Bescherming
bevolking.
Eventjes terzijde
Meningen van onze lezers.
Voetbal.
Officiële Medelingen.
Burgerlijke stand.
Het is 6 jaar geleden, dat op Hiroshima
een atoombom viel. De uitwerking van
deze bom was zodanig, dat de laatste
vijand van de geallieerden, Japan, zich
op genade of ongenade overgaf.
Het was nipt de eerste bom, die gedu
rende deze mensonterende jaren mensen
en materiaal vernietigde. Brand- en bri
santbommen, splinterbommen en fosfor-
bommen hadden daarvóór reeds hun ver
nielend werk gedaan en wie de uitwer
king van deze bommen wil zien, reize eens
door het Roergebied in Duitsland, waar
kilometers kale muren de plaats aandui
den waar eens huizen en fabrieken ston
den.
Deze atoombom en deze bommen brachten
onnoemelijk veel leed en verderf onder de
burger bevolking. Zij waren oorzaak van
millioenen doden en invaliden, doch de
bombardementen toonden ook aan, dat
het effect belangrijk minder groot en
verderfelijk had kunnen zijn, indien de
burger beter voorgelicht, beter getraind
en beter georganiseerd dit wapen had
bestreden.
Rotterdam wist in 1940 reeds, dat de uit
werking van de bommen niet zo groot
was, doch dat het juist de vele branden
waren, die de ramp volkomen deed wor
den. Het staat dan ook vast en is in de
oorlogsjaren in Engeland en Duitsland be
wezen, dat men deze branden veïlai ge
makkelijk kan stuiten.
In oorlogstijd heette het „Beter een glas
water bij een begin van een brand, dan
10.000 liter water 10 minuten later door
middel van een autospuit", hetgeen in
houdt, dat zelfbescherming nog altijd de
beste bescherming is.
De Zelfbescherming der bevolking in tijd
van oorlog wordt nu in ons land geor
ganiseerd en deze organisatie is in het
leven geroepen door onze regering on
der de naam Bescherming Bevolking.
Ons land is in Kringen verdeeld en
Soest, Baarn en een gedeelte van Eem-
nes vormen de Kring Utrecht 4, als apart
rayon.
Aan het hoofd van dit rayon staat de
heer drs. L. J, Dijkstra alhier, met wie
wij dezer dagen een onderhoud hadden.
„Wij willen voorkomen, dat meer men
senlevens verloren gaan dan strikt nood
zakelijk is en als we in Nederland door
onze organisatie slechts duizend mensen
levens kunnen sparen gedurende een
nieuwe, onverhoopte oorlog, dan is alle
moeite en alle geld goed besteed ge
weest", zei de heer Dijkstra.
De héér Dijkstra was tot 1940 assistent-
roeient in Indopesië en dioor óf bur
gemeesters van Soest en Baarn wera n
beroep op hem gedaan, om de functie
van rayonhoofd te vervullen. Sindsdien
hangen in zijn werkkamer staf- en land
kaarten en is de heer Dijkstra bezig de
organisatie voor Soest en Baarn op te
bouwen.
De dienst Bescherming Bevolking is door
het publiek niet met enthousiasme be
groet. Er is een zeker defaitisme bij de
massa en een houding van we zijn toch
het haasje".
Waar het echter om gaat is de bescher
ming van onze bevolking in tijd van oor
log en ieder individu zal zich immer tot
het uiterste teweer stellen, indien zijn
leven wordt bedreigd. Ook zal een ieder
steeds bereid zijn zijn evenmens te hel
pen, indien deze wordt getroffen.
De heer Dijkstra heeft in de oorlog in
Engeland kunnen constateren welk voor
treffelijk werk er werd verricht door de
Burgerlijke Verdediging, mannen en
vrouwen, ingedeeld bij politie, brand
weer, eerste hulp, opruiming en wat dies
meer zij.
Deze Engelse, niet-soldaten zorgden er
voor, dat snelle en deskundige hulp werd
verleend, bombardementsbranden in de
kiem gesmoord enz. Door dit alles bleef
het moreel in het geteisterde Londen uit
nemend.
