Luchtoorlog
in Nederland,
Het Vlag-incident
in Indonesië.
Wat wil en doet de
Stichting 1940 -1945,
Distributiedienst.
IN HE HOEK.
Plaatselijk nieuws.
SOESTER COURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag. UITGAVE Z DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK Abonn. p. kwart, fl.50 - p. post £1-75
24e JAARGANG No- 94. BureauVan Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156 DINSDAG 21 DECEMBER 1948.
Het zou een dwaling zijn te menen,
dat Schiphol alleen maar een vlieghaven
is van de K.L-M., zoals het ook een
dwaling is te menen, dat de K.L.M. al
leen maar een moderne beurtschipper is
tussen plaatsen, dit wat verder van el
kaar afliggen, dan die tussen welke de
man met het traditionele ringbaardje de
verbinding vroeger onderhield.
Schiphol is in de loop der luchtvaart
geschiedenis van ons land een nationaal
bezit geworden en de K. L. M. even
zeer. En dat niet alleen in overdrachte
lijke zin, maar ook in een zeer reëele.
Zonder de subsidies van het Rijk zou de
Glorie van Holland een doodgeboren
kindje zijn geweest en zelfs nu, nu we
toch wel van een hoogconjunctuur in de
vliegerij mogen spreken (of moeten we
zéggen mochten spreken?) zou een
K.L.M. zonder de directe en indirecte
;teun van de regering de financiële eind
jes niet aan elkaar kunnen knopen.
Daarom is de zaak Van de luchtvaart
een algemeen belang, maar niet alléén
daarom. Want al mag er op de exploita
tie van onze luchtlijnen vaak geld bij
moeten daartegenover staan nationa
le voordelen, die die nadelen overtref
fen. Als b-v., dank zij het snelle ver
voer van de K.L.M. de bloemenkwekers
van Aalsmeer hun afzetgebied beter
kunnen bedienen en nieuwe vormen,
dan is dat nationaal gezien een zeer re
ëel voordeel, die dat andere reëele na
deel geheel of ten dele compenseert.
En dan is er die andere omstandigheid
van deze beschaafde moderne tijd, dat
de burger- en de militaire luchtvaart
met elkaar zijn vergroeid als Siamese
tweelingen. Maar daar boven uit, gaat
toch nog het grote belang van Neder
land, een belang dat op geen enkele ma
nier in cijfers is uit te drukken: de
handhaving van onze goede naam in de
vreemde, het kweken van ,,good-will".
bsdéie dag -laten we zien: „dót kunnen
wij."
Over de manier, waarop dat gebeuren
moet, woedt nu boven onze hoofden een
luchtoorlogje. Een klein land als het on
ze heeft aan een „groot" vliegveld ge
noeg. Een hoofdstation om zo te zeg
gen. De heer Plesman achtte Schiphol
daar niet de aangewezen plaats voor en
bepleitte Burgerveen, een pleit dat on
dertussen verloren is. In plaats van één
Burgerveen krijgt Schiphol een „2e per
ron", Schieveen. Wat prettig is voor de
mensen, die dicht bij dat tweede per
ron wonen, want ze hoeven niet eerst
toch naar Schiphol om een kaartje te
kopen. Maar nauwelijks stond de naam
Schieveen goed en wel op papier of die
van Ypenburg dook op. Ypenburg be
staat al, Schieveen moest nog worden
gemaakt. En zoveel argumenten werden
aangevoerd vóór Ypenburg, dat een
commissie benoemd is om het pro- en
contra van beiden af te wegen en een
keuze te doen.
En daarmee zijn we dan na de be
vrijding bij de tweede commissie op
vliegtuiggebied aangeland. De eerste,
onder prof. Zwiers, had geadviseerd voor
Schiphol-Schieveen en daarnaast nog
een aantal .,buurtstations", als Leeu
warden, Eelde, Twente, Beek, Eindho
ven, Zeeuws-Vlaanderen en op enkele
eilanden (Walcheren, Haamstede, Texel).
