T* V* A* zonder
A in Egypte*
Een mooie baan*
Portret van onze Koningin
in de raadzaal onthuld.
SOEST.
Twee jaar Marshall-hulp.
IN DE HOEK.
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
VRIJDAG 7 APRIL 1950.
26e JAARGANG No. 28.
SOESTER COURANT
Abonn. per kwart, 1.50 - per post 1.75.
Banaat Vu HctdtMrul M - Telefoon 2666 - Giro 126166
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
De Tenesee vallei in Amerika was een ge
bied, dat regelmatig werd overstroomd
door de rivier, waaraan deze vallei haar
naam ontleent. Het regenwater spoelde de
vruchtbare husmuslaag van de steile hel
lingen, die daardoor ongeschikt werden
voor enige verbouwing. De lager gelegen
gedeelten waren hoofdzakelijk woest land,
afgewisseld met moerassen, waarin een ar
melijke bevolking leefde. Het hout dat er
was, werd grotendeels gekapt en dit bracht
weer de bodemerosie mee, waardoor de hu-
muslaagenz. Het gebied in ongeveer
zo groot als Frankrijk.
Toen onder Roosevelts Nieuwe Bedeling
dit project werd ontgonnen, werd er een
appart bestuursapparaat voor in het le
ven geroepen. Zoiets als onze directie van
de Zuiderzeepolders. Dat bestuursappa
raat is de A van de T.V.A.
Nu zijn er gelukkig meer gebieden in de
wereld, die op dezelfde manier kunnen
worden opgeknapt als de Amerikanen
met de T.V. deden. Gelukkig. Want is het
niet een voorrecht te mogen werken aan
een project, dat van woestijnen vrucht
bare landouwen maakt; een arme bevol
king de middelen te geven uit een voor
heen arme bodem een dragelijk bestaan
te halen en op die manier een bijdrage
té leveren door maatschappelijke rust en
internationale vrede? Technici en ande
re vakmensen zijn er genoeg, maar waar
is nu de autoriteit, de A, die deze mensen
aan hun heilzaam werk zet?
De V.S. hebben sinds een jaar hun be
kende punt 4, de hulp aan achterlijke ge
bieden. Een soort economische strategie.
Door de mensen in die gebieden aan meer
werk en welvaart te helpen wil men ze
onvatbaar maken voor 't machtigste wa
pen van Rusland: armoede en ontevre
denheid.
Dat Amerika met dit werk begint op de
plaatsen, die het dichtst binnen het be
reik van Moskou liggen, wie zal dat
vreemd vinden?
Wat men echter wel vreemd kan vinden
is, dat er landen zijn, die het helemaal
niet leuk vinden, dat Amerika komt hel
pen om de mensen wat meer welvaart te
geven. Niet, omdat ze daarmee in d;e
kaart van Rusland willen spelen, maar
wel omdat hun eigen positie daardoor in
gevaar zou komen. Ze vrezen de A. van de
T.V.A. en de V.S. zijn zo wijs om te be
seffen, dat een te bruut neerplanten van
deze 20e eeuwse Autoriteit wel eens een
revolutie teweeg kan brengen, waarbij al
leen Moskou zij kan spinnen. Maar dat 't
geleidelijk invoeren van de A niet mee
valt bij een regering, die nog steunt op
beginselen, die wij in de Middeleeuwen al
bezig waren op te ruimen, kunnen we ons
voorstellen.
Zulk een land is Egypte. Egypte heeft 'n
koning, een parlement en zelfs politieke
partijen. Maar de bevolking is verdeeld
tussen de koning, zijn pasja's en rijke
lieden, grootgrondbezitters, die voor het
merendeel nog nimmer hun gronden heb
ben gezien maar er wel een goed leven
van nemen. Daar moet de Amerikaanse
ambassadeur tegen op boteren en zo ziet
men het voor Cairo ongehoorde feit, dat
die hoge Amerikaan de leiders van de
Egyptische vakverenigingen op z'n recep
tie nodigt. Wat dat daar betekent, kan al
leen iemand bevroeden, die dichter bij
feodale verhoudingen staat dan wij.