Ook wij hadden in 1939 een dienst, die
zich met dit werk bezig hield. Het was
de Lucht-Beschermings-Dienst, welke
enerzijds te laat werd opgezet en ander
zijds de ervaring en techniek miste om
efficiënt te werken.
De jaren 1940-45 hebben echter ook ons
veel geleerd en de toen opgedane erva
ringen geven de Bescherming Bevolking
nu een goede achter- en ondergrond.
De bestaande technische middelen wor
den in ieder rayon en iedere Kring „ge-
pouled" en een éénhoofdige leiding zorgt
voor de goede aanwending van bestaande
middelen. i
Zo is de dienst Gemeentewerken van Soest
samengesmolten met die van Baarn, on
der leiding van de heer Th. v. Noesel.
De chemische diensten van beide ge
meenten staan onder leiding van de heer
W. G. v. Zadelhoff, de sociale voorzie
ning onder de heer H. v. Hal, de geza-
melijke Brandweren onder commando
van de heer W. Groart en de politiecorp
sen van beide gemeenten onder de heer
C. van Es.
De geneeskundige dienst, gevormd door
Soester en Baarnse medici, die o.m. de
beschikking heeft over het Baarnse Zie
kenhuis, staat onder leiding van dr.
J. Klijn te Baarn.
In Barneveld is thans, op een speciale
cursus, de kaderopleiding aan de gang,
hetgeen betekent, dat, als in de laatste
Markthandelaren in actie in de wedstrijd
manden dragen, een jaarlijks hoogtepunt
van de Borough Market Sports in Lon
den. 12 Manden moeten op het hoofd
worden gedragen en in evenwicht ge
houden. Markthandelaren uit vele delen
van Engeland kampen om de kampioens
titel.
maand van dit jaar de werving aanvangt
onder de burgerij, de organisatie slui
tend is en met voorlichting en traUning
kan worden begonnen.
„De gehele opzet staat of valt met de
medewerking van ons allen", betoogde
de heer Dijkstra, en hij wees erop hoe
men moet uitgaan van het militaire stand
punt, dat, bij een onverhoopt conflict
met Rusland, de vijand buiten ons land
wordt gehouden. Dit zal uiteraard de
Russen niet weerhouden het gebied ach
ter het front te bombarderen en als dit
op de nogal slordige Russische manier
gebeurt, dan lopen Soest en Baarn niet
minder gevaar om getroffen te worden
den een grote industrieplaats.
Naast de coördinatie van de openbare
diensten, hierboven geschetst, wordt ook
de zelfbescherming der bedrijven ter
hand genomen, welke bescherming tot
Kooft van een-
getroffen bedrijf zelf de eerste hulp
biedt. De derde pijler, waarop de Be
scherming Bevolking rust is de georga-
nisatie bescherming van de massa.
Het rayon Soest-Baarn zal een onder
grondse commandopost krijgen nabij het
gebouw van Gemeentewerken aan de
Lange Brinkweg, waarvan de bouw fi
nancieel verantwoord is, daar Gemeen
tewerken in vredestijd van deze kelder
blijvend kan profiteren. Vanuit deze post
wordt de hulp geregeld, welke eventueel
nodig is in de 25 blokken, waarin Soest
is onderverdeeld en de 16 blokken, welke
in Baarn zijn gevormd. Een blok telt on
geveer 1000 personen en hierdoor is
Soest-Noord in 14 blokken verdeeld en
Soest met Soest-Zuid in 11 blokken.
Ieder blok krijgt een blokhoofd, terwijl
de 14 blokken in Soest-Noord en de 11
blokken in Soest met Soest-Zuid ieder
een wijk vormen.
Het wijkhoofd in Soest-Noord is de heer
J. W. Ooms, die van Soest en Soest-Zuid
de heer H. Bartstra.
Aan het eind van dit jaar treedt de or
ganisatie van de Bescherming Bevolk'ng
naar buiten. Zij zal mannelijke en vrou
welijke personen werven om de politie-
en brandweercorpsen aan te vullen. Er
zullen helpers en helpsters worden ge
zocht bij de E.H.B.O. en er zullen vele
personen nodig zijn, die, van hoog tot
laag, in vredestijd vrijwillig en belang
loos aan deze organisatie medewerken.
