M. M. VAN WELY,
Duitsland heeft medelijden met zichzelf.
V.V.D.-C.H.li. LIJST Nr. 4.
W. N. NIEUWENHUiS
J. LENSSEN, MAKELAAR
KÏEST
Mevr. H. v. d. Swan-de Kiewit
SOEST.
VOOR ONZE DAMES.
Loodgieter
Electriciën
DE ENGELSE KAPERS.
Troost van het „glorierijk" verleden.
Gedurende acht maanden heeft de luchtbrug
twee en een half millioen Berlijners bevoor
raad. De Amerikaanse belastingbetalers heb
ben daarvoor 120 millioen dollar moeten be
talen, maar: stellen de Berlijners de Ameri-
kaansche hulp op prijs? zo vraagt de Ber-
lijnse correspondent van de „United Nations
World", Curt L. Heymann.
En hij komt tot de conclusie: Niet erg. De
Berlijners zijn niet pro-Amerika. De Ameri
kanen zijn niet welkom in Duitsland. De
Verenigde Staten zijn wel populairder in het
Westen dan Engeland en Frankrijk, maar dat
komt alleen omdat Amerika geen grens aan
de Rijn heeft.
Maar dat is dan ook alles. Als men na zes
uur in het donker zit, omdat er geen électri-
citeit is is het inderdaad moeilijk, aldus
deze correspondent, om jezelf ervan te over
tuigen dat de Amerikaanse bezetting een
zegen is. Omdat niemand medelijden met de
Duitsers heeft, hebben ze het met zichzelf.
Zij geven zichzelf van de huidige situatie niet
de schuld, maar hun vijanden. Zij zien zich
zelf als slachtoffers van de koude oorlog.
De volgende anecdote is veelbetekenend voor
de verhouding tussen Duitsers en Amerika
nen: Een Amerikaanse commissie inspecteert
een vernield bouwwerk en bespreekt de mo
gelijkheden van herstel met de Duitse bouw
kundigen. De Amerikanen vragen hoe lang
het zal duren om dit zaakje op te knappen.
„Twee jaar," is het antwoord. Dan vragen de
Amerikanen: „En als wij helpen? „Vier
jaar," is het antwoord.
Voorstanders van goed onderwijs
brengt Uw voorkeurstem uit op de Heer
oud-hootd der openbare school aan
de Beetziaan. (Nr. 3 van lijst 4).
Slechts één hokje rood maken
De Duitsers scheppen er bijzonder behagen
in te verklaren dat de Amerikanen de we
deropbouw eerder vertragen dan versnellen.
Wanneer men naar een politiek cabaret gaat
in de Amerikaanse zone van West Berlijn,
kan men het duidelijkst de huidige Duitse
geestesgesteldheid peilen. De Russen hebben
dergelijke cabarets verboden, maar in de
West-zones geniet dit soort vermaak een
bijzonder grote vrijheid.
In München zag ik, aldus de correspondent,
een revue, „Die Amnestierten" geheten, een
revue dus'die het onderwerp van de gedena-
zificeerden behandelt. Met Schacht, Von Pa
pen, Truman, Eisenhower, Stalin en Tito
werd de draak gestoken doch het was alles
erg humoristisch.
Over het Marshall-plan konden de uitvoe
renden niet langer grappig zijn, maar werden
zij bepaald bitter; zij tekenden de Marshall
hulp af als een Amerikaanse zakelijke on
derneming, die dient om het Amerikaanse
kapitalisme te redden.
In de andere cabarets vindt men gelijksoor
tige voorstellingen. Hollywood wordt er voor
gesteld als typerend voor de Amerikaanse
cultuur. In een van Berlijns populairste ca
barets zag ik het volgende: In de finale klinkt
plotseling een uitbarsting van Amerikaanse
jazz op, terwijl alle medespelenden ineens
een afschuwelijke jitterbug gaan dansen. Dan
gaat het gordijn dicht. Een stem klinkt op,
die zegt: „Je kunt niet zeggen dat ZIJ een
diepe indruk gemaakt hebben op onze „Kul-
tur".
