De Unie van Zuid-Afrika* W. N. NIEUWENHUIS LENSSEN! Water onder de Sahara. VOOR ONZE DAMES. Heeft U toekomst-wensen? Sluit dan een Levensverzekering bij Loodgieter - Electriciën Plaatselijk nieuws. Land der grote problemen, met beperkte immigratie-mogelijk heden. Zuid-Afrika is een naam, die bij de meeste Nederlanders een welluidende klank heeft. Oude banden van stamverwantschap hebben sinds het staatkundig verband tussen het Moederland en de Kaapkolonie in 1806 voor goed verbroken werd in ons land steeds een grote belangstelling en warme sympa thie levendig gehouden voor de voortrekkers die de vorige eeuw in de Zuid-Afrikaanse wildernis Europese beschaving brachten en voor hun afstammelingen, die deze eeuw in de Unie van Zuid-Afrika een nieuw vader land gekregen hebben. Vooral de laatste twee, drie jaar heeft de belangstelling van vele Nederlanders voor het land van maarschalk dr. Jan Smuts een nieuwe stimulans gekregen, omdat men er als immigrant een nieuwe toekomst tege moet wil gaan. Het kleine Nederland met zijn dichte bevolking, gelegen in de Europese oorlogszone, zouden velen thans willen ver laten om in de Unie 40 maal groter dan Nedei'land, met slechts een 2Vz millioen blanke inwoners een nieuw leven te be ginnen, bevrijd van angsten voor oorlogs gevaar, bezetting, uitplundering en... atoom wapenen. De hoop te kunnen immigreren werd ver levendigd, omdat niemand minder dan de lei der der Regering, maarschalk Smuts, pro paganda maakte voor een verhoogde immi gratie naar zijn land en te kennen gaf, dat op de eerste plaats zonen en dochters van „die ou moederland" welkom waren. De immigratiemogelijkheden zijn echter be perkt gebleven en zijn, sinds eind Mei de fanatieke dr. Daniël Malan de regerings macht van Jan Smuts overnam, zelfs mi niem te noemen. Een immigrant vertelt... We smaakten dezer dagen het genoegen enige gesprekken te mogen voeren met on ze oud-plaatsgenoot, de heer Johan M. Jan sen, die 10 jaar geleden naar Zuid-Afrika immigreerde, thans leraar aan een middel bare school te Johannesburg is en mid den in het openbare leven staande van deze nieuwe wereldstad in het bewogen decen nium dat achter ons ligt, van zeer nabij ken nis gemaakt heeft met de geweldige pro blemen, die het land beroeren. Hem gehoord hebbende, is het niet zo ver bijsterend meer, dat de populaire Smuts tij dens de verkiezingen in Mei verslagen werd door de fanatieke negerhater Malan, dat de immigratiemogelijkheden ook in dit uitge strekte en nog bijna „lege" land beperkt zijn, en dat zij, die het geluk hebben er toe gelaten te worden, zich slechts met hard werken een menswaardig bestaan zullen kunnen verzekeren. Op onze vraag, waar toch wel de oorzaken gelegen zijn van het grote succes, dat dr. Malan de leider van de Nationalistische partij, die er fascistische neigingen op na houdt en sinds 15 jaar de apostel voor een zelfstandige Zuid-Afrikaanse republiek is, geheel afgescheiden van het Britse Gemene best bij de verkiezingen van 26 Mei heeft behaald, kregen wij een uitvoerig antwoord, waaruit duidelijk viel op te maken, dat Re gering en volk voor enorme problemen ge plaatst zijn. Enige van deze problemen willen wij in een tweetal artikelen ter sprake brengen. Er zal uit blijken, dat de Hollander, die als immi grant naar de Unie gaat, er allesbehalve een land zal vinden, dat overvloeit van melk en honing. Woningnood. Zuid-Afrika heeft aan de tweede wereldoor log actief deelgenomen. Aan de soldaten die in hoofdzaak op Afrikaanse bodem, o.a. in Lybië gestreden hebben werden vele beloften gedaan. De Regering zou o.a. er zorg voor