De politiek
van Amerika*
KINDERVRIENDEN.
EEN INDUSTRIE IN WORDING.
Geen loonsverhoging maar lagere prijzen.
UITGAVE: DRUKKE] SMIT - SOESTDIJK
IBSü 1
Nederland verlengt het
vreemdelingenseizoen.
SOEST.
IN DE HOEK.
VRIJDAG 21 APRIL 1950
SÖESTER COURANT
26e JAARGANG No. 31.
Abonn. per kwart, 1.50 - per post 1.75.
Bonaoi Vu We edestraat- Teleioon 2566 - Giro 126156
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
De Verenigde Staten van Amerika, die
tot nog toe in een „splendid isolation" een
volmaakte afzondering leefden, zien zich
SinTfÜ fier°ePen de leidsels te nemen
van het karretje van de wereldpolitiek
Een der grootste moeilijkheden die ze
daarbij hebben te overwinnen, is wel een
zekere naïveteit, die tot uiting komt zowel
IZ Tl'? het Duitse ™>agstuk als
van de kolomen-kwestie, en die, wanneer
met tijdig beter inzicht zich baan breekt,
nog tot funeste gevolgen kan leiden.
Amerika is „Gods eigen land". Niemand die
Yn ,overtuigd is dan de bewoners
van dat land zelve. Nergens is het zo goed, zo
practisch, zo democratisch, zo vrij en zo ge
lukkig als in de Verenigde Staten. „Duize
lend van het succes" (zoals Stalin het eens
ten aanzien van zijn eigen mensen uitdrukte)
vertelt men aan iedereen dat, wil men óók zo
succesvol zijn, men niet beter kan doen dan
te doen zoals de Amerikanen.
Democratische Duitsers
De wereld buiten Amerika is de meesten van
hen vrijwel vreemd, en wat ze er van weten
is nog zeer oppervlakkig. De Amerikaan blijkt
daarbij zeer gevoelig voor propaganda, vooral
ten aanzien van zaken die hij zelve niet op
hun waarde toetsen kan. In z'n eigen domein
maakt men hem niet zo gemakkelijk iets
wijs, maar wat betreft hetgeen daarbuiten
valt, spreidt hij een soms opmerkelijke goed
gelovigheid ten toon.
Hij heeft schrikkelijke dingen gehoord over
het optreden der Duitsers. De namen Lydice,
Dachau, Rotterdam, Auschwitz, spreken hem
van onmenselijke barbaarsheid.
Nu zitten daar de Amerikanen in het bezette
Duitsland. En ze komen daar, als met een
schok, tot de onidekking, dat die Duitsers toch
heus geen barbaren zijn. Keurig nette men
sen. Democraten. Mensen die misschien door
Hitier op sleeptouw genomen zijn, maar zich
nu de ogen uitwrijven. Al wat men met die
mensen heeft te doen is: ze een kans te ge
ven. Wanneer ze dan maar de Amerikaanse
methodes en opvatingen navolgen, zullen ze
mettertijd (hoogste lof!) zelf nét echte Ameri
kanen zijn!
Men vraagt zich echter niet af, hoe het moge
lijk kon zijn, dat Hitier zulk een macht kon
verwerven. Men bestudeert niet welke trek
ken in het Duitse volkskarakter Hitier de
kans geven, dit ganse volk van 80 millioen
mensen achter zich te verzamelen.
Men graaft niet in de historie om daar te ont
dekken dat Duitsland nimmer een democra
tie geweest is, maar tot democratie moest
worden opgevoed, en dat de enige poging die
daartoe werd ondernomen (tijdens de Wei-
mar-republiek) ijverig gesaboteerd werd door
van revanche dromende industrieëlen en offi
cieren enerzijds endoor de geallieerden an
derzijds, die door hun Versailles-verdrag als
met ijzeren hakken alles weer de grond in
trapten.
■Daarbij zijn er -irr -tp'fn"t> Dl'itwrs
(die echter in de laatste oorlog vrolijk vóór
hun nieuwe vaderland tegen Duitsland ten
strijde trokken). De namen van mensen als
de operbevelhebber Eisenhower (Eisenhauer),
luchtmaarschalk Spaatz, admiraal Nimitz, wij
zen duidelijk op Duitse afkomst. En men
scheert met deze goed-vaderlanders Amerika
nen nu de Duitsers in de „Heimat" over één
kam. Men verwondert zich tenslotte grotelijks
en niet zonder ergernis, omdat Europa, dat al
enkele malen leergeld heeft betaald, het Ame
rikaanse bekerings-enthousiasme niet deelt.
Amerika, oud-kolonie
Hetzelfde geldt in zekere mate van het kolo
niale vraagstuk. De Amerikanen zouden het
begrip „kolonie" maar liefst van de wereld
verbannen. Wanneer ieder volk in ieder land
de vrijheid krijgt om zich te ontwikkelen,
zoals Amerika het gedaan heeft, zal men ook
hier weldra allemaal imitatie-Amerikaantjes
aantreffen, en zal de Democratie alom heer-
sen.
Men vergete daarbij niet, dat er maar één
land is, waar de echte Democratie gevonden
(Historisch.)
