Vrede of pest*
Nu de Stamkaart
verdwijnt»
Het (M)ilitair (G)eknoei.
Meningen van onze lezers.
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
SOEST.
IN DE HOEK.
Burgerlijke stand.
VRIJDAG 26 AUGUSTUS 1949.
25e JAARGANG No. 62.
SOESTER COURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag. Bureau: Van ÏVeedestraal 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156 Abonn. per kwart- fl-50 - p. post f 1.75.
Ja, mijn stamkaart, wat moet ik nu ei
genlijk van je zeggen, nu je dezer dagen
je eens zo gewichtige functie gaat ver
liezen? Welke zijn de gevoelens, die je
werden toegedragen door ons, eens aan
jou horige mensen?
Nu eens was je 'n heet begeerde, dan
weer eens 'n veel gesmade. Dan weer
werd je onnadenkend verloren of tal
loze malen zielig versjacherd. Soms werd
je met de edelste, soms met de vuigste
bedoelingen vervalst-
Je glorie was groot- Machtige gebouwen
werden door jouw toedoen voorzien van
kippengaas, met naarstige vrouwen en
mannen, mét en zonder ingebeelde au-
toriteit daar achter, en met rijen, rijen,
lange rijen immer blijmoedig wachtende
mensen ervóór.
Jouw faam deed het denderendste bericht
der O.K-Wees welzalig hij, die niet
meer weet wat dat O-K-W- was teniet.
Diezelfde faam verwierf méér ruimte in
de schrale krantenkolommetjes dan de
edelste heldendaad of de gemeenste
moord.
Huismoeders kluisterde je eens aan hun
winkeliers, winkeliers bond je aan hun
opplakvellen. Economen zwoegden door
jou aan hun statistieken, zwarte hande
laren hield je aan hun café-tafeltjes. Nij-
veren treiterde je met „beschikkingen",
al kon er soms wel eens worden geschikt.
En wat ben je eigenlijk?
'n Smoezelig beïnkt, armtierig stukje be
kruist en bestempeld carton, een aller-
naargeestigst testimonium van onze 20e
eeuwse beschaving en met al je afgesleten
gewichtigheid zullen we je binnenkort
even rustig kunnen verliezen als een ver
lopen tramkaartje.
Is dat werkelijk zo?
Ach, eigenlijk was die stamkaart ook
wel gemakkelijk. Als je de moed en de
moeite had genomen om te worden ge
boren, dan kreeg je hem. Op dat ding
kreeg je pa dan in een of ander lokaal
bonnetjes en de winkelman gaf op die
bonnetjes weer spullen. Doodeenvoudig,
als er niet telkens één erg vervelend
ding bij te pas kwam. Pa en ma moesten
ook nog klaar staan met hun geld en
als we nu eens nagaan op hoe oneindig
uecJ. zwaarder en vaak ook bezwarende?
wijze we dat geld verkrijgen dan zo'n
smetteloos distributiebonnetje, dan vraag
ik, zou het niet beter zijn het geld maar
af te schaffen en de stamkaart te la
ten leven?
Lach niet1. Een volk, dat bijna een groter
stuk van Europa wist te verenigen dan
wij nu met veel moeite en geredeneer
aan het bijeengaren zijn, en het bij elkaar
wist te houden ook, haast evenveel eeu
wen als de zonen van Adolf het jaren
deden, deed het net zo: de Romeinen.
Hun stamkaarten en hun bonnen had
den veel weg van onze muntstukken, zo
als onze zilverbonnen van nu veel ge
lijken op een vleesbon, die een week
lang los in een portemonnaie heeft ge
zeten. Ze waren onderscheidenlijk van
koper en zink.
De Romeinse burger kreeg een koperen
stamkaart en op die stamkaart zinken
bonnen. En daarmee afgelopen punt.
Geld? Niet nodig.
Ze stapten naar een winkel en haalden
op hun zink brood en vlees. Ook olie,
die in de Romeinse keuken de plaats
innam van onze boter. En wijn- Te ver
gelijken met ons rantsoen op wijlen de
gemengde rokers- en versnaperingskaart.