dragen, dat voor de gedemobili seerde militairen goede huisvesting aanwe zig zou zijn. Kort na de oorlog heerste er in het land echter grote woningnood en was het de Re gering onmogelijk haar belofte na te komen. Tijdens de oorlog heeft ook in de Unie de woningbouw grotendeels stil gelegen; de groei der bevolking en het grote gebrek aan bouwmaterialen, die in hoofdzaak ingevoerd moeten worden, leidden er toe, dat ook Zuid- Afrika met een groot tekort aan woningen kwam te zitten. Voor de teruggekeerde soldaten, die in het huwelijk wensten te treden, was geen of slechte huisvesting te vinden. Dit leidde er toe, dat garages en allerlei bijgebouwen als woning betrokken werden, terwijl ook het samenwonen vooral in de steden veel voorkomt. Zo werd de woningnood een der oorzaken van ontevredenheid,' die er toe leidde, dat de gedemobiliseerde militairen stemming tegen Smuts gemaakt hobben. De tengevolge van de oorlog sterk gestegen kosten van levensonderhoud zijn een andere oorzaak van ontevredenheid. Doch boven dit alles is het streven van Smuts' regering naar een geleidelijke eman cipatie van Zuid-Afrika's zwarte bevolking de oorzaak van een groeiende ontstemming onder de blanken geworden, waardoor de felle nationalist Malan zijn kans kreeg en greep. Het Rassenvraagstuk. Van de drie bevolkingsproblemen, die de Unie beroeren, is het rassenvraagstuk het overheersende, dat wegens zijn gecompli ceerdheid schier onoplosbaar is. De tegenstelling Boer-Brit heeft reeds veel van haar scherpte verloren en de „arme blanken-kwestie het derde bevolkingspro bleem kan door regeringsmaatregelen tot een oplossing gebracht worden. Maar het samenleven van een overwegend zwarte bevolking met een minderheid van blanken, die vóór alles haar overheersende positie op elk terrein van het maatschappe lijk leven wenst te behouden, is hèt pro bleem der Unie. In tegenstelling met Noord-Amerika en Aus tralië, waar de oorspronkelijke bevolking volledig het veld geruimd heeft voor de blanke kolonisten, heeft Zuid-Afrika zijn ge kleurde bevolking niet alleen behouden, maar z zij in minder dan een halve eeuw verdubbeld. Tegenover 2 Va millioen blanken staan in Zuid-Afrika rond 8 millioen natu rellen (in hoofdzaak kaffers) en 1 millioen kleurlingen. De naturellen zijn voor wat de grote massa betreft, nog onmondig; zij heb ben geen stemrecht, mogen zich niet aan sluiten bij vakbonden, mogen geen wapenen dragen (ook niet in 't leger, waar zij vaak als chauffeurs of rode-kruis soldaten dienst doen) en hebben niet eens het recht in de steden te wonen. Sinds lang verblijven vele naturellen (Bantoes) in de steden, omdat zij er bij de groeiende industrialisatie eenvou- die niet meer gemist kunnen worden. Hoe wel de kaffer traag van begrip is, heeft de „witman" er een goede werkkracht aan, om dat hij gestadig doorwerkt en niet veeleisend is. Ook als bediende in het blanke gezin is hij onmisbaar geworden. Generaal Smuts wilde dan ook enige maanden geleden aan de zwarten het wettelijk recht toekennen in de steden te wonen, omdat zij er toch reeds lang verblijven. Hiertegen heeft Malan fel gereageerd en uit de uitslag der verkiezin gen blijkt, dat de blanke Zuid-Afrikaners in meerderheid zijn ideeën inzake het rassen probleem delen. Malan wil wel gebruik maken van de goed kope werkkracht van de kaffers, maar ove rigens elke zwarte, die maar enigszins ge: mist kan worden, naar de wildernis terug sturen. Zelfs hun vertegenwoordiging in het parlement (bestaande uit drie blanke leden voor de 8 millioen negers en 1 millioen kleurlingen) wil hij ongedaan maken. Naast de zwarte