Het Nederlandse volk huldigt het
Koninklijk Echtpaar*
f - --
Verboden toegang
voor ouderen.
Officiële mededelingen.
Imposante en kleurrijke defilé's ten paleize*
De Koningin en de Prins bezoeken het avondfeest.
IN DE HOEK.
SOESTER COURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag. UITGAVE t DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK Abonn. per kwart. fl«50 - p. post f 1.75
DINSDAG 12 JULI 1949. BureauVan Weedestraaf 35 Telefoon 2566 - Giro 126156 25e JAARGANG No. 52.
Wie bij een wandeling telkens stuit op een
bordje „Verboden toegang", ergert zich mis
schien wel eens, maar kan zich altijd troosten
met de gedachte, dat men ook een andere
weg kan nemen. Wanneer men echter op zijn
levensweg op een dergelijk bordje stuit, is
het heel wat erger. En dit is het geval wan
neer bijv. in advertenties, waarin personeel
gevraagd wordt, al dadelijk staat: „Beslist
niet ouder dan 40 jaar," want dat betekent
een absoluut verbod van toegang voor een
ieder, die deze fatale grens heeft overschre
den. Men wordt nu eenmaal wel ouder, maar
niet jonger. De invloed van die voorkeur voor
'jonge krachten kan men ook duidelijk aflei
den uit de leeftijdgegevens van werklozen,
want terwijl de werkende bevolking bijna
40% ouder is dan 40 jaar, telt men onder de
werklozen 53%% mannen, die deze leeftijd
overschreden hebben. Werkloosheid komt dus
meer voor onder de ouderen, dan onder de
jongeren. Maar een goede reden daarvoor is
niet aangegeven; integendeel is reeds dikwijls
gebleken, dat de beste prestaties juist gele
verd worden door ouderen.
De Stichting van de Arbeid en het Rijksbu
reau hebben zich over deze uitsluiting van
oudere krachten tot de werkgevers gewend
met een gezamenlijk uitgegeven folder. Daar
in wordt met kracht aanbevolen de oudere
werkkrachten meer in ere te houden, zij ver
dienen dat! Enkele voorbeelden van goed
werk door ouderen worden in die publicatie
aangehaald, waarvan wij er hier twee over
nemen:
„Een enquête van prof. MacFarland, socio
loog aan de Harvard-Universiteit, bij 140 fa-
brieksdirecties, toonde aan, dat de gemid
delde leeftijd van de als „eerste-klas werk
krachten" beschouwden, 49 jaar was.
Deze geleerde berekende eveneens, dat in we
verijen en spinnerijen het aantal bedrijfson
gevallen, dat bij arbeiders boven de 60 voor
komt, slechts de helft is van dat bij arbeiders
onder de 30.
Evenzo bleken chauffeurs tussen de 50 en 60
jaar minder ongevallen te veroorzaken dan
hun jongere collega's".
En een citaat uit een ander Amerikaans rap
port:
„De oorlogsjaren, toen vele ouderen werden
opgeroepen om de taak der jongere, gemobi
liseerde arbeiders over te nemen, brachten
verrassende resultaten. De ervaringen met 60-
jarige en 70-jarige arbeidskrachten waren
zeer goed. Het inzicht heeft zich baan gebro
ken, dat de tevoren gangbare praktijk ver
keerd was en zeer verkwistend met de be
schikbare werkkracht is omgesprongen. Bij
Ford zijn thans 30% der werklieden boven
de 50 jaar, terwijl het er voor de oorlog nau
welijks 15% waren. Thans zijn er in dat con
cern zelfs ongeveer 1000 boven de 70 jaar."
Vele goede eigenschappen.
Wanneer men ouderen met jongeren verge
lijkt, zegt de folder, vallen vooral op: min
der verloop, rijper oordeel, ervaring, gelijk
matigheid, doorzettingsvermogen en grote
plichtsbetrachting. De bezwaren tegen oudere
krachten berusten dan ook grotendeels op
vooroordeel. Natuurlijk zijn er mislukkelin
gen, die op latere leeftijd nog steeds zoeken
de zijn, maar die herkent men gemakkelijk
genoeg. Talrijk zijn echter de goede krachten,
die op middelbare leeftijd naar een andere
werkkring moeten uitzien, zonder dat zij
daartoe zelf aanleiding gegeven hebben.