Zij zullen, wanneer zij in actieve dienst
zijn, een vergoeding ontvangen en bij een
ongeval sociale verzorging genieten.
Met de heer Dijkstra willen wij hopen,
dat er nimmer meer bommen zullen val
len, doch als zij vallen, behoren wij
paraat te zijn en te weten wat ons
te doen staat.
In dit licht gezien zeggen wij het de radio
spreker na Beter een beschermingsorga
nisatie zonder oorlog, dan een oorlog
zonder beschermingsorganisatie.
„BLOEDARM" RODE KRUIS
De leden van de afd. Soest van het Rode
Kruis ontvingen van het bestuur een
schrijven, waarin o.a. te lezen staat
„....dat Soest in 1945 vele leden had,
men voelde aan den lijve wat het zeggen
wilde een helpend Rode Kruis te hebben.
Nu is onze afdeling ingeschrompeld tot
een kleine groep". En in verband hier
mee wordt even verder in het schrijven
het woord „wanhoop" gebruikt en ge
sproken van een „bloedarme afdeling",
terwijl geklaagd wordt dat in de laatste
jaren velen voor hun lidmaatschap be
dankt hebben of botweg de ledenkwi
tantie hebben geweigerd
Er is weinig fantasie nodig om uit het
bovenstaande te leren, dat het Rode Kruis
in Soest er helemaal niet goed voor staat
En m.i. is deze „wanhopige" situatie niet
alleen te wijten aan een ondankbare hou
ding tegenover het Rode Kruis - verge
ten schijnt wat men déarvan aan den
lijve ondervonden heeft in de tijden van
gruwel en uiterste nood - maar ook
is het te wijten aan een beangstigende
zorgeloosheid tegenover wat nü nog niet
is maar wat mórgen kan zijn
Een ieder weet wel, wat het doel is van
het Rode Kruis. Zijn taak is nationaal
èn wereldwijd. Maar zijn taak is vooral
ook plaatselijk bepaald
De afd. Soest heeft de opdracht om bin
nen de grenzen van onze gemeente, waar
mogelijk, leed te verzachten en pijn te
stuiten, de haard van griep- of pestepide
mieën aan te grijpen, bloedplasma te ver
garen dat ter elfde ure een van onze
mensenlevens kan redden, kwijnende ba-
bies van moedermelk te voorzien, het
werk van de hoornvliesplanting verder
uit te breiden opdat blinde mensen weer
kunnen gaan zien, hulp te bieden waar
onze burgers vallen onder bommen of
granaten, kortom, zowel in tijd van vre
de als van oorlog de mensheid te dienen,
door hulp te verlenen aan zieken, ge
wonden, zwakken en hulpbehoevenden
én door mede te werken aan alle maat
regelen, waardoor menselijk leed kan
worden voorkomen en verzacht
Maar wanneer de situatie in Soest nu zo
is, dat het Rode Kruis zijn taak hier niet
naar behoren kan vervullen omdat de
steun van de bevolking vrijwel ontbreekt,
dan is dat heel erg en moet deze zorgeloos
heid op korte termijn radicaal veran
deren
Het is beslist niet voldoende, dat er één
keer per jaar een collecte gehouden
wordt. Wat nodig is, is een aantal van
enkele duizenden leden, die met een
vaste contributie van minstens één gul
den per jaar de plaatselijke afd. een
vaste finantiële basis garanderen.
En bovendien zijn er een paar honderd
actieve leden nodig, om opgeleid en ge
traind te worden voor een taak in de
Rode Kruis Transportkolonne. Naar ik
meen, telt deze Transportkolonne mo
menteel ongeveer 25 actieve, getrainde
mensen, waaronder maar 8 heren. Dat
is een bedroevend klein aantal. Vooral
als men bedenkt, dat een groot aantal
vrouwelijke leden tot verpleegster be
stemd zijn in de noodziekenhuis]es, en
de mannen de zware taak zullen hebben
van het transport van ev. gewonden, en
de eerste hulp. Natuurlijk is er ook in
geval van nood de waardevolle hulp van
de E.H.B.O.-ers Maar de E.H.B.O. traint
alleen voor de individuele hulpverlening
en is als organisatie niet permanent!