en blanke bevolking staat nog een bruine bevolkingsgroep: de in hoofd zaak uit Brits Indië afkomstige Indiërs. Deze groep telt ongeveer 200.000 zielen. Het streven der blanken om de Europese levens standaard te handhaven, heeft er toe geleid dat ook de Indiërs sociale en politieke ge lijkstelling is onthouden, hoewel zij veel ont wikkelder zijn dan de Bantoes. Van Weedestraat 29 - Soestdijk Krokodil zwom duizend mijl langs ondergrondse rivier, diep onder het zand. Stellig kan men zeggen, dat woestijnen steeds de grootste belemmeringen zijn ge weest op de weg der mensheid. Meer dan zeeën en oceanen, bergen en wouden, zijn de woestijnen de grimmige tegenspelers ge weest, die de mensen van elkaar scheidden. In de eerste wereldoorlog was de Arabische woestijn een bijna onneembaar bolwerk en in de tweede wereldoorlog waren het de bij na onoverkomelijke moeilijkheden van een woestijnoorlog, die een beslissing tegenhiel den. Thans schijnt echter het ogenblik aangebro ken, dat de mens de woestijn gaat overwin nen. Een der grootste onbarmhartigste zand vlakten, die wij kennen, de Sahara, schijnt te zullen worden omgetoverd in een landstreek, even vruchtbaar als welke andere ter wereld ook! Geen fata-morgana. Dit is geen fata-morgana, geen ijdele lucht spiegeling, die de verdorstende woestijnreizi gers de eeuwen door koele bronnen en scha duwrijke palmen voor ogen toverde. Integen deel. We hebben hier te maken met feiten, die bovenal verbazingwekkend zijn. omdat ze niet eerder werden ontdekt. En ze lagen toch zo voor de hand. Zelfs aan de man, die ons in de Sahara en met de 600.000 bewoners van die schijnbaar onbewoonbare woestijnge bieden, de Britse oudofficier R. V. C. Bod- ley, die jarenlang het nomadenleven der Arabische woestijnbewoners deelde en zijn belevenissen in een bijzonder suggestief boek „Wind in de Sahara" (uitg. Creative Age Press, New York 1944) beschreef, zijn deze feiten ontgaan. Toch is hij dicht genoeg bij de ontdekking geweest. Vis Bodley vertelt bijv., dat hij eens, wonende in een oase, bezoek kreeg van een koopman met een emmer vol vis, waarvan er sommige nog leefden. Het bleek, dat de vis gevangen was in de bron, waar de oase haar ontstaan aan dankte en die niets anders belichaamde dan een scheur in de rotsgesteenten, waar door het water van een onderaardse rivier naar boven kon komen. De vis bleek zeer smakelijk en had helemaal geen modderige smaak, zoals Bodley had verwacht. „Enige tijd later", zo vertelt Bodley, „sprak ik met een geoloog en vertelde hem van de Saharavis. Hij toonde belangstélling, maar was niet verbaasd. Hij had ze nooit gegeten, maar wist alle bijzonderheden; hij zei dat dezelfde soort vis werd aangetroffen in de Niger en in de Nijl, in de Congo zowel als in het meer van Galilea en in het meer Ghad." „En dit betekent", zo voegde de geoloog er bij, „dat in betrekkelijk kort geleden tijden de vis haar weg heeft kunnen vinden langs een stromende waterroute van de Sahara naar Centraal Afrika, Egypte en Palestina." De geoloog achtte het waarschijnlijk, dat deze ondergrondse rivieren nog steeds bestonden. En als om dit te be vestigen, vernam Bodley kort daarna, dat in een waterpoel bij de oase van Touggourt een levende krokodil was gevonden. De dichtstbijzijnde plaats, waar krokodillen hun natuurlijke ver blijfplaats hebben, was de rivier de Niger, minstens 1C00 mijlen verwijderd van de oase van Touggourt!... De con clusie? Plet Monster moest die gewel dige afstand langs de ondergrondse waterroute, onder de Sahara door, zwemmend hebben afgelegd! Een ondergronds meer. In de zomer van 