V"""1
Het bewaren
van de vrede
Oud Soest.
De nieuwe Philips
P.V.O.
Brandpunten der
Internationale Politiek.
Maar
'n SOLEX
De Witte Pompen
Wilt U Moeder extra
verwennen
Banketbakkerij
KRUISWIJK
Meningen van onze lezers.
Gazelle - Locomotief
SOEST.
IN DE HOEK.
Koopt in Soest
onze Zomerschoenen tegen
ongekende lage prijzen aan
te bieden.
Stichtsche
Schoenenhuizen
VRIJDAG 8 MEI 1953.
Abonn. per kwart, 1.85 - per post 2.00
SQESTERlfboRANT
per post 2.00
Verschiini ïed
31e JAARGANG no. 35.
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIEVAN WEEDESTRAAT 35 TELEFOON No. 2566 POSTGIRO No
Het leven is verre van eenvoudig. An
ders zou het niet mogelijk zijn, dat 300
millioen Europeanen steun zoeken bij 150
millioen Amerikanen tegen 200 millioen
Russen.
Men zou na een jaar of vijf koude oor
log als een kind zo blij moeten zijn, dat
er enige ontspanning schijnt te komen.
Neen, men trekt rimpels in het voor
hoofd om de problemen op te lossen,
die de vrede dan weer meebrengt.
Er is eens een tijd geweest dat Frank
rijk, Engeland, Nederland en Duitsland
wereldrijken waren. Ze maakten dat West-
Europa eigenlijk zo'n beetje de hoofd-
staat van de wereld was.
Wat is er van die vier landen overge
bleven
Duitsland is in tweeën gesplist, Neder
land mist Indonesië, Engelands invloed
gaat langzaam maar gestadig achteruit
overal waar het vroeger practisch alles
voor het zeggen had. Frankrijk kan met
zijn Unie van overzeese gebieden niet
eens de schijn van zijn bestaan ophou
den, zelfs niet met behulp van de wa
penen.
Europa is op zichzelf aangewezen. Het
oude Europa, dat reikt van de Oeral tot
de Atlantische Oceaan, komt niet terug.
Maar zullen eens de satellietstaten in
Oost-Europa weer in de gemeenschap ko
men met 't Westen Wij vermoeden niet,
dat dit al in de nabije toekomst zal ge
schieden.
En hoe staat het met Oost-Duitsland
Wanneer het werkelijk tot een koele
vrede komt, bestaat de mogelijkheid dat
Duitsland wordt herenigd, aanvankelijk
ongetwijfeld tot grote vreugde van vele
Duitsers, maar toch zal de hereniging
eveneens een aanvankelijke last beteke
nen. Zeker voor West-Duitsland, maar
waarschijnlijk ook voor West-Europa.
Om te beginnen telt Oost-Duitsland een
groot aantal gecamoufleerde werklozen.
Dat zijn in dc eerste plaats de vluchtelin
gen, die feitelijk in Oost-Duitsland thuis
horen en waarvan we niet kunnen aan
nemen, dat ze bij hun eventuele terug
keer dadelijk aan de slag kunnen gaan.
Daar kunnen we hun tegenvoeters bij op
tellen de mannen van de Volkspolitie
de mensen, die werken in de industrieën,
die op gang worden gehouden omdat ze
voor de Russische bewapenings-economie
werken maar die in de vrije concurrentie
het/loodje zouden moeten leggen; de ar
beiders in de uranium-mijnen, omdat het
gehalte van het erts te laag is om een
1«ï.omLche lonende exploitatie mogelijk
te maken en tenslotte de gevangenen in
de concentratie-kampen. Hun totaal wordt
op één vijfde van de bevolking geschat.
Vertier zouden de landbouw- en veeteelt
weer op gang moeten worden gebracht.
