De eenvoudige dingen.
Meer produceren'betekent
nog niet jakkeren.
SOEST.
IN DE HOEK.
DINSDAG 6 FEBRUARI 1951
27e JAARGANG No. 10.
SOESTER (Sb 0 RANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
UITGAVE DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU: VAN WEEDESTRAAT 35
Vele mensen trekken de schouders op bij de
algemene roep om productie-verhoging. Wij
zijn nu vijf jaar met de wederopbouw bezig
en men gelooft eigenlijk niet dat er nog erg
veel te verbeteren zou zijn. Bovendien leeft
onder de werknemers heel sterk de gedachte
dat die productievergroting alleen verkregen
zou kunnen worden door het personeel een
voudig af te beulen. Maar dit is een verkeer
de opvatting, want er zijn voorbeelden ge
noeg, die aantonen dat verhoging van de
productiviteit gewoonlijk gepaard gaat met
beperking van arbeidstijden en verhoging
van de lonen. Wij krijgen dus een algemene
verhoging van het welvaartspeil doordat er
per arbeidsuur veel en veel meer aan waarde
geproduceerd wordt. Vergelijkingen met de
Zwitserse en de Amerikaanse industrie heb
ben aangetoond, dat ons land in dit opzicht
ver achteraankomt. Vooral het verschil met
Zwitserland is opvallend, omdat dit toch ook
een klein land is, dat nog meer dan Neder
land afhankelijk is van de invoer van grond
stoffen en dat wel belangrijke inkomsten
trekt uit het toerisme maar daartegenover
geen scheepvaart of internationale handel
van betekenis heeft. Zwitserland heeft meer
waterkracht dan Nederland maar Nederland
bezit weer kolenmijnen en ook enige aard
olieproductie. Toch leeft men in Zwitserland
beter en kunnen de Zwitsers de producten
van hun industrie, ondanks zeer hoge prij
zen, goed op de wereldmarkt plaatsen. Of het
nu een minuscaal polshorloge is of een reus
achtige electrische locomotief, het Zwitserse
fabrikaat wordt over de gehele wereld graag
gekocht ondanks de hoge koers van de Zwit
serse franc. Als er maar kwaliteit geleverd
wordt is men wel bereid een hoge prijs te
betalen. Hier in Nederland staren we ons
blind op goedkoopte, tengevolge waarvan
onze industrie een belachelijke overproductie
heeft van slecht verkoopbare artikelen van
uiterst matige kwaliteit.
Het spreekt vanzelf dat men van alle kanten
tracht in deze toestand verbetering te bren
gen. Tal van bureaux voor economisch be
drijf sonderzoek hebben analyses gemaakt van
de Nederlandse productiekosten en steeds
komt men daarbij tot de conclusie, dat onze
arbeidskracht en onze vakkennis op een bijna
wanhopig onrendabele wijze worden gebruikt.
Men heeft de overtuiging gekregen dat door
een betere bedrijfsorganisatie en door het in
gebruik nemen van betere werktuigen en
machines, de gemiddelde productiviteit per
arbeidskracht verhoogd kan worden met min
stens 30 pet. Daarvoor is geen jakkersysteem
nodig; hoofdzaak is, dat men geen uren ver
loren laat gaan, dat men geen dure arbeids
krachten aan verouderde machines laat wer
ken en dat niet de ene afdeling op de andere
moet blijven wachten. In alle grote industrie
ën past men dit systeem toe en om daarvan
een voorbeeld te noemen het is deze methode
geweest, die het succes van Ford was. Ford
betaalde de hoogste lonen van Amerika en
toch kon hij de goedkoopste auto's verkopen.
Dat was het resultaat van een sluitende be
drijfsorganisatie.
Willen we in Nederland ons welvaartspeil
niet alleen behouden maar zelfs trachten te
verbeteren, dan zullen we ook die kant uit
moeten. Al veel te lang maken we pas-op-de-
plaats en laten we tal van mensen allerlei
klungel werkjes verrichten, die heel goed ver
meden kunnen worden. Zo hebben we nog
dezer dagen bij verschillende grote bouw
werken herhaaldelijk geconstateerd, dat de
betonspecie met kruiwagens van de beton
molen naar de bekisting wordt gereden, waar
bij het werk niet voldoende opschiet en de
kosten van het bouwen steeds hoger worden.
En dat terwijl er sinds tientallen jaren beton
molens bestaan, die de aangemaakte specie
langs een loopkat rechtstreeks bij de bekis
ting storten. Maar hier in Nederland werken
we nog met werktuigen, die veertig of vijftig
jaar geleden in Amerika modern waren.
