Tegenstelling* Amerika, het land van uitersten* Hoort Engeland wel bij Europa? UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK Onze naaste toekomst en het Rose Paleis. Officiële mededelingen. SOEST. IN DE HOEK. VRIJDAG 3 JUNI 1949. 25e JAARGANG No. 43. SOESTER COURANT Verschijnt iedere Dinsdag „en Vrijdag. Bureau: Van Weedestraat ZS Telefoon 2566 - Giro 126156 Abonn. per kwart f 1*50 - p. post f 1-75 In een serie krantenberichten Heeft men ons nu weer ontvouwd Hoe in Frankrijks zonnig Zuiden Rita Hayworth js getrouwd. Ziet de foto van 't bruidje Bij een metershoge taart,, Hoe ze dit gebak gaat snijden Met een goud Oostindisch zwaard. Zóveel tienmaal duizend gulden Werd er aan 't feest besteed En we smullen van de nieuwtjes 't Is wel prettig als je 't weet. Alle journalisten denken Dat het ons wel interesseert, Dat het hele grote zwembad Heerlijk werd geparfumeerd. In een weggemoffeld hoekje Van diezelfde grote krant Stond een klein gedrukt berichtje Niet zo vreselijk interessant. Er was hongersnood in China Op de keper toch beschouwd Is het veel véél interessanter, Dat Rita Hayworth is getrouwd! „Het is niet zo moeilijk om in oorlogstijd de eendracht te handhaven, want dan js er een gemeenschappelijk doel: de ge-1 meenschappelijke vijand te verslaan. De moeilijke taak zal komen na de oor log, wanneer de verscheidenheid van be langen de strekking zal hebben de ge" allieerden te verdelen. Ik heb het vertrouwen, dat de huidige alliantie die proef zal doorstaan en het js onze plicht er voor te zorgen, dat onze betrekkingen in vredestijd hecht, zijn als in oorlogstijd. Waarlijk: dit zijn wijze woorden. Wie ze sprak? Stalin. In Yalta. U weet wel, die conferentie tussen de grote Vier toen de oorlog op een oortje na was gevild. WOORDEN EN DADEN- Wij schrijven nu 1949 en als iemand van de lezers meent, dat de zaak van de vrede nu op een oortje na gevild is, dan mag hij de vinger opsteken. Maar wie zou niet met hart en ziel zich hebben gewenst, dat de woorden van Stalin wa ren gevolgd door daden? Eilacïel Sinds Yalta is het zo ver gekomen, dat een zucht van verlichting werd geslaakt, toen de blokkade van Berlijn werd op" geheven. Nu begon men de conferentie van Pa rijs, alweer begroet met dat scepticisme,1 dat niet alleen de gewone man jn de straat, maar ook de mensen, die poli tiek maken schijnt te bezielen. De chef van het protocol, de man die als gastheer fungeert namens Frankrijk, kwam pas aanzetten, toen de vertegen woordigers van het Westen reeds goed en wel binnen waren. Maar Wisjinski, die nóg meer te laat kwam, kon hij daardoor nog begroeten. Symbolisch misschien? Zoiets van „nou ja, dat die drie daar binnen zitten, daar hadden we wel op gerekend, maar dat die Rus nou waarachtig ook nog komt*. Inmiddels:-het klaverblad is compleet. Natuurlijk zijn ze begonnen met het niet met elkaar eens te zijn. Niemand ver wacht trouwens, dat ze het jn Parijs al eens zullen worden. Men moet de ge hele conferentie eerder zien in het licht van de overgang van de koude oorlog naar de koele vrede. En nu mag de eer ste zijn ongeriefelijkheden hebben, de tweede heeft het evenzeer. VREDESBEZWAREN. Welke bezwaren zou b.v. een vredesver drag nu met Duitsland meebren gen? Dat er een open ruimte kwam tus sen Oost en West, waar, met of zonder of ondanks de hulp van de twee over winnaars, heel wat raars kan groeien. En moeten we, gezien de ervaringen in Ber lijn ons zo heel veel voorstellen van 'n internationalisatie van de Ruhr? En Oos tenrijk, het derde agendapunt, hoe zul len de Oostenrijkers zich voelen na de bevrijding van de bevrijdingslegers als het met anderhalve man politiemacht tussen de volksdemocratiën komt te lig gen? Een vredesconferentie over Duitsland? Best. Maar het zou nuttiger zijn eerst eens te confereren over de vrede tus sen West en Oost. Dan komt de rest vanzelf wel. Dan zou onze blik in de toekomst