Zo ééns in de maand werden er nieu
we bonnen uitgereikt. Net als nog kort
geleden bij ons, waaruit men zou kun
nen afleiden, dat de distributiediensten
in die 20 eeuwen niet veel hebben ge
leerd. Maar nog meer heerlijkheden kon
de romein deelachtig worden op enkel
z'n blote zinken bon. Een bezoek aan
het circus, waar gladiatoren, elkaar
trachtten dood te maken. Kom nu eens
met een distributiebonnetje bij een wed
strijd van b.v- Luc van Dam! En een
bezoek ónder het circus, waar de café-
tjes waren, die daar toen dezelfde rol
vervulden als die van nu na een voet
balwedstrijd.
Het Militair Gezag heeft eens
Helaas de geest gegeven;
De Rekenkamer heeft zo pas
Een dik rapport geschreven.
Maar één zin was genoeg geweest,
't Zij nog aanbevolen;
Waarom dan nu zo'n dik rapport?
Eén zin: er werd gestolen!
Men trapte met dit zwaar verslag
Het M.G- op de tenen;
Gestolen is te boud gezegd,
Veel is er slechts verdwenen.
Er werd van een benzineschip
In dit rapport geschreven;
Men heeft er naarstig naar gezocht,
Géén weet waar 't is gebleven...
Maar wie bepaalt nu hier de straf?
Wie heeft er nog de moed voor?
Och, laat maar, 't is een kleinigheid;
De doofpot is er goed voor.
Historici menen, dat de politiek van
„brood en spelen" en 't grootgrondbe
zit de voornaamste oorzaken waren van
de latere ineenstorting van het Romeinse
Rijk.
De stamkaart bracht dus ook daar al
weinig goeds en het is voor ons misschien
toch ook maar beter om het bij de zil
verbon te houden.
Alhoewel, zo tegen het einde van de
maand- -
Prof. Blackett, de bekende Engelse atoomge
leerde, heeft ons, aldus de „Tribune des Na-
tions", getoond, dat de atoomoorlog een oor
log zal zijn, die in de eerste plaats is gericht
tegen de civiele bevolking. Een andere, niet
minder belangrijke onthulling van de laatste
tijd toont ons het ware gelaat van de bacte
riologische oorlog.
Dr Theodor Rosebury, die research-chef was
in de Verenigde Staten op het terrein van de
bacteriologische oorlog, heeft kort geleden
bijzonderheden aan het licht gebracht om
trent deze dreiging. Dr Rosebury is op het
ogenblik hoogleraar in de bacteriologie aan
de medische faculteit te Columbia. Alle fei
ten, die in zijn boek geopenbaard worden
omtrent zijn onderzoekingen op Fort Detrick,
worden door officiële rapporten bevestigd.
Het boek, dat Prof. Rosebury hierover gepu-
bliceert heeft, heet: „De Vrede of de Pest?"
(Peace or Pestilence, Whittlesey House, New
York, 1949).
Het bacteriologische wapen is tot volle ont
plooiing gekomen, schrijft Prof. Rosebury.
Als er eventueel een derde wereldoorlog zal
uitbreken, zal dit vreselijke wapen gebruikt
worden. En het zal een afdoend wapen zijn.
Vijftig gram van het virus van de papa
gaaienziekte is voldoende om de gehele aard
bol aan te tasten. Prof. Rosebury geeft voor
beelden van experimenten in de open lucht,
waarbij wolken worden gevormd, die alles in
fecteren, wat er mede in aanraking komt. Hij
beschrijft bacteriologische verwoestingen van
ongekende afmetingen en hij komt tot de con
clusie, dat verschillende landen in het bezit
zijn van geheime bacteriologische wapenen.
Tegen dit wapen is geen verdediging moge
lijk: hierover laat Prof. Rosebury zich be
slist uil. Moet men als de zaken er zó voor
staan zich voorbereiden op het naderend
einde van het menselijk leven op deze pla
neet? Prof. Rosebury gelooft dat niet. Er
blijft nog altijd één redmiddel over: de vrede!,
schrijft hij. Wij Amerikanen zijn nog niet
allen misdadigers. Ook wij kunnen nog edel
moedig en beschaafd zijn. Wanneer wij zo ver
kunnen komen, dat wij vertrouwen in ons zelf
zullen verkrijgen, zouden wij met de Russen
en andere naties aan de internationale con
ferentietafel kunnen plaats nemen en een op
lossing vinden voor het probleem van de
vrede.