Gelukkig dat Coffery, zo heet de am
bassadeur, contact gevonden met 'n klei
ne groep Egyptische vooruitstrevenden,
waarvan de leider, op een of andere my
sterieuze manier, zelfs minister van So
ciale Zaken is. De mensen van deze lei
der, dr. Ahmed Hoessein, wisten de zui
gelingensterfte van 10 per duizend op 7
te doen dalen. Ze willen hogere en pro
gressievere inkomstenbelasting, ruimere
inkomens voor de pachters, progessievere
grondbelasting om althans de feodale he
ren mee te laten betalen voor de resulta
ten van hun wanbeleid, bevloeiing van
Om het nieuwe Uno-gebouw te meu
bileren en te stofferen zal een inkoper
40 landen bezoeken. (Krantenbericht.)
Een meneer gaat voor de Uno
Een paar maanden fijn op sjouw,
Om wat spulletjes te kopen
Voor 't in aanbouw zijnd gebouw.
Zo iets is een prettig baantje,
't Lijkt me heus zo gek nog niet;
J'hoeft niet op wat geld te kijken,
Terwijl je tevens nog wat ziet.
Heel veel landen zal hij aandoen,
Iedereen verdient dan wat:
Hier een kleine bijzettafel
Daar een rooie cocosmat.
Hier vitrage, daar gordijnstof,
't Lijkt me wel een leuk idee;
Als ik dat baantje had gekregen,
Nam ik toch mijn vrouw maar mee.
Zo te wink'len voor de dames
Lijkt me waarlijk ideaal;
„Geeft U mij twee kilometer
Vitrage voor de grote zaal."
Met zo'n aardige bestelling
Zal men in z'n nopjes zijn,
Want vitrage is toch beter
Dan.. het IJzeren Gordijn.
de landen, huizenbouw, betere hygiëni
sche en sociale toestanden.
Allemaal mooi, maar hoe lang zal die
kleine groep nodig hebben om de over
winning te behalen op de reactionnaire
machten van de regering en de onwetend
heid van de fellah? En hoe zal Rusland
die ongetwijfeld lange tijd besteden om
zijn 5e colonne daar te laten wroeten?
Men mag alleen maar hopen, dat dr.
Hoessein en de zijnen spoedig zelf de A.
kunnen plaatsen achter het T.V.-werk,
dat ze daar, met de Amerikanen, begon
nen zijn.
steeds getroffen had.
Hij prees zich gelukkig thans hiertegen
over een daad te kunnen stellen, die ui
ting gaf aan zijn gevoelens van dankbaar
heid. Deze bestond hierin, dat hij, mede
namens zijn echtgenote, een eveneens
door hem vervaardigd schilderij van H.K.
H. Prinses Wilhelmina aanbood, dat, naast
het portret van Koningin Juliana een
plaats in de raadzaal zal kunnen innemen,
waarna spr. het dundoek verwijderde, dat
dit schilderij nog bedekte.
Vobruitlopend op de beslissing van de ge
meenteraad, aanvaarde de burgemeester
met grote dank dit geschenk, mede omdat
het een herinnering was aan een waardig
vorstin, die in de benarde jaren van de
oorlog met al haar kracht gevochten
heeft voor haar land en volk.
GESCHENK VAN DE BURGERIJ.
V/oensdagmiddag vond in het gemeente
huis een bijzondere gebeurtenis plaats.
Het gemeentebestuur, de leden van de
raad, de hoofden van dienst en meerdere
genodigden, w.o. wij opmerkten Zijne
Excellentie Mr. J. C. Baud, Groot-Offi
cier van het Huis van H. M. dé Koningin,
waren in de raadzaal bijeen om getuige
te zijn van de aanbieding 'van een ge
schilderd portret van H. M. Koningin Ju
liana.
Onze burgemeester heette alle aanwezi
gen welkom en gaf vervolgens het woord
aan de heer J. G. A. Batenburg, de ge
meentesecretaris, die, in zijn hoedanig
heid als medebeheerder van het evacua
tiefonds 1944, het zich tot een grote eer
rekende een geschenk van bijzondere
waarde en zinvolle betekenis te mogen
aanbieden.
