De Olympische
Spelen 1952.
SIMAVI.
SOEST.
IN DE HOEK.
DINSDAG 11 NOVEMBER 1952.
30e JAARGANG No. 82.
SOESTER
OURANT
Vetschijnfc iedere Dinsdag en Vrijdag.
Abonn. per kwart, 1.85 - per post 2.00
UITGAVE DRUKKERIJ SMIT
SOESTDIJK BUREAU: VAN WEEDESTRAAT 35 TELEFOON 2566 (KENGETAL K 2955) POSTGIRO 126156
Praatavond door Dick van Rijn.
Dick van Rijn is een radio-reporter en
uiteraard kost het deze niet-schrijvende
collega weinig moeite een uurtje te „pra
ten" en zeker niet als het onder
werp de Olympische Spelen 1952 betreft,
welke hij, evenals in 1948 te Londen,
heeft mogen „verslaan".
Het werd een zeer genoeglijke en leer
zame praatavond, als eerste optreden naar
naar buiten door de onlangs opgerichte
Soester Sport-Federatie georganiseerd, op
Vrijdagavond, in hotel „Eemland".
Na het welkomstwoord van de voorzitter
der Federatie, de heer J. Schaffelaar, in
het bijzonder gericht tot de Burgemeester
en de vertegenwoordigers van de vele
sportclubs, herinnerde de heer Van Rijn
aan de grondlegger van de moderne
Olympische Spelen, Baron Pierre de Cou-
bertin, die de spelen van de oude Grie
ken nieuwe vormen gaf en het doel der
spelen accentueerde, n.1. een bewust stre
ven van de jeugd van de gehele wereld
naar het goede en betere.
De twee prachtigste en ontroerendste mo
menten van deze spelen zijn de opening
en de sluiting, doch tussen deze twee mo
menten ligt een periode van harde faire
strijd.
De spelen in 1936 te Berlijn waren gericht
op de Deutschland-propaganda. De spelen
van 1948 te Londen, door de Engelsen op
hun koele en zakelijke wijze georgani
seerd, waren beter, doch tot op heden
slaagden de Finnen het best.
Het gehele Finse volk organiseerde deze
spelen te Helsinki. Zij deden het met
Duitse grondigheid, met Engelse zakelijk
heid en Franse hoffelijkheid en deze spe
len werden een voorbeeld voor alle or
ganiserende landen na hen.
In Helsinki, een provinciestad, moesten
honderden zaken uit de grond worden ge
stampt en toen deze winkels, cafétaria's
en wat dies meer zij er waren, kon Hel
sinki het nodige personeel niet leveren.
Geen nood. Van heinde en ver kwamen
de vrijwilligers, Finnen uit alle rangen
en standen, die hun diensten gratis aan
boden, omdat iedere- Fin trots was op
het feit, dat deze spelen in hun land wer
den gehouden..
De radio was vertegenwoordigd door 58
landen, die 138 pratende verslaggevers
stuurden, die in 36 radio-posities opge
steld stonden bij de finish. Zij over
schreeuwden elkaar, zei Dick van Rijn,
die in de orkaan van geluid zijn man-
Wat toch, zal menig lezer denken,
Is de betekenis van 't woord,
Dat boven 't rijmpje staat geschreven
Daarvan heb ik nog nooit gehoord.
Welaan dan, luister, 't woord Simavi,
De naam van een vereniging,
Die om de nood in tropenïanden,
Daar medisch prachtig helpen ging.
In Nieuw-Guinea, Suriname,
Heerst allerwege grote nood,
Er wordt geschreeuwd om medicijnen,
Het sterftecijfer is zeer groot.
Vooral onder de zuigelingen
Sterven er per minuut een paar,
Het sterftecijfer is het grootste
Bij kindertjes onder het jaar.
Help de malaria bestrijden
En pokken in het tropenland.
Reikt voor dit werk van naastenliefde
Simavi broederlijk de hand.
In elk kwartier sterft er een moeder
Bij de geboorte van haar kind,
't Is nodig, dat dit droef gebeuren
Ten spoedigste een einde vindt.
Maar de vereniging Simavi
Bestrijdt dit kwaad met hand en tand
Door goede medische verzorging,
Daar in 't verre tropenland.
Simavi gaat in 't spoor van d' Ene,
Maar louter uit gehoorzaamheid,
Om aan de mensheid hulp te bieden,
In het bijzonder waar men lijdt.
