Het Utrechtse
annexatie-vraagstuk.
Ons afzetgebied in
het Oosten.
SOEST.
IN DE HOEK.
SOESTER COURANT
Abonn. per kwart- fi.50 - p. post fi.75. UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag-
DINSDAG 15 NOVEMBER 1949. Bureau: Van Weedestraat *5 - Telefoon 2566 - Giro 126156 25e JAARGANG No. 85-
Het spreekt vanzelf, dat de tot stand-
koming van de Verenigde Staten van In
donesië een diepgaande invloed zal heb
ben op de Nederlandse economie. Dit
betreft niet alleen de cultuur maatschap
pijen, de handels- en de sdheepvaarton-
dernemingen, maar ook onze industrie-
De Indische Archipel en in het algemeen
alle landen van tropisch Azië, van China
en Japan, zijn een belangrijk afzetgebied
geweest voor de voortbrengselen van de
Nederlandse nijverheid en 't is 'n le
vensbelang voor ons land, dat deze po
sitie behouden en zo mogelijk verstevigd
wordt- Onze industriëlen begrijpen dat en
om die redenen hebben de drie grote ver
bonden van werkgevers besloten een ge
meenschappelijke vertegenwoordiging' van
de Nederlandse industrie in Indonesië
te vestigen. Aan het hoofd daarvan komt
te staan Mr. J- E- van Hoogstraten, op
het ogenblik staatssecretaris van Econo
mische Zaken te Batavia.
Mr. van Hoogstraten valt met zijn neus
in de boter, want juist op dit moment
zal de concurrentie van de Japanse in
dustrie weer voelbaar worden- Generaal
MacArthur, de Amerikaanse bestuurder
van Japan heeft n.1- met ingang van 1
December a.s- de verplichte minimum
prijzen voor Japanse exportproducten op
geheven en aan de exporteurs de volle
bedrijfsvrijheid teruggegeven. Wel is de
bepaling gemaakt, dat de Japanse ar
tikelen niet op andere markten tegen ab
normaal lage prijzen verkocht mogen
worden, maar geef een Japanner een
vinger en hij neemt de hele hand- De
Japanse levensstandaard is nu eenmaal
verbazend laag en daardoor kan Japan
veel goedkoper dan Europa of Amerika
Industriële producten aanbieden. Dit
geldt zowel voor textiel, als voor aarde
werk, machines, fietsen enz. enz-
Men heeft gezegd, dat de lage Japanse
prijzen wel omhoog getrokken zullen
worden door de hoge scheepsvrachten,
die op de goederen komen, wanneer zij
van Japan naar Amerika of Europa wor
den verscheept. Men vergeet dan echter,
dat de Japanners in de eerste plaats
hun afzetgebied zuilen zoeken in Indo
nesië, India, Pakistan, Malakka, de phi-
lipijnen en omliggende landen. Op deze
Aziatische markten hebben zij het na
deel van de zo hoge scheepsvrachten niet,
integendeel, daar heeft Japan een streep
je voor. Doch veel belangrijker is, dat de
Aziatische volkeren liever in Azië zullen
kopen dan van Amerika of Europa.
Ondanks de met de Japanners opgedane
ervaringen zal men een voorkeur voor Ja
panse producten vertonen. Daardoor kan
men zich immers onafhankelijk maken
van het commerciële en industriële over
wicht van het Westen. Men moet dus
verwachten, dat de Indische volken die
handel met Japan als een wapen zullen
gebruiken en het merkwaardige is, dat
hun dit wapen door een Amerikaan in
de handen worden gedrukt.
Het is daarom zo goed gezien van de
Nederlandse industriëlen om een eerste
klas kracht aan te stellen ter behartiging
van onze belangen in geheel Zuid-Oost
Azië. Nederland staat in dat opzicht
sterk, door dat *t zich lange jaren heeft
gespecialiseerd op de behoeften van de
Indonesische economie- Alleen de En
gelse industrie beschikt ovet een soort
gelijke kennis van zaken, maar produ
ceert in het algemeen duurder dan Ne
derland. Wat Indonesië zelf betreft kan
geen enkel land beter in de behoeften
voorzien dan ons land voor wat betreft
de speciale producten, die voor de Indi
sche culturen nodig zijn.