Wanneer er vandaag ergens in Soest
een fietser tegen een boom rijdt en ge
wond raakt, worden er wel vier artsen
tegelijk opgebeld voor de eerste hulp
Stellen we ons eens voor, hoe het dan
moetin geval van een epidemie, van
een massale aanval van vliegtuigen of
als ons dorp eens in een frontlijn komt
te liggen Dan doen we met die 25 in
organisatorisch verband getrainde men
sen niet zo heel veel En dat alles op
een bevolking van bijna 23 duizend zie
len.
In het geval van uiterste nood zou de
ramp niet te overzien zijn noch het aan
tal mensen dat van eerste hulp versto
ken moet blijven. Dan zou onze zor
geloosheid van vandaag bittere verwij
ten opleveren
Ons Rode Kruis in Soest heeft leien no
dig, contribuanten en mensen voor de
Transportcolonne En bewijzen van dank
baarheid, en een op alles voorbereid zijn.
Naastenliefde is een zaak van individuele
hulp en offervaardigheid, een zaak van
onze hulp en óns offer.
Mr. C. BROUWER.
ALS DE HERFST NADERT.
Als de herfst nadert zien we in de na
tuur grote veranderingen plaats grijpen.
Het ligt niet in mijn bedoeling hier een
beschrijving te geven van die grootse
herfsttooi en die wonderlijke gedaante
verwisselingen van planten en gewassen,
die we overal in de natuur waarnemen,
als we een wandeling maken door bos en
heide, door de duinen en langs de plassen.
Dat is beter toevertrouwd aan de natuur
kenners en welbekende schrijvers als
Postma, Rinke Tolman, Heimans en
Thijsse en zoveel anderen. Maar ik zou
willen wijzen op het kostbare bezit van
het van jaar tot jaar steeds kleiner wor
dende natuurbezit, waar we vrij kunnen
wandelen en genieten. Vooral daar zul
len we nieuwe krachten kunnen opdoen
in ons tegenwoordig zenuwslopend leven,
daar herstel zoeken als we in eigen om
geving geen rust kunnen vinden om on
ze dagelijkse arbeid te hervatten. Daar
in die stilte van de verkwikkende natuur
om ons heen, voelen we ons nader tot
de Schepper aller dingen en worden weer
mens
Waarderen we dat en zijn we daar dank
baar genoeg voor Laten we 't hopen.
Daarom is het zo'n verblijdend teken,
dat de Bond van Natuurbeschermings-
wachten zo in groei toeneemt en er in
ons landje reeds 43 verbanden met circa
1300 leden hun krachten belangeloos ge
ven om dit weldadige en onmisbare na
tuurschoon te beschermen tegen het ver
nietigen en beschadigen van wat daar
groeit en bloeit en met veel arbeid en
hoge kosten wordt onderhouden.
Toch zijn er nog velen, die uit onacht
zaamheid en te weinig liefde voor de
natuur dit niet ontzien.
Natuurliefhebbers ergeren zich dan ook
maar al te dikwijls als ze zien hoe hier
en daar van alles is achtergelaten en
neergeworpen wat er niet thuishoort.
Thans zijn we dan weer gekomen in de
tijd, dat we weer takken zien afgerukt
van nog jonge bomen en struiken. We
denken maar eens aan die fraai getinte
eikenbladen, rode bessen enz., die velen
met bossen tegelijk achter op de fiets
mee naar huis nemen. We zien weer in
het bos die mooie gekleurde paddestoelen,
die een lust zijn voor de ogen van de
wandelaarals ze niet zijn vernield.
Maar al te dikwijls met een stok ge
nekt of omgetrapt.
Allemaal kinderwerk Het is te betwij
felen. Gelukkig maar, dat deze jeugd
zelf thans bij het beschermingswerk
wordt betrokken. Er zijn nog geen ogen
en handen genoeg Nog zijn we er niet.
Helpt U ook mede om die natuurschen-
ding te beteugelen
Als er vrije tijd overschiet voor dit mooie
werk en men georganiseerd wilt mee
helpen, kom dan eens praten met één
van ons. De leider maakt U dan ver
trouwd met ons werk en gaat mee sur
veilleren.
