13 Millioen mensen zoeken onderdak. Pleidooi voor de Middenstand» IN DE HOEK. Voetbal. Plaatseliik nieuws. SOESTER COURANT Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag. UïXGAVEt DRUKKERIJ SIVÏIX SOESTDIJK Abopn. p. kwart, f 1.50 - p. post f 1-75 24e JAARGANG No. 53. Boreau Van Weedestraal 85 - Teleloon 2566 - Giro 126156 DINSDAG 20 JULI 1948. Een vraagstuk, dat voor de toekomst van Duitsland beslissende betekenis heeft, is het vluchtelingen-vraagstuk. In Potsdam hebben de geallieerden destijds besloten, dat onge veer 6% millioen Duitsers uit Oost- en Zuid- Europa en uit de voormalige Duitse gebie den ten Oosten van de OderNeisse-linie naar het overige germanenrijk zouden wor den overgebracht. Deze 6V2 millioen zijn al leen degenen, die na de oorlog voor uitwij zing bestemd waren. Intussen zijn tegen het einde van de oorlog, bij het naderén van de Russen, bovendien niet minder dan 6V2 mil lioen Duitsers uit Oost-Pruisen, Pommeren, Silezië en andere delen van Duitsland, naar het westen gevlucht. Zo gaat het westen ge bukt onder een last van 13 a 14 millioen vluchtelingen en uitgewezenen, die totaal verarmd zijn en in het ..uitgeradeerde" wes ten in voedsel en woning delen moeten. Wat dat betekent, is met geen pen te beschrijven. Eenmaal werd in Duitsland de zuiverheid van ras, bloed en bodem van de daken gepre dikt en als een nieuwe leer door tienduizen den beleden. Vreemd bloed werd van de volksgemeenschap uitgesloten. Terug in het Rijk!" klonk het tot ver over de grenzen en vele Rijksduitsers, die in het buitenland een bestaan hadden, werden gedwongen naar Duitsland terug te keren. En nu... als een gericht, is over Duitsland het vluchtelingen- wee gekomen, dat vandaag een van de grootste vragen naar Duitslands toekomst^ uitmaakt. Er is waarschijnlijk geen land ter wereld, waar momenteel zoveel vreemdelin gen door elkaar krioelen als in Duitsland: Tsjechen, Polen, Hongaren, Italianen, Grie ken, om niet te spreken van de geuniformde geallieerden, die in de vier zones de bezet ting uitmaken en blijkbaar nog allerminst aanstalten maken om de bezetting geheel of gedeeltelijk prijs te geven. En het ,,Heim ins Reich!" dat eenmaal tot de waanzinnige na- tionaal-socialistische propaganda behoorde, vindt eerst recht zijn vervulling, nu millioe- nen Duitsers als vagebonden over de wegen trekken, uitgewezen als ongewenste vreem delingen uit de landen, waar zij zich een be staan verzekerd hadden; een vaak eerzaam en eerlijk bestaan, temidden van een bevol king. die hen allerminst vijandig gezind was, .maar die door de loop der gebeurtenissen om: er uit met de Duitsers! Bevolking verdubbeld. Dat betekent practiseh. dat het vernielde Westen met zijn onmetelijke woningnood, bovendien millioenen vluchtelingen moet on derbrengen. De bevolking der Amerikaanse zone steeg met 131" pet; op iedere zeven be woners kwam er een nieuwe. Het is echter niet moeilijk in Duitsland landgemeenten aan te wijzen, waar de bevolking door geëva- cueerden uit de steden en Oost-vluchtelingen met 50 pet. is gestegen. In vele gebieden is de bevolking eenvoudig verdubbeld! In Slees- wijk-Holstein wemelt het van vluchtelingen. Ieder gezin van 5 mensen heeft er 5 bij in. Het eiland Amrum in de Noordzee, dat in normale omstandigheden 1000 inwoners heeft, heeft er precies zoveel vluchtelingen bij gekregen; mensen, die op dit eenzame eiland geen enkel emplooi vinden en als on- volwaardigen van de gemeenschap leven moeten. In kale kamers zitten ze, zo arm als Job, zonder huisraad, radeloos vaak, ten prooi aan geestelijke en morele verwording, voor jaren gescheiden'van familie, dikwijls zonder te weten waar de anderen zijn