7 ^Etiuarï
Bij het koperen huwelijksfeest van ons Koninklijk Echtpaar.
Bij de foto's.
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
VRIJDAG 1 JULI 1949.
25e JAARGANG No. 50.
SOESTER COURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag. Bureau: Van Weedestraat 85 - Telefoon 2566 - Giro 126156 Abonn. per kwart, f 1-50 - p. post f 1.75
De Koningin en Prins Bernhard zijn van
mening, dat hun 12i/9-jarig huwelijksfeest
een feest is van de huiselijke haard, een
familiefeest.
Ziehier de sumiere mededeling, die de
Nederlandse pers enige tijd geleden ter
publicatie werd gegeven, een mededeling,
die de verhouding van ons volk tot z'n
geliefde vorstenhuis ten volle karakteri
seert.
Een huiselijk feestIs het niet, of een
paar doodgewone mensen hun vrienden
vragen: „maak er alstublieft geen drukte
van"?
Wij moeten eerlijk bekennen, dat de
wens van de Koninklijke bruid en brui
degom, hoe begrijpelijk men deze ook
vindt, bij vele Nederlanders een gevoel
van teleurstelling heeft gegeven.
Men grijpt zo gaarne elke gelegenheid
aan om te tonen, hoe zeer Koningin en
Prins en ook de Prinsesjes jn de harten
van ons volk leven. En welke gelegenheid
was daarvoor schoner dan dit Koninklij
ke feest?
Geen volk ter wereld toch, dat zo in
tens medeleeft met de heugelijke en ook
met de huiselijke gebeurtenissen ten ho-
ve. Aan de grote genegenheid, die het Ne
derlandse volk voor zijn regerend Oran
je vorstenhuis heeft, aan de .liefde, die
het Koningin Juliana toedraagt, een lief
de, welke reeds dateert uit de tijd, dat
Zij nog „Juliaantje" was, wil men van
tijd tot tijd op ondubbelzinnige wijze
uiting geven.
Daarom betreurt men de wens van H.
M. de Koningin en van Z.K-H. Prins
Bernhard, dat hun „koperen huwelijks
feest" in soberheid zal worden gevierd.
Ondanks de vele ingrijpende gebeurte
nissen, die wij hebben meegemaakt in
die 12i/o jaar, kunnen wij ons niet goed
indenken, dat het reeds zo lang is ge
leden, dat een onbekende prins het hart
van onze Kroonprinses won en, dadelijk
daarna, de harten van alle Nederlanders.
Een sprookje werd werkelijkheid!
Nu staan we er bij stil, hoe ons Konink
lijk gezin veel lief en ook veel leed me-
demaakte. Wij denken bij dit laatste b.v.
aan het ongeluk, dat de Prins bij Diemen
overkwam en hoe de eerste inlichtingen,
die de geneesheer-directeur van het Am
sterdamse Burgerziekenhuis verstrekte,
zeer verontrustend waren.
Maar dan denken wij ook aan de vreug
de en dankbaarheid, die ons bezielden,
toen de Prins, dank zij de voortreffelijke
behandeling der doktoren, geheel gene
zen het ziekenhuis kon verlaten.
Wij denken aan de geboorten van de
prinsessen Beatrix en Irene, hoogtijdagen
voor ons volk, dat in alles wat ons prin
selijk gezin betrof, zo hartelijk .meeleef
de.
Wij denken aan de spannende Meidagen
van 1940, toen ook het geliefde Prin
selijk gezin als bannelingen het vader
land moest verlaten. Gelukkig, dat wij
in de bezettingsjaren de radio nog had
den, waardoor wij toch op de hoogte wa
ren van de geboorte van prinses Margriet.
Als een bange droom zijn deze dagen
aan ons voorbij gegaan, maar de vreugde
van het weerzien was er te intenser door.
Het aantal regerende vorsten in Euro
pa is niet groot meer, doch vast staat,
dat ons Oranjehuis, waarvan Koningin
Juliana een waardige vertegenwoordigster
is, zó vast in ons volksbestaan is ver
ankerd, dat er hier te lande eenvoudig
niet aan de mogelijkheid van een an
dere regeringsvorm wordt gedacht.