Het was geen geheim, dat de burgemees
ter het als een groot gemis voelde, dat
tot op heden het schilderij van H. M.
de Koningin in de raadzaal ontbrak.
Tijdens de hongerwinter van 1944, toen
'honderden evacué's in deze gemeente 'n
onderdak vonden, werd een z.g. evacua
tiefonds gesticht, waarvoor de gelden
door de burgerij werden bijeen gebracht.
Het initiatief van de beheerders, om aan
het overgebleven bedrag een bijzondere
bestemming te geven, vond allerwege
weerklank in de gemeenteraad, toen het
voorstel, om een geschenk als hier b e-
doeld te aanvaarden, werd ingediend. In
wezen kan dit geschenk worden be
schouwd als te zijn een vertolking van
hetgeen hieromtrent onder de burgerij
leeft. De burgerij van Soest biedt dan ook
dit geschenk aan.
Hierna verwijderde spr. de Nederlandse
driekleur, welke op dat ogenblik het
schilderij aan het oog onttrokken hield en
vroeg den burgemeester dit geschenk te
willen aanvaarden.
Met de bede, dat het Koninklijk Gezin
lang voor ons behouden mocht blijven,
eindigde spr. zijn rede.
De burgemeester, hierna het woord ne
mend, zeide gaarne te voldoen aan het
verzoek dit prachtige schilderij voor
de gemeente te aanvaarden.
Het komt maar zeer sporadisch voor, al
dus spr., dat de gemeente een geschenk
krijgt aangeboden.
Dit geschenk noemde spr. van des te gro
ter waarde, omdat het kon worden aan
geschaft van gelden, die in eendrachtige
samenwerking en goede burgerzin waren
bijeengebracht. Te meer nog daar dit
laatste ons steeds is voorgehouden doorr
de Koningin en het Huis van Oranje.
Volgens spr. behoort in de raadzaal een
schilderij van de Koningin en voor het be
stuurscollege zal de aanwezigheid hiervan
een voortdurende vermaning zijn de ge
meente goed te bestieren.
Het verheugde spreker, dat de kunstschil
der, de heer W. de Kok, in Soest woon
achtig is en bij de vervaardiging van dit
kunstwerk een gelukkige hand had.
Met de wens, dat dit schilderstuk in leng
te van dagen de raadzaal zou mogen sie
ren, aanvaardde de burgemeester dit
fraaie geschenk.
Als laatste spreker trad de vervaardiger
van het schiderij naar voren. Deze dankte
de vorige sprekers voor de eervolle op
dracht, hun waarderende woorden en het
geschonken vertrouwen.
Spreker memoreerde vervolgens het feit,
dat hij, als evacué uit Den Haag, in de
bezettingstijd kennis had mogen maken
met de vrijgevigheid en de gastvrijheid
van de Soester bevolking, welke hem
Maandag is in Amerika en Europa het feit
herdacht dat twee jaar geleden het plan
Marshall tot wet verheven werd en de grote
economische hulpverlening door de Verenigde
Staten van Amerika aan 18 Europese landen
begon. Voor Europa heeft de hulpverlening ge
leid tot een geregeld contact tussen de 18
landen. Ook de dag waarop de organisatie
der samenwerkende landen, de O.E.E.C., tot
stand kwam, zal deze maand 16 April
herdacht worden.
De historische gebeurtenissen, die op 3 en 16
April 1948 te Washington en Parijs plaats
vonden, zijn een herdenking ten volle waard.
Het Marshall-plan heeft in de voorbije twee
jaar zeer opmerkelijke resultaten geboekt en
een grote bijdrage geleverd voor het econo
misch herstel van West-Europa. Dat b.v. dit
jaar in Nederland weer een aanvang gemaakt
kan worden met belangrijke openbare werken
zoals de indijking van de Oosterpolder in het
plan der Zuiderzeewerken, het herstel van de
oorlogsschade, welke aan de Rotterdamse ha
ven werd berokkend en de herverkaveling van
Walcheren, danken we aan het grootse Ame
rikaanse herstelplan.
