Binnenlandse Zaken.
W. N. NIEUWENHUIS
J. LENSSEN, MAKELAAR
Plaatselijk nieuws.
Loodgieter - Electriciën
UIT CROMWELL'S TIJD.
Past op de zakkenrollers.
Ingezonden stukken.
Plaatselijk nieuws.
„Democratie als waarborg voor krach
tig, besluitvaardig en sociaal-recht
vaardig beleid", Dr. W. Drees. Thor-
becke's Grondwet anno 1848 herdacht.
„De" gulden, Kinderbijslag en Prof.
Romme. Minister Stikker kwam
niet in Djokja, Hatta bleef uit Ba
tavia. De kan en de deksel. jjandel
met Duitsland moeilijk probleem.
Zuid-Afrika toont ons verknochtheid.
„In het verleden is het heden, in het nu, wat
worden zal."
Bedoelde Zijne Excellentie Dr. Drees dat niet
te zeggen in de voortreffelijke rede, die hij
uitsprak tijdens de herdenking in de Eerste
Kamer van Thorbecke's Grondwet van 1848?
Hoor de minister-president: „Het zal de taak
der huidige generatie zijn, te doen zien, hoe
democratie als grondslag van constitutionele
monarchie een waarborg kan zijn voor een
krachtig, besluitvaardig en sociaal rechtvaar
dig beleid."
Wanneer wij ons de zin dezer woorden goed
inprenten, dan kan een te verwachten slag,
zoals die zich in de Tweede Kamer zal gaan
-afspelen, alleen maar positieve resultaten
afwerpen. Hoe „heet" het er ook moge toe
gaan. Dat het er zal spannen is zeker. Ver
leden week zeiden wij reeds 't was waar
lijk geen profeten-taal dat de „loonopslag-
gulden" en de verminderde subsidie op onze
levensmiddelen, nog wel een muis met een
staart zou worden. Welnu, wie weet wordt
het meer staart dan muis. Professor Romme
voorzitter der K.V.P. kondigt met
scherpte een groot offensief aan voor een
kinderbijslagwet. In deze kinderbijslagwet
moet het grotere gezin in bescherming wor
den genomen „tegen de gulden" waar de
arbeiders met grotere gezinnen ook zeker
veelal een gevoelige strop door hebben.
Hoe deze Kamerslag zal aflopen, weten wij
nog niet. Prof. Romme moet (en zal) er mee
rekenen, op tegenstand te stuiten. Het NVV
sprak als haar mening uit, niets voor een
wet als hier bedoeld, te voelen. Zij wil de
vader van het gezin met. méér kinderen, die
eventueel een minder goede vakman zijn,
niet laten profiteren boven de prima vak
man, die wie weet minder kroost het
zijne kan noemen. De P.v.d.A. zal zich door
het NW-idee zeker laten leiden en dus
In zoverre kunnen wij die Kamer-match ver
gelijken met het begin van de onlangs ge
speelde wedstrijd in Assen tussen Drentse
burgervaders en Groningse collega's. Al
bleek tijdens het gevecht, dat die Drentse
burgemeesters raker konden trappen, de
sportiviteit werd er niet minder om.
Konden wij de aanvoerders der ploegen in
Indonesië nu ook eens tot een dergelijke hou
ding ziëh komen. De G.G.D. zei opnieuw
dat beide partijen evenveel schuld zouden
hebben wat betreft de overschrijding der sta-
tus-quo lijn. Werd aanvankelijk het stopzet
ten der bestandschendingen als onvoorwaar
delijke voorwaarde gesteld om de onderhan
delingen te hervatten, thans is dit grote
punt van het Nederlandse verlanglijstje op
geschoven. Hieruit blijkt wel duidelijk van
hoe groot belang de Regering het acht om
Stikker en Hatta bijeen te doen komen. Bij
na was het dan ook zoverBijna, maar
minister Stikker bracht het tot nu toe niet
verder dan een ontbijt met een Republikeinse
minister. Hij kwam (nog) niet in Djokja,
Hatta bleef uit Batavia.