De Duitse reactionnairen van vandaag zijn
niet alleen de Nazi's van gisteren. Het Na
zisme had en heeft niet het monopolie van
vele van zijn principes en oude Nazistellingen
duiken steeds op.
Een onderwijzeres in Kiel heeft kort geleden
voorgesteld „tijdelijk echtgenoten beschikbaar
te stellen voor de 7 millioen ongetrouwde,
huwbare vrouwen van Duitsland", zodat deze
kinderen kunnen krijgen en zodoende de
Duitse „Kultur" beschermd wordt. Duitslands
ergste vijand in deze dagen is een nieuw soort
nationalisme, dat nog versterkt wordt door
een nationaal egoisme, waardoor een soort ge-
exalteerde vaderlandsliefde ontstaan is. Dit
is de ergste reactie op de ergste nederlaag,
die ooit een volk geleden heeft en hoewel
deze reactie nog niet zozeer op de voorgrond
is getreden, houden de bezettingsautoriteiten
daar wel degelijk rekening mee. Generaal
Clay heeft onlangs verklaard, dat voormalige
Nazi-uitgevers bezig zijn de Duitse pers op
nieuw onder controle te krijgen. Het is geen
toeval, dat de herrijzing van dit abnormaal
nationalisme gepaard gaat met anti-semitis-
me. Reeds is een anti-semitische publicatie,
die in Zwitserland was gedrukt, door de be
zettingsautoriteiten verboden. De Duitse pers
heeft de boycott van de Duitse musici Furt-
wangler en Gieseking in de Verenigde Staten
in details gepubliceerd. Vele bladen schreven,
dat een en ander niet de wil van het Ame
rikaanse publiek was, maar van de „Joodse
propaganda". Gedenazificeerde artisten kun
nen in Duitsland steeds op een warm onthaal
rekenen bij hun terugkeer op de planken. De
Duitser realiseert zich, dat hij het bestaan
leidt van een kluizenaar. Vanuit zijn isolatie
zoekt hij contact met het buitenland en Garry
Davis' „wereldburgerbeweging" heeft grote
indruk op zijn verwilderde geest gemaakt.
Maar daar hij toch weet, dat de wereldstaat
nog ver in de toekomst ligt, zoekt hij troost
voor zijn huidige ellendige positie in het glo
rierijk verleden.
Toneelstukken als „Des Teufels General" zijn
ongetwijfeld anti-nazi. De held is een Luft-
waffe generaal (waarschijnlijk wordt Ernst
Udet hier bedoeld); het stuk maakt echter
niet zozeer indruk op het publiek omdat het
het nazidom aan de kaak stelt, maar omdat
de glorie van de Luftwaffe hier weer her
leeft; de glans der uniformen boeit de Duitse
toeschouwer.
In de Russische zone van Berlijn is het stuk
van Bertold Brecht „Mutter Courage und
ihre Kinder" zeer populair. Ook dit is een
oorlogsstuk uit de dertigjarige oorlog ech
ter.
Toen ik drie jaar geleden in Amerikaanse re-
geringsdienst was, aldus gaat de correspon
dent verder, was het de bezettingsautoriteiten
verboden een Duitser de hand te schudden.
Dat was verbroedering. Vandaag worden de
Nazis uitgénodigd met de Amerikanen samen
te werken. Industriëlen, die eens Hitier dien
den, zijn thans gedenazificeerd en zitten in
de staalindustrie van de Roer. De Ameri
kaanse militairen zeggen echter dat dit om
veiligheidsredenen gebeurt. De z.g. strafbe-
zetting is voorbij, zo verklaren zij, aldus dit
Amerikaanse blad.
Hypotheek verkrijgbaar tegen
g1! o
Van Weedestraat 29 - Telefoon 2169 - Soestdijk
Ook voor
Levensverzekering en Lijfrenten.
