede ka»
der der statcn-gencraal.
Op die dag kunnen, vam des voormiddags
negen uur tot des namiddags vijf uur,
bij de voorzitter van het hoofdstembureau
in de kieskring, ter secretarie d®r ge
meente Utrecht, worden ingeleverd lijs
ten van candidateln, als bedoeld in arti
kel 35 der kieswet.
Op dezelfde lijst mogen ten hoogste twin
tig candidaten worden geplaatst. Iedere
lijst moef worden ondertekend door ten
minste 25 personen, die volgelns de kie
zerslijst, zoals deze luidt op het ogen
blik der inlevering, kiezers zijn voor de
Tweede kamer der staten-geraeraal bin
nen de kieskring.
Dezelfde kiezer mag niet mper dan één
lijst ondertekenen.
Dezelfde candidaat mag niet voorkomen
op meer dan één van de lijsten, ingele
verd in dezelfde kieskring.
Bij de lijst moet worden overgelégd de
verklaring van iedere daarop voorko
mende candidaat, dat hij bewilligt in zijtn
candidaatstelling.
Mede wordt overgelegd de verklaaring, ver
meld in artikel 37a, tweede lid, der kies
wet, betreffende storting op naam va/n
een der ondertekenaars vam de lijst of op
naam van de aangewezen gemachtigde
of diens plaatsvervanger, bevoegd tot het
verbinden van de lijst, vain een som van
f250.in de consignatiekas.
De inlevering der lijst moet geschieden
persoonlijk door een kiezer.
Formulieren voor de lijsten en voor de
schriftelijke verklaring van bewilliging,
hierboven vermeld, zijn ter secretarie de
zer gemeente kosteloos verkrijgbaar tof
en met de dag der candidaatstelling.
DE GROTE MOTORWEDSTRIJDEN
TE SOEST OP 5 JUNI.
Zoals reeds eerder werd misegedeield Ih
ons blad, is het de Motorclub «Soest"
gejukt beslag te leggen op één van de
grootste motorterreinwedstrijden in Ne
derland en gelijktijdig de enigste iin ,de
provincie Utrecht van dit jaar.
Hoe belangrijk deze wedstrijd voor onze
gemeente wordt en voor de Motorclub
Soest'' in 't bijzonder, bewijst, dat zo
juist nog telefonisch werd ingeschreven
door 3 kers-vers uit Italië teruggekeer
de Nederlandse kampioeném-
Junïoren en Senioren verschijnen aan de
start voor de afdelings-kampioenschap-
pen, w.o. zeer bekende flerneinrïjders, zo
als Rietman, Renooij, Jansema, Vierdag,
Heida, Van Heukelom enz. en natuurlijk
ook onze cracks H. van Kooij, J. Timmer
en de kampioen van Amersfoort Henk
Grift.
De belangstelling voor dit evenement in
de Nederlandse' motorsportkringen is zo
groot, dat de wedstrijd-organisatie van
de Motorclub Soest", o.l.v. onze bekende
plaatsgenoot, de journalist-tekenaar Pret
Ofyslager, overstroomd wordt met brie
ven en telefoontjes.
Een gedeelte van de baten van deze wed
strijd is cok nu wegr voor de T.B.C.-be
strijding onder het devies „De sterken
voor de zwakken". Dus allen Zaterdag a.s.
naar de motor-terreinwedstrijd op het
circuit „De Blokhut''. Niet alleen wordt
u een pracht wedstrijd geboden, maar het
is tevens voor een prachtig doel.
Aanvang half drie precies. Hoofdingaing
station Soestduinen aan de betonweg
SoestSoesterherg.
RECASSERINGSDAG.
Op Zaterdag 5 Juni 1948 wordt te Soesl
evenals vorige jaren de Nationale Rieclas-
seringsdag gehouden.
Het is nauwelijks nodig 'n aanbeveling,
om door het geven van een bijdrage het
Reclasseringswerk mogelijk fe maken, tof
de Soester bevolking fe richten.
Wat betekent reclassering? Reclassering
betekent mensen redden van een drei-
Nou, ik kan niet anders zeggen, dan dat
we een pracht week achter die rug heb
ben. Het ziet er weer biest uit.
Om ons leven wat aangenamer te maken
gaan de gemeenten straks weer eigen be
lastingen heffen, die kans bestaat tenmin
ste.
Dat is nu eigenlijk nét, wat we nog no
dig hebben. We zaten er, om1 zo te zeg
gen, op te wachten.
