13 Millioen mensen
zoeken onderdak.
Pleidooi voor de
Middenstand»
IN DE HOEK.
Voetbal.
Plaatseliik nieuws.
SOESTER COURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag. UïXGAVEt DRUKKERIJ SIVÏIX SOESTDIJK Abopn. p. kwart, f 1.50 - p. post f 1-75
24e JAARGANG No. 53. Boreau Van Weedestraal 85 - Teleloon 2566 - Giro 126156 DINSDAG 20 JULI 1948.
Een vraagstuk, dat voor de toekomst van
Duitsland beslissende betekenis heeft, is het
vluchtelingen-vraagstuk. In Potsdam hebben
de geallieerden destijds besloten, dat onge
veer 6% millioen Duitsers uit Oost- en Zuid-
Europa en uit de voormalige Duitse gebie
den ten Oosten van de OderNeisse-linie
naar het overige germanenrijk zouden wor
den overgebracht. Deze 6V2 millioen zijn al
leen degenen, die na de oorlog voor uitwij
zing bestemd waren. Intussen zijn tegen het
einde van de oorlog, bij het naderén van de
Russen, bovendien niet minder dan 6V2 mil
lioen Duitsers uit Oost-Pruisen, Pommeren,
Silezië en andere delen van Duitsland, naar
het westen gevlucht. Zo gaat het westen ge
bukt onder een last van 13 a 14 millioen
vluchtelingen en uitgewezenen, die totaal
verarmd zijn en in het ..uitgeradeerde" wes
ten in voedsel en woning delen moeten. Wat
dat betekent, is met geen pen te beschrijven.
Eenmaal werd in Duitsland de zuiverheid
van ras, bloed en bodem van de daken gepre
dikt en als een nieuwe leer door tienduizen
den beleden. Vreemd bloed werd van de
volksgemeenschap uitgesloten. Terug in het
Rijk!" klonk het tot ver over de grenzen en
vele Rijksduitsers, die in het buitenland een
bestaan hadden, werden gedwongen naar
Duitsland terug te keren. En nu... als een
gericht, is over Duitsland het vluchtelingen-
wee gekomen, dat vandaag een van de
grootste vragen naar Duitslands toekomst^
uitmaakt. Er is waarschijnlijk geen land ter
wereld, waar momenteel zoveel vreemdelin
gen door elkaar krioelen als in Duitsland:
Tsjechen, Polen, Hongaren, Italianen, Grie
ken, om niet te spreken van de geuniformde
geallieerden, die in de vier zones de bezet
ting uitmaken en blijkbaar nog allerminst
aanstalten maken om de bezetting geheel of
gedeeltelijk prijs te geven. En het ,,Heim ins
Reich!" dat eenmaal tot de waanzinnige na-
tionaal-socialistische propaganda behoorde,
vindt eerst recht zijn vervulling, nu millioe-
nen Duitsers als vagebonden over de wegen
trekken, uitgewezen als ongewenste vreem
delingen uit de landen, waar zij zich een be
staan verzekerd hadden; een vaak eerzaam
en eerlijk bestaan, temidden van een bevol
king. die hen allerminst vijandig gezind was,
.maar die door de loop der gebeurtenissen
om: er uit met de Duitsers!
Bevolking verdubbeld.
Dat betekent practiseh. dat het vernielde
Westen met zijn onmetelijke woningnood,
bovendien millioenen vluchtelingen moet on
derbrengen. De bevolking der Amerikaanse
zone steeg met 131" pet; op iedere zeven be
woners kwam er een nieuwe. Het is echter
niet moeilijk in Duitsland landgemeenten
aan te wijzen, waar de bevolking door geëva-
cueerden uit de steden en Oost-vluchtelingen
met 50 pet. is gestegen. In vele gebieden is
de bevolking eenvoudig verdubbeld! In Slees-
wijk-Holstein wemelt het van vluchtelingen.
Ieder gezin van 5 mensen heeft er 5 bij in.
