il
Armoede is
betrekkelijk*
GEERVLIET
SOEST.
VOOR ONZE DAMES.
Kunnen de Woestijnen
weer vruchtbaar worden?
SOEST.
J. LENSSEN, MAKELAAR
hoort
hoortoestel
Daling inkomen door BELASTINGEN.
Verhoogt Uw inkomen door een lijfrente
en verzekert U een vast inkomen.
Advies van FISCALE DESKUNDIGE
om Uw belangen te behartigen.
Vredehofstraat 10 - Telefoon 2169 - Soestdljk
Een verslaggever ontmoet een wijs man!
Een verslaggever, die zich onder de
mensen begeeft, kan dikwijls meer
nieuws vertellen, als hij zijn aandacht
wijdt aan wat hem bij toevallige ont
moetingen wordt verteld, dan als hij
zich bevlijtigt „gebeurtenissen", feeste
lijkheden of plechtigheden te „ver
slaan". Schrijver dezes ontmoette dezer
dagen een onopvallende persoonlijk
heid, die niettemin veel van de wereld
bleek te hebben gezien en die verklaar
de, dat een mens pas slaagt in het leven
als hij zijn goede humeur weet te be
houden, zich niet te veel zorgen maakt
en besef heeft van zijn eigenrijkdom!
Hij lichtte dit voor uw verslaggever enigszins
nieuwe gezichtspunt nader toe door te be
weren, dat hij rijker was dan wijlen keizer
Karei de Grote, welke beklagenswaardige mo
narch niet in de gelegenheid was om voor
een belachelijk gering aantal centen te telefo
neren of met de tram te rijden. Wie de oorlog
meegemaakt heeft en honger heeft geleden,
die kan niets meer overkomen. En de man,
die van alles al bij de hand had gehad
zeeman, koopman, journalist etc. zette zijn
inzichten uiteen, die men misschien nog het
best zou kunnen omschrijven als een relativi-
teits-theorie van de armoede.
Neem nou Amerika.
„Neem nou Amerika!" zei hij uitnodigend.
Daar had hij een gezin gekend, dat de wo
ninginrichting vernieuwde en het huis inricht
te met minder en eenvoudiger meubelen. Toen
bleek er een piano over, die men niet meer
nodig had, aangezien men een kleinere had
gekocht. En nu stonden die mensen voor het
probleem om van die piano af te komen. Ze
probeerden vergeefs hun kennissen het instru
ment aan te praten. Niemand wilde het heb
ben. Een Hollandse kennis, werkzaam bij de
Verenigde Naties, wist niet hoe hij het had,
toen hij hoorde, dat men in Amerika ver
legen kon zitten met een piano, die nog niet
eens „voor het weghalen verkrijgbaar" een
gegadigde kon vinden. De Hollander sprak er
over met een Scandinavische collega zelf
had hij een uitstekende piano maar deze
kon zich niet voorstellen, dat de piano deugen
kon en fcöen men hem eindelijk aan het ver
stand had gebracht, dat het wel degelijk een
bruikbaar instrument was, en hij aarzelend
en telefonisch informeerde of de piano nog
beschikbaar was, viste hij achter het net.
Daags tevoren was men de piano kwijt ge
raakt aan Bella, een neger-kokkin, die zeer
muzikaal was en aan wie de familie zich ver
plicht voelde, omdat ze op eigen kosten de
piano had laten weghalen en geen bijdrage
in die kosten had willen aannemen!
Kunnen wij ons zo'n land voorstellen? En
toch zijn er daar „arme" mensen, d.w.z. lie
den, die zich arm en ontrecht voelen, omdat
zij geen toonbare auto hebben, geen ijskast
en geen televisie-apparaat.
Fietsen in Moskou.
