Blok aan het been*
Engeland in verval.
Officiële mededelingen.
SOEST.
IN DE HOEK.
SOESTER COURANT
Verschijnt iedere Dinsdag .en Vrijdag. UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK Abonn. per kwart fl-50 - p. post f 1.75
25e JAARGANG No. 32. BureauVan Wccdcstraaf 35 Teleloon 2566 - Giro 126156 DINSDAG 26 APRIL 1949.
Wij hadden deze week een telefoontje met
het Ministerie van Wederopbouw om te vra
gen hoe het staat met de bouwmaterialen-
voorziening. Het antwoord was half gunstig,
half ongunstig. Gunstig is vooral de zachte
winter geweest, waardoor de steenbakkerijen
ongestoord konden doorwerken, zodat de pro
ductie van stenen en dakpannen weer zo on
geveer het peil van voor de oorlog heeft be
reikt. De behoefte aan bouwmateriaal is ech
ter zo groot, dat deze hoeveelheid thans niet
voldoende is, zodat het aanbod nog nooit aan
de vraag kon voldoen. De productie moet dus
groter worden gemaakt. De cement-industrie
voorziet ongeveer in de helft van de binnen
landse behoefte, tejwijl de andere helft moet
worden ingevoerd. Om hierin verbetering te
brengen wordt de Sint Pitetersberg verder
afgegraven. Het zwakste punt is op het ogen
blik het tekort aan deviezen, want daardoor
kan men niet voldoende hout en metalen in
voeren, die voor de woningbouw onmisbaar
zijn. Wel begint de houtprijs iets te dalen,
terwijl ook op de metaalmarkt de hoogste
punten bereikt schijnen te zijn, doch deze da
lingen werken nog niet in betekenende mate
door op de prijzen, die wij moeten betalen.
Wel mag worden verwacht, dat over enkele
maanden, zowel door daling van de grond-
stoffenprijs, als door daling van de trans
portkosten de invoer goedkoper zal worden.
Dit betekent echter nog niet, dat we meer
zullen kunnen kopen, daar een daling van de
wereldmarktprijzen ook tengevolge heeft, dat
onze eigen export minder gaat opbrengen.
Het is dus lang niet zeker, dat de prijsdaling
op de wereldmarkten onze koopkracht in het
buitenland zal vergroten.
Tot zover mededelingen van officiële zijde.
Intussen is er een ander vraagstuk, dat mis
schien van wel zo grote betekenis is bij de
woningproductie als de kosten der materia
len. Zoals men reeds in de bladen heeft kun
nen lezen, is een Amsterdamse aannemer be
boet wegens het betalen van weeklonen bo
ven het officieel toegelaten peil. Hij betaalde
deze lonen niet om de arbeiders van andere
bedrijven weg te lokken, doch krachtens een
door hem zelf ontworpen loonstelsel, dat het
door productiepremies dearbeiders mogelijk
maakt bij grotere inspanning meer te verdie
nen. In Amsterdam, Nijmegen, Eindhoven en
Groningen wordt een dergelijk systeem bij
wijze van proef met succes toegepast. Deze
zèifüe aannemer werkte aÖK tnêr aii"scèisèrlie
Amsterdam, maar toen hij het gebruikte bij
de bouw van woningblokken te Maastricht,
werd hij daarvoor vervolgd, „wegens bedrei
ging van de arbeidsvrede".
Intussen had zijn werkwijze het gevolg, dat
de woningen aan de gemeente Maastricht
400.000.minder kostten, terwijl de arbei
ders 60 tot 100% meer verdienden dan nor
maal. Bovendien werden de woningen sneller
opgeleverd. Men zou zeggen, dat hij daarmee
een driedubbele dienst bewees, die geen be
boeting, doch een beloning behoorde te krij
gen. Toen deze man bewees, dat het stelsel
ook te Maastricht met succes kon werden
gebruikt, had het op de weg der Rijksbemid
delaars gelegen om zonder verwijl ook voor
deze plaats het stelsel te wettigen. Wat men
nu heeft gedaan is een straf op verbetering
der productie en dat is wel het meest onge
rijmde, wat men in deze tijd kan doen. De
regering zelf moedigt het bedrijfsleven aan
om de productiviteit van de arbeid te verho
gen, maar als iemand dit advies opvolgt,
wordt hij bestraft. Dwazer kan het ook toch
eigenlijk al niet gaan. Het wil ons voorkomen
dat de Rijksbemiddelaars de eis van de tijd
in het geheel niet hebben verstaan. Zij moe
ten met hun regelingen geen rem op de ont
plooiing van de productiviteit zetten, doch
er integendeel voor zorgen, dat deze zo krach
tig mogelijk aangemoedigd wordt. Wanneer
men maatregelen blijft toepassen, die bij de
gewijzigde omstandigheden volkomen ver
ouderd zijn, komt men tot dergelijke absur
diteiten als thans is geschied. Wij zijn geens
zins voorstanders van een uitbuitings- of
jakkersysteem, maar het is algemeen bekend,
dat een behoorlijk premiestelsel zowel voor
de werknemers als voor de gemeenschap
grote voordelen kan afwerpen. Dat men het
land belet daarvan te profiteren, is een ver
wijt, dat men niet lichtvaardig van de hand
kan wijzen.
