Wederom een 100-jarige in Soest*
Daar zit muziek iu!
Brandpunten der
Internationale Politiek
Hoge lonen
of lage lonen.
SOEST.
IN DE HOEK.
VRIJDAG 20 JULI 1951.
27e JAARGANG No. 56.
SOESTER(f)ÖURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
Abonn. per kwart, 1.75 - per post 1.95
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR BE DACTIE EN ADMINISTRATIE: VAN WEEDESTRAAT 35 TELEFOON No. 2566 POSTGIRO No. 126156
Het is een opvallend verschijnsel, dat de lan
den met een laag loonpeil geenszins de meest
welvarende zijn. Integendeel kan in het alge
meen geconstateerd worden, dat hoge lonen
en een hoge algemene welvaart samengaan.
Voor vele mensen zit er iets onbegrijpelijks in
dit feit, want men redeneert: wanneer de lo
nen laag zijn, zullen de prijzen der goederen
ook laag zijn en zal men dus veel goedkoper
kunnen leven. Toch zien we precies het tegen
overgestelde gebeuren en dat komt doordat
bij een laag loonpeil de noodzaak geringer
wordt om te streven naar een zo hoog moge
lijke arbeidsproductiviteit. Men is als het ware
royaler met arbeid omdat deze toch zo weinig
kost. Zijn de lonen daarentegen hoog, dan
probeert men ieder uur arbeid zo nuttig moge
lijk te besteden door toepassing van betere
arbeidsmethoden en door gebruik van meer
machines. Vroeger was dit verschil duidelijk
waar te nemen wanneer men de toestand van
de laag ontwikkelde Europese landen, bijv. de
Balkanlanden, vergeleek met Amerika. Maar
op het ogenblik is ook Nederland reeds zover
op de economische ladder afgedaald, dat wij
gerekend moeten worden tot de landen met
een laag loonpeil. In het Financiële Dagblad
heeft de heer G. E. Rotgans een vergelijking
van de lonen en de koopkracht van geschoolde
arbeiders in enkele landen omgerekend in
Nederlandse guldens van de tegenwoordige
lage waarde. Uit deze berekening blijkt, dat
in het eerste kwartaal van dit jaar de gemid
delde geschoolde arbeider in Amerika 225.-
per week verdiend heeft, in Zweden 100.-,
in Zwitserland 120.-, in Belgie 105.- en in
Nederland f 62.-. Vóór de devaluatie waren
de verschillen niet zo groot en bedroegen de
lonen resp. J 160.97.-, 83.-, 70.- en
52.-. Hoewel dus door de devaluatie de lonen
bij ons te lande naar verhouding nog aanmer
kelijk in percentage ten opzichte van Ame
rika zijn gedaald, kunnen wij niettemin slechts
met de grootste moeite op de buitenlandse
markten concurreren. Verschillende Ameri
kaanse producten zijn zelfs aanmerkelijk
goedkoper mede doordat er bij invoer zulke
zware belastingen op worden gelegd.
De Nederlandse arbeider moet dan ook voor
diezelfde behoeftenbevrediging driemaal zo
lang werken als zijn Amerikaanse collega.
Lage lonen zijn dus geen middel om uit de
economische moeilijkheden te komen. Doch
men mag ook niet zeggen dat men een betere
economische toestand kan krijgen door een
voudig de lonen te verhogen. Dit is nl. alleen
het geval wanneer dat hogere loon wordt ge-
g-o. -r. r ctr. productiviteit. Nu guu'
er van deze factoren een wisselwerking uit:
naarmate de koopkracht van de brede massa
der bevolking stijgt als gevolg van de hogere
arbeidsproductiviteit (en dus niet door ex
traatjes, welke uit belastinggeld worden be
taald), wordt de arbeid duurder en zodra de
arbeid duur moet worden betaald moet de
arbeidsproductiviteit worden verhoogd om de
productiekosten niet evenredig te doen stijgen.
Men vergete niet dat loon en productie in
onverbrekelijk verband met elkander staan
en dat dus een hoog loon in de volle zin van
het woord moet worden verdiend.