Wie zich aangetrokken gevoeld tot dit
nuttige werk en werkend lid wordt,
zal veel waardering ondervinden,
vooral van gemeentebestuur, staatsbos
beheer enz.
Voor de N.B.W. „Eemland" te Soest geeft
inlichtingen de leider, d.i. de heer Kleyn
Molekamp, Pelikaanweg 7, de heer Vel-
lenga, Heideweg 70 en bestuursleden.
J. G. H. GöTZ VAN DER VET,
Voorzitter.
B.D.C.—L.V.V. 9—2.
Met een grote overwinning op L.V.V.
heeft B.D.C. de competitie goed ingezet.
De Soestenaren hebben de Larense tegen
standers met een 92 nederlaag huis
waarts gezonden.
Van start af hadden de Soestenaren
reeds succes doordat de B.D.C.-voorhoede,
dank zij snel combinatiespel, de Larense
verdediging doorbrak en rechtsbinnen
Rademaker een verrassend schot loste,
dat doel trof. 10.
Enige minuten later was het linkshalf
Brouwer, die een schietkans kreeg en
deze goed benutte. 20.
De L.V.V.-ers wisten hierna het spel te
verplaatsen, doch de B.D.C.-verdediging
werd niet gepasseerd. Na een half uur
had B.D.C. weer succes toen linksbuiten
Van Megen een fout van de vijandelijke
doelman, die over de bal trapte, af
strafte. De snel reagerende B.D.C.-man
plaatste de bal in het doel. 30.
Gedurende het laatste kwartier van de
eerste helft demonstreerde B.D.C. haar
sterkte, waarbij de gasten zich vergeefs
teweer stelden. Van de Berg, Verhoef en
Ten Hove wisten in die tijd te scoren,
waardoor de stand tot 60 werd opge
voerd.
Na de rust volgde direct een L.V.V.-
offensief, hetwelk veelbelovend leek.
Binnen 5 minuten werd doelman v. d.
Lugt tweemaal gepasseerd door de L.V.V.-
midvoor, waardoor de stand op 62
kwam.
B.D.C. bleef echter ook na dit offensief
de sterkste en, na een aanvankelijk ge
lijk opgaande strijd, zakte de kracht van
L.V.V. ineen tot een wanhopig verde
digen. Rademaker en Ten Hove voerden
de stand op tot 82, terwijl even voor
het einde Rademaker een voorzet van
Ten Hove met een goede kopbal besloot,
waarmede de stand op 92 kwam.
GULDEN OF RIKS?
In mijn eenvoudige bestaan is het een
grote gebeurtenis, als ik een briefje van
duizend gulden onder ogen krijg. Van
een meer met aardse goederen gezegende
zwager heb ik wel eens zo'n briefje
onder zijn wakend oog mogen vast
houden en bekijken, maar dit voorval
heeft niet zulk een diepe indruk gemaakt,
dat ik thans een verantwoorde beschrij
ving van zulk een kostbaar papiertje zou
kunnen geven.
Met de lagere waarden gaat het beter.
Ik weet bij voorbeeld, welke briefjes
van 25.volgend jaar Februari niet
meer geldig zullen zijn en als U er nu
reeds moeite mee hebt die dingen gewis
seld te krijgen, dan kunt U ze mij als
waardeloos oud papier toezenden, waar
voor ik U dan de porti wel wil ver
goeden.
Met het „kleine goed" heb ik echter het
meest te maken. U moet eens nagaan,
welk een kostelijke verscheidenheid wij
in dubbeltjes, kwartjes en centen heb
ben. Je zou zeggen het geld kan niet op.
Wij, doodgewone inboorlingen, weten 'n
die bajert van muntstukken best de weg
en wij staan er zelfs niet bij stil, dat wij
in ons kleingeld zo veel keus hebben.
Wij moeten zó vaak een dubbeltje om
keren, alvorens wij het kunnen uitge
ven, dat wij heus wel weten, hoe dat
kleine geld er uit ziet.
