NIEUW LEVEN IN ARTIS.
Onze jarige Prinses,
Na
vier jaren*
Het grote bevel*
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
Glliciêle mededelingen.
SOEST.
GROOT ALPENFEEST IN HET
OPENLUCHTTHEATER.
IN DE HOEK.
VRIJDAG 5 AUGUSTUS 1949.
25e JAARGANG No. 57.
SOESTER COURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
BureauVan Weedestraat SS - Teleloon 2566 Giro 126156
Abonn. per kwart, f 1-5Q - p. post f 1.75
Er is weer feest in ons paleis.
Prinses Irene viert heden haar tiende
verjaardag.
Prinses Irene, de prinses met de zinrijke
naam; de prinses, die in haar naam kreeg
omsloten wat wij allen zo vurig wen
sen en waarnaar wij indertijd zo hevig
verlangden: Vrede.
Als een blij, jong koningskind, waarvan
wij hierbij een foto brengen tussen de
bloemen in de paleistuin, viert de prin
ses temidden van ons volk haar tiende
verjaardag.
Het moge waar zijn, dat „Ireentje", le
vend naast onze kroonprinses Beatrix,
voor velen een weinig op het tweede
plan staat, er zijn ook dingen, waarbij
de jarige haar oudere zusje de baas is.
Prinses Irene is wat stilleir van Beatrix.
Zij treedt uit zichzelf niet zo op de'
voorgrond, doch als er in haar jonge
meisjesleven dingen voorkomen, waarbij
behendigheid voorop staat, dan is Irene
vaak Trix de baas. Zo is de jarige nu
reeds een uitstekend paardrij'dster.
In dit verband herinneren wij ons het
hachelijke avontuur, dat rij, nu al waar
enige jaren geleden, beleefde.
Een paar vrachtauto-chauffeurs, die toe
vallig met hun wagen in de omgeving
van het paleis stonden, werden opge
schrikt door een hollend paard, dat uit
de paleistuin de grote weg kwam op
rennen. Op de rug van het paard zat
een klein meisje, Prinses Irene, en er
achter liep, zo bard bij lopen kon, een
man.
De chauffeurs aarzelden geen ogenblik.
Ze brachten het paard tot stilstand en
tilden het meisje er af.
„Ik had geen schone handen; de afdruk
ervan stond op het meisje d'r rug," zei-
de een hunner ons later.
De man, die achter het paard had aan
gedraafd, nam hoogst ontdaan het nog
trillende dier ovetr en bracht Prinses
Irene, die huilend om haar moeder riep,
terug.
Misschien zal de kleine tienjarige nu
lachen om „het grote avontuur", dat ze
ker minder goed zou zijn afgelopen, als
die eenvoudige jongens het paard niet
tot stilstand hadden gebracht.
Even later kwam de Koningin, toen nog
Prinses Juliana, persoonlijk naar de gro
te weg om de redders van haar kind te
bedanken.
Die waren toen al weg, maar ten pa-
leize Soestdijk rustte men niet, voor men
de chauffeurs had opgespoord en hun
met een bedankbrief een geurig rook-
offer had gezonden, hetgeen in die toen
nog betrekkelijk „rookloze tijd" op ho
ge prijs werd gesteld.
Nu is er feest op Soéstdijk.
In een gelukkig gezin wordt een ver
jaardag gevierd, zoals die in elk Neder
lands gezin wordt herdacht.
Irene is nu het middelpunt van alle
wensen en van het huiselijk feest. Zij is
deze dag ook het middelpunt in de ge
dachten van allen, die met ons Vor
stenhuis medeleven.
Irene Emma Elisabeth, Prinses van
Oranje-Nassau, Prinses van Lippe Bies-
terfeld.
Moge het ons gegeven zijn, nog menig
maal de verjaardag van haar, wier naam
de vrede draagt, met blijde opgewekt
heid te herdenken.
Houdt hem in de gaten»
Het was een goede gedachte van het Mi
nisterie van Buitenlandse Zaken, zo maar
tussentijds, eens een boekje open te doen
over de stand van Zaken tussen ons
land en Duitsland.
