De Olympische Spelen 1952. SIMAVI. SOEST. IN DE HOEK. DINSDAG 11 NOVEMBER 1952. 30e JAARGANG No. 82. SOESTER OURANT Vetschijnfc iedere Dinsdag en Vrijdag. Abonn. per kwart, 1.85 - per post 2.00 UITGAVE DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU: VAN WEEDESTRAAT 35 TELEFOON 2566 (KENGETAL K 2955) POSTGIRO 126156 Praatavond door Dick van Rijn. Dick van Rijn is een radio-reporter en uiteraard kost het deze niet-schrijvende collega weinig moeite een uurtje te „pra ten" en zeker niet als het onder werp de Olympische Spelen 1952 betreft, welke hij, evenals in 1948 te Londen, heeft mogen „verslaan". Het werd een zeer genoeglijke en leer zame praatavond, als eerste optreden naar naar buiten door de onlangs opgerichte Soester Sport-Federatie georganiseerd, op Vrijdagavond, in hotel „Eemland". Na het welkomstwoord van de voorzitter der Federatie, de heer J. Schaffelaar, in het bijzonder gericht tot de Burgemeester en de vertegenwoordigers van de vele sportclubs, herinnerde de heer Van Rijn aan de grondlegger van de moderne Olympische Spelen, Baron Pierre de Cou- bertin, die de spelen van de oude Grie ken nieuwe vormen gaf en het doel der spelen accentueerde, n.1. een bewust stre ven van de jeugd van de gehele wereld naar het goede en betere. De twee prachtigste en ontroerendste mo menten van deze spelen zijn de opening en de sluiting, doch tussen deze twee mo menten ligt een periode van harde faire strijd. De spelen in 1936 te Berlijn waren gericht op de Deutschland-propaganda. De spelen van 1948 te Londen, door de Engelsen op hun koele en zakelijke wijze georgani seerd, waren beter, doch tot op heden slaagden de Finnen het best. Het gehele Finse volk organiseerde deze spelen te Helsinki. Zij deden het met Duitse grondigheid, met Engelse zakelijk heid en Franse hoffelijkheid en deze spe len werden een voorbeeld voor alle or ganiserende landen na hen. In Helsinki, een provinciestad, moesten honderden zaken uit de grond worden ge stampt en toen deze winkels, cafétaria's en wat dies meer zij er waren, kon Hel sinki het nodige personeel niet leveren. Geen nood. Van heinde en ver kwamen de vrijwilligers, Finnen uit alle rangen en standen, die hun diensten gratis aan boden, omdat iedere- Fin trots was op het feit, dat deze spelen in hun land wer den gehouden.. De radio was vertegenwoordigd door 58 landen, die 138 pratende verslaggevers stuurden, die in 36 radio-posities opge steld stonden bij de finish. Zij over schreeuwden elkaar, zei Dick van Rijn, die in de orkaan van geluid zijn man- Wat toch, zal menig lezer denken, Is de betekenis van 't woord, Dat boven 't rijmpje staat geschreven Daarvan heb ik nog nooit gehoord. Welaan dan, luister, 't woord Simavi, De naam van een vereniging, Die om de nood in tropenïanden, Daar medisch prachtig helpen ging. In Nieuw-Guinea, Suriname, Heerst allerwege grote nood, Er wordt geschreeuwd om medicijnen, Het sterftecijfer is zeer groot. Vooral onder de zuigelingen Sterven er per minuut een paar, Het sterftecijfer is het grootste Bij kindertjes onder het jaar. Help de malaria bestrijden En pokken in het tropenland. Reikt voor dit werk van naastenliefde Simavi broederlijk de hand. In elk kwartier sterft er een moeder Bij de geboorte van haar kind, 't Is nodig, dat dit droef gebeuren Ten spoedigste een einde vindt. Maar de vereniging Simavi Bestrijdt dit kwaad met hand en tand Door goede medische verzorging, Daar in 't verre tropenland. Simavi gaat in 't spoor van d' Ene, Maar louter uit gehoorzaamheid, Om aan de mensheid hulp te bieden, In het bijzonder waar men lijdt. Simavi vraagt daarbij Uw hulpe, Aan 't eind van de