Over oorlogskansen
gesproken.
De Vrouw moet
Vrouw blijven...
SOEST.
IN DE HOEK.
SOESTER COURANT
Abonn. per kwart- fi.50 - p. post f 1.75. UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
DINSDAG 6 DECEMBER 1949. BureauVan VVeedestraat 85 - Telefoon 2566 - Giro 126156 25e JAARGANG No. 91-
Wij hebben een schat van een buurman. U
misschien ook. Maar hij houdt zo ontzettend
erg van een praatje. Vooral op die ongeluk
kige ogenblikken, van: „Ik stoor toch zeker
niet?" en: „Zou ik uw grasschaar mogen le
nenja, eventjes maar!" We kénnen dat.
Politiek is specifiek zijn onderwerp, en oor
logskansen zijn „lievelings-gerecht". Wij wa
ren wel genoodzaakt, op ongeregelde tijden
het voor en tegen te overwegen. We dachten
zo, dat het best zou kunnen gebeuren, dat u
ook in zulk een conversatie verzeild raakte.
Daarom hebben we enige gegevens voor u
opgetekend, waarvoor we natuurlijk op an
dere plaatsen ons oor te luisteren hebben ge
legd, dan waar onze buurman gewoonlijk
pleegt te komen.
Russische overheersing.
Is het doel van de Sovjetdruk op het Westen
een dreigende poging tot directe overheer
sing? Gelijk reeds in de Duitse bezettingstijd
bleek, krijgen de Russen op een nog uitge
strekter gebied te kampen met een tekort aan
controle en machtsmiddelen op de bevolking.
Hoe verder zij naar het Westen komen, hoe
hoger het levenspeil en de intellectuele ont
wikkeling van de Europeaan staat. Des te fel
ler en vaster dê verdediging en des te ge
ringer de kans van acceptatie der Sfowjet
denkbeelden. Anders gezegd dus: Indien Mos
kou nog meer Westerse landen binnen haar
machtsbereik trekt, wordt het haast onmoge
lijk om alle naties volgens één beginsel en
in vrede te doen handelen. De ervaringen in
de Balkan- en Donaulanden hebben ons ge
toond, hoe de Sovjets zelfs eeh kleine groep
zwakke Slavische landen niet meer in het
gareel kunnen houden. Men hoeft daarvoor
niet over te gaan tot registratie van alle ge
ruchten van de laatste tijd, doch nuchter zich
houden bij de feiten. Die spreken duidelijk
genoeg van mislukking. En, vragen we, hoe
moet het dan gaan als Moskou ook Duitsland,
Frankrijk en Italië in de hand zou moeten
houden? Het is niet aannemelijk, dat men in
het fraaie Kremlin hieraan ernstig denkt.
Veeleer beoogt men daar de consolidatie van
de bereikte posities en ter beveiliging daar
van de verzwakking der Westelijke Janden.
Het zal elke communist welgevallig zijn, als
we veel praten over onderwerpen als totale
oorlog en totale vrede, en maar kermen en
wanhopenwant dat is het begin van het
verval en zozeer door Stalin begeerde ver
zwakking van onze geestelijke veerkracht.
Militaire deskundigen zijn van mening, dat
Moskou nu niet en in de toekomst niet hoopt,
dat het Frankrijk en Duitsland krijgt te be
sturen, om te proberen of die landen mis
schien toch zo waren te kneden als Polen en
Roemenië, wat al zoveel hoofdbrekens heeft
gekost. Mocht het tot een militair treffen tus
sen Oost en West komen, dan kan de Rus niet
beter hopen, dan dat de strijd op Frans-
Duits grondgebied wordt uitgevochten. En
liefst met atoombommen, want dat alleen
geeft de lang verbeide mogelijkheid tot ver
nietiging van de gehate Westerse cultuur. Een
slag aan de Rijn is dan begrijpelijk.
De Rijnverdedigrng.
Wie „geen vreemdeling is in Jeruzalem"
heeft onlangs veelzeggend met het hoofd ge
knikt, toen in de kranten het bericht ver
scheen van veldmaarschalk Montgomery, die
zo plezierig de Rijn was afgevaren naar Rot
terdam toe. In zijn hoofd woelen verdedi
gingsplannen voor West-Europa, onder de
uitvoering van het Atlantisch Pact. Het plan
van een Rijnfront heeft immers een achter
grond met huiveringwekkende consequenties.
Maar het gaat om de beveiliging van onze
West-Europese beschaving en afweer van de
Oostelijke overheersing (Rusland Aziatisch
blok). Wie over de verdediging praat, moet
eerlijk zijn en zichzelf en anderen niet ver
helen, dat: De verdediging van West-Europa
gebeurt ten koste van de bestaansmogelijk
heid van West-Europa. Elke vermindering
van hulp van buitenaf, c.q. van de U. S. A.,
is en blijft doodgevaarlijk.
Westelijk Europa is in 35 jaar geteisterd door
twee verschrikkelijke oorlogen. De eerste on
dermijnde de Europese maatschappelijke
structuur. De tweede vernietigde een deel van
onze beschaving en van ons bezit. Het cen
trum van de beschaving hier, is steeds ge
weest een gebied belijnd door de rivieren de
Loire, Seine, Rijn en Maas. Andere gebieden
sloten daar dan op aan, t.w. het Iberische
schiereiland, Scandinavië, Midden- en Zuid-
Duitsland, Noord- en Midden Italië. Daar ligt
tot nu toe de kern. West-Europese beschaving
in stand houden eist: deze gebieden een halve
eeuw de kans geven tot ongestoorde ontwik
keling. Niets meer en niets minder. Het voor
gestelde oorlogsfront, met idem zoveel su
per-atoombommen is het zij hoe het zij
zelfmoord. Voor zover het Nederland aangaat,
bestaat er een redelijke kans, dat we, in het
randgebied van Europa, levend uit de slag
komen. De rest, naar het Oosten toe, is dan
een woestenij, bij voorkeur Amerikaans ter
ritoir. Het zal de U.S.A. waarschijnlijk wei
nig interesseren, en de voorspelling is zo
dwaas niet, dat eenmaal Chinezen in de res
ten van West-Europa de baas zullen zijn. Dan
is met recht het aanzien van de aarde ver
anderdWe kunnen critiek uitoefenen op
zulk een gang van zaken, zoveel ons lust, dat
is gemakkelijk. Vragen en proberen bij hopen.
Men kan ook de schouders ophalen. Maar wij
wachten nóg op degene, die eens met betere
plannen komt. Gelukkig, dat wij niet zelf de
gang van de wereld bepalen en dat wij uit
de geschiedenis leren, dat niet door mensen
voorziene moeilijkheden vele zaken ten goede
kunnen keren.
Over heel de wereld wordt de Ameri
kaanse vrouw benijd. Nergens ter we
reld is de vrouw zo onafhankelijk als in
Amerika. Zij zit op de hoogste troon
maar begint die te wankelen?
Toen de eerste Amerikaanse soldaten uit
Europa terugkwamen, sommigen met vrouwen
van over de Oceaan, sommigen met verloof
den die zouden nakomen, maar bijna alle on
uitwisbaar het beeld van de Europese vrouw
in het hart, werd er alarm geslagen in de
kringen, waarin Miss of Mrs America placht
te vertoeven.
De eerste schrik is nu wat voorbij, maar toch
voelt de Amerikaanse vrouw dat er iets be
gint te veranderen. En ze zet zich schrap om
die verandering tegen te houden. Zal het haar
lukken?
Kostbare vrouw.
Het Amerikaanse vrouwentype verschilt in
tal van opzichten van het continentale. Dat
geldt allereerst van het uiterlijk, waaraan
zeer veel zorg wordt besteed en waaraan ka
pitale sommen worden ten koste gelegd.
Alleen aan kosmetische middelen, lippenstift,
rouge, enz., dus het „kleingoed" spenderen de
Amerikaanse vrouwen 700 millioen dollar per
jaar, en wat ze aan sieraden en andere op
schik uitgeven, loopt in de milliarden.
Daarbij komt dan nog de behandeling bij de
kapper, die allerlei ingenieuse vindingen
aanwendt om het haar z'n glans en schoon
heid te doen behouden (en daar behoorlijk,
of onbehoorlijk, voor rekent), de schoonheids
behandeling, kleding, schoeisel, lingerie. Door
dit alles is de Amerikaanse vrouw de best
verzorgde, maar ook de kostbaarste (in let
terlijke zin) vrouw van heel de wereld.
Vele getrouwde vrouwen hebben evenals
haar man een baan. In ieder geval wordt de
vrouw in zaken volkomen met de man gelijk
gesteld, en vindt niemand het vreemd onder
een vrouw als chef te werken. Tot in de
grootste bedrijven toe vervult zij de leidende
functies. Voor vrouwen met een hang naar
emancipatie is Amerika het luilekkerland
al zullen ze ook daar door een extra-grote
concurrentie-rijstebrijberg moeten heen-eten.
Liefde op 't gezicht.
De liefde vertoont in Amerika ook gans an
deer aspecten dan in ons bedaagde Europa,
en zeker kan niet worden gezegd, dat de taal
der liefde in alle landen ter wereld dezelfde
is. Want Amerika maakt zeer zeker een uit
zondering.
Psychologen zullen moeten uitzoeken of het
hier een uiting van onrijpheid of van deca
dentie betreft, maar liefde is in Amerika een
zaak van het uiterlijk, zo geestelijk als licha
melijk. Wat het laatste betreft, spaart de
vrouw moeite noch kosten om zichzelf zo
duur mogelijk te „verkopen". Vanuit het za
kenleven wordt deze trek aangemoedigd
één blik in de advertenties der Amerikaanse
tijdschriften zegt meer dan een diepgaande
verhandeling hierover. En de talloze strips
met verhalen van meisjes, die hun kans mis
sen door „slechte adem", body odour" en der
gelijke onaantrekkelijkheden mogen ons doen
glimlachen, voor het Amerikaanse meisje zijn
ze tragische werkelijkheiddat bewijst wel
het feit, dat jaar in jaar uit op hetzelfde the
ma wordt voortgeborduurd.
Met veel raffinement en soms ook voor
onze Westerse begrippen onbeschaamdheid,
exposeert de Amerikaanse vrouw zichzelf,
maakt zich zo begeerlijk mogelijk. Maar dat
is slechts de etalage. Is het eerste contact ge
legd, dan begint de expositie der „persoon
lijkheid".
Praat in de wolken.
In doorsnee is die imitatie vorstelijk. De
vrouw moet aanbiddings-, begeerte-object
zijn en blijven. Daardoor krijgt men dan een
soort conversatie, die op de keper beschouwd'
ook weer „confectie" is. Kort, ironisch, wrang,
aantrekkend en weer afstotend, een gescherm
met woorden, begrippen, doorspekt met een
bepaald „slang", dat grote slagvaardigheid
en durf eist.
De persoonlijkheid van de man is geheel op
het winnen van de vrouw ingesteld. Hij moet
„mannelijk" zijn, een „he-man" zoals Clark
Gable, het idool der „bobby-sexers" der bak
vissen. Daarom moet hij een pijp roken,
tweeds dragen, zijn schoenen, zijn hoed, zijn
overhemden, zijn dassen, die een Europeaan
kleurenblind maken en daarop hele romans
schijnen te zijn geborduurd, zijn zakdoeken
en zijn portemonnaie, het moet allemaal het
stempel dragen van de mannelijke man.
Het best kwam dit wel tot uiting in een an
nonce vanbroekriemen, waarbij als spe
ciale aanbeveling gold dat, wie déze riem om
z'n middel snoerde, zich „holbewoner" voel
de!
Het is allemaal in de grond der zaak uiterst
primitief en uiterst tragisch. Want achter het
schouwspel van vorstelijk voortschrijdende
en door aanbidders omstuwde vrouwen, van
zichzelf oppompende mannen, is niets dan
een grote leegte. Het massaal aantal echt
scheidingen, en het evenredig aantal psychia
ters, raadgevers, koffiedikkijkers en astro
logen, de „crackpot" religies, waarmee onder
nemende mannen (en vrouwen) hun beurzen
spekken, gevoegd bij de vele gevallen van
abortus, bewijst hoe men zijn levensgeluk
voorbijgeschoten is.
Met loopt voortdurend met het hoofd in de
geparfumeerde wolken, en men kan niet meer
anders, want het ganse levenspatroon is ge
fixeerd. De meisjes worden van hun jeugd
af voorgehouden, de mannen te veroveren en
vooral op te letten, dat hun ridder doorlopend
over een goedgevulde portemonnaie beschikt.
Vele meisjes maken eenvoudig geen afspraak
met jongens zonder auto en met bescheiden
geldmiddelen. Ze hebben geen zin in „een
leven van armoe".
Maar vele Amerikaanse jongemannen hebben
het in Europa anders gezien. Vrouwen, die
opgaan in het gezinsleven, die zorg besteden
aan de maaltijden, inplaats van in een res
taurant te gaan eten, die vreugde hebben in
het opvoeden van kinderen, inplaats van hun
aantal zo klein mogelijk te houden.
Die 's avonds gezellig thuis blijven, inplaats
van een „babj'sitter" te huren en uit te gaan,
of vrienden te vragen voor de eeuwige brid
gepartijen. Die minder geld besteden aan hun
uiterlijk schoon, maar door geluk en levens
vreugd aantrekkelijk zijn.
Amerikaanse mannen en vrouwen missen een.
essentiële voorwaarde voor levensgeluk: ze
kennen het offer niet.
Ze hebben niet geleerd, dat het heerlijker kan
zijn te geven dan te ontvangen.
En nu mogen de Amerikaanse bladen zich
druk maken en de vrouwenorganisaties de
batteren over de vraag, wat er toch loos is
met de Amerikaanse vrouw, het antwoord op
die vraag is al eeuwen geleden gegeven: de
liefde zoekt zichzelve niet!
ST NICOLAAS VERRASTE
1100 KINDEREN.
Uit alle hoeken van ons dorp waren,
niettegenstaande het slechte weer, Zater
dagmiddag de jonge Soestertjes naar
Eemland getrokken om daar door St. Ni-
colaas te worden ontvangen.
Al waren er in het begin meerdere klein
tjes, die ietwat angstig het verloop van
de dingen tegemoet zagen, de gezichten
klaarden spoedig op, toen St. Nicolaas
mededeelde, dat er gelukkig niemand uit
Soest in de zak gestopt behoefde te wor
den.
Toch zou hij de kinderschare hebben
moeten teleurstellen, zo vertelde Sint, als
de Federatie van Buurtverenigingen hem
niet zo goed had geholpen. De goede
man vergat n.l«, bij zijn vertrek uit
Spanje, zijn geldbuidel mee te nemen.
De Federatie leende Sint echter 'n „he
leboel" geld, zodat de kinderen nu niets
te kort zouden komen.
En dit bleek ook. Zij konden genieten
van enkele leuke filmpjes, en bij hef
naar huis gaan ktegen de kinderen van
een der Zwarte Pieten elk een grote zak
vol lekkernijen.
Des avonds was er voor de volwassenen
een groot St. Nicolaasfeest- De heer D^
van Sloten, voorzitter van de Federatie,
heette de aanwezigen welkom, in 't bij
zonder de burgemeester met zijn echtge
note en de afgevaardigden van de buurt
verenigingen en „De Paleisruiters".
De bekende „Zingende Broertjes en Zus
jes' openden het programma met enige
leuke liedjes, waarna St. Nicolaas met
zijn zes Zwarte Pieten arriveerde. St- Ni
colaas hield een pakkende toespraak en
dankte de Federatie en de Soesfer Win
keliersvereniging, die het hem mogelijk
hadden gemaakt Soest te bezoeken en de
jeugd zo rijkelijk te bedelen.
De toneelvereniging „Ons Genoegen"
voerde vervolgens een klucht in vier be
drijven op, getiteld „Moppie", waarom
onbedaarlijk is gelachen en waarvan de
aanwezigen volop hebben genoten. Het
was een goede avond, vol afwisseling.
BELANGRIJKE
INDUSTRIEVESTIGING.
De wenselijkheid om in deze gemeente
te komen tot industrievestiging is meer
dere malen bepleit. Ook in de gemeente
raad is herhaaldelijk op het groot eco
nomisch belang hiervan gewezen en dat
ons gemeentebestuur in deze diligent is,
is herhaaldelijk gebleken.
Thans doet zich een gelegenheid voor een
belangrijke industrie aan te trekken.
De heer E- Kann te Naarden exploiteert
reeds 20 jaar een tricotagefabriek in Gen
nep en het ligt in het voornemen deze
industrie naar hier over te brengen en
hiervoor een moderne fabriek' te bou
wen, waarin direct werkgelegenheid zal
zijn voor ongeveer 70 arbeidskrachten.
Het „goedkope" varkensvlees is van erg
korte duur geweest.
Och, een kind kon wel narekenen, dat
de subsidieregeling voor geslachte var
kens niet vol te houden zou zijn, maar,
omdat we toch op de flacon gaan, maal
den wij er niet om of het eindje leen
beetje vroeger of later zou komen. Bo
vendien sneed het mes aan twee kanten.
Wij hadden goedkoop varkensvlees en de
boeren een extraatje, wanneer zij hun
beesten lieten slachten.
Er zat nog wel een derde kant aan het
geval, de berooide staatscassa, maar wie
daarover nog praat, is een zeurpiet en
een vervelende doordrijver, want laten we
maar aannemen, dat ze het in Den Haag,
waar ze met hun neus boven op onze
geldkist zitten, wel beter weten.
Daar zien ze de zaken nog helemaal niet
zo zwart in. Als onze Ministers zich een
hoger salaris van 20 mille laten aanmeten
en aan de 2e Kamerleden een salaris
verdubbeling geven, vergeleken bij voor
de oorlog, dan kunnen we rustig aanne
men, dat er geen vuiltje aan de lucht
is. i
Neen, wanneer het er inderdaad met 's
lands financiën zo slecht voor zou staan
als sommige vervelende klieren zeggen,
neemt U dan maar gerust aan,
dat onze regeringsmensen wel zouden
voorgaan om alles zo sober en zuinig
mogelijk te doen.
Zij zouden dan zeker geen hogere salaris
sen en toelagen accepteren.
Trouwens, we zien op alle gebied hoe ze
in Den Haag hun best doen en zuinigjes
met de landsgelden omspringen. Aan
ouden van dagen b.v. werd een kleine
toelage, die zij voor de Kerstdagen had
den gevraagd, omdat die mensen het zo
hard hebben, geweigerd. Veronderstel, ze
zouden wel aan de gang kunnen blijven.
Nee hoor, we zullen de suiker een centje
per pond goedkoper maken, ter
compensatie van het naar ik meen
44 cent duurder wordende varkensvlees
en dan mag de burgerij tevreden zijn.
En dat zijn we ook.
Alleen eeuwige haarklovers kunnen mees
muilen en zeggen, dat het een beetje
eigenaardig aandoet, als de regering be
weert, dat wij naar een iager consumptie
niveau moeten en zuinig moeten zijn en
zij tegelijkertijd de salarissen voor zich
zelf niet onaanzienlijk verhoogt.
Neen, ik vind het heel niet vriendelijk
van die mopperaars om te zeggen, dat hef
niet past om de salarissen en vergoedin
gen van de Ministers en Kamerleden met
duizenden te verhogen, als een werkman
nog geen 5 cent opslag mag hebben.
H. OEKMAN-
In het bedrijf werken momenteel 87 per
sonen, waarvan 75 meisjes, aan de fa
bricage van interlock onderkleding en
aanverwante artikelen.
In het uitbreidingsplan van deze ge
meente is toegelaten, dat op gronden, ge
legen aan en nabij de Beckeringhstraat,
industrie kan worden gevestigd.
De heer Kann wenst hiervan twee perce
len te kopen met 'n gezamenlijke op
pervlakte van 2723 vierkante meter, te
gen f2.— per vierkante M-
In de raadsvergadering van a-s. Vrijdag
zal een beslissing over deze grond,verkoop
Worden genomen.
VERKEERSONGELUK.
Vrijdagavond stak de heer O., komende
uit de Vondellaan, per rijwiel de Soes-
terbergsestraat over. Door een met flinke
vaart rijdende auto, komende uit de rich
ting Soesterberg, werd hij aangereden en
tegen het wegdek geslingerd.
Met een ernstige hoofdwonde en een in
gedrukte borstkas werd het slachtoffer
opgenomen en naar het ziekenhuis „De
Lichtenberg" te Amersfoort overgebracht.
De toestand van de heer O. is zeer ern
stig.
OPLICHTER VOORDE RECHTBANK.
D. N. alhier, die zich Vrijdjag voor de
Utrechtse Rechtbank moest verantwoor
den wegens oplichterij en valsheid1 in ge
schrifte, heeft kans gezien de afgelopen
jaren diverse zakenlieden op te lichten,
waarbij hun bedragen varieerend van f 300
tot f4500 afhandig werden gemaakt.
Zo wist hij iemand uit Eindhoven f 500
lichter te maken door hem de overschrij
ving van een patates-frifes-vergunning te
beloven. De man betaalde het geld, doch
de vergunning bleef uit, want N. ha|d
deze zelf niet.
Een banketbakker uit Friesland, die de
zaak te Weert, waar N. werkzaam was,
in huurkoop wenste, moest een zekerheid
stelling van 14500.betalen; het gehele
bedrijf bleek echter verlopen te zijn-
Verder tekende N. huur- en koopcontrac
ten met een valse naam, terwijl hij zijn
relaties door allerlei fantastische verhalen
tot zakendoen wist over te halen.
Mede gezien het verleden van verdachte,
eiste de Officier van Justitie 3 jaar ge
vangenisstraf tegen N.
Uitspraak volgt 16 December a-s-
