hëFöranjë 31 AUGUSTUS 1948. AFSCHEID. KONINGSCHAP. Oranje Nassau* SOESTER COURANT Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag. UITiiAVE I DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK Abonn. p. kwart, fï.50 - p. post f 1-75 24e JAARGANG No. 63. Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156 MAANDAG 30 AUGUSTUS 1948. Wilhelmina van Nassauwe, Aan U dit lied gewijd; Uw volk zweert U nog trouwe Na bange oorlogstijd. In heel ons kleine landje, In Neerland overzee, Ja zelfs in vreemde landen Leeft men nu miqt ons mee- Laat thans de vanen wapp'ren, Hoog Neerlands mooie vlag, Nu Neerland, U, Vorstinne, Zijn dank betuigen mag. Heel d'aarde kent Uw grootheid, Uw liefde werd geroemd; Een glimlach steeds verschijnt er Waar Uw naam wordt genoemd. En thans staan Nederlanders Weer om Uw troon geschaard. Voor wie Gij vijftig jaren Een goede Moeder waart. Langs' onbegrepen paden Is vaak Uw weg gegaan; God heeft U willen leiden De weg die Gij moest gaan. Mijn schild ende betrouwie Zijt Gij Oh God mijn Heer; Dit lied gaf U vertrouwen Bij vlucht en wederkeer. In Nederland-s gewesten, In Noord in Oost en Zuid, In dorpen en in steden Gaan nu de vlaggen uit. Nooit is er, waar ter wereld Zulk een Vorstin geweest; In Vrede ons een Moeder, In oorlog onbevreesd. Al onze liefste wensen Voor Haar, die nu verjaart,- Een bee, dat God en Vader Haar lang nog voor ons spaart. ons Koningshuis. Niet ver van Avig- non, in het Departement Vaucluse in Frakrijk, ligt het plaatsje Orange met ca. 11.500 inwoners, vroeger de hoofd plaats van het prinsdom van die naam. Onder de heerschappij der Galliërs heette het Aransïo. Keizer Augustus maakte er een belangrijke Romeinse nederzetting van, die echter herhaal- lijk door de Barbaren verwoest werd. Karei de Grote vestigde er een graaf schap. De bakermat van het Oranjehuis ligt echter niet hier, maar in Les-Baux-en- Provence, nabij Saint Remy en zuidelijk van Avignon tussen Arles en Tarascon gelegen. Een der heren van Les Baux, Bertrand I, huwde in het midden der 12e eeuw Tibuge, erfgename van Oran je, en deze Bertrand de Baux, door zijn huwelijk graaf van Oranje, verkreeg van de Duitse keizer Frederik I, ge naamd Barbarossa (11231190) de titel van Prins van Oranje, vermoedelijk in het jaar 1178. Het geslacht der heren van Baux, Prin sen van Oranje, was een machtig en gevreesd geslacht; oude kronieken ver tellen van dapperheid, behendigheid en kracht, die zij bij tournooien aan de dag legden. Ze bouwden op een steile rots, met loodrechte wanden van bijna 100 M hoog, hun kasteel, dat in de 17e eeuw echter geheel verwoest werd. Nu nog kan men de ruïne, in de onmiddellijke nabijheid van het stadje Baux, op de top van de rots zien liggen, ongenaak baar als een adelaarsnest. Ook te Oran ge werd een kasteel gebouwd. De geschiedenis van het Prinsdom Oranje wordt voor ons eerst van be lang, als het geslacht der heren van Baux is uitgeschreven en het Prins dom overgaat aan het geslacht der Nassau's. Nassau, de tweede geslachtsnaam van onze Koningin, is eveneens een oeroud geslacht. In de 17e eeuw splits te het geslacht Nassau zich in twee takken, waarvan de jongste het kleine vorstendom Nassau-Dillenburg behield, doch tevens grote bezittingen in de Ne derlanden verwierf. De grootvader van Willem de Zwijger, Jan, had twee zoons: Hendrik en Willem. Hendrik verkreeg o.a. Luxemburg en Willem, die tot het Protestantisme overging, volgde in de Duitse bezittingen op. Hen drik huwde in 1515 Claude. van Chalon, zuster van Philibert van Oranje. Hun zoon, René van Nassau-Chalon, prins van Oranje, volgde hem op, doch sneu velde in 1544, en daar hij kinderloos was, kwamen zijn waardigheden en be zittingen aan zijn volle neef, Willem van Nassau, onze Willem de Zwijger, die op 11-jarige leeftijd prins van Oran je werd. Het is de wens van hars Majesteit Ko ningin Wilhelmina, dat de viering van Haar gouden regeringsjubileum zou samenvallen met Haar aftreden. Op het zelfde ogenblik, dat zij een halve eieuw regeert, wordt zij opgevolgd door Haar geliefd kind. En nu is er feest in Nederland. Nu wordt het regeringsjubileum gevierd, nu wordt de nieuwe Koningin met vreugde inge haald en gehuldigd, nu