Weer is een stuk van Engelands macht en
aanzien gebroken. Hoe trots klonken de
woorden van Shakespeare (t 1616) in zijn
„Richard II" als hij zegt:
Dit schepterdragend eiland,
Dit land van macht en waardigheid,
Mars' zetel;
Dit ander Eden, tweede Paradijs,
Dit bolwerk, door natuur zichzelf ge
bouwd,
Waar iedere krijg en zijn verderf op
afstuit
Dit England, door de trotse zee omgord,
welks rotsig strand de nijdige berenning
des zeegods afslaat».
dit Engeland moet ook ervaren, dat aardse
macht vergaat. Als in het midden der vorige
eeuw, Engels-Indië aan de kroon wordt ge
hecht, minister Disraeli Koningin Victoria
aanspreekt als „Keizerin van Indië", toen
zwol het trotse hart van de Brit, zoals diens
hart een vorig jaar gebloed heeft toen dat
zelfde Brits-Indië in tweeën uiteenviel als
India en Pakistan, en zich losmaakte van
Groot Brittannië. En de trotse lord zowel
als de eenvoudige burger kon het moeilijk
verkroppen, dat Koning George begin dezes
jaars afstand deed van de titel van „keizer
van Indië."
Deze week heeft de echte eer- en heerszuch
tige Brit opnieuw een geweldige deuk ge
kregen
toen Ierland zichzelf tot republiek uitriep
en los van Engeland ging staan, Engelands
koning George was sportief genoeg om eer
telegram van gelukwens te zenden. En toch
hoe groot de feestvreugde in Ierland ook
geweest mag zijn, dat de band, die sedert
1152 meermalen als een knellend juk ge
voeld werd, hoe straf en wreed de onder
drukking vaak geweest is, denk aan koning
Hendrik II, koningin Elisabeth, Cromwell,
koning Willem, toch zal in menig hart der
ouderen de naam van Gladstone met eerbied
genoemd zijn als een der eersten, die de
knellende band verzachtte, en in Engeland
poogde een beter inzicht te bewerken in de
verhouding tussen beide landen.
Ierland, eens het groene eiland geheten, is
door de vele onderdrukkingen geworden tot
een verarmd en uitgemergeld land en volk,
dat sedert 1841 duizenden bij duizenden door
landverhuizing zag vertrekken.
Na de eerste wereldoorlog (1914-'18) was
Engeland met een belangrijk aantal man
daat-gebieden begiftigd; duchtte het geen
aanval meer van de Duitse vloot, die op de
bodem der zee rustte; het had zijn deel aan
de economische zorgen, die de gehele wereld^
benauwden; leed onder de werkloosheid, en
de grote moeilijkheden met Ierland en Egyp
te. Wel vertoonden ook in Brits-Indië zich
verschijnselen die op ontbinding aanstuur
den, maar Ierland vormde toch de meeste
zorg, daar Sinn Fein zich begon te roeren
en onder leiding van De Valera op losma
king van Engeland aanstuurde. Een Zelfstan
dige republiek, dat was zijn doel. Jaren ver
keerde Ierland in oorlogstoestand, tot het in
1921 tot een vergelijk kwam, en de Ierse
vrijstaat geboren werd, die als een Dominion
dus met zelfbestuur, deel zou uitmaken van
het Britse Rijk. Dit strookte niet met de Va-
leras' ideaal, maar was het meest bereikbare.