Dat is heel goed. En om deze eigenschap
bij ons volk te bevorderen, heeft onze
regering thans briefjes van een rijks
daalder laten drukken, die bijna als twee
druppels water op de reeds bestaande
briefjes van een gulden lijken.
Mijn vrouw is er wild van. Die noemt het
kortweg een schandaal. Zij heeft een
briefje van een riks en van een gulden
naast elkaar gelegd en mij op minieme
verschillen gewezen.
„Kijk, dezelfde blauwe kleur van de
nieuwe rijksdaalder vind je ook terug
op de gulden Als het schemerdonker
is, geef je een rijksdaalder uit voor een
gulden."
Ik hoorde haar betoog weinig enthousi
ast aan, maar mijn opmerking, dat je
dus ook de kans had, in plaats van een
gulden een rijksdaalder te ontvangen,
werd met hoongelach begroet.
„Als je uitkijkt, kan je niets gebeuren.
Opletten moet je, het hele leven is op
letten. De regering wil ons uitkijken le
ren, vooral in de omgang met geld."
„Hoor hem", zij mijn vrouw smalend.
„Die dingen moeten zo spoedig mogelijk
weer verdwijnen óf ze moeten met nieu
we guldens komen, die niet op de rijks
daalders lijken. Ze zouden die guldens
ook helemaal kunnen afschaffen.Wat
is een gulden tegenwoordig nog waard
Ze keek me alleen maar vernietigend aan.
„Ik had je nog wel willen vragen er een
stukje over in de courant wilde zetten,
maar ik hoor het al je bent al net zo
gek als degenen, die voor de uitgifte van
die nieuwe briefjes verantwoordelijk
zijn."
Ja, misschien heeft m'n vrouw nog ge
lijk ook. Vrouwen hebben immers altijd
gelijk
Het hoofd van het gemeentebestuur van
Soest brengt ter openbare kennis, dat
het ontwerp-uitbreidingsplan „Lazarus-
berg", regelende de bestemming voor
gronden ongeveer begrensd door de Van
Weedestraat, Prins Bernhardlaan, Wald.
Pyrmontlaan, Beetzlaan, Hellingweg, K.
Bergstraat, Julianalaan en Anna Paulow-
nalaan, met bijbehorende bebouwings
voorschriften vanaf 10 September 1952
gedurende vier weken voor een ieder ter
inzage ligt. Gedurende voormeld tijdvak
kunnen belanghebbenden bij de gemeen
teraad bezwaren indienen.
GEBOREN Gerardina, d. v. J. F. K. van
der Post, militair en M. Nap, Schaep-
manstraat 50. Imgrad Maria, d. v. G.
Hilhorst, chauffeur en F. Chr. M. van
der Lugt, Beukenlaan 48. Reinier Corne-
lis Joannes Adrianus Maria, z. v. J. G.
P. M. Geurts, verkoopleider en L. C. H.
D. M. Adriaansen, Postweg 31. Peter
Wilhelmus, z. v. A. W. van der Steeg,
analyst en J. B. Westerveld, Kolonie-
weg 15. Wilhelmus Elbertus, z. v. C. E.
van der Veen, kabelwerker en Z. J. Heid-
man, Nieuwstraat 42. Maria Immaculata,
d. v. Jhr. P. E. J. L. M. Bönninghausen
tot Herinkhave, zonder beroep en E. H.
A. M. Weve, Vredehofstraat 13. Johan-
na Maria, d. v. F. R. Groenestein, fa
brieksarbeider en A. van den Brink,
Korenweg 6.
ONDERTROUWD Anthonius Johannes
van Schalkwijk, 28 jaar, schilder. Kerk
plein 5 en Theodora Hendrika van Dor-
resteijn, 25 jaar, zonder beroep. Korte
Brinkweg 10. Wouter Otto van der Bor,
29 jaar, tijdschrijver, Amersfoort en Wil-
helmina Johanna Kok, 28 jaar, zonder
beroep, Veenzoom 6.
GEHUWD Antonius Petrus Hubertus
van den Boom, 29 jaar, kantoorbediende,
Utrecht en Adriana Cornelia Bartina
Hoppenbrouwers, 30 jaar, verpleegster,
Emmalaan 7. Adres na huwelijk Em-
