Misverstanden
omtrent atoomwapens.
25 Jaar Ambtenaar*
IN DE HOEK.
DINSDAG 1 APRIL 1952.
30e JAARGANG No. 26.
SOESTER OURANT
SOESXDIJK BUREAU: VAN WEEDESTRAAT 35 TELEFOON 2566 (KENGETAL K 2955)
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
UITGAVE DRUKKERIJ SMIT
Zover zijn we tenminste, ook hier in Ne
derland: „Bescherming Bevolking" begint
een begrip te worden. Men leest ervan,
men hoort erover spreken, men ontmoet
het in de bioscoop en langzamerhand
dringt het besef door, dat het hier gaat
om een zaak, waarmee wij allen te ma
ken hebben. Dat is het begin. Wat zich
voor de massa van ons volk nu nog maar
vaag en onomlijnd aftekent, moet uit
groeien tot een levende werkelijkheid.
Op de duur zullen daarvoor tweehon
derdduizend Nederlanders hun krachten
geheel of gedeeltelijk moeten inzet
ten en achter hen zal de gehele bevolking
moeten staan met haar steun en haar
medewerking.
Tussen die twee, begrip en werkelijkheid,
gaapt nog een diepe kloof. Een kloof van
tegenzin en misverstand.
Al mist de vrede, waarin wij vandaag le
ven, nog de hechte structuur, die ons een
gevoel van veiligheid zou kunnen geven,
het is nu eenmaal niet prettig, zich in de
mogelijkheid van een nieuwe oorlog te
verdiepen.
Is dan de gedachte, er als burgerbevol
king onvoorbereid en weerloos tegenover
te staan, niet nog veel erger Vraag het
de mensen en zij zullen het ermee eens
zijn. Maar in -vele gevallen zullen zij er
do verzuchting op laten volgen: „Wat
kunnen we er nog tegen doen?" En wat
er dan verder komt weten we: de atoom
bom.
Dat is het misverstand. De overgrote
meerderheid van ons volk meent zich te
genover het atoomwapen machteloos. We
behoeven ons voor die gedachte niet te
schamen, want in Engeland is de organi
satie van de burgerlijke verdediging reeds
veel verder gevorderd dan bij ons en ook
daar kost het nog moeite de mensen er
van te doordringen, dat zij tegenover geen
enkel wapen onbeschermd behoeven te
staan, ook niet tegenover de atoombom.
Op alles voorbereid.
Op de stafschool op Sunningdale, waar de
kopstukken van Civil Defence, de bur
gerlijke verdediging in Engeland, worden
opgeleid, is men hiervan overtuigd. Denk
niet, dat men daar de gevaren onderschat
of ze tracht te verdoezelen. Wij hebben
er het tegendeel ondervonden. De beste
Amerikaanse en Britse deskundigen heb
ben van het atoomwapen een diepgaande
studie gemaakt en de resultaten daarvan
worden de cursisten niet bespaard.
Trouwens, de hele burgerlijke verdediging
zou zinloos zijn als men dat deed, want
haar allereerste taak is, het moreel der
volking, dat hoogstbelangrijk is, te bewa
penen tegen het ergste, dat het in een
moderne oorlog kan krijgen te doorstaan.
Daarom wordt tenvolle rekening gehou
den met de werkelijkheid. Op Sunning
dale leert men dan ook de atoombom ken
nen als een wapen, waarvan dat van Hi-
rosjima en Nagasaki nog maar een zwak
voorproefje was, vooral omdat het in een
eventuele volgende oorlog op heel ande
re wijze kan worden toegepast. De moge
lijkheden, waarop men op de kaderscho-
len de cursisten voorbereidt, zijn dan ook
huiveringwekkend
Radio-activiteit niet het ergste.