Oranje en Nederland zijn één en het Ko
ninklijk gezin leeft te midden van ons.
De kleine prinsessen gaan ter school,
zoals andere kinderen naar school gaan.
Onze vorstin winkelt, zoals andere Ne
derlandse vrouwen winkelen en al is
daarbij wel eens het bezwaar, dat het
publiek zich al te nieuwsgierig of har
telijk betoont, ook dit is er een bewijs
voor, dat „de grote men" zijn vorsten
huis diep vereert.
Twaalf-en-een-half jaar getrouwd... een
huiselijk feest.
Straks zullen de prinsesjes in intieme
kring dit feest met vader en moeder
vieren en zoals andere, „gewone" Ne
derlandse vaders en moeders, dié dank
baar op een rijk gezegend huwelijksleven
künnen terugzien, zal het een mooi feest
worden.
Op die heuglijke dag zullen de gedachten
van alle Nederlanders uitgaan naar het
Witte Paleis, met de wensen, dat ons ge
lukkige Koninklijke Gezin nog vele ja
ren voor ons volk gespaard zal mogen
blijven.
Midden boven: Nog maar amper is op
8 September 1936 de verloving tussen H.
K.H. Prinses Juliana der Nederlanden en
Z-K.H- Prins Bernhard van Lippe Bies-
terfeld bekend geworden of de burgerij
van 's-Gravenhage verzamelt zich bij
duizenden voor het Paleis Noordeinde
om het jonge paar toe fe juichen. Prins
Bernhard verovert in die dagen .met zijn
joviaal optreden spoedig het hart van al
len, die het Huis van Oranje genegen
zijn.
Daaronder: „Geeft elkaar de rechter
hand". De oude hofpredikant, ds. Wei
ter zegent het huwelijk van het kroon
prinselijk paar in.
Links bovenaan: Op 31 Januari 1938 werd
prinses Beatrix geboren. Een golf van
blijdschap ging door ons land. De jonge
ouders tonen enkele maanden later de
jongste Oranjetelg aan het Nederlandse
volk.
Recht bovenaan: Het rampjaar 1940 voer
de het prinselijk gezin in ballingschap.
Daar werkten zowel prinses Juliana als
pring Bernhard voor de nationale zaak.
Hier brengen zij een bezoek aan een op
leidingskamp voor vliegers van het Ko
ninklijk Nederlands Indische Leger.
Link midden: Z.K.H. Prins Bernhard, op
perbevelhebber van de Binnenlandse
Strijdkrachten, arriveert met z'n jeep jn
de juist bevrijde stad Maastricht. Hij
wordt er met enthousiasme begroet.
Rechts midden: Het prinselijk gezin landt
in Mei 1945 op het vliegveld Teuge bij
Apeldoorn en neemt daarna zijn .intrek
op Het Loo. De drie kleine prinsesjes
brachten zelf hun lievelingspoppen mee.
Midden onder de trouwfoto: Op 19 Fe
bruari 1946 was er op nieuw reden tot
vreugde en dankbaarheid voor vorsten
huis en volk: prinses Marijke werd ge
boren. Hier zien we de Benjamin op 2-
jarige leeftijd spelend in de kinderkamer.
Rechts onder: Prinses Juliana wordt ko
ningin Juliana. Haar moeder doet hiervan
mededeling in een korte toespraak vanaf
het balkon van het paleis op de Dam
in Amsterdam. „Leve koningin Juliana!"
Midden onder: „Zo nelpe mij God al
machtig". In de Nieuwe Kerk te Amster
dam wordt de jonge koningin ingehul
digd als vorstin van het nederlandse volk.
Links onder: Het sprookje van de gouden
koets. Door een juichend Amsterdam
trekt een lange feeststoet, waarvan de
gouden koets het belangrijkste onder
deel vormt. Bijna een jaar js dit thans ge
leden. Wij gaan, naar de woorden van
prinses Wilhelmina, „met opgeheven
hoofd de toekomst tegemoet, schouder
aan schouder met Juliana".
