Ode aan
Minister Lieftinck.
Brandpunten der
Internationale Politiek.
KERSTFEEST 1949
Industrialisatie
van het platteland,
Meningen van onze lezers.
SOEST.
IN DE HOEK.
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
GESMOKKELDE
HORLOGES VERKOCHT.
Burgerlijke stand.
VRIJDAG 23 DECEMBER 19-19.
25e JAARGANG No. 96-
SOESTER COURANT
Abonn. per kwart, fl.50 - p. post f 1.75.
BoreauVan Weedestraat SS Telefoon 2566 - Giro 126158
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag-
Nog maar weinige uren. Dan zullen de
Kerstklokken weer het feest der geboor
te aankondigen, dan zullen onze ge
dachten weer worden bepaald bij het
grootste gebeuren aller eeuwen, de ge
boorte van Christus.
Hoe vieren wij dit Kerstfeest?
De moderne mens kent er vele manieren
voor. Met kunstzinnig uitgevoerde kaar
ten wordt ons „Vrolijk Kerstfeest' toege
wenst en als men het heel deftig wil
doen, dan staat dat er in het Engels: A
merry Christmas.
Laten we de komende dagen vooral vro
lijk zijn. Laten we maar vergeten, dat
de datum niet zó gunstig valt, dat we er
nog niet een extra vrije dag bijkregen.
Volgend jaar beter.
We gaan Kerstfeest vieren.
Velen zullen trachten met een uitgebreid
diner, besproeid met de meest exquise
wijnen tot de gewenste kerststemming te
komen. Thuis staat de kerstboom in
flonkerende pracht; de kerstrollades
worden klaar gemaakt, het konijn, de
gans of eend worden gebraden en dade
lijk zal de roep van de man: wie heeft
er nog hazen- of konijnenvellen de stilte
van de avond doorbreken.
Feestzalen kondigen grote kerstprogram
ma's aan, doch even arm als men er
in gaat, komt men er weer uit-
Kerstfeestvredesfeest, het feest van
het grote Licht, dat verscheen. Kerstlie
deren zullen weerklinken, men zal weer
zingen van vrede op aarde en de cyni
cus zal even vergeten, dat het met die
Vrede nog niet zo heel best is gesteld,
ook al zal straks de souvereiniteitsover-
dracht voor Indonesië een feit zijn.
Misschien heeft U dezer dagen ook ge
luisterd naar het spel, dat via de raidio
tot ons kwam, het luisterspel, dat mede
duidelijk maakte, hoe moeilijk het voor
de gewone mens is, naar Christelijke be
ginselen te leven; hoe de wereld vaak
van ons schijnt te verlangen, het met ons
geloof op een accoordje te gooien. Mis
schien heeft u medelijden gevoeld met
die geliefde dwaas en wellicht heeft u in
zijn strijd uw eigen strijd teruggevonden.
Ook nu, met het komende Kerstfeest zijn
er vele dingen, die ons van de hoofd
zaak dreigen af te voeren.
De kerstboom moge groot zijn, met grote
feesten en overvloedige maaltijden mo
ge men menen het feest van de geboorte
te moeten vieren, toch is er slechts één
naam, die ons een beter leven verzekert:
de naam van het kind, dat in doeken
gewonden in een kribbe werd gelegd. Hij
is de enige, die ons reeds op aarde de
vrede des harten kan schenken. Als wij
dit geloven, heffen ook wij de Engelen
zang aan, dan kunnen wij juichen en zin
gen ook in de wereld van 1949, die in
de diepste duisternis verkeert.
Hoe weinig zijn wij, moderne mensen,
nog doordrongen van de geweldige bete-
kenis van hetgeen de herders in de vel
den van Efratha ervoeren.
Aan die eenvoudige herders werd immers
het eerst geopenbaard, dat de Zaligma
ker was geboren, de Zaligmaker: Jezus
Christus.