Maar dan komt de keerzijde van de me
daille. Behalve op de ontwikkeling van
het atoomwapen, die de deskundigen op
de voet volgen, heeft de wetensche
geworpen op de verdediging daartegen
Atoomgeleerden in Amerika en Engeland
wisselen hun bevindingen uit en de re
sultaten vindt men op de kaderscholen
o.m. belichaamd in toestellen, waarmee
de uitwerking van dit wapen inderdaad
aanzienlijk kan worden beperkt. Daar,
waar een atoombom valt, zal natuurlijk
'n enorme verwoesting worden aange
richt, maar de mening, dat ook in een
ruime kring om dit gebied heen alle le
ven ten offer zou moeten vallen aan de
radio-actieve stralen, is reeds lang naar
het rijk der fabelen verwezen. Men be
schikt nu zelfs over betrouwbare instru
menten, die de aanwezigheid van radio
activiteit vaststellen en ook de sterkte
ervan aangeven, zodat de brandweer- en
reddingsploegen nauwkeurig kunnen con
stateren, tot hoever zij het punt der ex
plosie zonder levensgevaar kunnen nade
ren. Bovendien blijkt, dat, vooral bin
nenshuis, de zelfbescherming tegen ra
dio-actieve stralen betrekkelijk eenvou
dig is. Zeer beslist vormt dan ook heel die
radio-activiteit niet het zwaartepunt van
de zorgen, die het atoomwapen de autori
teiten baart. Dat ligt integendeel ook hier
in het brandgevaar, want „veilig" kan
worden aangenomen, dat als in een nieu
we oorlog van de atoombom gebruik zou
worden gemaakt, het nut daarvan hoofd
zakelijk zou zijn gelegen in de uitsteken
de gelegenheid die dit wapen biedt om
temidden van de verwarring een regen
van brandbommen te doen neerdalen.
En daartegen bestaan ook onder die
allerongunstigste omstandigheden wel
degelijk bestrijdingsmiddelen.
Ook Barneveld kiest de veiligste weg.
Wij gingen in de eerste plaats bij de bur
gerlijke verdediging in Engeland te rade,
omdat uiteraard dat land zich door het
atoomwapen sterker bedreigd voelt dan
Nederland. Dat neemt niet weg, dat men
op onze eigen kaderschool te Barneveld,
die, de verhoudingen in aanmerking ge
nomen, tegenover die aan de overkant,
zeker geen slecht figuur slaat, in dit op
zicht evengoed op de hoogte is. Hier geldt
dezelfde richtlijn als in Engeland: Be
scherming Bevolking wil zeggen, op alles
voorbereid zijn, ook op die gevaren, die
ons, zelfs in een oorlog, misschien nooit
zullen naderen. Daarom houdt ook de op
leiding op „De Schaffelaar" ten volle re
kening met de atoombom en instrueert
haar mensen in dit opzicht grondig.
Hoe staan de kansen
Intussen mogen wij ons, zonder te versa
gen, gerust afvragen, hoe in dit opzicht
onze kansen staan. En dan valt in de eer
ste plaats ernstig te betwijfelen of in een
toekomstige oorlog wel ooit van de atoom
bom gebruiK zal worden gemaakt. In de
jongste wereldoorlog zijn de gifgassen,
waarover beide partijen beschikten, nooit
toegepast. Alleen reeds de vrees, dat zijn
tegenpartij met een dergelijk beter wapen
kan zijn uitgerust, of dat bijv. de eigen-
De heer B. J. van Ketel, commies le klas,
ter secretarie alhier, werd gistermorgen
in de raadszaal gehuldigd, wegens het
feit, dat hij 25 jaar gemeente-ambtenaar
was.
Zijn vele collega's waren op de zetels
van de raadsleden gezeten toen de Bur
gemeester de heer Van Ketel toesprak.
De Burgemeester releveerde, dat 't blijk
baar niet gemakkelijk is vast te stellen,
dat iemand 25 jaar in dienst van de ge
meente is, want het blijkt, dat de heer v.
Ketel al langer dan 25 jaar als ambtenaar
werkt. Deze dag is gekozen, aldus de Bur
gemeester, om te gedenken, dat U een
kwart eeuw hier werkt. U zag veel ge
beuren tijdens Uw 25-jarige dienst en na
mens het gemeentebestuur dank ik U voor
de prettige wijze, waarop U Uw werk
zaamheden steeds hebt verricht. Wij stel
len de trouw van onze werkers op grote
prijs en ik hoop, dat U met voldoening
zal terugzien op deze lange periode en op
dit moment, waarop tot uitdrukking
komt, dat Uw werk gewaardeerd wordt.
Alles is reglementair geregeld in ons amb
telijk bestaan, aldus spr., ook wat deze
enveloppe betreft en onder applaus van
de vele aanwezige Ambtenaren, overhan
digde spr. een enveloppe met inhoud aan
de heer Van Ketel.
De gemeente-secretaris, de heer J. G. A.
Batenburg, sprak namens de ambtenaren.