Het bureau, aan het hoofd waarvan Mr-
van Hoogstraten komt te staan, heeft dus
een grote en zware taak te vervullen,
maar als dit werk slaagt, zal een be
langrijke bijdrage geleverd zijn tot her
winning van de economische zelfstandig
heid van ons land en tegelijk voor de we
deropbouw van de Indonesische volks
huisvesting-
De hoofdstad van onze provincie heeft
de beschikking over een grondgebied,
dat slechts 2300 ha groot is.
Sinds een halve eeuw voelt Utrecht zich
in een keurslijf geperst vanwege haar
eeuwenoude grensafbakening. De pro
blemen, waarvoor de steeds sneller
groeiende stad geplaatst wordt, zijn van
een geweldige omvang. Zowel het Be
stuur der stad als het College van Ge
deputeerde Staten van Utecht zien in
een behoorlijke uitbreiding van het
grondgebied der gemeente de enige
mogelijkheid om de Utrechtse moeilijk
heden tot een oplossing te brengen.
Deze gebiedsuitbreiding, die waar
schijnlijk in 1950 haar beslag zal krij
gen zal moeten geschieden ten koste
van de randgemeenten.
Reeds sinds 1911 is het vraagstuk der
gebiedsuitbreiding van de gemeente
Utrecht ten koste van grondgebied der
randgemeenten aan de orde.
Op 24 Augstus j.1. is de kwestie acuut
geworden door de publicatie van het
ontwerp-advies, dat Gedep. Staten van
Utrecht over dit vraagstuk hebben op
gesteld. Hierin wordt aan de annexatie
wensen van Utrecht in grote mate tege
moet gekomen.
Dezer dagen vormt het annexatievraag-
stuk een zeer bijzonder agenda-punt
voor diverse Raadsvergaderingen. De
raden der randgemeenten moeten op
kprte termijn hun gevoelen over het
ontwerp-advies aan Ged. Staten ken
baar maken.
Zo kwam op 31 October de raad der ge
meente De Bilt bijeen om een antwoord
op het ontwerp-advies op te stellen; de
raad van Zeist besprak Maandag 7 No
vember de annexatie-kwestie en Dins
dag j.1. vergaderden de vroede vaderen
van Maartensdijk, om hun gevoelen
over de Utrechtse wensen kenbaar te
maken.
Zoals begrijpelijk is, nemen de randge
meenten een afwijzend standpunt in.
Maartensdijk keert zich het felst te
gen de geprojecteerde plannen. Krijgt
de grenswijziging haar beslag, dan
wordt Maartensdijk immers van een
bloeiende gemeente, die 12.200 inwo
ners telt, gedegradeerd tot een platte
landsgemeente met plm. 5800 zielen.
Wijziging van Gemeentegrenzen,
vorming van nieuwe gemeenten
en opheffing van 3 zelfstandige
gemeenten.
Ged. Staten zien overeenkomstig het
rapport der Streekplanstudiecommissie
voor Utrecht en omstreken en het in
zicht van de Planologische Dienst, de
oplossing in het tegemoet komen van
Utrechts annexatieplannen, betrekking
hebbende op een gebied van rond 3830
ha. De oppervlakte van de Domstad zal
hierdoor ruim twee en een half maal zo
groot worden. Het aantal inwoners der
gemeente zal met ruim 40.000 zielen stij
gen, zodat verwacht mag worden, dat
Utrecht, dat thans 190.000 inwoners
telt, in 1950 rond 230.000 zielen zal
tellen.
Volgens de ontworpen plannen zullen de
randgemeenten aan de Stichtse hoofd
stad de volgende aantallen ha grond en
inwoners moeten afstaan:
ha
inw.