(No. 1 van gecombineerde lijst Nr 4)
en gij bevordert zodoende tevens de
keuze van de Heer M. M. VAN WELY,
oud-hoofd der schooi aan de Beetziaan.
Slechts één hokje rood maken.
MIDDELMAN JUBILEERT.
Vóór en gedurende de eerste wereldoor
log (1914-1918) ..was Soest 'n .kleine plat
telandsgemeente, welke niet meer telde
dan pl.m. 6000 inwoners-
Na elke oorlog ontstaan vaak grote ver
anderingen -op velerlei gebied en dit was
ook het geval met onze gemeente.
In die tijd ontstond de trek van vele
stadsbewoners naar buiten en de ligging
onzer gemeente met haar ongerepte na
tuur, in het hart van 't land, was oor
zaak, dab het inwonertal onzer gemeente
met grote sprongen omhoog ging en meer
dere jaren konden worden afgesloten met
een vooruitgang van rond duizend nieuwe
Wie in de Raad geen rood-zwarte
meerderheid wil, stemme op een
van de candidaten van de gecombi
neerde
Dat°del uitbreiding van het aantal zaken
hiermede gelijke tred ,hie^ laatw„rt„
denken. Nieuwe winkelpanden werden
gebouwd en bestaande gebouwen in win
kelhuizen veranderd.
Vele nieuwe zaken werden in de eerste
jaren na beëindiging van de oorlog ge
opend, maar niet alle nieuwelingen was
het gegeven stand te houden. Alleen de
sterkeren bleven. Alleen de harde w
kers konden hun zaken uitbouwen en
naar grotere panden overbre!L£eri\
Een van hen was de heer Middelman,
die op zeer bescheiden schaal zyn Mani -
facturenzaak was begonnen in het pand
in de Torenstraat, waarin thans de groen
tezaak van de Fa. Reehorst is gevestigd.
Vele oudere, thans nog in onze gemeen
te gevestigde zakenlieden weten hoe
moeilijk hét vaak was de velen, die zich
pas kort in de gemeente hadden geves
tigd, aan de Soester zaken te brndern
Voor de heer Middelman was dit geen
beletsel. Wanneer de klanten met vlug
tot hem kwamen, ging hij met zijn ar
tikelen tot de klanten en met succes.
Langzaam groeide de zaak en toen
in de Torenstraat het blok winkelhui
zen werd gebouwd, waarin de heer Mid
delman thans nog zijn zaken drijft, was
hij een der eersten, die op een der win
kels beslag legde.
Nu besfond de gelegenheid uitbreiding
geven aan de gevoerde artikelen, maar
hierin werd zoveei voortvarendheid aan
de dag gelegd, dat men gedwongen werd
een tweede en derde naastliggende win
kel aan de zaak toe .te voegen, terwijl op
de Koninginnelaan een filiaal werd ge-
Sticht. i
De oorlog liet de zaken van de heer Mid
delman echter niet ongemoeid. Het fi
liaal werd door een bom van de vijand
weggemaaid, terwijl de hoofdzaak een
der winkelpanden moest prijsgeven.
Deze tegenslag heeft de heer Middelman
echter niet ontmoedigd. Met grote voort
varendheid heeft hij na de oorlof! de
zaken weer opgevat en zowel hijzelf als
Mevr. Middelman zijn, gesteund door
meerdere krachten, i. eer van vroe», tot
laat in de weer om de klanten naar wens
te bedienen.
Voor het vertrouwen, dat de zaak gedu
rende 23 jaar mocht ondervinden, is de
heer Middelman zeer dankbaar en het
is daarom, dat hij voor de dagen van zijn
zakenjubileum, welke lopen van 15 tot
30 Juni, speciaal aan zijn cliënten heeft
gedacht.
Meerdere fabrikanten zonden op zijn
verzoek, ter gelegenheid van dit jubileum,
een extra hoeveelheid schaarse artikelen.,
welke tijdens de jubileumdagen zullen
worden verkocht, terwijl alles in het werk
werd gesteld om het kopen jn de zaak
nog te veraangenamen.