We leefden zo onbekommerd zonder een
eigen gemeentebelasting 'n via de advie
zen van de Spaarraad liepen wie eigenlijk
allemaal zo'n beetje binnen. Neen, dat
moest nodig eens een beetje anders wor
den.
Als het niet zo droef was, zou ik er om
lachen. En toch is het misschien goed er
maar zo lang mogelijk om te lachen.
Aanstonds, als we de aanslagbiljetten
krijgen, is dat vanzelf afgelopen.
In ieder geval krijgt die Spaarraad, U
weet wel, een beietj'e de wind tegen.
Het moet niet leuk zijn voor het gemeen
tebestuur zo hef gras voor de voeten te
zien wegmaaien.
Buiten die Gemeentehtelasting is er oog
het een en ander op komst op het gebied
van weeldebelasting. Goad beschouwd is
eigenlijk alleen het ademhallen nog vrij,
maar wie weet voor hoe lang nog.
Nu zijn er dwarskijkers, die zeggen, dat
ze graag zouden zien, dat de Regering
eens wat soberder in z'n eigen huishou
den werd en zij wijzen dan op instellin
gen, die, met talloze ambtenaren, miIIme
nen aan salarissan en onkosten varslin
den, maar dat is spijkers op laag wateB
zoeken.
Een prettig geluid in deze snertwieek was
de verklaring van de Minister, dat er
geen aanleiding bestaat leen pensioenrege
ling fe treffen voor hef personeel van de
ontelbare vakgroepen, omdat die gaan
verdwijnen.
Nou, ik zeg, opgeruimd staal netjes.
Daar ruimen we dan weer een stukjle
Duitse erfenis mee op, al voorzie ik,
dat al die vak- en ondervakgroepen taai
voor hun bestaan zullen vechten.
Als nu die vakgroepmensen niet worden
overgeheveld naar een of ander departe
ment en inderdaad wiet meer ten lasfia
komen van het Rijk, schieten we t'&n
klein beetje op.
Maar zeggen en doen zijn twee heel ver
schillende zaken.
Ik ben benieuwd.
H. OEKMAN.
gende ondergang. Zij leidt de zwakken in
de maatschappij en voedt hen op.
Juist nu wij vrijwel elke dag bemerken
hoe, tengevolge van de vreselijke oorlog
zovelen. volkomen ontwortelden cn tof
misdaad gedreven worden is het van
groot belang op deze wijze te trachten
mee te helpen bouwen aan de geestelij
ke opbouw van ons vaderland.
Deze actie is een nationale actie, die ge
organiseerd wordt door de Protestantse,
Katholieke en algemene instellingen te-
samen, ten bate van het neclassèringswierk
van alle gezindten.
Een ieder bedenke, dat hier ,een handvol
werkelijke hulp beter is dan eien karre-
vracht beloften of klaagredenen.
Laat een ieder zijn plicht doien en pp
Zaterdag 5 Juni eens extra diep in zijn
beurs tasten.
Degenen, die daadwerkelijke hulp wilütan
verlenen bij de inzameling, gelieven zich
even persoonlijk te melden op het plaat
selijk secretariaat, Sfeenhoffsfraat 5.
Het comité van aanbeveling wordt ge
vormd door: Mr. S. P. Baron Bentinck,
Burgemeester. J. G. A. Batenburg, ge
meentesecretaris. Ds. A. Brouwer, Ds, E.
Groeneveld. Mej. C. E. Jolles. J- H. A,
Rupert, arts. W. M. Voss, Pastoor. H. J-
van Hal, secretaris.
TER INZAGE.
Aan ons bureau ligt gratis ter inzage de
passagierslijst van het troepentransport
schip „Waterman", welk schip op 6 Juni
a.s. te Rotterdam wordt verwacht.
Hiermede keren o.m. uit de tropen te
rug Korporaal H. J Bosman, Vinktenweg
9, soldaat B. Keijman, Beetzlaan 85 en
P. Lub, Luit. Koppenlaan 2, Soesterherg.
PLAATSELIJKE
PRIJZENCOMMISSIE.
De plaatselijke prijzencommissiie ver
zoekt plaatsing van het volgende.
Zitting wordt gehouden iedere le ien 3e
Dinsdag van de maand, van 7.308.30
uur, ten gemeenfehuize-
Ook bestaat de mogelijkheid inlichtingen
in te winnen of klachten in te dienen
in gebouw Steenhoffstraat 5, op de ge
wone kantooruren.
Thans komen er klachten binnen ovier
de berekende prijzen voor krenfEinhrood.
De vastgestelde prijs was f 1.per 800
gram, waarvan niet afgeweken mocht
worden. Hebt u teveel betaald, laat hef
ons weten.