Kleine Jantje bleef des avonds
Tegen bedtijd te lang uit;
Niets bijzonders, dat komt meer voor
Met zo'n leuke kleine guit.
's Morgens sprak hij over visjes,
Stekelbaarsjes in de sloot
Sn alleen bij de gedachte
Zag zijn Ma dat hij genoot.
Toen het laat begon te worden
En ons Jantje bleef absent,
Ging men ongerust aan het zoeken
Naar de kleine vissersvent.
In geen velden en geen wegen
Vond men evenwel een spoor;
Jantje was en bleef een raadsel,
't Manneke was er van door.
De politie werd gewaarschuwd,
Want dat was toch wel secuur;
't Liep intussen al heel aardig
Naar het middernachtlijk uur.
Inspecteurs werden voor Jantje
Uit hun warme bed gelicht,
Adjudanten en agenten
Deden eveneens hun plicht.
Eerst vroeg men de bange ouders:
Is het kind wel uitgegaan
Doch, daar 't huis al onderzocht was,
Kon abuis dus niet bestaan.
Met de auto en de motor,
Met de jeep en op de fiets,
Trok men door de nacht aan 't zoeken,
Maar van Jantje zag men niets.
Tegen drie uur ging men even
Informeren hoe het was;
Jantjes moeder zwom in tranen.
Als jantjes visjes in een plas.
Opgelucht na al die spanning,
d'Ogen nog van tranen vol
Zei ze: Jan lag in een muurkast.
Achter een stapel knotten wol.
't Grapje kostte de politie
Maar weer vele uren slaap
En dat alles overbodig,
Om de kunsten van zo'n aap.
De politie deed haar arbeid,
Plichtsgetrouw en nauwgezet,
Niet vertoornd, doch dankbaar toog men
Huiswaarts naar het warme bed.
Als de knul het mij gelapt had,
Zo'n ondeugend jong, zo'n blaag,
zii1} broekje strak gespannen
tv+u*1^ kree8 een flink pak slaag.
Dat had Jantje voor zijn ondeugd,
Met politie-hand verdiend,
Maar de Soesterse politie,
Is en blijft een.kindervriend.
E. VAN EEDEN.
wordt (ondanks Ku-Klux-Klan, minderhe-
denvervolging, politieke klans en omkoop
baarheid) en dat is Amerika. Men heeft dus
niets anders te doen dan de Amerikaanse in
stellingen en wetten over te nemen, en men
is: democraat. Onze Nederlandse regering
heeft aan de lijve ondervonden, hoe men die
opvatting doorzetin Indonesië bijvoor
beeld!
Bij dit alles speelt een grote rol, dat Amerika
indertijd zelf een kolonie geweest isvan
Engeland. En dat het onder George Washing
ton zich vrijgevochten heeft. Daarom ziet men
nog altijd met een scheef oog naar John Buil
en alle rijken die er koloniën op na houden,
en trekt één lijn tussen de alles wat er zo
meer in opstand is in het Oosten, en de dap
pere Yankees van Washington.
Dit „schwarmen" in de buitenlandse politiek
wordt echter gevaarlijk, wanneer het bedre
ven wordt door een land, dat in die politiek
leiding geeft, omdat het sterker en krachtiger
uit de oorlog is gekomen dan zijn buurlan
den.
Men is in Amerika niet met z'n taak meege
groeid. Wie de verkiezingsstrijd volgt, weet
dat tal van afgevaardigden naar Senaat en
Congres gekozen worden om allerlei redenen,
die echter niets te maken hebben met hun
bekwaamheid om de Amerikaanse politiek t
helpen leiden.
Toen indertijd Czaar Alexander I van Rua
land, na de overwinning op Napoleon, grot
invloed had kunnen uitoefenen op de gan
van zaken tijdens het Wener Congres, liet h:
zich door z'n idealisme en geestelijke exaltati
(die nog aangewakkerd werd door de befaam
de barones Van Krüdener) tot eenzelfde ge
liefhebber verleiden, met als gevolg dat d
lieden die wisten wat ze wilden, uitgeslapei
politici als Talleyrand en Metternich, hun re
actionnaire plannen konden doorvoeren ei
middels hun „Heilige Alliantie" de grondslaj
konden leggen voor een gevangenismuur on
de vrijheid, die alleen door revolutionnair dy
namiet tot springen gebracht kon worden
Wat dan ook prompt gebeurde
En zolang men in Europ* zelf nog harrewart
zolang de staten op het continent niet mei
elkaar tot eenheid kunnen komen omdat En
geland nog altijd hoopt zijn positie op de wij
te kunnen hernemen, kunnen de Amerikaansï
politici doorgaan met hun democratisch ge-
liefhebber. terwijl de uitgekookte zakenmen
sen hun kansen waarnemen en de grondsla
gen leggen voor een nieuwe economische oori
log!
Nog niet zo lang geleden hebben wij ge
meld, dat door ons gemeentebestuur een
aan de Beckeringhstraat gelegen terrein
was verkocht voor de vestiging van een
nogal belangrijke industrie.
Koper van dit terrein was de heer E,
Kann, wonende te Naarden, die in Gen
nep een industrie heeft voor de vervaar
diging van dames- en heren-ondergoede
ren, welk bedrijf zich in de laatste jaren
zó uitbreidde, dat moeilijkheden ontston
den met het aantrekken van personeel.