Het initiatief tot dit Europees herstelplan
werd genomen door de vorige Amerikaanse
minister van Buitenlandse Zaken, George
Marshall in zijn historische rede van 4 Juni
1947 in de Harvard-Universiteit.
Het Herstelplan beoogt de tengevolge van de
wereldoorlog volkomen in de war geraakte
economie der Europese landen weer op gang
te brengen, o.a. door te voorzien in de ernstige
tekorten op de betalingsbalans van deze lan
den, welke tekorten in hoofdzaak betrekking
hebben op het bet al ingLVerk eer-mei Amerika:
Sinds 3 April 1948 stellen de V.S. dollars be
schikbaar voor de aankoop zowel van kapi
taal- als van consumptiegoederen, grotendeels
als schenkingen, ten dele ook als leningen.
Zo was per 1 Januari 1950 aan Nederland
reeds 684.5 millioen dollar toegewezen, waar
van 129.5 millioen als lening en 555 millioen
als schenking.
Op 1 Maart j.1. bedroeg het netto bedrag der
Nederlandse tegenwaarde-rekening 714 mil
lioen dollar. Deze rekening ontstaat doordat
degenen die goederen ontvangen uit de schen
kingen van de Marshall-hulp aan Nederland,
die goederen met guldens moeten betalen aan
de Nederlandse Bank, die op haar beurt af
rekent met 's Rijks schatkist. 95% van deze
tegenwaarderekening mag Nederland gebrui
ken voor de verhoging van de productiviteit
of voor de bevordering en handhaving van
het binnenlandse financiële en monetaire
evenwicht.
De uitvoering van het Marshall-plan werd
opgedragen aan de E.C.A. (Economie Coöpe-
ration Administration) onder leiding van Paul
G. Hoffman. Voor de eerste 15 maanden werd
6.036.710.228 dollar beschikbaar gesteld. Ne
derland kreeg het eerste Marshall-jaar 469
millioen dollar; voor het tweede jaar werd
een bedrag van 309 millioen dollar beschik
baar gesteld.
Zoals bekend heeft het Amerikaanse Huis van
Afgevaardigden vorige week het bedrag aan
Marshall-hulp voor het derde jaar vastgesteld
op 2 milliard 700 millioen dollar. Hoe groot
het voor Nederland bestemde bedrag zal zijn
is nog niet bekend, want de verdeling onder
de afzonderlijke landen geschiedt in onderling
overleg tussen deze landen en de E.C.A.
Voorwaarde voor het goed functionneren van
het Herstelplan is dus nauwe samenwerking
tussen de Europese landen. Deze samenwer
king is belichaamd in de Organisatie voor
Europese Economische Samenwerking, de
O.E.E.C. Politiek coördinator van deze samen
werking is de Nederlandse minister van Bui
tenlandse Zaken, mr D. U. Stikker.
In de afgelopen 2 jaar heeft de samenwerking
der bij het Marshall-plan aangesloten landen
vaak te wensen overgelaten. Vooral Engeland
heeft een vrijer Europees betalingsverkeer
steeds moeilijkheden berokkend. De oorzaak
hiervan moet gezocht worden in de nauwe
verbondenheid van Engeland met de landen
van het Britse Gemenebest. Niettemin zijn er
tekenen die er op wijzen, dat Engeland zijn
standpunt gaat wijzigen, zodat binnen afzien
bare tijd een Europese betalingsunie met En
geland tot de reële mogelijkheden gaat be
horen.
De duur van het Marshall-plan werd bepaald
op 4% jaar, het zal dus in 1952 ten einde
lopen.
Het staat echter nu reeds vast, dat de meeste
Europese landen ook na 1952 nog economische
hulp van node zullen hebben. Amerika schijnt
niet ongenegen te zijn ook na 1952 hulp te
verlenen, mits de Europese landen tot een
grotere samenwerking bereid zijn dan zij tot
dusverre getoond hebben. De éénwording van
West-Europa eist van elk der landen het prijs
geven van een deel van zijn souvereiniteit en
daarom is die éénwording hoe gewenst, ja
noodzakelijk zij ook zijn moge zo moeilijk
le bereiken.
