De derde steen*
Een meevallertje
van 278 millioen*
SOEST.
IN DE HOEK.
DINSDAG 12 DECEMBER 1950
26e JAARGANG No. 93.
SOESTERI OURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
Abonn. per kwart, 1.50 - per post 1.75.
UITGAVE DRUKKERIJ SMIT
SOESTDIJK BUREAU: VAN WEEDESTRAAT 35 TELEFOON 2566 (KENGETAL K 2955)
POSTGIRO 126156
Het is een voorstelling van zaken, die ons een
beetje eigenaardig aandoet, maar toch hadden
de Japanners indertijd niet geheel ongelijk
als ze de toestand in Europa vergeleken met
die in China. Als men destijds, het was vóór
1940, in de Volkenbond mooie resoluties op
stelde over de noodzakelijke eensgezindheid
van de wereld, dan zeiden de Japanners: Pro
beer eerst maar eens of je zo iets binnen
Europa kunt bereiken. Want zij beschouw
den Europa min of meer als één land, zij het
een verscheurd land. Ze trokken een paral
lel tussen het grote Chinese Rijk, waarvan de
verschillende delen elkander sinds tientallen
jaren beoorlogen en Europa, dat zonder Rus
land nog niet eens zo groot is als China en
dat ook voortdurend in onderlinge strijd is
gewikkeld. Deze vergelijking tussen China en
Europa klonk niet vriendelijk en was ook
niet vriendelijk bedoeld, maar was tot op ze
kere hoogte wel juist. Ook nu botert het nog
niet met de Europese eenheid, hoewel daar
aan veel harder wordt gewerkt dan voor 1940
èn thans bijna iedere Europeaan ervan over
tuigd is, dat de eenheid niet alleen komen
moet, maar dat zij zelfs zeer spoedig tot stand
moet komen, omdat het anders te laat is. Het
zijn alweer de pessimisten, die dit program
ma voor onuitvoerbaar verklaren, waarbij zij
wijzen op de moeilijkheden waarop de tot
standkomth^ van de Benelux stuit, hoewel dat
nog maar een overeenkomst is tussen twee
landen plus een heel kleintje en waarvan de
voorbereidingen nu al meer dan vijf jaren in
beslag hebben genomen.
Naar aanleiding daarvan schrijft iemand in
het orgaan van de Nederlandse Kamer van
Koophandel voor Duitsland een artikeltje,
waarin hij het volgende beeld gebruikt:
iedere man herinnert zich nog wel uit zijn
jongensjaren, dat hij met bouwstenen speel
de. Dan bouwde je torens en pyramiden van
losse stenen, die tegen elkander en op elkan
der werden gestapeld en waarvan de een de
ander in evenwicht hield. Wilde men twee
stenen, die ieder afzonderlijk te weinig steun
punten hadden, toch in hun verband houden,
dan was het noodzakelijk, maar ook afdoen
de er een derde steen bovenop te leggen. Wat
dus onmogelijk was, wanneer men werkte
met twee stenen, werd uitvoerbaar, wanneer
er een derde steen aan werd toegevoegd.
Daarmee wil ik maar zeggen, schrijft hij, dat
de oorzaak van de moeilijkheden bij de ver
wezenlijking van de Benelux gezocht moet
worden in het feit, dat Nederland en België
ook wanneer zij samen doen, te weinig eco
nomische steunpunten hebben om een stabiel
evenwicht te krijgen. Er is nog een derde
partner nodig, een derde steen, die de beide
meehelpt een evenwicht te vormen. Deze
derde steen ziet hij dan in West-Duitsland,
want wanneer de Beneluxlanden en West-
Duitsland samengaan, wordt een complex van
elkander aanvullende hoog ontwikkelde stre
ken verkregen. De Duitse industriegebieden
krijgen een vrije verbinding met de beste
havens; België en Nederland krijgen vrije
toegang tot het natuurlijk achterland.
Zonder twijfel zat er in deze redenering veel
waars, als men niet onmiddellijk voor de con
sequentie kwam te staan, dat bij een derge
lijke combinatie de derde steen, n.1. West-
Duitsland, tweemaal zo zwaar zou zijn als de
beide andere, Nederland en België, samen.
In de Benelux wonen immers ongeveer 20
millioen mensen en in West-Duitsland ruim
40 millioen. De overgrote meerderheid zou
dus Duits zijn en daarmee zou de zelfstandig
heid van Nederland, België en Luxemburg
verloren gaan.