Simavi vraagt daarbij Uw hulpe,
Aan 't eind van de Novembermaand,
Opdat zij moedig voort kan werken,
En medisch goede hulp niet taant
Ik weet wel, al dat collecteren
Wordt een belasting in het groot,
Maar laat Simavi niet in 't hemd staan,
Want er is bitter grote nood.
De dure zending medicijnen
Maakt straks weer vele stakkers blij,
Zorg dat U binnenkort kunt zeggen
Daar was van mij toch ook iets bij
E. VAN EEDEN.
Het geruchtmakende proces tegen mevr.
Chevallier in Parijs eindigde met vrij
spraak.
Rechts Mevrouw Vvonne Chevallier en
links Jeanne Perreau, die mede aanlei
ding werd tot het neerschieten van de
echtgenoot Chevallier.
netje echter wel stond.
Het hardste schreeuwde de Braziliaanse
reporter, die overigens drie dagen voor
niets schreeuwde, want de Franse P.T.T.
te Parijs zond zijn woorden niet uit, we
gens een schuld, welke de Braziliaanse
omroep nog bij de Franse P.T.T. had. Op
de vierde dag van de spelen kon eindelijk
ook Brazilië meeleven en hoe. Het was
de dag, dat Da Zilva, met een hink-stap-
sprong, een afstand bereikte van 16.22 m.
De 70.000 Finse toeschouwers, die zeer
athletiek-minded zijn, waren even ver
baasd en brachten hem een hulde, welke
geen athleet voordien ooit heeft ontvan
gen Minutenlang werd er geapplaudi-
seerd en daarna - tegen lille protocol in -
kregen zijn hun massale eis ingewilligd
en mocht Da Zilva een ererondje lopen.
Uitvoerig besprak Dick v. Rijn de lotge
vallen van Fanny Blankers-Koen. Hij zei,
dat als er één athleet recht op uitzending
had, dit Fanny was. Zij ging in topvorm
en verbeterde voor de spelen nog een
wereld-record. De bejubelde athlete van
1948 werd in 1952 verguisd en er werden
lelijke dingen van haar gezegd en ge
schreven.
Fanny ging naar Helsinki, niet om met
haar 36 jaren nog eens te „grossieren" in
gouden medailles, doch om in verschillen
de nummers haar kracht te bewijzen.
Zij kreeg een ontsteking en koorts. De
behandelende artsen kregen de ontste
king en de koorts spoedig onder de knie,
doch raadden haar de deelneming aan de
spelen af. Zij was n.1. enige kilo's in ge
wicht afgevallen. Doch Fanny trok zich
niet terug, omdat zij met het odium op
zich wilde laden van niet te durven. Zij
startte toch en in de hordeloop struikel
de zij over de 3e horde. Tien dagen daar
na startte zij te Amsterdam en struikelde
zij over de 4e horde. Toen kreeg zij het
openbaar advies Fanny bespaar ons dit.
Zoals de vele loftuitingen van de laatste
6 jaren haar niet hadden beroerd, zo hin
derde haar deze smaad niet. Zij is na
deze spelen half Europa rond geweest
om overal haar tegenstanders te ontmoe
ten, strijd te leveren en haar kracht te
bewijzen. Haar hardheid had een voor
beeld moeten zijn voor andere deelne
mers, zei Dick van Rijn, die daarbij wees
op Slijkhuis, die één ronde liep en daarna
uitviel.
Hij wees op het feit, dat sommige deel
nemers bij hun aankomst te Helsinki in
formeerden naar een nachtclub. Het wa
ren de mensen, die met de grijze broek en
het blauwe jasje met de leeuw erop reeds
tevreden waren. Hoe gunstig stak tegen
hen af 'n Janus v. d. Zande, de bescheiden
jongeman, die voor Nederland aan de Ma
rathon-race zou deelnemen.
Dagelijks liep hij 's morgens 20 km. in
snel tempo, deed er 's middags nog eens
15 en des avonds nog eens 20, om daarna
te 9 uur in bed te kruipen. Hij had slechts
één wens, n.1. in deze race over 42 km.,
waaraan de grootste lopers der wereld
deelnamen, zich bij de eerste 35 van de
70 deelnemers te scharen.
Dank zij zijn harde training werd zijn
wens vervuld, doch niet als nummer
35 doch als nummer 15 en hij versloeg
daarbij athleten van formaat.