Dit vooral was het, dat de heer Kann
deed uitzien naar een gemeente met een
grotere bevolking, met het doel daarheen
zijn bedrijf over te plaatsen. -
Vooral de feiten, dat in onze gemeente
nog niet te veel industrie is gevestigd en
de beschikking kon worden verkregen
over een terrein, dat gelegen is in dat
deel der gemeente, waarin veel arbeiders
woonachtig zijn, waren voor de heer Kann
belangrijk Genoeg te besluiten zijn bedrijf
naar hier over te brengen.
Na overdracht van het terrein, dat gele
gen is tussen de Beckeringhstraat en do
voorzijde der Katholieke begraafplaats
aan de Kostverlore'nweg is in korte tijd
zeer veel werk verricht.
De heer W. G. F. Bertiing, architect te
Baarn, had spoedig een prachtig plan ge
reed. waarna even snel met het bouwen
werd begonnen, waarmede werd belast de
heer G. Hooijer te Hilversum.
Zaterdagmorgen reeds was men hiermede
zover gevorderd, dat kon worden overge
gaan tot legging van de eerste steen.
Deze handeling werd verricht door de
jongste dochter van de heer Kann.
Voor dit feit waren bijeen de familiele
den van de heer Kann, meerdere geno
digden, de architect en de aannemer
met hun personeel, terwijl meer
dere omwonenden eveneens hun belang
stelling toonden.
Uit de hierboven afgedrukte foto van de
maquette van 't wel zeer fraaie fabrieks
gebouw mag ongetwijfeld worden afge
leid, dat dit bedrijf een belangrijke aan
winst voor onze gemeente belooft te wor
den.
Aan de voorzijde bevinden zich 2 privé-
kantoren, bedienden-kantoor, wachtka
mer, fotofrafische afd. archief enz. achter
dit alles de fabriek, expeditie-afdeeling, 'n
.werkplaats voor de in het bedrijf opgeno
men* machines enz.
De gehele oppervlakte van de fabriek om
vat pi.fti- 750 vierkante meter, terwijl j
thans reeds plannen worden uitgewerkt,
om, dirett na het gereed komen van het
geheel, ov^er te gaan tot 't aanbouwen van
een afzonderlijke afdeling, waarin de
grondstoffen zullen worden vervaardigd,
welke in de fabriek worden verwerkt.
SliS"-,"" ,',is SBSSm. (ubn/tk. w<tlk»
zullen een 150-tal mannelijke en vrou
welijke personen in dit bedrijf een plaats
kunnen vinden, maar het ligt in het voor
nemen dit aantal ten spoedigste tot een
200-tal op te voeren.
Het wil ons voorkomen, dat wij èn de on
dernemer èn onze gemeente kunnen feli
citeren met de vestiging van dit bedrijf.
De heer Kann met het feit, dat hij de
beschikking krijgt over een moderne fa
briek en zijn personeelsmoeilijkheden on
getwijfeld tot het verleden zullen gaan
behoren en de gemeente met een flinke
werkgelegenheid, waarin een groot aantal
gemeentenaren werk zullen vinden.
We leven weer in April en ligt dus weer
het eerste kwartaal van 1950 achter ons. Al
weer een winter voorbij en tegelijk een half
jaar devaluatie. Beide omstandigheden, de
winter en de geldelijke gevolgen van de de
valuatie hebben ons in deze maanden bezig
gehouden en het is merkwaardig te constate
ren, dat zij elkander enigszins in evenwicht
hielden. Want doordat de winter bijzonder
zacht is geweest, waren de gevolgen van de
devaluatie beter te dragen. De stijging van de
kosten van levensonderhoud, die nu al een
procent of zeven bedraagt, is groter geweest
dan men had verwacht, maar als we een
strenge winter hadden gekregen zouden de
toestanden heel wat verscherpt zijn geweest.
Laten we dus dankbaar zijn, dat we nauwe
lijks van een winter hebben kunnen spreken.
Het feit, dat de kosten van levensonderhoud
meer zijn gestegen dan met de 5% loonsver
hoging overeenkwam, past in zekere zin pre
cies in de regeringspoltiek. Daardoor wordt
n.1. het verbruik beperkt. Wanneer het leven
niet meer dan 5% duurder was geworden, zou
de stijging precies zijn gedekt door de ver
hoogde lonen en zou men dus evenveel kun
nen blijven kopen als vóór de devaluatie.
Maar dat was de bedoeling van de regering
niet. Zij wil immers, dat we harder zullen
werken en minder verbruiken. Aan de 5%
loonsverhoging werd de voorwaarde verbon
den, dat de productie opgevoerd zou worden.
En al zal de invloed van die voorwaarde nu
niet zo erg groot zijn geweest, er zijn inder
daad bedrijven, waar de prestaties zijn toege
nomen. Daar komt trouwens nog bij, dat on
afhankelijk van de loonsverhoging in vele
bedrijven de productiviteit van kwartaal tot
kwartaal stijgt door betere voorziening met
grondstoffen, vernieuwing van machines en
toenemende geschooldheid van het personeel.