prijkt naast de vertrouwde, gekroonde W de voor.ietter van de nieuwe vorstin, de J, waaraan wij toch even moeten wennen. Wij vieren esn dubbel feest: het bijzon- re regeringsjubileum en h,et cejrsue optre den van H.M. Koningin Julia,na em het kan niet worden ontkend, dat door h/et samenvallen van deze feiestelijkje gebeur tenissen het afscheid van Koningin Wil helmina min of meer naar die achtergrond wordt gedrongen. Nu het echter ds laatste keer is, dat 31 Augustus als Koninginnedag kan wor den gevierd willen wij er nog eens miet enkele woorden op wijzen, wat deze grote Vrouw, deze waardige nazaat van die grote Oranje, voor ons volk is geweest en wat zij ons heeft geschonken. Want groot en veel omvattiend is het werk geweest, dat Kóningin Wilhelmina voor land en volk heeft verricht. Over al en altijd was zij ons volk tot een voorbeeld, een voorbeeld van nauwgezet te trouw en plichtsbetrachting Dank zij de radio is de stem van onze Landsvrou we ons bekend geworden en het was die zelfde dierbare stem, die ons in de be narde jaren der bezetting esn hart onder de riem gaf en die, geiijk Haar grote Voorvader Prins Willem deed, „in de woelingen der tijden aan de vrijheidszin de juiste richting gaf." Koningin Wilhelmina is een Nederlandse in hart en nieren, hetgeen ook en vooral bleek in de jaren, die Zij in ballingschap doorbracht. Zij was een voorvechtster voor ons land, voor onze faal, voor onze Nederlandse cultuur en wieten- schap en groot was dan ook de belang stelling, die Zij op velerlei terrein ondub belzinnig toonde. Zij was ook een Christelijke vorstin, een vrouw, die onder alle omstandigheden er voor uit kwam, dat zij een be lijdend lid was der kerk, een waarlijk godsdienstige vrouw, wier godsvrucht tot uitdrukking kwam in een onberispelijk leven, dat rijk was aan wer ken van barmhartigheid. „Hoog is de roeping, schoon de taak. die op mijn schouders wordt gelegd." Ongeveer aldus sprak die Koningin bij de inhuldiging, welhaast 30 jaar geleden. Naar deze roeping heeft onze thans schei- idende vorstin gehandeld. Herinneren wij aan Haar eerste proclamatie, de 31c Au gustus 1898 uitgegeven, waarin zij schreef „Mijn innig geliefde moeder, aan wie ik onuitsprekelijk veel'verschuldigd ben, gaf mij het voorbeeld van een edele en ver heven opvatting der plichten, die nu op mij rusten." De geschiedenis herhaalt zich. Prinses Juliana, welhaast de opvolgster van Haar onvergetelijke moeder, kan de ze zelfde woorden tot de Hare maken. Veel heeft Wilhelmina ons geschonken; de aloude tradities der Oranjes heeft Zij hoog gehouden. Veel schonk zij ook ons in Haat kind, dat straks de teugels van het bewind zal overnemen en dat on getwijfeld Haar grote voorbeeld zal vol gen. Moge onze Vorstin, wier afscheid wordt verlicht door de vreugde, waarmee Haar opvolgster wordt begroef, nog vele jaren getuige ervan zijn hoe ons Voik het Ko ninklijke gezin met alle kracht aanhangt. Ais „Prinses van Oranje'' zal zij straks te midden van ons wonen, eenvoudig, zo als dit gehele leven door eenvoud werd gekenmerkt. Doch voor ons volk zal zij blijven de „Moeder des Vaderlands". Het gehele Nederlandse volk is gereed om het Gouden Regeringsjubileum van H.M. Koningin Wilhelmina te vieren ejn een week later Haar doorluchtige doch ter te verwelkomen op die Troon dzr Oranje's. Onwillekeurig zullen velen zich in dieze dagen bezinnen op die betekenis, die höt Koningschap voor ons volk in het verle den had en thans heeft. Als we de 133-jarige geschiedenis van het nog betrekkelijk jonge Oranje-Ko ningschap overzien, dan valt het op, dat in tegenstelling miet eien aantal amdene Europese staten, die enige tientallen ja ren geleden een monarchale regerings vorm kenden, of thans nog kenn'en het volk zelf dit koningschap gewild heeft uit eigen vrije wil. Bij het ineenstorten van de Napoleon tische macht over Europa in Novem ber 1813 werd de zoon van de laatste Stadhouder der Zevien Provinciën in eien herboren Nederland algemeen en spon taan als Souverein begroef. Waf de titel van de nieuwe monarch zou zijn? Van Limburg Stirum, noch Van Hogendorp, die Oranje gevraagd hadden naar Holland terug te keren, wisten 't niet Maar Dirk van Duijne, de eerste