De man vertelde, dat hij in zijn jeugd be
hoorde tot de velen, die geloofden dat men in
Rusland een aanvang had gemaakt met de
afschaffing van de armoede. En hij had als
cineast blijkbaar ook een van zijn talrijke
beroepen meegewerkt aan het opnemen
van een film, die een werklozen-demonstratie
weergaf ergens in Groningen. Van heinde en
verre kwamen de werklozen het was in de
crisistijd vóór de oorlog ze kwamen met
grimmige gezichten en op de fiets. Ze gooiden
hun fietsen achteloos tegen de muur van het
gebouw waar de bijeenkomst zou worden ge
houden en die hoop daar neer geworpen fiet
sen was een schrijnend beeld van ellende de
zer uit het productieproces uitgesloten men
sen. Natuurlijk filmde hij dit aangrijpende
beeld en toen de film, behoorlijk gearrangeerd
en van teksten voorzien, werd gedraaid, was
hij trots geweest op zijn product, dat in zijn
soort even goed was als de films van Poe-
dowkin of Eisenstein, naar zijn geestverwante
vrienden hem verzekerden.
Hij had veel voldoening van dit werk en zijn
blijdschap steeg ten top, toen hij werd uit
verkoren om een copie van deze film naar
Moskou te brengen en daar te vertonen.
Maar hem wachtte een bittere teleurstelling.
Weliswaar werd de film voor een aantal des
kundigen gedraaid, maarhij werd onge
schikt bevonden. Waarom? Dat was hem pas
des avonds duidelijk geworden, toen hij op
het Rode Plein een aantal fietsers had gezien,
die in een speciale fietskledij heen en weer
reden van de ene kant van het Rode Plein
naar het andere. En die daarbij trots als ge
braden hanen van onder de grote kleppen
van hun sportpetten om zich heen keken. Het
bleken bij navraag „stootbrigadiers" te zijn,
die als beloning voor hun bijzondere presta
ties een fiets hadden gekregen. Stel je voor,
een fiets! Het waren prachtige vernikkelde
karretjes en er waren nummerborden aan be
vestigd, net als bij ons aan de auto's
„En toen kreeg ik in de gaten, waarom onze
film, waarop Hollandse werklozen werden
uitgebeeld, hier in Moskou onbruikbaar was.
Al die mensen hadden fietsen! En ze gingen
er mee om alsof het waardeloze prullen wa
ren!"
De gevolgtrekkingen van deze zegsman waren
niet on-interessant, naar het uw verslaggever
„Parijs in Arnhem" viert de Franse na
tionale feesdag. - Een groep Jacobijnen
die de Bastille gaan bestormen.
voorkwam. Armoede is een betrekkelijk be
grip. Natuurlijk is er ook een absolute ar
moede, namelijk daór waar de mens van hon
ger krepeert. Maar overigens is het moeilijk
de grens aan te geven, het punt namelijk
waar de armoede overgaat in haar tegendeel,
in de rijkdom. En dus besloot hij: „We hebben
het nog zo kwaad niet. We hebben ons brood",
zei hij glimlachend.
„Met iets er op!" vulde uw verslaggever aan,
en hij gelooft werkelijk een wijs man te heb
ben ontmoet.
Ook
er weer bij me»
een modern
Zadelstraat 43
Utrecht
Vraagt gr al ia brochure.
TENNIS-TOURNOOI.
In aansluiting aan ons kort verslag in
ons vorig nummer melden wij nog, dat
ook de drie laatste dagen van de week 't
tournooi een vlot verloon had en in een
regelmatig tempo vele partijen werden af
gewerkt. Ook de heren Van Epen, Hop
penbrouwers en Soors d'Ancona vonden
hun meerdere, waardoor de kans op een
finale, waarin één onzer Soester spelers
zou uitkomen, uitgesloten werd.
De uitslagen waren als volgt:
Heren enkelspel: le ronde: C. Karres-J. v.
Vliet 0-6 3-6. H. van Hasselo-J. Blanken
berg 6-0 6-0. P. Hoorn- B. Koenderink 4-6
1-6. G. v. d. Poll-G. Pels Rijckeil 4-6 7-5
4-6. E. de Bruin-A. Beumer 4-6 1-6. H. de
Man-E. van Leusden 10-8 6-4. C. Gereke-
B. Sprangers 6-4, 3-6, 2-6. P. Dekker-W.
Manger 4-6 6-1 5-7. Ch. Kan-D. Eysink
6-0 6-1 J. Beers-A. ten Oever 0-6 1-6. P.