Spr. herinnerde aan het moment, dat va
der Van Ketel zijn zoon kwam aanbieden
als volontair. Het bleek, dat Van Ketel
Jr., aldus spr., degelijke voorstudies had
gemaakt en dat wij hem met een gerust
hart konden accepteren. Spr. schetste de
bevolking of haar moreel kwetsbaarder
zou zijn, kan de vijand er reeds van weer
houden. Dat geldt zeker voor de atoom
bom, ten aanzien waarvan alles afhangt
van de mogelijkheden van vervaardiging.
Zou men er zich toch van bedienen, dan
is de kans groot, dat men dit wapen uit
sluitend zou reserveren voor objecten,
die niet anders zijn te bestoken, vooral
omdat ze op te grote afstanden zijn ge
legen. Zo zou voor Rusland wellicht Ame
rika in aanmerking kunnen komen om er
mee te worden aangevallen, maar dan
zou het toch nog zeer moeilijk zijn, dat op
grote schaal te doen.
Daarbij vergete men niet, dat, afgezien
van de veel grotere kracht van een mo
derne atoombom enerzijds en de inmid
dels uitgevonden bestrijdingsmiddelen
anderzijds, dit wapen in West-Europa op
geen stukken na die uitwerking kan heb
ben als in het destijds geheel onvoorbe
reide Japan met zijn merendeels houten
huizen.
Nederland en de atoombom.
Gezien Nederlands positie in de gezamen-
lijKe oorlogvoering, is het zeer de vraag,
of ook maar één doel in ons land voor de
vijand een atoombom waard zou zijn,
want het is een zeer kostbaar wapen,
waarmee de tegenstander, zelfs in 't voor
hem allergunstigste geval, uiterst zuinig
zal moeten omspringen. Ook op de voor
naamste objecten in ons land zal de vij
and zijn aanvallen vermoedelijk liever met
economischer middelen richten.
Nogmaals, al deze overwegingen geven
geen zekerheid en mogen dus Nederland
er niet van weerhouden, zich bij de be
scherming van zijn bevolking ook op het
atoomwapen voor te bereiden. Het be
staan ervan geeft echter allerminst reden
om ons weerloos te achten. Als we dat
zijn, hebben we het aan onszelf te wijten.
Foto „Astra", Soesterbergsestr. 106, Soest.
jubilaris als iemand, die zonder veel op
hef zijn gang gaat, en veel interesse in
zijn vak heeft. Op 8 December 1925 kwam
de heer Van Ketel als volontair in dienst
en op 1 Januari 1932 verkreeg hij zijn
vaste aanstelling, nadat de commissie
voor de salariëringen hierover langdurig
had beraadslaagd. U bent een goed col
lega en een van onze beste vrienden ge
worden, zegt spr. Toen wij hoorden, dat
de Pensioenraad met terugwerkende
kracht Uw aanstelling vanaf Januari '25
rekende, constateerden wij ook, dat U 25
iaar in dienst was en spontaan kwam de
wens bij Uw collega's op U hiervoor te
huldigen.
Met de beste wensen voor de toekomst
van de jubilaris en zijn echtgenote, die
mede aanwezig was, bood spr. een radio
tafeltje en een boekwerk aan en bloemen
voor Mevr. Van Ketel.
De heer L. Regter, gemeente-ontvanger
schetste in een geestige toespraak de toe
standen van vóór 25 jaar. Toen waren er
veel volontairs en weinig ambtenaren op
de secretarie- en spr. wees er met voldoe
ning op, dat er ook toen al een grote sa
menwerking bestond tussen het kantoor
van de gemeente-ontvanger en de afde
ling financiën, welke kantoren in het
gemeentehuis naast elkaar, lagen. Toen
leerde spr. ook de jubilaris kennen, waar
mede hij bijna 25 jaar contact had. Na
mens de afdeling van de gemeente-ont
vanger bood spr. een enveloppe met in
houd aan.
De heer Dobbe, chef van de afdeling fi
nanciën, bood hierna namens de ambte
naren van die afdeling de gelukwensen
aan de heer Van Ketel aan.
Abonn. per kwart, 1.85 - per post 2.00
POSTGIRO 12615C
Over een poosje kunnen wij in Nederland
aan buitenlandse touristen, behalve het
Rijksmuseum, Marken, de Bloembollen-
velden, het mooiste Natuurbad ter we
reld (in Soest) enz. ook nog wijzen op een
interneringskamp, waar we Nederlanders
in opsluiten, wanneer ze niet in het poli
tieke gareel willen lopen, dat de aan de
macht zijnde partij voorschrijft.
