Bezuiniging*
SOEST
IN DE HOEK.
DINSDAG 19 JUNI 1951.
27e JAARGANG No. 48.
SOESTER
OURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
Abonn. per kwart, 1.75 - per post 1.95
UITGAVE DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU: VAN WE EDESTRAAT 35
TELEFOON 2566 (KENGETAL K 2955) POSTGIRO 126156
Uit den treure horen wij het en toch kun
nen wij het moeilijk geloven: wij zijn een
verarmd volk en moeten toch het uiterste
bezuinigen! De vermaning om zuinig te
zijn schiet menigeen in het verkeerde
keelgat, die toch al moeite heeft rond te
komen met zijn verminderde inkomsten
en die dagelijks moet uitrekenen, hoe hij
met zijn schrale weekgeld zich het aller
noodzakelijkste kan aanschaffen. Hoe kan
hij zuiniger wezen dan hij al is?
Voor de levenskrachtige naturen, die on
der alle omstandigheden het beste trach
ten te maken van hetgeen de dag aanbiedt,
kan zelfs bezuinigen tot een sport of een
kunst worden. Want er hoort vernuft en
overleg toe, met een dubbeltje de wereld
rond te reizen! Niet ieder verstaat deze
kunst en velen willen haar niet leren.
Maar wie eenmaal de sportieve geest te
pakken heeft, krijgt zelfs plezier in het
bezuinigen.
Het is een onjuist denkbeeld, alsof bezui
nigen zou betekenen: zich alles ontzeggen
wat het bestaan waarde geeft, een mieze
rig en krenterig leven te leiden, af te zien
van alles wat de natuur en de beschaving
aan rijkdom bieden. Wil men kort en
krachtig aanduiden wat bezuinigen is, dan
moet men zeggen: bezuinigen is geen geld
uitgeven aan dingen waaraan men niets
heeft.
Er gaat ontzaglijk veel verloren door on
achtzaamheid en onverstand. Een paar
voorbeelden uit het dagelijks leven zijn
voldoende om toe te lichten wat er ver
spild wordt aan nutteloze uitgaven. In
bijna elk huisgezin vergeet men meer
malen het licht uit te draaien, de radio af
te zetten of de kachel te temperen wan
neer men het verttrek verlaat. Hoeveel
lager zou de rekening voor gas en electri-
iectit worden zodra men in dit opzicht
nauwlettender was! Wij hebben eens
iemand horen uitrekenen, welk een voor
raad suiker er verloren gaat in de tiendui
zenden kopjes, waarin bij de afwas nog
een laagje suiker de bodem bedekt. En
hoe lichtvaardig gaan soms de schooljon
gens om met hun kostbare fiets, die ze bij
hun stoeipartijen als speelgoed gebruiken!
Aan dergelijke verspilling in het klein
pleegt men minder te denken dan aan net
geld, dat onnut wordt uitgegeven in het
groot. Maar een gezinshuishouding is
evengoed een economisch bedrijf als de
staat, die, naar men zegt, op zijn budget
sommen verspilt aan overbodige ambte
naren.
Het is niet geheel waar, dat men door be
zuiniging zijn levensgenot vermindert.
Juist door bezuiniging krijgt men soms de
kans wat meer van zijn leven te maken.
Want met het geld dat vrij komt zodra
men met de verspilling ophoudt en het
nuttig effect van elke uitgave berekent,
kan men dingen doen waarvan men ple
zier heeft. Als men de zaak zo beschouwt,
bestaat er geen tegenstrijdigheid tussen
bezuinigen en sparen. Wie bezuinigt,
spaart inderdaad, maar sparen betekent
niet: geen geld uitgeven. Het betekent:
geld reserveren voor nuttige en plezierige
dingen. Door zijn snoepzucht te bedwin
gen en zijn huis en kleding met zorg te
ontzien, kan men wel eens een bedrag
vrijmaken voor een vacantiereisje.
Bezuinigen is niet een schraal en schriel
kluizenaarsbestaan leiden en zich als een
zure plicht alle genietingen ontzeggen. Be
zuinigen is stipt en ordelijk zijn in het
beheer van de kleine dingen waarmee men
dagelijks omgaat, doeltreffend en zorgvul
dig handelen met de beschikbare middelen
en leven volgens een evenwichtig budget.
Er bestaan tal van genoegens die weinig
kosten en tal van kostbaarheden waarvan
men niets dan verdriet beleeft. Wie de
bezuiniging als een sport of kunst gaat be
oefenen, zal bemerken, dat hij sober kan
leven zonder zich in iets tekort te doen.