Schutte-S. Ypma 6-3 6-4. P. v. d. Hoek-
P. Nijhoff 6-1 6-4. H. Molenaar-A. Kraan
6-2 1-6 1-6. H. Kroes-A. van Dors-
sen 2-6 2-6.
2e ronde: F. Mud- J. van Vliet 4-6. G. Pels
Rijcken w.o. J. van Vliet-H. Hasselo 0-6
2-6.
B. Hoying-J. Bout 6-1 7-5. G. Pels Rijcken
-C. Gereke 2-6 5-7. C. Gereke-L. van Epen
6-2 7-5. B. Hoying-Mr. ten Oever 3-6 8-6
6-2. H. Hasselo-G. Soors d'Ancona 2-6 6-0
7-5. Mr. Ten Oever-J. Hoppenbrouwers
6-0 6-2. P. Schutte-P. v. d. Hoek 2-6 3-6.
A. Kraan-A. van Dorssen 10-8 6-4 6-3. P.
v. d. Hoek-A. Kraan 6-1 6-3. H. Hasselo-C.
Gereke 6-4 6-0. Mr. ten Oever-P. v. d.
Hoek 6-0 7-5. P. v. d. Hoek-W. Mans 6-2
1-5.
Finale: H. Hasselo-Mr. ten Oever 7-5 6-3.
Dames enkelspel: le ronde: Mej. A. Holl-
man w.o. Mej. L. v. d. Berg-Mej. K. Wa-
gensveld 3-6 6-8. Mevr. M. Goedkoop-Mej.
R. van Marle 8-6 7-5. Mej. Th. de Witte-
Mej. K. Ankerman 5-7 7-5 1-6. Mej. A.
Ellenbroek-Mej. R. Segers 2-6 1-6. Mej. J.
Poot-Mevr. ten Oever 3-6 2-6. Mej. M. v.
Putten-Mevr. S. Ypma 9-7 6-2. Mej. D.
Wilmink-Mej. A. Burger 5-7 1-6.
2e ronde: Mej. Hollman-Mej. Wagensveld
1-6 2-6. Mej. R. Segers-Mevr. ten Oever
2-6 6-2 6-8. Mej. M. v. Putten-Mej. A.
Burger 6-3, 6-4.
Mevr. Goedkoop-Mej. Ankerman 6-1 6-1.
Mej. Wagensveld-Mevr. Goedkoop 7-5
6-4. Mevr. ten Oever-Mej. van Putten
(Mej. van Putten teruggetrokken).
Finale: Mej. Wagensveld-Mevr. ten Oever
8-6 4-6 6-4.
Heren dubbelspel: le ronde: J. Degenhart
en B. v. d. Woude-A. Hoorn en B. Dre-
wes 4-6 4-6. H. de Graaff en L. van Epen-
H. Kraan en Ten Oever 1-6 4-6. H. de Man
en A. van Dorssen-G. v. d. Poll en B.
Sprangers 6-4 6-3. G. Soors d'Ancona en
E. de Bruin-P. Dekker en A. Thieme 3-6
6-8. A. Hamming en A. Hamming-Th. Se
gers en J. van Vliet 9-7 10-8. P. Dekker en
A. Thieme-C. Kempeneer en C. Gereke
9-11 6-4 6-3. D. Eysink en J. Hoppenbrou
wers-P. v. d. Hoek en W. Manger 3-6 4-6.
Hasselo en Ch. Kan-B. Hoying en P. Nij
hoff 6-3 8-6. H. Barendse en F. Mud- E.
van Leusden en A. Beumer 6-2 6-1.
A. Hoorn en A. Drewes-A. Kraan en A.
ten Oever 6-4 4-6 2-6. H. de Man en A. v.
Dorssen-P. Dekker en P. Thieme 2-6 4-6.