Scheve- ninger, die Prins Willem VI bij diens lan ding <e Scheveningen, op 30 November 1813, de hand drukfe, wist hef wél, foien hij de Prins begroette met de woorden „Welkom Majesteit in 't Vaderland" en ook de grofe volksmenigte, welke op die gedenkwaardige dag ilangs de Schevening- se Weg stond, wist het, toen zij de Prins met de roep „Leve de Koning" begroette. Twee dagen later werd de Prins fe Amsterdam officieel tot souvereinie Vorst uitgeroepen, waarbij de genegenheid van het volk voor Oranje zo spontaan tot uifing kwam, dat de nieume monarch zijn Moeder kon schrijven: „lederieen fyeleff betuigd te wensen, dat ik met de souve- reiniteit zou worden bekleed". Dr. N. Japikse, aan wiens „Geschiedenis van hef Huis van Oranje-Nassau" wij de ze gegevens ontlenen, voegde |er aan toe: „hier spreekt luide het sentiment en om de wijze van ontstaan kan men deze sou- vereiniteit, dïie op de bewuste 2ie Decem ber van het jaar 1813 tot stand kwam, eien volksgeschenk noemen. Het is een der kenmerkende (eigenschap pen van ons Koningschap, dat hef van hef volk is uitgegaan. Van de zeven monarchieën, die Europa thans nog telt, kan dit eigenlijk alleen van de Nederlandse gezegd worden. Die •drie Scandinavische landen en Engeland bezitten in hun koningshuizen kostbare relicten uit een oude feodale wereld, die in hef statenbestel dier landen vast ver ankerd liggen. België's monarchie is 'n schepping van de 39e eeuwse bougeoise en aan het zevende Europese koningschap zullen we het zwijgen maar toedoen, daar Git zijn betekenis geheel' aan buitenlandse Invloeden te danken heieft. Hef specifieke van hef Nederlandse Ko ningschap is ook hierin gelegien, dat het zich van het begin af door een constitu tie gebonden heeft geweten. „Ik aanvaarde wat Nederland mij biedt, maar ik aanvaarde het ook al leien onder waarberging ener wijze constitutie., welkte uw vrijheid tegen volgende mogelijke mis bruiken verzekert.'' Met deze woorden richtte de eerste Monarch uit het huis van Oranje zich in een procla matie waarin hij de souvereine macht aanvaardde, tot het Nederlandse volk. De grondwet, door Willem I geëist, kwam in 1814 tot stand. Een jaar later had de vereniging plaats der Noordelijke met de Zuidelijke Nederlanden. Grondwetswijzi ging werd hierdoor noodzakelijk. Een der nieuwe bepalingen hield in, dat die Souve reine Vorst de titel' van Koning zou dra gen. Hef revolutiejaar 1848 stelde voor het eerst de bana, die Nederland aan Oran je bond, op de proef. Hef bleek, dat deze sterk was. Terwiji in andere Europese ianden monarchieën verdwenen iein bloe dige burgeroorlogen woedden, wist de Grootvader van Koningin Wilhelmina onrust in Nederland te voorkomen, door dat hij op het juiste moment inzag, dat de tijd rijp was voor staatkundige her vormingen. Hij benoemde een Commissie tot herziening van de Grondwet, die on der leiding van Thorbeckie tot stand kwam. De verantwoordelijkheid voor de staatszaken kwam bij de ministers fie lig gen. De Koning werd onschendbaar. De grote hervormingen, die in 1848 op staatkundig terrein hun beslag kregen, vonden in ons land plaats einder leiding van de monarch, zoals in de meeste Eu ropese landen het geval was. Dit was mo gelijk. omdat tussen dynastie en volk een band van vertrouwen bestond. Onder het parlementaire Koningsschap is de band nog inniger geworden. De Kroon was „de sluitsteen geworden van het gewelf, die tegelijkertijd is een sie raad en tevens het constructieve lid, dat geheel die hoogstêvende bouw tezamen houdf.'' Zó gaf Schaepman zijn mening over het parlementaire Koningschap wieeir. Een mening, die in zijn tijd door de gro te massa van het Nederlandse volk ge deeld werd ien thans bijna algemeen on derschreven wordt. Vooral nu in de nabije toekomst die Kroon niet alleen hef oentrale punt van nationale vereniging in onze verdeelde partijen-staat zal zijn, maar ook het reële bindende element zal vorm|en in de nieuwe staaf constructie: de Unie Ne derlandIndonesië. Onze Koningin is krachtens Haar ge boorte Prinses van Oranje Nassau, evenals onze Kroonprinses en Haar dochters. Oranje Nassau is de geslachtsnaam van

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1948 | | pagina 1