Weliswaar moet de Eerste Kamer zijn
„goedkeuring" nog hechten aan het voor
stel, doch gezien de stemmenverhouding
in de Tweede Kamer, is 't haast ondenk
baar, dat de „democraten" in de Eerste
Kamer hun fiat aan het wetsontwerp zul
len onthouden.
Gelukkig, dat het „verbeteringsgesticht"
wordt opgediend als „interneringskamp",
want wanneer het kind bij de naam zou
zijn genoemd, n.l. concentratiekamp, zo
als het trouwens in de volksmond al heet,
zouden we het buitenland niet zo frank
en vrij meer in de ogen kunnen kijken als
we nu doen, wanneer we kletkoekerij over
culturele zus of zo zitten te verkopen.
Hoe we het ook draaien en ook al be
weert ene meneer Donker in de Tweede
Kamer, dat een ieder, die zich niet te
gen de Staat verzet, rustig 's avonds kan
gaan slapen zonder angst te moeten heb
ben voor „de klop op de deur", een in
terneringskamp is en blijft een instelling
waarvan ieder mens, vooral wanneer hij
zich democraat noemt, in hoge mate mis
selijk wordt.
Wij slaan ons zo graag op de borst, dat
wij het tijdperk ontgroeid zijn, dat wij
kinderen in kolenhokken opsloten of lijf
straffen toedienden wanneer zij iets uit
haalden dat ons niet aanstond, maar we
richten met nagenoeg algemene stemmen
interneringskampen op om medemensen
uit de circulatie te nemen, die zich op po
litiek gebied verzetten tegen de Staat.
Wat „verzet tegen de ctaat" is maken
straks de politieke partijen wel uit, die
dan aan de macht zijn. Over democraten
gesproken.
Om weglopen te verhinderen kan prik
keldraad om het verbeteringsgesticht niet
uitbliiven en bii een wat grote bevolking
verrijzen de hoektorens met machinege
weren natuurlijk vanzelf. Bovendien zul
len de bewakers op z'n gunstigst met
knuppels moeten worden uitgerust. Waar
zou je anders met je gezag blijven? En
iemand iets „inhameren" is een erkende
term.
Voor een werkelijk democraat is deze aan
gelegenheid toch wel iets, om je ogen
uit je hoofd te schamen.
H. OEKMAN.
De heer Van Ketel zeide in zijn dank
woord, dat de lof, die hem was toege
zwaaid, hem niet toekwam. Ik heb ge
daan wat het ambtenaren-reglement mij
verplichtte, aldus spr.
Spr. memoreerde dat hij thans zijn zesde
Burgemeester meemaakte, zijn 4e afde
lingschef en z'n 2e Ontvanger, doch dezelf
de gemeente-secretaris. Spr. hoopte nog
vele jaren zijn werk te mogen voortzet
ten,
FEESTAVOND VOLKSONDERWIJS.
De afdeling Soest van Volksonderwijs gaf
gisteravond een propaganda-feestavond
in „Eemland".
De voorzitter, de heer C. de Vries, weet
de minder grote opkomst aan het slechte
weer, doch kon er op wijzen, dat de afde
ling uitgegroeid was tot 300 leden, een
groei, welke overeenkomstig was aan de
groei van Volksonderwijs in geheel het
land.
De heer J. Dekker uit Utrecht hield hier
na een korte propaganda-rede voor het
Volksonderwijs, waarna een bont feest
programma werd uitgevoerd.
Door eigen krachten werden vrolijke sket
ches opgevoerd, terwijl leerlingen van de
Ulo-school dansjes uitvoerden en kam
peer- en trekkersliedjes zongen.
Harry Barna was mede aanwezig en ver
gastte de aanwezigen op fraaie staaltjes
goochelen, terwijl de heer Jaap Veenstra
alhier, zijn levensliedjes zong.
Fen zeer goed uitgevoerd ballet werd tot
slot opgevoerd onder leiding van Mevr.
de Zoete, waarbij o.a. de fraaie costuums
opvielen.
De heer De Vries dankte de medewer
kenden aan het eind van de avond, spe
ciaal mevr. De Zoete, de heer G. Ter
horst als leider en de heer Veenstra, die
de muzikale begeleiding had verzorgd.
N.V.E.V.
Morgenmiddag houdt de afdeling „Eem
land" van de Ned. Vrouwen Electr. Ver.
in Hotel Zeiler te Baarn een bijeenkomst,
I waarin Mevr. Ph. Jaarsma zal spreken
over „Wetenschappelijke Handleeskunde".