Het zijn dus hoge lonen, die met een hoge le
vensstandaard gepaard gaan, doch dit bete
kent nog niet dat daardoor de producten duur
der worden. Het meest sprekende voorbeeld
hiervan is nog altijd de wijze waarop Henri
Ford 30 tot 40 jaar geleden de auto in Ame
rika populair maakte. Hij was de eerste, die
inzag, dat de auto een massa-artikel kon wor
den, als men maar met een goedkope wagen
aan de markt kwam. Niettemin betaalde hij de
hoogste lonen van de gehele metaalindustrie
en hij kon dat alleen doen door auto's aan de
lopende band te vervaardigen. Daardoor was
het hem mogelijk ondanks de hoge lonen
auto's goedkoper te produceren dan ieder an
der. De gevolgen daarvan zijn voor de ge
hele Amerikaanse economie van onbereken
bare betekenis geweest. Mensen, die er vroeger
niet aan konden denken een auto of vrachtauto
aan te schaffen, werden daartoe door Ford in
staat gesteld en dit bracht weer met zich mee,
dat boeren, handelsreizigers, transportonder
nemers, ambachtsmensen, enz. meer en snel
ler werk konden verrichten. Het was alsof
een gehele samenleving plotseling van stap
voets in draf overging. Het besef, dat in deze
richting een snelle economische opbloei mo
gelijk is, is in Nederland nog te zwak. Men
beschouwt hoge lonen nog te veel als een
rem op de ontwikkeling, terwijl zij integen
deel een prikkel zijn tot snelle productiviteits
verbetering. Daardoor is een loonstop eigenlijk
een reactionnaire maatregel. Maar laat men
wel bedenken, dat hoge lonen alleen mogelijk
zijn wanneer men aUe andere voorwaarden
voor productiviteitsverhoging eveneens van
hun banden ontdoet en dat men dan dus ook
de dividendstop en credietbeperking aan de dijk
moet zetten. Een samenleving moet niet be
vroren worden, doch integendeel in ieder op
zicht tot volle ontplooiing worden gebracht.
Donderdag 26 Juli a.s. zal Mevrouw M. A.
Seegers, geboren van Lil, alhier haar
100ste verjaardag vieren en zeer begrij
pelijk was dit feit voor ons aanleiding
haar in haar woning aan het Kerkpad
N.Z. 26 te bezoeken.
Het is altijd een bijzonderheid iemand te
genover zich te vinden, die een eeuw
oud is en al was het niet de eerste maal,
dat wij een 100-jarige en zelfs een 102-
jarige in onze gemeente interviewden,
het was ook ditmaal, dat wij met weinig
hoop op veel gegevens onze taak begon
nen.
en een forse man uit 1873 en een schilde
rij van de 100-jarige op 20-jarige leeftijd
doen het verleden herleven, zoals ook de
foto van 1906, toen Mevrouw Seegers met
haar echtgenoot een gondelvaart in Ve
netië maakte. Vijf broers en één zuster
vormden met de 100-jarige het gezin
v. Lil te Antwerpen, waarvan nog slechts
één zuster in leven is en te Monte Carlo
woont.
Mevrouw Seegers overleefde haar fami
lie en wij hebben getracht het geheim van
haar hoge ouderdom en goede gezondheid
te weten te komen. Ik ben met koffie
:,Asrra" Sr,: c. f^fi, Sóési
't Was Donderdag volop muziek
In Soest-Noord, in „het Hart",
Want P.V.O. is 's avonds daar
Met slaande trom gestart.
Marcherend trekt het corps in t rond,
Op propaganda uit,
Omdat de toekomst donker is
En straks de kas niet sluit.
De „P.V.O." zoekt donateurs,
Eén kwartje in de maand,
Er wordt met klinkende muziek
Om donateurs gemaand.
De instrumenten worden oud
En velen zijn er lens.
De ouden weg en nieuw ervoor,
Dat is de grote wens.
Komt Soestenaren, geeft U op
En steunt onze muziek,
Want dan wordt er door P.V.O.
Geblazen magnifiek.
U weet, veel kleintjes bij elkaar
Dat vormt een heleboel.
En bovenal steunt U daarmee
Het sympathieke doel.
Er zit muziek in P.V.O.,
Maar 't kost een lieve duit.
Wordt donateur, want dan eerst komt
De volle klank eruit!
