Zuid en Noord,
Brandpunten der
Internationale Politiek
Jaarvergadering
„Soest-Vooruit".
Lampekappen
\fiRj60
IN DE HOEK.
SOEST.
VOOR
Joh. H. van Schalkwijk
H. GRIFT Zn.
U Viunt weer volop
genteten van de
getonde en
verkwikkende
de#'
ERKENDE PHILIPS RADIO SERVICE
VRIJDAG 13 APRIL 1951.
37* JAARGANG No. 30.
SOESTER
OURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
Abonn. per kwart, 1.75 - per post 1.95
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE: VAN WEEDESTRAAT 35
TELEFOON No. 2566 POSTGIRO No. 126156
Er moet toch ergens in de wereld wel een
land liggen waar de zon schijnt, waar het
niet regent, waar zomer zomer is en waar
je nog op de jaargetijden aan kunt.
Natuurlijk zijn er zulke landen. De foto's
van Prins Bernhard in de bladen, tijdens
zijn Zuid-Amerikaanse reis bewijzen ons
dit. In Zuid-Amerika is het zonnig, of
regenachtig, maar op de tijden die daar
voor staan. Ofschoonmen er even
goed verkouden kan worden. Onze Good
will ambassadeur, Prins Bernhard bewees
dit. Wij wensen hem toe, dat hij zich nu
weer aan zijn veelomvattende taak kan
wijden en.... dat hem daar verder het
goede weer treft. Niet alleen het goede
weer in meteorologisch maar ook in eco
nomisch opzicht.
Voor versteviging der betrekkingen.
Nederland heeft vele en goede betrekkin
gen met Latijns Amerika, doch het zou
er geen bezwaar tegen hebben deze nog
wat uit te breiden en te verstevigen. Maar
hoe staat het met die mogelijkheden?
De Zuid-Amerikanen voelen zich ten op
zichte van West-Europa, min of meer be
kocht. Laten we er meteen aan toevoegen
ook aan hun Noordelijke buren de V.S.
Kopen zonder betalen.
Tijdens de oorlog hebben de West-Euro-
pese mogendheden, uit de aard der zaak
het meeste Engeland, grote aankopen ge-
aan. Maar wat ze kochten werd niet ge
honoreerd met goederen maar met te
goeden op een bank. Later, na de oorlog,
zouden voor die tegoeden natuurlijk din
gen aangeschaft kunnen worden. Maar
helaas, het geld in Europa werd zwak,
wat een beeldende uitdrukking is voor 't
feit, dat het niet veel goederen kan dra-
gen.
Voor een tegoed, dat tijdens de oorlog
door een Braziliaan werd gekweekt in
Londen of in New York kon hij na de- oor
log niet kopen wat hij er voor had kun
nen krijgen wanneer hij het geld onmid
dellijk had besteed.
Nu wordt opnieuw een zeer krachtig be
roep gedaan op dë grondsföffén van Zuid-
Amerika. Is het wonderlijk, dat ze daar
in het Zuiden niet al te happig zijn en
waarborgen willen voor een herhaling?
Er is nog wat. Dat „wat" is Argentinië.
Met of zonder mevrouw en mijnheer Pé-
ron.
Tegen Noordelijke overheersine.
Zuid-Amerika stond en staat onder een
sterke economische invloed van Noord-
Amerika en in Argentinië, lang vóórdat 't
echtpaar Péron er op de eerste plaats
stond en waarschijnlijk ook nog wanneer
het weer verdwenen zal zijn, was men het
met die hegemonie niet alleen oneens,
maar streefde en streeft men er naar die
Noordelijke overheersing door 'n Argen
tijnse te vervangen.
Geen pais en vreê.
Maar ondanks deze gereserveerde houding
jegens de V.S. van heel Zuid-Amerika en
ondanks de anti-Amerikaanse stemming
in Argentinië, zijn Noord en Zuid ver
enigd in een Pan-Amerikaanse Unie, die
de V.S. gaarne zouden willen omschake
len in een soort Super Atlantisch Pact.
Onlangs zijn de Amerikaanse broederen
bijeen geweest en ze hebben Dean Ache-
son vrij duidelijk gezegd, dat hij daar
maar niet al te vast op moest rekenen.