Een verwoedde strijd bleef tussen Si"*"
en de radicalen als de Vale,* jaarlijks ip
zijn" ïaeaar-mggjrosiréi en -hts. picamcii van
de Vrijstaat bleef nastreven. In de jongste
wereldoorlog weigerde hij voor Ierland alle
medewerking en behield tot het einde zijn
onzijdigheid. De landing der Amerikanen in
1942 lokte zijn protest uit, waar echter geen
acht op geslagen werd. Zestien jaar heeft
de Valera het Ierse volk geleid tot bij de
verkiezingen van Februari '48 John Costello
gekozen werd tot minister-president en de
Valera aftrad. Thans, Zondag 17 April '49
zag hij zijn ideaal verwerkelijkt: Ierland, nog
wel zonder Ulster, een vrije, zelfstandige
republiek.
De onafhankelijkheid van Ierland heeft ten
gevolge gehad, dat het land
het Gemenebest heeft moeten verlaten.
De minister-conferentie waaraan 21 premiers
van de landen van het Britse Gemenebest,
deze week in Londen begonnen en te hou
den, is wel de belangrijkste in de geschie
denis dezer verenigde volken. Er moet nl.
beslist worden of India, dat binnenkort een
onafhankelijke republiek wordt, lid van deze
groep van landen blijven kan. De enige
band tussen de leden van het Gemenebest
(eigenlijk republiek) is tot dusver de Engel
se kroon. Maar dit is onverenigbaar met da
republikeinse staatsvorm. En nu Ierland uit
het Gemenebest trad, Zuid Afrika ook deze
stap overweegt, nu heeft Z.A. groot belang
bij het besluit dat op deze conferentie zal
vallen.
Elk land kan het Gemenebest, wanneer het
dit wenst, ^erlaten; ook is geen enkel land
verplicht de oorlog in te gaan, wanneer En
geland in oorlog geraakt. Ondanks deze zeer
losse band tussen de leden, voelen deze er
niets voor haar te verbreken, wel wetende
dat zij elkaar nodig hebben. India moge dan
de Engelse kroon niet achten, het heeft wèl
gemeenschappelijke belangen èn economische
èn strategische met Zuid-Oost-Azië, Austra-
lië en Nieuw Zeeland, belang bij een sterk
militair en maritiem Brittannië, wanneer
een of andere totalitaire staat hun voor
naamste zeeverbindingen met het Westen
zou blokkeren, belemmeren of verbreken.
Over de besprekingen èn welke plannen de
premiers hebben lekt niets uit, al is bekend,
dat de laatste maanden het vraagstuk:
kan inen koning: zijn over republieken
in de betrokken landen ernstig onder de
ogen is gezien.
Hef gemeentebestuur van Soest vestigt
de aandacht op het navolgende.
Meermalen blijkt, dat aanvragers om 'n
Hinderwetvergunning reeds met de
werkzaamheden in het bedrijf zijn be
gonnen, nog vóór dat door B. en W.
een beslissing op de ingediende aan
vrage is genomen.
Niet alleen handelt men daardoor in
strijd met de Hinderwet en stelt men
zich daardoor bloot aan een strafver
volging, doch men loopt tevens groot ge
vaar, dat bij een weigering van de Hin
derwetvergunning alle aan het bedrijf
bestede koeten te vergeefs zijn gemaakt,
waardoor ernstige financiële schade voor
de betrokkenen kan ontstaan.
Met nadruk wordt er op gewezen dot
de verantwoordelijkheid voor deze scha
de dan geheel ligt bij de overtreder en
de gemeente op geen enkele wijze daar
voor aansprakelijk kan worden gesteld.
SCHOUW.
Burgemeester en Wethouders van Soest
brengen ter kennis van belanghebben
den, dat Maandag 16 Mei a.s. zal worden
gevoerd de schouw over de in de ge
meente gelegen wegen, voetpaden, wa
terleidingen, bruggen, heulen, heggen enz.
Belanghebbenden worden daarom herin
nerd aan de artikelen van het Reglement
op het Onderhoud en Gebruik der We
gen in de provincie Utrecht.