Met de productie loopt het dan ook wel los.
Doch de regering zat met de puzzle hoe zij
het verbruik kon beperken. Zij acht dit nood
zakelijk, omdat onze handelsbalans nog altijd
niet sluitend is en zij het verschil, dat nog te
overbruggen valt van twee kanten af wil doen
verminderen: aan de ene kant door de pro
ductie te doen vergroten, aan de andere kant
door de consumptie te beperken. Deze con
sumptiebeperking is thans het automatische
gevolg van het feit, dat de prijzen sneller
stijgen dan de lonen. Wanneer men dus klaagt
dat men op het ogenblik minder kan kopen
dan een half jaar geleden, is dat voor de re
gering het bewijs, dat zij op het goede pad
is, al zal de gemiddelde burger het daarmee
niet eens zijn.
Inderdaad geven de laatste indexcijfers van
het verbruik een daling te zien van de zgn.
„consumptiegoederen", dat zijn de artikelen,
die voor het dagelijks leven nodig zijn, dus al
hetgeen men koopt bij de kruidenier, de bak
ker, de slager, de melkboer en de groente
boer, de drogist, enz. Het is nog slechts een
daling van enkele procenten, maar een feit
is, dat voor deze goederen de stijging van de
prijzen een overeenkomstige daling van de
omzet veroorzaakt heeft. Bij de aanschaffing
van „duurzame goederen", dus meubels en
ander huisraad, textiel enz., hebben de hogere
prijzen nog geen daling van de omzet veroor
zaakt, zodat de totale uitgaven voor deze arti
kelen gestegen zijn. Doch er is wel een ver
schuiving te constateren, waarschijnlijk onder
invloed van de ruimere keus van textiel. Men
heeft voor de klerenkast en de linnenkast
meer uitgegeven en minder voor meubelen,
stofzuigers, radio's enz.
En wat staat ons nu verder te wachten? Met
die vraag houdt bijna iedereen zich bezig.
We leven allen nog steeds in de hoop, dat
vroeg of laat het levensonderhoud belangrijk
goedkoper zal worden. Dat doen we eigenlijk
al sinds de dag van de bevrijding, doch tot
nu toe hebben we inplaats daarvan reeds vijf
jaar lang stijgende prijzen gekregen.
Willen we tot goedkoper levensonderhoud ko
men, dan betekent dit, dat alle prijzen omlaag
moeten en dat dus ook alle inkomens, dus
zowel lonen als winsten verminderd zullen
moeten worden. Niemand is echter bereid om
de eerste pas op deze weg te zetten en dat
maakt het zo moeilijk om tot lagere prijzen
te komen. De vorige zomer scheen de prijs
daling voor de deur te staan, doch toen haalde
de devaluatie een streep door de rekening.
Zal 1950 toch eindelijk de lang verwachte
omslag in de prijzen brengen? Niemand kan
het zeggen, al maakt het over-aanbod van
goederen, vooral in Amerika, een prijsdaling
niet onwaarschijnlijk en is ook de daling van
de scheepsvrachten een aanwijzing, dat prijs
verlagingen voor de deur staan.
Wie Holland op z'n mooist wil zien, heeft
daarvoor niet zo heel lang tijd. Ons klimaat
is een ernstige handicap voor de intensivering
van het vreemdelingenverkeer, dat ons de be
geerde deviezen in het laadje brengen moet.
Daarom maakt men dankbaar gebruik van
de gelegenheid die het bloembollqnseizoen
biedt, om een paar maanden toe te voegen
aan de tjjd, waarin men de vreemdelingen
naar Holland trekken kan en poogt hen gedu
rende dat tijdvak zoveel mogelijk attracties
te bieden. Attracties, waarvan ook de hon
derdduizenden profiteren, die uit het eigen
land naar de pracht der bloeiende velden
komen kijken!
Een tocht door de Bollenstreek, per trein,
bus of auto, is alleszins de moeite waard.
Maar behalve de aanblik der kleurige velden
biedt hij thans vreemdeling en inwoner nog
geheel bijzondere attracties.
Sprookjestulnen.
In Hillegom begint het al. Daar is, voor het
oude buiten Treslong (dat straks gaat ver
dwijnen om plaats te maken voor een modern
beursgebouw) een prachtige tuin aangelegd,
de Demonstratietuin „Treslong". Hier kan
men de toepassing der stijlen zien in border,
grasperk en rotstuin, in alle stijlen die de
tuinarchitect kent. Hier bloeiden narcissen
en hyacinthen en nu de tulpen in 'n ideale
omgeving, en in een betrekkelijk klein be
stek kan men het alles bekijken. De opper
vlakkige waarnemer is misschien met een
kwartiertje klaar en heeft dan toch een aar
dige indruk ontvangen van wat met bolbloe-
men alzo is te doen. De liefhebber zal er tel
kens en telkens weer terugkeren, en, gehurkt
bij al dat schoons, zich verbazen over de won
deren der natuur.
Verderop, in Lisse, herhaalt zich dat alles,
maar in veel grootser opzet. Daar is, in het
enige natuurreservaat dat uit het vroegere
duin- en bosterrein is overgebleven (het bui
ten „Keukenhof", 25 heet. groot) een prach
tige tentoonstelling aangelegd, die op 23 Maart
door minister Mansholt is geopend.
Men heeft hier de natuur zoveel mogelijk on
gerept gelaten. Geen tegelpaden of hekken
breken hier de sfeer. Statige, eeuwenoude
bomen rijzen op, een stille vijver glanst in de
zon, en daaronder en daarnaast bloeien de
bloemen in hun honderdvoudige variëteiten,
van de oudst bekende handelssoorten tot de
nieuwste kruisingen.
Deze tentoonstelling heeft H.M. de Koningin
tot Beschermvrouwe, maar ze heeft ook nog
een andere schutspatroon: Jacoba van Beye-
ren, de stoutmoedige Hollandse Gravin, die
het tegen Philips de Schone durfde opnemen,
maar de strijd niet kon volhouden. Zij heeft
hier vlak in de buurt gewoond op het slot
Teylingen, waarvan de forse ruïne thans nog
te bezichtigen is en dit bos was haar „keu-
kenbos", waar het wild voor de grafelijke ta
fel werd geschoten.
De figuur van Jacoba prijkt op alle biljetten,
die hier en in het buitenland de aandacht vra
gen voor deze tentoonstelling, en zoals zijzelf,
vol energie en strijdlust, zo is ook de Hol
landse bloembollen-exporteur van vandaag, al
is zijn missie een meer vreedzame: deviezen
te verdienen voor onze schatkist! Dat lukt
hem wonderwel: vorig jaar bedroeg de totaal
omzet 83 millioen!
Naar deze tentoonstelling zullen ze komen van
heinde en verre, de liefhebbers van bloemen.
Spoorwegen, reisbureaux, ze hebben speciale
tarieven voor een bezoek; de schooljeugd zal
komen in grote getale, want een bezoek aan
de tentoonstelling wordt niet als eeen school
reisje, doch als een instructieve excursie be
schouwd.
Op deze tentoonstelling werd gisteren
Het gouden jubileum gevierd van de ex
porteurs-organisatie, de Bond van Bloembol
lenhandelaren en Jacoba heeft haar gas
ten op de tentoonstelling welkom gehe
ten, omringd door haar hofstoet. Maar vele
honderdduizenden zullen haar zien, wanneer
zij op Zaterdag 22 April, de dag van het grote
bloemencorso, aan het hoofd van de stoet zal
rijden, omringd door edelen en hofdames,
lansknechten en valkeniers.
Deze optocht van rijdende bloemstukken zal
des middags starten vanaf Sassenheim en rij
den naar Hillegom vice versa. Langs de Rijks
weg zullen ook nu weer talrijke bezoekers dit
sprookje willen meebeleven.
Tm*1 'Jleertijd _^oordw jjk. de^ bloemen
corso en een schitterend vuurwerk tot slot.
Bloemenschilderijen.
Noord wijk was het, dat in 1937 een aanvang
maakte met het leggen van bloem-mozaïeken,
schilderijen van bloemen, wier kleurige pracht
van overal de belangstelling trok. Maar in de
Bloembollenstreek, in Hillegom, Lisse en Sas
senheim, nam men dit over en wanneer straks
het bloemencorso door de streek trekken zal,
ziet men aan weerszijden in tuinen en parken
de kleurige mozaïeken, waar op vaak kunst
zinnige wijze de bewoners van de streek hun
aanleg botvieren.
Steeds meer mensen doen hieraan mee, steeds
groter wordt de vaardigheid, steeds origineler
de ontwerpen. Grote firma's zien reclamemo
gelijkheden en in de mozaïeken ziet men de
voortreffelijke kwaliteit van allerlei produc
ten reeds verkondigd!
Door dit alles is een bezoek aan de Bloem
bollenstreek alleszins de moeite waard en wie
het kan doen, moet gaan op een dag in de
week. Want Zaterdags en vooral Zondags be
weegt zich als een trage, donkere slang een
onafgebroken rij van voertuigen langs de we
gen in de Bollenstreek, en het is wel voorge
komen dat een bestuurder klaagde, dat hij ge
durende het gehele traject niets anders gezien
had dan het nummerbord van zijn voor
ganger!
Wie rustig wil genieten van de aanblik der
bloeiende bloemen, ga 's morgens op pad en
bezoeke in de middag de grote tentoonstelling,
waar de natuur toont wat ze te bieden heeft,
wanneer menselijk vernuft, geduld en onder
nemingsgeest een handje helpen!
GEMEENTERAADSVERGADERING.
De raad onzer gemeente is in openbare
vergadering bijeengeroepen tegen Vrijdag
28 April te 7 uur, ter benandeiing van cie
volgende agenda:
1. Vaststelling van de notulen der ver
gadering van 23 December 1949, 11 Janu
ari 195U en 1 Maart 1950.
2. Ingekomen stukken.
a. Verslag van de Schoonheidscommissie
over 1949.
b. Besluit van Gedeputeerde Staten tot
goedkeuring van het raadsbesluit van 30
December 1948 tot onttrekking aan het
openbaar verkeer van een gedeelte van 't
rijwielpad Soesterberg-Amersfoort zulks
in afwijking van het verzoek van de In
specteur der Domeinen te Utrecht.
c. Rapport van de hoofdinspecteur van
politie betreffende het storten van vuil
nis op een terrein aan de Van Weedestr.
d. Schrijven van de directeur van Ge
meentewerken ter beantwoording van een
in de raadsvergadering van 1 Maart ge
stelde vraag inzake verbetering van de
Postweg.
e. Schrijven van W. Mulder te Soest be
trekking hebbende op verkoop van zijn
huis met voorstel, dit in handen te stel
len van B. en W. ter afdoening.
f. Schrijven van B. en W. van Zeist, in
zake wijziging gastarieven, geldende voor
Soesterberg.
3. Opnieuw stemming omtrent het voor
stel van B. en W. om niet over te gaan tot
uitbreiding der straatverlichting aan de
Grote Melmweg, waaromtrent de stem
men in de vorige vergadering hebben ge
staakt.
4. Voorstel tot het in schenking aanvaar
den van een geschilderd portret van H.M.
de Koningin, thans H.K.H. Prinses Wil-
helmina.
5. Voorstel tot wijziging van de verorde
ning op het aanplakken van bekendma
kingen, welke door of vanwege het ge
meentebestuur geschieden.
6. Voorstel tot verlenging van de over
eenkomst met de N.V. „Gekro", inzake
vernietiging van afgekeurd vee en vlees.
7. Voorstel inzake aanvulling van de met
de P.U.E.M. gesloten straatverlichtings
overeenkomst.
8. Voorstel tot vaststeling van een wijzi
ging van de verordening op de openbare
wegen.
9. Opnieuw vaststelling van de navolgen
de in bezettingstijd door de burgemees
ter, waarnemende de taak van de raad,
vastgestelde verordeningen:
a. Wijziging verordening openbare wegen.
b. Wijziging verordening voorkoming van
brand.
c. Twee verordeningen ingevolge artikel
6 der Winkelsluitingswet.
10. Crediet- aanvrage:
a. Voor vernieuwing van dienstleidingen
van het gasbedrijf.
b. aanleg hoofdgasleidingen en dienstlei
dingen in het complex Hartweg.
11. Voorstel tot wijziging van de veror
dening, regelende de genees- en verlos
kundige armenverzorging.
12. Vaststelling van een besluit tot het
verlenen van medewerking voor de aan
schaffing van leermiddelen ten behoeve
van de Chr. School te Hees.
13. Verzoeken om vergoeding van reis
kosten ingevolge artikel 13 der lager-on-
derwijswet 1920.
14. Voorstel tot vaststelling vijfjaarlijkse
afrekening voor bijzondere scholen.
15. Crediet-aanvrage voor aankoop van
gereedschappen Gemeentewerken.
16. Voorstel tot het verlenen van een cre
diet voor aanschaffir»g van uniforme vuil
nisemmers.
17. Voorstel tot wijziging van de Leges
verordening.
18. Voorstel tot beschikbaarstelling van 'n
crediet voor de bouw van 6 woningwet
woningen in het plan Hartweg.
19. Voorstel om Koninklijk Besluit var 20
Jan. 1950, Staatsblad K 15 (uitkeringsbe-
sluit eerste kwartaal 1950) ook voor het
tweede kwartaal van toepassing te ver
klaren.
20. Wijziging tarieven Natuurbad, alsme
de aanvrage tot crediet-verlening voor
zwemonderricht aan schoolgaande kinde
ren.
21. Vaststelling van besluiten inzake ge
meente-eigendommen, t.w.:
a. Verhuur van grond aan de Midden
laan aan K. Hoffland.
b. Verhuur van grond aan de Midden
laan aan F. J. Felis.
c. Verhuur van grond aan de Buntweg
aan de Geref. Kerk.
d. Ingebruikgeving van een perceel wei
land aan de Birktstraat aan G. A. Hagen.
e. Uitbreiding overdracht bevoegdheid aan
burgemeester en wethouders tot verhuur
gemeentewoningen aan de Generaal
Spoorstraat en Generaal Winkelmanstraat
te Soesterberg.
f. Beëindiging van het recht van erfpacht
op het perceel Hartweg 17.
g. Verpachting van grond nabij de Van
Weedestraat aan F. A. Kuijper.
h. Aankoop van het perceel Hartweg 21,
van A. Radstok,
ï- Aankoop van een strook grond ter ver-
orfcaiiij* v<ii~ui» AJumwcgr."
j. Verhuur van gemeentewoningen aan de
Beckeringhstraat 4 en 6.
k. Aankoop stroken grond ter verbreding
van de Beetzlaan.
1. Gedeeltelijke intrekking erfpacht aan
woningbouw „Goed Wonen".
22. Crediet-aanvrage voor eenvoudige ver
betering voetbalterrein B.D.C.
BELGISCHE OORLOGSINVALIDEN
OP SOESTDIJK.
Een honderdtal Belgische oud-strijders
maakte Dinsdag en Woensdag een twee
daagse reis door Nederland. Het gezel
schap bestond voor het merendeel uit
Belgische militaire oorlogsinvaliden uit de
laatste iwee wereldoorlogen.
