44
Blik in de toekomst.
Brandpunten der
Internationale Politiek.
Zonderlinge
toestanden in België.
Negentien-vijftig.
SOEST.
IN DE HOEK.
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
8
VRIJDAG 6 JANUARI 1950.
26e JAARGANG No- 2-
SOESTER COURANT
Abonn. per kwart, f 1.50 - p. post f 1.75.
bbs Vbxs Weedestraat SS Telefoon 2566 - Giro 126156
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
Tot het gilde der kaartlegsters en psy-
c(ho-xnetristen horen we niet, maar
daarom mogen we toch wel eens gras
duinen op het terrein van de manipu-
lerenden met ei en koffiedik. Het
lijkt vrij ongevaarlijk, want of ie het
mis hebt, of dat je raak schiet, de
klanten blijven. En onder die klanten
zijn er lang niet de eerste de beste.
Een groot persagentschap liet zich
vlak vóór de jaarwisseling vertellen
door zo'n waarzegger, dat het Franse
kabinet het iaar 1950 niet zou halen
en natuurlijk kwam er ook weer een
bekend staatshoofd te overlijden; wie
hebben ze er veiligheidshalve niet bij
gezegd. Helaas voor de waarzegger
leeft Bidaults kabinet op het ogenblik
nog. Of dat helaas'' ook voor Frank
rijk geldt? En wie of dat staatshoofd
wel mag zijn?
Nu is het per slot van rekening heel
natuurlijk dat staatshoofden ook eens
een keer overlijden, maar en nu
gaan wij achter het koffiedik zitten
zouden er ook kansen bestaan, dat in
de komende tijden staten hun bestaan
als zodanig eindigen? Misschien zullen
ze nog wel worden genoemd onder
hun oude naam, maar in werkelijkheid
worden ze ingelijfd bij een van de
twee grote usurpators van deze tijd.
De mensen, die hierbij niet van halve
maatregelen houden zetelen in het
Kremlin en als Washington sedert de
hulp aan Turkije en Griekenland niet
stelselmatig hulp aan Europa was blij
ven bieden, zou het er hier in het
Westen waarschijnlijk anders uitzien
dan nu. In de eerste plaats econo
misch, maar ook politiek en militair
hebben deze contreien zich geconcen
treerd tot een gordel, die vooreerst
Rusland van zijn expansie naar het
Westen wel zal doen afzien. Een
staatshoofd mag hierbij misschien ko
men te overlijden, de landen zullen
hun eigen leven wel blijven leven, zij
het ook, dat ze elkaar wel wat van
hun souvereiniteit zullen moeten afgeven-
Waar zo de zaak er aan de Atlan
tische zijde van de w erelid er dus
wel vrij rustig bij staat, aan de kant
van de Pacific is dit wel allerminst
het geval- Het nieuwe China zullen we
wel meer als een bondgenoot dan als
satelliet van Stalin moéten zien; de
communisten hebben er naar het lijkt
uitgestrekte gebieden vast in handen
en China is op weg, met zijn vier en
een half honderd mïllioen zielen, dat
is meer dan twee keer het aantal van
de hele Sovjet-unie, in Azië de plaats
in te nemen, die Moskou inneemt in
Europa. Is het te verwonderen, dat
de jonge staten aan de rand van dti
gebied onder zware idruk staan? Zowel
van buiten af als van binnen uit?
De jonge staat Viet Nam, het eerst
aan bod bij een eventuële opmars
over de grenzen van de Chinezen,
heeft geen innerlijke kracht-
De keizer heeft z'n gezag ontvangen
uit de handen van Frankrijk, niet uit
handen van het volk. En de rest van
deze randgebieden? Zeker, de regerin
gen van India, Pakistan, Birma, Siam,
Indonesië wortelen dieper, maar men
moet niet vergeten, dat deze regeringen
zich geplaatst zien tegenover een el
lende en een armoede van de volks
klassen, die het rijp maken voor het
communisme. Misschien op het ogen
blik nog niet, maar wel later als de
jonge en onervaren leiders en ook het
gebrekkig uitgeruste productie-apparaat
van die landen niet in staat zullen
blijken aan de, overigens gerechtvaar
digde, verlangens van het volk te vol
doen. Deze nieuwe landen economische
hulp te verlenen en ze staatkundig
sterk te maken is geboden, maar waar
blijft deze?