Als men een oplossing in deze richting zou
willen zoeken, zou in ieder geval ook Frank
rijk in de combinatie moeten worden betrok
ken, want dan zouden de 40 millioen Fransen
opwegen tegen de 40 millioen Duitsers en dus
geen der beide grote volken ooit zelfstandig
een meerderheid kunnen vormen. Men zou
dan een grote West-Europese staat krijgen,
die men de Rijnfederatie zou kunnen noémen
en die eventueel het kernland van een Ver
enigd Europa zou kunnen vormen. Zo lang
men echter de federatie uitstelt, omdat Enge
land er niet aan wil meedoen, is een derge
lijke combinatie een illusie. Vandaar dan ook,
dat men in Straatsburg de federatieplannen
voorlopig opgeborgen heeft. Maar het zou
zeer wel mogelijk zijn, dat ondanks Straats
burg en ondanks de bezwaren van Engeland
tegen de vorming van één machtige staat op
het Europese continent, de ontwikkeling van
de wereldtoestand ons met grote snelheid
toch in die richting zal drijven.
De Nederlandse gemeenten hebben plotseling
vernomen, dat ze rijker waren dan ze wisten,
of beter gezegd minder arm, want het blijkt
dat in de laatste drie jaren in het door het
Het Nederlandse detachement Ver. Naties
in Poesan in Korea gearriveerd.
De eerste manschappen zijn aan de wal
en in de loods worden de lunchpakketten
klaar gezet.
Rijk beheerde Gemeentefonds een overschot is
gekweekt van niet minder dan 278.705.000
gulden. Dit is wat de ministers van Financiën
en Binnenlandse Zaken onlangs mededeelden
in hun toelichting op een wetsontwerp, dat
de financiële zaken tussen het Rijk en de ge
meenten nader regelt. In feite betekent dit,
dat men de belastingbetalers veel te veel
heeft laten betalen. Het geld zal echter niet
aan deze slachtoffers van de fiscus worden
teruggegeven en evenmin zal het ter be
schikking van de gemeenten worden gesteld.
De gemeentebesturen krijgen geen gelegen
heid dit spaarpotje aan te spreken, want -de
regering wil deze millioenen bewaren als cri
sisreserve. Komt er een tijd, waarin de belas
tingopbrengsten onvoldoende worden, dan kan
men uit dit fonds bijspringen. De ministers
erkennen ronduit, dat dit niet reglementair
is, maar de Kamer zal er wel mee accoord
gaan.
Behalve dit potje is er ook nog de kleinig
heid van 62 millioen over, doordat in 1947
veel te veel Ondernemersbelasting is gehe
ven, wat niet prettig is voor degenen, die het
betaald hebben. Dit bedrag zal wél over de
gemeenten worden verdeeld, waardoor ze een
uitkering krijgen van omstreeks 6.50 per
hoofd der bevolking. Maar dit geld mogen de
gemeenten alleen gebruiken voor extra aflos
sing van leningen. Tegen een dergelijke be
steding van deze bedragen kan men geen be
zwaar hebben, maar een feit blijft, dat de
burgers blijkbaar veel zwaarder zijn belast
dan nodig was. De ramingen van de belas
tingen worden inderdaad voortdurend over
schreden door de werkelijke opbrengsten en
dit brengt het gevaar met zich mee, dat zo
wel de Staat als de gemeenten zich bij hun
uitgaven niet al te strikt aan hun begrotin
gen houden, omdat er toch veel meer belas
tinggeld binnenkomt, dan waarop officieel ge
rekend wordtDit is niet bepaald bevor
derlijk voor een zuinig gebruik van belas
tinggeld en daarom maken wij daartegen ern
stig bezwaar; de staats- en gemeente-inkom
sten moeten op reeële wijze worden begroot
en de overheid dient zich stipt te houden aan
besteding van de toegestane bedragen. Wan
neer men die gedragslijn volgde, zou men
zien, dat de begrotingstekorten snel verdwij
nen en dat de belastingdruk verlaagd zou
kunnen worden.
AANVULLING RAADSAGENDA.
Aan de agenda, welke Woensdagavond in
de raadsvergadering in behandeling komt,
zijn door B. en W. nog de navolgende
punten toegevoegd:
19. Voorstel met betrekking tot voorgeno
men onteigening van een tweetal grond-
percelen (gedeelten) in het uitbreidings
plan Hartweg.
20. Vaststeling van een besluit tot wijzi
ging der gemeentebegroting 1950.