Het eiland Amrum in de Noordzee, dat in
normale omstandigheden 1000 inwoners
heeft, heeft er precies zoveel vluchtelingen
bij gekregen; mensen, die op dit eenzame
eiland geen enkel emplooi vinden en als on-
volwaardigen van de gemeenschap leven
moeten. In kale kamers zitten ze, zo arm als
Job, zonder huisraad, radeloos vaak, ten
prooi aan geestelijke en morele verwording,
voor jaren gescheiden'van familie, dikwijls
zonder te weten waar de anderen zijn
Een vrouw zag ik in de deur staan. Ze zag
er moe uit, haar ogen stonden dof. Inplaats
van een schort had ze een juten zak voor
gebonden. De armoede lag er dik op. Ieder
heeft zijn^.Schiksal" in Duitsland. Het hare
viel uit htfuding en gelaat te lezen. „Ik woon
de in Lodz", zegt ze. „Uitgewezen door de
Polen... We woonden er zo fijn, en we had
den het goed... We konden goed met de
Joden... nooit last met die mensen gehad...
en nu zit ik hier... op een eiland! Al drie
jaar... zou het nog lang duren? Mijn man
is in een jazareth gestorven?., mijn zoon en
dochter zoek ik al drie jaren, niemand weet
waar ze zijn... of ze nog leven!... Alles af
gevraagd de Engelsen hebben geholpen.
Niets gevonden... moet ik nog lang hier blij
ven zitten?
Dat is er één van de 13 a 14 millioen, méér
vluchtelingen in Duitsland als de Nederland
se bevolking groot is. En ieder heeft zijn
„Schicksal". Ieder leven is een tragedie. En
ieder vraagt: hoe lang nog? Die vraag is
niet të beantwoorden: over die vraag wordt
niet gediscussieerd; ieder die real-politiek
voorstaat (en dat doet iedere Duitsers), wéét
het antwoord, maar het is een antwoord, te
hard om uit te spreken.
Het vluchtelingenprobleem heeft nog andere
kanten, daar is b.v. de houding van de Duitse
bevolking tegenove.r de vluchtelingen. Een
Rijksduitse vluchteling is in ieder opzicht
een onwelkome vreemdeling. Een eter, die
een dak nodig heeft en die niets meebrengt.
Dat brengt hier en daar de spanningen tot
uitbarstingen.
„Heims ins Reich" is een vloek geworden.
Laten we het eerlijk toegeven: de midden
stand wordt veelal beschouwd als een nood
zakelijk waad. Men vraagt zich af waarom
er zoveel winkeliers en handelaren moeten
bestaan, „die het leven maar duur maken".
Ze moeten allemaal bestaan van de handels
marges, die op de kostprijs der producten
worden gelegd en hoe meer mensen van die
marges moeten leven, des te hoger moeten
de marges worden om de gehele tussenhan
del aan een bestaan te helpen. Dus, zo rede
neert men, laat een flink deel van die men
sen verdwijnen, dan wordt het leven vanzelf
goedkoper.
Toch zal niemand willen beweren, dat de
middenstand gemist kan worden. Er moet
een kleinhandels-stand zijn als onmisbare
schakel tussen producent en verbruiker. Het
gaat dus niet om het bestaan van de midden
stand als zodanig, maar om de talrijkheid
van de middenstanders. De critiek daarop is
zonder twijfel overdreven, maaf er schuilt,
zoals in iedere overdrijving, een kern van
waarheid in. Het is waar, dat vooral in de
crisisjaren allerlei mensen, die uit hun nor
male bestaan waren gestoten, in de midden
stand vluchtten. Toen verrezen de winkeltjes
bij tientallen, meestal om slechts een armoe-
bestaan op te leveren en na een lijdensge
schiedenis van enkele jaren met een faillis
sement te eindigen. Dat sommige takken
van middenstand overbezet zijn, kan moeilijk
tegengesproken worden. Maar toch als
we zo critisch over de middenstand oordelen
moeten we, wat bij critiek steeds gewenst
is, eerst ons zelf onder de loupe nemen.
Want waardoor is het mogelijk, dat er zo
veel middenstanders zijn? Natuurlijk door
dat wij van hun diensten maar al te graag
gebruik maken; omdat het moet maar
eens gezegd worden wij een verwend volk
zijn. Wij willen nu eenmaal alles thuisbe
zorgd hebben. Wij halen niet, zoals in andere
landen, ons brood bij de bakker, maar wach
ten, tot de bakker aan de deur komt. Wij
gaan niet met een boodschappentas naar de
markt, maar laten de groenteboer eerst een
paar keer bellen. Wij willen alles netjes ver
pakt hebben en wij verlangen zelfs, dat
iemand aan de deur komt vragen, wat wij
nodig hebben. En zo veeleisend zijn wij op
ieder gebied.