BIJEENKOMST BOSBRANDWEER.
Maandagavond hield de Noordelijke Kring
der Utrechtse Bosbrandweer Vereniging
een bijeenkomst van alle groepsleden in
haar ressort, in hotel „Eemland".
De bijeenkomst werd geopend door de se
cretaris en algemeen technisch leider der
U.B.V., de heer Ir. H. H. G. Overbeek, die
allen welkom heette en mededeelde, dat
in de Zuidelijke kring (van Maarn tot
Rhenen) slechts twee bos- en heidebran
den in 1949 hadden plaats gevonden, in de
Midden Kring (van Amersfoort tot Maarn)
twintig en in onze Noordelijke Kring niet
minder dan 76, ongeacht nog de kleinere.
Ten slotte deelde de spr. mede, dat Ir. H.
W. Schenkenberg van Mierop, die lange
jaren de Utrechtse Bosbrandweer in ver-
schilende functies heeft gediend, dit werk
moest neerleggen en dat spr. in diens
plaats is benoemd.
Na deze inleiding, waarbij ook de burge
meester van Soest, Mr. S. P. Baron Ben-
tinck, in het bijzonder werd verwelkomd,
vertoonde de heer Van Solingen der Rijks-
brandweerinspectie enige fraaie smalfilms,
w.o. de gekleurde over de bosbrandweer en
bosbranden in Canada al bijzonder mooi
was. Ook de fraaie film over het leven en
werken op H. M. vliegdekschip „Karei
Doorman" trok zeer de aandacht.
Na de pauze deelde de kringcommandant
in de Noordelijke Kring, de heer W. Gro-
art, nog enkele interessante gegevens me
de. De vrijwillige brandweer van Soest is
in het jaar 1949 in totaal veel meer dan.
100 maal uitgerukt, waarvan voor kleine
re en grotere bos- en heidebranden alleen
al 78 maal.
De proepen de Hoge Vuursche en Baarn
rukten elk 7 maal uit, de groep Pijnenburg
2 maal, waarvan 1 maal ter assistentie en
de groep Soesterberg ook 1 maal binnen
Soest. De groep Bilthoven bluste 2 heide
en bosbranden, terwijl de groepen Lage
Vuursche, Soestdijk en De Paltz, voor zo
ver bekend, in het geheel niet uitrukten.
In deze kring werd in totaal ruim 12 H.A.
bos- en "heidegrond door het vuur aan
getast. Er zijn hier nu 9 groepen met in
totaal meer dan 200 man personeel.
Hierna werd nog vertoond een fraaie ge
kleurde ski-film en een komische film van
de Canadese brandweer, met als hoofdper
soon een leuke chimpansee.
Het was een geslaagde en druk bezochte
avond, welke voor de aanwezigen eigenlijk
de opèning vormde van het nieuwe brand
gevaarlijke seizoen 1950.
KLEUTERSCHOOL
PRINSES MARIJKE.
Met verwijzing naar de in dit blad ge
plaatste advertentie zij nog medegedeeld,
dat ook de Prinses Marijke Kleuterschool,
wil ze netjes en goed voor de dag komen,
over meer gelden zal moeten beschikken.
Er is veel nodig! Straks mogelijk nog meer,
daar er plaatsen voor de kleuters te kort
zijn. Voor de ouders, die hun kinderen er
heen willen sturen, is het niet prettig, om
teleurgesteld te moeten worden. We kijken
telkens uit naar verbetering en hebben er
deze winter- en voorjaarsavonden aan be
steed, alles klaar te krijgen voor een tij
delijke bron van inkomsten: een Bazar.
We staan verbaasd over de enthousiaste
medewerking van vele goedgezinden van
kleuteronderwijs, hetzij buiten of binnen
de gemeente.
Komt U nu allen een kijkje nemen. Be
zoekt onze mooie stands! Zie vooral de aar
dige kleuterwerk-inzending en ding mee
naar de prijzen der verloting.
UITSLAG VEILING.