Overtreding der daarin voorkomende be
palingen wordt gestraft overeenkomstig
dat Reglement.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Soest
brengen ter algemene kennis, dat ter
secretarie van Soest ter inzage is gelegd
een verzoek met bijlagen van de firma
Heesterbeek en Koster, Van Weedestr-
straac 43a, Soest, om vergunning tot het
oprichten van een banketbakkerij, waar
in zijn geplaatst drie electromotoren met
een gezamenlijk vermogen van vier P.K.,
in perceel Van Weedestraat 43a, kada
straal bekend in sectie H. no. '7356.
Op 6 Mei zal gelegenheid bestaan om
bezwaren tegen dit verzoek in te dienen.
Daartoe zal op die dag, des voormid
dags elf uur ter secretarie zitting wor
den gehouden.
GEEN SPREEKUUR.
Aan belanghebbenden wordt medege
deeld, dat de Burgemeester verhinderd
is morgen, Woensdag 27 April, zijn we
kelijkse spreekuur te houden.
In plaats hiervan zal de Burgemeester
^en dag later, dus Donderdag 28 April,
AAFJE TOP DROEG VOOR
„DE STILTE DER ZEE".
Voor leden en genodigden van 't Nut
hield Aafje Top Vrijdagavond een voor
drachtavond in Eemland.
Na te zijn ingeleid door de voorzitter
van 'li Nut, de heer Andriessen, ver
kreeg de voordracht-kunstenares het
woord. Zij had tot onderwerp gekozen
„De stilte der Zee" van Vercors, pseudo
niem van Jean Bruller, bekend verzets
man in Frankrijk en nog genoemd als
getuige a decharge in het geruchtmaken
de proces Krawsjenko.
De meesterlijke vertelling „De stilte der
Zee", schildert de tragische geschiede
nis van een Duits officier, in zijn hart
een groot vriend van het land, Frankrijk,
door de Duitsers bezet.
Spr. wees er op, dat er veel verzets-
lïtteratuur bestaat, maar vaak gespeend
van alle „eeuwigheidswaarde". Hierop
maakte echter het door haar te behande
len werk een gelukkige uitzondering.
Op boeiende wijze wist Aafje lop de
tragiek van dit verhaal te vertolken. Wij
leven intens mee met de Duitse officier,
ingekwartierd in de artistieke woning van
een schilder, die met zijn nichtje het
huis bewoond. De auteur laat deze schil
der de geschiedenis verhalen, welke haar
hoogtepunt vindt als de Duitser ervaart,
welke de ware bedoelingen zijn van
Duitsland: de ziel van Frankrijk ver
moorden. Hij daarentegen had zich ge
droomd een verbond tussen Frankrijk1 en
Duitsland, dat de redding van Europa
zou kunnen betékenen.
Deze avond, die tevens de sluiting van
het winterseizoen voor 't Nut inhield,
was er een van zeer hoogstaand kunst
zinnig genot.
't Was jammer, dat de belangstelling biet
groter was. Een verklaring hiervoo,r is
wellicht te vinden in het feit, dat de
Volksuniversiteit daags te voren een ge
lijksoortige avond had georganiseerd.
Ook daar was de opkomst niet bevredi
gend.
Moge een en ander aanleiding zijn, dat
beide nuttige instellingen in de komen
de seizoenen zodanig samenwerken, dat
het meest nuttige effect kan worden be
reikt.
NED. RODE KRUIS,
AFD. SOEST-SOESTERBERG.
In verband met de eind Mei 1949 te
houden grote inzamelingscampagne ten
bate van het Ned. Rode'Kruis, beeft het
Bestuur van de plaatselijke afdeling de
Heer C. L. Oranje, Braamweg, hoe\k
Ericaweg, Soest-Zuid, aangezocht als lei
der van deze campagne te willen optre
den.
De heer Oranje heeft zich hiertoe bereid
In China is de zaak op een oor na gevild
en wanneer u deze regels leest, staat het
communistische leger waarschijnlijk al
aan de Indische Oceaan.
De Jangtse, die een breedte heeft, waar
van mensen, die haar nooit zagen, zich
geen voorstelling kunnen maken, werd
door de communisten overgetrokken of
het een of ander boereslootje was.
Daarmede heeft het China van Tjiang
Kai Tjek zo goed als afgedaan.
Onder de ogen van de Verenigde Na
ties, compleet met veiligheidsraad en al,
heeft zich daar een drama voltrokken,
waarvan de draagwijdte een zeer grote
is. De democratiën hadden het allen zó
druk met het sluiten van pacten, dat ze
China aan haar lot moesten overlaten.