Nu is het duidelijk, dat een middenstander,
evenals een fabrikant of een boer, alleen be
staan kan als het publiek van zijn diensten
gebruik wenst te maken. Als er dus veel
middenstanders zijn, dan wil dat zeggen, dat
ons volk hun diensten verlangt. Ook al door
deze Nederlandse karaktertrek vindt men in
ons land allerlei bedrijven, die enig in de
wereld zijn, zoals kattenbakcentrales, bel-
poetscentrales, vuilnisemmers-schooftmaak-
diensten en mensen, die zich belasten met
het schoonboenen van de stenen trappen der
portiekhuizen in de steden. Men mag dit be
schouwen als Hollandse zindelijkheid, dan-
wel als gemakzucht daar verandert het
feit niet om, dat deze diensten, zoals iedere
andere dienst, betaald moeten worden.
Bedienen, niet bedillen.
Velen zullen de hier opgenoemde bedrijven
beschouwen als de zelfkant van de midden
stand. Toegegeven, maar dat tekent slechts
hoezeer men in ons land middenstandsdien
sten eist. Zo wel men ook niet afhankelijk
zijn van één bakker of één melkboer of krui
denier voor een straat of een groep van
straten. Ieder heeft zijn eigen voorkeur en
zou zich gedupeerd voelen, als hij daarin
werd belemmerd. Laat daarom de midden
stand met rust. Het is niet nodig deze grote
groep van bedrijven met kunstmiddelen te
beschermen, maar er is zeker ook geen re
den hem te verguizen en hem het leven on
mogelijk te maken. Wat levenskrachtig is,
handhaaft zich wel en waarom zou men iets,
dat uit de behoeften van het volk ontstaat,
nodeloze moeilijkheden in de weg leggen,
omdat het theretisch zuiniger kan. Het pu-
pliek vraagt zo goed mogelijk te worden be
diend, niet om te worden bedild.
Het is goed, dat men eisen stelt ten aanzien
van vakbekwaamheid, financiële draag
kracht, enz. Maar wat de behoefte betreft,
daarop kan alleen de praktijk antwoord
geven. Want de behoeften veranderen voort
durend en de strijd om de beste bediening
te geven beschermt de middenstandszaken
tegen verstarring en bureaucratisering.
Geen énkele ambtenaar kan uitmaken of het
gewenst is of een bepaald bedrijf gevestigd
wordt, ja of neen. Laat daarop het antwoord
geven door hen voor wie dat bedrijf zal
werken. Ook op het gebied van regerings-
zorg is het de overmaat, die schaadt en
daarom vragen wij meer, armslag voor de
middenstand.
B.D.C.—POOLS ELFTAL.
Zondagmiddag speelde B.D.C. op haar
terrein aan de Ferd Huijcklaam tegen 'n
elftal van in Nederland werkzaam zijnde
Polem. Het spel van deze buitejjlanders
stond niet op hoog peil ein de talrijke
aanwezigen, die 'n hoogstaand spelletje
voetbal hadden verwacht, zijn in hun
verwachtingen teleurgesteld.
B.D.C. wist zich voor de rust reeds van
een 20 voorsprong te verzekeren door
doelpunten valn A. v. d. Berg en W.
Huurdeman.
Na de doelwisseling wist Rademaker nog
maals de Poolse doelman te passeren en
daar de gasten zelfs geen behoorlijk schot
op het B.D.C.-doel wisten te lossen, kwam
het einde miet een verdiende 30 ovipr-
wiinnimg voor B.D.C.
SUIKER VOOR BIJENHOUDERS.
Bijenhouders, die in aanmerking wensen
te komen voor het betrekken van gede
natureerde suiker voor de voeding van
hun bijen in het najaar valn 1948, moeten,
indien zij niet zijn aangesloten bij één
der onderstaande organisaties, zich aan
melden bij één dezer organisaties.
Bedoelde organisaties zijn:
a. Veretoiging tot bevordering der Bij
enteelt in Nederland, „Bije|nhuis", Wa-
geningen.
b. R.K. Bcind van Bijenhouders van de
N.C.B. p.a. Electrische Honingzemerij
„Het Zuideln', Boxtel;
c. Limburgse Bond van Bijenhouders van
de L.L.T.B. p.a- Electrische Honingzeme
rij „Het Zuiden", Boxtel.
Bijenhouders, die wel zijn aangesloten bij
één dezer organisaties, ontvangen van
hun organisatie bericht over die verstrek
king van gedenatureerde suiker.
EXPOSITIE STOKHOF DE JONG.
Voor het eerst sinds de heropening na
de oorlog biedt het Museum van Nieuwe
Religieuze Kunst aan de Lange Nieuw-
straat in Utrecht aan .joingo kunstenaars
de gelegenheid hun werk te exposerign.
