Een eigen huis*
Overdrijving bij kinderbij
slag in Frankrijk.
Vacantiespreiding
iets gewijzigd*
SOEST.
IN DE HOEK.
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
Officiële mededelingen.
SOESTER COURANT
Bureau: Van Weedestraat 15 Teleloon 2566 - Giro 126156
Abonn. per kwart- f 1.50 - p. post f 1.75.
DINSDAG 7 FEBRUARI 1950.
Hij liep ons haast voorbij, die oude kennis van
ons, maar ik pakte hem nog net bij de punt
van zijn jas. Een oude kennis, maar een jonge
man nog; even dertig, vier jaar geleden ge
trouwd, twee kinderen, goede betrekking.
,,En," vroegen we, „kunnen jullie al wat beter
opschieten met je mede-bewoners?5' want ze
wonen in bij al wat-oudere mensen, die ka
mers vrij kregen, toen hun kinderen gingen
trouwen.
„We gaan verhuizen," riep hij als antwoord,
„ik heb een huis gekocht!"
Het klonk vrolijk en triomfantelijk en dat is
ook geen wonder, want is dat geen geheime
wens van ieder van ons, eens een eigen huis
te bezitten. Zo'n huis, waar je je voor goed in
vestigt, dat je helemaal naar je egen zin kunt
inrichten en waarbij je nooit „gezeur" hebt
met de huisbaas.
Maar het kopen of het bouwen van een eigen
huis is altijd een vrij grote weelde geweest;
een weelde, overigens, die men onder bijna
alle lagen der bevolking kon aantreffen. Wel
kwam het huizenbezit door de bewoners-zelf
meer voor in de dorpen en op het platteland
dan in de steden, maar toch waren er verba
zend veel mensen, die vroeg of laat een wo
ning hun eigendom konden noemen. Vaak
werd daar jaren lang voor gespaard en voor
heel veel mensen viel de tijd van pensonering,
althans van terug trekken uit zaken, samen
met het kopen van een huis naar eigen zin.
Maar ik had nooit geweten, dat mijn vriend
er zo warm bij zat, dat hij een huis kon kopen
en ik zei dus: „Toe maar, je kunt wel zien,
waar het geld zit!"
„Geld, zei hij, geld? Ik heb geen cent, man.
Maar dat inwonen is zo'n ellende, en de kans
op een woning is zo klein, dat we tenslotte
maar een flat gekocht hebben in een nieuw
blok. Volgende maand moet het klaar komen!"
„Maar hoebegonnen we ietwat verbaasd.
„O, dat geld, bedoel je? nou, we hebben
overal wat geleend, tot we het minimum bij
elkaar hadden en dat is gelukt. Man, we zul
len onze weelde niet kennen!"
Neen, dat kunnen we orrs indenken, want wat
een opluchting is het Di-et, wanneer men ein
delijk uit een paar te kleine kamers kan trek
ken en overgaan naar een volledige woning.
Vaak is het nog meer het gebrek aan ruimte,
dat de mensen prikkelbaar maakt, dan dat
de karakters helemaal niet met elkander in
overeenstemming zijn. Men loopt elkander
voor de voeten, geen van béide gezinnen weet
•waar men de meubelen moet opbergen en hoe
men toch voldoende persoonlijke vrijheid kan
houden -en daaruit komen de meeste botsingen
voort. Neen, dan weer een woning voor het
gezin -zelf!