192? wees de Franse prof. Jules Savornin voor de eerste maal op het bestaan van een ondergronds meer onder de Sahara. Hij beweerde, dat men met be hulp van het onder de Sahara aanwezige water duizenden nieuwe oasen zou kunnen stichten. De mededelingen van de professor klonken te fantastisch, dan dat men er geloof aan kon hechten en het duurde nog tot 1937 voor een hydrologische expeditie de theorie van de professor bevestigde: bij Ghardaia hadden boringen tot resultaat, dat men op een schijn baar onuitputtelijke waterbron stiet. Volgen de boringen bevestigden niet alleen het be staan van een ondergronds meer, maar stel den de onderzoekers zelfs in staat er de omvang van te bepalen. Het bleek zo groot als heel Frankrijk en het was gelegen tussen het Atlasgebergte in het Noorden en de Ly- bische Woestijn in het Oosten. De oorlog had tot gevolg, dat de exploitatie der ont dekking tijdelijk moest worden gestaakt, maar in 't geheim werd gedurende de oorlog een tienjarenplan uitgewerkt, dat voorziet in het scheppen van 1500 nieuwe oasen, ruimte biedend voor anderhalf millioen nieu we bewoners. Men is thans met man en macht bezig het plan te verwezenlijken. In het gebied van Mzab Tales, aldus meldde kort geleden een correspondent van de Zue- richer „Weltwoche", borrelt het water reeds omhoog; over een oppervlakte van 300 km. lengte en 9 km. breedte is de irrigatie reeds begonnen. De diepte tot op de waterlaag is hier „in deze tot nu toe waterloze hel" 200 m„ op andere plaatsen moet men tot 1300 meter gaan om het water te bereiken. Zodra de weg is vrijgemaakt, komt het water op vele plaatsen vanzelf naar de oppervlakte, elders blijft een pornpinstallatie nodig. Reeds is de plaats bepaald van 200 met palmen beplante oasen, die een soort heirweg zul len vormen door de woestijn. De bevloeiing en het vruchtbaar maken van de Sahara is geen probleem meer, de verwezenlijking van plannen, die enkele tientallen jaren geleden nog als fantasieën zouden hebben gegolden, staat thans boven alle twijfel vast. De Sahara, de woestijn met haar verschrik kingen, wordt overwonnen. Niet alleen de da delpalm, maar ook de wijnstok en verschil lende citrusvruchten zullen hier gedijen, een rijke subtropische vegetatie zal het aan schijn van de Noord-Afrikaanse wereld to taal veranderen. Voor de kinderen en kindskinderen van het thans in West-Europa levende geslacht zal de Sahara een vacantie- en recreatie-oord worden, dat per vliegtuig in enkele uren te bereiken zal zijn. Van Weedestr. 23 - Tel. 2577 OPENING TENTOONSTELLING VAN TEKENINGEN EN LITHO'S. Zaterdagmiddag j.1. is in „Het Planklen- huys'' aan de Birktstraat de tentoon stelling van tekeningen en litho's van de Amersfoortse kunstschilder J. H. Pen- nings geopend. Het ideaal van deze schilder is gelegen in het uitbeelden van een suprème stilte» hij probeert die vormen te ontdoen van bun aardse zwaarte ien ze te verheffen op een bovenaards plan. Buitengewoon geslaagd zijn hierin, „Het Naakt" en ,De Rust''. Het laatste jaar beeft de schilder een nieuw procédé gevonden, waarin hij zich buitengewoon uiten kan, dit is de litho grafie. ïn deze litho's kan hij zijn hoogste punten van licht beter tot zijn recht doen ko men, omdat hij kan inkrassen in de steen. De motieven welke deze schilder ge bruikt zijn zeer eenvoudig en wil ons als 't ware doen weten, dat het geluk ion de stilte, kan gelegen zijn in kleine voor werpen, welke ons omringen. DIERENBESCHERMING. Het rapport van de inspecteur over de maand Juli vermeldt o.m.: Wederom werd een groot aantal malen de hulp en bemiddeling van de inspec teur