E. VAN EEDEN. E. v. Eeden. f SOEST. IN MEMORIAM DINSDAG 17 FEBRUARI 1953. 31e JAARGANG no. IS SOESTER OURANT Abonn. per kwart, 1.85 - per post 2.00 Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag. UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VAN WEEDESTRAAT 35 TELEFOON 2566 POSTGIRO 126156 Het was een droeve tijding, welke ons Zaterdagmiddag bereikte. Onze medewerker Eduard van Ee- den plotseling overleden. Het werd stil om ons heen en we hadden tijd nodig om dit gebeuren te verwerken. Niet alleen een goed en sympathiek medewerker, maar tevens één onzer beste vrienden was van ons heen gegaan. We weten, dat deze verslagenheid door de gehele burgerij wordt ge deeld, want Soest verloor een ge ziene persoonlijkheid, iemand, die voor zijn geliefd Soest en alles wat in Soest leefde, oog had en er zo nodig voor vocht. Sinds 1933 was de heer Van Eeden aan ons blad verbonden en weke lijks verzorgde hij een actueel ge dicht. Zijn pennevruchten werden met graagte gelezen en met zijn versregels hield hij de lezers voor hoe men behoort te leven als ge meenschapsmens, als helper en vriend van een ieder. Hij kon dit doen omdat hij zelf zo trachtte te leven. Zeer velen met ons weten hoe hij altijd klaar stond om te helpen en veelal smeedde hij zijn medeleven om in een rijm voor ons blad. De mens Van Eeden was de blij moedige mens, blij en moedig, ook als grote zorgen hem benauwden. Zijn werk deed hij met grote opge wektheid en zijn optreden tegenover anderen was immer hartelijk en spontaan. Geen autoriteit of titel vergezelden zijn persoonlijkheid, doch zijn groot menselijk hart inspireerde zijn eer lijk karakter en zijn pretentieloos optreden. Nog maar een week geleden her dacht hij als voorzitter van de Man- nenzangvereniging „Apollo" de slachtoffers van de watersnood, on bewust van het feit, dat vijf dagen nadien, ook zijn hart niet meer zou kloppen en in dit nummer van onze courant een „In Memoriam" aan hem zou worden gewijd. De plaats welke de heer Van Eeden in ons Soester leven innam, zal nog lang vele dankbare herinneringen oproepen. Vriend Van Eeden. Niemand beter dan wij weten, dat het schrijven van een gedicht voor ons blad je lief ste bezigheid was. Slechts zelden kon je constateren, dat je werk door de lezers op prijs werd gesteld en het doet ons daar om goed, dat, nu jouw pen rust, de harten van vele lezers opengaan en de pennen in beweging komen om je te danken voor hetgeen je hen jarenlang hebt geboden. Op jouw wijze, in dichtvorm, dan ken de lezers je voor alles, wat je hen zoveel jaren schonk. Beste vriend. Je laat een ledige plaats bij ons achter, maar wij zijn overtuigd, dat je reeds een betere plaats in een beter oord hebt inge nomen. Rust zacht. Redactie Soester Courant. E VAN EEDEN f Wat er ook in Soest gebeurde, Of elders, in ons kleine land, Wie er juichte of daar treurde, Steeds kwam er in de Soester krant Een pittig, goed lopend gedicht En altijd van dezelfde hand. Een oproep tot weldadigheid, Voor ieder nuttig oï goed doel, Hij was tot dichten snel bereid En deed dat geestig, met gevoel Wij danken U, heer E. van Eeden Voor al Uw werk, voor elk gedicht; Helaas is 't nu voorgoed: verleden, God riep U voor Zijn aangezicht. Wij weten, dat Uw geestelijk leven, Als elk gedichtje, af was, goed, U heeft Uw kracht aan véél gegeven De dank van Soest geve hen moed Die zonder U nu achterblijven. Wij brengen hen een stille groet En fluist'ren in dit afscheidsschrijven „Wij leven met U mee - houd moed A. S