Want weliswaar is het groot-landbouw
bedrijf daar afgebroken maar het klein
bedrijf is nog" lang niet zo geïntensifieerd
als b.v. te onzent. En wat de industrie
betreft, de sleutelindustrieën zijn gebruikt
om roofbouw uit te oefenen. Hun pro
ductie is kunstmatig opgeschroefd voor
de leveringen aan Rusland. Dit hele ge
val weer in een complete Duitse, in een
geïntregeerde West-Europese economie in
te passen, dat is één van de oorzaken van
de rimpels, die nu al worden getrokken.
Maar goed, dit zijn tenslotte nog maar
zorgen voor morgen en we kunnen het
leven van vandaag tenminste wat een
voudiger gaan zien door dit probleem
van de toekomst te laten rusten en ons
tot het probleem van vandaag te bepalen.
Dat probleem is hoe moet de Europese
huishouding werken, ook wanneer de ab
normale bewapeningsinspanning van nu is
weggevallen, om zijn invoer te verdienen?
Van de Europese landen is Frankrijk het
B X 115 slechts f98.-
TCI 07AX
'k Was 5 Mei met een vreemdeling
Op de Van Weedestraat;
Wij stonden daar tesamen
Heel gezellig aan de praat.
Opeens Muziek; 't was P.V.O.
Gevolgd door Hermandad,
Olympia en anderen;
't Was lenig Soest op pad.
De stoet, zij trok aan ons voorbij,
Waarna mij werd gevraagd
Hoe komt 't dat elke muzikant
Een ander pakje draagt
Geen zelfde jas; van alles wat;
Het is niet „je van het";,
Slechts één ding hebben ze gemeen,
Dat is dezelfde pet.
Ik zei Ik zie het al niet meer,
Dat alles varieert;
'k Geef toe, dat Soest door P.V.O.
Zichzelf slecht presenteert.
Maar nieuwe uniformen
Die kosten hopen geld;
Dat geld kan niet zo één twee drie>,
Maar worden neergeteld.
Dat hoeft toch niet zo duur te zijn,
Was 't antwoord dat ik kreeg;
Een zelfde jas een zelfde broek
Brengt reeds verbetering teweeg.
Desnoods een jas van cordurov
Met licht grijze broek;
De man 5 tienen en men komt
Dan netjes uit de hoek.
En kan dit door de Harmonie
Niet worden opgebracht,
Dan mag, als ik zo elders kijk,
Toch wel worden verwacht,
Dat in de kring van het Bestuur
van de Gemeente Soest
Gedacht wordt, dat men eigenlijk
Hiervoor subsidie geven moest.
SUB ROSA'.
enige, dat een gering overschot aan tar
we heeft. De rest moet levensmiddelen in
voeren en grondstoffen om de fabrieken
te laten draaien.
Om die invoer te betalen moeten we op
het ogenblik dollars proberen te verdie
nen. Dat kan alleen door te leveren aan
Amerika. Nu doet het gekke geval zich
voor, dat Amerika eigenlijk helemaal niet
gesteld is op die leveranties, omdat het
zelf in ruime mate bezit wat Europa heeft
te leveren. Zo zien we, het in de grond
van de zaak onverkwikkelijk schouwspel,
dat Europese handelsreizigers voor Ame-
rika's deur staan te dringen en dit we
relddeel de deur niet verder dan een
klein kiertje open doet.
Zijn er geen anderen dan Amerika, die
niet alleen Europa kunnen bedienen,
maar die op hun beurt ook door Europa
bediend kunnen worden Men zoekt er
druk naar, ook ons land.
In dit verband mogen we misschien de
goodwill-reis van Prins Bernhard naar
Zuid- en Midden-Amerika in herinnering
brengen.
Het zijn belangrijke dingen, in wezen de
belangrijkste dingen, die zoeken om onze
huishouding een gezonde basis te geven.
Blijft deze wankel dan is er alle kans,
dat vroeg of laat de 300 millioen Euro
peanen toch nog panklaar en wel opge
geten worden door die 200 millioen Rus
sen.