Buitenlandse Zaken is altijd een depar
tement geweest, dat slechts node ant
woordde als bij Kamerdebat of Begro
ting iets over het buitenlandse beleid
werd gevraagd. Daarbij moet gezegd, dat
de belangstelling voor buitenlandse za
ken van de andere zijde ook niet bij
zonder groot was.
Maar goed, we zijn in de internationale
politiek geraakt. Op een zeer onzachte
wijze en we zullen er wel niet weer
uit komen vóórdat er geen internatio
nale politiek meer bestaan kan, om de
eenvoudige reden, dat er dan in de he
le wereld maar één land méér is. Het
doet intussen sympathiek aan, dat de
minister zo maar, niet alleen aan de
Kamers, maar via deze aan hét hele
volk, eens vertelt hoe de zaken er eigen
lijk voorstaan en wat de regering er van
denkt. Zoiets moesten ze meer doen in
Den Haag.
Om met een van dé belangrijkste din
gen te beginnen een van de minst-
beJangrijke tegelijkertijd, omdat we het
allemaal wel wisten wé hebben nog
maar een schijntje terug gekregen van
wat Duitsland ons ontroofde en veel zal
het ook wel niet worden als ze in Duits
land zelf weer op de been zijn.
Dan is er nog een ding, dat wel Duits
land, maar niet de Duitsers raakt. Dé
vele verschepingen naar het bezette ge
bied gaan voor 90 procent via Duitse
havens, terwijl, werd de natuurlijke weg
gevolgd, dit pencentage zeker eerder aan
de Benelux-havéns zou toekomen dan
aan de Duitse.
Maar dat hebben de bezettende mogend
heden op hun kerfstok. Eén overeen
komst, die wat meer rekening zou hou
den met onze belangen, is wel aangegaan,
maar in de practijk is er weinig van
terecht gekomen.
Het interessantst is de nota, wanneer
de toekomstige status van Duitsland aan
een beschouwing wordt onderworpen.
Men weet, dat in de industriële kringen
van Engeland de laatste tijd steeds meer
vrees tot uiting komt voor de Duitse
concurrentie. Een van de redenen, die
Engeland er op doen aansturen de ont-
mantelingspolitiek in Duitsland voort te
zetten. Een andere reden is, dat een
industrieel krachtig Duitsland een vat vol
allerlei rare verrassingen kan worden;
de periode tussen de eerste en tweede
Wereldoorlog heeft dat wel doen zien
en West-Europa is dan ook niet erg ge
brand op een herlevende Duitse zwa
re industrie.
Amerika daarentegen wil onder die ont
manteling graag een streep zetten. Hier
demonteren en daar weer in elkaar zet
ten kost mij mijn dollars is hun rede
natie ongeveer en die zware industrie
heren hou ik' Wel in dé hand als ze
gék1 willen doen.
En Nederland? Het is het eens met
Amerika. Niet omdat het de illusie koes
tert, dat het de „Heren" wel in de hand
zal houden, maar omdat het meent, dat
een achterland dat kopen kan altijd
voordeliger is dan een berooide buur
man waaraan niets te verdienen valt.
Intussen zijn we nu ook weer niet zo
gek, om alles „te vérgeten en te ver
geven''. De eisen, die we op het einde
van 1949 stelden ten aanzien van ge
biedsuitbreiding èn economische zegging
schap, handhaven we, al vrezen we, dat
het wel bij het handhaven van die eisen
zal blijven.
Het komt alles met alles hierop neer,
dat we graag de rekening met Duitsland
glad willen hebben. Welke schuldeiser
wil dat niet graag van zijn schuldenaar?
Maar daarnaast wil men hem graag doen
deelnemen aan de organisatie voor de
Europese Economische samenwerking,
die te Parijs zetelt.
Een land immers, dat in het ge
lid loopt, om eens een uitdrukking te ge
bruiken, die bij de manieren van ons
burenland past, geeft minder last dan
'n land, dat achter anderén aan bungelt.