Maar die uitroep: we zullen onze weelde niet
kennen, bracht mij toch aan het denken. In
derdaad zal dit jonge gezin nog wel eens na
denken over die ongekende weelde van een
eigen huis, als "het op betalen .aankomt. Want
het is allesbehalve goedkoop. Vroeger moest
men al over een behoorlijk bedrag beschikken
wilde men een huis kunnen kopen en op het
ogenblik zijn de bouwkosten zeker 3% maai
zo hoog. Nu draagt wel de staat een deel in
die hoge kosten bij. Er bestaan speciale fi-
aaaneieringsregelingen, die van kracht zijn ge
worden in 1947 en 1948, krachtens welke de
staat aan hen, die een nieuwe woning bouwen,
de eerste tien jaar steun geeft in de vorm van
een jaarlijks bedrag, terwijl na 10 jaar nog
een bijdrage ineens zal worden gegeven, die
dan zal worden berekend naar de vooruit
zichten van die toekomstige datum. Maar als
men geen geld heeft om zelf te bouwen, dan
moet men daar geld voor lenen. Wie lid is van
een bouwspaarkas kan 30 tot 40% als eerste
hypotheek van de kas krijgen, terwijl de ge
meente 27 tot 37% kan lenen, hetzij recht
streeks aan de bouwer, hetzij in de vorm van
een garantie aan de bomvkas, waarbij deze
laatste het geld verstrekt- De bouwer zelf moet
beschikken over 33% van de kosten. Dit be
treft dan nog alleen de officiële bouwsom,
•want de werkelijke kosten komen vrij wat
hoger. Is men niet bij een bouwspaarkas aan
gesloten, dan is het meestal mogelijk een 1ste
hypotheek van 60% van de kosten te krijgen,
mits men de voordelen van de financierings
regeling aan de hypotheekgever afstaat. De
gemeente kan dan nog maximaal een 2e hy
potheek geven van 15% en het laatste kwart
moet door de bouwer verstrekt worden. Wie
dus zonder geld bouwen wil, moet altijd min
stens een bedrag van een vierde tot een derde
van de bouwsom ergens lenen, zonder dat hij
daarvoor onderpand heeft. Het is duidelijk,
dat men dan in de meeste gevallen een vrij
zware rente zal moeten geven, tenzij familie
bijspringt.
Neen, het bouwen van een eigen huis is altijd
nog niet weggelegd voor hen, die zelf geen
geld achter de hand hebben. De jonge man,
over wie wij hier spreken, zal dus op het
ogenblik zeggen: alles beter dan inwoning,
maar als hij straks zijn verplichtingen eens
gaat optellen en dan beseft, dat hij die ver
plichtingen voor een lange reeks van jaren
op zich genomen heeft, zal hij zich misschien
nog wel eens afvragen of hij toch niet te
haastig is geweest. Inwoning is allesbehalve
prettig, maar eer men zich zelf de handen
bindt en zware lasten op zich neemt, moet men
zich terdege bedenken. Het bouwen van een
eigen huis zonder eigen geld betekent op het
ogenblik niet alleen een hypotheek op de wo
ning, maar ook een hypotheek op uw eigen
leven.
Ook in Frankrijk is sinds de oorlog de positie
van de laagst betaalde groepen van arbeiders
belangrijk verbeterd en tegelijkertijd heeft
men er een uitgebreid stelsel van kinderbij
slag ingevoerd. Dit stelsel is er vooral op ge
richt de kinderrijkdom der gezinnen te be
vorderen. Frankrijk's bevolking bleef voor de
oorlog immers nagenoeg stilstaan en in som
mige departementen liep de bevolking zelfs
achteruit. Daarom werd, en niet zonder suc
ces, een sterk progressieve kinderbijslag in
gevoerd, waardoor het hebben van kinderen
niet meer als een last kon worden beschouwd,
ten minste financieel niet, doch eerder als een
belangrijk voordeel. Maar men heeft dit sy
steem zwaar overdreven, zodat op het ogen
blik een ongeschoolde arbeider met 6 kinderen
een inkomën ontvangt, dat voor 72% uit kin
derbijslag bestaat en slechts voor 28% uit
werkelijk verdiend loon. Een gevolg hiervan
is o.a. ook geweest, dat het verschil tussen
lagere en hogere functies sterk verkleind is.
Reeds is de verhouding veel slechter gewor
den, doordat de lonen van het hogere perso
neel veel minder zijn verhoogd dan die van
het lagere. Vergelijkt men de inkomsten van
verschillende groepen van personeel uit de in
dustrie van voor de eerste wereldoorlog met
die van vlak voor de laatste oorlog en met die
van heden, dan zien we dat in de groep onge-
huwden in 1914 een ervaren ingenieur 5 maal
zoveel verdiende als een ongeschoolde arbei
der, in 1938 verdiende de ingenieur nog maar
maal zoveel; in 1948 verdiende hij 2,8
maal zoveel. Hierin zat dus voor de ingenieurs
enige verbetering na een sterke achteruitgang,
doch voor de gehuwden met kinderen is de
toestand veel ongunstiger. In 1914 kende men
geen kindertoeslag en ook voor die groep was
dus destijds de verhouding één op vijf. In
193S verdiende de gehuwde ingenieur met 6
kinderen 2% maal zoveel als de ongeschoolde
arbeider roet eenzelfde gezin, maar in 1$4S
slechts 1% maal zoveeL
Het gevolg hiervan is, dat iedere prikkel om
te werken in de Franse bedrijven is verdwe
nen. De ongeschoolde arbeider met 6 kinderen
verdient maar 2% minder dan een geschoolde.
Hij spant zich dus hoegenaamgl niet in om
ook maar iets vooruit te komen. Bijna drie
kwart van zijn inkomen wordt immers toch
geleverd door de kinderbijslag. Ook wordt
hierdoor de opleiding in technische beroepen
sterk belemmerd, aangezien de vooruitzichten
na langdurig en kostbaar onderwijs toch maar
zo weinig beter zijn als wanneer de jongens
dadelijk op een fabriek gaan werken. Dit is
een uitwas van de sociale zorg, die recht
streeks een algemeen maatschappelijk gevaar
wordt. In Frankrijk gaan dan ook stemmen
op om aan deze dwaze toestanden een eind
te maken, doch de regering durft eenvoudig
geen maatregeelen door te voeren, die bij de
grote massa der ongeschoolde arbeiders lievig
verzet zouden ontmoeten.
De vacantiespreiding, die het vorig jaar een
succes is geweest, zal in 1950 eveneens tot
stand worden gebracht door het land in drie
stukken te verdelen. Voor ieder van deze sec
toren wordt een advies uitgegeven, waaraan
de werkgevers natuurlijk niet gehouden zijn,
maar dat men toch goed zal doen op te vol
gen. In de eerste sector, die de provincies
Noord-Holland met inbegrip van het Gooi,
Friesland, Groningen en Drenthe omvat,
wordt geadviseerd de vacanties uiterlijk 15
Juli te doen beginnen. In de tweede sector,
bestaande uit Utrecht, Gelderland, Overijssel
en Zuid-Holland, voor wat betreft de noorde
lijke helft, uiterlijk 22 Juli (de grens loopt
De Vesdre stuwdam bij Eupen ïn Bel
gië gereed. Zaterdagochtend wordt de
stuwdam, het grootste waterbouwkundig
bouwwerk in België, door de Prins Re
gent in gebruik gesteld-
In noodgevallen kunnen in de stuwdam
de sluizen in dienst gesteld worden en
komt het water in de beek op de voor
grond*
dan tot en met de zuidelijke gemeentegrens
van Monster, De Lier, Schipluiden, Delft,
Bergsche Hoek, Zevenhuizen, Moordrecht,
Gouderak, Stolwijk, Lopik, Langerak, Gou-
driaan, Hoornaar en Arkel). Tenslotte zal in
de derde sector de vacantie op 29 Juli of later
beginnen. Deze sector omvat de rest van Zuid-
Holland, Zeeland, Noord-Brabant en Limburg.
Voor de schoolvacanties heeft men deze richt
lijnen reeds vrijwel overal aangenomen. Voor
de bouwvakken gaat men in de eerste en
tweede sector met de beide genoemde data
accoord, doch in de derde sector zal de vacan
tie op 15 Augustus beginnen. De textielnijver
heid, de confectie en de metaalindustrie advi
seren de ondernemers zich hierbij aan te slui
ten. Vacantiegangers zonder schoolgaande kin
deren worden verzocht als het enigszins kan
voor half Juli of na Augustus vacantie te ne
men. Nu langzamerhand de tijd aankomt,
waarop men zich voor zijn vacantie moet op
geven, is het wel nodig, dat iedereen van deze
richtlijnen kennis neemt.
Burgemeester en Wethouders van Soest
brengen ter openbare kennis, dat na ver
kregen toestemming van de directeur van
gemeentewerken alleen op aan te wijzen
plaatsen vuilnis en afval mag worden
gestort-
Burgem- en Weth. voornoemd,
De Burgem., S. P. BENTINCK.
De Secretaris, J- BATENBURG-
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Soest
maken bekend, dat het verzoek van D.
de Haan, Amersfoortsestraat 72, Soes-
terberg, om in perceel Amersfoortsestr-
70, kadastraal bekend ïn sectie E- nr.
2427, een carosserie-plaatwerkerïj te mo
gen oprichten, door hen is verdaagd.
Soest, 2 Februari 1950-
Burgem- en Weth. voornoemd,
De Burgem-, S. P. BENTINCK.
De Secretaris, T- BATENBURG.
FLIKKERLICHTEN VOOR
ONBEWAAKTE OVERWEGEN-
Zoals al wel bekend, zal spoedig een
aanvang worden gemaakt met het be
veiligen van een aantal onbewaakte over
wegen in ons land. Deze zullen van een
automatische flikkerlichtinstallatie wor
den voorzien en tot de gemeenten, die
een dergelijke flikkerinstallatie zullen
krijgen, behoort ook Soest met zijn tal
rijke onbewaakte overwegen- Het geeft
alleszins reden tot voldoening, dat nu
eindelijk maatregelen zullen worden ge
troffen-
Welke van de onbewaakte overwegen in
onze gemeente 'n dergelijke installatie
zal of zullen krijgen, is nog niet bekend,
maar er bestaat grote kans, dat de over
weg bij de Molenstraat op deze wijze
zal worden beveiligd- De toewijzing van
flikkerlichtinstallatie staat buiten de
plannen van de spoorwegen, om de over
wegen aan de Ossendamweg, Eikenlaan
Kolonieweg van afsluitbomen te voor
zien, welke vanuit station Soest-Zuid zul
len worden bediend.
JEUGDIGE DIEVEN
MET ZWERFNEIGINGEN-
Twee jongelui uit deze gemeente, de 21-
jarïge W- v. S. en de 18-jarige J. G-,
vatten in November j-1. het plan op sa
men een zwerftocht te ondernemen- De
jeugdige G- meende door liedjes zingen
zijn kost wel te kunnen ophalen en v- S.
vond een guitaar een geschikt instru
ment ter begeleiding van zijn metgezel.
Om aan het geld voor deze uitrusting te
komen, hield v- S- enige keren wisselgeld
achter van zijn patroon, de schoenhande
laar V-, bii wie hij in dienst was, in to
taal c-a. f 100.Van dit bedrag kocht
hii een guitaar plus een polshorloge en
met G- toog hii zingend en spelend door
het land, tot hij in Maastricht werd aan
gehouden-
Ter zitting van de Utrechtse Rechtbank,
waar de jongelui zich Vrijdag wegens
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag-
26e TAARGANG No- 11.
Het stond niet al te duidelijk in onze
Soester Courant van Vrijdag, maar toch
wel zó, dat wij weten, dat er jn Januari
van dit nog jonge ïaar, aan slechts één
spaarbank in onze Gemeente bijna
f 100-000.- gulden aan spaargelden werd
ingelegd en hoeveel gelegenheden om te
sparen telt onze gemeente niet.
Dat vind ik knap- Ik vind het zelfs
glorieus- Per inwoner is dat een gemid
delde van f 5-
-Hoe andere gemeenten er voor staan
weet ik niet, maar ik heb het idee, dat
wïï met zo'n gemiddelde wel boven op
de vlaggestok zitten-
Ik vraag me alleen af wie die kunste
naars zijn, die in deze tijd kans zien ge
zamenlijk een ton naar één spaarbank
te brengen.
Oekman is er in ieder geval niet bij, daar
kunt U wel donder op zeggen en van alle
mensen, die ik ïn de laatste maaniden
sprak, zou ik niet weten, wie ik er van
zou moeten verdenken mij vernaggeld
te hebben.
Iedereen kwam volgens zijn zeggen te
kort en klaagde steen en been- Maar
toch liggen die honderduizend gulden
daar maar om te bewijzen, dat het geval
niet helemaal klopt
U zult mij moeten geloven, wanneer ik
zeg, dat U geen jalousie ïn dit stukje
moet lezen.
Ik heb mij afgevraagd wat wij met die
f 100-000.konden doen en Ik kwam
langzaam op een idee. Het is misschien
heel waanzinnig, maar ik wil U het
toch vertellen.
Ik dacht dit Laten de gelukkigen, die
op het ogenblik nog in staat zijn om te
sparen, nu eens tegelijk met hun storting
een V2 op 'n apart spaarbankboekje
storten- Dat is van iedere gespaarde 100
gulden 50 cent Of u 100 gulden spaart of
f 99.50 blijft practïsch hetzelfde. Wan
neer we dit gedurende Januari hadden
gedaan, zou er bij die ene spaarbank
reeds f 500-op dit boekje staan en ik
vroeg miï af hoe groot het wel zou zijn
bii alle Soester spaarbanken als we dit
aardigheidje eens een jaar volhieldlen-
Met dit tegoed zou een heleboel leed!
kunnen worden gelenigd in ons dorp.
Het zal bovendien gemakkelijk genoeg
zijn betrouwbare mensen te vinden, die
het beheer van de boekjes op zich wil
len nemen en noden te lenigen waar dit
nodig mocht zijn. Sociale werkers of
werksters, die inlichtingen kunnen geven
over waar hulp nodig is, brengt ons dorp
ook wel op en dat de Spaarbanken hun
medewerking zullen verlenen, staat reeds
bii voorbaat vast-
Weet u lezer, dat er, terwijl u in uw
goed verwarmd huis zit, mensen zijn, die
niet over voldoende geld beschikken om
een mud bonvrije cokes te kopen? Weet
U wat het zeggen wil niet voldoende dek
king te hebben voor de kinderen en ze
te slapen te moeten leggen onder een
paar oude gordijnen of jute zakken?
Wanneer er geen geld is om schoenen
te laten maken of klompen te kopen?
Met welk een gevoel ouders rondlopen,
wanneer de dokter ,,vers fruit" voor
schrijft en er niet eens voldoende geld
is om de meest nodige levensmiddelen
te kopen? Ik hoor u al zeggen, Oekman
heeft gemakkelijk zwammen, die heeft
niets te sparen en snijdt even gemakke
lijk riemen van andermans leer.
Dat is toch niet zo- Graag zal ik van
het honorarium, dat het schrijven van
deze hoekjes oplevert, 5 °/o afstaan, om
het mijne te doen.
Een begin op papier is er dus. Zorgt u er
nu voor, gelukkige spaarders, dat spoe
dig de spaarbanken aan de redactie kunJ
nen berichten, dat er ook een tastbaar
begin aanwezig is. De economisch ster
kere voor de economisch zwakkere- Een
afgezaagd gezegde, weet ik wel, maar
nog altijd van kracht.
H- OEKMAN.
diefstal moesten verantwoorden, bleek,
dat v- S. niet gunstig bekend staat en
al meerdere malen uit de jeugdgevange
nis is weggelopen. De Officier van Ju
stitie achtte hem dan ook de hoofdschul
dige en eiste tegen v- S- 10 maanden ge
vangenisstraf met voorarrest.
De 18-jarige T- G- hoorde 8 maanden ge
vangenisstraf met aftrek, waarvan 4
maanden voorwaardelijk met een proef
tijd van 3 jaar tegen zich eisen, alsmede
toezicht van de Reclassering. Op verzoek
van zijn verdediger ging de Rechtbank
er mee accoord de voorlopige hechtenis
op te heffen, zulks in verband met de
ziektetoestand van de vader van ver
dachte.
Uitspraak volgt 17 Februari a-s.
V.V.V.-NIEUWS.
De V.V.V. Soest-Vooruit" vestigt er de
aandacht op, dat zij, die in de pension-
lijst 1950 wensen te worden opgenomen
en die daartoe nog geen formulier heb
ben ontvangen, zich op het Verkeershuis
kunnen vervoegen.