ook wat meer in overeenstemming zijn met de naam van het paleis waar de gro te vier nu bijeen komenwat rosiger. Frans Beswick, Labour-lid van het Lager huis, bracht een bezoek aan de U.S.A. In „Reynold News" geeft hij enige indrukken weer: Drie jaar geleden was ik als één van de Britse waarnemers getuige van de atoombom ontploffing op Bikini, de grootste ontlading van scheikundige energie, die de wereld ooit geboekstaafd heeft. Reeds enige weken ben ik nu bezig om een analyse te geven van dat grote pakhuis van sociale energie, de Verenigde Staten van Amerika, waar die atoom-splitsingen moge lijk bleken. Naar welk doel wordt al deze so ciale en politieke energie gericht? Ameri kaanse uitersten en tegenstellingen zijn na tuurlijk bekend genoeg. Grote betonnen pa leizen met ieder denkbaar comfort en enige mijlen buiten die zelfde stad het ontbreken van riolering. Een imponerende luxe auto en een vervallen hut om in te wonen. Millioe- nen en millioenen voor wetenschappelijk en industrieel onderzoek en een grote afkeer, om behoorlijke wegen aan te leggen in de provincie. Een schitterende opera en enige huizenblokken verder een sinister kroegje. Een Senator vertelde mij, dat er in zijn Staat op de vier mensen één automobiel was, maar slechts in een verhouding van één op zeven tien is een bad aanwezig. Veertien dagen geleden gebruikte men boren, hefkranen, bulldozers, graafmachines en vijf tig zoeklichten en werkte men met de moed der wanhoop om het leven van één jong le ven te redden, dat in een put was gevallen. In datzelfde land in hetzelfde jaar schreef een bekende journalist in een van de grootste dagbladen: „Sedert de CIO werd opgericht zijn er in Amerika veel te weinig stakersposten afge maaktHier wordt dan nog met voldoe ning aan toegevoegd: „Gelukkig heeft men twee maal zo'n stakerspost weten neer te leggen. Bij een staking heeft iedere goede burger het recht een stakerspost uit te zoe ken en door het hoofd te schieten." Ja, energie en vitaliteit is er in Amerika ge noeg. Alleen is het wel eens moeilijk, de wijze, waarop deze wordt aangewend, te be wonderen. Van die schrijnende tegenstellin gen zal ik nog een ander voorbeeld geven. Op een en dezelfde avond kwam ik in Was hington in contact met een jeugdige taxi- Bij de propaganda voor een Verenigd Europa is het sterk opgevallen, dat de Engelse rege ring en de Engelse vakbeweging zich niet enthousiast getoond hebben voor deze bewe ging. Churchill daarentegen is er de grote voorvechter van. Voor een deel is de afzij dige houding van de Engelse regering er zeker aan toe te schrijven, dat in de politiek de ene partij pleegt af te breken, wat de te genpartij voorstelt, waardoor in dit geval de Labourpartij tegen de vereniging van Europa is, omdat Churchill er voor is. Maar er zit ten ook andere kanten aan de zaak. Daarbij laten wij nog in het midden, dat van socia listische zijde nogal eens wordt betoogd, dat een Verenigd Europa zonder twijfel een so cialistisch Europa moet zijn. Voorop stellen de, dat men juist in deze beweging in de eer ste plaats de democratie hoog moet houden, menen wij, dat het niet juist is bij voorbaat een politiek etiket op een algemeen Euro pese beweging te plakken. De Europese vol ken zullen straks zelf wel beslissen hoe de maatschappelijke inrichting van ons wereld deel zal zijn. Wat Engeland echter in deze zaak dwars zit is iets heel anders. En iets, dat het verba zend moeilijk maakt tot scherp omlijnde plannen te komen. Engeland is immers nog altijd het kernland van het Britse Rijk. Al vertoont dit rijk tekenen van verzwakking, ook zonder Ierland, India en Pakistan is het rijk nog groot en machtig. Het zwaartepunt ligt thans in de aaneensluiting van Enge land, Schotland, Canada, Z.