In dit opzicht volgt de boodschap van Rose
bury dezelfde weg, als die van Blackett; een
glimp van hoop blijft nog bestaan. De atoom
bom blijkt uitsluitend gereserveerd te blijven
voor de allergrootsten, maar zelfs een kleine
natie kan er een microben-leger op na hou
den en de chantage van de atoombom met de
dreiging van nog vreselijker wapens beant
woorden.
En bij alle volkeren kunnen mannen vechten
voor de vrede, d.w.z. voor hun leven. Even
min als men de stem van Blackett heeft kun
nen verstikken, zal men Rosebury het zwijgen
kunnen opleggen.
Juist door mensen als hij begint de mensheid
uit zijn dommel te ontwaken.
Geachte redacteur.
Zoals nagenoeg iedere inwoner, zult ook
U van uw melkhandelaar reeds de me
dedeling ontvangen hebben, dat na de
thans lopende vacantie der melkslijters
weer een klein brokje democratie ter
aarde wordt besteld.
Op zich zelf vind ik 't geval niet zo vre
selijk ingrijpend en tragisch als mijn
vrouw het voorstelt, maar als na-oorlogs
verschijnsel is het toch de moeite van
signaleren waard.
Niet om die paar liter melk, maar zo
langzamerhand worden de laatste din
gen, die nog een deeltje van onze demo
cratie uitmaken, ondergraven en van ons
weggenomen.
Over enige dagen krijgen we allemaal
onze eigen melkboer toegewezen. Of de
man U bevalt of niet bevalt, speelt geen
rol. Wanneer U melk wilt hebben thuis
gebracht, zult u de aangewezen melkboer-
hebben te accepteren als leverancier.
Ik weet wel, er kunnen ons erger dingen
overkomen dan zo'n opgedrongen melk
handelaar, waarvan je nooit meer af kunt
komen. Het is zelfs best mogelijk, dat
de toegewezen melkboer in meerder op
zicht veel beter is dan de man, die ver
dwijnt, maar daar gaat het niet om.
Ik lust geen ondergeschoven leverancier,
ongeacht op welk gebied. Ik wil zelf
zeggen wie mij het een en ander leve
ren zal en niet als een onmondig kind
door een vakgroep, belangenvereniging of
zoals het is Soest is, door een coöperatie
van melkboeren voorgeschreven krijgen,
wie mij de melk levert-
Ik weet niet of in deze kwestie reeds
het laatste woord is gesproken. Volgens
mijn melkboer wel. Er is een regeling
getroffen met strafmaatregelen voor wie
er van afwijkt-
Maar heeft de coöperatie met al die
drukte aan haar hoofd, ook nog een
klein beetje rekening gehouden met de
wensen van de cliënten?
Heeft ons gemeentebestuur in deze kwes
tie ook nog iets te zeggen, of kan de
eerste de beste groep handeldrijvenden,
met passering van de Gemeenteraad, on
ze gemeente zo maar in moten delen en
de inwoners verplichten bij een door hen
aan te wijzen leverancier te kopen?
Het ergste van alles is m.i., dat elke
melkhandelaar in de nu op stapel staan
de regeling een vast salaris gaat verdie
nen, waarvoor hij alle bewoners in zijn
rayon moet bedienen. Elke prikkel is
dus weggenomen om de klant zo goed
en hygiënisch mogelijk te bedienen.
Wel houdt deze regeling één voordeel
in en dit gun ik de coöperatie van harte.
Ze hebben nu gelegenheid de wanbeta-
ters af te snijden en het devies „geen
geld, geen melk" kun nu gemakkelijker
dan voorheen toepassing vinden.