Zonder onszelf over betoonde goede wil op
de borst te slaan, mogen wij toch wel betreu
ren dat het „antwoord" op de Nederlandse
geste van de Republikeinse Regeringspartij
(de Nationale Partij P.N.I.) iets in zich
heeft, van het begeerde onderste uit de kan.
Deze P.N.I. immers dreigt met een rege
ringscrisis, wanneer Djokja zou gaan onder
handelen vóór een opheffing der „zee-blok
kade" aan Nederland zou zijn afgedwongen.
En het geschommel duurt voort.
Hoewel geen twee dingen hetzelfde zijn, lijkt
het „halen en brengen" in Indonesië wel iets
op de begeerde handelsovereenkomsten tus
sen ons land en bezet Duitsland. Nog voor
kort ver)"»- ^n wij ons over een eindelijk
tot stam^^^nen „contract" en reeds nu
ging opnieuw een handelsmissie vol goede
moed over de Oostgrens. Men confereert in
Baden-Baden (Franse zóne) over een han
delsverdrag met Trizonië. Vóór de tot stand-
koming daarvan, schijnt de oude overeen
komst weer te niet gedaan te moeten wor
denNu ja, als het uiteindelijk maar in
orde komt en wie weet, kunnen wij wat die
handelskansen met Duitsland betreft, moed
putten uit het „geval" om de Zuid-Afrikaan
se gezant. Aanvankelijk zou Dr. Otto du
Plessie als gezant naar hier komen. „Merci"
zeiden véél Hollandse bladen, „die was ons
van '40'45 él te Germaans. Gevolg? Hij
komt niet en inplaats van een gezant te zen
den, overweegt Zuid-Afrika het oprichten
van een ambassade. Het kan verkeren; in
derdaad.
Het aantal verkeersongevallen neemt nog steeds
onrustbarend toe. Sluit daarom een
ONGEVALLENVERZEKERING
en vraagt offerte bij
Van Weedestraat 29 - Telefoon 2169 - Soestdijk
Agent van „De Nederlanden van 1845" voor
ALLE verzekeringen.
DE 'KERKEBUURT' GAAI
SPEELTUIN STICHTEN.
In de zaal van „Zonneheuvel" vond Vrij
dagavond een druk bezochte ledenvsrg-
dering plaats van die Buurtvereniging
„Kerkebuurt".
Na de bichandeling van enkele interne
aangelegen heden werd met algemene
stemmen besloten over te gaan tot de
stichting van een kinderspeelplaats, op
een peroeel grond aan de Peter v- d.
Bre&merweg, achttir die villa van Jhr. de
Geier.
In de voorlopige commissie, die met die
verdere uitwerking der plannen is be
last, werden benoemd Mej. Kuyvenho-
ven ien de beren Rademak:r en Schad-
delee.
Staande de vergadering werd een reser
vefonds van enkele honderden guldens
bijeen gebracht.
GESLAAGD.
Dezer dagen slaagde onze plaatsgenoot de
heer W. Brouwer, voor het vakexamen
„Alcoholhoudende en alcoholvrije dran
ken".
BAND NED.-INDONESIë
BESTAAT TWEE JAAR.
De Band „Nederland-Indonesië", afd.
Soest zal, ter gelegenheid van haar twee
jarig bestaan, op Maandag 22 November
a.s. een gezellige contact-avond geven
voor haar leden, donateurs en genodig
den. Deze avond zal gehouden wordien in
dc zaal van Bemland (ingang Korte Brink-
weg), te 7.30 uur.
De toneelgroep de „Figuranten" zal dan
opvoeren het toneelstuk „Melders Co.".
