De Deserteur.
SOEST.
Meningen van onze lezers.
IN DE HOEK.
Gr?ep?,;n Mijnhardtje.Q
DINSDAG 20 JANUARI 1953.
31e JAARGANG no. 5.
SOESTER OURANT
UITGAVE DRUKKERIJ SMIT SOKSTDIJK BUREAU: VAN WE EDESTRAAT 35 TELEFOON 2569 (KENGETAL K 2955)
Verschijn» iedere Dinsdag en Vrijdag.
SOESTER WIELRENNERS BOEKTEN
FRAAIE SUCCESSEN.
Zondag werd te Haarlem, in de duinen
van Kraantje Lek, een nationale Cycle
Cross gehouden, waarvoor 130 wielren
ners startten. Ook 6 leden van de ren
en toervereniging „Tempo" namen aan de
ze zware rit deel en zij hebben daarbij
de kleuren van „Tempo" wel zeer hoog
gehouden.
In het sterk bezette rennersveld, waarin
Wilkes, v. d. Voort, v. 't Hof, Henk van
Breenen (de Tarzan van de Tour de Fran-
ce) en anderen om de eerste plaats stre
den, sloegen de Soestenaren een best fi
guur. H. Dorrestein, winnaar van zovele
Soester Cycle Crosses, zag kans om in
deze strijd, van 7 ronden van 4% km.
elk, bij de kopgroep te blijven en eindigde
tenslotte als nummer 6. J. Barneveld wist
zich als nummer 14 te plaatsen, terwijl
J. v. Dorrestein nummer 26 en D. Eugen
nummer 31 werd.
Deze successen komen des te beter tot
zijn recht, als men weet, dat v. Breenen
b.v. de 23e plaats bezette.
Niet alleen de persoonlijke successen der
Soester renners werden gewaardeerd, ook
de verenigingen, waarbij zich 3 renners
plaatsten bij de eerste 30 finalisten, kreeg
een prijs. „Tempo" verwierf daardoor de
3e prijs, achter „De Kampioen" te Haar
lem en „De Germaan" van Amsterdam.
OUDERAVOND MARIASCHOOL.
In het parochiehuis St. Ludgardis werd
Vrijdagavond een bijeenkomst van ou
ders van de Mariaschool gehouden, onder
voorzitterschap van de heer G. Nijhuis,
hoofd van deze school.
Na een welkom aan de volle zaal sprak
pater Henri van Dam O.F.M. over karak
tervorming der schooljeugd. Uitgaande
van de stelling, dat de jeugd van vandaag
de mensheid van morgen vormt en dat
een betere jeugd van heden een betere
mensheid in de toekomst zal leveren, be
sprak spr. de vele ondeugden, welke het
karakter van de kleine mens kunnen ont
sieren.
De karaktervorming zal moeten bestaan
uit deugdvorming. Gewenning aan het
doen van goede daden, omdat het goed
is goed te doen, is echter iets anders dan
gebieden en verbieden, hetgeen een soort
dressuur is.
Het kind van boven de 5 jaar moet wor
den verteld, waarom iets goed of kwaad
is. Dan ontstaat naast de uiterlijke be
schaving de innerlijke beschaving. Het
onderricht over wat wel en wat niet mag,
mag niet halt houden met de uiterlijke
daad het verbod of gebod. Het voor de
hand liggende motief moet worden ge
bruikt, n.1. dat het goede gedaan moet
worden omdat het goed is en omdat men
met goed-doen zichzelf en anderen ge
lukkig maakt. Er moet niet alleen inge
gaan worden tegen de uiting van het
kwaad, doch het kwaad, in casu de on
deugd, moet aan de wortel worden aan
getast. Met vele voorbeelden illustreerde
spr. deze boeiende inleiding.