West-Europa zou hier een belangrijke
rol kunnen spelen als schakel tussen
de V.S en de nieuwe landen. De V.S.
bedruipen hoofdzakelijk zichzelf. De
in- en uitvoer bedraagt een twintigste
deel van het nationale inkomen! en
Ik heb eerst wat moeten wennen
Aan zo'n keurig rond getal,
Maar toch ben ik wel nieuwsgierig
Wat dit jaar ons brengen zal.
Twee en vijftig lange weken
Hebben wij weer voor de boeg.
Hebt U zich ook voorgenomen:
Nu de handen aan de ploeg?
Ja, zo zijn wij, kleine mensen,
Onze wil is dikwijls goed.
Maar wat hebben we aan plannen?
't Is maar of je het ook doét.
En dan zult U met mij zeggen:
Wat komt er eig'lijk van terecht;
Door de groten in de wereld
Wordt nog steeds elk pleit beslecht.
Toch, we moeten het proberen,
Ook uw. taak ligt voor U klaar.
Kijk, zo moeten we beginnen
Ook weer in het nieuwe jaar-
Met een beetje meer vertrouwen
In ons zelf en iedereen,
Volgens Koninklijke opdracht,
En de handen vast ineen.
men weet er nauwelijks weg met de
producten, die Europa moet leveren
om zijn dollar-leverantie te betalen.
Als die, door Ide V.S- nauwelijks ge
accepteerde stroom goederen zich eens
richtte naar Oost-Azië, waar de men
sen er mee geholpen zouden zijn? De
hele Marshall-hulp kost de V.S. on
geveer evenveel als een dag oorlogvoe
ren. Als men op die manier een
communistisch opdringen en Idaarmee
een onherroepelijke derde Wereldoorlog
kon verhinderen, zou het geld dan niet
evengoed zijn rente opbrengen?
De wereld danste haar Nieuwjaars-
dans. Is de gewone man beu
of horende doof voor sombere
klanken? Bevin schrijft geschie
denis door voorgenomen erkenning
van rood China. De Indische
Oceaan zwaartepunt der interna
tionale politiek. Amerikaans Con
gres gereed voor verbeten strijd
om Truman's beleid.
De wereld heeft gedaverd van feest
vreugde aan het begin van 1950 en
de vooraanstaande politieke leiders gre
pen hun kans om te trachten, on
der invloed van het plechtig moment,
hun stellingen ingang te doen vinden.
Vraag ons niet waarom die feestvreug
de in Duitsland, Moskou, Londen of
New-York zo groot was-
Als wij u een bloemlezing zouden
voorleggen van uittreksels uit de le
zingen der grootmachtigen, zou deze
alleen maar een bewijs leveren van de
verdeeldheid. Wiliswaar hoorden we zo
nu en dan een toontje van goede
wil, maar over het algemeen was het
een officieel tandengeblikker. Zou die
vreugde van het volk dan kunnen be
tekenen, dat onder hen niet leeft wat
hun leiders zo gespannen bezig houdt?
Misschien. Mogelijk is men het ge-
politiseer beu en kan men daarvan
slechts getuigen in een soort orgie van
hossende lol.
Het kan natuurlijk ook zo zijn, dat
de gewone man, horende doof is voor
al die klanken van ernst en geladen
heid en alleen daarom maar z'n ge
wone leven leidt, waartoe dan waar
schijnlijk een dosis „gepaste pret"
hoort in de Oudejaarsnacht-
In beide gevallen een veeg teken.
De Engelse koning deed der traditie
getrouw, op Nieuwjaarsdag de lintjes
ferm regenen. In het Lagerhuis kwa
men er ook nog al wat terecht in
de rijen van Labour- Deze arbeïders-
edelen zullen nu in het Lagerhuis het
veld moeten ruimen, waardoor er, ter-
wille van hen, tussentijdse nieuwe af
gevaardigden moeten worden gekozen.