Nieuws van de kleintjes Viet
nam, Cambodja, Kenya, Tunis.
Leven op vulkanen. Minis
ter van Defensie sprak bij de dag
van de Arbeid. De krijsgevan
genen op Korea.
Het buitenlandse nieuws komt deze week
niet zo zeer van de grote mogendheden
als wel van de kleinere onbekende staat
jes. Daar is dan in de eerste plaats het
landje Laos. Tezamen met Vietnam en
Cambodja maakt het officieel deel uit
van de Indo-Chinese federatie in Zuid-
Oost-Azië.
Officieel.... In werkelijkheid is het nog
steeds een soort kolonie van Frankrijk,
op dezelfde manier als Tunis en Marokko.
In Vietnam zijn de communistische Vieth-
min-troepen al bijna zeven jaar aan het
vechten tegen de Franse troepen. Onver
wachts breidde de Vieth-min zijn activi
teit ook uit tot Laos. Deze actie ging met
zulk een gemak, dat Amerika zich ern
stig bezorgd maakte over deze nieuwe
communistische aanval en dat in allerijl j
maatregelen werden getroffen, om het
bedreigde land in alle vorm hulp te zen
den.
Het is namelijk van het grootste belang,
dat de invloedssfeer van Peking-China
niet wordt uitgebreid. Tot nu toe vormde
Indo-China als het ware een barricade
tussen Indonesië en communistisch Chi
na. Wordt die barricade weggenomen,
dan zou een communistische vloedgolf op
Indonesië niet tot de onmogelijkheden
moeten worden gerekend.
Niet voor niets drong Frankrijk bij Ame
rika aan op steun voor zijn strijd tegen
de opstandelingen in Vietnam en niet
voor niets zou Amerika die steun ook
geven.
Het is met Frankrijk zo, dat het de kolo
niale gedachten van vroegere jaren maar
niet kan laten varen. Het enige, misschien
nog probate middel, zou zijn aan het na
tionale verlangen, dat niet alleen in Viet
nam, maar ook in Cambodja heerst, te
gemoet te komen en de staatjes niet al
leen op papier, maar ook in feite onaf
hankelijk te maken.
De nationale gedachten leven niet alleen
in Vietnam, Laos of Cambodja. Ook in
Tunis kwam deze week weer een uitbar-
ting in de vorm van een moord-aanslag
op een autoriteit van de staat Tunis en
op de Tunesische minister van Handel.
De nationalisten hebben de bevolking
afgeraden te stemmen voor de gemeente-
raads-verkiezing, omdat deze onder de
staat van beleg werd gehouden. Hoewel
wij geruime tijd niets over Tunis had
den gehoord, blijft het er steeds gisten.
Hetzelfde kunnen wij schrijven over Ke-
neya, waar de toestand steeds scherper
wordt. Het „incident", waarvan oorspron
kelijk sprake was, is in de maanden daar
na uitgegroeid tot een complete strijd,
waarbij de Engelsen gebruik maken van
bombardementen.
Ook hier geldt, dat op deze wijze een
volk misschien schijnbaar tot rede wordt
gebracht. Schijnbaar, want in we
zen wordt daardoor een verzet geprik
keld.
Een voorbeeld hiervan toont de Duitse
bezetting in Europa. Soms hebben wij het
idee, of we op een reeks vulkanen leven.
Nu eens een uitbarsting hier, dan weer
op een plaats, waar het al geruime tijd
rustig is geweest.
Datzelfde idee van op een vulkaan te
leven moet ongetwijfeld president Peron
voelen. Ook daar schijnt het te gisten.
In een tijdsbestek van enkele weken plof
ten er tenminste verscheidene bommen,
die kennelijk voor hem waren bedoeld.