Dergelijke voorbeelden zijn èr in Nederland
voor het grijpen en voor een niet gering deel
is dit ook veroorzaakt door de prijsbeheer-
sing, de loonstop en de dividendstop, waar
door alle tarieven bevroren zijn en dikwijls
een soort straf wordt gesteld op een rationele
arbeidswijze. Maar men bedenke wel dat
thans de nood aan de man komt en dat we
ons niet langer de luxe van onproductief werk
kunnen veroorloven!
Er zijn mensen, die met iets van heimwee
aan de oorlogsjaren terugdenken. Nu bedoe
len wij niet de avonturiers, die zich in de ge
ordende maatschappij minder thuis voelen
dan in een tijd, die van zijn ankers is losge
slagen en waarin zij hun zucht naar wilde
gevechten en gevaarlijke ondernemingen kun
nen botvieren of door sluikhandel zich rijk-
Aan dr. W. Drees en Mr. J. R. H. van
Schaik is door de Koningin opdracht ge
geven om een nieuw Kabinet te vormen.
Foto: De beide formateurs op het kabi
net van de Minister-President op het
Plein 1813 te Den Haag.
dommen kunnen vergaren. Er zijn ook ande
ren, die zich er op betrappen, dat ze wel eens
naar die jaren terug hunkeren, maar nu juist
omdat de oorlogstijd hun gelegenheid bood,
hun aandacht te vestigen op de vredige din
gen, die onder het normale maatschappelijke
verkeer te veel op de achtergrond raken. Toen
genoten zij bij alle angst en leed toch van
iets heel bijzonders en kostelijks, van de te
rugkeer naar het verloren paradijs der men
selijke eenvoud.
Het heimelijk samenzijn met personen van
allerlei rang en stand, die door de bedreiging
van de vijand bijeen gekropen waren in een
gemeenschappelijke schuilhoek, deed hun on
der het verschillende gewaad de eendere mens
ontdekken, met wie men door onderlinge ge
negenheid en door toewijding aan dezelfde
zaak verbonden was-Maar nu zijn de rangen
en standen teruggekeerd en men waardeert
elkaar weer naar het snit van de kleding en
de inhoud van de beurs, inplaats van naar
het hart. Men is niet langer eikaars lotgenoot,
maar eikaars chef of ondergeschikte, eikaars
concurrent of politieke tegenstander. Men is
„andersdenkende" of „andersgeschoolde",
maar niet meer hartelijk in eikaars belangen
meelevend medemens.
En hoe anders stond men in die rampspoe
dige jaren tegenover de natuur. Toen het
kunstlicht verdween, leerde men weer be
wondering en eerbied voor de zwijgende ster
ren daarboven en de zachte glans van de
maan werd een lieflijke aanblik. Toen de
wreedheid en haat van menselijke wezens ons
verbijsterde, gevoelden we ons vaak dichter
bij de stomme dieren en bij de bloemen uit
onze tuin. Wat ontdekten we al niet op een
wandeling aan belangwekkends en moois, dat
ons nog sterker deed houden van ons dier
bare vaderland! Nu razen we weer met onze
auto's voorbij en we hebben geen oog langer
voor de eenvoudige pracht om ons heen. De
zaken zijn weer belangrijker geworden, en
het verkeer gunt ons geen tijd tot peinzen en
turen.
En waar is de stilte gebleven, waarin de
kleine en fijne geluiden tot hun recht kwamen
in het melodieuze Koor van het leven?
De geruchten van vallende blaren, het ge
tjilp van vogels die zich gereed maken voor
de nacht, het gefluister van gelieven en de
zuchten derzorgenden, de innige stemmen van
het gezin rondom het potkacheltje in de huis
kamer het wordt alles overdaverd door
het snelverkeer en overschreeuwd door de
radio.
Toen we de lekker beetjes misten, hebben we
ervaren, dat de honger de rauwe bonen zoet
maakt. Nooit smaakt het fijnste gebak ons zo
lekker als toen de zeldzame korst tarwebrood.
En geen dure kok kan de smaak verbeteren
van hetgeen toen door moeder-de-vrouw uit
een suikerbiet werd bereid.
Het is de eenvoud van het leven, waarheen
soms onze hunkering kan uitgaan. En wij vra
gen ons wel eens af, of het simpele genot, dat
de elementaire dingen ons kunnen schenken,
steeds moeten worden betaald met de prijs
van een afschuwelijke oorlog. Waarom kan
ook de vrede ons deze weldaad niet leveren?