„Je kunt hem dan beter in de gaten
houden" zegt de minister met ietwat an
dere woorden.
Staakt het vuren, staakt het vuren,
Klinkt op nieuw nu het signaal;
Als 'k het goed heb bijgehouden
Klinkt het voor de derde maal.
Bij een kopje thee in D jok ja
Kwam dan eind'lijk het aocoord,
Maar we zouden willen vragen:
Houden ze nu ook hun woord?
Wordt het straks weer een debacle?
'n Kwestie van vermeende moed?
Moet men straks de eer wee*" redden?
Vloeit er straks wéér kostbaar bloed?
Zal de oorlogsgesel zwepen
Over 't schone Indisch land?
Is de hand, nu toegestoken,
Werkelijk een vriendenhand?
Laat men één ding slechts bedenken,
Al zijn de zaken zeer verward,
Vrede is nooit een verstandszaak
Vrede komt slechts uit het hart.
REGELING VRIJSTELLING
BROEDERDIENST LICHTING 1950.
Vrijstelling wegens broederdienst wordt
verleend aan de ingeschrevene voor de
lichting 1950, die ten minste drie broe
ders heeft of gehad heeft, die dienen of
gediend hébben bij de landmacht, bij
de zeemacht of de overzese krijgsmacht.
In één van deze gevallen wordt geacht te
verkeren de broeder die vóór 1 Novem
ber 1949:
a. ten minste 30 dagèn in werkelijke
dienst is geweest;
b. tengevolge van een na 31 December
1945 verleend uitstel van eerste oefening
nog niet of nog geen 30 dagen in werke
lijke dienst is geweest, of
c. in het genot van militair pensioen is
gesteld, of
d. gedurende zijn verblijf in werkelijke
dienst ?s overleden.
Als broederdienst blijft buiten aanmer
king:
a. dienst als vrijwilliger bij de Nationale
Reserve;
b. dienst als vrijwilliger bij dé Reserve-
Grensbewaking.
Voor vrijstelling wegens broederdienst
worden onder broeders verstaan wettige
broeders en halfbroeders.
Als werkelijke dienst wordt ook be
schouwd de dienst van hem, die op
grond van gewetensbezwaren is te werk
gesteld bij een burgerlijke tak van Staats
dienst.
De aanvraag moet door of vanwege de
ingeschrevene worden ingediend bij de
burgemeester van de gemeente van in
schrijving.
De aanvraag moet worden gedaan vóór
15 Augustus 1949. Ontstaat het recht
eerst na 14 Augustus 1949, dan moet de
aanvraag binnen 14 dagen na het ont
staan worden gedaan.
Bewijsstukken betreffende vervulde
dienst, verleend uitstel, enz. dienen bij
de aanvrage te worden getoond.
Indien twee of meer broeders bestemd
zijn om ongeveer in dezelfde tijd in
dienst te treden en twee andere broe
ders reeds dienen of gediend hebben,
kunnen belanghebbenden aan de Minis
ter van Oorlog een verzoek richten om
vrijstelling van de dienstplicht wegens
aanwezigheid van een bijzonder geval van
één of meer hunner, teneinde te voorko
men, dat meer dan drie broeders zouden
behoeven te dienen.
Hebt li al plannen gemaakt voor een
bezoek aan Artis in de vacantietijd?
Vooral daar ziet men, dat het nu volop
zomer is geworden, ïn ieder geval, dat
de zomer reeds lang „volwassen" is!
Ondanks de tegenwerking der „vorstreu-
zen" werd het ook ditmaal voorjaar, len
te en zomer en dat zijn drie periodes,
die in elke dierentuin belangrijk zijn.
Er is thans weer jong leven. De ooievaars
werd het weer gemakkelijk gemaakt. De
oppasser had enige prachtige nesten ge
bouwd en ma Langpoot kon zo maar
haar eieren in het zorgvuldig opgemaakte
bedje leggen, waarna er druk werd ge
broed.
Artis heeft ook langs andere wegen kort
geleden een flinke uitbreiding ondergaan.