Hierna besprak pastoor A. G. Smit de op
richting van een ouder-comité, opdat tus
sen ouders en school meer contact en
medeleven zal ontstaan. Dit comité werd
alsvolgt samengesteld Mevr. Wildenburg,
Mevr. Sprangers en de heren R. Hithorst,
V. Bos, J. Vonk, C. v. Woerkom, H. But-
zelaar en G. v. d. Poll
Dat was toch wat in Opsterland,
Men kent daar wel de knepen
Een bruigom werd met vaste hand
Plots in zijn kraag gegrepen.
Daar stond hij dan in feestkledij,
Het bruidje aan z'n zijde,
Heel de familie feest'lijk blij,
Wie zou hem niet benijden
De ambt'naar grijpt de hamer beet
„In 't bijzijn van U allen
Wordt hier dit huwelijk gesmeed";
Hij laat de hamer vallen.
En juist als heel de bruiloftstoet
Met kussen wil beginnen,
Komt er in het bruiloftseten roet,
Agenten stappen binnen.
Men grijpt de bruigom in z'n nek,
Omdat hij deserteur was;
Daar staat het bruidje plots voor gek,
De bruiloftsmars wordt treurmars
Hou goede moed maar, brave man,
De tijd zal moeten leren,
Of 't bruidje jou zo „boeien" kan,
Dat je nooit kan deserteren
R.K. VROUWENGEMEENSCHAP
SOESTDIJK.
Ongeveer 75 leden van b.g. Gemeenschap
hebben gehoor gegeven aan de uitnodi
ging van het bestuur om een verdiepings
dag bij te wonen.
Te 9 uur 's morgens hoorden zij een H.
Mis met predicatie door Z.E. Heer Does
burg, directeur van de R.K.V.G. in het
Aartsbisdom.
In het St. Ludgardisgebouw werd hierna
een ontbijt aangeboden, waarna directeur
Doesburg een geestdriftige rede hield over
het grote geestelijke nut van deze vrou
wen-organisatie.
Van 11.30 tot 2 uur werd de samenkomst
onderbroken om vervolgens een rede te
beluisteren van de begaafde spreekster
Mej. Kokshoorn uit Utrecht, die als do
cente van de Kath. Actie tot onderwerp
koos „Moeders mooiste taak".
Na 'n kopje thee trokken de dames naar
de kapel van Mariënburg voor een plech
tige lof met preek.
Dit was de sluiting van een uitmuntend
geslaagde dag.
AUTO TEGEN SPOORBOOM.
Zaterdagavond reed dr. R. uit Scherpen-
zeel met zijn auto, komende uit de rich
ting Baarn, op de Van Weedestraat, te
gen een der noordelijke afsluitbomen van
de spoorwegovergang nabij het station
Soestdijk. De autobestuurder verklaarde
wel het oranje-knipperlicht te hebben
gezien, doch hij wist niet, dat dit duidde
op een gesloten spoorwegovergang. De
auto kwam met een harde klap tegen de
spoorboom aan met het gevolg, - dat de
auto aan de voorzijde ernstig werd bescha
digd, terwijl de spoorboom werd ontzet.
DRIEDAAGS BILJARTTOURNOOI
IN „CENTRAAL".
Vrijdag, Zaterdag en Zondag werden in
café „Centraal" alhier, onder auspiciën
van de biljartclub „Centraal", de voor
wedstrijden gehouden van het kampioen
schap biljarten 2e klas, cadre 38/2.
Vijf spelers hebben in dit tournooi om de
beste plaats gestreden en zij hebben tal
rijke toeschouwers doen genieten van het
fascinerende spel op het groene laken.
Drie van deze vijf spelers, onze plaats
genoot A. Verkerk, de Baarnaar A. v. d.
Heiden en de heer J. Weitenberg uit
Leeuwarden, behaalden een gemiddelde,
dat boven de 16 caromboles lag, waardoor
zij gedrieën naar de eerste klas promo
veerden en niet in de finale van het 2e
klas kampioenschap te Apeldoorn behoe
ven deel te nemen.
De heer Verkerk opende dit tournooi met
een partij tegen v. d. Heiden en in de
ze partij legde hij de grondslag voor zijn
promotie. Met een gemiddelde van 25,
dank zij een serie van 100, won hij deze
partij. De Fries Weitenberg speelde in
de eerste partij tegen zijn clubgenoot L.