A. Hamming en A. Hamming-P. v. d.
Hoek en W. Manger 1-6 2-6. P. Hasselo en
Ch. Kan-F. Mud en J. Barendse 6-4 6-4.
P. v. d. Hoek en W. Manper-P. Hasselo en
Ch. Kan 4-6 4-6.
Finale: H. Kraan en A. ten Oever-P. Has
selo en Ch. Kan 0-6 5-7.
Dames dubbelspel: le ronde: Mej. K. An
kermans en Mej. K. Wagensveld-Mevr.
Goedkoop en Mevr. Stroband 6-0 6-4.
Mej. T. van Hess en Mej. N. Segers-Mej.
C. Rupert en Mej. R. Segers 6-1 6-0. Mej.
W. Ellenbroek en Mevr. van Loon-Mej.
Ankermans en Mej. Van Wagensveld 2-6
2-6.
Finale: Mej. C. Rupert en Mej. R. Segers-
Mej. Van Wagensveld en Mej. Ankermans
4-6 6-4 6-3.
Gemengd dubbelspel: le ronde: Mevr. M.
Goedkoop en J. Stroband-Mej. H. Woude-
berg en J. Aelbers 6-1 6-2. Mej. W. Ellen-
broek en Van Dorssen-Mej. R. Segers en
Th. Segers 6-2 6-4. Mej. J. Poot en L. van
Epen-Mej. Ankermans en J. Drop 8-6
6-8 2-6. Mej. L. v. d. Berg en H. de Graaff
-Mevr. Ypma en S. Ypma 7-5 6-4. Mej. T.
Pos en A. Beers-Mevr. Stroband en E.
Goedkoop 3-6 6-4 6-2. Mevr. Bleker Caar-
ten Perelin en Ch. Kan-Mej. Hollman en
Ten Oever 7-5 6-1. Mej. K. Wagensveld
en J. Bout-Mej. C. Rupert en F. Mud 4-6
4-6.
Mej. A. Ellenbroek en P. Schutte-Mevr.
ten Oever en H. Kraan 0-6 1-6. Mej. N. Se
gers en H. Molenaar-Mei. W. Ellenbroek
en A. van Dorssen 0-6 0-6. Mej. D. Wil
mink en G. Soors d'Ancona-Mej. M. An
kermans en J. Drop 6-1 6-4. Mevr. Goed
koop en J. Stroband-Mej. L. v. d. Werf en
H. de Graaff 6-1 6-4. Mej>. J. Pos en J.
Beers-Mej. W. Ellenbroek en A. v. Dors
sen 5-7 1-6. Mevr. Bicker Caarten en Ch.
Kan-Mej. D. Wilmink en G. Soors d'Anco
na 6-4 6-2. Mevr. ten Oever en H. Kraan-
Mevr. Van Loon en C. Gereke 5-7 3-6.
Mevr. Goedkoop en J. Stroband-Mej. W.
Ellenbroek en A. van Dorssen 6-4 11-9.
Mevr. Bicker en Ch. Kan-Mevr. van Loon
en C. Gereke 6-0 6-1.
Finale: Mevr. Goedkoop en J. Stroband-
Mevr. Bickers Caarten en Ch. Kan 4-6 4-6.
Zondagmiddag had, na een onderbreking
door de regen, de finale van dit tournooi
plaats en kwamen de sterksten op de
baan. De Wageninger Hasselo kwam in 't
heren enkelspel uit tegen Mr. A. ten Oever
uit Driebergen; de laatste werd verliezer
na hardnekkige tegenstand.
Niet minder tegenstand leverde Mevr. ten
Oever, toen deze de finale speelde te?en
de 16-jarige Mej. v. Wagensveld uit Amers
foort. Deze laatste veelbelovende speel
ster wist na lange strijd te winnen.
Het dames dubbelspel werd gewonnen
door Mej. R. Segers en Mej. C. Rupert,
die de enigste Soestenaren waren, die een
eerste prijs bemachtigden. Ook deze partij
vergde veel tijd en strijd en de twee Alta-
meisjes, Van Wagensveld en Ankerman,
gaven zich pas na goede strijd gewonnen.