Uitvoerig besprak Dick van Rijn de loop
machine Zatopeck, zijn loopstijl en zijn
geweldige concentratie, om daarna de
lotgevallen van ons waterpolo-team te
verhalen.
Ons waterpolo-zevental was in 1946 ge
formeerd en sindsdien trainden deze kna
pen ieder weekeinde en ontzagen zich
alles wat hun gezondheid maar schade
zou kunnen doen.
Op de spelen in Londen behaalden zij de
derde prijs. Zij waren toen nog niet op
het toppunt van hun kunnen en dat zou
den zij bewijzen te Helsinki. Het onbe
twiste wereldkampioenschap was voor
hen weggelegd. Zij wonnen de wed
strijd tegen Joego-Slavië met 32 doch
na afloop protesteerden de Joego-Slaven,
niet tegen de 3 maar tegen hun eigen doel
punten. Zij zeiden, dat zij ten onrechte 'n
doelpunt hadden toegewezen gekregen.
Iedere protestcommissie zou de uitslag di
rect hebben veranderd van 32 in 31,
doch de bestuurderen van de Internatio
nale Zwembond deden anders. Zij lieten
de wedstrijd overspelen en desavoueer
den de scheidsrechter, niemand minder
.dan De., la Have, een der grootste ken
ners van het waterpolospel.
Nederland speelde over met een scheids
rechter, die niet kon optreden tegen het
zware spel der tegenstanders en zijn
lankmoedigheid en besluitenloosheid deed
de Nederlanders ten onder gaan.
Onze spelers huilden in de kleedkamers
omdat zij hun 6 jaren training en opoffe
ringen teniet zagen gedaan en omdat een
revanche - over 4 jaar - voor hen niet
meer mogelijk was.
Dick van Rijn wees op nog meer topfigu
ren van ons sportleven. Zij zijn noodza
kelijk om de brede onderlaag van ons
volk op te trekken naar de sport.
Nederland is niet zo sport-minded als
men wel denkt, zeide spr. en hij hoopte,
dat spoedig de tijd zou aanbreken, waar
op ook de directeur van een groot be
drijf en de rector van een gymnasium
des Maandags het sportblad zouden spel
len, opdat bereikt zou worden, dat ons
gehele volk sport-minded zou worden en
de sport van grotere betekenis zou zijn
voor onze Volksgezondheid.
BESCHERMING BEVOLKING.
Gestadig groeit de organisatie van de
B.B. in onze gemeente.
Donderdagavond werd door de comman
dant, drs. Dijkstra, een voorlichtings
avond gegeven aan het voltallige perso
neel van gemeentewerken.
Op deze avond, waarbij o.m. aanwezig
waren de Burgemeester, de heer J. Th. v.
Noesel, directeur van Gemeentewerken
en de heer v. d. Werf uit Zeist, Kring-
hoofd, hield de Burgemeester een uit
voerige inleiding, waarin hij een beroep
deed op de burgerzin van de aanwezigen
en, over hun hoofden heen, van de bur
gerij.
Een zeer openhartig debat met openhar
tige vragen volgde hierna, waarbij veel
misverstand werd weggenomen.
Drs. Dijkstra wees hierna op het doel
van deze avond, n.1. te komen tot de in
stelling van een reddingsploeg en een
opruimingsploeg, welke als mobile een
heden in oorlogstijd zullen worden inge
zet. Binnen zeer korte tijd zullen voor
deze personen instructie-cursussen wor
den gegeven door opgeleide instructeurs.
Uitvoerige inlichtingen over sociale ver
zekering, plichten en rechten van het
Noodwacht-personeel werden verstrekt.
Een der personeels-leden beantwoordde
deze inleidingen aan het slot van de
avond met de opmerking, dat de naaste-
liefde en burgerzin tot de gevraagde vrij
willige medewerking dwong.
Het gemeentepersoneel zal binnen enige
tijd zelf beslissen wanneer deze cursus-
Op 24 Maart 1945 schreef ik in mijn dag
boek, dat geen dagboek is maar meer een
dag-week-maandschrift
„Eindelijk is het dan waar. De Engelsen
zijn bij Wezel over de Rijn. De Amerika
nen zijn hun in Remagen wel voor geweest,
maar deze oversteek bij Wezel maakt op
ons veel meer indruk, omdat het nu ten
minste onze kant uit komt. Als het nu
maar goed blijft gaan, want wèèr een te
leurstelling zou, met de vrijheid in zicht,
niet te dragen zijn. Er wordt erbarmelijk
honger geleden. Aardappelen zien we
niet meer. Ons heel rantsoen bestaat uit
400 gram brood per week en af en toe
een ons kaas 20 plus, maar meestal blijft
het wat de kaas betreft, bij het inleveren
van de bonnen. Als feestmaal hadden wij
gisteren per persoon 2 roggekoekjes in
parafine gebakken. De rogge heb ik ver
kregen door ruilen voor een oud fietswiel.