O.m- uit Mombassa in Kenya, aan de
Oostkust van Afrika, kwam een belang
rijke zending dieren voor de hoofdste
delijke dierentuin.
Het vrouwelijke nijlpaard kreeg een vol
waardige echtgenoot, terwijl een nieuwe
struisvogel het tweede paar vol maakte.
Ook de groep Zebra's werd uitgebreid.
Artis bezit nu drie Chapman-zebra's, een
grof gestreept soort en drie Grevy-^e-
bra's, een heel fijn gestreept type.
Verder aitrivêerden er twee beisa-anti-
lopen of spiesbokken en twee wratten
zwijnen. I
Jong leven in Artis.
Langs de struisvogels, waarvan er nu
twee paren zijn, wandelen we naar het
vogelhuis. Ook hier tal van pasgebore
nen, die wij kunnen bewonderen bij hun
eerste vliegpogingen.
Wat treft ge hier in de dierentuin ver
der al niet aan. Jonge schaapjes, jonge
leeuwtjes, de steenbok en nog veel meer.
Zelfs onze vriend de olifant is blij haar
rondwandelingetje door de tuin te kun
nen maken.
Als wij de dierentuin gaan verlaten en
afscheid nemen, verwaardigt een der def
tige en altijd komische pinguïns zich 'n
eindje mét ons mee te wandelen. „Kom
je nog eens aan?" schijnt ze te vragen.
Een bezoek aan Artis is altijd een feest,
maar nu, met zoveel jong en nieuw le
ven is het bezoek een dubbel genot.
Reserveer daarom één vacantiedag voor
een bezoek aan Artis.
Een zeer bijzondere voorstelling heeft
Dinsdagavond, 9 Augustus, te 20.15 uur,
plaats in het Openluchttheater.
Een gezelschap van 45 Zwitsers, allen
gekleed in de nationale klederdracht, zal
dan een programma verzorgen, geheel ge
wijd aan de Zwitserse folklore, muziek,
zang, jodelen, volksdansen, demonstra
ties met grote alpenhoorns enz., kortom
een Zwitsers nationaal programma, dat
dat ruim 2i/.? uur zal duren.
Het betreffende gezelschap, dat geheel
Europa bereist, is o.a. het vorige jaar
met groot succes opgetreden voor het
Engelse Koningspaar en het Engelse hof
en dat het stichtingsbestuur er in ge
slaagd is om deze Zwitsers in het Open
luchttheater te krijgen, zal wel v.n.1. te
danken zijn aan het feit, dat het Paleis
Soestdijk in de nabijheid ligt.
Ook voor de Franse regering zijn zij
opgetreden en in geheel Europa hebben
zij een uitbundig succes.
Onze pensiongasten en onze inwoners
zijn dus nu in de gelegenheid deze unie
ke en bijzondere voorstelling mede te
maken, in een omgeving, welke zich daar
wel zeer goed toe leent.
Vanzelfsprekend zijn er grote kosten ver
bonden aan een dergelijke exclusieve
voorstelling en alleen een massale op
komst van het publiek kan de kosten
dekken.
Dus, al gaat u dit jaar niet naar Zwit
serland, U kunt dan toch, door Dinsdag
avond naar het Openluchttheater te gaan,
kennis maken met een echt stukje Zwit
serland.
Dus op naar de „Alpenweide".
Men zie ook de advertentie in dit blad
en de reclamebiljetten.
AUTOBOTSING.
Maandagmorgen botste een met stenen
beladen vrachtauto op dè Birktstraat op
een vrachtauto, beladen met stukgoede
ren, toen de bestuurder van deze auto,
zonder zich te overtuigen of de weg vrij
was en zonder behoorlijk' richtingveran
dering aan te geven, links afsloeg om de
Eikenlaan in te rijden. De vrachtauto
werd in de flank aangereden en ernstig
beschadigd, terwijl hét verkeer ter plaatse
werd gestagneerd.
TERUG VAN DE VIERDAAGSE.