De veiligheidsraad, die zich uitslooft in
onze interne kwestie in Indonesië, deed
of haar neus bloedde inzake China, ter
wijl een leger van ruim een millioen
man voorwaarts stormde en het gedreun
van het zware geschut in Amerika zeer
goed was te horen.
De veiligheidsraad, die in andere kwes
ties direct klaar staat met commissies,
wel of niet van Goede Diensten, zond
zelfs geen waarnemer en als het er per
ongeluk toch een zond, zonder dat ïk
het wist, dan is het bepaald een blinde,
stomme en dove afgevaardigde geweest.
Er zal nu wel binnen afzienbare tijd
wel een Chinese Sovjet Unie zijn. Dan
valt het scherm over dat grote land en
thans reeds kan men als vaststaand aan
nemen, dat de Chinese muur uit de oud
heid in een moderner vorm zal worden
opgetrokken.
Voor degene, die de memoires van Ge
neraal Stillwel, de generaal die in de
laatste oorlog de operaties in Birma
leidde, heeft gelezen, komt deze ont
wikkeling niet onverwacht.
De Amerikaanse regering liet haar eigen
militaire leider in 1944 vallen ten gunste
van Tjang Kai Tjek en het moet niet ver
bazen, dat zij nu Tjang Kai Tjek in zijn
hemd laat staan, ondanks gedane be
loften.
Ik denk aan ons eigen Atlantisch Pact
met zijn vele beloften en ik bibber als
ik er aan denk, dat de Elbe en Rijn,
vergeleken bij de Jangtse, maargrep-
peltjes zijn.
H. OEKMAN.
verklaard en hij roept bij deze mëdle-
werkers op. De bedoeling is, dat in el
ke straat of wijk zich iemand beschik
baar stelt om in die straat of wijk, dn
samenwerking met anderen, de inzame
ling te organiseren.
Dames en heren, is het nog nodig U
op de noodzakelijkheid van deze cam
pagne te wijzen? Toen ons land in nood
was, wist iedereen van datzelfde Ned.
Rode Kruis te profiteren en het enthou
siasme was groot. Bij honderdtallen kwa
men de nieuwe leden, vooral bij de si
garetten-actie. Waar zijn ze gebleven.
Het geld is schaars zult u zeggen, och,
de jaarcontributie is minimum maar
fl.en meer dan ooit heeft thans het
Rode Kruis uw steun nodig.
Begin met u als medewerker voor de
campagne op te geven aan de heer C.
L. Oranje, Braamweg 110, of aan de
heer De Graaf, Soesterbergsesfcraat 34,
telefoon 2629. U behoeft alleen de men
sen te bezoeken in uw eigen straat,
waarover u een week kunt doen. Het
woord is thans aan u.
FEESTAVOND
BUURTVERENIGING WEST.
Tot besluit van het winterseizoen gaf
de buurtveerniging „West" voor haar le
den en donateurs Zaterdagavond in de
zaal van „Bosch en Duin" een feest
avond, waaraan de Amusementsverenf-
ging „Klein maar Dapper" uit Bilthoven
haar medewerking verleende.
De zaal was geheel met belangstelïe»-
den gevuld, toen de voorzitter, de heer
Visscher, allen welkom heette. Vervol
gens deed spr. een beroep op de leden
om eerstdaags bij het openstellen van
de kinderspeeltuin aan de Klaarwater-
weg, zoveel mogelijk de helpende hand
de bieden.
Het woord was daarop aan „Klein maar
dapper'', die met de opvoering van de
revue „Lachen is troef" de aanwezigen
een genotvolle avond heeft bezorgd.
De in deze revue voorkomende schetsen
werden uitstekend vertolkt en de lach
salvo's waren niet van de lucht. Ook de
zang met medewerking van de K.M.D.-
boys ontlokten een daverend applaus.
OPENSTELLING POSTKANTOOR.
OP 30 APRIL en 5 MEI.
Het Postkantoor te Soest zal op Za
terdag 30 April uitsluitend geopend zijn
van 8-10 uur en wel voor: telegraaf, te
lefoon, zegelverkoop, telegrafische post
wissels en giro-stortingen met spoedbe-
handeling.
Op 5 Mei is het kantoor na 16 uur
voor alle aangelegenheden gesloten.