Koppel, die in kracht niet veel voor el
kander onderdeden.
Vrijdagavond verloor Verkerk van Koppel,
in welke partij Verkerk eens zoveel pun
ten nodig had dan in zijn eerste partij,
om een gemiddelde van minder dan de
helft van 25 te behalen. Weitenberg bleek
volkomen geacclamatiseerd te zijn en te
gen de Amersfoorter Steffen won hij met
een gemiddelde van 21.42.
Zaterdag trof Verkerk zijn tegenstander
Weitenberg in een zeer goede conditie.
Weitenberg scoorde een serie van 173 en
mede daardoor maakte hij in 6 beurten
de 300 benodigde caramboles, met een
gemiddelde dus van niet minder dan 50,
waartegen Verkerk met een moyenne van
9.50 zijn roem zag verbleken. Van de Hei
den won hierna van Steffen en revan
cheerde zich van zijn geleden nederlaag
op de eerste dag. Ook tegen Weitenberg
was v. d. Heiden zeer vechtlustig en dank
zij een serie van 142 bleef hij winnaar
van Weitenberg, met een gemiddelde van
23.07.
De strijd tussen Koppel en Steffen bleef
onbeslist. Koppel maakte in deze strijd
een serie van 103 caramboles.
Verkerk wist van Steffen en Koppel te
winnen, doch verloor van Weitenberg.
Weitenberg speelde zijn laatste partij te
gen Steffen en de lange Fries bewees ook
ditmaal zijn grote talenten door een ge
middelde van 23.07 te behalen.
Koppel werd tegen v. d. Heiden eenmaal
winnaar en Zondag verliezer en bereikte
de tweede plaats achter Weitenberg.
De eindstand wees uit, dat Weitenberg,
v. d. Heiden en Verkerk een gemiddelde
van boven de 16 behaald hadden, waar
door zij naar de eerste klasse promoveren,
De eindstand was
aldus
1. Weitenberg 8
1653
79
173
20.92
2. Koppel 7
1710
112
103
15.26
3. v. d. Heiden 6
1534
88
142
17.43
4. Verkerk 6
1475
91
100
16.20
5. Steffen 3
1277
94
74
13.58
AFSCHEID DR. DE VOS.
„Dr. De Vos is een zeer bescheiden man
en slechts met tegenzin laat hij zich in
het openbaar brengen.
Van een welbesteed druk leven neemt
hij afscheid. Het ambt van arts is zwaar
en de zwaarte van de jaren hebben ten
slotte ook dr. De Vos een halt toegeroepen.
Op medisch bevel legt hij een grote prac-
tijk neer en met hem verlaat een min
zaam, goed burger onze gemeente".
Deze woorden lazen we in deze krant
van 13 Januari en met deze simpele regels
is een persoonlijkheid van hoge intelli
gentie raak geschetst ons voor ogen ge
steld en veler gedachten vertoeven thans
bij deze scheidende arts.
De verarmde moeder achter in 't Veen,
zo verbaasd, dat de dokter toch iedere
dag zelf die verbrande arm van haar
kind kwam behandelen. Je zou zeggen
hij kon dat best de wijkzuster laten doen,
maar nee hoor, door al dat weer kwam
hij altijd zelf.
De versloofde moeder van haar groot ge
zin met klein inkomen, die het „zo op
der zeenwe" had. Was hij niet vol lof
over deze waarlijk humane arts, die eens,
temidden der groep kinders, „een horre
tje capcijnders" mee at, die een mens
„zo op z'n gemak" weet te brengen, dat
„alle zeenwe vort" waren
En zo vele, vele gevallen, alle blijk ge
vend van de edele mens, ook vriend der
armen en der onbewust zeer eenvoudigen.