E. VAN EEDEN.
Trouw en goed verzorgd door het echt
paar Alb. Kok slijt Mevrouw Seegers
haar laatste levensjaren in haar eigen
kamer in het huisje aan het Kerkpad, te
midden van haar eigen meubels en al de
dingen, die haar herinneren aan vroeger.
Als men de 100-jarige ziet, dan valt het
op, dat zij er nog goed uitziet. Rode kra
len om haar hals steken fel af tegen het
stemmige zwart van haar kleding, een
kapje omringd haar gezicht, waarin haar
wel zwak geworden ogen toch op een on
miskenbare vitaliteit duiden.
De 100-jarige is geboren in Antwerpen, in
een woning, welke gelegen was aan de
Eierenmarkt. Het huisnummer is zij ver
geten, doch zij weet, dat haar vader
kunstschilder was.
Het zijn herinneringen van bijna 100
jaar terug, die zij voor ons opdiept uit 'n
nog sterk geheugen, uit de tijd, dat een
nieuwe eeuw was aangevangen (1851),
toen gas en electriciteit nog taboe waren,
toen de stoomkracht nog in haar kinder
schoenen stond en de eerste spoorlijnen
in Holland en België waren aangelegd.
Nog zeer goed weet zij zich te herinne
ren, dat zij de eerste rit heeft medege
maakt in de spoortrein tussen Antwerpen I
en Rozendaal. De trein was nog onge-
schilderd en de ruiten waren nog niet
ingezet.
De thans bijna 100-jarige woont in onze
gemeente als gevolg van de eerste we
reld-oorlog.
Vele Belgen vluchtten toen en ook zij
trok met haar echtgenoot naar het gast
vrije Holland, waar zij, bij een familie in
Baarn, werd ondergebracht. Zij probeert
zich nog de naam van deze familie te
herinneren, doch een machteloos gebaar
is haar verontschuldiging voor dit gebrek
aan memorie.
Van Baarn ging het echtpaar naar Bus-
sum, waar het huisvesting vond bij Me
vrouw Van Marle.
Haar echtgenoot, een bekend kynoloog
uit die dagen, stierf in 1931 op 76-jarige
leeftijd en Mevrouw de Wed. Seegers-van
Lil trok daarna naar Soest en vond in
woning bij Mej. Kuiper. Toen deze 7 jaar
geleden overleed en haar huisje overging
aan de familie Kok, kon Mevrouw See
gers blijven waar zij was en kreeg een
even goede verzorging als voordien.
Tot voor een jaar geleden kon Mevr. See
gers nog goed lezen en schrijven, doch
sindsdien wordt de „gazet" door Mevr.
Kok voorgelezen.
De wereld van thans is haar ontglipt. Zij
heeft de harteloosheid en het bruut ge
weld van de mensheid zien groeien en
met liefde vertelt zij ons van „vroeger"
uit het Vlamenland, waar 't plezant was.
Haar moede ogen zoeken hierbij het ver
leden, toen zij nog jong en vrolijk was en
de versjes van toen zegt ze ons voor: „Ik
dans en ik spring en ik houd van plezier.
Ik wou dat het altijd zo maar ging".
Verwonderd kijkt zij op, als we haar zeg
gen, dat zij haar verjaardag altijd op de
verkeerde datum heeft gevierd, n.1. op 26
Juli, terwijl zij op 25 Juli is geboren. Dit
komt zegt ze, omdat men in België niet
de verjaardag maar de naamdag viert en
dit was voor mij 15 Augustus.
Ook dit jaar zal de verjaring op 26 Juli
worden gevierd, maar zij ziet een beetje
op tegen de drukte, die deze dag waar
schijnlijk zal geven.
We zien haar meubels, die bijna 70 jaar
oud zijn, waarvan de groen beklede stoe
len de initialen L.S. dragen.
De 100-jarige, die kinderloos is gebleven,
wist haar vrije tijd wel te gebruiken
Daarvan getuigen de fraaie gobelins, het
kleine windscherm en de kussens, die van
een kunstzinnig handwerk getuigen, werk
zoals men thans weinig meer vindt.
Grote schilderijen van een knappe vrouw
Bij de foto:
Mevrouw M. A. Seegers-van Lil, die
Donderdag 100 jaar oud wordt.