Elk jaar wordt een dergelijk iutstapjfe
georganiseerd naar andere landen. Hier
door wordt een bepaalde ere-schuld inge
lost, waarvoor de Belgische oorlogsinva
liden zeer erkentelijk zijn.
Het bezoek aan Nederland is des te aan
trekkelijker peworden, omdat ook een
aantal Nederlandse oorlogsinvaliden zich
te Eindhoven bij hun Belgische collega's
aansloten.
Bij het passeren van de Belgische-Neder-
landse grens werden de oud-strijders
Dinsdagmorgen welkom geheten door Ma
joor B. E. M. A. Servais, Militaire Atta
ché van België in Den Haag en W. Ch. J.
M. van Lanschot, voorzitter van de Bond
van Ned. Mil. Oorlogsinvaliden.
Te Eindhoven vond een officiële ont
vangst plaats door Burgemeester H. A.
M. T. Kolfschoten. Ter ere van de gasten
werden door de gilden enige demonstra
ties vendelzwaaien gegeven, waarna een
bezoek werd gebracht aan de Philips fa
brieken. Na het gebruik van een Bra
bantse koffiemaaltijd vertrok men via
's Hertogenbosch en het paleis Soestdijk
naar Amsterdam.
Te ongeveer kwart voor zes bereikte de
colonne, bestaande uit een 30-tal auto's
vooraf gegaan door een marechaussee-es
corte op de motor en gevolgd door enige
auto's van het Rode Kruis, het paleis
Soestdijk. Langzaam reed de stoet langs
het bordes van het paleis, waarvoor de
Koningin had plaats genomen in gezel
schap van H.M. Adjudant Bischoff vajn
Heemskerk, Mevr. Smit-Avis, part. secre
taresse en Baron Heeckeren van Molen-
cate, secretaris. In dit hoge gezelschap
merkten wij verder op de 81-jarige Bel
gische generaal F. J. de Kempeneer en
generaal F. Korthals, beide gewond in
1914-1918.
Na dit défilé onderhield de Koningin zich
enige tijd met de beide genoemde gene
raals en enige heïen van het Comité van
Ontvangst.
Vervolgens trok het gezelschap naar Am
sterdam, alwaar te 7 uur een kranslegging
plaats vond bij het nationaal monument
op de Dam.
Des avonds waren de oud-strijders de
gast van het gemeentebestuur van Am
sterdam en werd hen door burgemeester
A. J. d'Ailly, in het restaurant van de
Boschbaan 'n diner aangeboden, waarbij
het bekende radio-ensemble van Jan
Corduwener de muziek verzorgde.
Woensdag werd allereerst een bezoek ge
bracht aan de bloembollenvelden. Na een
lunch, aangeboden door de gemeente Hil
legom. werd een korte rondrit gemaakt
over de bloemententoonstelling „Keuken
hof" te Lisse.
Via Katwijk en Scheveningen ging het
toen naar Den Haag, alwaar het gezel
schap een Thee kreeg aangeboden door
Z. Exc. E. Graeffe, buitengewoon en ge
volmachtigd ambassadeur van België.
In Breda werden de oorlogsinvaliden nog
ontvangen door de Gouverneur yan de
Na de smeekbede van onze V.V.V. met be
trekking tot het openluchttheater zal, bij
het lezen van onderstaande regels, wel
een enkel voorhoofd gefronsd worden.
Wellicht zijn er ook, die het gevoel krij
gen, dat ik onze gemeente nog meer el
lende op de hals wil jagen.
Enige dagen geleden was ik, in de kop van
Noord-Holland, de gast van een familie,
die reeds op een kampeerplaats haar tent
huis had opgeslagen voor haar zomerver
blijf. Zoiets lijkt een griezelige onderne
ming nu het nog zo koud is, maar laat ik
direct zeggen, dat dit erg meevalt. Koud
heb ik het niet gehad en zeker niet kou
der dan thuis.
Het was de eerste keer van mijn leven,
dat ik op zo'n kampeerplaats kwam. Ik
had er, eerlijk gezegd, een andere voor
stelling van. Niet zo'n erg prettige en niet
zo'n bijster nette, maar daar ben ik nu
toch wel op teruggekomen.
Daarom vraag ik mij af, of het niet iets
voor onze gemeente zou zijn om ook zo'n
terrein in te richten. Uitgestrekte ideale
kampeerterreinen hebben we te over in
onze gemeente en het zou de naam van
Soest, in zoverre dit nog nodig is, opheel
wat welwillende lippen brengen. Wel is
het jammer, dat er geld aan te pas komt.
maar daartegenover staat, dat er heel wat
geld naar onze gemeentekas zou stro
men en naar de knapzakken van onze ge
meentenaren, vooral neringdoenden.
Toch kan ons de aanleg de kop niet kos
ten, afgezien nog van het feit, dat deze
kosten vlug terug zullen vloeien.
Wanneer we ons het terrein b.v. denken
aan de Soesterbergsestraat, daar waar nog
steeds die borden met „mijnen" staan, be
hoeft het water slechts over korte af
stand te worden aangevoerd. Wasplaat
sen en W.C.'s behoeven niet van luxe uit
voering te zijn. Verder hebben we nodig
een paar lichtmasten, enige bestrating bij
de entree, een semi-permanent gebouw
tje voor een winkel waarin „alles" te
krijgen is en één, waarin we de „admini
strateur" of pachter kunnen poten.