Een vrouw zag ik in de deur staan. Ze zag er moe uit, haar ogen stonden dof. Inplaats van een schort had ze een juten zak voor gebonden. De armoede lag er dik op. Ieder heeft zijn^.Schiksal" in Duitsland. Het hare viel uit htfuding en gelaat te lezen. „Ik woon de in Lodz", zegt ze. „Uitgewezen door de Polen... We woonden er zo fijn, en we had den het goed... We konden goed met de Joden... nooit last met die mensen gehad... en nu zit ik hier... op een eiland! Al drie jaar... zou het nog lang duren? Mijn man is in een jazareth gestorven?., mijn zoon en dochter zoek ik al drie jaren, niemand weet waar ze zijn... of ze nog leven!... Alles af gevraagd de Engelsen hebben geholpen. Niets gevonden... moet ik nog lang hier blij ven zitten? Dat is er één van de 13 a 14 millioen, méér vluchtelingen in Duitsland als de Nederland se bevolking groot is. En ieder heeft zijn „Schicksal". Ieder leven is een tragedie. En ieder vraagt: hoe lang nog? Die vraag is niet të beantwoorden: over die vraag wordt niet gediscussieerd; ieder die real-politiek voorstaat (en dat doet iedere Duitsers), wéét het antwoord, maar het is een antwoord, te hard om uit te spreken. Het vluchtelingenprobleem heeft nog andere kanten, daar is b.v. de houding van de Duitse bevolking tegenove.r de vluchtelingen. Een Rijksduitse vluchteling is in ieder opzicht een onwelkome vreemdeling. Een eter, die een dak nodig heeft en die niets meebrengt. Dat brengt hier en daar de spanningen tot uitbarstingen. „Heims ins Reich" is een vloek geworden. Laten we het eerlijk toegeven: de midden stand wordt veelal beschouwd als een nood zakelijk waad. Men vraagt zich af waarom er zoveel winkeliers en handelaren moeten bestaan, „die het leven maar duur maken". Ze moeten allemaal bestaan van de handels marges, die op de kostprijs der producten worden gelegd en hoe meer mensen van die marges moeten leven, des te hoger moeten de marges worden om de gehele tussenhan del aan een bestaan te helpen. Dus, zo rede neert men, laat een flink deel van die men sen verdwijnen, dan wordt het leven vanzelf goedkoper. Toch zal niemand willen beweren, dat de middenstand gemist kan worden. Er moet een kleinhandels-stand zijn als onmisbare schakel tussen producent en verbruiker. Het gaat dus niet om het bestaan van de midden stand als zodanig, maar om de talrijkheid van de middenstanders. De critiek daarop is zonder twijfel overdreven, maaf er schuilt, zoals in iedere overdrijving, een kern van waarheid in. Het is waar, dat vooral in de crisisjaren allerlei mensen, die uit hun nor male bestaan waren gestoten, in de midden stand vluchtten. Toen verrezen de winkeltjes bij tientallen, meestal om slechts een armoe- bestaan op te leveren en na een lijdensge schiedenis van enkele jaren met een faillis sement te eindigen. Dat sommige takken van middenstand overbezet zijn, kan moeilijk tegengesproken worden. Maar toch als we zo critisch over de middenstand oordelen moeten we, wat bij critiek steeds gewenst is, eerst ons zelf onder de loupe nemen. Want waardoor is het mogelijk, dat er zo veel middenstanders zijn? Natuurlijk door dat wij van hun diensten maar al te graag gebruik maken; omdat het moet maar eens gezegd worden wij een verwend volk zijn. Wij willen nu eenmaal alles thuisbe zorgd hebben. Wij halen niet, zoals in andere landen, ons brood bij de bakker, maar wach ten, tot de bakker aan de deur komt. Wij gaan niet met een boodschappentas naar de markt, maar laten de groenteboer eerst een paar keer bellen. Wij willen alles netjes ver pakt hebben en wij verlangen zelfs, dat iemand aan de deur komt vragen, wat wij nodig hebben. En zo veeleisend zijn wij op ieder gebied. Nu