Achter haar ziet men de schilderij, waar
op de honderdjarige staat afgebeeld op
20-jarige leeftijd. Zij houdt een kussen
op haar schoot, hetwelk zij fraai heeft
bewerkt.
groot gebracht zegt Mevr. Seegers, thee
werd gedronken als men ziek was, en ik
drink nog dagelijks koffie. Bovendien
houdt zij van smakelijk bereid eten.
Veel heeft zij genoten van opera's en de
„schone" stukken, welke in de comedie
werden gespeeld. De Bioscoop? Tweemaal
is zij er geweest, toen zij wist, dat de
Belgische Koninklijke familie op het wit
te doek zou verschijnen. De moderne tech
niek gaat aan haar voorbij, alhoewel zij
met graagte de radio beluistert.
Zes weken geleden had zij een ernstige
aanval van bronchitis en toen was er
uiteraard levensgevaar, maar spoedig was
de 100-jarige weer aan de koffie.
Donderdag a.s. is voor haar de grote dag
en we zijn er van overtuigd, dat deze dag
niet onopgemerkt zal voorbij gaan.
EEN WENS VAN DE
HONDERDJARIGE.
De 100-jarige Mevrouw Seegers is 10
jaar geleden met een rijtuig uit rijden
geweest in onze Soester omgeving en dit
tochtje is voor haar een groot feest ge
weest. Sindsdien is zij binnenshuis ge
bleven.
Zo'n tochtje zou de oude dame nog eens
zo gaarne maken, maar ja, Tijtuigen zijn
er niet meer, zo verzuchtte de oude dame,
en auto's zijn voor mij te duur geworden.
De ouderdomstoelage, welke zij van de
Belgische staat ontvangt, laat inderdaad
geen plezierritje toe, doch wij dachten,
dat deze wens toch wel te vervullen zou
zijn.
Een autotocht voor ouden van dagen
werd in de laatste jaren in onze gemeen
te niet gehouden.
We kunnen nu iets goed maken in dit op
zicht en onze 100-jarige haar uitstapje
geven.
Zouden we hierover nog meer moeten
zeggen? Of gaat daar de telefoon al?
België heeft een nieuwe vorst.
Onderhandelingen over Korea vorde
ren. Steeds meer kwesties in Per-
zië. Churchill steunt Attlee.
Franco en Amerika. Feest der Vil-
le lumière.
Het is nog niet zo lang geleden, dat Bel
gië het middelpunt van alle gesprekken
was. De Leopold-kwestie: aftreden of aan
blijven roerde de gemoederen zo zeer,
dat zelfs een complete burger-oorlog
dreigde. De tijd gaat snel en heelt alle
wonden. Wie denkt nu nog aan die relle
tjes. Nu het doek van het laatste bedrijf
is gevallen, nu Leopold afstand heeft ge
daan ten behoeve van zijn zoon Boude-
wijn, is de gehele koningskwestie verge
ten en alleen de geschiedschrijvers zullen
in hun boeken verhalen van de onenig
heid. België heeft thans twee koningen:
Leopold, die zijn titel koning mag blij
ven voeren en Boudewijn de Eerste, Ko
ning der Belgen.
Inderdaad: tijd heelt alle wonden. De
duur van de genezing is echter afhanke
lijk van de wond. De wonden, die de 2e
wereldoorlog heeft geslagen, zijn echter
nog lang niet genezen en toch doen zich
reeds sedert geruime tijd nieuwe abces
sen voor, die, naar het zich laat aanzien,
nog niet eens tot staan zijn 'gebracht en
die zeker nog niet zijn genezen.
Een van die oude abcessen is Korea. De
besprekingen over de wapenstilstand zijn
weer begonnen na een onderbreking van
drie dagen. De communisten waren van
plan de zaak weer eens lekker te traine
ren, maar dank zij de krachtige houding
van Generaal Ridgway, hebben de roden
alle woorwaarden inzake de onderhande
ling aanvaard. De journalisten uit 't ver
bonden kamp mogen de besprekingen bij
wonen en het gebied van Kaesong, waar
de besprekingen worden gevoerd, zal
strikt neutraal zijn. Zou Moskou Peking-
China op zijn vingers hebben getikt,
ofhebben de communisten zo weinig
hoop op een gunstig verloop van de be
sprekingen in Kaesong? Er werden troe
penconcentraties vastgesteld aan het cen
trale front en ook de omgeving van de
onderhandelingsplaats Kaesong werd ver
sterkt, zodat deze practisch in de linies
der Noordelijken kwam te liggen.