Als wij de zekerheid hebben, dat Chris
tus ook voor ons ter wereld kwam, dan
heerst er in de komende dagen blijdschap
in ons hart, dan kunnen wij dankbaar in
stemmen met de engelenzang, die Gode
de eer geeft.
Het oostelijk deel van Friesland heeft
dus besloten gezamenlijk pogingen aan
te wenden om meer industrieën naar dit
gebied te trekken. Van sommige zijden
wordt dit initiatief om een zgn. „indus
trie-schap" te stichten weinig minder
dan belachelijk gevonden en zelfs heeft
een onzer grootste weekbladen dezer da
gen smalend gesproken over een „strop-
pen-schap". Nu zijn we geenszins voor
standers van geforceerde industrialisa
tie, maar het is totaal verkeerd om bij
voorbaat een verdienstelijke poging in
een bespottelijk daglicht te stellen. Het
zoud-oosten van Friesland is een streek,
die weieens een belangrijk industriege
bied zou kunnen worden. De tegenstan
ders van het industrie-schap zullen vra
gen: Waarom? Er zijn immers geen
grote verbindingswegen, er is geen
steenkool in de buurt, de afstand naar
de havens is vrij groot, en dus, wat
heeft het voor zin om nu juist daar in
dustrieën uit de grond te willen stam
pen?
Daartegenover stellen wij dan de vraag
En Eindhoven dan? En Twente? Zijn
die niet alle twee ontstaan midden in
een arm en half verlaten land, dat des
tijds toen de eerste industrieën er kwa
men,, niet alleen hoegenaamd geen be
hoorlijke verbindingen had, maar waar
bovendien de bevolking op een naar ver
houding laag ontwikkelingspeil stond.
Wij zouden dus zeggen, dat Friesland
minstens zulke goede kansen maakt als
die beide andere streken, die zich onder
invloed van de nijverheid in ieder op
zicht gunstig ontwikkeld hebben.Twente
en Eindhoven zijn thans brandpunten
van de Nederlandse industrie, die wij
in onze nationale economie niet kunnen
missen.
Niet ontkend kan worden, dat er een
groot verschil.bestaat tussen het Friese
plan en de ontwikkeling van Twente en
Eindhoven. In Eindhoven was het een
energieke ondernemer, die zijn fabriek
daar begon, omdat grond en arbeids
kracht er overvloedig en goedkoop wa
ren. In Twente is de geschiedenis anders
gelopen en daar is meer overeenstem
ming met hetgeen thans in Friesland
gaat gebeuren. Het begin van de Twent
se industrie is n.1. eveneens geweest een
streven om de bevolking aan andere in
komsten te helpen dan de landbouw kon
bieden. Het verschil met Friesland is,
dat de bevolking daar geenszins onont
wikkeld of achterlijk is en dat de mid
delen om industrieën te vestigen thans
veel meer gevarieerd zijn dan destijds.
Maar wat er ontbreekt is het doel een
bepaalde industrie te vestigen.
Zonder twijfel is het uitermate dubieus
of bedrijven kunnen worden gesticht al
leen uit sociale overwegingen. De Zui-
derzee-steunwet heeft genoegzaam be
wezen, dat het kunstmatig oprichten
van fabrieken om overtollige bevol
kingsgroepen opte vangen, geen zin
heeft; een gezond bedrijf ontstaat al
leen wanneer er vraag naar zekere ar
tikelen bestaat, die door het nieuwe be
drijf geleverd kunnen worden. De taak
van het industrie-schap zal dan ook
nooit kunnen zijn zelf ondernemingen
op te richten, men moet alleen zor
gen voor het scheppen van wat men te
genwoordig noemt „het industriële kli
maat", d.w.z. dat gezorgd moet worden
voor transportmiddelen, wegen, spoor
wegen, kanalen, enz., die op het moder
ne verkeer berekend zijn, dat industrie
terreinen worden aangelegd en dat de
plaatselijke verordeningen de vestiging
van industrieën aantrekkelijk maken.