is het duidelijk, dat een middenstander, evenals een fabrikant of een boer, alleen be staan kan als het publiek van zijn diensten gebruik wenst te maken. Als er dus veel middenstanders zijn, dan wil dat zeggen, dat ons volk hun diensten verlangt. Ook al door deze Nederlandse karaktertrek vindt men in ons land allerlei bedrijven, die enig in de wereld zijn, zoals kattenbakcentrales, bel- poetscentrales, vuilnisemmers-schooftmaak- diensten en mensen, die zich belasten met het schoonboenen van de stenen trappen der portiekhuizen in de steden. Men mag dit be schouwen als Hollandse zindelijkheid, dan- wel als gemakzucht daar verandert het feit niet om, dat deze diensten, zoals iedere andere dienst, betaald moeten worden. Bedienen, niet bedillen. Velen zullen de hier opgenoemde bedrijven beschouwen als de zelfkant van de midden stand. Toegegeven, maar dat tekent slechts hoezeer men in ons land middenstandsdien sten eist. Zo wel men ook niet afhankelijk zijn van één bakker of één melkboer of krui denier voor een straat of een groep van straten. Ieder heeft zijn eigen voorkeur en zou zich gedupeerd voelen, als hij daarin werd belemmerd. Laat daarom de midden stand met rust. Het is niet nodig deze grote groep van bedrijven met kunstmiddelen te beschermen, maar er is zeker ook geen re den hem te verguizen en hem het leven on mogelijk te maken. Wat levenskrachtig is, handhaaft zich wel en waarom zou men iets, dat uit de behoeften van het volk ontstaat, nodeloze moeilijkheden in de weg leggen, omdat het theretisch zuiniger kan. Het pu- pliek vraagt zo goed mogelijk te worden be diend, niet om te worden bedild. Het is goed, dat men eisen stelt ten aanzien van vakbekwaamheid, financiële draag kracht, enz. Maar wat de behoefte betreft, daarop kan alleen de praktijk antwoord geven. Want de behoeften veranderen voort durend en de strijd om de beste bediening te geven beschermt de middenstandszaken tegen verstarring en bureaucratisering. Geen énkele ambtenaar kan uitmaken of het gewenst is of een bepaald bedrijf gevestigd wordt, ja of neen. Laat daarop het antwoord geven door hen voor wie dat bedrijf zal werken. Ook op het gebied van regerings- zorg is het de overmaat, die schaadt en daarom vragen wij meer, armslag voor de middenstand. B.D.C.—POOLS ELFTAL. Zondagmiddag speelde B.D.C. op haar terrein aan de Ferd Huijcklaam tegen 'n elftal van in Nederland werkzaam zijnde Polem. Het spel van deze buitejjlanders stond niet op hoog peil ein de talrijke aanwezigen, die 'n hoogstaand spelletje voetbal hadden verwacht, zijn in hun verwachtingen teleurgesteld. B.D.C. wist zich voor de rust reeds van een 20 voorsprong te verzekeren door doelpunten valn A. v. d. Berg en W. Huurdeman. Na de doelwisseling wist Rademaker nog maals de Poolse doelman te passeren en daar de gasten zelfs geen behoorlijk schot op het B.D.C.-doel wisten te lossen, kwam het einde miet een verdiende 30 ovipr- wiinnimg voor B.D.C. SUIKER VOOR BIJENHOUDERS. Bijenhouders, die in aanmerking wensen te komen voor het betrekken van gede natureerde suiker voor de voeding van hun bijen in het najaar valn 1948, moeten, indien zij niet zijn aangesloten bij één der onderstaande organisaties, zich aan melden bij één dezer organisaties. Bedoelde organisaties zijn: a. Veretoiging tot bevordering der Bij enteelt in Nederland, „Bije|nhuis", Wa- geningen. b. R.K. Bcind van Bijenhouders van de N.C.B. p.a. Electrische Honingzemerij „Het Zuideln', Boxtel; c. Limburgse Bond van Bijenhouders van de L.L.T.B. p.a- Electrische Honingzeme rij „Het Zuiden", Boxtel. Bijenhouders, die wel zijn aangesloten bij één dezer organisaties, ontvangen van hun organisatie