Van het Zweedse Rode Kruis kregen we
per persoon een écht witte brood plus
125 gram margarine. Het was een bezit
waar we niet meer in geloofden en de
volgende week krijgen we wéér een half
brood en margarine. Hoe zij het voor
elkaar hebben gekregen met al die mof
fen in het land weet ik niet, maar dat
zijn pas helpers in nood. Dank Zweden,
dank Rode Kruis, dat zullen we nooit ver
geten".
Nu kreeg ik vorige week een rondschrij
ven onder mijn ogen, dat hét Rode Kruis-
bestuur in Soest aan haar leden heeft toe
gezonden. Hieruit bleek, dat het ledental
met haast 50 °/o is achteruit gelopen. Het
is eerlijk gezegd, om je ogen uit je hoofd
te schamen, dat een instelling als het
Rode Kruis, UW Rode Kruis, laten we
het maar populair zeggen, zó in haar
hemd is komen te staan
Ik zie het nog gebeuren alsof het giste
ren was. Bij het brood en de margarine
werden aanmeldingsformulieren verstrekt,
waarbij men werd uitgenodigd, tegen 'n
zelf vast te stellen bedrag, lid te worden
van het Rode Kruis. Honderden biljetten
werden ingevuld en vaak voor bedragen,
waarvan je op je vingers kon narekenen,
dat de mensen, hoe goed ze het ook be
doelden onder de indruk van de rijke
gift, dit in normale tijden nooit zouden
kunnen nakomen. Dit is dan ook gebleken
Maar Soesters, er was nog een andere
weg dan „opzeggen", want tegen een mi
nimum contributie van ƒ1.per jaar,
dus 2 center per week, had U een orga
nisatie trouw kunnen blijven, die altijd
paraat is en vooral als de nood hoog is
gestegen, zoals in Se jongste oorlog is
bewezen.
Herstel Uw fout en geef U als lid op aan
de heer H. de Graaf, Soesterbergsestraat
34, telefoon 2629.
Voor het luttele bedrag van 2 centen
per week zal hij U graag als lid noteren.
Denk aan de tulpenbollen- en roggekoek-
jes-tijd en graaf even uit Uw herinnering
Uw stemming op, die bij U thuis heerste,
toen U met dat echte wittebrood en heuse
margarine thuis kwam.
H. OEKMAN.
sen zullen aanvangen.
De heer v. d. Werf vertoonde hierna film
strips betrekking hebbende op de atoom
oorlog, gedeeltelijk documentaire opna
men uit Japan en gedeeltelijk construc
tief met betrekking tot het hart van de
provincie Utrecht.
15 NOVEMBER KLAPROOSDAG.
Weer zal op 15 November a.s. een huis-
aan-huis- en straatcollecte worden ge
houden ten bate van het Nederands Oor-
logsgravencomité.
Duizenden vonden de dood bij de bevrij
ding van West-Europa. Het is onze plicht
er zorg voor te dragen, dat hun graven
goed worden onderhouden en dat hun
nabestaanden in de gelegenheid worden
gesteld de plaats te bezoeken waar hun
dierbaren rusten.
Laten velen door hun daadwerkelijke
steun tonen, dat zij dankbaar zijn voor
hetgeen zij die vielen voor onze vrijheid
deden.
Collectanten kunnen zich melden bij
Mevr. Van der Swan, Vosseveldlaan 39
of de afd. Soc. Zaken, Gemeentehuis.
Het Comité rekent op een goede finan
ciële medewerking van de zijde van het
Soester publiek.
RADIOZANGDIENST I.K.O.R.
Morgenavond (Woensdag) wordt in de
Oude Kerk een radio-zangdienst opge
nomen, welke Zondag 16 November wordt
uitgezonden. Voorganger is ds. W. R.
Ambrosius. Medewerking verlenen het
kerkkoor der Ned. Herv. Gem. en in
strumentalisten.