HULDIGING MILITAIREN.
A.s. Donderdagavond, te 8 uur, zullen, ten
gemeentehuize, de laatste uit de tropen
teruggekeerde militairen door ..Nikapro-
ba" worden gehuldigd. Gelijktijdig zullen
dan aan een aantal reeds eerder terugge
keerde militairen het Ordeteken voor
Orde en Vrede worden uitgereikt.
Vrijdagmiddag is vanaf de buitenhaven
van Den Helder Hr. Ms. Mijnenlegger
„Willem van der Zwaan" naar de Ned.
Antillen vertokken. „Willem van der
Zwaan" gaat daar Hr. Ms. Fregat „Van
Speijk" aflossen.
Door een grote menigte, waaronder vele
familieleden van de bemanning, wordt 't
schip nagewuifd.
DEENSE ZWEMMERS
ZOEKEN ONDERDAK.
Voor de Deense zwemsters en zwemmers
wordt onderdak gezocht bij particulieren.
Zij, die één of meerdere Denen kunnen en
willen herbergen, worden verzocht dit te
melden aan het Verkeershuis.
Kennis van de Duitse of Engelse taal zal
het verblijf van de Deense gasten verge
makkelijken. De inwoners, die de Deense
taal machtig zijn, worden verzocht zich
in ieder geval op te geven, vooral, omdat
de Deense gasten aleen hun moedertaal
spreken.
Het verblijf der Denen is van Vrijdag 29
Juni, 12 uur, tot en met Zondagmiddag
12 uur.
ZONDAGMIDDAGRIT
M. EN A.C. „SOEST".
De eerste Zondagmiddagrit, welke de Mo
tor- en Automobielclub „Soest" Zondag
organiseerde, mag als goed geslaagd wor
den beschouwd.
Een veertigtal deelnemers, die van hein
de en ver waren gekomen, hebben een
prachtig parcours van 72 kilometer gere
den, terwijl het mooie zomerweer de tocht
niet weinig veraangenaamde.
Van café „Zonneheuvel" in de Torenstr.,
waar te half drie werd gestart, voerde
deze tocht de deelnemers naar Baarn,
Eemnes, Laren, Blaricum, Bussum, Hilver
sum, Lage Vuursche, Maartensdijk, Bilt-
hoven en vervolgens weer naar Soest, al
waar de eerste deelnemer zich te half
vijf bij „Zonneheuvel" meldde.
De heer A. J. Stalenhoef, 2e voorzitter
van de M. en A. C. „Soest", reikte met een
toepasselijke woorden de prijzen uit aan:
Afdeling motoren: 1- Heinigen, Hilver
sum, 7 strafpunten. 2. De Ronde, Hilver
sum, 8 strafprnten. 3. De Weert, Hilver
sum, 9 strafpunten. 4. De Vree, 's Grave-
land, 16 strafpunten. 5. H. ter Mets, Ren-
kum, 19 strafpunten. 6. Halma, Hilversum,
20 strafpunten. 7. Jonker, Amsterdam, 21
strafpunten. 8. Van Laar, Rb enen, 22 straf
punten.
Afdeling Automobielen: 1. A. N. Bakker,
Veenendaa], 10 strafpunten. 2. Mevr. Stro-
band-Hiens, Soest, 13 strafunten. 3. G. v.
Schuppen, Amersfoort, 14 strafpunten. 4.
H. van Dijk, De Bilt, 24 strafpunten. 5. A.
van Kooy, Soest, 25 strafpunten. 6. J. de
Looper, Hilversum, 25 strafpunten. 7. J.
de Graaf, Soest, 28 strafpunten. 8. Mevr.
Schrorer, Driebergen, 54 strafpunten.
De troostprijs kreeg de motorrijder J.
Bosboom, Soest, die 186 strafpunten be
haalde.
OPBRENGST COLLECTE.
De Zaterdag gehouden collecte ten bate
van „Herwonnen Levenskracht" en „San
tos", ten behoeve van de t.b.c.-bestrijding,
heeft 600.02 opgebracht.
VEILIG VERKEERSWEEK.
In de Veilig Verkeersweek werden vele
processenverbaal uitgereikt.
Wielrijders, die een voepad bereden,
moesten via een bonnetje aan de wet wor
den herinnerd. Daarnaast werden diver
se wiel- en motorrijders bekeurd, die
zonder verlichting reden, alsmede ver
schillende automobilisten, die een in-
haalverbod negeerden of zonder rijbewijs
reden.