bericht over die verstrek king van gedenatureerde suiker. EXPOSITIE STOKHOF DE JONG. Voor het eerst sinds de heropening na de oorlog biedt het Museum van Nieuwe Religieuze Kunst aan de Lange Nieuw- straat in Utrecht aan .joingo kunstenaars de gelegenheid hun werk te exposerign. Van 17 Juli tot en mét 29 Augustus ex poseert daar, naast de Limburgse kunst schilder Aad de Haas, cnz.e dorpsgenoot Abram P. Stokhof de Jong, kunstschil der en glazenier. Hij is te Utrecht vertegenwoordigd met een 20-tal werken, waarvan het overgro te deel met religieuze voorstellingen. Hoewel geïnspireerd op de Byzantijnse en de daaruit voortgekomen Karolingi- sche-Ottcnische kunst, draagt zijn wérk toch een zeer persoonlijk karakter. De fonkeling van zijn gebrandschilderde ra men, zijn diepe kleurqp cm de sjvee-lsie compositie werken bepaald fascinerend. Vooral zijn „Piëta'* eigendom van hef Museum van Nieuwe Religieuze Kunst, getuigt van 'n ongemeen sterk expressief vermogen. Speels en vol sfeer is voorts zijn „Serenade", jn werelds tafereeltje met romantische inslag. MAXIMUMPRIJS VAN KERSENJAM VERLAAGD. Aangezien in het afgelopen seizoep de kersenprijzen betrekkelijk laag waren, is het mogelijk gebleken de maximumprijs voor kersenjam te verlagen. In verband hiermede wordt met inga|ng van 19 Juli 1948 de maximum-consumen tenprijs van 86 cent per pot va[n 450 gram verlaagd tot 71 cent. HELPT ALLEN MEE DE T.B.C. BESTRIJDEN. Zaterdag 24 Juli a.s. wordt er in Soest een gezamenlijke collecte gehoudep voor de t .b.c.-fondsen van de Kath. Arfa' Bew. „Herwonnen Levenskracht" en de Chr. Nat. Vakbew. „Draagt elkanders lasten". Aangezien de gevreesde ziekte steeds meer slachtoffers vraagt, waardoor de uitgaven van bovengenoemde fondsien steeds hoger en de inkomsten door de gecombineerde collectes, daar géén af zonderlijke collecte meer mag worden gehouden, kleiner worden,, wordt een be roep gedaan op U allen, om bij het be palen van Uw bijdrage hiermede reke ning te willen houden. ZONNEGLOREN KRIJGT EIGEN PREDIKANT. Zendag was het voor de Ned. Herv. Ge meente en i)n het bijzonder voor 't sana torium „Zonnegloren" ©:n bijzondere dag, daar zij in Ds. L- J. C. Visbeek uit Vl,is- siingen haar vierde predikant ontving, die zich speciaal met de geestelijke verzor ging van het sanatorium „Zonnegloren" zal belasten. 's Morgens werd Ds. Visbeek in bet kerkgebouw vain Zonnegloren bevestigd door Ds. J- I. van Sehaick uit Chaam- Het kerklokaal was geheel gevuld met belatngsfellendcin. Na zijn prediking wepsfe Ds. v. Sehaick Zonnegloren geluk miet de eigen predi kant en ook Ds. Visbeek. Zonnegloren heeft mijn hart, aldus spr., emi ik hoop, dat ook uw hart dra aan haar verbanden zal zijn, daarom heb ik als onderwerp gekozen „Gij zijt Petrus, dat is de rots, de steun der gemöente". Nadat de nieuwe herder was toegezongen Gez. 113: 1, 2 en 5. betrad deze het ge stoelte voor het houden van zijn intrede, waarna hij de gemeente toesprak. Allereerst dankte hij de consulenten en Het verschil in resultaat van ,eep be leefd verzoek of een stille wenk, gegieveja aan een particulier iep aan een officiële instantie is altijd zeer groot. Tegen een particulier, b.v. Uw buurman, kunt U zeggen, „Zeg Jansen, dat zoodje afval in de hoek van je tuin, is daar wiel gemakkelijk neergekwakt, maar het stinkt een uur in de wind. Doe me eten lol zeg en laat die odeurfabriek weghalten of begraaf het zoodje." Het moet wel een hónd van een vent zijn, als hij niet zorgt, da f het verdwijnt, maar wanneer ren gemeentebestuur er zachtjes op gewezen wordt, dat er ergens midden in de gemeente, zo maar aan de openbare weg, menselijke meststoffen worden gedeponeerd