Het spreekt vanzelf, dat iemand, die op la
tere leeftijd in een bedrijf wordt opgenomen,
geen aanspraken kan laten gelden op volle
dig pensioen, maar iets is beter dan niets,
terwijl bovendien de pensioenrechten meer
en meer ook worden berekend over alle ja
ren, die men werkzaam is geweest. Ook vori
ge betrekkingen kunnen dus aanspraken op
leveren.
Tenslotte waarschuwt de folder, dat wanneer
de werkloosheid onder de oudere werkne
mers mocht toenemen, maatregelen moeten
worden verwacht, waarbij tewerkstelling van
valide oudere krachten verplicht wordt ge
steld. Wil men het gevaar van die verplich
ting ontgaan, dan is het dringend nodig, dat
de werkgevers uit vrije wil de oudere werk
krachten niet boycotten.
HINDERWET.
Burgemeester en wethouders van Soest
brengen, overeenkomstig het bepaalde bij
de artikelen 5 en 7 der Hinderwet, ter
algemene kennis, dat ter secretarie van
Soest ter inzage is gelegd een verzoek
met bijlagen van H. J. M* Pieper, Noor-
derweg 9, Soest, om vergunning tot het
oprichten van een metaaldraaierij met 2
electromotoren van gezamenlijk 4 P.K.,
in perceel Hartweg 30, kad. bekend in
sectie H. nr. 7220-
Op 19 Juli 1949 zal gelegenheid bestaan
om bezwaren tegen dit verzoek jn te
brengen. Daartoe zal op die dag, des
voormiddags elf uur, ter secretarie zit
ting worden gehouden.
De twee defilé's, die Zaterdag voor het
paleis plaats vonden, droegen het ken
merk van een grootse nationale hulde aan
ons Koninklijk Bruidspaar.
Reeds de eerste treinen, die vanuit de
richting Utrecht op het station Soestdijk
aankwamen, voerden talrijke deelneem
sters en deelnemers aan, hetgeen een
grote belangstelling deed verwachten.
Ver voor het tijdstip van aanvang van het
ochtend-defilé, had zich reeds in de om
geving van het paleis een duizendkoppige
menigte verzameld. Onder hen vielen op
die groepen, welke zich kenmerkten door
hun bijzondere klederdrachten en
blijkbaar aan het défilé gingen deelne
men. Friezen, Zeeuwen, Alkmaarse kaas
dragers, Drentse boeren enz. mochten dan
al verschillen in klederdracht, de Jiefde
voor het vorstenhuis en de vreugde met
het koninklijk huwelijksjubileum bracht
hen als gelijkgezinden op deze plaats
te samen.
Zij, die aan het défilé zouden deelne
men, kregen bij de ingang van de paleis
tuin een plaats aangewezen, waarbij de
eeuwenoude bomen langs de Amsterdam
se straatweg, die genummerd waren,
goede diensten bewezen. Klokslag half elf
ving het défilé aan. De Koninklijke Mari
nierskapel opende het défilé met mu
ziek, welke zich tegenover het bordes
van het paleis opstelde, alwaar intussen
H.M. de Koningin, Prins Bernhard, de
drie oudste prinsesjes en leden van het
comité Nationaal Huldeblijk hadden
plaats genomen, terwijl prinses Marijke,
onder bescherming van Mevrouw Pen
ning, op 't balcon boven 't bordes het
kleurrijk schouwspel mede bewonderde.
Dan volgde een lange stoet van pl.m. 80
deputaties van de gehele Nederlandse be
volking en elke groep droeg haar ei
gen vaandels en banieren mede. Voorbij
het bordes gekomen scheidden de vaan
deldragers zich af, om zich op te stel
len achter de muziekkapel, terwijl de
overige deputaties doormarcheerden naar
de tuin achter het palein. Tijdens het
défilé scneerden vliegtuigen van de natio
nale Luchtvaartschool enige keren over
het paleis.
Ongeveer halverwege het défilé werd de
Koninklijke Marinierskapel afgelost door
de Koninklijke Militaire Kapel. Onder
de opgewekte tonen van dit muziekcorps
had het défilé verder voortgang.
Aan het slot werden 20-000 postduiven
losgelaten en brachten de vaandeldragers
gezamenlijk de vaandelgroet. Een indruk
wekkend moment, dat deze bijzondere
plechtigheid nog meer relief gaf.