Novembermaand, Opdat zij moedig voort kan werken, En medisch goede hulp niet taant Ik weet wel, al dat collecteren Wordt een belasting in het groot, Maar laat Simavi niet in 't hemd staan, Want er is bitter grote nood. De dure zending medicijnen Maakt straks weer vele stakkers blij, Zorg dat U binnenkort kunt zeggen Daar was van mij toch ook iets bij E. VAN EEDEN. Het geruchtmakende proces tegen mevr. Chevallier in Parijs eindigde met vrij spraak. Rechts Mevrouw Vvonne Chevallier en links Jeanne Perreau, die mede aanlei ding werd tot het neerschieten van de echtgenoot Chevallier. netje echter wel stond. Het hardste schreeuwde de Braziliaanse reporter, die overigens drie dagen voor niets schreeuwde, want de Franse P.T.T. te Parijs zond zijn woorden niet uit, we gens een schuld, welke de Braziliaanse omroep nog bij de Franse P.T.T. had. Op de vierde dag van de spelen kon eindelijk ook Brazilië meeleven en hoe. Het was de dag, dat Da Zilva, met een hink-stap- sprong, een afstand bereikte van 16.22 m. De 70.000 Finse toeschouwers, die zeer athletiek-minded zijn, waren even ver baasd en brachten hem een hulde, welke geen athleet voordien ooit heeft ontvan gen Minutenlang werd er geapplaudi- seerd en daarna - tegen lille protocol in - kregen zijn hun massale eis ingewilligd en mocht Da Zilva een ererondje lopen. Uitvoerig besprak Dick v. Rijn de lotge vallen van Fanny Blankers-Koen. Hij zei, dat als er één athleet recht op uitzending had, dit Fanny was. Zij ging in topvorm en verbeterde voor de spelen nog een wereld-record. De bejubelde athlete van 1948 werd in 1952 verguisd en er werden lelijke dingen van haar gezegd en ge schreven. Fanny ging naar Helsinki, niet om met haar 36 jaren nog eens te „grossieren" in gouden medailles, doch om in verschillen de nummers haar kracht te bewijzen. Zij kreeg een ontsteking en koorts. De behandelende artsen kregen de ontste king en de koorts spoedig onder de knie, doch raadden haar de deelneming aan de spelen af. Zij was n.1. enige kilo's in ge wicht afgevallen. Doch Fanny trok zich niet terug, omdat zij met het odium op zich wilde laden van niet te durven. Zij startte toch en in de hordeloop struikel de zij over de 3e horde. Tien dagen daar na startte zij te Amsterdam en struikelde zij over de 4e horde. Toen kreeg zij het openbaar advies Fanny bespaar ons dit. Zoals de vele loftuitingen van de laatste 6 jaren haar niet hadden beroerd, zo hin derde haar deze smaad niet. Zij is na deze spelen half Europa rond geweest om overal haar tegenstanders te ontmoe ten, strijd te leveren en haar kracht te bewijzen. Haar hardheid had een voor beeld moeten zijn voor andere deelne mers, zei Dick van Rijn, die daarbij wees op Slijkhuis, die één ronde liep en daarna uitviel. Hij wees op het feit, dat sommige deel nemers bij hun aankomst te Helsinki in formeerden naar een nachtclub. Het wa ren de mensen, die met de grijze broek en het blauwe jasje met de leeuw erop reeds tevreden waren. Hoe gunstig stak tegen hen af 'n Janus v. d. Zande, de bescheiden jongeman, die voor Nederland aan de Ma rathon-race zou deelnemen. Dagelijks liep hij 's morgens 20 km. in snel tempo, deed er 's middags nog eens 15 en des avonds nog eens 20, om daarna te 9 uur in bed te kruipen. Hij had slechts één wens, n.1. in deze race over 42 km., waaraan de grootste lopers der wereld deelnamen, zich bij de eerste 35 van de 70 deelnemers te scharen. Dank zij zijn harde training werd zijn wens vervuld, doch niet als nummer 35 doch als nummer 15 en hij versloeg daarbij athleten van formaat. Uitvoerig besprak Dick van Rijn de loop machine Zatopeck, zijn loopstijl en zijn geweldige