Zelfs voegde Argentinië er aan toe, dat
het Argentijnse leger alleen bestemd was
voor „eigen gebruik".
Hoe troostrijk is het te weten, dat ook
daar alles pais en vreè is.
Is gedeelde smart geen halve smart?
□aar
Steenhoffstiaat 55 - Telefoon 2906
geleden gesloten wapenstilstand met Ja
pan, er de ongekroonde grootste macht
hebber geworden, de man, die het er voor
het zeggen had en die dan ook zei wat
hèm goed dacht. Als de zaken naar wens
gaan, wordt dit alles toegestaan, doch zo
dra komt er een keer, of men „neemt"
dat alles niet meer, dan steekt de opposi
tie de kop op.
Dat heeft Generaal MacArthur zijn baan
gekost. De schuld hiervan is gelegen in
zijn aanbod voor een wapenstilstand; zijn
bedreiging aan het adres van communis
tisch China, hetgeen Engeland minder ge
legen kwam; zijn interview, waarin hij
aandrong op een luchtaanval op China en
zijn mening om de nationalistische troe
pen in te schakelen om een tweede front
in Azië te vormen.
Het kan niet worden ontkend, dat MacAr
thur de laatste tijd bout heeft gesproken
en dat hij zich op een terrein begaf, dat
de heren politici liever voor zichzelf re
serveren.
President Truman heeft Generaal Mac
Arthur thans van al zijn bevelhebbers
functies ontheven en daar zijn opperbevel
van de geallieerde strijdkrachten tevens
inhield het gouverneurschap van Japan,
is hij dus gelijktijdig ook van dit gouver
neurschap ontheven.
Dat MacArthur in Engeland geen persona
grata meer was, is wel duidelijk gewor
den en dat Engeland het met de politiek
van MacArthur om een beslissing op Ko
rea te forceren, desnoods door uitbreiding
aan die oorlog te geven, niet eens was,
ligt voor de hand. Engeland marchan
deert liever en zou er niet tegenop zien, 't
communistische China volledig te erken
nen.
Marchanderen is ook de leus voor Egyp
te. Hield de vroegere Engelse minister
van buitenlandse zaken, Bevin, nog star
vast aan het standpunt, dat de Britten de
wacht aan het Suez-kanaal moeten hou
den, zijn opvolger Morrison had er geen
bezwaar tegen, dat deze troepen uit de
kanaalzone werden teruggetrokken, mits
de Egyptenaren er zelf voor zorgden, dat
het kanaal wordt beschermd. Dat is voor
de Britten allicht voordeliger ook! Heel
handig mogen nu de Egyptenaren de
wachtposten bezetten. Zodra ei echter
oorlog komt, zullen de Britten weer hun
oude posities moeten innemen.
Och, die steunpunten om het Suez-kanaal
zijn toch min of meer verouderd en de
Amerikanen zorgen wel voor moderner,
nieuwe bases elders.
Die Egyptenaren beginnen ook genoeg te
krijgen van koloniale regiems. Als de En
gelsen met hen gaan praten, zal ook wel
een en ander worden gezegd over de nog
altijd Engelse Soedan.
Een feit is, dat Egypte zich meer en meer
laat gelden. Zo heeft het Engeland en de
V.S. verzocht tussenbeide te komen in de
strijd tussen Syrië en Israël, waarbij de
Israëlische regering ervan wordt beschul
digd, voor het gedemilitariseerde gebied
aan het Meer van Galilea een politiek
van agressie te voeren. Israël zou daar
Syrië hebben aangevallen. Meer stappen
werden in deze aangelegenheid gedaan:
Israël, dat Syrië van een schandelijke
schending van de wapenstilstandsover
eenkomst beschuldigde, wendde zich tot
de Verenigde Naties.
Syrië zou zich eveneens tot de Veilig
heidsraad wenden, maar intussen kwam
het bericht, dat laatstgenoemd land zich
bereid verklaarde, rechtstreeks met Israël
over de bijlegging van de twist te onder
handelen.
Ook de Perzische olie vroeg weer aan
dacht. Amerika en Engeland zouden over
de nationalisatie der oliebronnen aldaar
eens samen praten.