-Afrika, Austra lië en Nieuw-Zeeland met daar omheen ge groepeerd talrijke kolonieën, verspreid over de gehele wereld. Juist nu de overheerste volken, zoals de Ieren en de Indiërs, meer en meer uit het rijksverband treden, berust de macht van het Britse rijk niet langer op een toevallige staatkundige samenvoeging, maar op de verspreiding van het Angelsaksische volk over de gehele aardbol. Wellicht is het rijk economisch en politiek iets minder machtig geworden, doch naar landaard is het thans zuiverder Brits en daardoor meer een werkelijke eenheid. Bij deze omstandigheden, de economische en politieke verzwakking enerzijds en het zuiver Britse karakter van het verkleinde rijk an derzijds, zullen maken, dat Engeland en de dominions zich in de toekomst nader aaneen zullen sluiten. Wij zien daarvan reeds de be wijzen in de langjarige handelovereenkom- sten tussen het moederland en de dominions. Dit net van Britse belangen zou echter in ge vaar kunnen komen, wanneer Engeland, het Europese deel van het rijk, deel zou gaan uit maken van een Verenigd Europa. Want dit zou met zich meebrengen, dat binnen de Europese statengemeenschap de Engelse be langen in overeenstemming zouden moeten worden gebracht met die der andere deelne mende Europese staten. Om een practisch voorbeeld te noemen: Denemarken en Neder land zouden als conditie zonder twijfel stel len, dat zij hun overschot aan boter, varkens, e.d. in Engeland zouden kunnen plaatsen, voordat sprake zou kunnen zijn van invoer uit andere werelddelen. Engeland zou dan in de tweeslachtige positie verkeren, tegelijk te behoren tot het Britse Rijk en tot het „Euro- pese Rijk". Churchil heeft nog nooit gezegd hoe hij dit dilemma wil oplossen en toch zal hierover klaarheid moeten komen, eer er van een Verenigd Europa iets tot stand kan komen. De Engelsen zullen dus moeten kiezen tus sen de Britse en de Europese eenheid. Als de voorkeur op Brits valt, wat wij verwachten, zal Engeland niet alleen geen belang meer hebben bij een Verenigd Europa, maar de totstandkoming daarvan zelfs vrezen, want dan zou naast Engeland een machtig en wel licht zelfs overmachtig Europees vastelands rijk ontstaan. Toch is hier wel een uitweg mogelijk; mis schien is het het beste, dat het te verenigen Europa bij voorbaat met het Britse Rijk en met de Verenigde Staten een vriendschaps verdrag zou aangaan op grond van de gelijke democratische grondslag. Dan kan het Britse Rijk zijn eigen politieke en economische structuur houden, Europa zich ontwikkelen zonder dat daarbij Britse wereldbelangen in de knel komen en de verhouding met Ame rika op voet van gelijkheid worden gebracht. Dan is het drie tegen een, dat een nieuwe wereldoorlog kan worden voorkomen. chauffeur, en een neger-liftboy; beiden gaven zij iedere dag zeven uur van hun energie om de rest van de dag te gebruiken voor studie aan de Universiteit in Kunstgeschiedenis en Rechten. De dag daarop las ik in New-York over twee andere jongemannen. De ene pleeg de diefstal in een apotheek en een andere, niet minder energieke jongeman, een politie agent, schoot hem een aantal kogels door het lichaam tijdens de achtervolging. Er is in Amerika nog een andere tegenstelling, die voor ieder waarneembaar is. Oppervlakkig stelt het grote publiek in de meeste zaken een blind vertrouwen. Kijkt men echter ach ter de schermen, dan blijkt er dikwijls twijfel en zelfs een zekere psychose te bestaan. Dat vertrouwen is begrijpelijk in een land, dat nog nieuw is en overloopt van de mogelijk- reden. Nog steeds beroemt men zich erop, dat iedere zwerver het tot bewoner van het Witte Huis kan brengen en dat iedere loop jongen directeur van een grote bank kan wordenmaar niet iedereen gelooft hier nog in. Dat blinde vertrouwen vindt ook nog zijn oorzaak in trots over de resultaten in twee wereldoorlogen. In 's werelds sterkste marine, het bezit van atoombommen en een indus triële productiviteit, die in de laatste oorlog nog groter armslag kreeg dan daarvoor. Die angst komt voor uit het feit, dat macht de