Een stortvloed van leuzen en verduide
lijkingen van de wettelijke voorschriften
werden over de gemeente uitgestort en het
nut hiervan zal in de toekomst wel te
merken zijn. Van de gelegenheid, welke
de politie bood, om motorrijtuigen te la
ten controleren, is slechts een spaarzaam
gebruik gemaakt, hetgeen toch niet op de
juiste mentaliteit wijst, welke een motor
rijtuigberijder moet bezitten, 'n Rem-con-
trole na een aanrijding is immers dikwijls
de oorzaak, dat men schuldig wordt ver
klaard aan de aanrijding.
EXCURSIE VAN HUISVROUWEN.
De leden van de Vereniging van Huis
vrouwen in Baarn en Soest hadden een
prachtige dag uitgezocht voor hun ex
cursie op j.1. Donderdag.
Eerst werd de faiënce en tegelfabriek
„Westraven" in Utrecht bezocht. Van de
daar gemaakte producten bestaat twee
derde uit tegels, zowel de gewone en ge
glazuurde tegels als verschillende sierte-
gels; voor het overige deel worden ver
schillende gebruiksvoorwerpen, als vazen,
bloembakken en bloempotten, asbakken
en vele andere voorwerpen vervaardigd.
Vooral de fabricatie van de zeer oude te
gels, door een van de oudste arbeiders,
trok veel belangstelling. Node namen zij
dan ook afscheid, maar de tijd en het
mooie weer dreef de dames verder naar
Schoonhoven, dat, na een schitterende
tocht over de lekdijk, werd bereikt. Met
een mooi uitzicht op de Lek werd daar 't
twaalfuurtje genuttigd, waarna langs de
Vlist naar Gouda werd gereden. Hier werd
de St. Janskerk bezocht. De tijd was ech
ter te kort, om de vele prachtige gebrand
schilderde ramen goed te bezien.
De thee werd gebruikt op „Elfhoeven"
met prachtig uitzicht op de Reeuwijkse
plassen.
Veel te vlug naar aller zin kwam de bus
chauffeur waarschuwen, dat men weer
naar huis ging.
GESLAAGD.
De agent van politie, K. den Ouden, al
hier, behaalde te Utrecht het politie-di-
ploma.
EEN RECALCITRANT MEISJE.
Een oppervlakkig meisje met een gesloten
en moeilijk karakter, noemde een over
haar uitgebracht reclasseringsrapport de
18-jarige leerling-verpleegster F. R., die
zich Vrijdagavond voor de Utrechtse
Rechtbank moest verantwoorden wegens
diefstal van een rijwiel en van een paar
nylons ten nadele van een collega in het
ziekenhuis.
Maar de verdedigster van de verdachte,
Mevr. Mr. de Geus-Viëtor, zag veel meer
in haar het gedupeerde meisje dat, tenge
volge van treurige huiselijke omstandig
heden, tot verbittering is gekomen en
daardoor de goede koers is kwijt geraakt.
Een heropvoeding in een van de gestich
ten van de Maatschappij Zandbergen, al
waar zij reeds eerder heeft vertoefd, acht
te de verdedigster de beste methode om
het op zich zelf niet kwade meisje tot 'n
betere levenshouding te bewegen.
Dit ter bestrijding van de eis van de Of
ficier van Justitie, die twaalf maanden ge
vangenisstraf tegen verdachte had geëist,
waarvan vijf maanden voorwaardelijk,
waarbij hij de Rechtbank tevens in over
weging had gegeven een psychiatrisch on
derzoek in te stellen naar de geestesver-
mogens van verdachte.
De verdedigster achtte dit laatste niet no
dig, omdat in de gestichten „Zandbergen"
voldoende gelegenheid is voor psycha-
trische behandeling, wanneer zulks ge
wenst mocht zijn.
Op 29 Juni a.s. zal de Rechtbank uitspraak
doen.
VERBODEN VLEESVERVOER.
Een Soester garage-houder, die een sla
ger uit de nood hielp en voor hem een
partijtje vlees vervoerde, zag zijn hulp
niet door de politie gewaardeerd.
Daar zijn auto niet voor vleesvervoer was
ingericht volgens de Warenwet, moest hij
een procesverbaal in ontvangst nemen.
De Nederlanders hebben een zintuig om
haarfijn aan te voelen waar iets plaats
grijpt, dat niet in orde is. Onze zin voor
rechtvaardigheid en recht in het algemeen
is sterk ontwikkeld, zo wordt ten minste
graag en veel beweerd.