Verder komen nog de navolgende inge
zonden stukken in behandeling:
a. Bezwaarschrift van W. L. Bezema te
gen aanschrijving tot sloping van een wo
ning met voorstel bedoeld schrijven ter
afdoenning in handen te stellen van B.
en W., aangezien dit niet tot de compe
tentie van de Raad behoort.
b. Adres van Mej. C. M. E. Wechessen en
4 andere bewoners van de Plasweg, ver
zoekende spoedig maatregelen te treffen
om de waterafvoer op die weg vóór hun
percelen te verbeteren, welk adres be
reids in behandeling is genomen.
c. Voorstel van B. en W. om het verzoek
van A.B.T.B. en C.B.T.B. inzake uitbrei
ding stroomvoorziening voor weideafras-
tering in hun handen te stellen om prae-
advies.
d. Vragen van het raadslid G. Burgwal
met betrekking tot het verstrekken van
een Kersttoeslag aan de gesteunden inge-
volge de Armenwet en aan degenen, die
uitkering op grond van de overbruggings-
en sociale bijstandsregeling ontvangen,
alsmede aan de arbeiders die zijn tewerk
gesteld op objecten van de gemeentelijke
sociale werkvoorziening, met antwoord
van B. en W.
NUTSSPAARBANK TE SOEST.
Een groot gedeelte van de werkende be
volking van Soest heeft zijn werkkring
elders. Het is daardoor voor velen niet
mogelijk de spaarbank persoonlijk te be
zoeken, daar deze tot nog toe alleen over
dag geopend was. Daar niet iedereen zijn
spaarbankaangelegenheden door anderen
kan of wil laten behartigen, heeft de di
rectie gemeend, mede op aandrang van
stemmen uit de gemeente, hieraan tege
moet te kunnen komen door haar kantoor
aan de Steenhoffstraat 56 iedere Vrijdag
van 7-8 voor alle spaarhandelingen open
te stellen. Hierdoor zullen dus ook zij,
voor wie tot heden de openingsuren een
belemmering vormden, van de diensten
der spaarbank gebruik kunnen maken.
De directie hoopt hiermede in een behoef
te voorzien en het belang van velen hier
mede te dienen.
KERSTWIJDING EMMAKERK.
In weerwil van anders luidende berichten
delen wij mede, dat de Kerstwijdingsure
in de Emmakerk op morgenavond
(Woensdag 13 December) wordt gehou
den.
In deze wijdingsure, die onder leiding van
Ds: Er Groenevëld wordt gehouden, wordt
een Kerstzangdeclamatorium uitgevoerd,
dat bestaat uit samenzang, declamatie's
van Kees Brouwer en Aize de Visser, so
lozang door Kees van der Velden (bas),
terwijl de begeleiding en orgelmuziek
worden verzorgd door de organist J. Vos.
Deze Kerstwijding zal evenals voorgaan
de keren een zeer sober karakter dragen
Men zie de advertentie in ons blad van
heden.
VOOR BEROEP BEDANKT.
Ds. A. Terlouw van Tietjerk heeft voor
het beroep naar Soest (vacature Ds. M.
Verkerk) bedankt.
OORLOG OF VREDE.
De vraag van oorlog of vrede houdt de
de mensen op beklemmende wijze bezig.
De onoplosbaarheid der politieke tegen
stellingen veroorzaakt spanningen, die
een voortdurende dreiging inhouden. De
geweldige uitbreiding der militaire appa
raten tesamen met de enorme mogelijkhe
den der techniek verhogen in niet geringe
mate het gevaar voor een uitbarsting op
grote schaal.
Het oorlogsvraagstuk is er echter niet en
kel een van technische en politieke aard,
maar ook en vooral een van zedelijke or
de.
De oorlog is in strijd met de normen van
moraal, clie dwingend erkend worden, niet
alleen door het christendom maar even
zeer door het humanisme. De geschiede
nis wijst echter uit, dat ondanks deze nor
men de mens telkens weer oorlog heeft
gevoerd.
De vrede is kennelijk geen vanzelfspre
kendheid, maar een te scheppen cultuur
goed. Een opgave, waarvoor de christen
en de humanist zich elk voor zich en ge
zamenlijk gesteld moeten weten. De taak
van de humanist is in dit opzicht positief.
Hij moet zich bewust zijn een bijdrage te
leveren tot de vervulling der voorwaar
den, die de vrede binnen menselijk berijk
brengt.
Wat van humanistische zijde over deze
voorwaarden en de taak van de huma
nist te zeggen is, kan ieder, die daarin be
lang stelt, Vrijdag 15 December beluis
teren. En wie kan er zich aan onttrekken,
mede een oordeel uit te spreken over het
vraagstuk van oorlog of vrede en daar
naar te handelen?
Men zie de advertentie in dit blad.
SOESTER SCHAAKCLUB.
De uitslagen van de onderlinge wedstrij
den zijn:
J. GorterJ. K. v. Zijtveld 10
W. BenschopA. van Dijk 10
G. AcroniusJ. J. W. Blom 01
C. P. AmelunxenK. F. Mud 01
M. de ZoetMevr. Schelvis 10
L. de RegtMevr. Benschop 01
Sommigen hebben het mij wel eens kwa
lijk genomen, dat ik, wanneer ik over
economische aangelegenheden van ons
land schreef, de toestand van ons land be
schreef als een failliete boedel, met niet
zo vreselijk veel activa, maar bar veel
passiva.