Voor het overige, de Engelse politici
hadden wel iets anders aan hun hoofd
dan dansen op Trafalgar Square en
Pïccadilly Circus. Zowel de speeches
van Attlee als van Churchill waren,
hoewel niet somber, dan toch verheten.
Churchill verwacht van 1950, dat het
in de toekomst zal worden beschouwd
als 'n keerpunt in de geschiedenis, ter
wijl Attlee opwekte tot de energie,
nodig om werkloosheid en haar ge
volgen te 'bestrijden.
Doelden beiden op Engelands voorne
men om het nieuwe China officieel
te gaan erkennen? Ongetwijfeld doen
Bevin en zijn regering daarmede een
stap van geschiedkundige betekenis en
wellicht menen zij dit te moeten doen
uit economische noodzaken- Zo ver
zekerd was men in Londen van de
noodzaak der manoeuvre, dat naar
het gevoel van velen, Amerika eerder
ddardoor van haar half en half ken
baar gemaakte voornemen om Formo-
sa tegen de roden te gaan verdedigen,
afzag, dan door de redenen, die men
er in Washington voor aanvoert.
Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Bern-
hard en het Nederlandse Smaldeel,
bestaande uit het Vliegkampschip Ka-
rel Doorman, de Kruiser Jacob van
Heemskerk en het Fregat Johan Mau-
rits van Nassau brengen aan West-
Indië en Zuid-Amerika een bezoek.
Luchtfoto van het Smaldeel terwijl dit
langs de Zuidkust van Engeland op
weg is naar de Nederlandse Antillen.
Niettemin blijft het natuurlijk moge
lijk, 'dat de Amerikanen op het nip
pertje hebben ingezien, zonder beïn
vloeding van Londen, dat steun a&n
Tsjang Kai Tsjek door vele landen in
het verre Oosten, als een imperialis
tische tactiek kan worden aangemerkt.
Washington heeft b.y niet kunnen ver
hinderen, dat ook India, dat voor
zichzelf heeft bewezen niets van het
communisme te willen weten, het
rode China als een der eerste lan
den na Rusland, erkende. Terecht
merkte Minister Spender van Australië
dan ook op, dat het politieke zwaar
tepunt hoe langer hoe meer van de
Atlantische naar de Stille Oceaan ver
legd wordt.
In deze sfeer gaat het Amerikaanse
congres debateren over Truman's bui
tenlandse politiek.
Met het oog op de congresverkiezin
gen aan het einde van dit iaar zul
len de Republikeinen een politiek
voeren van „alles of niets". De op
positie zal Truman's Amerikaanse be-
invloedingstactiek aan de kaak stellen
en een heftige strijd moet worden ver
wacht.
In tegenstelling met Trumans persoon
lijk nadrukkelijk verzoek, stond sena
tor Vandenburg veel te vroeg van 'n
ernstig ziekbed op om voor de De
mocraten partij te kunnen geven en
riep de pers reeds bijeen om Tru
man's buitenlandse politiek nogmaals
met klem te verdedigen.
Niettemin blijft het ïsolationnisme de
kop opsteken en onder invloed van
de financiers der Republikeinse partij,
doet het dit heftiger idian na de oor
log ooit het geval was-
Slechts enkelen in het kamp der op
posanten en wel de meer liberalen,
zien met bezorgdheid ideze ontwikke
ling der dingen aan-
Wij, in het Westen, zijn bij dit al
les wel heel erg geïnteresseerd én
wij mogen ons wel in ernst afvragen,
waar wij straks eventueel aan toe zijn.
Het is een geschiedenis, die lijkt op het
verhaal van de tien kleine negertjes
"Een Belgische confectiefabriek kon ëen
groot aantal meisjes en vrouwen gebrui
ken en daar er enkele honderden vrou
welijke werklozen in de omgeving inge
schreven stonden, deed de directie een
oproep via de arbeidsbeurzen. De op
roep had succes, want in totaal meldden
zich 353 arbeidskrachten. De meisjes
werd goed-betaald werk aangeboden,
waarvoor ze eerst gedurende korte tijd
een speciale opleiding zouden krijgen en
ook in die opleidingstijd zouden ze be
hoorlijk betaald worden. Maar 154 van
de meisjes zagen al dadelijk van het
werk af, toen ze de condities vernomen
hadden, zodat er nog 199 overbleven.