Onder meer dan gewone belangstelling
keerden de Soester deelnemers aan de
Vierdaagse te Nijmegen Zaterdagmiddag
in onze gemeente terug.
Door familieleden, collega's en belang
stellenden werden zij opgewacht aan het
station Soest. Elke deelnemer ontving bij
aankomst bloemen en daarna ging het
in optocht, met de Soester Harmonie
P.V.O. voorop, naar het politiebureau,
alwaar de officiële ontvangst zou plaats
vinden.
De belangstelling steeg naarmate men
het politiebureau naderde.
Van het politiecorps volbrachten 8 van
de 9 de afstandsmarsen.
De Wandelsportvereniging „De Eemkan-
ters" startte met dertien deelnemers,
waarvan zes dames.
Ook waren er, die op eigen gelegenheid
de afstandsmarsen hadden verricht. De
heer P. Rénooij, die reeds voor de elfde
maal mee liep, heeft het zelfs gepres
teerd té voet naar Nijmegen te wande
len, waardoor deze er een vijfdaagse van
Wethouder W. G. van Zadelhof f sprak
als loco-burgemeester de wandelaars toe
en feliciteerde hen met het succesvol be
ëindigen van de sportieve prestatie.
Van uit Soest, aldus spr., heeft men da
gelijks met belangstelling de verrichtin
gen gevolgd en een gevoel van trots is
zeker niet misplaatst nu een zo groot
aantal gemeentenaren, deze zware mars
heeft volbracht.
De wandelsportvéreniging „De Eemkan-
ters" heeft door de prestaties van haar
leden tevens bewezen, dat zij recht van
bestaan heeft.
Na vervolgens de individuele wandelaars
hulde gebracht te hebben, richtte spr.
zich tot de leden van de Politie Sport
vereniging, waarbij spr. er op wees, dat
de sportieve geest onder het corps zich
uit op verschillende manieren. Een van
de beste was wel de groepsverrichting bij
het jaarlijkse wandelsportevenement, dat
„Vierdaagse" heet.
Namens „De Eemkanters" sprak de heer
W- Groart, die de wethouder dankte voor
de hartelijk ontvangst en de Politie
Sportvereniging voor de verzorging der
leden tijdens de marsen en wel in het bij
zonder de heren Scholtmeyer eti Hou-
kes. Ook mevrouw Meurs dankte spr.
hartelijk, die geheel belangloos de ver-
Terwijl ik dit „Hoekje'' schrijf, wordt
in Indië aan beide kanten het commando
staakt het vuren" gegeven.
Ieder weldenkend mens zal zich hier
over verheugen, vooral, omdat het hier
historisch met elkaar vergroeide volke
ren betreft. Daar zijn we het dus wel
over eens, al zijn er velen, die zeggen,
dat er alleen maar mee bereikt zal wor
den, dat de kogels een „éénrichtingver-
keer" gaan houden.
Met de uitkomsten van de verdragen van
Linggadjatti, Renville en Kalidjatti voor
ogen, is er wel aanleiding toe, om ook
deze overeenkomst een beetje wantrou
wend te bekijken.
Waarom b.v- moeten we tot de 11e van
deze maand wachten vóór het comman
do van kracht wordt? Het lijkt er veel
op of aan sommigen nog gauw een vol
le week de gelegenheid moet worden
gegeven, om er straffeloos op los te
brandschatten en te moorden.
Ik wil graag geloven, dat dit niet de
opzet van die wachtweek is, maar waar
om dit commando niet uitgevaardigd met
onmiddellijk van kracht worden?
Er zullen wel technische bezwaren aan
verbonden zijn, maar het doet zo gek
aan, met iemand af te spreken, dat we
over een week elkaar geen haal uit de
mok meer zullen verkopen, maar in de
lopende week elkaar nog van Jetje zul
len geven, als we er de kans maar voor
krijgen.
Het zal wel aan mij liggen, maar ik
vind het maar een vreemde boel.