Een ander doorgebroken abces is de olie
kwestie. Toen Averill Harriman, de advi
seur van president Truman, voet aan
land zette, begonnen de ongeregeldheden
in Perzië. Bloedige gevechten zijn gele
verd tussen communisten en Nationale
Fronters. De toestand wordt moeilijk in
Perzië. In Teheran is de staat van beleg
afgekondigd, terwijl een uitgaansverbod
is ingesteld. De eerste doden in het olie
conflict zijn reeds gevallen. De oliebedrij-
ven in Abadan zijn volledig stilgelegd.
Verscheidene Britse deskundigen van de
oliemaatschappij zijn teruggekeerd naar
Engeland. De Britten worden lastig geval
len. Vooral de links-georiënteerde partij
en veroorzaken relletjes en demonstre
ren, dat het een lieve lust is. In troebel
water, maar blijkbaar ook in „troebele
olie" is het goed vissen.
Men verwacht, dat Averill Harriman olie
op de golven zal doen en dat hij de be
sprekingen zal voeren op basis van: Los
sen jullie nu het oliegeschil op, dan zor
gen wij voor de economische hulp voor
Perzië.
Mossadeq was daar tot nog toe niet al te
enthousiast over. Welke politiek wil Per
zië eigenlijk voeren De politiek die En
geland moet volgen, is eveneens buiten
gewoon moeilijk. De oliekwestie is van
een zakelijk geschil uitgelopen tot een
prestige-kwestie.
Indien Engeland zich uit Perzië zou te
rugtrekken, zou het aanzien van Enge
land ernstig worden geschokt. Doorzet
ten met alle middelen zou inmenging van
Rüsland betekenen. Geen wonder, dat
premier Attlee met de nodige voorzichtig
heid zijn beslissingen moet nemen. Bij het
voeren van zijn beleid inzake Perzië
wordt Attlee gesteund door.Chur
chill, die wel inziet, dat bij de minste on
voorzichtigheid in Perzië de hel kan los
barsten. Het zijn moeilijke dagen voor
de grote mannen.
Het zijn ook moeilijke dagen voor Franco
geweest. Ook hij moest zijn houding wij
zigen. Niet waar, om der wille van de
smeer, likt de kat de kandeleer, in dit ge
val om de Amerikaanse wapens en dol
lars. Het kabinet, dat nog deze week door
Franco zal worden gevormd, moet de
banden met de democratische wereld, in
casu de Verenigde Staten, verstevigen.
Ook Spanje wil deelnemen aan het ver
zet tegen agressie, mitsAmerika be
taalt.
BAZAR „SONNEVANCK".
Te Soestdijk is een comité opgericht, dat
een bazar voor Sanatorium „Sonnevanck
wil organiseren. Het doet een beroep op
aller medewerking door iets af te staan
voor dit doel, hetzij goederen, hetzij geld
of arbeidskracht.
In de naaste toekomst zullen de dames
van het comité een en ander persoonlijk
bij U komen vragen. Stelt hen dan niet
teleur. Laten de gezonden een vrijwillig
offer brengen voor onze T.B.C.-patiënten,
wier ziekte vaak van lange duur is.
Het bestuur stelt zich voor deze bazar
medio October a.s. te houden en hoopt te
zijner tijd plaats en tijd bekend te maken.
NIEUWE KOFFIEBON.
Bon 506 Algemeen (voorkomende op de
A- en B-kaarten) en bon 514 Algemeen
(voorkomende op de D-kaart) zijn aange
wezen voor het kopen van 125 gram kof
fie. Deze bonnen blijven geldig tot en met
4 Augustus 1951.
Het rantsoen moet dienen voor zes we
ken. De eersvolgende bonaanwijzing zal
op 30 Augustus 1951 plaats hebben.
HOE DE DUIVEN VLOGEN.
De wedvlucht vanaf Corbeil (Frankrijk)
werd Maandag gehouden. Afstand 445 ki
lometer.