Het gemengd dubbelspel werd gewonnen
door Mevr. Bickers Caarten en de Wage
ninger Ch. Kan, die een regelmatige zege
behaalden op het Soester dubbel Mevr.
Goedkoop en J. Stroband.
Het heren dubbel werd een Wageningse
aangelegenheid, daar de vier heren uit die
plaats tegen elkaar uitkwamen. De com
binatie Hasselo en Kan bleek de sterkste.
Burgemeester Bentinck, die met zijn echt
genote, meerdere malen tijdens dit tour
nooi zijn belangstelling toonde, woonde de
finale bij en reikte na afloop, onder een
geestig speechje, de prijzen uit aan de
winnaars.
Aan de organisator en de wedstrijdleider
werd dank gebracht onder aanbieding van
een blijvend aandenken. De heer Hasselo
bleek hierna nog bereid tegen de sterkste
Soester speler een partij te spelen. Hij
bleef met goede cijfers de meerdere van
W. Schuuring.
Behalve de kunstvoorwerpen, welke als
prijzen golden, kregen de heer Hasselo en
de dames Rupert en Segers een legpen
ning van de Gemeente Soest.
HARD AANGEKOMEN.
Een 14-jarig meisje uit Amsterdam kreeg
Zondagmiddag, op het terrein van het Na
tuurbad, een schommel zodanig hard te
gen haar knieën, dat het noodzakelijk
was haar per auto naar huis te vervoeren.
AB. TOETENEL EXPOSEERT.
De Soester Kunstschilder Ab. Toetenel
exposeert momenteel weer met eigen
werk in zijn atelier Prins Bernhardlaan
43, alhier.
Met het warme weer, waarmee we deze
zomer tot nu toe maar schaars bedeeld
zijn, zoeken we de luchtigste jurken op,
maar.... hoewel Amerika weer de z.g.
„hemdjurken" brengt en U natuurlijk ook
graag zo veel mogelijk met de mode „mee
doet", mogen wij toch niet uit het oog ver
liezen, dat een hemdjurk niet door ieder
een kan worden gedragen. Een hemdjurk
staat alleen aardig wanneer deze door
jeugdige sportieve figuren wordt gedra
gen, anders wordt het een soepjurk, waar
in U er lang niet elegant en charmant
zult uitzien.
Wij weten wel, dat er, al zijn het er ge
lukkig lang niet zo veel als vroeger, toch
nog altijd vrouwen zijn, die de opvatting
huldigen, dat het model er voor een zo
mer japon eigenlijk niet op aan komt, als
het maar gemakkelijk en luchtig is. Niets
is echter minder waar, want het zomer
japonnetje wordt niet zoals de winterjur
ken alleen maar binnenshuis getoond,
doch U vindt het bij warm weer maar
wat prettig in uw enkele ja
ponnetje te wandelen of boodschappen te
doen, dus is het kiezen van een aardig
model zeker van belang. Met het model
dat wij lieten ontwerpen kunt U zich ze
ker zonder mantel buiten de deur verto
nen, het is smaakvol en gekleed.
Het lastige inzetten van de mouwen waar
zo veel minder ervaren naaisters moeite
mee hebben is bij dit model niet nodig.
Het ruime schouderstuk is iets breder ge
knipt en doet tevens dienst als mouwtje.
Verder is dit model ook heel gemakkelijk
te maken. De stroken van lijfje en rok
worden apart geknipt, doch voor het in-
rimpelen aan elkaar gestikt.
De strik wordt van dubbele stof geknipt,
aan de verkeerde kant op elkaar gestikt,
met de achterkant van een potlood de
goede kant boven halen, er een strik van
maken en op de taille hechten. Mouwen,
hals en onderkant van de rok worden
met een schuine bies of biesband afge
werkt.
Het klaargeknipte patroon van dit model
is onder no. 4804 iri de maten 40, 42, 44
en 46 a 1.05 bij „Het Patronenhuis",
Middenweg 200, Amsterdam, verkrü^-
baar.