Wanneer er iets scheef zit en zeer begrij
pelijk is dit nog wel eens het geval, heeft
de doorsnee Nederlander een zekere intu
ïtie, om aan te voelen waar de schoen
wringt. Hij steek dit dan niet onder stoe
len of banken en kan er, wanneer dit no
dig is, jarenlang op blijven hameren en,
als het een ingrijpende gebeurtenis is,
vergeeft hij de misdrijver of doordrijver
niet gemakkelijk.
Ziende naar het aantal kankeraars, dat,
met of zonder goede gronden, iets te mop
peren heeft, moet er in de loop der laatste
jaren wel het een en ander zijn gebeurd,
dat niet ging zo als men het had gedacht
of beloofd was.
Dezer dagen is door de radio bekend ge
maakt, dat er een regeling is getroffen
voor Nederlanders die oorlogsschade le
den in België. Deze schaden zullen wor
den verrekend met vorderingen, die Bel
gen hebben door schade, die zij in Neder
land leden. Als bijzonderheid werd er nog
bij vermeld, dat Nederlanders, die, door
hun vlucht voor het oorlogsgevaar, in een
ander land van Europa schade leden, ver
goeding tegemoet kunnen zien van de
Regeringen dier landen.
Ik kan niet anders zeggen, dan dat ik de
ze regelingen ten zeerste op prijs stel,
doch in één adem moet ik daarbij zeggen,
dat dit een steekhoudende reden te meer
is voor de Indische Nederlanders, om zich
nóg meer dan zij reeds deden, achterge
steld te gevoelen bij iedere Nederlander.
Het overgrote deel van deze Nederlanders,
dat alles en alles kwijt is, komt immers op
geen enkele wijze in aanmerking voor ver
goeding van oorlogsschade, zulks ondanks
de belofte van Koningin Wilhelmina, dat
hen alles vergoed zou worden.
Natuurlijk staat armenzorg of hoe men
het noemen wil voor deze mensen open,
doch dit is niet wat zij hebben verwacht
en wensen.
De Indische Nederlanders zijn over het
algemeen wel zo verstandig, dat zij wel
inzien, dat, als gevolg van 's lands slechte
financiën, volledige vergoeding niet mo
gelijk is, maar dat zij voor geen enkele
vergoeding in aanmerking komen, terwijl
Nederlandse ingezetenen, via Oorlogsscha
de en Schade-enquette-commissie, voor na
genoeg 100 °/o schadeloos worden gesteld,
zit hun dwars, om het maar heel zachtjes
te zeggen.
Is het nu zo'n wonder, dat de Indische Ne
derlander, door wiens werk vooral de Ne
derlandse Bank voor de oorlog tot bars
tens toe vol goud lag, smalend spreekt
over zijn vaderland en het nakomen van
plechtige beloften?
Ik kan mij niet onder deze mensen reke
nen, maar mijn gevoel voor rechtvaardig
heid komt hier toch in opstand.
H. OEKMAN.
DIEFSTAL VAN KOPER.
Een inwoner alhier verhandelde een par
tijtje koper, dat door hem ontvreemd was
bij zijn werkgever te Baarn. De verkoop
ging niet door en procesverbaal volgde.
BURENRUZIE.
Een inwoner die ruzie had met zijn buur
man, ging bij de laatste de keuken-inven
taris te lijf. De politie wist de gemoede
ren te kalmeren.
DE LAATSTE MOLEN VERDWIJNT.
De laatste molen, welke in onze gemeente
prijkte aan de Kerkstraat, wordt thans
afgebroken. Het is de molen „De Vlijt",
welke, sinds lang ontdaan van zijn wie
ken, als uitkijktoren werd gebruikt en
waarin de laatste jaren het bedrijf was
gevestigd van de heer Zimmerman.
Met deze molen gaat de laatste van de 2
molens verdwijnen, welke het landschap
van de Eng vroeger hebben verfraaid,
In 1737 werd op de Eng de molen „De
Windhond" gebouwd, welke korenmolen
in de plaats kwam van 'n houten molen,
welke in 1682 werd beklommen door de
gemalin van Stadhouder Willem III, in
gezelschap van de secretaris van de Prins,
C. Huyghens, die zijn verrekijker mee
nam „om de clock van Uytrecht te sien",
zoals in de oude papieren te lezen is.
De eigenaar van de molen „De Vlijt"
heeft jaren geleden steun verzocht aan
Monumentenzorg ten behoeve van deze
molen, doch deze werd niet verstrekt.
De hoge houtprijzen schijnen thans de
doorslag te geven tot afbraak, waarmede
een restant van de Soester historie ver
dwijnt.