Maar wat nu, heren van de diverse com
missies, wanneer het na de 11e nog geen
fclotertje tot de boom is? Als er na de
11e nog uit hinderlagen wordt geschoten,
trekbommen worden gelegd, planters in
stukken worden gehakt en Nederlands
bezit in de as wordt gelegd? Wanneer
iemand „per ongeluk" om met een In
disch dagblad te spreken, inplaats van
„caese fire", „please fire" heeft door
gegeven? Wat Dan?
Gaan we dan, ondanks overvallen en
plunderingen, tóch „rondetafel-confere
ren"? Ons ietwat in de luren laten leg
gen en concessies laten afdwingen on
der chicanes van grote mogendheden?
Of zal er dan een flinke Nederlander
opstaan, met z'n vuist op tafel slaan
en zeggen: „Nu is het genoeg! We de
den alles wat we konden doen. We deden
méér dan welk land ter wereld ook
kan zeggen. Wij gunnen Indië zelfbestuur
en zullen dat geven ook, maar we
voelen ér vanaf dit ogenblik niets meer
voor om onder leiding van de Unci, Uno
en hoe ze verder mogen heten, voor
Pierre Snot te staan en al onze afspra
ken door een tegenpartij, die geen woord
gestand kan doen, aan hun voetzolen te
zien lappen". H- OEKMAN-
zorging van de dames op zich had ge
nomen.
Namens het politiecorps dankte Adju
dant De Raadt voor de ontvangst en de
belangstelling en tevens het gemeente
bestuur, dat het mogelijk had gemaakt,
dat een dêel van het corps aan deze Vier
daagse" heeft kunnen deelnemen.
De navolgende personen hebben ditmaal
de mars volbracht. Het tussen haakjes
geplaatste cijfer geeft aan hoeveel maal
reeds met succes werd deelgenomen.
De dames M. Jurg (3), A. de Bruin (2),
H. Stuyvenberg (2), W- Klein (1), W-
Huver (1), B. Bunt (1) en de heren
J. Th- A. van Noesel (3), H- Schlebaum
(4), J. F. Groart (4), C. v. d. Lugt (2),
J. van Ee (1), A- Radstok (1), D. v. Slo
ten (1), alle leden van de Wandelsport
vereniging „De Eemkanters".
W. le Clercq (4), J. W. Kaspers (4), T.
v. d. Meulen (4), C. de Bruin (3), A. de
Raadt (3), W. den Hartog (2), A. de
Liefde (1) en J. G. Mantjes (1), alle
leden van de Soester Politie Sportver.
P. Renooy (11), J- van Arkel (4), B- J.
Koppen (3), G. v- d. Valk Bouwman (2),
B. Veldhuizen (2), H- E. v. Goor den
Oosterlingh (1), C. Schut, (1) en A-
Frankena (1), alle persoonlijke leden van
de Ned. Wandelsport Bond.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Huissleutel, licht grijs damesjasje, paar
zwarte dameshandschoenen, katje, zwar
te ballpoint-pen, 2 sleutels, kinderpor-
temonnaie met inhoud, zilveren dames
potlood, zilverbon van fl.broche,
handtasje van blauw grijze stof, rozen
krans, blauw windjack, zilveren broche,
wit kinderschoentje, ruigharige foxter-
rier, sleuteltje, witte keeshond, zonne
bril, padvindersriem, kruiwagentje, kin
dertasje met inhoud, deken, armband van
Zeeuwse knopen, mondharmonica in etui,
leesboek. Inlichtingen politiebureau, 's
Woensdags en 's Zaterdags van 14 tot 16
uur.
ZONDAGSDIENST APOTHEKEN.
Zondag a.s. is geopend apotheek „Soest
dijk", Van Weedestraat 46.
GYMNASTIEKVER. „OLYMPIA".
De collecte, gehouden tijdens de uitvoe
ring in het Openluchttheater, ten bate
van het te vormen tamboers- en pij
percorps, heeft de som van f52.— op
gebracht.
ïn een der collectebussen werd een Lips-
sleutel No. 5733 aangetroffen, welke is
terug te bekomen Schrikslaan 23.