Wanneer morgen, de eerste dag van t
jubileum, de deuren opengaan, zal men
b.v. van de oude winkelinventaris niet
veel meer terugvinden. Veel wérd er in
de laatste dagen verfraaid en gemoderni
seerd, hetgeen het winkelen ongetwijfeld
nog zal veraangenamen.
Bovendien staat er voor iedere klant een
mooi en blijvend aandenken gereed.
Wij wensen de heer en Mevr. Middelman
geluk met dit jubileum en voor de ko
mende 25 jaren een nog groter succes
in zaken.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Beige kir.dermantel, badhanddoek, bro
che, zwarte portemonnaie met inhoud,
vulpen, zilv. of nikkel horloge m. ket
ting, paar glacé dameshandsohoenen, bi.
grijs geblokte herensjaal, zilv. broche
(model viooltjel meisjesboek getiteld „St.
Elisafceth". Paar br. damesschoenen, zw.
portemonnaie, inh. f 5.04, kruissleutel, kl.
ELEGANTE JAPON.
Aangeknipte mouwen zijn voor dit sei
zoen de grote mode. Niet alleen voor kor
te doch ook voor lange mouwen. De
practijk heeft echter bewezen, dat een
aangeknipte lange mouw heel erg on-
practisch is en bovendien alleen door
hyper slanke figuren kan worden gedra
gen, omdat zo'n aangeknipt geval het
figuur rond maakt. Iets anders is het
echter met het kórte mouwtje. Dit staat
juist wel grappig. Vooral als het mouw
tje zoals onze tekening duidelijk fe zien
geeft, tot aan de schouderlijn wordt in-
gerimpeld. De jngerimpelde ruimte, die
a-symetrisch is verdeeld en een paar
kleine strikjes, die naar verkiezing kur-
nen worden weggelaten, geven aan dit
model een zeer apart cachet.
Deze japon is heel gemakkelijk zelf te
maken, li behoeft zelfs geen mouwen
in te zetten. Iets waar veel dames nog
wel moeite mee hebben. Denkt u er
bij het naaien echter wel aan, dat aan
hals en mouwen voor stevigheid tegen
het inhaalsel een stukje voering wordt
Klaar geknipte patronen zijn onder No.
4801 in de maten 40, 42, 44 en 46 a f 1.05
bij „Het Patronenhuis", Middenweg 200,
Amsterdam, te bestellen. Na ontvangst
van een postwissel, waarop duidelijk
nummer en maat staan aangegeven, wordt
het gevraagde per ommegaande aan on
ze lezeressen toegezonden.
Van Weedestr. 23 Tel. 2577
zwart hondje, groen-zwart kussen, zwar
te vulpenhouder, 2 zilverbonnen van f 1.
bril met doublé montuur en halve gla
zen. Inlichtingen Politiebureau.
24. Lachend keken de Engelsen hun
slachtoffers na. Toen ze uit het gezicht
waren, trokken kapitein Gay en enige
matrozen de harnassen aan, zetten de
helmen op en stegen te paard, terwijl
zich de overige leden van de expeditie
verborgen onder het zeil van de huif
karren. In het brein van den kapitein
was een prachtig plan gerijpt.
25. De Indianen hielpen maar al te graag
mee. Ze haatten de Spanjaarden, voor
wie ze bevreesd waren, met een woeste
haat. Nu durfden ze tegen hun meesters
in opstand komen.
Ze begrepen volkomen de plannen van
de blanken om het Spaanse fort bij ver
rassing te nemen en wilden graag helpen.
26. Daar kwam het fort in zicht. Een
vierkant stenen gebouw, omgeven door
een diepe gracht. De brug was opge"
Jhaald, een schildwacht liep heen en weer.
Zonder zich te overhaasten reden de En
gelsen naar de poort.