Door enkele O.V.W.-ers zal bovendien
een bondsvlag worden aangeboden aan.
het bestuur van de Band, terwijl hef pro
gramma nog wel iets meer zal bevatten.
Het belooft een gezellige avond te wor
den en het bestuur rekent er op, dat
alle lieden en donateurs dieze avond vrij
houder, om gezamenlijk dit tweejarig
bestaan te vieren. Toegang heeft alken
plaats op vertoon van „Uitnodiging".
VOLKSUNIVERSITEIT.
Donderdag- 18 Nov. a.s. 'wordt in het
City-theater de film „Farrebique" ver
toont. In dezie film toont regisseur Rou-
quïer ons, de dagelijkse bezigheden dier
bewoners van een Zuid-Franse boerde
rij, in de wisseling der seizoenen winter,
voorjaar, zomer len herfst. Ziehier de
levens elementen van die boeren, want
die 'bepalen hun levensdriften en gewoon
ten.
Georges Rouquier is een mo-cdig man,
die het aandurft onze aandacht op te
vragen voor een onderwerp, dat iecfieir
zinneprikkfelend element onttleert Zijn
film maakt het hart rustig en biedt wij
ze troost aan hen, die soms nielf meer
weten, dat er essentiële waarden zijn,
welke, bij al het vergankelijke, nooit
vergaat. Het is een m Jesf^j-stukje van
filmkunst met prachtige fotografie en
zinrijke creatieve ordening der beelden,
terwijl die geluiden der boerderij, dier na
tuur en van de kerkklokken tot een bolei-
end harmonisch geheel zijn samenge
bracht. Ongetwijfeld zullen vele van de
ze prachtige film, waarvan slechts drie,
voor eein ieder toegankelijke, voorstellin
gen worden gegeven, willen genieten.
BILJARTEN.
De resultaten van de gespeelde competi
tiewedstrijden voor de N.B.B., district
Eemland in de week van 7 tot en miet 13
November waren:
Cadre Klasse:
Centraal 1De Vergulde Wagen 1 6-0
Ons Genoegen 1De Gouden Ploeg 1 6-0
le Klasise libre:
Leusderkwartier 1Metropole 1 2-6
Gouden Ploeg 2Verg. Wagen 2 6-2
Zonneheuvel 1Ons Genoegen 2 4-4
Soestdijk 1De Nieuwe Kei 1 3-5
2e Klasse libre A:
De Vergulde Wagen 3Metropole 2 4-4
Ons Genoegen 3ODL 1 44
Leusderkwartier 2Centraal 2 80
Animo 1Oosterpark 1 6-2
2e Klasse Libre B.
KOT 1Metropole 3 0-8
De Nieuwe Kei 2Middelwijk 1 4-4
Middelwijk 2Goudien Ploeg 3 62
3c Klasse libre A:
Soestdijk 2Metropole 4 6-2
Thcomien 2—KOT 2 4-4
ODL 2De Vergulde Wagen 4 6-2
Centraal 3Ons Genoegen 4 3-4
3e Klassie libre B:
ODL 3Metropole 5 2-6
Tavenu 1—Ons Genoegen 5 0-8
Animo 2Leusderkwartier 3 4-4
Zonneheuvel 2—De Nieuwe kei 3 6-2
3e Klasse libre C:
Middelwijk 3—KOT 3 2-6
ODL 4—DOS 2 2-6
Zonneheuvel 3Animo 3 uitgesteld.
Centraal 4Oostierpa,rk 2 4-4
GYMNASTIEKVER. „OLyMPIA".
Vrijdagavond waren de leden dezer ver
eniging met hun familie voor een gezelli
ge avond bijeen in gebouw „Eltheto".
't Was er stampvol, toen de voorzitter, de
heer C. Tak, op gebruikelijke wijze open
de .en daarna de secretaris, de heer F.