Oudenrijn
480
650
Jutphaas
500
7700
Houten
220
100
t Bunnik
370
500
de Bilt
300
90
Zeist
60
10
Maartensdijk
800
8000
Achttienhoven
350
450
Westbroek
220
50
Zuilen
530
23000
3830 40550
Maartensdijk zal dus de grootste ampu
tatie ondergaan naar oppervlakte en
Zuilen naar inwonertal.
Uit het bovenstaande blijkt verder, dat
de Bilt en Zeist er genadig afkomen, ge
zien vroegere annexatieplannen van
Utrecht, die zich uitstrekten over grote
delen van deze gemeenten.
In de vooroorlogse jaren koesterde
Utrecht namelijk het plan Bilthoven en
Den Dolder te annexeren, omdat hier
de goede belastingbetalers woonden.
Van de gemeente Zuilen zal het over
grote deel geannexeerd worden door
Utrecht. Het restant, het z.g. Oud-Zui
len, zal worden gevoegd bij de gemeen
te Maarssen. De gemeente Zuilen ver
dwijnt dus van de kaart.
Van de gemeente Maartensdijk zullen
het Tuindorp, Steinenburg en Blauwka
pel overgaan naar de gemeente Utrecht.
Het overblijvende deel dezer gemeente
zal daarentegen worden vergroot met
het overgrote deel der gemeenten West
broek en Achttienhoven.
Ook het bestaan der gemeenten West
broek en Achttienhoven wordt dus ge
schiedenis.
Het gedeelte der gemeente Oudenrijn,
dat ten Noorden van de tegenwoordige
grenzen van Jutphaas is gelegen, ten
Westen wordt begrensd door Rijksweg
26 en in het Noorden door Rijksweg 12,
zal bij de gemeente Jutphaas worden
gevoegd.
De overige delen van de gemeenten
Oudenrijn en Veldhuizen, alsmede de
gehele gemeente Vleuten worden ver
enigd tot een nieuwe gemeente Vleuten-
de Meern.
Uit het vorenstaande blijkt dus, dat het
voornemen bestaat een nieuw gevormde
typische plattelandsgemeente Maar
tensdijk te stichten en een nieuwe ge
meente Vleuten-de Meern, terwijl Zui
len, Westbroek, Achttienhoven, Maar
tensdijk (volgens de bestaande gren
zen), Oudenrijn, Vleuten en Haarzuilen
als zelfstandige gemeenten ophouden te
bestaan.
De randgemeenten wijzen het
annexatie-voorstel af.
De randgemeenten hebben indertijd een
commissie Donner-van. Haeren inge
steld, die het standpunt van de randge
meenten formuleerde en daarin annexa
tie afwees en samenwerking tussen
randgemeenten en Utrecht op de voor
grond stelde. Onlangs hebben prof dr
A. M. Donner en mr dr van Haeren aan
de gemeenteraden van Achttienhoven,
de Bilt, Bunnik, Houten, Juphaas,
Maarssen, Maartensdijk, Oudenrijn,
Westbroek, Zeist en Zuilen een brief ge
richt, waarin zij hun standpunt hand
haven dat een dragelijke oplossing van
Utrechts problemen mogelijk is zonder
annexatie.
Of de protesten der gemeenteraden en
het laatste schrijven der commissie-
Donnervan Haeren de dreigende an
nexatie voor de betreffende gemeenten
zullen kunnen voorkomen, moet echter
ernstig betwijfeld worden.
Naar het zich laat aanzien, zal 't vol
gend jaar het vraagstuk worden opge
lost door de regering, die bij de Staten-
Generaal over Utrechts annexatieplan
nen een wetsontwerp zal indienen. 1
Juli 1950, nog waarschijnlijker 1 Janua
ri 1951, zal de uitbreiding van de hoofd
stad van onze provincie wel een feit zijn.
KAMPIOENSCHAPPEN BILJARTEN.