Van 17 Juli tot en mét 29 Augustus ex
poseert daar, naast de Limburgse kunst
schilder Aad de Haas, cnz.e dorpsgenoot
Abram P. Stokhof de Jong, kunstschil
der en glazenier.
Hij is te Utrecht vertegenwoordigd met
een 20-tal werken, waarvan het overgro
te deel met religieuze voorstellingen.
Hoewel geïnspireerd op de Byzantijnse
en de daaruit voortgekomen Karolingi-
sche-Ottcnische kunst, draagt zijn wérk
toch een zeer persoonlijk karakter. De
fonkeling van zijn gebrandschilderde ra
men, zijn diepe kleurqp cm de sjvee-lsie
compositie werken bepaald fascinerend.
Vooral zijn „Piëta'* eigendom van hef
Museum van Nieuwe Religieuze Kunst,
getuigt van 'n ongemeen sterk expressief
vermogen. Speels en vol sfeer is voorts
zijn „Serenade", jn werelds tafereeltje
met romantische inslag.
MAXIMUMPRIJS VAN
KERSENJAM VERLAAGD.
Aangezien in het afgelopen seizoep de
kersenprijzen betrekkelijk laag waren, is
het mogelijk gebleken de maximumprijs
voor kersenjam te verlagen.
In verband hiermede wordt met inga|ng
van 19 Juli 1948 de maximum-consumen
tenprijs van 86 cent per pot va[n 450 gram
verlaagd tot 71 cent.
HELPT ALLEN MEE
DE T.B.C. BESTRIJDEN.
Zaterdag 24 Juli a.s. wordt er in Soest
een gezamenlijke collecte gehoudep voor
de t .b.c.-fondsen van de Kath. Arfa' Bew.
„Herwonnen Levenskracht" en de Chr.
Nat. Vakbew. „Draagt elkanders lasten".
Aangezien de gevreesde ziekte steeds
meer slachtoffers vraagt, waardoor de
uitgaven van bovengenoemde fondsien
steeds hoger en de inkomsten door de
gecombineerde collectes, daar géén af
zonderlijke collecte meer mag worden
gehouden, kleiner worden,, wordt een be
roep gedaan op U allen, om bij het be
palen van Uw bijdrage hiermede reke
ning te willen houden.
ZONNEGLOREN KRIJGT
EIGEN PREDIKANT.
Zendag was het voor de Ned. Herv. Ge
meente en i)n het bijzonder voor 't sana
torium „Zonnegloren" ©:n bijzondere dag,
daar zij in Ds. L- J. C. Visbeek uit Vl,is-
siingen haar vierde predikant ontving, die
zich speciaal met de geestelijke verzor
ging van het sanatorium „Zonnegloren"
zal belasten.
's Morgens werd Ds. Visbeek in bet
kerkgebouw vain Zonnegloren bevestigd
door Ds. J- I. van Sehaick uit Chaam-
Het kerklokaal was geheel gevuld met
belatngsfellendcin.
Na zijn prediking wepsfe Ds. v. Sehaick
Zonnegloren geluk miet de eigen predi
kant en ook Ds. Visbeek.
Zonnegloren heeft mijn hart, aldus spr.,
emi ik hoop, dat ook uw hart dra aan haar
verbanden zal zijn, daarom heb ik als
onderwerp gekozen „Gij zijt Petrus, dat
is de rots, de steun der gemöente".
Nadat de nieuwe herder was toegezongen
Gez. 113: 1, 2 en 5. betrad deze het ge
stoelte voor het houden van zijn intrede,
waarna hij de gemeente toesprak.
Allereerst dankte hij de consulenten en
Het verschil in resultaat van ,eep be
leefd verzoek of een stille wenk, gegieveja
aan een particulier iep aan een officiële
instantie is altijd zeer groot.
Tegen een particulier, b.v. Uw buurman,
kunt U zeggen, „Zeg Jansen, dat zoodje
afval in de hoek van je tuin, is daar wiel
gemakkelijk neergekwakt, maar het
stinkt een uur in de wind. Doe me eten
lol zeg en laat die odeurfabriek weghalten
of begraaf het zoodje."
Het moet wel een hónd van een vent zijn,
als hij niet zorgt, da f het verdwijnt, maar
wanneer ren gemeentebestuur er zachtjes
op gewezen wordt, dat er ergens
midden in de gemeente, zo maar aan de
openbare weg, menselijke meststoffen
worden gedeponeerd cm nog wel door
één van haar eigen diensten, dan gebeurt
er niets.