Van de Vereniging „De Vriendschap
kwam de eerste duif aan na 6 uur, 46 mi
nuten en 31 seconde en de laatste prijs
winnende duif na 7 uur, 23 min. 22 sec.
De uitslagen waren: Jac. Stalenhoef 1. W.
Nieuwenhuis 2 6 7 9. C. Dijkman 3 13. R.
Koster 4 10. Th. de Muynck 5 8 11 12 16
17. G. v. d. Broek 14. E. van Daatselaar
15. Jac. Onwezen 18.
De ver. „De Zwaluw" boekte de navol
gende resultaten: H. Gorissen 1 2 18 24. S.
Rijksen 3 5 6 10 17 23 26 29 38. W. Krijt
4 33. L. van Klooster 7 35. P. de Bes 8 31.
H. Kriek 9. A. Waaijenberg 11 19 20. A.
Dorrestein 12 42. K. Keja 13 21. G. Sukel
14 J. v. d. Brink 15 22 41. H. v. d. Broek
16 A. Rijkse 25 27 30 32. N. van Veen 28.
H. Onwezen 34 39. R. Schiffart 36. J.
Rausch 37. Mej. G. Zimmerman 40.
ALLES GOED IN HOLLYWOOD.
Deze rolprent, welke van Dinsdag tot en
met Donderdag in het City-Theater ver
toond wordt, speelt zich af midden in
Hollywood. Tegen de achtergrond van dit
tot de verbeelding sprekende décor krij
gen wij een gezellig kolder-verhaaltje te
aanschouwen, waarin Doris Day en de
populaire komiek Jack Carson de boven
toon voeren. Vele andere bekende ster
ren verlenen hier hun medewerking in de
vorm van korte scetches, waarmee zeer
geestige effecten bereikt zijn. Een film
^zonder enige pretentie, doch boordevol
zang en vrolijkheid, die U een aangename
verpozing bieden.
Er wordt wel eens gezegd, dat aanmer
kingen maken en kankeren ons Nederlan
ders is aangeboren. Laten we maar aan
nemen, dat dit zo is en dat dit voortkomt
uit ons gevoel voor vrijheid. Jammer is
het alleen, dat het vaak ontaard in er
maar op los zwammen over zaken, waar
we niet het minste verstand van hebben
en niet eens de moeite nemen er over na
te denken voor we een oordeel uitspre
ken.
Van de week stonden drie heren, vanuit
't postkantoor, waar ze beschutting had
den gezocht tegen een zomerse plensbui,
de werkzaamheden voor de riolering in
de Steenhoffstraat te bekijken en ze wa
ren het er roerend over eens, dat het
maar weer een stomme boel was.
Midden in de zomer gingen ze waarachtig
in Soest de straten openbreken. Hoe dat
toch wel mogelijk was en voor zoiets
moest je nu echt weer in Soest zijn. Waar
om deden ze dat nu niet in het najaar?
En waarom werden er op de gedeelten,
waar ze kennelijk al klaar waren, nu niet
meteen de tegels weer neergelegd? Daar
moest zeker eerst weer iemand zijn nek
over breken.
Zo terloops werden nog andere voorbeel
den aangehaald, waaruit onze achterlijk
heid in Soest moest blijken.
De Beetzlaan en de Klaarwaterweg wer
den ook onder de loupe genomen en uit
alles bleek, dat zij de bekende klok had
den horen luiden.
Daar ik het van meer belang achtte mijn
giro voor mijn huisbaas op tijd weg te
krijgen, dan met de heren te gaan rede
kavelen, heb ik alleen maar geluisterd.
Heren, het spijt mij 't te moeten zeggen,
maar U was niet snugger op dat moment.
Nooit gehoord van najaarsregens, waar
door bouw- en graafwerken stil komen
te liggen? Weieens horen vertellen, dat 't
kan vrienzen in de winter?
Probeert U zich eens voor te stellen wat
het zou worden, als die vieze boel in de
Steenhoffstraat daar zou liggen van Octo
ber tot Mei, omdat de uitvoerders zo
„verstandig" zouden zijn geweest Uw ad
vies op te volgen.
Heus, ik vind kankeren over het alge
meen wel lollig, maar we moeten er toch
ook nog aan denken, dat we volwassen,
stemgerechtigde mensen zijn.