Onze jongste Oranje-telg, Prinses Marijke, viert morgen haar zesde verjaardag. Foto Paul Huf. Nu zingt hij niet Voor ons zijn lied, Maar is zijn stem gedoofd. Een slag, hoe fel, De dood, zo snel, Heeft ons zijn lied geroofd. Een lied, dat deed, Bij vreugd en leed, Ons steeds Van Eeden horen. Nog heeft zijn lied Het einde niet, Maar klinkt in hoger koren. IN MEMORLAM E. VAN EEDEN Wanneer de Soester Courant bij ons De bus kwam ingegleden Vond men er bijna steeds Een stukje van Van Eeden. Steeds wist hij met zijn rake pen De juiste toon te treffen En wat hij voor ons is geweest Gaan wij nu pas beseffen. Geen actie werd er in ons land Of in ons dorp gestreden, Of steeds weer trof men in de krant Een stukje van Van Eeden. Een winkelbeurs, een wandeltocht, Of ging 't over evacueren, Het rampenfonds, het Rode Kruis, Steeds kon men van hem leren. Was hier in 't dorp een feesteling, Hij zou hem gaan bezingen; Ook over mistoestanden, zei hij vaak Van die fijne, rake dingen. Nu zwijgt voor altijd zijne stem En ook zijn pen ligt stil; In diepe ootmoet buigen wij Ons hoofd voor Gode's Wil. Een prachtig mens ging van ons heen, Een man met gouden hart; Hij leefde mee met iedereen, Delend hun vreugd of smart. Moge zijn voorbeeld en zijn raad Ons steeds voor ogen staan, Dan zal het steeds op deze aard Ons allen wel vergaan. Schenk hem Uw zegen nu, o Heer, Troost, die hij achter liet; Rust nu in vrede, mensenvriend, Vergeten zullen wij U niet. J. H. DE JONG. Gallenkamppelsweg 4. VAN EEDEN SOEST - SOEST VAN EEDEN. Bij 't horen van de naam Van Eeden Dacht bijna iedereen in Soest Van Eeden Soest of Soest van Eeden, Zowaar hij was hier vastgeroest. Hij was begaafd met frisse humor, Ging recht door zee, sprak nooit verdraaid, Ja, mannen als de heer Van Eeden Die zijn in Soest heel dun gezaaid. Hij had gevoel voor de gemeenschap, Voor iedereen stond hij steeds klaar, Straks wordt gezegd bij 't één of ander Ach hadden we nog Van Eeden maar. Wij zullen missen in het hoekje De Soester nieuwtje? van de dag, Waarvan hij vaak in een gedichtje Liet zien hoe hij de dingen zag. Zo plots'ling werd onz' Vriend Van Eeden Uit 't midden van ons weggerukt; Hij laat een leegte bij ons achter, Die ieder meer of minder drukt. Het leven gaat echter verder, Wat was vervaagt bij allemaal, Maar onz' gedachten aan Van Eeden Die blijven langer dan normaal. F. S. HET EINDE. Op een vast plaatsje in deez' krant Daar stonden lange tijden Gedichten van een Soestenaar, Die ieder graag mocht lijden, Want was er in ons dorp soms hier Een bijzonder evenementje, Dan werd 't gedicht hieraan gewijd, Bij wijze van presentje. Hij rijmde op ons Vorstenhuis, Bij heugelijke dagen, Of als de Sport of Winkelbeurs De aandacht kwamen vragen. Politie, Brandweer, Rode Kruis, Niets werd door hem vergeten, Hij zag geen rang, hij zag geen stand, Of hoe je ook mocht heten. Hij dichtte over watersnood En doorgestane ellende En als je zijn gedichten las, Was 't, of hij U persoonlijk kende. Hij rijmde vaak met diep gevoel Op toekomst en verleden En na de laatste regel kwam Zijn naam.... E. van Eeden. Nu is hij plotseling heengegaan En op de bekende plaats Zal geen gedicht meer van hem staan. Dat was helaas voor 't laatst. De dood, de niets ontziende dood, Die 't leven wreed verkleinde, Maakte aan 't geen Van Eeden ons gaf Plotseling voor goed een einde. Geve God de troost aan Vrouw en Zoon, Die hij zo teer beminde, Opdat zij in deez' donk're tijd Een lichtpunt mogen vinden. E. KARELSEN. IN MEMORLAM