Donderdag- en Vrijdagavond werden de
eindwedstrijden om het persoonlijk kam
pioenschap van de 4e klasse libre ïn ho
tel „De Schouw" voortgezet. De wedstrij
den hadden het volgende resultaat:
R. Koster verloor van H- Lambrechts.
P. van Asselt verloor van J. Polman.
W. Bleumink ,en H- Dammers gelijk-
A. Oudendorp won van L- v- d. Bergl.
L. v- d- Berg verloor van "W. Bleumink.
H. Lambrechts verloor van H- Dammers-
R. Koster verloor van P- van Asselt.
De stand in de 4e klasse libre is nu:
I. J. Polman, Leusderkwartier. 2. H, Dam
mers, Nieuwe Kei. 3*. H- Lambrechts, Me-
fcropole. 4- H- Bleumink, Metropole. 5.
Ouderdorp, O.D-L- 6. R. Koster, Zonne-
heuvel. 7- P- van Asselt, Centraal. 8,
L. v» d. Berg, Leusderkwartier.
VERBEEK VOOR DE
RAAD VAN CASSATIE.
Het Bijzonder Gerechtshof te Amsterdam
veroordeelde F. A- Verbeek alhier tot
20 jaren rijkswerkinrichting. V- had zich
schuldig gemaakt aan het verraad van
tal van Joodse burgers, die in zijn huis
waren en van wie 'hij veel geld heeft
geïncasseerd-
V. was in beroep gegaan- Voor de Raad
van Cassatie te Den Haag werd V. op
een brancard in de zittingzaal gebracht,
daar hij op het ogenblik ziek is. De pro
cureur fiscaal merkte ambtshalve op, dat
de gepleegde feiten zeer ernstig zijn en
dat zij de straf ten volle rechtvaardigen.
Alvorens te concluderen verzocht hij in
lichtingen in te winnen omtrent de ge
zondheidstoestand van requirant.
De zaak werd voor onbepaalde tijd aan
gehouden.
BEVESTIGING DS. BROUWER-
Zondagmorgen werd Ds. A- Brouwer, tot
voor kort predikant bij de Geref. Kerk
te Soestdijk, door Ds- W- L- Korfker,
die bijna 30 jaar in Barneveld dienaar
des woords was geweest, in het ambt
bevestigd tot herder van de Geref. Kerk
aldaar.
Tot tekst had ds- Korfer gekozen Joh- 3
29, waarbij hij tot thema koos „De blijd
schap als kenmerk van de dienaar des
woords". v
In de avonddienst, waarbij het kerkge
bouw feitelijk nog voller was dan in de
morgendienst, verbond Ds. Brouwer zich
aan zijn nieuwe gemeente. Onder de aan
wezigen merkten wij vele personen uit
Soestdijk op.
Ds. Brouwer koos als thema van zijn
tekst het eerste deel van Efeze 4 11
„En dezelve heeft gegeven*', waarbij hij
als tweeërlei gedachte ontvouwde „de
predikant, idienaar van 'n Koning en de
predikant, idienaar van een kerk".
Nog nooit was ik zo verlangend om de-
periodieke „Spaarkrant" in m'n bus te
krijgen als nu. Niet dat ik wat te sparen
heb of wens te worden voorgelicht op
dit gebied. Neen, het is met mij nog!
steeds knudde wat sparen betreft.
Ik' was alleen maar benieuwd of er, al
was het maar met een enkel woord, ge
rept werd over het verlies, dat ons land
leed door de devaluatie en of er mogelijk
een aansporing in zou staan, om, door
ijverig te sparen, dat verlies weer in te
halen.
U heeft natuurlijk wel gelezen, dat de
devaluatie ons op 145 millïoen gulden
is komen te staan. Of was het 155 mïl-»
lioen? Maar wat doet dat er ook ei
genlijk toe. 10 millioen meer of minder-
Van meer belang is de vraag, hoe het
komt, dat we in een tijd waarin we niets
te missen hebben, er voor 145 millioen
invliegen? Het is me, neemt U me niet
kwalijk, geen kattendrek. 145 Millioen.
Vroeger deden we er, gedurende 'n jaar,
een groot deel van onze Staatshuishou
ding mee.