Dinsdag werd door notaris M. van Veeren
in De Gouden Ploeg publiek verkocht:
Een villa aan de Anna Paulownalaan 2.
Koper H. J. Lobbes te Soest, voor 9000.-.
Een huis aan de Heuvelweg 27. Koper P. J.
C. Blatt te Hilversum, voor 3820.
Een huis aan de Koninginnelaan 156. Ko
per A. E. Koudijs te Soest, voor 6100.
Een huis aan de Schrikslaan 47. Koper P.
J. C. Blatt te Hilversum, voor 4500.
Een perceel grond aan de Molenstraat was
reeds uit de hand verkocht.
GESLAAGDE ACTIE TEN BATE
VAN HET KLEUTERONDERWIJS.
Zaterdagavond had de Stichting Kleuter
school Soest-Zuid een grote feestavond in
Eemland georganiseerd met het doel de
kasmiddelen der stichting op te voeren.
Het stichtingsbestuur had zich de belange
loze medewerking verzekerd van de to
neelgroep van de Soester politie en het
dubbelmannenkwartet „De Eemzangers",
terwijl de directie van Eemland de zaal
gratis voor dit doel had afgestaan.
De opening werd verricht door de heer
De Vries, voorzitter van de stichting, die
de actie, om het kleuteronderwijs te steu
nen, dringend aanbeval, waarna hij het
woord verleende aan burgemeester S. P.
Baron Bentinck, wiens tegenwoordigheid
zeer op prijs werd gesteld.
De burgemeester wees er o.a. op, dat het
kleuteronderwijs voor het grootste gedeel
te afhankelijk is van het particulier initia
tief. Gezien het groot belang, dat in goed
kleuteronderwijs is gelegen, achtte spr. een
beroep op de aanwezigen overbodig.
Na deze inleiding werd een zeer gevari
eerd programma afgewerkt. Meindert de
Wolf zorgde op voortreffelijke wijze voor
de muzikale begeleiding, terwijl Fred. Spij
ker met een liedje en een praatje zich als
een goede conferencier ontpopte en de ver
bindende schakel vormde tussen de vele
sketches en éénacters, die de toneelgroep
ten beste gaf. Ook de zang van het dubbel
mannenkwartet „De Eemzangers" vond al
lerwege waardering. Een verrassing vorm-
U kunt het geloven of niet, maar soms
denk ik toch wel eens na over iets. Niet
vaak hoor, maar bij tijd en wijle wil het
toch wel eens het geval zijn.
Ik stond een poosje geleden eens een ge
val aan te kijken hoe onze politie aan de
lopende band bekeuringen uitdeelde aan
automobilisten wegens te hard rijden en
„inhalen" waar dit niet geoorloofd is.
Met een oude kennis van mij, die juist een
procesverbaal aan zijn pantalon had ge
kregen wegens ongeoorloofd „passeren",
raakte ik in gesprek en in de loop daar
van werd ik er meer en meer van over
tuigd, dat deze gaspedaalridder zich heel
anders op de weg zou gedragen, wanneer
hij niet het gevoel had, dat hem, op finan
cieel gebied, niets kon gebeuren wanneer
hij zijn wagen aan poeder reed en een
eventueel slachtoffer in het ziekenhuis.
Deze ouwe sobat was tegen alles, van A
tot Z, verzekerd, zonder enige eigen risi
co van ook maar de minste schade.
Reed hij een deuk in zijn spatbord van
10 gulden, dan werd de schade even vlot
betaald door zijn verzekering als in het
geval dat hij zijn hele auto tot 'n hoopje
verwrongen ijzer reed.
Hem kon niets gebeuren. „Verzekering
dekt de schade".
Bovendien had hij nog een verzekering te
gen wettelijke aansprakelijkheid, dus
mocht hij iemand in het ziekenhuis depo
neren, nou ja, dat vond hij beroerd natuur
lijk, maar zijn verzekering betaalde alles,
ook in het geval, dat z'n slachtoffer le
venslang invalide bleef.