Redevoeringen waren daar het gevolg
van, waarbij de schuld werd gegeven aan
buitenlandse mogendheden. Afgezien van
de juistheid van die mening, blijkt het
in Argentinië toch ook geen welvaart eer
ste klas te zijn, hoewel Peron met cij
fers trachtte aan te geven, dat zulks wel
het geval was.
Omdat de 1-Mei-dag door de jaren heen
geworden is tot dag-van-de-arbeid, wer
den in vele landen grootscheepse mani
festaties gehouden, waarbij Rusland na
tuurlijk vooraan ging. Omdat het de dag
van de Arbeid was, sprakde minis
ter van Defensie, Boelganin, dat de Sov
jet-Unie haar Strijdmacht moet vergro
ten en versterken, omdat West-Europa
maar blijft bewapenen. Met recht dus 'n
bewapenings-wedloop. Het einde is daar
van zoek en wij geloven, dat het een
zeer moeilijke taak zal zijn om dat einde
ooit te vinden.
Intussen gaat de strijd in Korea op beide
fronten onverminderd door, zowel op het
praat- als op het gevechtsfront.
Zoals bekend vormden krijgsgevangenen
de laatste hindernis voor het tot stand
komen van de wapenstilstand, zodat zes
maanden geleden de besprekingen tot
stilstand kwamen. Na het Russische vre
desoffensief was men weer in Panmoen-
jon aan het onderhandelen gegaan. Eerst
stelden de V.N. Zwitserland voor als neu
traal land, waar de krijgsgevangenen, die
niet wilden worden gerepatrieerd, zouden
worden heengevoerd en vervolgens Zwe
den. De Noordelijken noemden als neu
trale landen India, Pakistan, Birma en
Indonesië. De Noordelijken wekten de
indruk, alsof zij de gehele kwestie willen
ontwijken. Volgens de laatste berichten
zou Pakistan door de V.N. zijn aanvaard.
AMBACHTSHEREN.
Een eeuw of vijf geleden begon bij de
landsheren (de Graaf van Holland, de
Bisschop van Utrecht, de Hertog van Gel
der enzovoort), dus omstreeks 1400,
de gewoonte op te komen, dat de lands
heren aan gunstelingen een of meer dor
pen in leen afstonden. Deze afstand bracht
mee, dat de begunstigde het ontvangen
gebied als 't zijne mocht besturen, hoe
wel hij natuurlijk het niet als zijn eigen
dom kon beschouwen. In den beginne al
thans ontving hij het gebied alleen voor
zijn leven in leen, later ging het ook
op zijn wettige erfgenamen over.
Voor die gunst moest hij echter zijn heer
een jaarlijkse schatting betalen en boven
dien voor ééns een groter of kleiner be
drag.
Die bijdrage was een welkome post op
de rekening van de landsheer; en zo ver
wondert het ons niet, dat langzamerhand
heel ons land met zulke lenen als 't
ware bedekt was.
Met noemde het afgestane gebied een
„Ambachtsheerlijkheid" en de begunstig
de „Ambachtsheer".
Reeds in 1417 lezen wij o.a., dat Jacoba v.
Beieren aan haar Ridder, heer Gerrit van
Eemskerk „verlmcht en verleend" heeft
de Amb 3 A- .•"»rv XTügpctëL.
't Was dus een voordelig en gevierd ambt,
dat van Ambachtsheer. Maar er kwam
nog wat anders bij, dat de ij delheid van
sommigen niet weinig streeldemen
kreeg een dubbele naam, daar men de
naam zijner Heerlijkheid achter zijn fa
milie-naam mocht voegen Mr. van Naa-
men van Eemnes, Mr. van Dam van
Isselt (onder Soest), Mr. Wittert v. Hoog
land (bij Amersfoort), Mr. de Graaff van
Polsbroek (eigen, van de hofstede Soest-
dijk). Zo konden o.a. de rijke Amsterdamse
patriciërs (die meestal uit de koopmans
stand waren voortgekomen), zich een
waas van adeldom geven.