Zeker, soms vielen klachten te beluis
teren. Die kwamen zo van het type de
beurs te vol, het hoofd te leeg. Stel je
voor een arts, die nog na 10 uur durft
te komen. Dan neem je toch een ander,
o zo (En meest na enige tijd weer te
rug, wel ja
En van de man, die zo ontstellend bere
kenen moest hoe de eindjes aan elkaar
te knopen hij kreeg maar geen kwitan
tie - hij zag nooit een kwitantie.
'Is het niet juist temidden der grote te
genstelling, dat men het ware, zuivere
ontdekt Temidden der tallozen, die, ter-
wille van materieël voordeel of jacht naar
eer, zichzelf versjaggeren, rijst de enke
ling omhoog, die zich hiervan verre weet
te houden, de bewust eenvoudige mens;
tevens het beeld van de waarlijk uni
versele mens die van de daad. Is deze
mens niet groot, temidden van onze Wes
terse verwarring, in zijn arbeidsveld hier
het betere weet te plaatsen, zelf levend
in bewust gekozen eenvoud
Dokter de Vos, al zult U dit liever niet
horen, U zult ervan verzekerd zijn, dat
Uw naam en de herinnering aan Uw per
soonlijkheid in deze streek zeer lang zul
len voortleven. Moge het U en Uw echt
genote gegeven worden nog vele geluk
kige jaren het leven te behouden.
Zr. J.-B.
DE NIEUWE IJSBAAN.
Dat het de nieuw opgerichte IJsclub niet
onmiddellijk voor de wind zou gaan en
de leden zich niet bij honderdtallen zou
den aanmelden, was te voorzien. Men keek
de kat uit de boom en wachtte met voor
zichtige interesse af wat dat wel zou wor
den.
We hebben nu het eerste gedeelte van de
winter achter ons liggen en is het op zijn
plaats om even na te gaan of de IJsclub
aan de gestelde verwachtingen heeft vol
daan.
In begin December, toen de meeste IJs-
clubbesturen amper in overweging na
men om de ijsbaan open te stellen, kon
in Soest reeds de eerste „ijs-vrije-middag"
aan de schooljeugd worden gegeven, om
dat de baan reeds geopend was.
Na een korte tijd van dooi, kwam de 2e
ijsperiode. Om ook de leden, die overdag
verhinderd waren om te rijden, 's avonds
van het ijs te laten profiteren, had het
bestuur de moed, om een kunstverlichting
aan te brengen. Daar bleef helt niet bij.
Het bestuur zag terdege in, dat schaat
sen rijden niet enkel sport maar ook een
ijsfeest kan zijn. Zodra zij het verant
woord achtte werden luidsprekers opge
steld om de gezelligheid te verhogen,
want een feest zonder muziek is geen
feest.
Ongetwijfeld zal het bestuur in de toe
komst wel weten te ondervangen, dat er
weer diepe wagensporen ontstaan in het
pad, dat naar het ijs en het consumptie
tentje loopt en dan is Soest een prima
ijsbaan rijk geworden.
Of het nu het spreekwoord „Jong geleerd,
oud gedaan" of „Wie de jeugd heeft, heeft
de toekomst" is geweest, weet ik niet,
maar het bestuur kwam op het zeer pae-
dagogische idee om aan de hoofden van
alle scholen een zeer gewaardeerde circu
laire te sturen. Hierin werden de heren
Abonn. per kwart, 1.85 - per post 2.00
POSTGIRO 12615*
De radiorede die Minister Drees vorige
week hield, waarin hij opwekte tot meer
begrip voor de meer dan beroerde po
sitie, waarin de Indische Nederlanders
zijn komen te verkeren, is mij uit het hart
gegrepen.
Om begrijpelijke redenen is hier en daar
de rede van de Minister met een scham
per gegrijns ontvangen en was men van
oordeel, dat de Indische Nederlanders
meer reden tot dankbaarheid voor de goed
bedoelde woorden zouden hebben, wanneer
des Ministers partij inzake Indonesië niet
zo extra-progessief was geweest.