Deze zouden op een der volgende dagen
zich melden op de fabriek, maar 36 ver
schenen er niet, dus schoten er nog
163 arbeidskrachten over. Het was een
goed georganiseerde fabriek, die zijn
personeel altijd geneeskundig laat on
derzoeken en ook de groep nieuwe
krachten kwam voor de dokter, waarbij
er niet minder dan 83 afvielen. Toen wa
ren er nog 80. En deze werden dan aan
genomen om de volgende Maandag te
beginnen. Edoch, op die Maandag bleven
er weer 25 weg, zodat er tenslotte niet
meer dan 55 vrouwen en meisjes aan
het werk gingen. En dat was nog te
veel, want in de loop van de eerste week
verlieten nog 30 van hen de fabriek, zo
dat er in feitelijke dienst bleven 25 van
de 353 werkzoekenden, die zich aange
meld hadden.
Men schrijft dit voor een deel toe aan de
al te royale sociale wetten in België. In
de industrie, maar ook in de huishoude
lijke beroepen laten vrouwen en meisjes
zich daardoor voor korte tijd als werk
zoekende inschrijven. Als ze maar korte
tijd ergens in loondienst zijn geweest,
komen ze dadelijk voor werkloosheids
ondersteuning in aanmerking. Vrouwen
gaan bijv., nadat ze zich hebben laten
inschrijven bij de arbeidsbureaux, een
weekje bij elkander z.g. als dienstbode
werken. Vervolgens geeft de ene vrouw
aan de ander een verklaring, dat de be
trokkene bij haar in dienst is geweest
en haar ontslag beeft gekregen. Het ge
volg is, dat beide steun kunnen gaan
trekken. Bij de mannelijke beroepen is
dat ook mogelijk en daardoor zijn er tal
van officiële werklozen, die niet te be
schouwen zijn als bonafide arbeids
krachten. Het loopt nu zo de spuigaten
uit, dat maatregeelen zullen worden ge
nomen om deze uitwassen te kunnen
bestrijden. Daarna zal het werkloos
heidscijfer in België wel dalen!
-8^ -
'■T.rï.
GEEFT UW BLOED.
Op Vrijdag 3 Februari zal door het
Ned. Rode Kruis in onze gemeente
wederom een bloedplasma-avond wor
den georganiseerd. De .directie van het
Sanatorium „Zonnegloren", waar de af
name zal geschieden, heeft weeir baar
volle medewerking toegezegd.
Soest is tot nu toe nog maar zeer pover
uit de hoek gekomen en heeft zich ver
beneden haar stand van 2200Ö inwo
ners gedragen. Steeds meer hebben de
ziekenhuizen bloedplasma nodig. De hos
pitalen in Indonesië hebben er dringend
behoefte aan. Als er in kleine dorpen in
onze omgeving bloedpLasma-avonden
worden georganiseerd, dan geven zich
honderden op. Waarom in Soest met veel
moeite een 100-tal?
Komt inwoners van Soest, dit is een
erezaak; dat half litertje bloed daar
zult u niets minder van worden.
Denkt nu eens een keertje niet aan
u zelf, maar aan een ander, een lij
dend medemens. Doe het uit dank
baarheid voor de u geschonken ge
zondheid.
Wacht niet te lang met u op te ge
ven; er is voordien nog zoveel te
regelen.
U kunt zich tot en met 16 Januari
opgeven bij onderstaande adressen:
Verkeershuis V-V-V., Van Weedestraat
4, Tel. 2886; H- de Graaf, Soesterberg-
sestraat 34, Tel- 2629-
Op te geven: Naam, adres, geslacht,
leeftijd, behandelende geneesheer.
Doe het nu direct even.
Leden van de bloedtransfusiedienst
moeten zich niet opgeven.
NED. VROUWEN ELECTR- VER.