concentratie, om daarna de lotgevallen van ons waterpolo-team te verhalen. Ons waterpolo-zevental was in 1946 ge formeerd en sindsdien trainden deze kna pen ieder weekeinde en ontzagen zich alles wat hun gezondheid maar schade zou kunnen doen. Op de spelen in Londen behaalden zij de derde prijs. Zij waren toen nog niet op het toppunt van hun kunnen en dat zou den zij bewijzen te Helsinki. Het onbe twiste wereldkampioenschap was voor hen weggelegd. Zij wonnen de wed strijd tegen Joego-Slavië met 32 doch na afloop protesteerden de Joego-Slaven, niet tegen de 3 maar tegen hun eigen doel punten. Zij zeiden, dat zij ten onrechte 'n doelpunt hadden toegewezen gekregen. Iedere protestcommissie zou de uitslag di rect hebben veranderd van 32 in 31, doch de bestuurderen van de Internatio nale Zwembond deden anders. Zij lieten de wedstrijd overspelen en desavoueer den de scheidsrechter, niemand minder .dan De., la Have, een der grootste ken ners van het waterpolospel. Nederland speelde over met een scheids rechter, die niet kon optreden tegen het zware spel der tegenstanders en zijn lankmoedigheid en besluitenloosheid deed de Nederlanders ten onder gaan. Onze spelers huilden in de kleedkamers omdat zij hun 6 jaren training en opoffe ringen teniet zagen gedaan en omdat een revanche - over 4 jaar - voor hen niet meer mogelijk was. Dick van Rijn wees op nog meer topfigu ren van ons sportleven. Zij zijn noodza kelijk om de brede onderlaag van ons volk op te trekken naar de sport. Nederland is niet zo sport-minded als men wel denkt, zeide spr. en hij hoopte, dat spoedig de tijd zou aanbreken, waar op ook de directeur van een groot be drijf en de rector van een gymnasium des Maandags het sportblad zouden spel len, opdat bereikt zou worden, dat ons gehele volk sport-minded zou worden en de sport van grotere betekenis zou zijn voor onze Volksgezondheid. BESCHERMING BEVOLKING. Gestadig groeit de organisatie van de B.B. in onze gemeente. Donderdagavond werd door de comman dant, drs. Dijkstra, een voorlichtings avond gegeven aan het voltallige perso neel van gemeentewerken. Op deze avond, waarbij o.m. aanwezig waren de Burgemeester, de heer J. Th. v. Noesel, directeur van Gemeentewerken en de heer v. d. Werf uit Zeist, Kring- hoofd, hield de Burgemeester een uit voerige inleiding, waarin hij een beroep deed op de burgerzin van de aanwezigen en, over hun hoofden heen, van de bur gerij. Een zeer openhartig debat met openhar tige vragen volgde hierna, waarbij veel misverstand werd weggenomen. Drs. Dijkstra wees hierna op het doel van deze avond, n.1. te komen tot de in stelling van een reddingsploeg en een opruimingsploeg, welke als mobile een heden in oorlogstijd zullen worden inge zet. Binnen zeer korte tijd zullen voor deze personen instructie-cursussen wor den gegeven door opgeleide instructeurs. Uitvoerige inlichtingen over sociale ver zekering, plichten en rechten van het Noodwacht-personeel werden verstrekt. Een der personeels-leden beantwoordde deze inleidingen aan het slot van de avond met de opmerking, dat de naaste- liefde en burgerzin tot de gevraagde vrij willige medewerking dwong. Het gemeentepersoneel zal binnen enige tijd zelf beslissen wanneer deze cursus- Op 24 Maart 1945 schreef ik in mijn dag boek, dat geen dagboek is maar meer een dag-week-maandschrift „Eindelijk is het dan waar. De Engelsen zijn bij Wezel over de Rijn. De Amerika nen zijn hun in Remagen wel voor geweest, maar deze oversteek bij Wezel maakt op ons veel meer indruk, omdat het nu ten minste onze kant uit komt. Als het nu maar goed blijft gaan, want wèèr een te leurstelling zou, met de vrijheid