Het moeilijke Oosten.
Brandpunten der
Internationale Politiek.
Tussen Mao Tsc Toeng
en Prins Bernhard.
Achterstand in
Philipsland.
SOEST.
IN DE HOEK.
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
VRITDAG 20 JANUARI 1950-
26e JAARGANG No- 6.
SOESTER COURANT
Abonn. per kwart- fl.50 - p. post f 1.75. Boreaal V*o Weedestrut 15 - Telefoon 2566 - Giro 1261S6 Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag-
Het was de oude Shakespeare al die
zei, dat er meer dingen tussen hemel
en aarde bestaan dan wij, gewone ster
velingen, vermoeden. Anderzijds is het
ook zo, dat er vele, zeer reëele dingen
zijn, waarvan het gewone stervelingen
duister blijft hoever hun gevolgen zich
wel uitstrekken. Is het niet wonderlijk,
dat zowel de communistenleider van
China als Prins Bernhard op het ogen
blik, o een heel klein beetje maar,
door één en hetzelfde golfje word-en
bewogen.
Dat rimpeltje, dat dan op het ogen
blik zowel klotst tegen het smaldeel
dat op weg is naar de Nederlandse
Antillen als tegen de oevers van de
Chinese kust, wordt veroorzaakt door
de status van Indonesië als Unie-part
ner van Nederland- Ter geruststelling,
dat rimpeltje heeft maar heel weinig
te betekenen in verhouding tot de in-
ternationlae golven, die het otpreden
van Mao heeft veroorzaakt. Van die
laatste zijn er verschillende.
Ten eerste dan die veroorzaakt door
de erkenning door India van het nieu
we communistische bewind in China-
India heeft niet alleen in de inter
nationale volken-gemeenschap 'n ster
ke positie, in Z-O.-Azië is die posi
tie zelfs dominerend, toonaangevend.
Voor de mensen, die meenden, dat
het rode China aan de grenzen moest
worden opgewacht met geveld geweer,
was dat een zeer koude douche- Of
die politiek van het gevelde geweer
echter op realiteitszin berustte? Ach-
ter-Indië, het schiereiland, dat onmid
dellijk aan China grenst, is nóch po
litiek, nóch mititair, noch economisch
sterk genoeg om, mocht het nodig zijn,
de geweren in de aanslag te brengen-
De rest van Z-O.-Azië, merendeels
jonge staten in opbouw, hebben uit de
aard der zaak meer belang bij rust, in
hun omgeving dan een toestand, die
aanleiding geeft tot allerlei wrijvin
gen.
Was de erkenning door India reeds
een golf, de Chïna-erkenning door
Engeland was een zware breker voor
het „afweer-front". De redeneringen van
Engeland waren zeer nuchter en za
kelijk. Zij luidden als volgt: wij heb
ben vele en grote economische be
langen in China; we hebben
tegen het vaste land aangeplakt,
Hong Kong- Wat hebben we
eraan, de nationalistische regering op
Formosa, die toch niets meer heeft
te zeggen, te blijven beschouwen als
de wettige regering, terwijl Mao tse
Toeng alles heeft te vertellen?
De breker heeft van de, vooral in
Amerika sterke, afweer-politici, niet veel
overeind gelaten. Het staat nu wel
vast, dat "Dean Acheson, de minister
van Buitenlandse Zaken, zijn zin krijgt,
geen steun zal verlenen aan Tsjang-
Kai-Sjek' en van Formosa geen scha
kel zal maken in een soort Paci
fic Pact, te vergelijken met het At
lantische Pact, waarbij wij zijn be
trokken. Trouwens dit Pact, waar voor
al Australië en New Zeeland veel voor
schijnen te voelen, is met de houding
van Engeland en Amerika ten opzich
te van China nu wel naar een zeer
verre toekomst verschoven- De twee
Dominions hebben dan ook niet na
gelaten op de conferentie van het Ge
menebest aanstonds hun ontevreden
heid te betuigen over „het niet raad
plegen van het Gemenebest door het
moederland in gewichtige aangelegen-
De gemeente-ontvanger te Sint Phi-
lipsland was met z'n boeken een
paar jaar achter- (Krantenbericht.)
Philipsland, dat is gebleken
Was gewoon „leef-lekker-land";
Als ik déar nu eens zou wonen
Was ik daad'lijk uit de brand-
Die ontvanger der belasting
Vind ik werkelijk een kei,
Ook al is die brave man dan
Nog niet met z'n boeken bij-
Tammer dat men nog zo spoedig
Deze fouten achterhaalt,
't Blijkt dat men er helemaal niet
Of te weinig heeft betaald-
De Minister zal wel boos zijn; i
Als dat overal zo wordt.
Zit men straks bij 't ministerie
Met een hopeloos tekort.
Maak' u maar niet boos minister,
Zo krijgt iedereen zijn deel-
D.iar betaalt men veel te weinig,
Hier betaalt men weer te veel-
Geef die man maar geen berisping,
Help hem zelf weer in het zaal
En bevorder hem maar spoedig
Tot secretarïs-generaal-
Niemand zal 't U kwalijk nemen,
Toe, behandel hem eens fair.
En 'k voorspel: minister Lieftinck
Wordt dit jaar nog populair
heden".
Intussen, voortgedragen op de kruinen
van de golven, veroorzaakt door In
dia en Engeland, had Indonesia Mao
wel willen erkennen als wederkerig
Mao Djakarta erkende. Edoch, bij
decreet van Sfalin en niet van de
Rijkseenheid, zijn Soekarno en de zij
nen moordenaars, kapitalisten, fascis
ten en oorlogshitsers, zodat het com
munistische front tot nu toe Djakarta
nog niet mocht erkennen. Zal Mao
het nu wèl doen? Maar Nederland,
dat het voorbeeld van Engeland wel
zou willen volgen, is krachtens de
Unie wel verplicht met een beslissing
te wachten tot Djakarta weet waar
het aan toe is en de communist, die
vragen stelde over de erkenning van
China, had z'n vragen dan ook beter
kunnen deponeren op het Kremlin dan
aan het Binnenhof.
Zo deed éénzelfdle gebeurtenis zelfs
de Haagse vijvers rimpelen- Maar de
rimpel zet zijn weg voort. De Grond
wet verplicht n.1. de wetgever een re
gent aan te wijzen voor het geval dat
de Koningin buiten staat raakt om
te regeren. Dat is nu gebeurd en voor
de hand lag, dat Prins Bernhard dit
werd- Maar hij wordt daarmee ook1
automatisch Hoofd der Unie als hij,
onverhoopt, in functie treedt als re
gent- Hierover nu is geen overleg ge
pleegd met Djakarta, wat wij van
Den Haag niet aardig kunnen vinden-
En zo beroert éénzelfde golfje zowel
de kusten van de Gele als de sche
pen op de CaraïblsChe zee, op zijn
tocht van het ene einde der aard,-
naar het andere. Men weet tegenwoor
dig wel waar het begint maar niet
waar het ophoudt.
Januari dat is de eerste maand en de naam
begin en het einde bij de Romeinen, en die
afgebeeld wordt met dubbel aangezicht. De
,,kop van Janus" is dan ook als zodanig be
kend. Dat dubbel aangezicht zien we in deze
dagen
in de wereldpolitiek aangenomen
door de z.g. grote mogendheden. Daar is aller
eerst buurman „Albion", onder welke naam
men Engeland aanduidt. Het is een jammer
lijk schouwspel, men zegt het communisme
te bestrijden, voert in Europa een strijd t e-
g e n het uit de Sovjet komend communisme,
dat is de ene kant van de Janus-kop. In Azië,
en met name in China waar het communisme
hoogtij viert, daar toont men de andere kop
en heult met de vijand', die men in Europa
zegt te bestrijden. Amerika doet precies het
zelfde: Tsjang Kai Sjek smeekt om hulp en
vraagt Amerika hem te helpen en Formosa
te beschouwen als hèt Nationalistisch China,
en het antwoord op de noodkreet is:
we riskéren geen derde wereldoorlog.
China wordt opgeofferd aan het communisme.
We zenden geen militaire waarnemers naar
Formosa, zei Truman vorige week, en deze
week heeft hij b.s. woorden gesproken. China,
het eens ontoegankelijke land van miljoenen
mensen, sinds 1937 voortdurend levend onder
zware oorlogsdruk, eerst van de Japannezen
en nu van de Bolsjewieken, dèt China is niet
meer. Met schier bovenmenselijke kracht
heeft de regering in de donkere jaren 1937
1939 tegen Japan gestreden, dank zij de door
China toegepaste guerilla's, konden de Japan
nezen het niet ten onder brengen. Zelfs niet
in de jaren 1940'41 toen Japan, gebruik
makend van colloborateurs als Wang Ching-
Wei tegen Vrij China bleef optrekken, terwijl
de bevolking in haar geheel een stil verzet
tegen de Japannezen vol hield.
De Japanse overval op Pearl Harbour (7 De
cember 1941) was voor China het ogenblik
der bevrijding van de druk der Japannezen.
Amerika, door deze zware nederlaag uit de
rust opgeschrikt, bood hulp en steun. Ameri
kaanse luchteskaders vlogen af en aan. De
samenwerking van China en Amerika kwam
tot stand, China werd een der belangrijkste
fronten voor de geallieerden en de Chinese
legers, nu groter activiteit ontwikkelende, dre
ven de Japannezen voor zich uit. Na de Ja
panse overgave kwam Generaal Marshall in
China om de verdere Chinees-Amerikaanse
militaire samenwerking te bespreken, om op
te treden als
bemiddelaar tussen de Regering en
de communisten.
De Chinese regeringspartij, de Kwo-min-tang
en de communisten kwam in 1946 wel theore
tisch tot elkaar, maar de opneming der com
munistische troepen in de centrale legers bleef
onopgelost. De afgekondigde wapenstilstand
tussen beide groepen werd wel afgekondigd,
maar practisch niet uitgevoerd; de botsingen
bleven en de politieke leiders onderhandelden
zonder resultaat, omdat de Sovjet bleef treu
zelen de troepen terug te nemen. De Sovjet-
Unie weigerde Chinese regeringstroepen of
Amerikaans militair personeel in Mantsjoerije
toe te laten, terwijl de communisten er in
groot getal binnen stroomden. De Nationale
Regering had in Aug. 1945 een vriendschaps
verbond gesloten met de Sovjet-Unie waarbij
China er in berustte, dat Buiten-Mongolië
door een z.g. volksstemming, ook weer zgn.
„onafhankelijk" werd. De regering had deze
concessie,
tegen de wil van het Chinese volk of opinie
doorgezet om zich hierdoor van de goede wil
van de Sovjet in de Mantsjoerije-kwestie te
verzekeren. IJdele waan. In het eigen land
verwekte dit grote verontwaardiging en de
betrekkingen tussen China en de Sovjet bleven
uiterst gespannen. De tegenstelling Kwo-min-
tang en de communisten werd verscherpt en
sindsdien is door de tweespalt een leidende
figuur geworden. We kunnen hier niet meer
van zeggen, dan dat gen. Marshall, o zeker,
met de beste bedoelingen om eenheid te be
reiken de' communisten in de regering wilde
opnemen, maar twee ongelijke schalen
kunnen onmogelijk een goede schelp vormen
en dus werd de kloof hoe lang zo breder en
de verwijdering des te erger. De strijd der
communisten, aangewakkerd door Sovjet-
vuur, woekerde voort. Tsjang Kai Sjek, hoe
wel door de verkiezingen zijn partij de Kwo-
min-tang, als de volkspartij met overgrote
meerderheid gekozen, verloor langzaam doch
zeker terrein. Generaal Marshall in Amerika
rapporteerde heel slecht over Tsjang Kai
Sjek; een amerikaans generaal werd op zij
geschoven; de hulp verminderde en China,
aan zich zelf overgelaten, dierf het onderspit.
Op elk terrein
ging de Centrale regering achteruit
en wij beleefden aan het eind van 1949, dat
het vaste land in handen der communisten
kwam. Alle beroep van de centrale regering
op Amerika bleef vruchteloos. Tsjang Kai
Sjek werd een onmogelijk eigenzinnig mens
genoemd. Mevrouw Tsjang Kai Sjek, in Ame
rika om hulp te vragen, te bidden en te sme
ken, werd de deur gewezen. Het communis
tisch China deed en doet alsof het de baas
is. Met de Sovjet als ruggesteun, schreeuwt
het, dat het Nationalistisch China heeft afge
daan en men doet, alsof het waarheid is. Het
communistisch China wil zich overal in drin
gen, roept om erkenning en zoekt handels- en
economische betrekkingen met de volkeren
rondom.
Engeland, dat altoos eigen belang op de voor
grond stelt, was nu een der eersten, die, zon
der met het Nationalistisch China te rekenen,
het communistisch China erkende, zij het ook
met enig voorbehoud. India volgde en
Amerika, om van enkele landen in Europa
niet te spreken.
Teleurgesteld, diep gegriefd heeft mevrouw
Tsjang Kai Sjek Amerika verlaten. Bitter wa
ren haar woorden, toen zij bij het afscheid
zei, dat terwille van handelsbelangen
Cliina voor een handjevol zilverlingen
was verkocht door Engeland en Amerika. De
Chinese ambassadeur te Londen zei: „wij
worden levend begraven." De historie, zo zei
hij, zal bewijzen, dat de beslissing van Groot
Brittannië tegen zijn werkelijke belangen in
druist. Later zou men dan ook zeggen, dat
China niet van zijn vijanden de doodsteek
had gekregen maar evenals ook Nederland
van zijn vrienden en vroegere bondgenoten.
Inderdaad, zo is het en dat zelfde Engeland
als hoofd van het Britse Gemenebest organi
seerde deze week een conferentie te Colombo,
de hoofdstad van Ceylon, van ministers uit
alle landen van dit Gemenebest. Bevin zei, dat
deze conferentie van groot belang zou zijn
voor het Gemenebest en de gehele wereld. De
conferentie wil namelijk een
anti-communistisch plan ontwerpen
als tegenwicht tegen de Aziatische „Komin-
form". Hoe is dit huichelachtig optreden an
ders te zien dan als de „kop van Janus"? Men
wil het voortschrijdend communisme tegen
gaan en sluit er een verbond mee. De Austra
lische minister van Buitenlandse Zaken zal
Bevin het vuur aan de schenen leggen, wijl hij
het belachelijk vond, dat Groot Brittannië, het
moederland nog wel, breekt met Tsjang Kai
Sjek en toch naar Colombo komt om een ge
zamenlijke anti-communistische politiek te
voeren! Hier is de politiek van haar onsympa
thieke kant te zien en wat doet de Sovjet in
al deze dingen? Doorgaan met infiltratie, met
een doordringen in andere landen. Ook in het
Oosten, met name in Viet-Nam, waar Frank
rijk nog altijd een legermacht heeft, die het,
desgevraagd, wil terugtrekken, doch waarvan
gezegd wordt, dat, als wij ons nu, terwijl het
Sovjet-gevaar dreigt, terug trekken, de presi
dent Boa Dai in moeite komt. Om orde en
rust te bewaren dient Frankrijk hem in zijn
regering te steunen. Ook in
Japan steekt het communisme de kop op.
De Kominform tracht hier, onder Amerika's
oog, invloed op de gang van zaken uit te oefe
nen en wat India belangt, dit erkende het
communistisch China, zodat dit met Engeland
de kop van Janus vertoont. Trouwens heeft
Pandit Nehroe, de minister-president van In
dia, niet op de conferentie te Colombo gezegd,
dat een zekere mate van voorzichtige vriend
schappelijkheid de erkenning van communis
tisch China moet vergezellen?
Nieraöllers eerlijkheid gezien door
een gekleurde bril- Die! derdie
wereldoorlog al begonnen? Chi
nese waanzin politiek van Rusland
en Amerika. Robert Schumans
bezoek aan West-Duitsland en de
Franse souplesse Een raadsel
achtige Bevin tijdens de slotzitting
te Colombo-
De Amerikaanse iournatisfe miss Hig-
gins heeft kortgeleden Martin Niemöl
ler geïnterviewd en hem gevraagd of
naar zijn mening, de Duitsers zich on
der een communistisch regime zouden
willen stellen als daarmede herenl-
i ging van Oost- en West-Duitsland zou
kunnen worden bereikt.
Eens de man, die de Amerikanen
mocht dienen als anti-Hitler-graniet-
blok, heeft Niemöller door zijn eer
lijk antwoord op juffrouw Higgins'
viraag, velen in en buiten de V-S. niet
weinig laten schrikken. Want ook al
heeft de bekende Duitse predikant
gezegd, dat de allerbeste oplossing zou
zijn een bezetting van zijn land door
de UN.O, hij heeft ook gezegd te
veronderstellen, dat de Duitsers de
prijs van een rood iuk zouden willen
betalen voor een herenigd rijk- Reeds
hierdoor, maar meer nog door zijn
brief aan de Westduitse minister Hei-
nemann, laadde Niemöller de verden
king op zich een meer of minder
sterke communistische overtuiging te
hebben.
„Wij vergeten noch verzwijgen, dat
wij bij onze broeders achter het
ijzeren gordijn horen- Door geen
ons hier in het Westen geboden
voordeel, mogen wij er ons toe
laten verleiden de Status quo te
erkennen als iets dat nu eenmaal
vaststaat.
Arme verblinde wereld, die een der
gelijke uitspraak van een man, die
bewees consequent pal te staan voor
de menselijke vrijheid, niet anders kan
zien dan door een der twee gekleur
de brillen, die thans aan de markt
zijn-
Heeft deze reactie in diepste wezen
al geen antwoord gegeven op Niemöl-
lers vraag: „Is de derde wereldoorlog
al aan de gang en niet meer tegen
te houden?"
Als het waar is, wat een West-Duitse
krant schrijft, dat in alle stilte een
pact tussen Rusland en Oost-Duitsland
is gesloten, waarbij de Oostduitsers al
le denkbare militaire steun krijgen toe
gezegd, „zolang Oost-Duitsland geen
eigen strijdkrachten mag hebben", dan
zijn wij die derde wereldoorlog mo
gelijk inderdaad reeds begonnen-
Bedenken wij, dat het Britse minis
terie van Buitenlandse Zaken op een
persconferentie liet weten, dat de Wes
terse landen de bezetting van West-
Duitsland, ook na beëindiging van de
formele staat van oorlog, onvermin
derd wil doen voortgaan, dan wordt
Niemöllers oorlogsvrees alleen des te
reëeler-
Zoals te voorzien was, heeft de kwes
tie China, meer aandacht in de Vei
ligheidsraad opgeëist, dan zij verdien
de. Het is een diepgaand twistpunt
te meer geworden tussen Amerika aan
de ene en Rusland aan de andere
kant. Tacob Maliks herhaald weglopen
uit de Raad, die volgens hem werd
gepresideerd door „iemand, die nie
mand vertegenwoordigt", heeft hem bij
velen zo ooit dan nu, tot een onbe-
grijpbare baarlijke duivel gestempeld-
Onder de ogen van het neutraal toe
ziende Engeland, dat door zijn erken
ning van Mao, die neutraliteit moeilijk
kan staven, maakt Amerika Tsjang, de
Chinese Nationalist en Voorzitter van
de maand in de V-R., tot een uit
dagend midldel In de strijd om het
prestige. Wederkerige waanzinpolitiek.
Of Robert Schuman, de Franse mi
nister, van Buitenlandse Zaken, van
zijn cocktailpartij, de Russische auto
riteiten tijdens zijn verblijf in Ber
lijn aangeboden, veel goeds mag ver
wachten, mag in het huidige stadium
worden betwijfeld-
Het gerucht omtrent een spoedig af
te sluiten handelsovereenkomst tussen
Frankrijk en West-Duitsland bewijst,
dat Schuman zijn land geen lijdelijk
toeziende vierde wil laten zijn, in de
strijd om het Duitse been- Ondanks
alle interne verwarring heeft de Fran
se republiek blijkbaar nog een reser
ve aan economische souplesse-
Het woord van Bevin gesproken aan
het slot van de vergadering van mi
nisters uit het Britse Gemenebest te
Colombo, doet vermoeden, dat men
in West-Europa meer en meer de
krachten wil bundelen terwille van de
Europese gedachte-
Zo en niet anders kunnen wij
het althans uitleggen als Bevin geheel
ongevraagd laat weten, dat de V-S.
de Britse economische rol in het
Verre Oosten zullen gaan overnemen-
Wat de resultaten van Colombo be
treft, men besloot de regeringen voor
te stellen een commissie te benoemen
ter bestudering van mogelijkheden voor
economische vooruitgang in Azië- Weer
een oommissie.
DE SOESTER WINKELIERS
VERGADERDER
Voor de behandeling van een kleine,
maar belangrijke agenda kwam de
Winkeliersvereniging „Soest" Dinsdag
avond in „De Gouden Ploeg'" in ver
gadering bijeen* De opkomst was zeer
bevredigend-
Na het openingswoord van de voor
zitter, de heer C- T. Schaddelee, voor
lezing der notulen en behandeling van
enige ingekomen stukken, kwam di
rect het belangrijkste punt van de
agenda, de Winkelbeurs, ter sprake.
Het bestuur gaf een toelichting op
de stand van zaken, waaruit bleek,
dat het zeer actief is en reeds de
nodige voorbereidingen voor deze beurs
GEEN PAK SLAAG.
Wat leven we toch in een prachtige
wereld. Een aap van een jongen an
nexeert een vissersvaartuig en gaat er
in z'n dooie eentje mee uit spele
varen* Vliegtuigen en schepen worden
gerequireerd* Voor een goede honderd
duizend gulden kosten worden er ge
maakt en dan wordt „meneer" door
honderden op sensatienieuws beluste
verslaggevers opgewacht- De politie
moet een geweldige mensenmenigte
achter de afzetting houden, mensen, die
de jeugdige avonturier allen toejuichen.
Schepen loeien met hun sirenes, au
tomobilisten gebruiken hun claxons-
Dan zet de jongen weer voet aan
wal en dadelijk schiet de man met
de B-B.C.-mïorofoon op hem toe. ,,'n
Paar woordjes alstublieft, heel de
wereld zal luisteren." „Hello Tohnniet
Kijk hier eens even heen!" roepen de
fotografen en verschieten hun lampen-
De gewone verslaggevers dringen om
het jog heen om het verhaal van z'n
belevenissen maar gauw op te schrij
ven en naar hun kranten door te
seinen of te telefoneren. De lezers
moeten toch dadelijk weten, waarom
dat jongetje er met die boot van
door ging- Ook thuis zitten nog 10-
tallen krantenmensen en fotografen om
hun werk te doen- Ook zij zullen de
wijze woorden die Johnnie wel zal
willen spreken, wereldkundig maken-
Ik zou die vader wel eens willen
zien, die onder die omstandigheden
z'n weggelopen, maar gelukkig behou
den zoon, het pak slaag gaf, dat hem
zo dubbel en dwars toekomt-
Onze domme wereld weet het beter!
Ze haalt zo'n kwajongen in, alsof hij
de wereldvrede voor eeuwig had ver
zekerd-
Het viel me eerlijk gezegd, nog mee,
dat het jog eerst nog naar het hoofd
bureau van politie werd gebracht en
dat hij later nog voor de politierech
ter zal moeten verschijnen-
Straks zullen we wel wéér naar ons
hoofd grijpen, straks, als een andere
kwajongen een dergelijke stunt heeft
uitgehaald.
Waarom niet? Dan hebben die kran
ten toch weer mooi sensatie-nieuws-
H- OEKMAN
heeft getroffen- Men wil nog beter
voor de dag komen dan vorig jaar,
waardoor echter ook de prijzen der
stands hoger komen te liggen.
De vergadering kon zich na enige ge-
dachtenwisseling volledig met de voor
stellen verenigen en er bleek reeds
veel animo voor deze beurs te zijn-
Een grote tent van pl-m. 430 M2 is
reeds geheel volgeboekt-
Binnenkort zullen de leden nog een
circulaire ontvangen met nadere ge
gevens en details, waarna opgave tot
deelname nog mogelijk zal zijn.
SCHAKEN-
In een goed gespeelde wedstrijd slaag
de het 2e tiental van de Soester
Schaakclub er Dinsdagavond in met
55 tegen de kampioenscandidaat in
haar afdeling, Amersfoort IV, gelijk
te spelen* De gedetailleerde uitslag is:
Soest 2 Amersfoort 4
A- W. de RuigH- Meester 10
H- de Regt-A. J. Mol 0—1
T* Ph. Hoek—J. Wei jen: 1—0
T* BlomM. T. van Gelder 01
T- van ZijtveldJ. Visser 10
t* SpijkersA- Karstens 10
t* v. d. WalC. H- van Doorn 01
K« F. MudL. van Dommelen 01
Mevr* SchelvisT. v. d. Berg 10
N- SchelvisT. B. Escher 01
DE OUDSTE INWONER
TEN GRAVE GEDRAGEN-
Onder grote belangstelling werd Woens
dagmiddag het stofffelijk overschot van
de heer H- Ebing op de Ned. Herv.
Begraafplaats aan de Veldweg ter aar
de besteld- De ontslapene was de oud
ste inwoner onzer gemeente en had
de leeftijd van ruim 99 jaar bereikt-
Vele bloemen dekten de baar- Aan
de groeve hield Ds- D. van Krugten
een korte toespraak.
DE „HOVENIERS" KOMEN-
De Toneelgroep „De Hoveniers*' uit
Bilthoven zal op 25 januari a-s. we
derom in hotel „Eemland" een voor
stelling geven-
Opgevoerd zal worden het succes-blij
spel van Gerald Savory „George en
Margaret'', ditmaal onder regie van de
bekende radio-acteur Rien van Nop
pen-
Het is een verheugend feit, dat „De
Hoveniers" ons ook dit jaar weer op
een van hun prima verzorgde, door
een beroepsacteur geregisseerde voor
stelling zullen vergasten en het is te
hopen, dat Soest zich zal revancheren
door voor een goedgevulde zaal te
zorgen-
De in alle opzichten succesvolle op
voeringen in het vorige seizoen en de
geslaagde jubileum-avond van de He
rensociëteit „De Soester Kring" in
November j-1., zijn voldoende waarborg
om een avond van werkelijk toneel
genot te mogen verwachten.