Nu zullen de verzekeringsmaatschappijen
het helemaal niet met mij eens zijn, maar
ik ben er van overtuigd, dat wanneer een
automobilist niet zo prettig naar zijn ver
zekering kon wijzen, doch de ergste finan
ciële klappen zelf moest opvangen, hij
heel wat voorzichtiger over 's Heren we
gen zou razen.
Wanneer verzekering b.v. alleen moge
lijk zou zijn voor reparaties boven de
250.zowel voor rijder als tegenover
derden en de auto slechts tot een bedrag
van de helft van de waarde, geloof ik,,
dat een groot gedeelte van de autoban
dieten, want anders kan ik sommige au
torijders niet zien, zich heel wat fatsoen
lijker zouden gaan gedragen op de weg.
Ontneem ze het veilige gevoel tegen a1-
le schade verzekerd te zijn en ze laten hun
branie thuis.
Wanneer de verzekeringsmaatschappijen
dan nog verschil zouden gaan maken tus
sen autorijders die meerdere tientallen ja
ren langs de weg zitten zonder brokken te
maken en de prutsers die het nooit leren,
dan zouden wij een grote stap nader zijn
naar een veilig verkeer. H. OEKMAN.
de het optreden van een telepaath, die
prachtige staaltjes van speurzin liet zien.
Voorzitter De Vries was de tolk van de
aanwezigen, toen hij alle medewerkenden
dank bracht voor het belangeloze optre
den en het doen slagen van de avond.
Ook vond op deze avond de trekking plaats
van de grote loterij, die het stichtingsbe
stuur had georganiseerd. De hoofdprijs, 'n
herenrijwiel, viel op lotnummer 97.
Het stichtingsbestuur verzoekt ons dank te
brengen aan allen, die aan het welslagen
hebben willen bijdragen en verheugt zich,
dat een goede financiële basis voor het
kleuteronderwijs op deze wijze kon worden
gelegd.
NUTSSPAARBANK AMERSFOORT.
In Maart werd bij de Nutsspaarbank
Amersfoort, bijkantoor Soest, Steenhoffstr.
56, ingelegd een bedrag van 79.988,03,
terugbetaald 55.448,68. Er werd dus meer
ingelegd dan terugbetaald 24.539,25.
In deze maand werden 41 nieuwe boekjes
afgegeven.
Het totaal aantal inleggers in Soest be
draagt thans 1424, met een totaal-tegoed
van 815.086,23.
Op de scholen, waar het sparen is inge
voerd, werd door de leerlingen 1338 maal
een bedrag gestort, tot een totaal van
666,18.
JOHN DOE, DE MAN
DIE HET MEENDE.
De film, die het City-Theater op haar
Paasprogramma heeft staan, is er één, die
de toeschouwers in een aaneenschakeling
van uiterst geestige verwikkelingen iets
mee naar huis geeft om over na te denken.
Een journaliste krijgt haar ontslag, omdat
zij te „tam" schrijft en uit rancune cre-
eert zij in haar laatste artikel een man,
die de corrupte wereld aanklaagt en die,
bij wijze van demonstratie, om twaalf uur
's nachts van de stadhuistrans zal sprin
gen. Als dan door naijverige collega's die
krant gesommeerd wordt die brief en die
man te voorschijn te brengen, wordt een
jonge sportsman, door invaliditeit aan la
ger wal geraakt, die rol opgedrongen.
Tot het moment, dat de machinaties van
de geldschieter worden onthuld, gelooft
elke toeschouwer in de edele en nobele be
doelingen van de onderneming, precies zo
als de mensen op het witte doek dat deden,
doch als dan de ontknoping komt eni de
film ten einde is, verlaat iedereen, die niet
ziende blind is, het theater met een gevoel,
dat het dringend nodig is, in deze tijd van
losgeslagen mensenmassa's, dubbel op zijn
hoede te zijn voor „de wolf in schaapskle
ren".
Gary Cooper geeft een uitstekende creatie
van deze „John Doe" of wat wij zouden
noemen „meneer Dinges". Boeiend en ont
roerend is zijn spel als „de man, die het
meende", maar die het tenslotte toch tegen
het overwicht van gewetenloze belangheb
benden moet afleggen.