Maar wat, naast de aan de bewoners op
gelegde dwang, in deze regeling niet in
de haak is, is dat aan een vooruitstre
vend persoon de gelegenheid wordt ont
nomen zich als melkhandelaar te vesti
gen en dat acht ik onduldbaar.
Met dank voor de plaatsing. M- P-
HET CONCOURS HIPPIQUE
OP A.S- ZATERDAG.
Wat er ook gebeurt, het Concours-hip-
pique en de daaraan verbonden Utrecht
se Kampioenschappen worden een suc
ces. Het aantal inschrijvingen is dusda
nig gestegen, dat reeds 's morgens om
half acht moet worden begonnen, om al
le nummers naar behoren af te werken.
Voor de paardensportliefhebbers wordt
het Zaterdag dus een vroegertje.
Om één uur 's middag worden de deel
nemers door de Burgemeester aan het
Raadhuis ontvangen en onder de vrolijke
tonen van onze harmonie P-V-O. begeven
de ruiters zich daarna opnieuw naar de
Lange Brinkweg, waar precies half twee
de parade plaats heeft.
Het belooft wel een bijzondere dag voor
Soest te worden. Tijdens het geschal van
trompetten en het gekletter van paarden
hoeven zullen duizenden toeschouwers
zich scharen rond het terrein van de heer
v. d- Hengel aan de Lange Brinkweg.
Een ruiterfeest als nimmer tevoren!
MET EEN RAT UIT RIJDEN.
Een Rotterdammer had een auto ge
huurd voor een gezellig dagje uit- Met
een paar vriendinnen reed hij in het zon
netje via Utrecht en De Bilt naar Soest-
dijk. En toen gebeurde het vreemde, als
we het verslag in het Rotterdams Nieuws
blad mogen geloven.
Er zat een rat in de wagen! Bij het
instappen had men niets bemerkt en men
zou het nog niet geweten hebben, als het
ondier niet stiekum te voorschijn was
gekomen, toen men op de betonweg reed
nabij het paleis- Opeens zag de bestuur
der iets bij zijn voeten bewegen en een
seconde later voelde hij een groot beest
in zijn rechter broekspijp omhoog krui
pen tot aan zijn dij.
De wagen reed bijna zeventig kilome
ter op dat ogenblik. De chauffeur schrok
hevig, maar behield zijn koelbloedigheid.
Hij zei nog niets tegen zijn medereizig
sters, maar remde krachtig af en zette
de wagen aan de rechterkant van de weg
stil- Toen had hij zijn handen vrij en
gebruikte deze om zo hard mogelijk in
de ongewenste medepassagier te knijpen.
Het ondier beet gelukkig niet.
Moeilijk, met beide handen stevig in
de bult onder zijn broekspijp geknepen,
stapte hij onder het gillen der inmiddels
gewaarschuwde dames uit- Buiten de
wagen kneep hij weer hard in de kop van
het beest en bleef vasthouden.
Enkele automobilisten, die hun collega
in een vreemde houding langs de kant
van de weg opmerkten, kwamen helpen,
men overwoog het opensnijden van de
broekspijp, maar het bleek ook anders
te kunnen. Voorzichtig rolde men de
broekspijp op en toen kwam een flinke
rat te voorschijn. Dood!
De Rotterdammer had het beest reeds
zo flink te pakken genomen, dat alle
leven in het ondier geweken was.
Met een grote zwaai smeet men de
dode rat weg en vervolgde opgelucht de
vacantierit.
VERANDERING IN
DE MELKBEZORGING.
Van de zijde der melkslijters meldt men
ons o.m-, dat de sanering der melkbezor-
ging onder hen reeds lang een punt van
bespreking heeft uitgemaakt.
De gezamenlijke Soester Melkhandelaren
hebben ten slotte een middag- en avond
vergadering aan dit onderwerp gewijd,
waarbij o.a. ook aanwezig waren verte
genwoordigers van de Zuivelvakgroep uit
Amersfoort en Arnhem, alsmede de di
recteuren van enige standarisatie-bedrij-
ven uit de omgeving.