Slijper, gelegenheid kreeg één ten ander
over „Olympia" mede te delen. Hieruit
werd bekend, dat de vereniging bijna 300
leden telt, waarom overwogen wordt hef
toelaten van nieuwe leden uit te stel
len tot na de uitvoering van Febr. 1949.
De feestcommissie, bestaande uit die
heren Kuïjper, Van de Wecken en Ro-
zendaal, namen hierna de leiding over
en het bleek, dat zij' de zaken goed voor
elkaar hadden. De consumptie, snoiep, dje
schetsjes, voordrachten, tombola, zang
enz. war.cn welverzorgd.
In de loop der avond: ontving de vereen,
nog een pracht cadeau, n.1. een even-
wichtsbal met drie pootsteunen van I
M- hoogte en trapbestijging.
.Ook demonstreerde één der dames het
nieuwe, door Mej. Sfempvoort ontworpen
turncosfuum, waarvoor veel belangstel
ling was.
Te ruim half twaalf sloot de secretaris
de zeer geslaagde avond.
Van Weedescr. 23 Tel. 2577
DE DUITSE HANDELSVLOOT
VAN THANS
De Duitse handelsvloot is nog maar een
schaduw van vroeger. Was bij het begin van
de oorlog deze vloot ongeveer 4 millioen
ton groot, bij de ineenstorting van het Derde
Rijk was er nog maar goed 800.000 ton van
over, afgezien dan van de schepen, die nog
in Russische en Poolse havens lagen of in
Oostzeehavens, waar ze eveneens door de
Russen in beslag zijn genomen. Nadat van
het overschot ongeveer 700.000 ton was ver
deeld onder de geallieerden, waren er in het
westen van Duitsland nog 422 kleine sche
pen en kustvaarders over met een gezamen
lijke inhoud van 117.000 ton. Van de in be
slaggenomen schepen kreeg Engeland
350.000 ton, Noorwegen 78.000 ton, Frankrijk
60.000 ton, Nederland 48.000 ton, Grieken
land 47.000 ton en de Ver. Staten 45.000 ton
de Ver. Staten hebben echter 65 pet. van
hun aandeel niet opgeëist). Sindsdien heb
ben de Duitsers door reparatie en nieuw
bouw hun vloot op 220.000 ton kunnen bren
gen. Zij beschikken thans over 920 kleine
vrachtschepen met een totale inhoud van
166.000 ton, 189 vrachtschepen in reparatie
met gezamenlijk 42.000 ton en 88 passa
giersschepen met 14.000 ton. De Duitsers
mogen nog geen schepen bouwen, groter
dan 1500 ton, de maximumsnelheid is 12 kno
pen en de machines moeten met kolen ge
stookte stoommachines zijn.
Het is dus wel uitgesloten, dat de Duitsers
de eerste jaren een handelsvloot van enige
betekenis op de zee kunnen brengen. Alleen
de kustvaart en de visserij zullen wellicht
met Duitse concurrentie rekening moeten
houden.
BELGIE MAAKT ZICH ZORGEN
De Belgen zien varf maand tot maand hun
handelspositie verbeteren en toch voelen ze
zich niet lekker. Dat komt doordat er te veel
ijzer en staal word? uitgevoerd, maar te
weinig van de producten van de zgn. lichte
industrie, d.w.z. van de textielnijverheid, de
schoenenindustrie, de meubelindustrie en
apdere bedrijven, die dagelijks gebruiksvoor
werpen vervaardigen. Vroeger leverden de
zware industrieën ongeveer een derde van
de uitvoerwaarde, maar op het ogenblik is
dit aantal reeds gestegen tot tweederde. Ken
merkend is bijv. de achteruitgang van de
textielnijverheid. Vóór de oorlog leverde tex
tiel 12V2 pet. van de uitvoer en dadelijk na
de bevrijding was het textielaandeel zelfs
belangrijk hoger. In het begin van dit jaar
beliep het zelfs nog 15.6 pet., doch in Juni
was het al gedaald tot 9.9 pet. van de totale
uitvoer. Dit verschijnsel wordt veroorzaakt,
doordat de omringende landen wel machines
van de Belgen willen kopen, maar de andere
goederen min of meer als luxe beschouwen.
Om daarin nu verandering te brengen, zul
len de Belgen de eis gaan stellen, dat Euro
pese landen, wanneer ze ijzer, staal of ma
chines kopen, zich ook zullen verplichten
textiel, schoeisel en dergelijke producten af
te nemen. Mócht het buitenland daartoe
echter niet, of niet in voldoende mate, be
reid zijn, dan schijnt' werkloosheid in vele
Belgische industrieën onvermijdelijk.
HOE DE CHILI-SALPETER WERD
ONTDEKT
In het begin van de vorige eeuw trok een
Indiaanse stam uit het kustgebied van Chili
meer het binnenland in. Hun akkers waren
uitgeput en zij zochten daarom naar nieuwe
gronden. Op hun tocht kwamen zij door een
woestijnachtig gebied en toen zij daar des
avonds een vuur aanlegden, vertoonden zich
allerlei zonderlinge verschijnselen. Het vuur
kroop over de grond, er schoten zonderlinge
gekleurde vlammen uit op en het maakte
sissende geluiden, die de Indianen niet an
ders konden verklaren dan uit de aanwezig
heid van boze geesten. Zij braken onmiddel
lijk hun kamp op en gingen terug, het» ge
rucht. met zich meevoerende, dat de grond
daar verderop eenvoudig vol met boze gees
ten zat. Een missionaris, wiens naam dooi
de historie jammer genoeg niet is opgete
kend, geloofde niet veel van het verhaal,
maar trok er zelf op uit om te ontdekken,
wat er werkelijk aan de hand was.
Enkele van de dapperste Indianen brachten
hem naar de gevreesde kampeerplaats en
de priester nam een aantal monsters mee
van deze zonderlinge grond, om thuis te on
derzoeken. Hij ontdekte, dat deze aarde veel
salpeter bevatte en daardoor zo gemakkelijk
brandde. Verder gingen zijn gedachten niet
en hij wierp de restanten van dit onderzoek
in de tuin.
Enkele weken later vertoonden de planten
op de plaatsen, waar de grondrestanten
neergekomen waren, een opmerkelijke groei
en de missionaris, die een goed. opmerker
was, bracht het een met het ander in ver
band. Hij liet nog meer grond komen, nam
enkele proeven en kon al spoedig melden,
dat de woestijngrond niet bezeten was dooi
de duivel, doch een ware gave Gods was,
die de uitgeputte akkers weer nieuwe vrucht
baarheid kon geven.
Van die tijd af dateert het gebruik van sal
peter in Chili, maar het duurde tot 1830, eer
de eerste zending naar New York werd ver
scheept. Het was slechts een partijtje van
1000 kilo, maar niemand geloofde, dat dit
goedje geschikt was voor bemesting, zodat
de kapitein van het schip er geen koper voor
vond en de zending tenslotte maar in de
New Yorkse haven liet storten.
Dat was het weinig aanmoedigende begirr
van de export van Chili-salpeter. Eerst toen
Liebig kort daarna met zijn kunstmest-theo-
rie had geleerd, dat minerale stoffen plan
ten voeding kunnen zijn, begon de Chili-sal
peter zijn zegetocht door de wereld.
217. De ruïne was niet zo verlaten als ze
wel leek. Een bende vagebonden had in
een der kelders zijn hoofdkwartier op
geslagen. Het waren ook enige van deze
kerels die Margaret hadden ontvoerd-
218. Een der mannen had de vlucht ont
dekt en toen direct alarm gemaakt. De
bandieten begrepen dat hun schuilplaats
geheim moest blijven en daarom alleen
reeds moesten de vluchtelingen achter
haald worden.
219. Wild van woede waren ze opge
sprongen. om, geheel tegen hun gewoonte,
hun duister hol bij daglicht te verlaten-
In de verte verdwenen 'Hall en Margaret
in het woud. Als een bende wolven1 zet
ten de vagebonden hun prooi na.
Wij dwalen door de binnenstad van een der
drie grote steden van ons land. Het is een
zonnige, zomerse dag; de mensen bewegen
zich druk door de nauwe straten, zij die de
tijd hebben, slenteren door de volte en blij
ven zo nu en dan voor de etalages der win
kels staan kijken, anderen dringen zich snel
door de krioelende mensen heen. Boven,
zichtbaar tussen de daken der twee rijen
hulzen, koepelt zich een felblauwe lucht met
hier en daar een opzichtige witte wolk. In
de verte jengelt de bel van een tram, uit
de vele café's en koffiehuizen hier in het
oude centrum rammelt muziek naar buiten,
plotseling hard opklinkend als een bezoeker
in of uit gaat.
Mensen gaan voorbij, zo maar mensen, te
snel voorbij om meer dan de buitenkant te
kunnen waarnemen; men ziet hen aan hün
uiterlijk goed noch kwaad aan. Merendeels
zijn het goede, eerzame burgers, brave men
sen, met niet meer kwaad in het karakter
dan ieder met zich draagt. Maar daartussen,
onopgemerkt, lopen zij, die uit de argelozen
en braven hun slachtoffer kiezen. Zij loeren,
zonder dat de anderen daarvan iets vermoe
den, voortdurend op hun prooi, immer ge
spannen, steeds waakzaam en te allen tijde
gereed om hun slag te slaan. Hier in deze
rusteloze bijenkorf van de grote stad is hun
terrein, hier „werken" zij, de parasieten der
maatschappij
Het gilde der vingervluggen.
Nog niet lang geleden arresteerde de politie
een meisje van12 jaar, dat vier porte-
monnaies in haar bezit had. En zij is niet
het enige kind, dat aan 't „rollen" is; kinde
ren van 13, 14, 16 jaar zijn geen uitzonde
ringen. Mannen en vrouwen door elkaar, zij
allen hebben zich gewijd aan dit lucratief
bedrijf, met het bestrijden waarvan de poli
tie handen vol werk heeft
Met moeite hebben wij een plaatsje veroverd
op het achterbalcon van de tram en ons tus
sen de andere passagiers gewrongen. De
tram is meer dan vol en zelfs het verklein
woord plaatsje geeft een te'ruime, een te
riante indruk van onze verovering, waar wij
ons minder kunnen wenden of keren dan de
befaamde sardines in het blikje. Amechtig
belt de conducteur af, de tram sukkelt voor
bij verschillende halten alle anti-tros-ac-
ties in arren moede negerend passagiers
stappen in en uit, proberen dat althans, en
voortdurend is het een strijd als op leven
en dood.
Dan klinkt een kreet van schrik. „M'n por-
temonnaie". De juffrouw die dit roept, is
bleek geworden. Er wordt gevraagd. „Ik had
'm even in de zak van mijn mantel gestoken
om de conduct. ur te betalen."
Er wordt gezocht, er wordt zo goed en
zo kwaad als dat in deze opgepropte haring
ton, die het achterbalcon is, gaat op de
grond gekeken. De povtemonnaie is verdwe
nen en blijft verdwenen.
„Zat er veel in?" „Ik weet het niet precies.
Een paar honderd gulden zeker..."
Oplichters slaan hun slag.
In de hall van stations, voor stationsgebou
wen, bij drukke tramhaltes, staan altijd wel
mensen te wachten, die voor 't gemak hun
koffer even naast zich hebben neergezet.