Voor een volle zaal hield zuster Meij
boom, namens de voorlichtingsdienst
van de algemene Psychiatrische inrich
tingen, een lezing in het gebouw „Re
ligie en Kunst". Nadat de vioe-voor-
zitster, Mevrouw T. van Ooij-v- d.
Horst, alle aanwezigen een hartelijk
nieuwjaar had toegewenst, gaf zij het
woord aan Zr. Meijboom- Het onder
werp van haar lezing luidde: Hoe
staan wij tegenover onze geesteszie
ken". Ten aanzien van deze verpleging
bestaan nog tal van misverstanden en
wanbegrippen, die alleen door gesta
dige voorlichting en persoonlijk con-
tect uit de weg kunnen worden ge
ruimd. Door verschillende voorheelden
toonde Zuster Meijboom aan, hoe uit
zware ongeneeslijke geesteszieken, zo
wel mannen als vrouwen, deugdelijke
arbeiders en arbeidsters gevormd kun
nen worden, onder leiding van het
verplegend personeel, dat met liefde
en toewijding deze patiënten verzorgd.
De verpleging in deze inrichtingen ge
schiedt volgens de moderne beginselen,
waarbij vooral aan de sociale behan
deling in het bijzonder aandacht ge
schonken wordt. Deze houdt in, dat
de patiënten zo spoedig mogelijk in
geschakeld worden in de algemene
werkgemeenschap van de inrichting door
hun, onder toezicht en leiding van het
personeel, een geregelde dagtaak te
geven, overeenkomstig de geestestoe
stand, waarin zij verkeren-
Tot slot behandelde Zr. Meijboom „het
verplegend personeel", welkte meisjes
hiervoor in aanmerking komen en wel
ke opleiding ze hiervoor ontvangen.
Na de pauze was er gelegenheid tot
het stellen van vragen, waarvan ruim
schoots gebruik gemaakt werd.
Na afloop dankte Mevr. Van Ooij
Zuster Meijboom voor haar zeer in
teressante lezing en onder hartelijk ap
plaus van alle aanwezigen nam Zus
ter Meijboom afscheid.
POSTZEGELTENTOONSTELLING.
Naar aanleiding van het 10-jarig be
staan der afdeling Soest van de In
ternationale Vereniging „Philatelica" het
volgende:
We weten, Soest gaat met zijn tijd
mee of doet er althans pogingen toe
en waarom zouden we het hier dan
niet beleven een postzegeltentoonstel
ling te hebben- Neen, schudt U nu
niet dadelijk het hoofd en zegt U
vooral niet: „O, dat bij elkaar plak
ken van die kleine stukjes papier in
een schrift of zo - net als sluitzegels",
want dan bent U helemaal fout. Wer
kelijk, om behoorlijk postzegels te ver
zamelen komt heel wat kijken en er
zit een massa meer aan vast dan U
denkt wanneer U een 10 cent zegel
over de tong haalt en op een brief
Naar aanleiding van het in de laatste
raadsvergadering besprokene, betreffen
de de in het „Colenzopark" in gang
zijnde DUW-werkzaam heden, ben ik
er ook eens een kijkje gaan nemen
en nu heb ik diep ontzag voor de
D.U-W.-werkers.
Uit het Raadsverslag had ik al iets
geleerd van een DUW 1 en DUW 2.
In DUW 1 zitten de goede werkers,
die het vorstelijke inkomen genieten
van 64 cent per uur, wanneer zij
tenminste een topklasser zijn. DUW 2
wordt gevormd idoor de minder goe
den en die verdienen, wanneer zij mee
kunnen komen, 60 cent per uur en
als zij net niet bij kunnen sloffen
48 cent per uur. Wanneer zij zelfs
deze 48 cent per uur niet kunnen halen
„worden zij naar nuis gestuurd", zo
wordt in bet raadsverslag gezegd- Wat
zij dan krijgen werd er helaas niet
bijverteld, maar ik stel me voor, dat
het zeker niet méér dan 48 cent per
uur zal zijn.
Ik heb het nijvere gedoe daar een
poosje staan aankijken en alleen al
daarvan kreeg ik pijn in mijn rug.
