ALBERT HEIJN
Hoe ik op
Norfolk kwam.
U plukt
het geld toch
óók niet
van de boom!
rïSint*'joligs-g
Officiële mededelingen.
hinderwet.
WERELDTAAL.
MIJNHARDTJES
pion'-
*hiZZ°""°"nd gram-23
wTttehaISPieCU^asP°&rom' 42
Engthêto'ff 15
MAAKT U HET LEVEN GOEDKOPER!
Burgemeester en Wethouders van Soest
maken bekend, dat de verzoeken van:
le. E. Kareisen, alhier, om in perceel
Smitsweg 3, een timmerwerkplaats te mo
gen oprichten; j
2e. N.V. „Eerste Ned. Voedselproductie-
fabriek'' E.N-V., Hilversum, om in per
ceel Birktstraat 83a een inrichting tot
automatische oliebollenbereiding te mo
gen oprichten;
door hen zijn verdaagd.
DODELIJK ONGELUK OP
ONBEWAAKTE OVERWEG.
Gisterenavond rapporteerde de wagen
bestuurder van de electrïsche trein No.
3457, welke vanuit Utrecht te 20.26 uur
te Soest arriveert, dat hij bij het passeren
van een onbewaakte overgang aan 't ein
de van de Heideweg een klap had ge
hoord en vermoedde iets te hebben over
reden. f
Bij het direct ingestelde onderzoek op
de aangeduide plaats bleek het vermoe
den van de wagenbestuurder juist te zijn.
Nabij de genoemde overweg werd het
zwaar verminkte lichaam van de 66-jari-
ge Soester ingezetene A. Bult, wonende
aan de Den Blieklaan, alsmede zijn be
schadigd rijwiel aangetroffen.
Daar het slachtoffer met de situatie ter
plaatse zeer goed bekend was, tast men
omtrent de oorzaak van dit dodelijk
ongeluk in het duister.
BALDADIGE JEUGD.
Bij de weduwe W., wonende aan de Mo
lenstraat, was enige dagen geleden een
nieuwe voordeur aangebracht. Dit was
bepaald een doorn in het oog van de
baldadige jeugd, waarom zij de nieu
we deur met een kei totaal vernielde.
De politie is de dader op het spoor.
OP VERBODEN TERREIN.
Wederom moest tegen een aantal per
sonen procesverbaal worden opgemaakt
wegens het lopen langs de spoorbaan
van halte Soest-Zuid-Nieuweweg.
FLIMAVOND.
A.s- Maandag worden in de Gereformeer
de Kerk aan de Julianalaan twee prach
tige en bekende filmen vertoond-
Het „Zonnehuis'' komt dan met het veel
besproken werk „Doortje Verkerk" een
film met een evangelische strekking en
de documentaire film „Draag zorg voor
hem".
Ds. Groeneveld zai de avond openen ter
wijl het slotwoord wordt gespróken door
Ds. A. Brouwer.
In alle plaatsen, waar een vertoning van
deze filmen plaats had, was de vertoning
steeds overweldigend en we zijn er van
overtuigd, dat dit in onze gemeente niet
minder zal zijn.
Voor bijzonderheden zien men de adver
tentie in dit nummer.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Vulpenhouder, blauw kinderjasje, porte-
monnaie met inhoud, huissleutel, rech
ter laars, grijs jongensjasje, Zeeuwse
broche, beige ceintuur, deksel van melk
bus, rood vulpotlood, drie jonge var
kens (schrammen), bakkerssloof, dames
sjaal, zilverbon van fL
Inlichtingen elke Woensdag en Zaterdag
tussen 14 en 16 uur aan het politiebur.
IV
Lezer, stelt u voor een grote zaal met
1500 mensen uit 33 landen bijeen; op het
podium een bestuur van zeven personen
uit zeven verschillende landen. De vijf
werelddelen zijn vertegenwoordigd. Voor
de opening der vergadering is het een ge
krioel en gezoem van je welste. Daar
staat een Egyptenaar uit Cairo druk' te
praten met een Noor, ginds doet de eni
ge aanwezige Chinees zijn best een
Zweedse schone het hof te maken, vro
lijk koutend nemen de congressisten
plaats, terwijl het bestuur de laatste be
sprekingen houdt en regelingen treft. De
Chinees is wat blij, dat er geen tolk aan
te pas behoeft te komen
De vergadering wordt geopend, de voor
zitter spreekt, rapporten worden uitge
bracht, discussies gevoerd; ook de humor
ontbreekt niet. Hier is nu eens geen tol-
kenbond, maar een echte volkenbond;
allen spreken één taal-
Prof. G. Waringhien van de universiteit
te Tours houdt een interessante voor
dracht over de detective-roman. Daarna
zou spreken Prof. St- Gucev uit Sofia
over het onderwerp „Hoe talen groeien
en zich verspreiden". Maar de professor
was niet verschenen en gebleven achter
het ijzeren gordijn. Ook hij mooht eens
niet willen terugkeren, als hij de Wes
terse vrijheid had gezien.