Dan wordt er misschien een rapport over
geschreven naar i,een of andere instantip,
die op haar beurt dit dan waeir door
geeft aan 'n andere instantie tenz. enz.,
maar intussen blijft de toestand zoals
zij is ein liggen de faecalicn maar open
en bloot wijd uit te geuren.
Wanneer de kaljnJer niet op 1948 stond,
zou je geloven, dat we in Soest zo juist
met de Batavieren de Rijn waren
komen afzakken. Met die kans, dat deze
Batavieren zich op hun blote fclnen ge
trapt zouden voelen, wanneer zij deze
aantijging konden lezen.
Kijk, ik ben er aan gewend, dat gen-ucente-
besturen zo heerlijk kunnen doen of hun
neus bloedt. Stil laten kletsen is vaak
de leuze, dan vergeten ze het wel weer.
Nou treft de gemeente hef niet
in dit geval, want al zou ik hef willen
vergeten, dan kap ik hiet niet. Ik zit. om
zo te zeggen midden jjn de rook van het
vieze gedoe en kan er (niet langs komiem,
of ik voel m'in maag hef hoofd schudden
over zó iets achterlijks.
H. OEKMAN.
allen voor de vriendelijkheid, waarmede
zij hem tegemoet zijn getreden. Collega
Van Sehaick voor de wilwillendheid om
hem te bevestigen; de herberaad en
vooral 't bestuur van Zonnegloren, voor
het vertrouwen in hem gesteld en de di
recteur .pr. Berghauser Pont, voor alle
hartelijkheid, die hij heeft mogen, onder
vinden, alsmede de zusters Kley en Miie-
dema.
Spr. dankte de gemeente Vlissïngien voor
hun aanwezigheid, de bapden niet Vlis-
singen zijn niet verbroken. Spr. hoopte,
dat zijn vrouw en hij iets voor Zonne
gloren kunnen zijn.
Na het dankgebed en 't zilngen van Psalm
72 11 sprak Ds. Visbeek de zegen uit.
Namens het bestuur van Zcppeglorem
sprak daarna de heer J. Frifzschie de
nieuwe predikant toe en dankte Ds. Van
Sehaick voor deze dienst.
Het ,.Ja, ik van ganser harte" vap Ds.
Visbeek is voor het bestuur een grote
vreugde en spr. hoopt op een goede ver
standhouding. Met het zingen van Gez.
104 4 werd de plechtigheid besloten.
Voor de Gemeente deed Ds. Visbeek dies
middags in de Oudekerk zijn intrede.
De kerk was geheel beziet en ondier de
aanwezigen bevend vn zich de burgemees
ter van Soest, S. P. Baron Benfinck, af
gevaardigden van de Gieref. Kerk, hst be
stuur van Zonnegloren, de drie plaatse
lijke predikanten Grotpteveld, Van Krug-
fen en Verkerk, Ds. Vap Sehaick en di
recteur van Zonnegloren, Dr. Berghauser
Pont.
Na de prediking waarvoor de tekst was
gekozen uit Lucas 8 14-18, sprak Ds.
Visbeek ook de burgemeester toe. Spr.
sprak de wens uit, dat God hef gemeen
tebestuur kracht en toewijding zou
schenken.
Ds. Groeneveld s.prak daarna (namens de
clasis, bestuur en ring Amersfoort ;p Ds.
Van Krugten als voorzitter ven de K.r-
keraad, namens de gemeente en h.et gezin
Zonnegloren, waarna de predikant staan
de Gez. 94 werd toegezongen.
HONDEN- EN KATTENBROOD
THANS OFFICIEEL VRIJ.
Aangezien de binnenlandse behoefte aan
honden- en kattenbrood thans ongeveer
gedekt is, is hiermede het voorschrijven
van verbodsbepalingen t;p aanzien van
het afleveren, ontvangen ein vervoer van
deze producten overbodig gewerden.
De „Verordening Intrekking Honden- en
Kaf ten brood verordening 1942", die gepu
bliceerd is in het Voedselvoorzienings
blad no. 59 van Zaterdag 17 Juli 1948,
maakt thans een formeel einde aap de
distributiemaatregelop, waaraan deze ar
tikelen waren onderworpen.
SUCCESSEN TE EGMOND VAN
LEDEN VAN DE M.C.S.
Zaterdagmiddag werd ui te Egmond aan
Zee kampioenswedstrijden gehouden.
Dick Renooy werd no. 1 ito die 125 c.c.
op Eijsimk en J. van Breukelen te Soee-
terberg po. 1 in dd 250 c.c» op Velooette-