Het samenzijn in de paleistuin daarna
droeg een zeer geanimeerd karakter. Aan
alle deelnemers werden verversingen aan
geboden, terwijl de Koningin, Prins JBern-
hard en de Pinsesjes zich ongedwongen
onder de gasten bewogen en met menig
groepje een praatje maakten. De mu
ziekvereniging „Crescendo" uit Baarn
luisterde deze bijeenkomst met muziek
op.
Voor het Koninklijk Gezin de paleistuin
verliet, gav,en een groep vendelzwaaiers
uit Elfen nog een demonstratie, welke
door de aanwezigen met interesse werd
gevolgd.
Onder overweldigende publieke belang
stelling ving te "half drie het middag-
defilé aan van de vertegenwoordigers van
de Nederlandse jeugd. Op het gazon voor
het bordes stonden enige honderden
vrouwelijke gymnasten van het Ned. Chr.
Gymnastiek Verbond opgesteld, die, toen
de Koninklijke Familie en de .reeds eer
der genoemde comité-leden op het bor
des hadden plaats genomen, een zeer ge
slaagde demonstratie van rythmische
dansen gaven. Ook nu weer was Marijke
op het balcon deelgenote van het schouw
spel.
Voorafgegaan door de Band van het Ne
derlandse Padvindstersgilde te Haarlem,
gekleed in hun sportieve uniformen, nam
het défilé van de jeugd een aanvang. Di
rect aansluitend volgde een jeugdgroep
uit Suriname, gevolgd door de Kajotters
en talrijke andere groeperingen in to
taal pl.m. 40, met hun onderscheidings
tekens, vaandels en vlaggen.
In vergelijking met het ochtend-defilé
was deze demonstratie veel meer onge
dwongen. Zij droeg het stempel van
jeugdig enthousiasme, dat zich o.a. spon
taan uitte als de deputaties voorbij het
Koninklijk Gezin trokken.
Tijdens het deiflé werd de Band der Ne
derlandse Padvindsters afgelost door de
Harmonie „Prins Hendrik" uit Apel
doorn, terwijl deze op haar beurt weer
door cTe Band van de Padvinders uit
Enschede werd vervangen.
Na het gezamenlijk brengen van de vaan
delgroet, volgde wederom een samenzijn
in de tuin achter het paleis. Ook nu wer
den verversingen aangeboden en vertoef
de de Koninklijke Familie geruime tijd
onder de jeugdige gasten.
De aanbieding van een reusachtige ge
denkpenning, welke zeer tot de verbeel
ding van de jeugd sprak, omdat zij zelf
met koperen spijkers er het randschrift
„Wij willen spijkers met koppen slaan"
in mocht slaan, was een bijzondere ge
beurtenis, waaraan ook de prinsesjes .niet
hun „steentje" maar hun spijkertje bij
droegen. Ook prinses Marijke, die met
behulp van haar Vader 'n spijkertje be
vestigen mocht, deelde in de algemene
vreugde.
Het was een heerlijke dag zowel voor het
Koninklijk gezin als voor ons Nederland
se volk, dat door zijn deputaties eigen
lijk in zijn geheel vertegenwoordigd was.
Het feest ten paleize werd Zaterdagavond
besloten met een feest, georganiseerd
door het paleispersoneel, met muziek,
zang en sport op het fraaie K.P.S.-terrein
aan de betonweg.
De hoofdschotel van het programma
vormde de voetbalwedstrijd van een ver
sterkt K.P.S.-elftal tegen het eerste .elftal!
van „Spakenburg".
Deze wedstrijd werd voorafgegaan door
een concert door de Chr. Spakenburgse
zangverenigingen „Sursum Corda" en
„Hosanna" en de Harmonie Prins Hen
drik" van 't Loo (Apeldoorn).
Vele belangstellenden, waaronder wij o.
m. opmerkten de heer M. A- Reinalda,
Commissaris der Koningin hl de provin
cie Utrecht; Mr. S. P- Baron Bentinck,
burgemeester van Soest; de heer ,D. v.
d. Berg, burgemeester van Spakenburg
en de heer K. Lotzy, voorzitter van de
K.N.V.B., omzoomden het voetbalveld,
toen om precies half zes het concert een
aanvang nam en naar mate het tijdstip
van het sportgebeuren naderde, nam ook
de belangstelling nog rijkelijk toe.