Gelukkig prijzen wij de schaarse ogenblikken,
waarin ook in deze zoveel gerieflijker en rus
tiger tijd het wonder der eenvoudige dingen
zich aan ons openbaart. Wanneer wij ons aan
de eenvoud wennen, behoeft het voor ons
geen oorlog te zijn om van het kleine en
innige om ons heen te genieten.
LAND EN VOLK VAN BALI.
Lt. Kol. G. P. Walraven hield in de zaal
van „Zonnegloren", voor leden van de
Volksuniversiteit, een lezing over „Land
en Volk van Bali", waarvoor goede be
langstelling bestond.
Met behulp van lichtbeelden en films
heeft hij een interessant betoog gehouden
over Bali, 't eiland van de goden en van
de duizenden tempels, waar de vruchtba
re bodem oorzaak is van grote welvaart,
waar de koningstijger nog voorkomt,
waar de kunstzinnige smaak uit snijwerk
en zilveren en gouden voorwerpen
spreekt.
Deze Bali-kenner bracht zijn toehoorders
in de ban van de onmetelijke schoonheid
van dit land en dit volk, waar een na
tuurlijke gratie gepaard gaat aan een ge
loof in een magie, waarin de demonen 'n
grote rol spelen.
Hij vertelde hoe de Japanse bezetting ook
op dit eiland had huis gehouden en mid
dels een film van Lt. Out zag men de te
rugkomst van de Nederlanders en het
neerhalen van de Japanse vlag.
Van de wonderlijke pracht op Bali, van
de inheemse muziek en de prachtige dan
sen, van de ritus der lijkverbranding en
van nog veel meer is genoten door een
dankbaar gestemd publiek.
JAARFEEST
R.K. MIDDENSTANDSVERENIGING.
Woensdagavond waren de leden van de
R.K. Middenstandsvereniging in het St.
Jozef gebouw bijeen voor de viering van
hun jaarlijkse feestavond.
Na een kort openingswoord van de voor
zitter der feestcommissie, de heer Van
Schalkwijk, waarin hij de aanwezigen 'n
hartelijk welkom toeriep, nam de 2e
voorzitter der vereniging, de heer A. Sta
lenhoef het woord. Spr. spoorde de aan
wezigen aan een zo groot mogelijke acti
viteit te ontplooien en de vereniging te
steunen, daar men in de tegenwoordige
moeilijke tijd voor de middenstanders al
leen in vereniging kan slagen als het gaat
om de belangen van de middenstand.
Vervolgens sprak pastoor W. M. Voss,
geestelijk adviseur van de vereniging,
nog een kort opwekkend woord.
Hierna was het woord en de daad aan het
Haarlem's Radio-Cabaret o.l.v. Harry
Meijer. Dit gezelschap wist met haar re
vue „Lachbonbons" direct de goede stem
ming te brengen, vooral tijdens de op
voering van de een-acter „Moe" waren de
lachsalvo's niet van de lucht.
Een gezellig samenzijn besloot deze feest
avond.
PALJAS.
Talrijk zijn de opera's van grote waarde,
die nimmer door de gemiddelde burger
kunnen worden genoten en hier kan de
film een onwaardeerbare dienende func
tie vervullen. Zij is in staat de beste
krachten ter wereld in het vuur te bren
gen en met behulp daarvan een genot te
verschaffen, dat weliswaar de opvoering
„in natura" nooit zal evenaren, maar
toch een niet te onderschatten indruk
van het kunstwerk-in-kwestie vermag te
geven.
Hoezeer dit door velen wordt gewaar
deerd, hebben het succes van de verfilm
de „Rigoletto" en de zeker niet minder
succesvolle vertoningen in ons land met
„Paljas" ten volle bewezen. Wij twijfelen
dan ook niet of deze laatste film zal a.s.
Donderdag ook in Soest een warm ont
haal vinden. Men is zo verstandig ge
weest, de opera-als-zodanig onvervormd
en zonder cineastische foefjes weer te ge
ven. Geen zonderlinge vermenging van
gesproken woord en plotseling uitbar
stend gezang, maar een consequent ge
zongen tekst, die veel natuurlijker aan
doet dan de verhaspeling van toneel en
opera.
De enige luxe, die regisseur Costa zich
heeft veroorloofd, is een weliswaar over
bodige, maar overigens volstrekt niet
Abonn. per kwart, 1.75 - per post 1.95
TELEFOON 2566 (KENGETAL K 2955) POSTGIRO 126156
Tot de prettigste lectuur, ik schreef dit al
eens eerder, behoort voor mij: ..D?