Toen ik, in verband hiermede, een poos
je geleden er aan herinnerde, dat in ons
wetboek strafbaar is gesteld het doen van
onverantwoord grote uitgaven, wanneer
de uitgever van de gelden kon weten, dat
zijn failliet in aantocht was, dacht ik
even, dat het laatste uur van Oekman was
aangebroken.
Goed dan, de een was het er mee eens, 'n
ander niet, maar nagenoeg iedereen vond
toch wel, dat er vervaarlijk op een te slap
koord werd gedanst.
Om nu op die failliette boedel terug te
komen, vorige week zijn wij er door onze
Belgische Beneluxpartners op nogal pijn
lijke wijze aan herinnerd, dat het met on
ze financiën helemaal mis is.
Het werd wel in hoffelijke woorden ge
zegd en hetgeen onze voorlichtingsdienst
had te zeggen over het niet doorgaan per
1 Januari a.s. van de Benelux sprak wel
niet van een minderwaardig partner zijn,
maar het komt toch daarop neer, dat Bel
gië bedankt voor de eer om met een fi
nancieel gammel Nederland in zee te
gaan, omdat zij vrezen van ons een hoop
ongemak te zullen ondervinden en aan 't
einde der overeenkomst met een stapeltje
dubieuse vorderingen op ons landje blij
ven zitten.
Wanneer er nu nog iemand in Nederland
is, die niet wil of kan inzien, dat het met
Nederlands grootheid gedaan is, moet wel
ziende blind zijn.
België, waarop we, nog maar nauwelijks
10 jaar geleden, eigenlijk een beetje neer
keken als op een arme sloeber, komt ons
nu fijntjes vertellen, dat het liever geen
zaken met ons doet.
Over een half jaartje willen zij wel weer
eens zien, maar ieder zal begrijpen, dat
onze zaken er dan niets beter voor zullen
staan.
Wij doen alsof het niet op kan, terwijl wij
in feite geen veer van onze lippen kun
nen blazen.
Zonder de regelmatige Marshall-injecties
zouden we reeds lang bezweken zijn
H. OEKMAN.
SPOORBOMEN WAREN
NIET GESLOTEN.
Vrijdagmiddag zag een automobilist, die
de spoorwegovergang nabij station Soest-
dijk wilde passeren, dat, ondanks het feit,
dat een stoomtrein uit Baarn de overweg
dicht was genaderd, de bomen van deze
overweg niet waren gesloten. Hij zette
zijn auto dwars over de weg en hield Het
verkeer tegen, hetwelk op dat moment
niet zo druk was. De machinist van de
trein had reeds bemerkt, dat de overweg
niet was gesloten en had de fluit van zijn
machine in werking gezet en de remmen
aangedraaid. Midden op de overweg
kwam de locomotief tot stilstand.
Het personeel van het station Soestdijk
schijnt niet op de hoogte te zijn gesteld
van het feit, dat uit Baarn een goederen
trein vertrokken was.
Een onderzoek wordt ingesteld.
KINDEREN VERWENNEN.
Dr. Sis Heijster komt Woensdag 13 De
cember voor de Volksuniversiteit spreken
over: Kinderen verwennen is kinderen
verwaarlozen".
Een zeer veel voorkomende fout in de
opvoeding. De fatale gevolgen zijn: slap
heid en gemakzucht voor de geestelijke
gezondheid, hetgeen men meestal pas
ziet als het te laat is. Verwennen is nega
tief opvoeden. Iedere opvoeder zal zich
tijdig moeten bezinnen op de noodzakelij
ke positieve tegenhanger: wilsvorming.
Een avond voor alle ouders en opvoeders.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Linker blauwe want, zw.-witte poes, jon
gensfiets, bruine herenhoed, actetas met
motorhandschoenen, padvindersriem, ny
lonkous, gebreide want, St. Nicolaaspak-
ket, kinderwantjes, 2 gebreide zwarte
wanten, 1 rode en 1 blauwe kinderwant,
lineaal, bruine alpinopet, damesrijwiel!
blauwe cape, gummi cape, groene ball
point, wandelstok, grijze shawl, bruine
rechter want, 4 pakjes boter in pakket, 1
paar blauwe kinderwanten, nummerbord
E 62213, zwarte vulpen. Lipssleutel, wit
te gebreide handschoen, rood mesje, bei
ge damesportemonnaie met' inhoud, glacé
handschoen en padvindersmes.