Eerst na drie jaar komt Toetenel thans
weer naar buiten en opnieuw komt men,
bij een bezoek aan deze expositie, onder
de bekoring van het werk van deze kun
dige en gevoelvolle kunstenaar. Zijn werk
is van hoog gehalte en toch dringt het
zich niet op.
Kleur, licht en ruimte in de geëxposeer
de schilderwerken en aquarellen verra
den tevens een groot kunstenaarschap van
de schilder.
Hoe sprankelend en blij is b.v. één van
zijn laatste werken: „Bloemen in een kan"
en hoe verstild en innig is het bosgezicht
en het doorkijkje op de Lage Vuur-
sche. Een prachtige aquarel met rozen be
wijst tevens hoe Toetenel de moeilijkhe
den van het waterverf-schilderen heeft
weten te overwinnen. Het bosgezicht met
beuken, mooi en diep doorleefd en de
mooie aquaria met de fraaie lichtval in het
water bewijst de veelzijdigheid van deze
kunstenaar. Ook de veelheid van onder
werpen deed ons verbazen en daardoor
kunnen we met de schilder instemmen
als hij ons met een lach verzekert, dat al
les waard is geschilderd te worden.
Terwijl half Nederland zich met verba
zing afvraagt hoe het mogelijk is, dat het
kolderstuk „Vader en Zoon", van de schil
der Ouberg, een prijs toegewezen krijgt,
is het een genoegen op deze expositie
te toeven, tussen echte en waarachtige
kunst van een bescheiden kunstenaar.
De drukte van het moderne leven laat
dikwijls zo weinig tijd tot aandachtige
kunstbeschouwing, dat een bezoek aan
deze expositie een verademing betekent.
De tentoonstelling wordt gehouden van 15
Jul tot 5 Augustus a.s. en is dagelijks ge
opend van 10 tot 5 uur en des avonds van
7 tot 9 uur.
Grote mogelijkheden in de dorre vlakten.
,4>e woestijn zal bloeien als een roos".
(Jesaja).
Het was met enige schroom, dat de bekende
Engelse journalist R. Calder de militaire gou
verneur van de Franse Sahara, Kolonel Que-
nard, de vraag stelde: „Waar haalde Hannibal
in Noord-Afrika de olifanten vandaan, waar
mede hij over de Alpen trok?" Deze kinder
lijke vraag behoorde tot één der onderdelen
van zijn werk voor de Unesco, dat hem door
de woestijnen van Noord-Afrika en het Mid
den-Oosten voerde.
Hij was geprepareerd op een sarcastisch ant
woord, zoals hij reeds zo vaak in deze gebie
den op deze vraag had gekregen, zoiets van:
„Maar dat weet toch elke schooljongen
Deze vraag was voor hem steeds het begin
van ernstige discussies in de meest afgelegen
uithoeken der woestijnen en steeds kreeg hij
hierdoor de sleutel voor tal van problemen.
Immers, tal van experts beweren, dat de Car-
thaagse olifanten uit Azië afkomstig moeten
zijn geweest, omdat de Afrikaanse olifant niet
getemd zou kunnen worden een bewering
die inmiddels reeds dikwijls is tegengespro
ken. Als zij echter toch b.v. uit India gekomen
zijn, dan zijn de woestijnen die zij doorgetrok
ken zijn. niet altijd woestijnen geweest. „De
woestijnen, die ik gezien heb," aldus Calder,
„moeten meer water en meer vegetatie gekend
hebben. Aan de andere kant, als Hannibal
echte Afrikaanse olifanten gehad heeft, die
afkomstig zijn geweest uit Centraal Afrika,
dan moet de Sahara of als zij door de Nijl-
vallei getrokken zijn de Lybische woestijn
niet geweest zijn, wat deze thans zijn; de
grond moet vruchtbaarder geweest zijn en
tenminste moeten de oases talrijker geweest
zijn."
Waar Hannibal zijn olifanten ving-.