Ongetwijfeld was de meest indrukwek
kende bijeenkomst die der blinde Es
perantisten. Wie menen mocht, dat de
blinden zich ongelukkig zouden voelen
te midden van zoveel zienden, vergist
zich. Als het gelaat de spiegel der ziel is,
moeten zij wel de allergelukkigsten zijn.
Al mogen zij één zintuig missen, de an
deren zijn zo volmaakt, dat zij zelfs veel
opvangen van hetgeen de anderen ont
gaat.
Voor de blinden is het Esperanto ge
worden de sleutel tot opening van ver
re horizonten, want de uitgebreide lite
ratuur in Braille-schrift maakt het hun
mogelijk, kennis te nemen van buiten
landse werken, die anders voor hen ge
sloten boeken zouden blijven.
P. H.
Waar eens de muiters van de
„Bounty" aan land gingen...
K. G. Tuck, een Engels bootbouwer,
heeft zich gevestigd op het eiland Nor
folk, gelegen in de Stille Zuidzee, tus
sen Australië en Nieuw-Zeeland.
In „Reynold News" geeft hij een ent
housiaste beschrijving van zijn beleve
nissen.
Wanneer ik hier, vanuit men venster,
de prachtige natuur van mijn paradijs
eiland beschouw, gaan mijn gedachten
terug naar een koude winternacht in
1947, toen ik plotseling tot het besluit
kwam, dat hier de plek lag, waar ik
mijn huis wilde bouwen.
Herinnert u zich de sneeuwstorm in
1947? Ik was toen thuis in Oulton
Broad, dicht bij Lowestoft. De rivier
was met een dikke laag ijs bedekt, en
de radio-berichten brachten na het
weerbericht nieuws over de koude oor
log. Ik zat er toen over na te denken
of mijn jongen van zeventien voorbe
stemd zou zijn om in wereldoorlog no.
drie een rol te spelen. Ik zette de radio
af, bladerde gedachteloos in een of an
der boek. Toen viel mijn oog op een be
paald hoofdstuk „Merkwaardig Eiland"
en mijn besluit was genomen: Norfolk
zou mijn toekomstige woonstee worden.
Zo kwam ik op Norfolk aan. Waar
schijnlijk zal wel niemand ooit van dit
eiland gehoord hebben. Het is 7 kilo
meter lang, 5 kilometer breed, en is ge
legen op een afstand van 1400 kilome
ter van Sydney en 800 kilometer van
Auckland op Nieuw-Zeeland. De tem
peratuur zakt er zelden onder de 50°
en gaat ook niet dikwijls de 85 graden
te boven. Het vriest hier nooit en in het
jaar, dat ik hier nu ben, zijn er niet
meer dan vier slechte dagen achter el
kander geweest.
In de sub-tropische dalen groeien ro
zen, anjers, viooltjes en bijna iedere an
dere West-Europese bloem, maar bo
vendien nog perziken, bananen, sinaas
appelen, citroenen, ananas en andere
zuidvruchten.
Toen ik eenmaal mijn besluit had ge
nomen, had ik nog heel wat tegenstand
te overwinnen. Mijn vrouw verklaarde
me voor gek en wilde mijn plan in 't
eerst niet au sérieux nemen. Ik zette
door, dreigde en soebatte, en, toen men
ons verteld had, dat we de eerste twee
jaar toch geen overtocht zouden vin
den, ging ze ermee accoord dat onze
namen op een passagierslijst werden
ingeschreven.
Maar zo lang wilde ik niet wachten en
ik vond een reisbureau, dat erin toe
stemde, me uit te zenden na 1 Juli 1948.
Ik moest mij er nu op voorbereiden,
mijn meubelen te verkopen, mijn betrek
king op te geven, en binnen de twee
dagen onze koffers te pakken, wanneer
dat nodig zou zijn. Toen, op 18 Juni van
het vorig jaar, kreeg ik het telegram.
De boot vertrok op 27 Juni. Ik gaf het
telegram aan mijn vrouw en bereidde
me op een uitbarsting voor. Die kwam
dan ook prompt. „Dat kan ik onmoge
lijk voor elkaar krijgen. Je zei, dat we
niet voor 1 Juli zouden gaan."
Ik smeekte haar, toe te geven en be
loofde, de was te zullen doen, alles te
zullen strijken en alle familieleden te
schrijven. Toen dreigde ik ten slotte, al
leen te gaan... en dat hielp.
Toen volgde een prachtige reis van bij
na twee maanden en op 23 Augustus
hoorden we de ankerkettingen ramme
len en in het half-schemer zagen we de
contouren van een klein eiland, waar
voor ik een tocht van 20.000 kilometer
had gemaakt. De volgende morgen za
gen we het liggen in zijn volle schoon
heid. Het gras op de rotsen was groe
ner dan ik ooit in Engeland ontwaard
had. De zee was van een diepe saffieren
tint, statige palmen verhieven hun top
pen tot 50 meter boven de grond en in
de verte ontwaarde ik vee, dat tevreden
graasde bij een waterval. De dokter
kwam ons van boord halen. Hij was ver
gezeld van een eenzaam politieman, die
daar in z'n eentje recht en orde over
duizend inwoners moet handhaven. An
dere formaliteiten vonden niet plaats
en vijf minuten later stonden we aan
wal. Een Ford 1948 bracht ons naar het
logement, waar we plaatsen hadden be
sproken. Laat ik nog mededelen, dat er
één vrachtauto is op iedere tien inwo
ners. Inkomstenbelasting wordt hier
niet betaald. De kosten van levenson
derhoud zijn ongeveer dezelfde als in
Engeland. Het enige onaangename is,
dat er geen gas en electriciteit zijn en
de petroleumlamp de rol van gloeilamp
vervult. Maar zelfs in het paradijs moet
men ergens wonen en ik vond een prach
tig gemeubileerd huis met twee slaap
kamers, een badkamer, een flinke keu
ken, waranda en tuin voor twintig gul
den per week, wat wordt beschouwd als
een tamelijk hoge huur. Toen ik nog in
Engeland was, had ik mij voorgenomen,
voor mijzelf te gaan werken. Ik begon
naar werk uit te zien. Het viel me in,
dat mijn eerste probleem hier mijn huis
vesting was geweest. Waarom zou ik
niet beginnen met het bouwen van een
paar huizen? Hier zijn geen beperkende
bepalingen, zodat de zaak dood-eenvou-
dig was; alleen, hoe kon ik aan bouw
materiaal komen? Daar ik was opgeleid,
voor jacht- en bootbouwer, voelde ik
mij volkomen tegen mijn taak opgewas
sen; ik had mijn gereedschapkist uit
Engeland meegenomen.
Toen vernam ik, dat een van de bewo
ners, die van plan was geweest, om zelf
zijn huis te bouwen, ziek was geworden.
Ik zocht hem op en hij was bereid, om
mij genoeg materiaal te leveren voor de
bouw van twee huizen. Nu was mijn
zorg alleen nog maar een geschikt stuk
land en een hulp.
Ik vond beiden en met een eerste-klas
timmerman als compagnon begonnen
we te bouwen. Mijn eerste huis is sedert
dien gereed gekomen en ik durf in alle
bescheidenheid verklaren, dat het een
van de best gebouwde en gerieflijkste
huizen van het eiland is.
Ja, het leven is hier geheel anders; hier
geen lawaai en zenuwachtig tempo, geen
treinen en autobussen. Wij vastelanders
dit om ons te onderscheiden van de
afstammelingen van de muiters van de
„Bounty" zijn tot de conclusie ge
komen, dat de mensen op dit eiland het
ideale leven leiden.
Wij vormen inderdaad een vreemd alle
gaartje, wij vastelanders. Er is een Rus
bij, die in zijn jeugd naar Amerika ging,
vervolgens zijn fortuin maakte op
Nieuw-Zeeland en zich hier vestigde op
zijn zeventigste jaar. Een gepension-
neerd kolonel, over de tachtig, was eens
een beroemdheid aan het West-Indische
front. Een Londense kunsthandelaar,
die zijn zaak verkocht heeft om de we
reld om te reizen en overal verkondigt,
dat hij niets meer van het leven ver
langt dan wat hij hier gevonden heeft.
We hebben hier drie gepensionneerde
marine-officieren. Generaal-majoor Sir
Charles Rosenthal, een held van Galli-
poli, die vroeger resident van het eiland
geweest is, woont rustig in een kleine
geprefabriceerde woning, die hij vanuit
Australië importeerde. Een majoor uit
Nieuw-Zeeland, met zijn vrouw, beiden
boven de zestig, kamperen in een tent,
terwijl ze een eigen huis bouwen.
Ik ben met verschillende afstammelin
gen van de Bounty in contact gekomen.
Zij, die de geschiedenis van de muiterij
kennen, zullen zich de naam van „Chris-
tian" herinneren. Er zijn hier thans do
zijnen Christians. Ike Christian, een
knappe oude baas, rijdt nog dagelijks
paard, ondanks het feit, dat hij half
blind is. Pat Adams, een afstammeling
van Adams van de Bounty, is dominee
van de Methodisten-kerk.
Op 8 Juni wordt ieder jaar de dag ge
vierd, dat de voorouders van deze
eilandbewoners hier in 1856 kwamen en
van Koningin Victoria ieder 4 h.a. land
kregen. Waar leven wij hier van? We
eten meestal producten uit eigen tuin.
terwijl er verschillende veeboerderijen
zijn. In het seizoen gaan verschillende
eilandbewoners op walvisjacht en we
zijn heel trots op onze laatste aankoop
van een automatische harpoen. Het zal
mij benieuwen of wij dit paradijs kun
nen behouden. De Australische regering
heeft een plan goedgekeurd om hier een
hotel te bouwen. Er wordt ook een
nieuw schip gebouwd om de verbinding
met het eiland te verbeteren en ons
vliegveld is voorbestemd, een rol te spe
len bij de uitbreiding van het Pacific-
vliegnet. Toch... ik heb mijn paradijs
gevonden. Ik ben benieuwd, of ik nog
eens de bevlieging zal krijgen, verder te
trekken.
wekken op bij geestelijke en lichamelijke
vermoeidheid en verdrijven allerlei pijnen.
GEEN VIS MEER VEILtG
De diepten van de zee bieden niet langer be
scherming aan de yissen. Tot nu toe was het
vissersberoep een uitermate wisselvallig be-*
staan. Soms trok men onverwacht rijke
vangsten en andere dagen kon het gebeuren,
dat men vrijwel niets in de netten kreeg. Dit
schijnt nu totaal te veranderen door een nieu
we uitvinding, die het midden houdt tussen
een echo-lood en een radar-toestel. Bij een
echo-lood zendt het schip een geluidstrilling
uit onder water, die door de bodem van de
zee wordt teruggekaatst. Dit geluid wordt
weer opgevangen en uit de tijd, die verlopen
is tussen uitzending en terugkeer van de
echo kan men de diepte van het water be
rekenen. Iets soortgelijks geschiedt nu bij het
uitzenden van electrische signalen, die terug
gekaatst worden, wanneer zij op voorwerpen
onder water stuiten. Komen deze trillingen
op een school vissen terecht, dan wordt dit
door het toestel geregistreerd. Daardoor is het
thans mogelijk met volkomen zekerheid de
netten op het juiste moment uit te werpen.
Reeds zijn verscheidene schepen in Amerika,
in de Middellandse Zee en in Noorwegen met
dergelijke apparaten uitgerust, waardoor in
veel korter tijd veel meer kon worden ge
vangen. Op die wijze moeten de kosten van
het vissen belangrijk dalen en kan de vis dus
ook goedkoper worden verkocht.
AH U het geld voor
het plukken hebt, sla
dit dan over. Zolang
dat niet het geval is,
vergelijk dan neven
staande geldsporende
prijzen met hetgeen
U nu besteedt. Het
loont de moeite, want
kopen bij A. H. be
tekent voor iedere
huisvrouw een steeds
terugkerende,belang
rijke besparing op
haar huishoudgeld.
Neemt een maand
de proef en
U wordt vaste klant
bij Albert Heijn.
TafT?elIi 2V> gTam- 24 et
f p' or^Sfam. is 1
fpeciilaas p" ï7
i,!'Ufl wii 0"1'- 55 et
'k"ok^ 2óct
-C i0°gWffl. 25ct