Het ligt in de bedoeling, dat op korte
termijn ter platase een sanering wordt
doorgevoerd. Elke melkslijter krijgt een
bepaalde wijk toegewezen, waarvoor de
gemeente in verschillende sectoren wordt
ingedeeld. De mogelijkheid blijft open,
dat in een bepaalde sector een keus ge
maakt Lan worden uit drie melkleve-
ranciers.
Het slijtersbedrijf kan door deze rege
ling veel economischer werken: bespaart
tijd en materiaal. De klant zal tevens
vroegtijdig bediend kunnen worden. Het
zal dan niet meer voorkomen, dat laat
in de middag nog melk wordt rondge
bracht- Dat de kwaliteit en houdbaarheid
hierdoor ook gunstig beïnvloed wordt,
laat zich gemakkelijk verklaren.
Men verheelt niet, dat de klanten hier
tegenover nog wat onwennig staan. Maar
uiteindelijk zal het gaan zoals in andere
plaatsen waar deze regeling reeds be
staat: van tegenzin komt men vanzelf tot
waardering.
Om de klanten zoveel mogelijk ter willé
te zijn zal een vertrouwenscommissie
door het bedrijfsschap voor zuivel inge
steld worden. Deze zal bestaan uit twee
consumenten, twee melkslijters en een
neutrale voorzitter. Iedereen die grieven,
wensen of klachten heeft, kan er van
overtuigd zijn, dat in het belang van
beide partijen de juiste weg voor een
serieuze oplossing van moeilijkheden zal
worden gevonden.
De practijk elders heeft bewezen, dat
een vorm van samenwerking als hier be
doeld, zeer bevredigend werkt.
De datum waarop deze regeling voor
Soest zal ingaan, zal nog nader in ons
blad worden bekend gemaakt.
DUIVENSPORT.
De Postduivenvereniging „De Vriend
schap" hield Zondag j.1- ook een wed
vlucht vanaf Quievrain (Fr.), afstand 226
kilometer. In concours waren 256 duiven,
die om 9.20 uur met N-O. wind werden
gelost. Aankomst le duif 12 uur 58 min.
34 sec.; aankomst laatste prijswinnende
duif 1 uur 22 min. 4 sec- De totale uit
slag is:
J Mets 1-15-20—43. W- Roest 2-4—16
55. W. Nieuwenhuis 3-19-28—32-38-
50. Th- Luijtelaar 563- J. Rijnders 67
-10—14-33-34—36-37 —58 - 59. Th. de
Muijnck 8-11-13—21- 35-51-56. J-
Blankenstein 918—2254—57. H- Spik-
man 12. R- Bokma 1724- E. Daatselaar
2361. C- Dijkman 25 —3046. J. Onwe-
zen 2762. Gebr. Blom 3147. G. Sikkel-
bein 39. G- Teeken 40- R. Koster 4145
—53. J- Mulders 42—48. G. v. d. Broek
44. T- Heeremans 49. H. v. Breukelen 52.
ONTVLUCHT.
Door de politie werd alhier aangehouden
een zekere J. V., die uit Stichting Hoen-
terloo was ontvlucht.
De jongeman is weder naar genoemde
inrichting teruggebracht.
HET SCAPINO-BALLET
TE SOEST.
Het bekende Scapino-ballet, onder lei
ding van Hans Snoek en Abr. de Vries,
besloot Woensdagavond het zomerseizoen
met een uitvoering in het openluchtthea
ter. Voor het optreden van deze ballet
groep bestond veel belangstelling.
Een rijk gevarieerd programma, geba
seerd op composities van Schubert, De-
bussy en Chopin vroeg de aandacht. De
uitvoering in haar geheel was dan ook
van dien aard, dat de aanwezigen met
geboeide aandacht de kunstzinnige pres
taties van de dames en heren medewer
kenden volgden en met een hartelijk ap
plaus beloonden.
Ook de nationale dansen, o.a- de Schotse
en de Tiroler dans, die voor de pauze
werden uitgevoerd, verdienden om hun
suggestieve uitvoering alle lof.