cm nog wel door één van haar eigen diensten, dan gebeurt er niets. Dan wordt er misschien een rapport over geschreven naar i,een of andere instantip, die op haar beurt dit dan waeir door geeft aan 'n andere instantie tenz. enz., maar intussen blijft de toestand zoals zij is ein liggen de faecalicn maar open en bloot wijd uit te geuren. Wanneer de kaljnJer niet op 1948 stond, zou je geloven, dat we in Soest zo juist met de Batavieren de Rijn waren komen afzakken. Met die kans, dat deze Batavieren zich op hun blote fclnen ge trapt zouden voelen, wanneer zij deze aantijging konden lezen. Kijk, ik ben er aan gewend, dat gen-ucente- besturen zo heerlijk kunnen doen of hun neus bloedt. Stil laten kletsen is vaak de leuze, dan vergeten ze het wel weer. Nou treft de gemeente hef niet in dit geval, want al zou ik hef willen vergeten, dan kap ik hiet niet. Ik zit. om zo te zeggen midden jjn de rook van het vieze gedoe en kan er (niet langs komiem, of ik voel m'in maag hef hoofd schudden over zó iets achterlijks. H. OEKMAN. allen voor de vriendelijkheid, waarmede zij hem tegemoet zijn getreden. Collega Van Sehaick voor de wilwillendheid om hem te bevestigen; de herberaad en vooral 't bestuur van Zonnegloren, voor het vertrouwen in hem gesteld en de di recteur .pr. Berghauser Pont, voor alle hartelijkheid, die hij heeft mogen, onder vinden, alsmede de zusters Kley en Miie- dema. Spr. dankte de gemeente Vlissïngien voor hun aanwezigheid, de bapden niet Vlis- singen zijn niet verbroken. Spr. hoopte, dat zijn vrouw en hij iets voor Zonne gloren kunnen zijn. Na het dankgebed en 't zilngen van Psalm 72 11 sprak Ds. Visbeek de zegen uit. Namens het bestuur van Zcppeglorem sprak daarna de heer J. Frifzschie de nieuwe predikant toe en dankte Ds. Van Sehaick voor deze dienst. Het ,.Ja, ik van ganser harte" vap Ds. Visbeek is voor het bestuur een grote vreugde en spr. hoopt op een goede ver standhouding. Met het zingen van Gez. 104 4 werd de plechtigheid besloten. Voor de Gemeente deed Ds. Visbeek dies middags in de Oudekerk zijn intrede. De kerk was geheel beziet en ondier de aanwezigen bevend vn zich de burgemees ter van Soest, S. P. Baron Benfinck, af gevaardigden van de Gieref. Kerk, hst be stuur van Zonnegloren, de drie plaatse lijke predikanten Grotpteveld, Van Krug- fen en Verkerk, Ds. Vap Sehaick en di recteur van Zonnegloren, Dr. Berghauser Pont. Na de prediking waarvoor de tekst was gekozen uit Lucas 8 14-18, sprak Ds. Visbeek ook de burgemeester toe. Spr. sprak de wens uit, dat God hef gemeen tebestuur kracht en toewijding zou schenken. Ds. Groeneveld s.prak daarna (namens de clasis, bestuur en ring Amersfoort ;p Ds. Van Krugten als voorzitter ven de K.r- keraad, namens de gemeente en h.et gezin Zonnegloren, waarna de predikant staan de Gez. 94 werd toegezongen. HONDEN- EN KATTENBROOD THANS OFFICIEEL VRIJ. Aangezien de binnenlandse behoefte aan honden- en kattenbrood thans ongeveer gedekt is, is hiermede het voorschrijven van verbodsbepalingen t;p aanzien van het afleveren, ontvangen ein vervoer van deze producten overbodig gewerden. De „Verordening Intrekking Honden- en Kaf ten brood verordening 1942", die gepu bliceerd is in het Voedselvoorzienings blad no. 59 van Zaterdag 17 Juli 1948, maakt thans een formeel einde aap de distributiemaatregelop, waaraan deze ar tikelen waren onderworpen. SUCCESSEN TE EGMOND VAN LEDEN VAN DE M.C.S. Zaterdagmiddag werd ui te Egmond aan Zee kampioenswedstrijden gehouden. Dick Renooy werd no. 1 ito die 125 c.c. op Eijsimk en J. van Breukelen te Soee- terberg po. 1 in dd 250 c.c» op Velooette-

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1948 | | pagina 1