Na de zang marcheerde, in keurige for
matie, het harmonie-orkest Prins Hen
drik over het terrein en vergastte de
aanwezigen op goede marsmuziek.
Klokke zeven floot scheidsrechter D. C.
van Rhenen uit Utrecht de elftallen bin
nen de krijtlijnen en nadat het Volkslied
ten gehore was gebracht, nam de wed
strijd een aanvang.
Reeds dadelijk was te zien, dat de Spa
kenburgers een beter geheel vormden en
ook technisch hun tegenstanders verre
de baas waren. De paleismannen wier
pen zich echter enthousiast in de strijd
en het duurde nog een kwartier eer de
rechtsbuiten der Spakenburgers er in
slaagde met een goed schot de K.P.S.-
doelman te passeren en daarmede zijn
club de leiding te geven.
De K.P.S.-voorhoede trachtte met snelle
uitvallen het getij te doen keren, maar
de trapvaste Spakenburgse verdediging
wist steeds elk gevaar in de kiem te
smoren. Nog voor het verstrijken van de
eerste speelhelft wist de mia voor der be
zoekers, na op fraaie wijze enige tegen
standers te zijn gepasseerd, met een on
houdbaar schot de stand op 0—2 te
brengen, met welke stand ook de rust
aanbrak. Tijdens de pauze liet de harmo
nie „Prins Hendrik" weer pittige mars
muziek horen.
De eerste aanval der Spakenburgers na
hervatting van de strijd had direct succes,
toen met fraai samenspel de K-P.S.-ver-
dediging uit elkaar gespeeld werd en een
uitstekende voorzet van rechts bij de
ongedekt opgestelde linksbinnen terecht
kwam, die van dichtbij keeper Koedam
met een laag schot het nakijken gaf. 0-3.
Even daarna arriveerden H.M. de Konin
gin en Z.K.H. Prins Bernhard .met gevolg,
w.o. Jhr. C. Dedel, intendant; J. C Baron
Boud, particulier secretaris; Majoor C. C.
Geertsema, adjudant van Z.K.H. Prins
Bernhard; Kapitein R. Zinnick Bergmann,
hofmaarschalk e.a.
Nadat de Koninklijke Familie en de le
den van het gevolg op het gereserveerde
gedeelte voor het clubhuis hadden plaats
genomen, werd de wedstrijd, welke bij de
komst van de hoge gasten was onderbro
ken, voortgezet en alsof de aanwezigheid
van de Koningin en de Prins de paleis
mannen moed gaf, kregen wij een geheel
ander spelbeeld te zien. De aanvallen van
K.P.S. werden veelvuldiger en gevaarlij
ker en linksbuiten B. Hoogeveen ,had be
paald pech, toen hij een hard schot, door
hem gelost, buiten bereik van de Spa
kenburgse doelman, door de doellat zag
gekeerd. Even later zagen wij de K.P-S.-
midvoor een prachtkans missen, toen de
ze, met alleen de doelman voor zich, ra
kelings over de lat schoot.
Luid aangemoedigd door het publiek be
hield K.P.S. enig overwicht en een hard
schot van Dissel wist do:!:nn De Graaf
Van een onzer vele trouwe lezers kreeg
ik een briefje. Ach meneer Oekman, zo
schreef hij, gaat U eens naar de Veld
maarschalk Montgomeryweg. Het stinkt
daar als de je weet wel en schrijf daar
eens over.
Nou ben ik de beroerdste niet, al heb
ik wel eens prettiger uitnodigingen gehad,
dus ging ik trachten een neus vol te ha
len.
Ik heb alle streken van het kompas af-
gesnuffeld, om de Zuid en om de Noord
en ik moet wel een gekke verschijning
zijn geweest op de Montgomeryweg.
Hoe ik mijn best ook deed en hoezeer
het me ook spijt voor de briefschrijver,
ik rook niets.
Mogelijk ben ik op de verkeerde dag ge
weest, misschien ook wel, dat het kwam
doordat ik achter het gemeentebestuur
aanreed op zijn ontdekkingstocht door
ons dorp en deze heren reeds de geur
voor mijn neus hadden weggepikt.