E. VAN EEDEN. O dag van leed, o dag van smart; Gebroken vrouw- en kinderhart De dichter-zanger is niet meer, Hij zong bij ons de laatste keer. „Apollo" treurt met zijn gezin, De dood trad ook zo plots'ling in. Als wij straks bij de groeve staan Blinkt in zo menig oog een traan. Zijn geest was kloek, zijn harte rein, Hij kon voor ieder alles zijn. Wij missen in hem o zo veel, Apollo's steun was hij geheel. Zijn heengaan kwam zo onverwacht, Heeft veel verslagenheid gebracht. Rust zacht, het is des Godes wil, Dus zwijgen wij eerbiedig stil. A. FRANKENA Sr. EEN VRIEND GING HEEN. Een zware slag heeft Soest getroffen. Een beste vriend ging van haar heen, Eén van die nobele figuren, Die klaar stond voor een iedereen. Had men met moeit' of zorg te kampen, Men ging maar naar Van Eeden toe, Als was het nog zo laat op d' avond, Al was hij nog zo druk of moe. Wat kon hij rijmen, dichten maken, In ons bekende Soester blad En sprak hij op vergaderingen Dan was hij récht en ookgevat. Zijn stem zullen wij niet meer horen, Zijn penvrucht niet meer zien in 't blad, Zijn vriend'lijk gezicht niet meer aanschouwen, Dat alles hebben wij gehad. Maar één ding zal ons zeker blijven, Als voorbeeld voor een iedereen, Zijn eerlijk en oprecht karakter, Zijn hulp en steun voor menigeen. God, doe ons in Uw wil berusten, Gij weet alleen wat 't beste is. Maar sta ons toe 't hier te zeggen: Zijn heengaan is een groot gemis. J. K. VOOR HEM EEN DANKBAAR LIED. Nu onze Soester dichter Zo plotseling deez' aard' verliet, Wie maakt er nu in deze krant Voor hem een passend lied Een lied, zo hij dat altijd deed Voor and'ren, geestig vaak en raak, Waarin hij prees, herdacht, of streed Voor d' een of and're goede zaak. Een lied, waaruit zijn humor sprak, Maar ook het goede, ruime hart, Dat leeft voor de Soestenaars, Hun welvaart, vreugde en hun smart. Een lege plaats in onze krant Voor iedereen een groot verdriet, Maar vol waardering voor zijn werk Toch ook voor hem een dankbaar lied. Hedenmorgen bereikten ons nog enige gedichten als laatste groet aan de heer E. van Eeden. Door te late inzending kunnen wij deze bijdragen tot onze spijt niet opnemen. Redactie. EDUARD VAN EEDEN f Zaterdagmiddag overleed op 55-jarige leeftijd, tengevolge van een hartverlam ming, de heer E. van Eeden alhier. De overledene werkte 32 jaar lang op het notariskanoor alhier, achtereenvolgens onder de notarissen H. Prillewitz, A. O Dammers en M. v. Veeren. Tevens was hij voorzitter van de Man- nenzangvereniging „Apollo", van welke vereniging hij, tijdens het in de vorige week gehouden concert, het 30-jarig be staan herdacht. De overledene was in onze gemeente een geziene figuur, wiens hulp in ons maat schappelijk leven nimmer tevergeefs werd ingeroepen. Aan onze courant werk te de overledene mede met zijn wekelijk se rijmen. De teraardebestelling zal op Woensdag middag, te 1 uur, plaats hebben op de Al gemene begraafplaats alhier. NIET COLLECTEREN ZONDER VERGUNNING. Op velerlei manieren blijken vele Soeste- naren collectes te houden ten bate van het Rampenfonds. De politie wijst erop, dat ongeorganiseerde collecten niet zijn toegestaan, daar de geldinzameling voor het Rampenfonds centraal worden gere geld. Alleen met toestemming van de Burge meester kunnen gelden hiervoor worden opgehaald, waarbij aan iedere collectant een legitimatie-bewijs wordt verstrekt. De vergunning wordt nimmer gegeven aan personen onder de 18 jaar.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1953 | | pagina 1