De Pascha en de beer, een balletsprook
je, naar een gegeven van Sribe, met mu
ziek van Lex van Delden, werd daarna
vertoond. Terwijl een vrouwenstem op
de achtergrond een verklaring gaf van
de handelingen van de dansgroep op het
toneel, speelden de Vertolkers van dit
sprookje hun fraai rythmisch gebaren
spel.
De fraaie decors, de kleurrijke costuums
en de uitstekende begeleiding van Wim
Franken aan de vleugel, volmaakten het
geheel.
Voor een grote schare kinderen gaf het
zelfde gezelschap des middags een ge
slaagde voorstelling. „De nieuwe kleren
van de Keizer" en „De Toverfluit" wa
ren zeker in staat de kinderfantasie te
prikkelen en deze sprookjes te doen be
leven als ware het werkelijkheid.
ZOMERFEEST VAN
„DE KERKEBBUURT".
Op haar terrein aan de Olijkeweg gaf de
Buurtvereniging „De Kerkebuurt" Dins
dagavond voor haar leden een zomer
feest.
Voor 'Hit jaarlijks terugkerende zomer-
festijn bestond grote belangstelling en
aan de diverse volksspelen werd, tot
groot vermaak van de vele toeschouwers,
met volle overgave gestreden om de ere
palm. Na de volksspelen volgde een
dansje op een fraai verlichte dansvloer.
Aan een keurig ingericht buffet waren
verversingen verkrijgbaar, terwijl de mu
ziek de stemming er in hield.
De winnaars van de diverse volksspelen
waren:
Hardlopen jongens en meisjes: 1. J- van
Straten. 2- W- Lam. 3. Ans v. d- Broek,
Hardlopen Heren: 1. E- v. d. Baan. 2. C-
v. d- Horst- 3. Nic. Schuyt.
Touwtrekken dames: 1- Mevr- Jansen. 2.
Mevr. C- v- d. Horst. 3. Mevr- Hoebee,
Touwtrekken heren: 1- C- Valkenet- 2. A.
Key.
Zaklopen dames en heren: 1. Ine v. d-
Bremer. 2- C- v. d. Bremer, 3. A van den
Deijssel. 4- Tini Zandbrink.
Het gistte al een poosje in de kinder
kamer, zonder dat wij er nochthans ach
ter kwamen wat er aan het handje was.
Er waren bijeenkomsten, waarbij de deur
angstvallig gesloten werd gehouden en
toen het mij op een keer listiglijk geluk
te toch binnen te komen, werd er gezel
lig gebabbeld, maar ik kon met m'n
klompen voelen, dat ik op de hak werd
genomen.
Maar nu vanmiddag zijn door de jeugd
de kaarten op tafel gelegd. Ik kon het er
mee doen en zat met het geval nogal
in m'n maag. Ze wilden niets meer of
minder, dan dat ik de leiding in hun
actie zou overnemen en daar voelde ik
geen fluit voor, al vind ik hun streven,
eerlijk gezegd, sympathiek.
U snapt er natuurlijk nog niets van, maar
hier is het.
Voor een paar weken geleden stond er
een berichtje in de dagbladen, dat enige
ouders in Wormerveer hun kinderen
thuis hielden van school, met de bood
schap, dat zij hun lievelingen niet eer
der zouden sturen, dan wanneer een be
paalde onderwijzeres ontslagen zou zijn.
althans niet meer voor de klas zou ko
men. Deze dame had nogal last van los
zittende handen en dat lusten de kin
deren en de ouders niet meer
Of ik nu maar, als eerste vader, even
dit manifest wilde ondertekenen. In een
van de laatste vergaderingen had de
jeugd een „motie" aangenomen, niet eer
der naar school te gaan en hun vacantie
zo lang te rekken, tot zij absolute zeker
heid hadden, dat ook hun school ge
zuiverd was, want ook daar vielen wel
eens klappen en werd er aan oren ge
trokken en ze vertikten het glashard om
onder deze omstandigheden nog één stap
over de schooldrempel te zetten.
Ik heb altijd ontzag voor goede plannen
en het speet mij, dat ik zelf in mijn
jeugd niet zoveel initiatief had kunnen
opbrengen, want mijn meester was op
het gebied van geweld een „Olympisch
Kampioen.