Hoe het zij, ik kan nu eenmaal niet
een verontwaardigd stukje schrijven over
iets, dat ik niet „rook". Maar maakt dit
eigenlijk wel verschil lieve mensen?
Ik neem zonder meer aan, dat het daar
stinkt en al had ik het zelf geroken ener
dus beter over kunnen schrijven, het
zou niets hebben uitgemaakt. Denkt U
maar eens aan het stankfestijn vorig jaar
aan de Schrikslaan. Dat bleef ook rus
tig liggen stinken tot het was uitgeston-
ken. Er werd niets aan gedaan. Integen
deel. Het leek nog erger te worden, na
dat ik er op deze plaats iets over had ge
zegd.
We zijn er in Soest blijkbaar sterk in
om de gemeentenaren maar te laten
zwammen en geen „draadje" te geven.
Ze vergeten het immers vanzelf wel weer.
Ik vind het daarom jammer, dat de heer
Lichthart een verontwaardigd ingezonden
stukje schreef over de drinkwatersitua
tie op Hees, wanf nu is de kans groot,
dat er niets gaat gebeuren.
Zoals de situatie nu is, bestaat ze al zo
lang en over een paar .maanden gaat het
wel weer regenen hoor.
Trouwens, er is, naar ik meen, in de laat
ste gemeenteraadsvergadering juist „con
form besloten" om een nieuwe pomp te
slaan. Waarom dus al dat gehaast.
Hebben jullie toch wat geduld daar op
Hees.
We hebben zó 1975..- Als jullie dus
nog even wachten, kan het tappen van
het eerste emmertje water uit de nieuwe
pomp gelijk worden gevierd met .het in
gebruik stellen van de flikkerlichten op
onze onbewaakte overwegen en het slo
pen van het laatste hekje jn de Steen-
hoffstraat, Middelwijkstraat enz.
Als we dan nog een beetje geluk hebben
maar nee, meer maar niet. Ik had
nog iets willen zeggen over de riolering
en de straatverlichting, maar een mens
kan niet alles tegelijk willen hebben.
Terwijl ik dit schrijf bereikt mij uit
welingelichte bron het bericht, dat het
op de Montgomeryweg toch lekker stinkt.
H. OEKMAN.
van Spakenburg nog net uit de hoek van
het doel te grabbelen. Enige hoekschop
pen op het doel der gasten brachten
evenmin voor K.P.S. succes en even la
ter zagen we aan de andere zijdé doel
man Koedam een onverwacht schot met
een duiksprong keren.
Wat beide partijen ook probeerden om
nog verandering in de stand te brengen,
de verdedigers wisten niet van wijken en
toen tenslotte de uitstekend leidende ar
biter het einde van deze sportieve ont
moeting aankondigde, had Spakenburg
verdiend met ,03 gewonnen en daarme
de beslag gelegd op de fraaie medaitlé,
beschikbaar gesteld door H.M. de Konin
gin. Toen na afloop van de wedstrijd de
beide elftallen met de muziek en de Spa
kenburgse zangkoren zich voor het ge
reserveerde gedeelte met de Koninklij
ke familie opstelden, bood een dochtertje
van de voorzitter van Spakenburg, de
heer Van Diermen, H.M. de Koningin
een fraaie tuil anjers aan.
Hierna zongen de Koren op plechtige wij
ze het Wilhelmus, dat door allé aanwe
zigen staande werd aangehoord.
Vervolgens nam de voorzitter van K.P.S.,
de heer B. Hoogeveen, het woord. Spre
ker dankte de Koningin en de Prins voor
hun aanwezigheid en stelde tevens op ho
ge prijs, dat de heer K. Lotzy, voorzit
ter van de K-N.V-B., aan de uitnodiging
van K.P.S* had gehoor gegeven om deze
avond aanwezig te zijn en volgens spre
ker kon de heer Lotsy er op rekenen, dat
wanneer hij de spelers van K.P.S- uitno
digde in liet stadion te komen, ook zij
aldaar present zouden zijn.
Vervolgens nam de organisator van deze
geslaagde sportavond, de heer J. A.
Paans, het woord.
Ook deze spreker dankte de Koninklijke
familie, dat Zij door haar aanwezigheid
kleur aan deze feestavond had willen ge
ven. Het doel van deze avond, de NIWIN
ervolg op bladzijde 3.