ingeroiepen ten behoeve van honden en wel niiet minder dan 33 keer! Bekla genswaardig zijn vooral de kettinghon den. Nog afgeziien van het feit, dat zij van hun vrijheid beroofd zijn, laat da ligging zeer vaak tl© wensen ovter. Zij lig gen dikwijls in hun eigien vuil, aan te zware of te korte kettingen. Ook thans werd e/en hond aangetroffen in een ga rage liggend op een natte zak, doordrenkt van de urine van konijnen. Men moet ata MODERN KORT JASJE. Korte jasjes zijn zeer gewild. Het jasje dat wij hier afbeelden, is zeer eenvou dig en heeft het voordeel, dat hqt .gedu rende drie jaargetijden kan wordjan ge dragen. De gezellige wijde blouse mouw staat altijd zeer charmant. Lijkt het u mis schien moeilijk zelf Zo'n jasje te maken? Nu. dat zal u heus wel meevallen. Wordt het jasje van enigszins dikke stof ge maakt, dan behoeft het niet te worden gevoerd. Het zelf maken is dan al heel gemakkelijk. Gebruikt u echter een dunne stof, dan is het wel aan te bevelen, het jasje te voeren. De voering van mouw en rugpand wordt even groot als de stof geknipt. Het be legstuk van het voorpand wordt van stof geknipt, zodat de voering van het voor pand veel smaller wordt. Het kraagje nemen we, evenals de smalle mouwmanchetjes, van dubbele stof. De garnering bestaat uit knopen en oeintuur. Deze kunnen in een vrolijke tint worden genomen. Maakt u het jasje van witte stof, dan kunnen de knopen en de ceintuur im rood of fel blauw worden gekozen. Het patroon van dit model is in de ma ten 40, 42 en 44 a fl.verkrijgbaar bij het ..Patronenhuis", Middenweg 200, Am sterdam Oost. Na ontvangst van een postwissel, waar op vermeld: No. 1730, maat wordt het patroon omgaande toegezonden. mens wel alle zin voor orde en reinheid verloren hebben, om dieren op een der gelijke wijze te huisvesten. In de bran dende hitte moesten mieercfere ketting honden het zonder bak "met drinkwater stellen. Ook kippen hebben soms veel te verduren: twee en twintig hennen had den tot nachthok een kist van slechts 1 meter lengte bij 1 meter breedte. Enige woonwagenpaardien bleken slecht beslagen te zijn. GESLAAGD. Voor het examen tekenen L. O. slaagde P. L. Kantorowitz. Voor het examen hoofdacte (B-ge de,el- te) ESpies, thans onderwijzer te Ame- rongen. TEGEN DE BOOM. Op de Birktstarat reed een luxe auto. tegen een boom, waardoor deze nage noeg geheel werd vernield. De bestuurder kon niet worden achter haald, daar men de wagen, waarvan de brokstukken later zijn opgehaald, zon der meer had achter gelaten. GEVONDEN VOORWERPEN. Padvindersriem, hoofdsjaal, vulpenhou der, zeemleren damesoeintuur, gele her dershond, reserve autowiel met Dunlpp- band, nikkel dameshorloge, rijwielpomp, rode portemonnaie met levensmiddelen- bonnen, tas met f 70.en een deken, bruine laren portemonnaie met f 10.©n 2 vleesbonnen, rood kinderjasje. Inlichtingen politiebureau. Van Weede- straat. SUCCES VAN „DE EEMKANTERS". Zaterdag j.1. nam de Soester Wandel sport-vereniging „De Eemkanters" deieü aan de Standaard-mars, uitgeschreven door de wandelsport vereniging „Wilhe.1- mina'' te Amersfoort. Aan deze mars over 30 K.M. namen 35 verenigingen en 9 Jeugdgroepen deiel» te- samen 1315 wandelaars. De Eemkanters kwamen uit miet een groep van 18 personen en behaalde niet tegenstaande zware concurrentie de 2e prijs. De totale uitslag was: 1. S.O-S. met 42 punten, Standaard-wis selbeker. 2- De Eemkanters miet 41i/s p. 3. E.D.O. (Utrecht) met 40V2 P- 3, ZUT (Utrecht) met 401/r p. 4. Op Stap (Vree land met 40 p. 5. Irene (Wierden) miet 391/2 p.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1948 | | pagina 2