Ook in het meer Nabije Oosten, in Alba
nië, rommelt het weer eens. Men schijnt
er van de terreur genoeg te hebben en de
gewezen kolonel Barktara bond er met
een legertje, dat door overlopers steeds
groeide, de strijd aan tegen het commu
nistische leger.
Zo is er militair en politiek nogal een en
ander in de wereld te doen, militair ge
lukkig nog steeds in het Oosten.
Moeilijkheden met MacArthur. - On
derhandelend Engeland. Egyptena
ren beschermen het Suez-kanaal.
Hoe zal het in de Soedan gaan?
Geschil van Syrië met Israël. Op
stand in Albanië.
Het gaat in de wereldpolitiek al net zoals
bijinternationale voetbalwedstrijden.
Bij de partij die wint is er van onenigheid
in de leiding geen sprake; men is te vre-
den met het behaalde resultaat en het is
allemaal pais en vreê. Dat dit laatste ten
opzichte van Korea bij de Amerikanen
niet het geval is, zou er op wijzen, dat het
daar in het Verre Oosten niet zo bijster
best gaat. Verschil van opvatting?
Kleinigheden?Gekwetste gevoelig
heden?
Wij weten dat MacArthur, nu oud-opper
bevelhebber der UNO-troepen, altijd een
min of meer bijzondere positie heeft inge
nomen. Hij was, na de ongeveer zes jaar
Dinsdagavond hield de Vereniging „Soest
Vooruit", in de zaal van Eemland, haar
jaarvergadering, onder voorzitterschap
van de heer J. G. A. Batenburg.
In zijn openingswoord verwelkomde de
heer Batenburg in het bijzonder de Bur
gemeester. In diens aanwezigheid en in
het feit, dat Wethouder Van de Arend in
het bestuur zitting heeft, zag spr. een be
wijs van de grote belangstelling van het
gemeentebestuur, welk college het be
lang van Vreemdelingen wel inziet.
De secretaris, de heer J. J. Hoppenbrou
wers, bracht na voorlezing van de notulen,
zijn jaarverslag uit. Uit dit verslag klonk
een nieuw geluid. Na de eentonigheid van
de vroegere jaarverslagen kon thans mel
ding gemaakt worden van een stijgend
ledental en een eveneens stijgend vreem-
delingenbezoek.
Het Verkeershuis gaf c.a. 6000 inlichtin
gen, terwijl 104 aanvragen uit het buiten
land binnen kwamen. De propaganda nam
een grote omvang aan, folders in Hol
landse en Engelse taal werden bij duizen
den verspreid, terwijl de nieuwe pension-
gids en nieuwe kaart van Soest een grote
oplage hadden. De V.V.V.-week, de voor
stellingen in het Openluchttheater, de
zeepkistenrace en vele feiten meer pas
seerden de revue.
De voorzitter deelde mede, dat dit jaar
verslag aan de leden van de gemeenteraad
zou worden aangeboden, opdat men zou
kunnen zien, hoe de gemeentelijke sub
sidie wordt besteed.
De heer L. Mook, penningmeester, behoef
de zijn cijfers niet voor te lezen, daar deze
in een exploitatie-rekening en balans op
de convocatie stonden afgedrukt. Voor dit
verslag echter werd goedgekeurd, volgde
een langdurige discussie.
Notaris Van Veeren vroeg waarom het re
servefonds-directeur wel op de exploita
tie-rekening doch niet op de balans voor
kwam en vervolgens wilde hij vernemen
welke debiteuren de post 1392.38 uit
maakten
De heer Mook wees er op, dat de post re-
servefonds-directeur op de balans ver
meld stond als salarisfonds en noemde als
debiteuren Openluchttheater, Federatie v.
Verenigingen, Gemeente Soest, V.V.V.
„Soesterberg's Bloei" e.a.
De heer Van Veeren vroeg vervolgens of
deze allen solvabel waren en uit het ant
woord van de penningmeester bleek al
leen het Openluchttheater dubieus te zijn.
De heer C. Haver informeerde naar de
post crediteuren ad 3700.welke post
bestond uit kosten voor drukwerk, welke
thans in voorraad zijn en weer als inkom
sten terugkomen, daar dit gidsen en kaar
ten zijn, die verkocht worden.
UODtL Ml «muAT fl-430.- c<
KROMMEWEG 28 TELEF. 2870
Agent GAZELLE-, HUMBER- en AM-
STEL rijwielen.
i *9°*
De heer Haver wees op het nadelig saldo
van 931.doch wenste hier bij te tel
len de schuld aan het IJsbaanfonds ad
2000.zodat er volgens spr. feitelijk
een tekort zou zijn van bijna 3000.
Spr. wees er verder op, dat er in het af
gelopen jaar meer is uitgegeven dan fi-
nantieel verantwoord was. Spr. meende,
dat als men nog een jaar zo door zou gaan,
de V.V.V. failliet zou zijn.
De heer H. de Graaf, besturslid, liet een
ander geluid horen. De V.V.V. is, ondanks
een nadelig saldo, finantieel gezond en
sterk. Spr. wees erop, dat een directeur
is aangesteld en de aanlooptijd voor de
resultaten thans nog te kort is. Voorheen
hebben we feestelijkheden georganiseerd,
doch te weinig V.V.V.-werk gedaan, daar
de meeste bestuursleden geen tijd daar
voor bezaten. Dit eerste jaar, waarin een
directeur het V.V.V.-werk doet, bracht
uitgaven mede, waaraan volgende jaren
paal en perk worden gesteld. De begroting
voor 1951 is sluitend, aldus spr., die voorts
nog opmerkte, dat een V.V.V. er krap
voor moet staan. Dit is een teken, dat er
gewerkt wordt en dat het geld wat bin
nen komt voor V.V.V.-werk besteed wordt.
De heer Mook wees er op, dat de uitgaven
in 1951 belangrijk minder zouden zijn, ter
wijl de inkomsten hoger worden. Het aan
tal leden steeg met niet minder dan 300,
waardoor de subsidie van de gemeente
ook hoger zal worden. Dankbaar releveer
de spr. de prachtige gift van 250.die
de Winkeliers-vereniging onlangs schonk.
De heer Van Veeren maakte bezwaar te
gen het bestuursvoorstel om de fondsen
„Ijsbaan" en „Film" op te heffen en over
te boeken naar het reservefonds Verkeers
huis. Spr. vond dit niet juist, daar de gel
den van de Ijsbaan opgebracht waren
door de schaatsenrijders en voor een nieu
we ijsbaan bestemd zijn.
De voorzitter deed hierna een stap terug
in de historie van de ijsbaan, toen hij
sprak over het eerste contract tussen Pe
ter van de Bremer en de V.V.V., n.1. in
1912. Toen kocht de V.V.V. een houten ijs-
tent om de accomodatie van de ijsbaan te
vergroten en dit geld werd geleend van
de toenmalige penningmeester, de heer
Zandvoort en de V.V.V. heeft deze lening
afgelost uit het overschot van de V.V.V.-
gelden. Een betere tent werd hierna aan
geschaft, ook weer bekostigd uit geleend
geld en later weer afgelost. Deze tent is in
1939 door Nederlandse militairen in brand
gestoken en onlangs heeft de V.V.V. hier
voor 1900.vergoeding ontvangen van
de regering.
Een zelfstandige ijsclub moet hier worden
gesticht, daar de V.V.V. dit werk niet mag
doen van de K.N.S.B. Enkele deskundige
ijssportliefhebbers zijn in overleg met de
V.V.V. getreden om een ijsclub en ijsbaan
te stichten.
De heer Van Veeren bestreedt deze op
vatting, daar de op de ijsbaan geheven
entree's deze geldleningen mogelijk maak
ten.
Hierop volgde uitgebreide discussies,
waarbij de heer Haver nog opmerkte, dat
het Filmfonds gelden had ontvangen om
een V.V.V.-film te laten vervaardigen en
dat de gevers van deze gelden waarschijn
lijk wel prijs stelden op de juiste bestem
ming van de geschonken gelden.
De heer Van Veeren diende hierna een
voorstel in om het IJsbaanfonds in stand
te houden.
De Burgemeester hield een pleidooi voor
de zienswijze van het bestuur, erop wij
zende, dat men met de vorming van een
Ijsbaan- en Filmfonds geregeerd heeft
over het nageslacht. Deze gelden hadden
in een algemeen reservefonds moeten
worden gestort.
De voorzitter stelde hierna voor het voor
stel Van Veeren bij zitten en opstaan in
stemming te brengen. De voorstemmers,
die opstonden waren 21 in getal en hier
uit concludeerde de voorzitter, dat dit
voorstel was verworpen, daar er 23 leden
bleven zitten.
De heer Haver protesteerde hiertegen en
zei, dat de blanco-stemmers op deze wijze
niet gesteld konden worden.
De reglementen werden te voorschijn ge
haald en na een rumoerige discussie stel
de de voorzitter voor de stemming schrif
telijk over te doen. De uitslag hiervan was
22 vóór- en 21 tegenstemmers en 1 blanco,
waaruit de voorzitter concludeerde, dat
het voorstel weer verworpen was, daar de
volstrekte meerderheid niet was behaald.
De heren Van Veeren, Haver en Van Har
ten kwamen hiertegen op, daar de vol
strekte meerderheid (helft plus één) was
behaald en de blanco stem ongeldig was.
De voorzitter stelde hierna nog voor een
commissie van 3 vertrouwensmannen te
formeren om deze kwestie met 't bestuur
te regelen, doch dit voorstel werd niet in
discussie gebracht.
Tenslotte werd vastgesteld, dat het voor
stel Van Veeren was aangenomen. Het
IJsbaanfonds blijft dus bestaan, terwijl de
gelden van het filmfonds zullen worden
overgeboekt naar het fonds verkeershuis.
Bij monde van de heer H. van Harten
werd namens de kas-commissie medege
deeld, dat het beheer van de penning
meester zeer wel in orde was bevonden,
waarop de heer Mook werd gedechar
geerd.
Vervolgens kwam de bestuursverkiezing
aan de orde. Tegenover de aftredende heer
De Graaf werd de heer J. v. d. Brink ge
steld.
De heer de Graaf behaalde 22 en de heer
v. d. Brink 20 stemmen, waardoor de heer
De Graaf herkozen werd.
Tegenover de eveneens aftredende heer F.
v. d. Berg, werd de heer J. v. d. Brink
nogmaals als tegencandidaat gesteld. Met
17 stemmen tegen 14 stemmen werd de
heer v. d. Brink gekozen.
Toen hierna de benoeming van een voor
zitter, door het periodiek aftreden van de
heer Batenburg, aan de orde kwam, trad
de heer de Graaf als voorzitter op. Deze
deelde mede, dat de heer Batenburg, na
40 jaar lid te zijn geweest van het be
stuur, had willen aftreden, doch dat hij
zich op aandrang van velen en niet het
minst van het bestuur, weer herkiesbaar
had gesteld.
Tegencandidaten werden niet gesteld, zo
dat de voorzitter met algemene stemmen
werd herkozen.
In de nieuwe kas-commissie werden be
noemd de heren v. Veeren, Quelle en Waal.
In de rondvraag vroeg de heer Waal de
o-richting van een Oranje-Vereniging of
Comité, daar feesten eigenlijk niet door
V.V.V. moeten worden georganiseerd.
De voorzitter wees op de statuten, waar
in is vastgelegd, dat de V.V.V. zich met
het organiseren van deze feestelijkheden
belast. Indien er een Oranje-Vereniging
moet komen, dan moeten de statuten wor
den veranderd. Bovendien doet V.V.V. dit
werk reeds 50 jaar en dit laat zij niet
gaarne los.
De heer de Graaf zei, dat, afgezien van
historie en traditie, de nabijheid van het
De woonruimte-vordering, welke vorige
week in onze gemeente door de politie
moest worden verricht, heeft nogal aan
dacht getrokken, vooral omdat de hoofd
bewoner het verouderde begrip „mijn huis
is mijn kasteel" tot de laatste deurknip
wilden verdedigen.
Gelukkig hebben de oude en de nieuwe
bewoners, na de ontruiming der kamers,
alkaar de hand gedrukt, zodat de samen
woning aldaar in de toekomst niet veel
moeilijkheden zal geven.
Het is intussen niet mijn bedoeling spe
ciaal dit geval te belichten. Wel merkte
ik bij deze gelegenheid en bij iedere vor
dering is dit geluid te beluisteren, dat de
sympathie van het publiek aan de kant
van de medebewoners staat en dat vorde
ringen in het algemeen met een soort
leedvermaak worden aanschouwd.
Ik geef toe, dat er hoofdbewoners zijn, die
oorzaak zijn, dat deze stemming ontstaat,
doch we mogen niet generaliseren.
Denkt U zich eens in, wanneer U, ouder
geworden, in Uw huisje, waarin U een
rustige levensavond dacht te slijten, in
woning krijgt van een jong gezin met een
paar kinderen. Je behoeft dan waarachtig
geen a-sociale schobber te zijn, om daar
over niet te juichen.
Gelukkig ziet men vaak het onvermijde
lijke in en verloopt de samenwoning in
goedeh armonie. In gevallen, dat men moet
samenwonen zónder dat beide partijen
hun gezond verstand gebruiken, is het een
hel, 24 uur per etmaal.
Wat b.v. te denken van een mij bekend
geval, waar de oude hoofdbewoonster een
gezin met kinderen kreeg toegestopt,
waarvan de hoofdpersonen onkies genoeg
zijn om deze oude dame, die ziekelijk is,
enige keren per dag te laten horen: „altijd
ziek, maar doodgaan is er niet bij" of iets
van gelijke strekking. Wanneer deze dame
n.1. komt te overlijden, krijgt die medebe
woner het huis als hoofdbewoner toege
wezen.
Ik vraag mij af, of dit soort samenlevin
gen, wanneer de partijen een gelijke
kracht kunnen ontplooien, niet moet lei
den tot een vroegtijdig overlijden of, als
dit te erg is, tot gebroken armen en benen.
Het is mij bekend, dat de betrokken amb
tenaren doen wat mogelijk is, om samen
woningen zo goed mogelijk te regelen,
maar voor mijn gevoel mankeert er in de
vorderingsordonnantie een mogelijkheid
om partijen tot de orde te roepen.
Wanneer deze mogelijkheid tot ingrijpen
wel bestaat, vind ik, dat men niet mag
aarzelen er gebruik van te maken, wan
neer dit nodig is. H. OEKMAN.
v.wE EOESTR 36A SOESTDIJK TE LEF. 2792
Koninklijk Paleis een intregerend deel is
van het vreemdelingenverkeer en dat de
organisatie van Oranje-feesten derhalve t
best bij V.V.V. thuisbehoren.
De heer W. J. Blom vond, dat in de ge
meente weinig werd gedaan voor de ver
fraaiing. Hij wees op de ruïne op Nieu-
werhoek, op het terrein naast het City-
Theater en de autosloperijen in de ge
meente. Bovendien zag hij de toegezegde
banken niet geplaatst.
De voorzitter vroeg de heer Blom zelf een
oplossing aan de hand te doen om de
slechte stukken te verfraaien, doch kon
mededelen, dat de banken spoedig zouden
komen.
De heer Haver informeerde naar het plan
tot plaatsing van een nieuw verkeershuis,
waarop de burgemeester mededeelde, dat
dat plan kant en klaar is, doch dat hier
aan nog andere problemen vastzitten. Bin
nen afzienbare tijd zal men hiervan
meer horen.
HEEFT U EEN PLAAT
ONDER DE HAARD?
Dinsdag werd de brandweer gealarmeerd
voor een binnenbrand op de Schaepman-
straat 74. De nevelspuit rukte uit en het
bleek, dat onder een brandende haard de
vloer reeds was doorgebrand, doordat on
der de haard geen plaat lag.
Met een enkele stoot van de nevelspuit
waren de vlammen gedoofd.
Naar aanleiding hiervan wees de Com
mandant van de Brandweer, de heer W.
Groart, ons op een veelvuldig voorkomen
van dit feit.
De voortdurende verhitting van de vloer
geeft grote kans op brandgevaar, hetwelk
nog erger wordt als men bedenkt, dat het
ook des nachts kan gebeuren, dat de
vloer eindelijk vlam vat.
Om brandgevaar in deze vorm uit te slui
ten is er, aldus de heer Groart slechts één
middel. Op de vloer moet een asbestplaat
liggen, waarop de haard rust. De sier
plaat, die geen dienst doet, kan dan nor
maal om de haard worden