Ik heb me afgevraagd in welke klasse
ik terecht zou komen, wanneer het
ongeluk zou willen, dat ik bij; de
D-U-W. zou moeten aankloppen. Ik
ben niet tot een antwoord gekomen en
met een huivering en een miserabel
gevoel weggelopen.
Vanuit onze fauteuils, in een goed ver
warmde kamer, kunnen wij in onze
kennissenkring nu wel beweren, dat de
de DUW zoveel beter en psychologisch
juister is dan het „stempelen1' van
vroeger, maar dat komt vrienden, om
dat wij graag wensen, dat 'dit zo is.
Aan den lijve hebben wij het nooit
gevoeld. Het KAN goed zijn, maar het
is het op het ogenblik persé niet-
Gaat U maar eens Uw licht opsteken,
heren- U zult dan gewaar worden, dat
U juist datgene aankweekt, wat U
denkt en wenst te bestrijden.
H. OEKMAN-
plakt. Voor de ouderen kan het ver
zamelen louter een tijdpassering bete
kenen, maar voor de jongeren zit er
beslist een opvoedkundige waarde in.
Immers, aan de hand van de zegels
van een bepaald land, kunnen we de
gehele geschiedenis van dat land volgen
met al zijn vreugde, droefheid en po
litiek- Een opeenvolging treffen we
op de zegels aan van staatshoofden,
we zien er de grenswijzigingen, de
luchtroutes, kortom alle belangrijke
gebeurtenissen. En wensen we ons niet
tot een bepaald land te beperken,
wel, dan specialiseren we ons in de
plantenwereld op zegels, of dieren,
portretten, scheepvaart of wat U maar
wilt- Gebleken is ook, dat kinderen,
die postzegels verzamelen, gemakkelij
ker de vakken geschiedenis en aard
rijkskunde kunnen volgen, omdat ze
door hun zegels (het aanschouwelijke
dus) de idingen beter kunnen onthou
den. Ook zijn er lieden, die zich spe
cialiseren op tandingen, foutdrukken
en andere afwijkingen, maar dat zijn
dan mensen die over veel vrije tijid
en nog meer geduld beschikken.
Verder is de manier van verzamelen,
het opplakken of misschien beter ge
zegd het „etaleren'' een kwestie van
karakter. Is iemand nauwkeurig, dan
zal dit ook blijken uit de afwerking
van zijn albumbladen en dit is, eer
lijk gezegd, een eerste vereiste- Op
de tentoonstelling, met meer dan 30
inzendingen, waaronder unieke stukken,
kunt U zien hoe het wel en hoe
het niet moet- Er zijn fraaie, zeer uit
gebreide verzamelingen bij van ver
schillende landen, de moeite van het
bekijken ten volle waard!
Voor nadere bijzonder heiden gelieve
U de advertentie in idit nummer te
lezen-
BILJARTEN.
Voor de competitie van de N-B-B., dis
trict Eemland, vond voor de le klas
libre alhier de ontmoeting plaats tus
sen de Gouden Ploeg 2 en De Ver
gulde Wagen 2 uit Amersfoort De
Keïstedelingen wisten met 26 te win
nen. In de eerste partij tussen de
Amersfoorter Ten Hoeve en de Soes
ter Roeten, wist Ten Hoeve ïn 36
beurten zijn benodigde 170 carambols
bijeen te brengen- Roeten bleef op
119 staan.
Ook in de tweede partij, die tussen
Rijn van V-W- en v. d. Kuij van
G. P., toonde de Amersfoorter zich
sterker- In 28 beurten had Rijn zijn
150 carambols bijeen. Van de Kuïj
stond toen op 98-
In de derde partij tussen De Bakker
van G-P- en Kranenborg van VAV.
ging het spel aanvankelijk gelijk op,
maar na de 10e beurt zakte het spel
van de Gouden Ploeg-speler af, waar
door de Amersfoorter gelegenheid kreeg
de partij ïn de 35e beurt te beëindi
gen. De stand werd 130-83-
Van Leeuwen van de Gouden Ploeg
redde de eer voor zijn club, door een
goed gespeelde partij van 'de Amers
foorter Smit in 24 beurten te winnen-
De eindstand was 73-105-