Waar in Nederland bewust of onbewust
aan deze voorwaarden werd voldaan,
heeft men steeds industrieën zien ver
rijzen zonder dat daartoe kunstmatige
middelen werden aangewend. Wij noe
men plaatsen als Beverwijk, Waddinv-
veen, Ridderkerk, Deventer, de Veenko
loniën, enz. enz.
Er is echter nog een mogelijkheid om
oostelijk Friesland bijzonder aantrekke
lijk te maken, n.1. door deze streek aan
te sluiten op de nog niet zo lang geleden
aangeboorde aardgasbronnen bij het
Schoonebeekse olieveld.
Ter weerszijden van de grens zijn grote
voorraden van dit vluchtige „mineraal"
in de bodem gevonden en dit gas kan
voor de zuidelijke Veenkoloniën en oos
telijk Friesland dezelfde betekenis krij
gen als het gas van de Staatsmijnen
voor Limburg en Brabant en het hoog-
ovengas in Velzen-IJmuiden. Het trans
port van dit gas over lange afstanden
is geen probleem meer. Van Limburg uit
wordt reeds bijna geheel Brabant van
gas voorzien en in Amerika is sinds
Augustus van dit jaar een pijpleiding in
werking, die niet minder dan 2900 km
lang is en die het aardgas vervoert van
Texas naar New-York. Men begint ook
reeds pijpleidingen te maken van alumi-
niumbuizen, zodat geen grote aankopen
aan staal behoeven te worden gedaan.
Wanneer men zorgt, dat de gebieden,
waar men industrieën wil aantrekken,
overvloedig en goedkoop gas kunnen
krijgen, is een der belangrijkste voor
waarden geschapen om de vestiging van
fabrieken uit te lokken. Goedkope ener
gie en intelligente arbeidskrachten zijn
beide noodzakelijk om een industrie op
te bouwen, die hoogwaardige producten
aflevert. Als het Rijk, de provincie en de
gemeente dan tegelijk zorgen, dat aan
alle andere behoeften van industrieves
tiging voldaan wordt, zal de industrie
zeker niet op zich laten wachten en be
hoeft men niet bang te zijn voor een
„stroppenschap"
Strakjes is dit goede jaar weer,
Zo gezegd: verleden tijd,
Daarom even op de valreep,
Mijn beste vriend een lied gewijd.
In de afgelopen maanden
Heb ik vaak z'n naam genoemd,
Is er eig'lijk één minister
Zo berucht en zo beroemd?
Nu is er met de belasting
Iets bijzonders aan de hand.
Volgens Zijne Excellentie
Is er grote achterstand.
Groot' en kleine geldbedragen
Dienen strakjes nog betaald.
Dit wordt volgens de minister
Langzaamaan weer ingehaald.
Zó lang zijn we schuldenaren
Van het Nederlandse rijk,
Daarna zijn we, volgens Lieftinck,
Met die schulden weer gelijk.
De Minister wil wel wachten
Tot de tijd wat beter wordt;
Soepelheid wil hij betrachten
Want de burger komt tekort.
Inderdaad, Minister Lieftinck,
»t Zij volkomen toegestemd,
Als 't zó doorgaat, Excellentie,
Staan wij allen in ons hemd.
Von Mansteins houding scherp ver
oordeeld- Proces met achtergrond.
Aan de vooravond van Stalin's 70e
verjaardag- Geschenken-stroom-
Wijs besluit van bezettingsautoritei
ten in West-Duitsland. Geen nieuw
adelarendom. Waarop zal precai
re Jeruzalem-kwestie uitlopen? In
Syrië staatsgrepen aan lopende band.
Na een voorarrest van vier jaar heeft
Von Manstein aan het slot van een pro
ces, dat zo slepend was, dat 't overgrote
deel van het wereldpubliek er al lang
geen belangstelling meer voor koesterde,
tot ontsteltenis van de oude vechtjas,
achttien jaar tegen zich horen eisen.