H. OEKMAN.
Voetbal.
K.P.S.—S.P.S.V.
In het tournooi om de Soester wisselprijs
werd Dinsdagavond de voetbalwedstrijd
gespeeld tussen de elftallen van K.P.S. en
S.P.S.V.
K.P.S. kwam bijna volledig uit, doch leen
de haar keeper uit aan de Soester politie
mannen, daar dit team moeilijkheden met
de samenstelling van het elftal had. Im
mers, in het elftal van S.P.S.V. spelen
personen, die ook behoren tot het elftal
van K.P.S. en die waren Dinsdagavond
natuurlijk niet beschikbaar. De politie
had haar elftal aangevuld met spelers uit
andere Soester verenigingen, terwijl
K.P.S. een reserve-keeper had opgesteld,
waarschijnlijk door het vermoeden, dat
zij het politie-elftal wel de baas zouden
blijven.
De strijd verliep echter anders, daar de
politie van meet af in de meerderheid
was. Na 8 minuten was de stand 01.
Twee minuten later lag de gelijkmaker
in het politie-net (1—1), doch in de 15e
minuut was het weer 12 voor de poli
tie en deze voorsprong hebben de politie
mannen niet meer afgestaan.
Na 35 minuten werd de zege geconsoli
deerd (13), waarmede de rust inging.
Na de rust scoorden beide partijen ieder
nog één maal, zodat de eindstand 2—4
werd, waarmede S.P.S.V. de derde prijs
en K.P.S. de vierde prijs in dit tournooi
behaalde.
Zaterdagavond (dus niet Vrijdag, zoals
door ons reeds gemeld), wordt de strijd
om de eerste en tweede prijs gespeeld,
tussen S.E.C. en „Soesterberg".
De strijd vindt niet plaats op het B.D.C.-
of K.P.S.-terrein, doch op het S.E.C.-veld-
Burgerlijke stand
GEBOREN.
Wijmpje, dochter van W. van Hornsveld
en C. Kreuning, Koninginnelaan 154. Jan,
zoon van G. J. Visch en Y. Zeijpveld, Kor
te Hartweg 23. Rudolf Gerardus, zoon
van P. Andriessen en Soeratmi, Soester-
bergsestraat 158. Elly Adeodata, dochter
van J. E. Spronk en R. Bakker, Veldm.
Montgomeryweg 80a. Johanna Cornelia,
dochter van J. Huigen en R. W. Willemse,
Nieuweweg 25b. Richardus Evert Johan-
nes, zoon van J. G. Westerveld en A. van
Soest, Beetzlaan 7. Ria, dochter van B.
Veltman en Sarinah, Zwaluwenweg 17.
Margaretha, dochter van J. D. v. Roest
en A. H. Bruinsma, Klaarwaterweg 72.
Wilhelmus Johannes Jozef, zoon van J.
M. A. Lustenhouwer en J. M. van Hees,
Vredehofstraat 5. Maria Johanna, doch
ter van A. Bouwhuizen en B. A. Kok, Pr.
Bernhardlaan 16. Gerarda Louisa Maria
Theresia, dochter van J. J. W. M. van
Steen en R. G. Hilhorst, Nachtegaalweg
28. Cornelis Antonius, zoon van C. A. v. d.
Berg en A. Vos, Schoolweg 6.
ONDERTROUWD.
J. E. M. Klaus, 23 jr., banketbakker.
Schoutenkampweg 32 en M. van Raaij, 25
jr., Vosseveldlaan 1.
GEHUWD. Geen.
OVERLEDEN.
Rij kei Koiter, 66 jr., gehuwd met L. S. B.
Harkema, Heuvelweg 37A. Salomina A.
Westhoff, 58 jr., geh. met J. Buitenhuis,
Amersfoort. Roelof H. de Graaf, 63 jr.,
gehuwd met J. M. van Esch, Burg. Gro-
thestraat 62. Albert Grande, 86 jr., geh.
met V. Ham, Den Helder. Helena G. van
Nimwegen, 14 jr., Van Maarenstraat 14.
Neeltje van den Berg, 82 jr., Wed. van
H. Wille, Wilhelminalaan 19. Hendrika
A. van Burgsteden, 49 jr., ongehuwd,
Olijkeweg 11.