Waren de dieren werkelijk afkomstig uit N.
Afrika, dan moeten de gebieden die thans
troosteloze woestijnen zijn, bosrijk geweest
zijn. Het schijnt wel vast te staan dat in de
tussenliggende 2200 jaar het klimaat en de
regenval niet drastisch veranderd zijn, zodat,
aldus Calder, mijn „olifantenjacht" te gebrui
ken is om een onderscheid te kunnen maken
tussen „climatalogische" en „door mensen ge
maakte" woestijnen. Een climatologische
woestijn kan men het best omschrijven als een
woestijn waar onvoldoende regen valt om le
ven mogelijk te maken. Een woestijn door
mensen gemaakt, is er één waar mensen en
dieren eens hebben kunnen leven, doch waar
ingrijpen van de mens het leven vernietigd
heeft. Dat geldt b.v. voor de verdwenen oases
van de Sahara, sedert duizenden mijlen daar
vandaan wouden omgehakt zijn, waardoor het
waterpeil aanzienlijk gezakt is."
Kolonel Quenard dan, bleek ernstig op zijn
vraag in te gaan. Hij stond op van achter zijn
bureau en liep naar een militaire kaart van
de Sahara. „Hannibal," zei hij, „ving zijn oli
fanten hier." Dat „hier" was de vallei van de
Guir, een riviertje dat ontspringt in de ber
gen van Marokko en dat vier of vijfmaal per
jaar uitstroomt in de dorstige Sahara.
En dus reisde Calder naar de Guir. Het legen
darische woud van de Guir is nu barre woes
tijn, maar dat zal het niet lang meer zijn.
Hij zag het begin van het enorme werk, dat
50.000 acres dorre grond opnieuw vruchtbaar
zal maken. Binnen niet al te lange tijd zal
hier voldoende graan verbouwd kunnen wor
den om alle nomadenstammen van de Sahara
te voeden.
Gecoördineerde irrigatie.
Eind Mei kwam de algemene vergadering van
de Unesco bijeen in Florence; men stelde een
raad in, die tot taak heeft een coördinatie tot
stand te brengen tussen het werk en de on
derzoekingen die in de verschillende Dorre
Zones gedaan moeten worden: de Dorre Zones
noemt men de woestijnen, die in de verschil
lende werelddelen liggen. Al deze lege ruim
ten op de kaarten van Tripolitanië, Cyrenaica,
Egypte, Sinaï, Irak en Iran en Israël worden
te snel als hopeloze woestijnen gebrandmerkt.
Zij worden veronachtzaamd als er gesproken
wordt over de mogelijkheden om een wereld
bevolking te voeden, die met iedere ander
halve seconde met een mond toeneemt.
De olifanten van Hannibal zijn de symbolen
van de rijke beschavingen, die eens gevoed
werden door de grond, die thans tot stof ver
worden is. Thans moeten wij trachten de fou
ten door mensen gemaakt, goed te maken. De
woestijn is geen hopeloze plek en de moed en
de opofferingen van de mannen, die er tegen
vechten en die Calder ontmoet heeft op zijn
reis, bewijzen dit. Er zijn duizenden bronnen,
vergaarbakken, die de taak kunnen hervatten,
die zij ook duizenden jaren geleden verricht
ten. Het wordt tijd dat de archeologen hun
aandacht afwenden van paleizen en tempels
en zich gaan wijden aan de onderzoekingen
naar de watervoorzieningen van de oude be
schavingen.
SCHIETWEDTRIJDEN.
De schietwedstrijden op de banen van
„Oranjehof" werden Zaterdagmiddag on
der grote belangstelling voortgezet.
Voor de wedstrijd tussen de corpsen wa
ren de corpsen uit Baarn en 's Graveland
in het strijdperk, terwijl de vrije- en per
sonele baan druk bezet waren.
Morgenmiddag worden de wedstrijden
voortgezet, terwijl a.s. Zaterdagmiddag
de laatste patronen zullen worden afge
vuurd.
De stand tot op heden is:
