De verjaardag van
onze Koningin,
SOEST.
IN DE HOEK.
DINSDAG 1 MEI 1951.
27e JAARGANG No. 35.
SOESTER OURANT
BUREAU: VAN WEEDESTRAAT 35
TELEFOON 2566 (KENGETAL K 2955)
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
UITGAVE DRUKKERIJ SMIT
Onze Landsvrouwe vierde gisteren weer
Haar verjaardag en ook ditmaal heeft het
Nederlandse Volk deze gelegenheid aan
gegrepen om haar sympathie en aanhan
kelijkheid te betuigen aan onze jarige
Vorstin en Haar Gezin.
Wij in Soest zijn wel steeds bevoorrechten
om 't feest van dichtbij mee te maken,
doch 't is 'n verheugend verschijnsel, dat
ieder jaar meer personen uit alle delen
van het land naar Soestdijk komen om het
feest, dat zich steeds weer ten paleize
voltrekt, mee te maken.
Ditmaal kwam dit zeer goed tot uiting.
HET FEEST WORDT INGELUID.
Feestelijk klokgelui van onze Soester to
rens, wier bronzen stemmen gistermor
gen met elkaar wedijverden, was de inzet
van het feest van deze dag.
De vlaggen aan de huizen en openbare ge
bouwen, de oranjekleuren, waarmee jong
en oud zich hadden getooid, de gestadige
verkeersstroom uit alle landsdelen naar 't
Hart van Holland: Soestdijk, dit alles
bracht dat feestelijke gevoel, dat zich
kenmerkt op onze Koninginnedag.
HET DEFILé.
Al vroeg begaven zich velen naar het pa
leis om een gunstig plaatsje te veroveren
en voor 't paleis groeide de mensenmenigte
snel aan, rijen dik, achter het cordon van
politiemannen.
Nabij het Baarnse hek stelde de personen
zich op, die aan het défilé zouden deelne
men, allen voorzien van bloemen, die zij
straks op het bordes, aan de voeten van
onze Vorstin zouden neerleggen, daarmee
hun achting en aanhankelijkheid betui
gend.
Te half elf, toen de stoet van wachten
den tot een onafzienbare rij was aange
groeid, gingen de paleisdeuren open en
kwamen Koningin Juliana, Prins Bernhard
en de Prinsesjes Irene en Margriet naar
buiten, toegejuicht door de velen, die voor
het paleis een plaatsje hadden gevonden.
Het waren vele duizenden, die daar voor
het paleis stonden, meer dan vorige jaren
en zij konden niet weten, dat de prinses
sen Beatrix en Marijke wegens een ver
koudheid binnen moesten blijven en zij
konden niet zien, hoe de twee zusjes,
slechts van achter een raam van de
rechter vleugel, het schouwspel konden
meemaken.
Voorafgegaan door de Harmonie „Patiën-
tia Vincit Omnia" trok de stoet het pa
leishek binnen.
De eerste bloemen lagen al spoedig op de
trappen. Het waren de eerste steken van
een kleurrijk tapijt, dat zich snel vormde.
Terwijl de muziekcorpsen, die op het ga
zon voor de hoofdingang hadden plaats
genomen, hun vrolijke tonen lieten horen,
defileerden de feestgangers en de leden
van het Oranje-comité Baarn-Soest hadden
grote moeite om het geheel vlot te doen
verlopen.
De jarige Koningin, die gekleed was in
een turquoise robe en de prinsesjes, die
lichtblauwe jurkjes droegen, terwijl de
Prins blijkbaar de overgang van het war
me Zuid-Amerika naar het koude Holland
middels een dikke winterjas wilde over
bruggen, zagen met de heer J. van Dorp,
voorzitter van de Baarnse Oranje-Vereni
ging en de heer J. G. A. Batenburg, voor
zitter van Soest-Vooruit", in verbazing
toe, hoe enthousiast de defilerenden wa
ren en hoe warm de aanhankelijkheid
voor Oranje is^gebleven. Terwijl daar in
dichte rijen mensen van alle stand en rang
voorbij trokken, werden 5000 duiven los
gelaten, waarmee de duivenhouders uit
Soest, Baarn en Utrecht hun Bescherm
vrouwe gelukwensten.
Ook de voetballers uit Heerenveen en Hil
versum met hun aanhang waren aanwezig
en velen zagen ongetwijfeld voor het eerst
hoe onofficieel en hoe gemoedelijk men in
Soestdijk zijn Koningin huldigt. Waar
schijnlijk zagen zij ook de Koningin, de
Prins en de Prinsesjes nog nimmer van zo
dichtbij.
Dit geldt ongetwijfeld ook voor de am
bachtsmensen uit het Limburgse Bruns-
sum, de mijnwerkers; voor de vertegen
woordigers van het Klaas Knopfonds uit
Terschelling en de groep van het edelam-
bacht uit Halsteren, die de glorie van de
gilden nog eens deed herleven.
De grootste groep was die uit Oister-
wijk, die met 52 personen was gekomen.
Niet alleen de Burgemeester en Gemeen
te-secretaris, doch ook de leden van het
Gilde uit 1248, het gilde van St. Barbara,
waren meegekomen. Hun standaarddra
ger ging te paard voorop in koperen har-
Mede door 't goede weer buiten ons land is
de 3e Tulpen-ralley een groot succes ge
worden. Donderdagmorgen meldden de
eerste rijders zich aan de finish te Noord-
wijk aan Zee.
nas gehuld en daarachter kwamen de
blauw geklede herdertjes en herderinne
tjes, terwijl de 2 onderlingen F. Kosters
en A. Kosters, resp. 82 en 76 jaar oud, de
stoet voltooiden. Een vendelzwaaier van
niet meer dan vier jaar was ook meege
komen, doch zoals hij ons toevertrouw
de, was hij te moe om te zwaaien en
bleef zijn vendel werkeloos in zijn hand
jes.
De vertegenwoordigers Van het Schep
pende Ambacht kwamen in originele kle
dij van hun streek. Zij brachten geschen
ken mede van allerlei aard, waaruit de
liefde voor hun ambacht sprak. Al deze
mensen werden ontvangen door de Konin
gin en mochten een dankwoord in ont
vangst nemen.
Een aardig moment was het toen 2 kleine
meisjes met verpleegsterskapjes op, waar
op „Haak-in" stond geschreven, de trap
pen beklommen en aan de Koningin hun
busjes voor het Koningin Wilhelmma
Fonds voorhielden. Zij gingen niet zonder
een gift weg tot groot vermaak van de ou
deren.
Ook de Kabouters en Padvindsters brach
ten hun gelukwensen bij monde van Mej.
Horsman, die als leidster van de afdeling
Baarn een bloemstuk aanbood.
Plotseling werd de stoet onderbroken
door een groep Ambonese militairen, die,
met de Hollandse en Ambonese vlag voor
op, in gesloten formatie stoer en stram
voorbij het Hoge Gezelschap marcheer
den. Het werd even stil toen deze ge
bruinde en vele in Hollandse tropendienst
vergrijsde kerels met een stille trots hun
trouw demonstreerden aan Oranje en Ne
derland. Achter hen kwamen hun vrou
wen en kinderen, gekleed in de kleurrij
ke sarongs en baadjes, onbewust van het
effect, dat hun optreden op deze dag te
weeg bracht.
Het bloemtapijt groeide intussen tot grote
omvang aan en de kleuren regen zich aan
een in een fantastische mengeling.
Groot was de belangstelling en de dank
van het Prinselijk Gezin voor de grootse
hulde.
DE VOETBALWEDSTRIJD.
Om 1 uur was het S.E.C.-veld reeds dicht
omzoomd met mensen, die de voetbalwed
strijd 't Gooi-Heerenveen wilden bijwo
nen en dit aantal is uitgegroeid tot 6500.
Voordat Abe en zijn mannen het zouden
opnemen tegen Schaap c.s., speelden de
elftallen van K.P.S. en Bureau K.N.V.B.
een voorwedstrijd.
Na een levendig begin trok De Ridder
weg, doch in het duel met keeper en
back was hij de mindere. Schoten van
Jansen en Ten Hove vonden eveneens 'n
prima keeper op hun weg en het back-stel
van Bureau was wel zeer goed op
zijn quivive.
Na 30 minuten werd een aanval over links
door de midvoor der gasten benut en van
dichtbij werd ingeschoten. 01.
Na de rust wist deze midvoor de stand op
te brengen, toen de strijd nop geen
vijf minuten oud was, welke stand tot het
einde bleef.
Te half drie, toen politie en ordebewaar
ders de handen vol hadden om de duizen
den op het terrein te persen, trad P.V.O.
aan en terwijl de spelers van 't Gooi en
Heerenveen zich voor de tribune opstel
den, werd het Wilhelmus gespeeld en ge
zongen. Op de tribune hadden plaatsgeno
men raadsleden en bestuursleden van ver
schillende verenigingen, alsmede de Bur
gemeester en anderen.
Het S.E.C.-terrein was vrolijk gepavoi-
seerd en ook de Friese vlag was aanwe
zig.
Heerenveen was het eerst in de aanval
door middel van Abe, die met een ver,
hard schot de Gooise keeper beproefde,
die vallende moest redden, 't Gooi toonde
hierna de Westelijke suprematie en smet
teloze combinaties van Rinus Schaap en
zijn mannen gaven de Friese verdediging
handen vol werk. Abe trad niet op de
voorgrond, doch wat hij liet zien, waren
trekjes van zijn groot kunnen.
Na dertig minuten werd het Gooi-over-
wicht eindelijk in een doelpunt uitge
drukt. De Gooi-rechtsbinnen De Boer
kreeg de bal van dichtbij goed aangege
ven door Poort en hij schoot onmiddellijk
in. 10.
Het lichaam van keeper Veenstra van
Heerenveen was niet lang genoeg toen
even later Schaap een hard schot inzond
in de uiterste benedenhoek, waarnaar de
Friese keeper tevergeefs uitviel. 2 -0.
Enige tellen later werd de Friese keeper
weer gepasseerd, maar een der backs
voorkwam een derde doelpunt.
Heerenveen liet dit alles niet op zich zit
ten en zette een serie aanvallen op, waar
in geraffineerde passes van Abe Lenstra
een groot gevaar opleverden voor 't Gooi.
De Gooise keeper deed echter prima
werk en was niet gemakkelijk te passeren.
Eén minuut voor de rust rezen de duizen
den van hun zitplaatsen op, toen onze bur
gemeester Prins Bernhard naar de tribu
ne begeleidde, waar een loge was inge
richt. Na een luid applaus voor onze Prins
werd het Wilhelmus nogmaals ingezet en
gezongen en met een hoera voor onze Ko
ningin besloten.
Na de rust was er een Gooi-overwicht,
dat na een kwartier werd onderbroken
door het goede werk van de Heerenveen-
se rechtsbuiten, die plotseling doorbrak
en de bal aan Abe doorgaf. Deze schoot
meteen beheerst in, doch zijn bal, welke
de keeper reeds gepasseerd was, kwam
tegen de paal. Feller kwamen de Friezen
nu opzetten, doch de Gooiers waren in de
verdediging als een muur. In hoog tempo
werd deze levendige strijd voortgezet en
5 minuten voor het einde schoot Poort
nog eën hard diagonaal schot in, hetwelk
doel trof. 30.
Prins Bernhard reikte na afloop de grote
wisselbeker uit, welke H.M. de Koningin
beschikbaar had gesteld, aan de aanvoer
der van 't Gooi. De spelers werden hier
na allen aan de Prins voorgesteld en met
Abe en Jonkman onderhield de Prins zich
enige tijd, daarbij informerend naar de
stand van Heerenveen in de competitie.
DES AVONDS.
Te 8 uur hield de Chr. Oranje-Vereniging
„Beatrix" een Oranje-avond in Eemland.
De heer Th. Scheurwater, voorzitter der
vereniging, wees in zijn welkomstwoord
op de band OranjeNederland, welke
thans sterker is dan ooit en zeide dank
baar te zijn, dat ons land reeds zo vele ja
ren op voortreffelijke wijze door Oranje
was geregeerd.
Op deze avond werd een programma afge
werkt waarvan samenzang, declamatie van
Anne Holtrop, muziek van het trio Horns-
veld en een familie-competitie onder lei
ding van de heer J. W. ten Broeke, onder
delen uitmaakten. De vele aanwezigen
hadden ook ditmaal weer een prettige
Oranjeavond.
Gelijktijdig gaf ook onze Soester Harmo
nie als slot van deze Koninginnedag, in het
rosarium een concert, dat door velen werd
beluisterd.
BEVRIJDINGS-CONCERT.
Zaterdagavond, te 8.15 uur, wordt in de
Oude kerk, ter herdenking van de be
vrijding, een concert gegeven, waaraan
een orkest en solisten zullen medewerken.
De toegang tot dit concert is vrij.
Abonn. per kwart, 1.75 - per post 1.95
POSTGIRO 126156
Wanneer er iets is, waaraan ik een hekel
heb, is het wel uniformiteit. Ik erken
graag, dat er omstandigheden zijn, waar
in uniformiteit geboden is, maar prettig
vind ik het niet.
Allemaal hetzelfde jasje aan vind ik even
afschuwelijk als het gehele land op dezelf
de dag een „één-pans-maaltijd", als U zich
nog zo iets herinnert.
Maar er zijn zaken, waarin ook ik niet an
ders verwacht dan dat er uniformiteit be
staat.
Waanneer ik b.v. in Rodeschool een fiets
gap en ik krijg daar een maand voor,
vind ik het vanzelfsprekend, dat een an
der, die hetzelfde grapje uithaalt in Ber
gen op Zoom, óók een maand krijgt toege
meten. Ik zou het onbehoorlijk vinden als
ze mij een week gaven en die andere sloe
ber 2 maanden, zelfs al was het 'n mooie
re fiets.
Ik vind het ook nog altijd een beetje
vreemd, dat er verschil in straftoediening
bestaat voor inbreken overdag en inbre
ken „op voor de nachtrust bestemde uren"
of hoe noemen ze dat. In de prestatie en
het gewoonlijk behaalde succes zit mis
schien wel verschil, maar ik vind het toch
raar.
Er zijn nog andere zaken, waarin ik iede
re afwijking van uniformiteit niet toe
laatbaar vind, b.v. belastingzaken.
Er wordt in vakkringen en daar bedoel ik
inderdaad vakkringen mee, dus niet de
groep belastingbetalers, gesproken over
geschikte inspecties, waar iets te bereiken
valt en over minder geschikte inspecties,
waar je beweren en argumenteren kan
wat je wil, maar waar de Belastingdienst
steeds aan het langste eind trekt. Dat is
naar mijn smaak niet toelaatbaar, al gun
ik iedereen een behaald voordeel.
Het moet geen verschil maken in welke
inspectie de belastingplichtige wordt aan
geslagen en het is ook niet in orde, dat een
reclame van een belastingplichtige afhan
kelijk is van een privé-uitleg, die een of
andere inspectie van een bepaald voor
schrift geeft of dat een inspectie beïnvloed
kan worden door de meerdere of minde
re welsprekendheid van een belastingcon
sulent.
H. OEKMAN.
DE TRAGEDIE VAN AMBON.
Slechts weinig Soestenaren waren Donder
dagavond naar de Wilhelminakerk geko
men, om daar uit de mond van Ds. Vaan
drager de tragedie van het volk van de
kleine eilandjes in onze vroegere Oost te
horen.
Ambon vecht nog altijd, zoals de republiek
van de Zuid-Molukken vecht en zij zul
len blijven vechten tot de laatste man,
tot de laatste druppel bloed, verzekerde
Ds. Vaandrager en de heer Warati uit Am-
bon.
Na drie eeuwen trouwe dienst werden de
Ambonezen door ons uitgeleverd aan de
Republiek van Soekarno, terwijl de woor
den van de Koninklijke boodschap van 7
December 1942 hen nog in de oren klinkt,
dat meerdere zelfstandigheid voor de In
donesische volkeren zou worden verleend
voor hun houding in de oorlog. Het resul
taat is, ds. Vaandrager stelde dit met eni
ge bitterheid vast, dat de Ambonezen
vechten moeten voor hun vrijheid en dat
zij, voor wie na de oorlog geen plaats
meer zou zijn in de samenleving, hun on
derdrukkers zijn.
De Ambonezen zijn niet verbitterd, zei de
heer Warati. Wij voelen ons verbonden
met het volk van Nederland, met een
trouw van een hond; een trouw, die ons
aan de rand van ons bestaan bracht; een
trouw, die ons duizenden en duizenden
doden heeft gekost. Het is onze trots, dat
op de Nederlandse ere-velden in Indië ve
le witte kruizen staan, waarop een Am-
boneesche naam staat. Wij strijden een
rechtvaardige strijd, waarvoor spr. sym
pathie, gebed en geld vroeg.
Deze avond werd geleid door de voorzit
ter van de afd. Baarn van de stichting
„Door de eeuwen trouw", die later mede
deelde, dat getracht zal worden ook een
afdeling Soest van deze stichting op te
richten.
GRONINGERS BIJEEN.
De Groningse Vereniging „Martini" hield
Zaterdagavond een „Haak-in-avond" in 't
St. Ludgardisgebouw.
Na de opening door de voorzitter, de heer
D. van Slooten, werden enige toneelstuk
jes opgevoerd. De „Martini-Meisjes", die
hun entree maakten via een levensgrote
Martini-toren, zongen vlotte liedjes.
De grote tombola ten bate van de Kanker
bestrijding werd een inslaand succes en
bracht 350.op.