Er zijn natuurlijk heel wat bezwaren op
te werpen en ik weet heus wel met welke
bezwaren U zult komen. Daarvoor woon
ik lang genoeg in Soest. Maar onze ge
meente heeft het zelf in de hand de nodi
ge bepalingen te maken en die mogen ge
rust streng zijn.
Gelooft U maar van mij, dat er voldoen
de kampeerders zijn, die zelfs gesteld zijn
op strenge voorschriften.
Om verder aesthetici bij voorbaat de
wind uit de zeilen te nemen, zou een van
de eisen kunnen zijn, dat het kamp niet
van de weg af zichtbaar mag zijn.
Het lijkt mij het overdenken waard. Wat
denkt V.V.V. H. OEKMAN.
Koninklijke Militaire Academie, Kolonel
K. F. Puffius, waarna de thuisreis werd
aanvaard.
In navolging van dit jaarlijkse uitstapje
heeft de Bond van Nederlandse Militaire
Oorlogsslachtoffers het plan opgevat om
iets dergelijks voor de Nederlandse oud-
- cTC'—* Deze bonci telt
ruim 4000 leden en hoopt in aeptennif.
a.s. zijn eerste lustrum te herdenken
waarbij vertegenwoordigers uit ver
schillende landen zulen worden uitgeno
digd.
SOESTER SCHAAKCLUB.
Ter gelegenheid van de ingebruikneming
van het nieuwe clublokaal, in de Lunch
room Burg. Grothestraat 37, geeft de
Soester Schaakclub Dinsdag 25 April 'n
gezellige avond, waarop niet alleen leden
maar ook niet-leden kunnen deelnemen
aan een interessante wedstrijd. Er zijn
geen kosten aan verbonden en er worden
aardige prijzen beschikbaar gesteld.
GEMEENTEHUIS GESLOTEN.
Ter kennis wordt gebracht, dat, in ver
band met de Woensdag 26 April te hou
den verkiezingen voor de Provinciale Sta
ten, het gemeentehuis die dag voor het
publiek gesloten zal zijn.
DE WET OP DE WACHTGELD- EN
WERKELOOSHEIDSVOORZIENING.
Over dit onderwerp sprak de heer B.
Roolvink uit Hilversum op de 31e jaar
vergadering van de Chr. Besturenbond al
hier, welke in het wijkgebouw „Eltheto"
werd gehouden.
Nadat de voorzitter de vergadering had
geopend, kreeg de secretaris gelegenheid
het jaarverslag uit te brengen.
Daaruit uieek, dat de Chr. Besturenbond
in het afgelopen verenigingsjaar ruim 60
nieuwe leden kon inschrijven. Er werden
drie nieuwe afdelingen opgericht en wel
die van de Metaalbewerkers, de Trans
portarbeiders en van arbeiders in bedrij
ven van Voedings- en genotmiddelen.
Nadat nog het financiële verslag was uit
gebracht, werd het woord verleend aan
de heer Roolvink.
Met de vraag: Is deze wet belangrijk be
gon spr. zijn interessante inleiding.
Spr. nam zijn aandachtig gehoor mee te
rug naar het jaar 1860, toen reeds
groepen arbeiders samen kwamen en zelf
de hand aan de ploeg sloegen. De rechts
positie van de arbeider, de loontrekker,
werd door de arbeiders zelf opgezet. Niet
in organasatieverband, maar onderling
werden steunfondsen gevormd en zo werd
bereikt, dat een klein gedrag aan steun
kon worden uitgekeerd. In 1909 ging de
overheid er zich mee bemoeien, maar toch
niet in die mate, dat er een wet tot stand
kon worden gebracht. In 1914 werd het
weer actueel en na de eerste wereldoor
log, toen de werkloosheid toenam, werd
het ogenblikkelijke belang nog meer in
gezien. In 1919 kwam de ouderdomswet
tot stand, hetgeen een stap in de goede
richting was. Toch waren de resultaten
niet zoals verwacht werd. Opnieuw wer
den de moeilijkheden en mogelijkheden
onder de ogen gezien en tijdens het ver
blijf van de regering in Engeland, tijdens
de laatste wereldoorlog, werden voorbe
reidingen getroffen voor een nieuwe wet,
welke in 1949 tot stand kwam. In korte
trekken besprak de heer Roolvink deze
wet en daar deze betrekking heeft op al
len, is het noodzakelijk, dat iedereen met
de inhoud op de hoogte wordt gebracht.
Na het beëindigen van de aandachtig be
luisterde rede beantwoorde de heer Rool
vink nog verschillende vragen.
Na de spreker dank te hebben gebracht
voor zijn duidelijke uiteenzetting, maakte
de voorzitter bekend, dat er Zaterdag 13
Mei a.s. te Baarn een appelmiddag zal
worden gehouden, waaraan sprekers en
muziekverenigingen zullen deelnemen.
Met de opwekking dit appel te bezoeken,
sloot de voorzitter de vergadering.