Maar terwijl de gelukkige omwonenden
van deze velden in hun handen wre
ven en trots waren op dit moderne ge
rief fronsten zich de voorhoofden van
de boekhouders der K.L.M., want de
binnenlandse lijnen geven een steeds da
lend aantal passagiers te zien. En om
dat het teruglopen van het aantal pas
sagiers op korte lijnen een internatio
naal verschijnsel is, een heel logisch
verschijnsel trouwens, want men gaat
toch ook niet per auto naar de sigaren
winkelier om de hoek, zullen er wel bin
nenlandse lijnen sneuvelen en dat sneu
velen gaat natuurlijk ook weer gepaard
met adressen en petities, kortom, een
papieren oorlog. Er waren zelfs reeds
echtgenoten van autoriteiten, die vlieg
tuigen in de omgeving van eigen huis
en hof maar griezelig en lawaaierig von
den en daarom die echtgenoten ertoe
brachten, zich tegen vliegveld-uitbrei
ding te verzetten!
De tendentie van deze oorlogen en ge
ruchten van oorlogen? Niet dat het met
de vliegerij op een eind gaat lopen.
Maar wel, dat hij de plaats in gaat ne
men, die hem van nature toekomt, dat
is snelle verbindingen bewerkstelligen
over grote afstanden en geen autobus
spelen.
Een tendens, die trouwens tot uiting
komt in de exploitatiecijfers van de
maatschappijen in Nederland niet alleen
maar ook in het buitenland.
Aan niet iedereen is bet bekend, dat
bij aankomst van onze Nederlandse mi
nisteriele delegatie in de republiek, waar
heen zij zich begaf voor het voeren van
de besprekingen, zich een ernstig inci
dent heeft voorgedaan.
Toen het K.L.M.-vliegtuig was geland op
het vliegveld Magoewo nabij Djokja en
de machine tot stilstand was gekomen
op de startbaan voor het wachtlokaal,
plaatste een der K.L.M.-piloten die
K.L.M.-vlag (Oranje-Wit-lichtblauw met
het K.L.M.-embleem in het midden) op
de cabine, een handeling, waarvan het
Persbureau „Antara" wist tè verklaren,
dat dit nimmer op genoemd vliegveld
was voorgekomen, doch waarvan van
K.L.M.-zijde werd gezegd, dat het ge
bruikelijk is, dat na de landing van een
vliegtuig de K.L.M.-vlag, zoals nu plaats
had, op de cabine wordt geplaatst.
Deze vlag-planting had èen ongunstige
uitwerking op de aanwezige Indonesiërs
en op verzoek van de republikeinse auto
riteiten wérd de K.L.M.-vlag weer neer
gehaald.
Dat vele landgenoten in Indonesië ovier
dit gebeuren weinig gesticht zijn, laat
zich denken.
Als gevolg hiervan ontvingen wij een
tweetal uittreksels van brieven, welke
door landgenoten in Indic wérden ge
schreven én uit hetgeen daarin wendt
gezegd, blijkt maar al te duidelijk, hoe
men daar denkt over hetgeen zich rond
de Indonesische kwestie afspeelt-
Ook werd ons toegezonden een artikel
tje uit de, Indische Courant en omdat
daaruit eveneens blijkt hoe de stemming
der Hollanders in Indonesië is, laten wij
het hieronder volgen:
De Engelse radio-omroeper van Bata
via noemde het feit, dat de Nederland
se vlag van het K.L.M.-vliegtuig met
onze ministers bij aankomst in Djocja
moest worden ingehaald „a minor inci
dent", een incident van ondergeschik
te betekenis. De republikeinse toeschou
wers gevoelden zich door het aanschou
wen van de Hollandse driekleur onaan
genaam getroffen, zodat men van offi
ciële republikeinse zijde verzocht het
vlaggetje te willen neerhalen. En, zo
als het door de radio heette, „the quest
was granted", het verzoek werd inge
willigd.
Wij streken de vlag. Wij streken de
Nederlandse vlag op dat stuk van Hol
lands glorie het vliegtuig van de
K. L. M. Men kan deze zaak van ver
schillende kanten bekijken. Men kan bij
voorbeeld zeggen, dat het hier „eigen
lijk" niet om de Nederlandse vlag ging,
maar om de maatschappij-vlag van de
K.L.M. Wij stellen hier direct tegenover
dat de „onaangenaam getroffen" repu
blikeinen deze maatschappij-vlag in elk
geval voor onze nationale driekleur heb
ben aangezien. Het ging niet tegen de
K.L.M., het ging tegen Nederland te
gen ons heiligst symbool van nationale
trots en nationale liefde. Als die vlag
niet oranje-blanje-bleu was geweest, zou
er niets gebeurd zijn. Verder kan men
nog aanvoeren, dat wij in deze omstan
digheden alles moeten doen om de te
genpartij niet te irriteren. Er staan te
grote belangen op het spel. Vermijdt
ieder ding dat naar provocatie riekt.
Accoord. Maar tegemoetkomendheid is
nog iets anders dan zelfvernedering.
Een bewijs van goede wil behoeft, en
mag, nooit zo ver gaan, dat men er zijn
nationaal zelfrespect voor te grabbel
gooit.
En wat doet men, wanneer men de Ne
derlandse driekleur strijkt, op een vlieg
tuig, dat drie Nederlandse Ministers
van de Kroon naar Djokja brengt? Een
Nederlandse vlag, nota bene, waarvan
bovendien vaststaat, dat het uitsteken
ervan bij het landen der K.L.M.-vlieg-
tuigen op een goede traditie steunt, die
over de gehele wereld gebruikelijk is
en gerespecteerd wordt. De Ministers
van de Kroon hebben er echter geen
bezwaar tegen, dat die vlag op een ge
bied, waar Nederland de jure nog steeds
de souvereiniteit uitoefent, wordt neer
gehaald. The quest was granted. En
minister Stikker had onmiddellijk daar
na (in het Engels. een opgewekt
interview met een Antara-verslaggever.
A minor incident. Het is misschien niet
goed zich hier over op te winden. De
Ruyter en Tromp zijn dood. Maar wij
schamen ons. l^ij schamen ons diep.
Als men bij dit alles nog bedenkt, dat
bij aankomst van onze delegatie, de rol
trap, welke nodig is om dé passagiers
gelegenheid te gieven uit te stappen, hiqel
toevallig defect was, waardoor onze mi
nisters alle mogélijke capriolen moesten
maken om het vliegtuig te verlaten, dan
schamen wij ons niet alléén diep, maar
dan vragen wij of ons zelfrespect niet
verbiedt nog langèr te spreken met mt;n-
sen, die alle fatsoen missen.
Bovenstaand artikeltje was bedoeld voor
ons nummer van Vrijdag j.1. Wegens
plaatsgebrek konden wij toen niet tof
plaatsing overgaan.
De toestanden zijn intussen wel iets ver
anderd.
Op hetzelfde vliegveld waar onze vlag
werd neergehaald, zijn onze jongens, als
of zij een herstel beoogd/en van de smaad,
onze vlag aangedaan, met hun wappe
rende parachutes neergestreken, vanwaar
zij in weinige uren de hoofdstad der re
publiek veroverden en verder trokken
om recht e,n orde te brengen waar dit
nodig is.
Neen, wij zijn het niet eens met de
Indische Courant, dat alle Tromp's en
De Ruyter's dood zijn.
Morele én materiële nood lienigen van
hen zonder aanzien der levensovertui
ging die door daad of houding bij
droegen tot hét verzet en van nabestaan
den van hen, die in de strijd omkwamen.
De getroffen gezinnen moieten ma
terieel gezien blijven leven in die om
standigheden» die zouden hebben bestaan,
als niet...
U zult echter voélen, dat geld-allleen de
gegeven beloften niiet kunnen inlossen.
Het Nederlandse volk moet meer doien
om het leéd te verzachten. Het gemis
van ee:n vader, echtgenoot of zoon kan
tóch af niet worden goedgemaakt.
Daarom bezoeken onze medewerkers ge
regeld alle getroffen gezinnen, gevien
raad en bijstond' met hart èn verstand.
Denkt U eens aan de opvoeding van
kinderen ïn een vaderloos gezin, be
middeling bij ministeries, verkrijgen van
herstelcredieten, vergunningen, huisves
ting enz. enz.
Natuurlijk, ook U kent die moeilijkhe
den van distributie, schaarste en der
gelijke. Het kost U zelfs moeite deze te
overwinnen. Wat bereikt een alleenstaan
de vrouw of een nauwelijks hersteldie
verzetsman dan? De Stichting 1940-1945
helpt hen!
WORDEN ZIJ VERGETEN?
Acht duizend vrijwilligers vormen de
basis van de Stichting 1940-1945- Zij zor
gen voor de inzameling der gelden, het
onderzoek voor de bepaling van uitkerin
gen en de sociale verzorging der slacht
offers.
Deze vrijwilligers vragen geen cent. Hef
zijn echter de beheers- en administra
tiekosten, die het onmogelijk maken elke
ontvangen gulden als 100 centen uit te
keren. Maar vindt U het bij oen landielijke
organisatie veel, als deze slechts 5 °/o
kosten maakt
Ontvangen werd in 1945 16 millioen; 1946
6 millioen; 1947 2 millioen.
Wordt de belofte aan onze verzetsman-
sen gebroken? Worden de slachtoffers
vergeten?
UITREIKING BONKAARTEN.
In het tijdvak van 20 December tot 12
Februari a.s. zal op de vastgestelde tij dien
de uitreiking geschieden van die bonkaar
ten KA, KB en KD 903 voor nïèt-zelfver-
zoJfgers en de kaarten LA en LB 903 voor
zelf verzorgers-vlees. Die leef tij dsgroiepien
B, C, D en E zijn met ingang van de
ze bonkaarten samengevoegd.
Tegelijkertijd zullen worden uitgereikt ta-
bakskaarten QA 903 voor mannen gébo
ren in 1931 en eerder en QC 903 voor
vrouwen geboren in 1931 en eerder.
Voor de uit te reiken tabakskaaTten
dient, evenals voor de levensmiddelen
kaarten, 'n inwisselingsbon te worden aan
geboden, n.1. dé bon, welke links onder
aan de tobakskaart of de divérsenkaart
901 voorkomt, derhalve voor een QA-
kaart de bon „Tabak 07" en voor een
QC kaart de bon „Diversen 10".
De inwisselingsbonnen mogen zomder bon
kaart worden aangeboden.
Bij deze uitreiking vindt eveneens plaats
de uitgifte van dè kaarten MD 903/904
voor a.s. en jonge moeders.
Stamkaarten dienen te worden mede
gebracht.
Naar aanleiding van het door dè heer
Littooy op 14 Dec. ingezonden stuk,
moet mij het ondervolgende van biet hart.
Gelooft U werkelijk in alle ernst, mieneer
Littooy, dat we, door onze kinderen göem
klappertjespiistooltjé te gevien, voorko
men zulle,n, dat het een jeugd wordt, die
met stenen naar een trein gooit of graag
met munitie speelt? Gelooft U heus, dat
wanneer U een kind gelukkig maakt mjet
zo'n klappertjesding, U hem tevens, een
zêtje geeft in de richting van ,,'n misdadig
individiu"? Kom, kom.
Toen ik voor m'n zoon een klappertjes-
pistooltje kocht, was ik me zeer wel be
wust, dat er veel mensen zijn, die dit
niei zullen doen. Maar ik deed het wel!
Ik weet me namelijk nog veel te goed
te herinneren, hoe ik zelf ook graag zo'n
ding in m'n jeugd bezat en waar ik van
enige funeste uitwerking bij mezelf nooit
iets heb kunnen merken, waagde ik het
er maar op. Ik geloof, dat, iedere gezon
de jongen nu eenmaal onweerstaanbaar
wordt aangetrokken door zo'n klapappa-
raat. Later gaat dat vanzelf wel weet
over. Dan zijn er weer andere dingen,
die ze graag bezitten en doe je ze mJet
een pistooltje niet hef minste pléiziie,r
meer.
Ik ben het eens met die heer Litfooy,
dat er aan onze jeugd iets gedaan moiet
worden, heèl dringend zelfs, maar ik
ontken de redenering, dat het van klap
pertjespistool, via kafapulf en zo, naar 'n
verkeerd opgevoed en misdadig mens
moet lijden. Dat zit 'm in heel iefs andiers.
Inderdaad mijnheer Littooy, wij ziften
met de erfenis van Hitier-Jugiend, Jeugd
storm en Balilla, maar we moeten hef
geval niet anders stellen dan het is. De
leden van deze jeugd-organisatfe® toch
zijn er voor minstens 99 procent inge
bracht door de oudejrs en dat heeft toch
m.i. niet veel te maken miet vermieiewd
verkeerd speelgoed in hun prilste jeugd.
Ik kan intusseif nog melden, dat het klap
pertjespistool i\ bezweken, maar (lat hef
opvoedende speelgoed", waarmee gjen
tante van me kwam aandragen, nog on
beschadigd in de kast staat. M'n zoon
vindt dat „meidenspul" en kijkt er niet
naar om.
Nu krijgen we weer 't Kerstcadeautje.
Waf moet dat nu \voiden? Want ondanks
ik niet geloof, dat je van bloedworst
eten noodzakelijk bloeddorstig moet wor
den, geef ik hem niet graag -een katapult.
Niei zo zeer om de weinig opvoiefdtèndte
waarde, maar meèr om mijn ruiten.
H. OEKMAN.
KERSTSPEL IN ELTHETO.
Zoals uit een advertentie in dit nummer
blijkt, zal in het Hervormde Wijkgebouw
van Soest-Zuid, EItheto, aan hét Driftje,
op 23 December, een opvoering plaats
vinden van het kerstspel van Nijhoff,
„De Ster van Bèthlehem". Voor bijzon
derheden zie men de advertentie in dit
nummer.
KERSTFEESTVIERING.
Hét Kerstfeest van de Zondagsschool
„Emmakerk" zal worden gehouden op
le Kerstdag, té 5 uur n-m., in de Emma
kerk.
WIE VERLOOR HANDSCHOENEN.
Dé directeur van het postkantoor ver
zoekt ons te willen melden, dat de da
me, die reeds opbelde over vieirlotfeoi
bonthandschoenen, zich kan vervoegen op
het hoofdpostkantoor, daar bedoelde
handschoenen gevonden zijli.
BILJARTEN.
De resultaten van de gespeelde compie-
titie wedstrijden voor de N.B.B., 'distriöt
Eemland, in de week van 12 tot en miet
18 December waren:
Cadre Klasse: Centraal 1—Ons Genoe
gen 1 4—2. Gouden PI. 1Verg. Wagen
1 6-0.
le Klasse libre: Metropole 1—Theomien
1 8—0. Leusderkwartier 1—Nieuwe Kjei
1" 80. Zonneheuvel 1Soestdijk 1 4-4.
Ons Genoegen 2—Gouden PI. 2 4—4. Zon
neheuvel 1—Leusder kwartier 1 26.
2e Klasse libre A: Vergulde Wagen 3
Oosterpark 1 uitgesteld. Ons Genoegen
3Centraal 2 44. Leusder kwartier 2
ODL 1 62- Animo 1Metropole 2
4-4.
2e Klasse libre B: Metropole 3—D.O.S.
1 44 Nieuwe Kei 2Gouden Ploeg 3
2—6. KOT 1Middelwijk 1 2-6.
3e Klasse libre A: Soestdijk 2—KOT 2
62. Metropole 4Verg. Wagen 4 44
Ons Genoegen 4—ODL 2 4—4. Centraal
3Theomien 2 62.
3e Klasse librê B: Ons Genoegen 5
Leusderkwartier 3 6—2 Tavenu 1—Animo
2 uitgesteld. ODL 3—Zonneheuvel 2 0—8.
Metropole 5Nièwe Kei 3 44.
3e Klasse libre C: Animo 3Oosterpark
2 80- Leusderkwartier 4Centraal 4
44. ODL 4Middelwijk 3 26. DOS
2Zonneheuvel 3 62.