Waar dit verlies vandaan komt?
Niet in de allereerste plaats kunnen we
daar de Engelsen de schuld van geven, al
was hun toevlucht tot de devaluatie ook
de oorzaak. De schuld zit in het feit,
dat onze regering, via de Nederlandse
Bank, termijntransacties in vreemde va
luta deed. Termijntransacties wil zeggen,
vandaag b.v- dollars verkopen voor f2.60
met de verplichting ze binnen 2 of 3,
maanden te leveren. Daalt de koers in
Ideze 2 of 3 faiaanden dan koop je als de
bliksem dollars en levert ze af. Dus
winst. Stijgt daarentegen de valuta waarin
U gokte, zoals nu de dollar tot 3.80,
dan is het bijlappen geblazen. Hoe
zwaar er gegokt moet zijn om tot een
verlies van 145 millioen te komen, kunt
li zelf narekenen en als we bij dit ver
liescijfer dan in het oog houden, dat er
op sommige zaken ook wel winst zal zijn
gemaakt, zal het relatieve verlies wel
wat hoger zijn.
Nu zult U zeggen, dat is allemaal nakaar
ten en daar kopen we niets voor, maar
waar ik op wilde komen is dit:
Is het wel juist, dat onze regering, die
steeds maar op spaarzaamheid hamert
en dooi-1 alle mogelijke verboden en prijs-
beheersing ons moreel op peil probeert
te houden, aan termijn transacties in va
luta het schamele restant van onze schat
kist waagt?
Ik sprak hierover een beursman, die pn-
geveer letterlijk zei: „Laat me niet bla
zen- Aan de beurs werd haast niemand
minder door de devaluatie. Integendeel.
Met niet een zo*n heel fijne neus kon je
de laatste 2 jaar weten, dat er „wat loos"
was en je indekken. Dat deed practisch
iedereen. Alleen onze regering schijnt
daar geen kaas van te hebben gegeten".
H. OEKMAN-
Na de predikatie werd hij allereerst na
mens kerkeraad en gemeente toegespro
ken door ouderling J. G Knottenbelt-
Vervolgens door Ds- A. Keyzer namens
de classis Apeldoorn en als consulent;
namens de kerk van Voorthuizen door
Ds. Bokma en door de heer W- Kerk
hof als ouderling van de kerk van Soest
dijk.
AANRIJDING.
Op de Steen ho ff straat werd de eerwaar
de zuster Ursula van het St. Jozefgesticht,
toen zij de straat overstak, om zich naar
de kerk te begeven, door een uit de rich
ting Amersfoort komend motorrijwiel
aangereden. De zuster werd tegen de
grond gesmakt en bekwam een ernstige
hoofdwonde. De motorrijder kwam met
de schrik vrij.
ONTSNAPT UIT „ZON EN SCHILD".
Een wielrijder, die Zondagmiddag door
zijn bijzondere gedragingen, op de Rijks
weg door de politie werd opgemerkt,
werd aangehouden en naar het bureau
overgebracht. Het bleek een ontvluchte
platiënt van „Zon en Schild" te Amers
foort te zijn. Hij is later door personeel
van deze inrichting opgehaald.
AANBESTEDING.
Te Driebergen werd aanbesteed het bou
wen van 1^ woningen aan de Zonstraat
aldaar. Met een bedrag van f 94-470-
was de firma J. v« d- Broek alhier de
laagste inschrijver. De gunning wordt
later bekend gemaakt.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Bruine handschoen, herdershond, span
ningsmeter, br. portemonnaïe, linker kin
derhand schoen, zadeldékje, leren dames
handschoen, paar dameskousen, glacé he
renhandschoen, groen-witte wollen want,
gele hond (Mechelse herder), dames tas,
groentemandje, rode rubberbal, licht
grijze vulpenhouder, jonge bouvier, ba
ret van de Koninklijke Marine, bruine
lederen herenhandschoen, bruine Nappa
handschoen. Inlichtingen elke Woensdag
en Zaterdag van 14-16 uur, politiebur.