Een moment van onoplettendheid mis
schien is dat zelfs niet nodig daarvan
maakt de dief gebruik, hij is daarin „ge
oefend." Hij gaat naast de wachtende staan
en plaatst zijn koffer, die vrijwel hetzelfde
van uiterlijk is als die van de wachtende
de dief heeft geduld en wacht zolang, totdat
hij de juiste koffer in 't oog heeft naast
de koffer van zijn aanstaand slachtoffer.
Een ogenblik later loopt hij verder, neemt
echter de koffer van de wachtende mee
Deze kan een moment daarna terloops naar
zijn valies kijken, ziet dit nog staan (het
verschil is immers miniem en wie denkt er
nu aan diefstal?) en blijft rustig verder
wachten en ontdekt de diefstal misschien
pas veel later. Vaak is de „oplichterskoffer"
een weinig met waardeloze rommel ver
zwaard, zodat de reiziger zonder iets te be
merken „zijn koffer" meeneemt.
En mocht de dief op heterdaad betrapt wor
den, dan kan 't toch nog een vergissing
zijnDe koffers lijken zo op elkaar.
Het geval van het meegegeven costuum.
Deze „actuele" oplichting vond slechts enke
le weken geleden plaats en terwijl wij dit
schrijven, vernemen wij, dat de politie mo
gelijk een spoor van de oplichter heeft ge
vonden.
Een man vertrekt naar het Zuiden van het
land om daar te gaan werken. Zijn vrouw
vergezelt hem niet naar het station, omdat
haar echtgenoot over veertien dagen toch
thuis komt met verlof. Z'n zwager brengt
hem naar het station. De koffers zijn ge
pakt; al het nodige heeft hij bij zich.
„M'n goede, blauwe costuum laat ik toch
'maar hier, want m'n collega's hebben ook
hun goede kleren niet bij zich. Ik zal 't niet
zo nodig hebben en zo ja, dan kan ik 't toch
altijd nog een volgende keer meenemen."
Zij vertrekken. Een kwartier, twintig minu
ten daarna. Er wordt gebeld. Een man komt
bij de achtergebleven vrouw aan de deur.
„Mevrouw, of u toch maar Frans z'n blau
we pak mee wilt geven, want de anderen
nemen ook een goed pak mee. Als ze des
avonds soms nog even in de stad willen. De
trein gaat iets later en Frans had dus nog
netgelegenheid om het te laten halen."
De vrouw haalt zenuwachtig het costuum te
voorschijn en wil het netjes inpakken.
„Neen, laat u maar, ik neem 't zo wel mee.
Hij doet het toch direct in zijn koffer."
Weer een kwartier later. De zwager komt
terug. Neen, natuurlijk, hij weet van niets
en de trein is precies op tijd .vertrokken.
Was de zwager niet mee naar hel
gegaan, dan had de ontdekking van
stal minstens veertien dagen en n
wel veel langer geduurd.
Dit laatste is een voorbeeld van v
gemene oplichting: iemand te besti
voor zijn gezin gaat werken in een
stad. Inderdaad, de oplichter moet
mate met de vertrokken men, met
en z'n blauwe pak bekend zijn gewee
heeft de politie nog niet de hand
kunnen leggen. Het is ook voor de re
vaak het zoeken van de speld in de h
Boven vermeldden wij echter ree
thans evenwel een vrij zeker tot r
leidend spoor wordt gevolgd en wij
dat de oplichter zeer spoedig zelf
wordt. Desnoods van zijn bed, middt
nacht. Hoe onaangenamer, zo beter.