Toch tekende ik de „oproep tot actie"
maar liever niet en raadde hun aan eerst
maar anderen op de lijst te krijgen, „om
dat Pappie niet van bovenaan staan
houdt".
Het resultaat was nihil en de teleurstel
ling omgekeerd evenredig groot. Weg
extra vacantiedagen
Ik heb, om in de stijl van deze tijd
te blijven, een compromis voorgesteld en
toegezegd, dat ik de allereerste keer, dat
er weer geslagen wordt op school, nl'n
houding zal herzien.
Ik heb nu alleen maar een vriendelijk
verzoek aan de onderwïjzers(essen)Be
dwing U zo nodig a.u-b., ook al moet ik
toegeven dat het moeilijk is, want ik
kom in een lastig parket.
H- OEKMAN-
Kruiwagen rijden: 1. C- v. d. Horst met
echtgenote. 2- C- v. d. Lugt met dochter.
Woensdagmiddag vonden op hetzelfde
terrein voor de kinderen van de leden
diverse kinderspelen plaats, waarvoor
eveneens grote belangstelling bestond.
GEBOREN. Hendrik, zoon van G- J- Rib-
berink en A. Rijn, Birktstraat 97- Wil
helmus Gerardus, zoon van L- Bouwhui
zen en A. H- L- Hilhorst, Lange Brink
weg 47. Bernard Wilco, zoon van JJ-
Wortelboer en B. M- L- Weimar, Wil-
helminalaan 26- Everdina Maria Hendri-
ka, d. v- N. J. Muis en M. H. Kamp
horst, Beckeringhstraat 30. Johannes Ge
rardus Maria, zoon van A. J- Valk en C-
J. E* Schilperoort, Vinken weg 29- Lucas
Maria, zoon van H- B- van Schalkwijk en
M. E* Visser, Talmalaan 3- Geertruida
Maria, d. v- J- A. Schalkwijk en G. C.
Geebel, Koekoekweg 17- Stanislawa Ma
ria, d- v- H- Zahaczewski en G. E. van
Duinkerken, Vinkenweg 11. Aalt, z- v-
P. van Brienen en C- Koops, Nieuweweg
97. Franciscus Cornelius Henricus An-
tonius, z. v- J- W. J. Schoonaard en W.
Elbersen, Kampweg 48c. Bertien Alex, z-
van Th. J- C- Smink en M. W. v. Asch,
Ringweg 14. Gerrit Adriaan Jacobus, z-
van D. J- Westeneng en A. M. Laseur,
Nieuweweg 33. Berendina Janny, d- v.
K. Keizer en W- Renes, Eigendomweg 106-
Berthus, z- v- J- Ph. Scheurwater en K.
E. Strumpel, Molenstraat 65-
ONDERTROUWD. J- W- L. v. d. Oord,
26 jr., bakker, Kerkpad N-Z- 45 en M.
M. Lagemaat, 23 jr-, Korenweg 3- J. de
Bree, 28 jr., magazijnbediende, KI- En-
gendaalweg 9 en H- Beijen, 26 jr-, Veen-
pad 8. C- Oppelaar, 29 jr-, filiaalhouder.
Alphen aan de Rijn en A. Bar nevelde 22
jr., Molenstraat 17- J- Jonker 25 jr., fa
brieksarbeider Hoogland en J. Kamp-
horst, 26 jr., Dorresteinweg 55- G- C. J.
Huijgevoort, 29 jr-, buffetchef, Tilburg
en M. E- Vonk, 34 jr., Heideweg 33.
L. U- Doudart de la Grée, 29 jr-, kantoor
bediende Hilversum en C. A. Nool, 27
jr., Nieuweweg 25-
GEHUWD. A- L- Ververs, 25 jr., imp.
van fournituren en A. A- v- d. Geer, 24
jr., Loon op Zand-
OVERLEDEN. Geertruida A- Bogaerdc,
76 jr-, ongehuwd, Pelikaanweg 5- Berend-
je Koning, 69 jr., geh. m. B. Klimp, Kerk
pad Z.Z- 105-