Maar nog voornamer dan de genoemde
Ambachtsheerlijkheid was de Hoge .Am
bachtsheerlijkheid. Er zullen in onze pro
vincie Utrecht een kleine 100 Ambachts
heerlijkheden geweest zijn, maar ik ken
slechts drie Hoge Ambachtsheren. Die
waren dan ook feitelijk onbeperkt heer
ser in hun gebied (natuurlijk behoudens
de bestaande bepalingen). Zij waren zelfs
in het bezit van 't Halsrecht, m.a.w. zij
konden ook doodvonnissen laten vellen
en uitvoeren. Dit was dus wel een „Ho
ge" onderscheiding, die bijzonder zeld
zaam was.
De eerste Hoge Ambachtsheer in onze
Provincie was Prins Willem III, die in
de grootste verrassing
voor MOEDER
of Phoenix- of Delta rijwiel.
STEENHOFFSTRAAT 25 TEL. 2185
Betaling in overleg.
Hoge Vuursche, waar 't heuveltje nog
te zien is. (Van Baarn komende links
tegenover de „Roskam", een 50 M. van
de weg, in de tuin).
Na de dood van de eerste Hoge Am
bachtsheer (Prins Willem III) in 1702,
kwam Soestdijk in handen der weduwe
van de Friese Stadhouder Jan Willem
Friso. Zij heette Maria Louisa en ver
toefde gaarne op Soestdijk. Bij de dood
van Prins Willem III waren evenwel
Soest, Baarn enz. als Hoge Heerlijkhe
den weer aan de Staten van Utrecht te
ruggevallen en daarom kocht genoemde
weduwe in 1714 die dorpen weer aan,
maar ditmaal als gewone Ambachtsheei-
lijkheden (Alleen Eemnes niet; dat was
al verkocht).
In 1747 werd haar zoon Prins Willem IV
algemeen stadhouder van ons land en nu
droegen de Staten van Utrecht hem
Soest, Baarn en Eembrugge weer als
„Hoge Heerlijkheden" op, ditmaal erfelijk
in beide nniën. Dit „Hoge Gerecht van
Baarn c.a." werd dus opnieuw ingesteld.
De tweede Hoge Ambachtsheerlijkheid
was Renswoude. Op dezelfde dag, dat de
Staten van Utrecht aan de Prins Baarn
enz. opdroegen (20 Sept. 1674), werd ook
Jhr. Johan van Reede, Heer van Rens
woude en een ijverig Oranjeman, verhe
ven tot Hoge Ambachtsheer van Rens
woude en Emmickhuisen. Ook daar ver
rees dus een rode galg als lugubere waar
schuwing voor de ingezetenen.
De derde Hoge Ambachtsheerlijkheid was
Amerongen, dat als zodanig op 4 Aug.
1676 aan de Ambachtsheer Jhr. Godard
Adriaan van Reede werd opgedragen.
In de Franse tijd zijn alle staatskundige
rechten van de Ambachtsheren afgeschaft
en is alleen hun naam overgebleven, zo
dat deze nu meer een vererende titel is
geworden. Alleen 't kerkelijk recht bleef.
In Eemnes b.v. behield de Ambachtsheer
het „agregatie-recht". Eerst na zijn goed
keuring kon de beroepen predikant be
vestigd worden en in Buitendijk had hij
nog steeds zijn mooi gestoelte en graf
kelder. Toch leefde de Ambachtsheer
nog steeds met zijn „Heerlijkheid" mee.
Vooral op kerkelijk gebied liet hij zich
niet onbetuigd.
Toen bijv. op Zondag 28 Mei 1923 de ver
brande en weer opgebouwde kerk van
Eemnes-Binnendijk kon worden ingewijd,
zagen de gemeentenaren met grote vol
doening een auto voorrijden met het Gel
derse wapen op het vaantje; de Commis
saris van de Koningin van Gelderland,
Jhr. Van Citters, stapte uit, om als Am
bachtsheer zijn belangstelling te tonen.