Soester Raad bijeen". Alleen vind ik het
altijd min of meer teleurstellend, dat er
zo vaak „conform besloten" in voorkomt,
hetgeen wil zeggen, dat er over het be
treffende punt geen woord is gezegd.
Ik zie liever een beetje meer knok en
zolang de poten nog onder de stoelen en
tafels blijven, zie ik daarin nog geen ge
vaar.
Soms, de raad moet me dat maar niet
kwalijk nemen, vind ik het jammer, dat
er niet een beetje meer lawaai is.
Toen b.v. onze wethouder hulde bracht
aan de directeur van de gasfabriek in
Baarn, had hij m.i. daarnaast best een
afkeuring kunnen uitdelen aan de dito in
Amersfoort, die, toen het gasverbruik op
de avond voor Kerstmis zo snel steeg,
kordaat de knoop doorhakte, i.c. de
kraan dicht draaide en daarmede ge
heel Soest zonder gas zette.
Inderdaad redde hij daar de gasvoorzie-
ning van Amersfoort mee, maar toch ge
loof ik, dat „knijpen" van de gastoevoer
een betere oplossing zou zijn geweest;
vooral omdat wij in Soest dan niet hele
maal zonder zouden hebben gezeten, doch
niet minder om het gevaar, dat door af
sluiting ontstond, waardoor, toen er 's
avonds om half negen weer voldoende
gas was, de toevoer niet kon worden her
steld.
Wanneer het waar is, dat onze Wethou
der zei, n.1., dat het te voorzien was, dat
we met een tekort aan gas zouden komen
te zitten, had er m.i. zeker iets anders
moeten gebeuren dan afsluiten. Enfin, de
volgende, keer beter, hopen we.
Wat de raadszitting verder betreft, ge
lukkig werd het voorstel voor een cre-
diet-verlening om tot herstel en verbete
ring van het Soester Natuurbad te ko
men, aangenomen.
Uitstel zou funest zijn geweest.
Afgezien van de financiële gevolgen zou
de ingang van het bad in de loop van het
jaar nog meer zijn gaan lijken op de en
tree van een scheefgezakte kermistent.
En waarom zouden wij niet mogen wed
ijveren om het mooiste en geriefelijkste
bad in de omtrek te krijgen? Waarom zou
concurrentie ons vreemd zijn, zoals onze
wethouder zegt?
Wanneer ons bad minder rnooi of minder
goed ingericht is dan andere baden, komt
het publiek uit andere plaatsen niet naar
ons bad. Ze komen heus niet hier, omdat
zij de Soesters zulke plezierige mensen
vinden. Voor ons zelf weten wij wel, dat
dit laatste het geval is, maar als we hen
dit zeggen, geloven ze het toch niet.
Aan een bad, dat niet „in trek" is, of
niet in de smaak van het publiek valt,
heeft onze gemeente niets, om nog te
zwijgen van de pachter.
Laten we maar gerust concurreren hoor.
Die 50 mille, die we er voor uittrekken, is
maar een akelig klein peuleschilletje
vergeleken met wat andere gemeenten
vaak met de belastingcenten doen. Din
gen vaak, waarvan vaak heel wat-minder
mensen heel wat minder plezier hebben.
H.OEKMAN
slechte aanloop in de vorm van een stuk
je biografie van de componist. Voor de
rest is de opera zoals zii reilt en zeilt, met
haar heftigheid, haar naïviteit en haar
muzikale weelde.
Onnodig te zeggen, dat een keurcorps van
zangers en zangeressen het werk draagt,
terwijl een uitmuntend orkest de warm
bloedige partituur alle recht doet weder
varen.
SPAAR DE PLANTSOENEN.
Het blijkt, dat de jeugd diverse plantsoe
nen als speelterrein kiest en daar de
waarschuwingen van de politie in deze
niet schijnen te helpen, wordt overwogen
de plantsoenen met de bordjes „verboden
toegang" te verrijken, om op grond daar
van de jeugdige inwoners een procesver
baal te bezorgen. Men bedenke hierbij,
dat de toegebrachte schade steeds voor
rekening van de ouders komt.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Omtrent de navolgende gevonden voor
werpen zijn inlichtingen te bekomen aan
het politiebureau op Woensdag en Zater
dag van 14 tot 16 uur.
Rozenkrans, leerboekje N.H. Catechesatie,
blauwe overall, rood witte want, geruite
haarstrik, bruine kinderwant, bankbiljet
van 100.rozenkrans, herenportemon-
naie met inhoud, bruin kinderwantje,
Barnevelder kip.