Deze uitspraak van het Brits Militair
Gerechtshof is er een met een achter
grond. Midden in een periode van Rus-
ïand-verguising hebben de Engelse rech
ters niet geschroomd om voor het over
grote deel in de Sovjet-Unie gebeurde
oorlogsmisdaden scherp te laken. De
houding van vele vooraanstaanden in het
Engelse politieke en militaire leven, is
door de eindphase van dit proces scherp
aan de kaak gesteld.
Zonder zelfs maar te willen suggereren
dat bij de heren rechters een zweem van
bijbedoeling aanwezig was toen zij zich
opmaakten voor het vormen van hun oor
deel, mogen wij ons afvragen of de re
actie in Moskou ook maar enigermate
welwillend is geweest bij 't vernemen van
dit gedane recht over het door hun men
sen geleden onrecht.
Hoewel een dergelijke reactie evenmin
onlogisch als onwelkom zou zijn, mag
zij niet worden verwacht- De Kremlin-
politiek blijft grenzeloos zelfgenoegzaam
en speelt de verdrukte onschuld.
Indachtig de toon, waarop Wisjinski, bij
zijn terugkeer uit Lake Success, te Pa
rijs sprak over de juist beëindigde As-
semblée der V.N-, is op internationaal
politiek-terrein niets goeds van Rusland
te verwachten. De rode machthebbers
zijn verbitterd.
Terwijl de versterking van het Russische
blok door de rode overwinning in Chi
na geen merkbare verbetering in de stem
ming der Russen teweeg heeft kunnen
brengen en de bedevaart zowel van Mao
Tse Toeng als van de Oostduitse premier
Ullbrïcht geen glimlach kon afdwingen,
koestert niemand meer enige hoop, dat
zelfs Stalin's zeventigste geboortedag een
mildere politieke stemming kan veroor
zaken.
Met schrik realiseert men zich, bij het
vernemen van het geschenken-lijstje, wat
er dan wél nodig is om Stalin en de zij
nen tevreden te stellen. Behalve immers
de niet te onderschatten stroom tastbare
cadeaux alleen reeds vijftien wagon
ladingen uit arm China staan er be
paalde, niet direct tastbare presentjes op
de lijst, die Stalin reden tot tevredenheid
zouden mogen geven. Wij denken aan
de kleine portie uranium door Franse
arbeiders aangeboden met de belofte,
dat de opbrengst van „hun" Franse
uranïummijn nooit zal worden aangewend
tegen de Sovjets. Zolang deze stemming
leeft onder arbeiders, maar dan ook in
de landen van het westen, mag van een
soort angst-psychose alleen weinig wor
den verwacht.
Het besluit der bezettingsautoriteiten van
West Duitsland om de Duitsers zomin
toestemming te geven tot oprichting van
een eigen l eger als van een soort West-
Europese brigade, wijst er anders op, dat
men wat over de te laken angst heen
groeit.
Hoe wijs dit besluit is geweest, bleek
eerst recht uit de woede van de Duitse
communist Max Reimann, die zich niet
ontzag om, naar aanleiding van Ade-
nauers bewering, dat hij nooit de oprich
ting van een nieuw Duits leger had voor
gesteld, de West-Duitse-regering 'n Ma
rionetten-regering te noemen.
Het besluit ten opzichte van dit niet
reeds weer gewenste adelarendom moge
enerzijds wat internationale spanning heb
ben weggenomen, het weinig wijze besluit
der V.N. ten opzichte van Jeruzalem
bracht er een andere en zo mogelijk gro
tere voor in de plaats.
Het valt nog moeilijk te bezien, waarop
deze precaire kwestie, waarin zomin Is
raël als de Arabische Staten van wijken
weten op zal uitlopen, maar wel is het
te betreuren, dat juist in de Kersttijd
weer zoveel beroering in het Oosten
gewekt.
Naast de penibele beheerskwestie Jeru
zalem trok de nieuwe staatsgreep in
Syrië, de derde m negen maanden, nau
welijks de aandacht. Niettemin zou die
aandacht de moeite lonen, al ware het
slechts te constateren hoe actief de mili
tante Arabische leiders nog altijd zijn.
Geachte Redactie,
Naar aanleiding van het verschijnen hier
en daar van publicaties (ook in Uw blad)
over „praeparaten van Van Leeuwen",
over „kwakzalverij'' en zelfs „misdadig
heid", acht ik het ogenblik gekomen,
hiertegen een vlammend protest te laten
horen.
Ditmaal niet op grond van horen zeggen
of verwijzende naar slecht of helemaal
niet op de hoogte zijnde collegae, maar
enkel en alleen op grond van een ruim
2-jarige ervaring, waarbij de werkzaam-
zaamheid van ongeveer 27000 (zeven en
twintig duizend) ampullen kon worden
gecontroleerd.
Daar ik, eenmaal gefascineerd door de
werkzaamheid en daardoor bekend ge
worden met de gedachtengang van de
heer Van Leeuwen, de ontwikkeling van
de verschillende praeparaten vanaf het
begin meemaakte en van de gang van
zaken van De Sphinx geheel op die.
hoogte ben, acht ik' mij beter tot oorde
len bevoegd dan momenteel wie dan ook
in Nederland-
Tot nu toe zijn de volkomen nieiuwe
principes, waarop de therapeutische wer
king van de vrij uiteenlopende praepa
raten berusten, nog niet algemeen be
kend. Dit op zichzelf is niets bijzonders,
wanneer hier sprak'e is van iets geheel
nieuws- Voorbeelden genoeg zijn aan te
halen om aan te tonen, dat ieder nieuw
principe aanvankelijk is verguisd en tot
nu toe is het niet nodig geweest hiertegen
te protesteren- Maar nu de meest grove
leugens en verdachtmakingen de wereld
in worden geslingerd, kan mij, als op
recht bewonderaar van deze nieuwe mo
gelijkheden, die „cri de coeur" niet wor
den verweten. i
Het is mij bekend, dat overal geroepen
wordt om publicaties en dan Van Leeu
wen kwalijk wordt genomen, deze prea-
paraten niet te hebben voorgelegd aan
grote klinieken en bekende onderzoekers.
Weet men dan zo zeker, dat dit niet is
gebeurd? Helaas weet ik wel beter,
maar de weerstanden, die moeten worden
overwonnen, zijn dermate groot, dat zelfs
publicaties en ruimere onderzoekingen
misschien nog wel enige tijd op zich zul
len laten wachten.
Niets zou mij liever zijn dan de resulta
ten en onderzoekingen, in een klein
huis begonnen, nu uitgaande van een goed
geoutilleerd laboratorium, van de daken
te schreeuwen, maar tot op heden is „re
clame" verre van ons gebleven.
Wil men Van Leeuwen en zijn medewer
kers tot grootscheepse reclame aanzetten,
dan moet men vooral doorgaan met schel
den en verdachtmaking, heus, dan krijgt
men hen er toe zalen af te huren en in
het openbaar datgene fe vermelden, wat
zeker belangrijk genoeg is om de weg
te wijzen tot het helpen van -diegenen,
die nu slechts weinig of niet geholpen
kunnen worden.
Een eerlijk onderzoeker of uitvinder is
geen wondermens, maar laat men inzien,
dat het wel eens mogelijk zou kunnen
zijn dat zelfs in Holland iemand kan
bestaan, die door zijn bijzondere gaven
tot meer in staat is dan soms zelfs een
professor.
M- BROUWER, Arts,
Bilthoven.
Wanneer U aanstonds de kaarsjes in uw
Kerstboom aansteekt, buiten de sneeuw
valt (of niet valt), moeder in de keuken
de Chocolademelk aanmaakt en de kin
deren een beetie ruzieën om het plek
je onder de boom, dat ze door een ander
bezet zien, hangt er, ondanks de gewone
geluiden uit de keuken en het dagelijks
gekrakeel van de jeugd, toch een andere
stemming in onze woning dan anders.
Een stemming, waarin we meer kunnen
verdragen dan gewoonlijk en waarin we
de dingen niet zo akelig precies zien als
de andere 364 dagen van het jaar. Zelfs
de ergste rabauw en de hij of zij met de
grootste mond is op Kerstavond een
beetje ïngetoomder dan gewoonlijk.
Het is het wonder van het Kerstfeest,
dat zelfs de meest geharde wat meer
doet meeleven en meer bevattelijk maakt
voor het leed van anderen; dat iedereen
op die avond doet denken aan mensen en
dingen, die, zo hij er in de 364 an
dere dagen al eens aan denkt, toch niet
tot hem of haar doordringen.
Op Kerstmis denken wij vooral aan de
afwezigen, misschien ergens op zee, mo
gelijk voor een werkkring in een ver
land, of ergens in de tropen. Wij denken
vooral op deze avond aan wie ons ont
vielen. -die vorig jaar nog daar zaten.
Voor de families, die een dierbare mis
sen, is het een harde avond, omdat juist
een avond als Kerst ons het schrijnend
gemis meer doet gevoelen.
Deze mensen wens ik uit het diepst van
mijn hart sterkte en kracht toe en ik
hoop, dat Kerstmis 1949 voor hen een
Kerst mag zijn, waarop zij „Vrede" zul
len vinden en dat zij het „waarom?'"
kunnen wegdringen.
Mensen, ontsteekt aanstonds uw kaars
jes. Laat het echter niet een gedachten-
loze handeling zijn, maar hoop bij ieder
kaarsje, dat gaat branden, dat er meer
licht gaat schijnen in de harten der ver
doolden, die de grote betekenis van het
Kerstfeest niet kunnen of willen begrij
pen, die niet beseffen, dat er alleen 'n
heerlijk gelukkige wereld kan bestaan,
wanneer wij er allen van doordrongen
zijn, -dat wij daarvoor nodig hebben:
Vrede op aarde, in de mensen een wel
behagen. H. OEKMAN.
GRONINGER VERENIGING
OPGERICHT.
Tegen Dinsdagavond was door enige ini
tiatiefnemers een vergadering belegd in
de zaal Rheoboth aan de Buntweg, met
het doel te komen tot de oprichting van
een z.g- Groninger vereniging.
De oproep in ons blad was oorzaak, dat
veel Groningers aanwezig waren, terwijl,
op verzoek der initiatiefnemers, ook het
bestuur van de Amersfoortse Groningse
Vereniging „Gruno" present was.
Na een gezellige bespreking van doel en
streven van 'n dergelijke vereniging, ble
ken velen enthousiast en bereid tot de
vereniging toe te treden, tot de stichting
waarvan dan ook werd overgegaan.
In het voorlopig bestuur werden gekozen
de dames Van Erp en Hooi werf en de
heren Wildeboer. Schoenmaker en Bos.
Aangedrongen w-erd de nïet-aanwezige
oud-Groningers, waarvan Soest er zeer
velen telt, aan te sporen eveneens tot de
vereniging toe te treden, opdat ook onze
gemeente spoedig een bloeiende Gronin
ger vereniging rijk zal zijn.
KERSTFEEST NED. VER
VAN HUISVROUWEN.
Te Baarn, in hotel Zeiler, werd Maan
dag j.1- door de Ned. Ver. van Huisvrou
wen het Kerstfeest gevierd. Hiervoor wa
ren de Huisvrouwen uit Baarn en Soest
bijeengekomen. Nadat de presidente deze
feestelijke bijeenkomst geopend had en
enige mededelingen van zakelijke aard
te berde had gebracht, werd 't woord
aan Mevr. Aline Marcus gegeven- Deze
verdeelt haar programma in 2 delen;
voor de pauze 't meer ernstige genre,
daarna het lichtere. Spr. begint met 'n
Middeleeuws gedichtje voor te dragen
om voort te gaan met enige bekende
rijen uit de Gijsbrecht van Amstel van
Joost van de Vondel- Dan passeren eni
ge zeer fijne gedichtjes de revue, „Die
mijn's harte en vrede zijt" van Jacqueline
v. d. Waals en enige gedichten van Hen
riëtte Rolandt Holst en Van Duinkerken.
Het koor. o.l-v. Mevrouw Haasse en ge
accompagneerd door Mej- Helling, wis
selde het programma van tijd tot tijd
af. Na de pauze zingt 't koor enige door
Mevr. Haasse gecomponeerde liederen en
draagt Mevrouw Marcus enige proza en
gedichten voor, o.m. een Kerstvertelling
van Selma Lagerlöff en een Iers Kerst
verhaal. Tot slot speelt Mevrouw Haasse
nog enige piano-soli en eindigt het koor
met Stille Nacht, Heilige Nacht".
Mevrouw Braat brengt vervolgens harte
lijk dank aan alle medewerkenden van
deze middag en hiermede wordt dan de
ze laatste bijeenkomst in 1949 besloten.
Een woord van bijzondere dank komt
Mevr. Haasse wel toe, die met zoveel
ambitie in zo'n korte spanne tijds 't koor
heeft weten op te voeren tot hetgeen
het deze middag heeft weten te bereïkén.
In de zitting van de Politierechter te
Utrecht werd Maandag opnieuw de zaak
behandeld tegen J. M. alhier, wien het
voorhanden hebben en te koop aanbieden
van gesmokkelde horloges ten laste was
gelegd.
Rekening houdend met het over verdach
te uitgebrachte rapport, alsmede het
feit. dat op ruime schaal handel is ge
dreven in deze smokkelwaar, eiste de Of
ficier van Justitie tegen M. 3 maanden
gevangenisstraf. De politierechter maakte
er een voorwaardelijke veroordeling van
met een proeftijd van 3 jaar.
GEBOREN. Ferdinand Tohannes Maria,
z. v- W. C. Th. Jacobs en J- M, Buiten
dijk, Leeuwerikweg 5- Geertruida Hermi-
na Henkrida, d. v- H. Klein en G. B.
Pauwels. Hartweg 20a. Gerda, d- v. E.
van Geijtenbeek en H- J- P. Meesters>
Korte Hartweg 31- Hans Marius, z. v.
W. J. van der Hurk en H. M. E. Ober-
liesen. Hildebrandlaan 2. Hendrika Ge-
rarda, d. v- P. A. van Doorn en G. Kaats,
Oude Utrechtseweg 43- Cornelia, d- v.
G. Koelewijn en J- Steinfort, Laanstraat
37. Geurt André, zoon van A- Groene-
steijn en M. Muis, Nieuweweg 65- Job,
zoon van J. la Rivière en M- Bosma, v.
Straelenlaan 30. Gijsbertus Everardus
Hendrikus, zoon van J. B. Onwezen en
H. E- v. d. Deijssel, Emmalaan 3. Pe-
tronella Wilhëlmina. dochter van W'.
Smink en P. v- d. Hoed, Lange Brink-
weg 39.
ONDERTROUWD. W- Ververst, 32 jr.,
winkelier en E. I- Pritschke, 22 jr.,
Nieuwstraat 18. G- J. van Velzen, 27 jt.,
mach. houtbew.. Beukenlaan 64 en A. van
Essen, 26 jr., Kerkpad Z.Z. 14.
OVERLEDEN. Hendrik Altena, 67 jr.,
geh. m- M. Kuijper, Schoolstraat 62.
Maarten Krap, 73 jr-, geh. m. K. de Jong,
Stadhouderslaan 33. Gerardus A- J. v. d.
Leur. 68 jr., geh. m. O. J. Humel, Stad
houderslaan 49. Naatje van Groot Bat-
tavé. 89 jr., wed. van K. J. Schaap, Duin
weg 6.