Ook was het deze mensen ongetwijfeld
welkomer geweest, wanneer van Hoger
hand de leiders van onze industrieën en
ondernemingen reeds jaren geleden op het
hart was gedrukt, diligent te zijn tegen
over deze Nederlanders en hun iets had
bijgebracht over de geaardheid van deze
mensen, die hier tegen hun zin zijn en,
door het verloop der dingen, zich steeds
meer in een hoek gedrukt voelen. Veel
pijnlijke situaties zouden dan voorkomen
zijn geworden.
Ik heb een kennis, dik in de veertig, in
Indië geboren, prima vakman. In 1947
repatrieerde hij naar zijn Vaderland, dat
echter niet zijn Moederland is. In zijn
branche solliciteerde hij links en rechts,
mocht hier en daar proefwerken, doch
met geen beter resultaat dan „dat hij er
wel nader van zou horen....".
Vorig jaar werd hij, na een sollicitatie,
wederom tot een onderhoud uitgenodigd.
Zijn brieven zijn steeds in perfect Neder
lands geschreven en waarschijnlijk komt
het hierdoor, dat de leiding van het be
drijf er niet op had gerekend, dat mijn
kennis iets bruin getint is
Tot proefwerken is het in dit laatste ge
val niet eens gekomen, want de bedrijfs
leider had de ongelovelijke grofheid om
het beroerdste te zeggen wat tegen een
Indische Nederlander te zeggen is, name
lijk, dat zij geen kleurlingen in dienst
kunnen nemen
Mijn kennis begrijpt nu waarom hij nog
steeds zonder werk is en van de steun
moet leven. Voor ons Nederlanders is het
beschamend.
De grondfout is reeds gemaakt vóór de
oorlog, toen aan niet één Nederlander,
b.v. op school, werd duidelijk gemaakt
wat Indië voor ons land betekende en hoe
de maatschappij daar in elkaar zat.
Na 1945 is verzuimd hiervan iets goed
te maken en iedere Nederlander op heft
h5rt te binden, dat alle gerepatrieerden
Nederlanders zijn en als zodanig behandeld
moeten en willen worden. H. OEKMAN.
uitgenodigd om, in het geval zij voor
nemens mochten zijn schoolwedstrijden
te organiseren, zij geheel gratis van de
baan gebruik konden maken.
De waardering voor deze geste wordt nog
groter, als we er rekening mee houden,
dat het bestuur de dubbeltjes best kan ge
bruiken, zodat een kleine geldelijke ver
goeding zeker op zijn plaats zou zijn ge
weest.
Met verschillende scholen heb ik op de
baan wedstrijden gehouden. Allen, die de
ze wedstrijden hebben gezien, waren ge-
tulgen van een stel kinderen, die geno
ten, spontaan genoten. Zij zullen zich dit
toch zo simpele gebeuren nog lang her
inneren en zij zullen nimmer vergeten
om welke reden :z.e wonnen, maar nog
meer waarom ze verloren.
Namens die jeugd betuig ik op deze plaats
mijn hartelijke dank aan het bestuur voor
zijn gastvrijheid, waarbij ik speciale hulde
breng voor de bijzonder soepele wijze van
overleggen met de heer Postumus, in
verband met het beschikbaar stellen van
de baan.
Het bestaan van deze baan heeft ook nog
een ander voordeel. Aan de Schrikslaan
bevindt zich het bevroren tennisveld. De
daar heersende rustige gezellige sfeer be
hoeft niet meer verstoord te worden door
jongelui, die kilometers willen „vreten",
zodat ook deze baan zich op de haar eigen
manier kan ontplooien.
Als outsider is het mij niet bekend hoe
de financiële positie der jonge IJsclub
momenteel is. Aangezien het bestuur alles
in het werk stelt, om de leden voor 100
procent genot te verschaffen, mag ik aan
nemen, dat er geen winst wordt gemaakt
en zal zij stellig op prijs stellen, als men
door lid te worden (ik hoorde fluisteren,
dat de eerste 500 leden reeds geboekt zijn),
blijk geeft, dat men met haar streven
sympathiseert.
R. K. JAGER,
Gymnastiek-onderwijaer.