Politie in
In burger stellen de agenten, de
cheurs zich op. daar waar het jach
bij uitstek der zakkenrollers zich bev
stations, bij de drukke tramhaltes. H
voudig gekleed om vooral niet op te
speuren zij alweer onopvallend
„getrainde blik" om zich heen en
is vaak dat beroepsinstinct, dat hu
zegt, dat juist die onschuldig uitzieni
heer of juffrouwDan gaat 't e
heterdaad te betrappen. Want in
weg arresteren om maar 'ns te kijk
gaat vanzelfsprekend ook niet. Daarb
nog de moeilijkheid, dat vele beroi
kenrollers het uiterlijk van tal van
maar al te goed kennen. Maar de p<
actief. Alleen al op het Stationsplein
sterdam verrichtte zij in elkele rr
meer dan veertig arrestaties, die a
treffers bleken te zijn. Een daarvai
nogal gemakkelijk verricht te zijn, n;
althans werd medegedeeld. Een zal
Ier had een rechercheur „in de gat
kregen, maarmeende met een
te doen te hebben. Teneinde het werl
broederlijk te verdelen, voegde hij z
ondersteld mede-gildelid toe: „Als jij
neemt, dan pak ik lijn 2 enM;
geluk te ener zijde en die tegenslag
derer zijde komt maar zelden voor.
Op de spitsuren komen de lieden, die
zelfkant van onze maatschappij le1
voorschijn en de broeders van het gi
andermans zak" loeren op hun kans
Welke raad kan men hier geven?
deze: weest niet nonchalant, let goed
weest vooral voorzichtig en waakza
drukte of gedrang. Uw onschuldig ui
buurman is misschiende man, die
op het achterbalcon van de tram c
frouw haar portemonnaie ontrolde.
Pas op: gister zij, vandaag u.
DREIGING.
Geachte Redactie.
Iedere dag zijn er vliegtuigen Ixn
bebouwde kommen van ons dorp.
wel bij elke w eer s gesteld hei* d-
De vliegtuigrampen (zie kranten!
ten) zijn legio. Kundige besturing
de talrijke risico's (virilHes etc.), c
gen ge:n waarborg. Ook Geijssend
en Parmcntier waren uitmuntenc
loten. En hotvele anderen, wier vl
gen verongelukten!
Is het nu bepaald nodig boven
bouwde kommen te vliegen en de
en goederen der ingezetenen met
gang te bedreigen en des nacht:
veuse lieden te verontrusten en
slaap te houden?
De luchtruimte is, dunkt mij, toch
strekt genoeg!
Wanneer men, zoals ik, tijdens c
zetting, van zeer nabij is getuige gi
van al het onheil, dat zo'n antip
ding, bij het neerstorten kan tewqe
gen, de vlammenzee heeft gezien
hartverscheurende kreten der slac
fers heeft gehoord, dan-vergeet m<
ze ellende nimmer en huivert mie
kens, wanneer men het sinister t
van zo'n onberekenbaar monster
zijn hoofd hoort.
Met dank voor de plaatsruimte
H- W.
OOK DE GOUDEN PLOEG STRUI
TEGEN ONS GENOEGEN.
De Gouden Ploeg, dat zo'n pracht
genheid had om op haar concurre:
Vergulde Wagen, uit te lopen,, heefl
geen gebruik van gemaakt en een si
lijke nederlaag geleden.
Door dit resultaat is de spanning
cadre klasse terdege toegenomen 1
vier deielnenunce ploegen staan 1
de eerste ronde vrijwel gelijk-
In de eerste partij tussen Lankhoi
R. Stalenhoef bleef de Gouden I
speler ver onder zijn kunnen en h
ook Lankhorst niet tot bijzondere
taties kwam, liep deze mat kleine
toch regelmatig uit- In de 24e beur
Lankhorst de benodigde 225 carai
bij elkaar toen R. Stalenhoef pas 1<
rambols had. Van de 24 beurten hi
Gouden Pioeg-speler er 8 van gepoi
Ook in de tweede partij is van
spanning geen sprake geweest. Vc
Burg speside zijn gewone spel let jt
uitstekend groot spel en daar ook in
partij de Gouden Plpeg-speler Vai
Heiden er maar niet in kon komen
gen wij als 't ware een copy van d<
ste wedstrijd te zien. Van de Burt
regelmatig uit en beëindigde in di
beurt de partij. Van der Heiden blie