in zicht, niet te dragen zijn. Er wordt erbarmelijk honger geleden. Aardappelen zien we niet meer. Ons heel rantsoen bestaat uit 400 gram brood per week en af en toe een ons kaas 20 plus, maar meestal blijft het wat de kaas betreft, bij het inleveren van de bonnen. Als feestmaal hadden wij gisteren per persoon 2 roggekoekjes in parafine gebakken. De rogge heb ik ver kregen door ruilen voor een oud fietswiel. Van het Zweedse Rode Kruis kregen we per persoon een écht witte brood plus 125 gram margarine. Het was een bezit waar we niet meer in geloofden en de volgende week krijgen we wéér een half brood en margarine. Hoe zij het voor elkaar hebben gekregen met al die mof fen in het land weet ik niet, maar dat zijn pas helpers in nood. Dank Zweden, dank Rode Kruis, dat zullen we nooit ver geten". Nu kreeg ik vorige week een rondschrij ven onder mijn ogen, dat hét Rode Kruis- bestuur in Soest aan haar leden heeft toe gezonden. Hieruit bleek, dat het ledental met haast 50 °/o is achteruit gelopen. Het is eerlijk gezegd, om je ogen uit je hoofd te schamen, dat een instelling als het Rode Kruis, UW Rode Kruis, laten we het maar populair zeggen, zó in haar hemd is komen te staan Ik zie het nog gebeuren alsof het giste ren was. Bij het brood en de margarine werden aanmeldingsformulieren verstrekt, waarbij men werd uitgenodigd, tegen 'n zelf vast te stellen bedrag, lid te worden van het Rode Kruis. Honderden biljetten werden ingevuld en vaak voor bedragen, waarvan je op je vingers kon narekenen, dat de mensen, hoe goed ze het ook be doelden onder de indruk van de rijke gift, dit in normale tijden nooit zouden kunnen nakomen. Dit is dan ook gebleken Maar Soesters, er was nog een andere weg dan „opzeggen", want tegen een mi nimum contributie van ƒ1.per jaar, dus 2 center per week, had U een orga nisatie trouw kunnen blijven, die altijd paraat is en vooral als de nood hoog is gestegen, zoals in Se jongste oorlog is bewezen. Herstel Uw fout en geef U als lid op aan de heer H. de Graaf, Soesterbergsestraat 34, telefoon 2629. Voor het luttele bedrag van 2 centen per week zal hij U graag als lid noteren. Denk aan de tulpenbollen- en roggekoek- jes-tijd en graaf even uit Uw herinnering Uw stemming op, die bij U thuis heerste, toen U met dat echte wittebrood en heuse margarine thuis kwam. H. OEKMAN. sen zullen aanvangen. De heer v. d. Werf vertoonde hierna film strips betrekking hebbende op de atoom oorlog, gedeeltelijk documentaire opna men uit Japan en gedeeltelijk construc tief met betrekking tot het hart van de provincie Utrecht. 15 NOVEMBER KLAPROOSDAG. Weer zal op 15 November a.s. een huis- aan-huis- en straatcollecte worden ge houden ten bate van het Nederands Oor- logsgravencomité. Duizenden vonden de dood bij de bevrij ding van West-Europa. Het is onze plicht er zorg voor te dragen, dat hun graven goed worden onderhouden en dat hun nabestaanden in de gelegenheid worden gesteld de plaats te bezoeken waar hun dierbaren rusten. Laten velen door hun daadwerkelijke steun tonen, dat zij dankbaar zijn voor hetgeen zij die vielen voor onze vrijheid deden. Collectanten kunnen zich melden bij Mevr. Van der Swan, Vosseveldlaan 39 of de afd. Soc. Zaken, Gemeentehuis. Het Comité rekent op een goede finan ciële medewerking van de zijde van het Soester publiek. RADIOZANGDIENST I.K.O.R. Morgenavond (Woensdag) wordt in de Oude Kerk een radio-zangdienst opge nomen, welke Zondag 16 November wordt uitgezonden. Voorganger is ds. W. R. Ambrosius. Medewerking verlenen het kerkkoor der Ned. Herv. Gem. en in strumentalisten.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1952 | | pagina 1