vrede niet kan waarborgen en de weten schap, dat een industrieel productief poten tieel niet hetzelfde is als economische zeker heid. De Amerikaanse obcessie voor een commu nistische dreiging kan men niet zonder meer verklaren uit de angst voor een invasie uit de Sovjet-Unie; deze obcessie komt voor geen gering gedeelte voort uit een gemis aan ver trouwen, dat hun huidig economisch systeem bestand zal zijn tegen communistische pro paganda. Nu de prijzen van landbouwproducten dalen tot beneden de subsidienormen,- welke door de President zijn vastgesteld, en ook op het industriële terrein er een teruggang valt te constateren, neemt de angst zienderogen toe, Herinneringen aan een depressie nemen een vaster vorm aan. Sommigen verkondigen luid, dat alle moeilijkheden door een massa bewapening tegen het communisme overwon nen kunnen worden. Er zijn er maar zeer weinigen, die iets ver wachten van het 81ste Congres; vooral in het midden-Westen is men niet alleen teleur- gestelt, maar walgt men zelfs van de machi naties in het Congres. Toch schijnen in November tijdens de verkie zingen velen hun hoop te hebben gevestigd op een progressieve, collectieve politiek. Zij nemen er geen genoegen mee, met alleen maar op Rusland te schelden en de commu nisten. Ze willen aan hoogconjunctuur en de pressie een einde maken. Het is nu maar de vraag door welk politiek middel deze mensen hun wensen kenbaar kunnen maken. Zou het mogelijk zijn, hier voor de Democratische Partij in te schake len? Of is er een nieuwe partij nodig om een hecht nationaal economisch plan mogelijk te maken? Op het ogenblik doe zich reeds de invloed gelden van de Coöperatieve Bewe ging, die de mogelijkheid wil openen, om het Amerikaanse productie-apparaat te gebruiken voor de bevrediging van de behoefte en niet voor het maken van grote winsten. Burgemeester en Wethouders van Soest, gelet op art. 75 der Lager Onderwijswet, besluiten, ter algemene kennis te brén gen, dat door de raad dier gemeente in zijn vergadering van 27 Mei j.1. is be sloten de wettelijk voorgeschreven me dewerking te verlenen ten aanzien van: le. de aanvrage van het bestuur der En- gendaalschool om aanschaffing van leer middelen in verband met de uitbreiding van de leerstof, zulks ten behoeve van de Uloschool. 2e. de aanvrage van het bestuur der Ver eniging „Een School met de Bijbel te Soest", om aanschaffing van leermidde len voor het vak lichamelijke oefening, ten behoeve van de school aan de Drie- hoeksweg. DE LANGE EINDSCHE MATEN. De stemgerechtigde ingelanden van het Waterschap „De Lange Eindsche Maten" waren Dinsdagavond in café Heeremans bijeen voor het houden van de jaarlijkse algemene vergadering. i Daar de heer J. G. A- Batenburg wegens drukke werkzaamheden als secretaris van het waterschap had moeten bedanken, werd met grote meerderheid van stem men de heer P. W. Boersen in zijn plaats gekozen. De voorzitter, de heer W. G. van Roo- men, kenschetste de ambtsperiode van de heer Batenburg als een zeer vruchtbare en sprak hartelijke woorden van dank tot de scheidende secretaris. De heer Batenburg dankte op zijn beurt voor de prettige wijze, waarop hij al die jaren met het bestuur en de leden had mogen samenwerken en gaf de vergade ring de verzekering, dat hij, indien dit nodig mocht blijken, de ingelanden en ook zijn ojpvolger gaarne met raad en daad wilde bijstaan. Nadat de rekening voorlopig was vast gesteld, werd bij de bestuursverkiezing de heer A. F. Kuijper met algemene stemmen als heemraad gekozen. Een besluit tot herziening van de jaar wedden van secretaris en penningmees ter, evenals het besluit tot uitkering van twee en een half procent van de pen sioengrondslagen van het personeel van het waterschap werden door de vergade ring goedgekeurd- ALLEEN ALS U ZEKER WEET dat U nooit een ongeluk kan overkomen op een grote verkeersweg; dat U nooit het slachtoffer zult zijn van een overstroming; dat U nooit in de buurt zult zijn als er een ontploffing gebeurt; dat U nooit zó ziek zult worden, dat U een bloedtransfusie nodig heeft; dan kunt U zeggen, dat ,U het Rode Kruis niet nodig heeft. Maar dan zoudt U het Nederlandse Rode Kruis toch altijd nog kunnen helpen om hulp te bieden aan anderen, die deze dingen niet zo zeker weten als U en die misschien wel geholpen moeten worden als ze in nood zijn. 25-JARIG BESTAAN KON. NED. BOND VAN OUD-ONDEROFFICIEREN AFD. SOEST. De afdeling Soest van de Kon. Ned. Bond van Oud-Onderofficieren bestond Dins dag 25 jaar, welk1 feit des avonds door de leden en donateurs feestelijk werd herdacht in de zaal van „De Gouden Ploeg". Op initiatief van enkele oud-onderoffi cieren, werd 31 Mei 1924 de afdeling Soest van genoemde bond opgericht. Een 14-tal leden trad toe en tot voorzitter werd benoemd de heer D. v. d. Haven, die enige jaren later, wegens vertrek, deze functie moest neerleggen. Met de groei van de gemeente Soest nam ook de afdeling in ledental toe, waardoor zij thans is uitgedijd tot een stevig onder deel van de Bond. De huidige voorzitter, de heer G. Raau- wendaal, die, na een welkomstwoord, met deze inleiding begon, schetste ver volgens nog enige fragmenten uit het be staan van de afdeling, om ten slotte de heer P. C. van Heyst, die zich als be stuurslid voor de afdeling bijzonder had onderscheiden, het onderscheidingsteken als lid van verdienste op de borst te spelden. De afgevaardigden van de afdelingen Amersfoort, Hilversum en Utrecht com plimenteerden de afdeling met dit zil veren feest, terwijl de heer A. L. Vor- stenbosch uit Amsterdam, hoofdbestuurs lid, namens tiet bondsbestuur, in een kernachtige toespraak de gelukwensen overbracht en een fraai bloemstuk of freerde. Na dit meer officiële gedeelte verkreeg de humorist-conferencier Michel Swart- senburg, het woord, die met zijn voor drachten en vele creaties, de feestvieren den op beschaafde en geestige wijze het verdere deel van de avond aangenaam heeft bezig gehouden. De heer G. Koek, lid van de afdeling, bracht op de hem bekende wijze, enige humoristische lied jes ten gehore. De verschillende nummers werden af gewisseld met dansen uit de oude school. De mede-oprichter en oud-voorzitter van de afdeling, de 86-jarige heer D. v. d. Haven, thans woonachtig te Amersfoort, was eveneens aanwezig en deelde volop in de feestvreugde. Een drietal musici zorgden voor de mu zikale omlijsting van deze geslaagde her denking. PRIJZEN-COMMISSIE. De plaatselijke prijzen-commissie schrijft ons: Bij vele mensen bestaat tegenwoordig twijfel omtrent de gevraagde huurprijs van het door hen bewoonde perceel of gedeelte van perceel. Teneinde deze twijfel weg te nemen wen de men zich tot de plaatselijke prijzen- commissie, die steeds geheel belangeloos bereid is in deze van advies te dienen. Om ook de behandeling van andere klachten voor de commissie te verge makkelijken, is het wenselijk, dat het pu bliek bij alle inkopen van de desbetref fende winkelier een nota vraagt, waarop de verkoopprïjs(zen) van elk (alle) ar- tikel(en) staat(n) vermeld. Op nota's van verrichte werkzaamheden dienen de ge bruikte materialen en de prijzen hiervan alsmede het aantal hieraan gewerkte uren en uurlonen behoorlijk te zijn ge- Er werd kennelijk ergens over gekletst.* Het was een samenscholinkje van meer* personen dan tijdens de bezettingstijd 1 geoorloofd was. Naar de opengezakte 1 monden te oordelen, scheen het een nog- al spannend verhaal te zijn, dat daar werd verteld. Ik rekende er op, dat het gesprek door mijn verschijnen, verder op een fluiste rende toon zou worden vervolgd. U kent dat wel. Ineens blijkt er dan niets meer te vertellen te zijn en word Je op een nogal stomme manier aangekeken. Ook wordt er wel eens luidop een opmerking! gemaakt, die nergens op slaat, terwijl een kind dan kan voelen, dat er ge sproken werd over iets, waarmee je niets te maken hebt. Zo was het hier echter niet. De man, die aan het woord was, ging juist wat luider spreken, met de merkbare bedoeling, dat ook ik zou horen, welk een voornaam nieuws hij had rond te bazuinen. Ik hoorde het inderdaad en heb er van staan te kijken, dat mensen, die zich er graag op laten voorstaan een goed mens te zijn, op zo*n lage en vunze ma nier iemand proberen te kraken, die zich nog niet eens in ons dorp bevindt, laat staan een kans heeft iets ter fijner ver dediging aan te voeren. Ik laat helemaal in het midden of het in zijn proporties waar is, wat de man beweerde, al geloof ik het niet. In het door hem bedoelde geval heeft een Rechter recht gesproken en dan staat het niet aan mannekes als deze spreker, om daar nog eens een privé-veroorde- ling jian toe te voegen zonder de man een kans te geven zich te verweren, ter wijl hij, wanneer hij niet kinds ïs, op z'n vingers kon natellen, dat het verhaal, dat hij daar stond te doen, eenvoudig niet waar kan zijn. Het was een verhaal uit de 4e of 5e hand en de verteller was oud genoeg, om te weten, hoé het met dit soort verha len gesteld is. Maar vooral had de man deze laster praat voor zich moeten houden, omdat de belasterde in hetzelfde vak zijn broodwinning heeft, als hij zelf. Daar door leek het veel op een poging reeds bii voorbaat een concurrent de das om te doen. Het was unfair en dan druk jk mij fto maar heel netjes uit. H. OEKMAN. specificeerd. De vergaderingen van de Commissie worden gehouden iedere le en 3e Dins dag van de maand, 's avonds 7.30 uur, ten Gemeentehuize, ingang achterzijde. Verder wordt er op gewezen, dat alle goederen en waren, die zó ten verkoop zijn uitgestald, dat ze van de openbare weg af zichtbaar zijn, van een voor het publiek duidelijk zichtbare en leesbare prijsaanduiding voorzien moeten zijn. Maar ook die goederen en waren moeten geprijsd zijn, welke in etalages, uitstal kasten of op verkoopstands, binnen of buiten de winkel zichtbaar uitgestald zijn. Bij de prijs moet worden vermeld de kwaliteitsaanduiding en de verkoopeen heid, zoals deze in de handel gebruike lijk zijn. De prïjsaanduidingsverplichting geldt ook ten aanzien van: a. Snijbloemen en al dan niet bloeiende potplanten, b. Gebak, koekjes en sui kerwerk. c. Meubels, d. Vis. e- Brand stoffen. f. Schoenreparaties, g. Groente en fruit. Prijzen voor vis en schoenreparaties moeten duidelijk leesbaar zijn vermeld op een voor het publiek duidelijk zicht bare lijst. Het vrijgeven van prijzen van bepaalde artikelen ontheft de winkelier niet van de prijsaanduidingsplicht. VERKEERSONGEVAL. Een Baarns meisje, dat per rijwiel rechts van de weg op de Steenhoffstraat jn de richting Amersfoort reed, stak, zonder op het verkeer te letten, ter hoogte van het St. Jozef gebouw, plotseling de rijweg over. De bestuurder van een haar ach terop rijdende auto wist door krachtig te remmen een aanrijding te voorkomen. De bestuurder van een van de andere richting komende auto was minder ge lukkig, want hij reed, in een poging om 't meisje te ontwijken, tegen 'n boom, terwijl het meisje tegen de zijkant van zijn auto opreed en tegen de grond sloeg. Op doktersadvies is net meisje later per ziekenauto naar haar ouderlijk huis te Baarn overgebracht. De auto werd slechts licht beschadigd. ZONDAGSDIENST APOTHEKEN. Beide Pinksterdagen is geopend apo theek Soestdijk, Van Weedestraat 46. UIT DE BOCHT. In de nacht van Maandag op Dinsdag werd door een vierwielig motorrijtuig een drietal verkeerspalen in de bocht op het Nieuwerhoeksplein omver gereden en vernield. De bestuurder van de auto, de 31-jarigc AL.S- uit Oegstgeest, verklaarde met 'n snelheid van 80 k.m. te hebben gereden en te laat de bocht te hebben opgemerkt. Het cavrosseriewerk van zijn auto werd zwaar beschadigd.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1949 | | pagina 1