Trouwens zij® gemalin, Mevr. A. J. Cit-
'"^rs-van Naamen van Eemnes, overleden
1919, had de kerk steeds in moeilijke
•rtstaïidighed&n -financieel - gesteund. (Zij
was de dochter van de Ambachtsheer
Mr. van Naamen van Eemnes, die, met
de voorzittershamer der Eerste Kamer in
handen, plotseling stierf.
Soest en Baarn hebben dus het zeldzame
voorrecht een „Hooge Ambachtsvrouwe"
te bezitten. Laten we daarom niet spre
ken van „Ambachtsvrouwe", maar het
woord „Hooge" niet weglaten, want het
is meer dan een gewoon „epitheton or-
nans", het heeft historische rechten
„DE SPECIALIST"
voor Uw Bril!
BIRKSTRAAT 2
TEL. 2874
GEEF HAAR DAN EEN TAART
MAAR DAN EEN FIJNE TAART VAN
SOESTERBERGSESTR. 28 - TEL. 2532
Denkt U aan onze JUBILEUM-RECLAME.
de oorlog van 1672 ons land had helpen
behouden en die Utrecht, dat geheel door
de Fransen onderworpen was, weer als
lid in de Unie wist te doen opnemen
Holland immers had Utrecht na de oor
log uit de Staten-Generaal willen we
ren, om de 7 stemmen op 6 te brengen
ten eige voordeel. Maar de Prins was voor
't ongelukkige gewest in de bres gespron
gen en had het pleit gewonnen Utrecht
werd in zijn oude rechten hersteld.
Toen de Prins in 1674 van Mr. De Graeff
van Polsbroek op Soestdijk een terrein
aankocht, om er een jachthuis op te bou
wen, waren de Saten daarover zo ver
heugd, dat zij hem - natuurlijk ook uit
erkentelijkheid voor de grote steun -
Soest, Baarn, Eemnes en Eembrugge als
„Hoge Ambachtsheerlijheden" opdroegen.
(De prachtig geschreven oorkonde berust
nog in het Archief van Soestdijk).
De Prins mocht dus voortaan in deze dor
pen zelf recht spreken, tot doodvonnissen
toe. Zodoende stelde hij nog in 1674 voor
die plaatsen een gezamenlijke rechtbank
in „het Hoge Gerecht van Baarn c.a.
en liet er een gebouw voor oprichten,
n.1. 't latere hotel „Central" op de Brink
Als zijn plaatsvervanger bij die recht
bank benoemde hij een „Drossaard".
Misdadigers, die onthoofd werden, onder
gingen hun straf op 't schavot, dat op
de Brink werd opgeslagen, zoals bijv. in
't jaar 1701 een Duitser, Hendrik Vlug,
die o.a. een zoon van Gijsbert Ratmaker
te Eemnes-Buitendijk in „de Linden-
boom" had vermoord. Misdadigers, die
tot „koorde" (de galg) werden veroor
deeld, werden buiten het dorp terecht
gesteld en bleven aan de galg hangen
tot hun lijk er zelf af viel. Daarom stond
de galg niet in het dorp, maar aan de
SAMENWERKING C.P.N. EN P. v. d. A.
Geachte redactie.
Beleefd verzoek ik U enige plaatsruimte
voor het navolgende.
Door de Partij van de Arbeid werd het
navolgende schrijven ontvangen
Aan de lijstaanvoerder en candidaten
van de lijst voor de a.s. Gemeente-
raads-verkiezingen, ingediend door de
Partij van de Arbeid.
L.S.
Met de candidaatstelling op 14 April j.1.
is de verkiezingsactie nu officiéél inge
zet.
Als lijstaanvoerder en mede namens de
andere candidaten van onze lijst, doe ik
U hierbij het volgende voorstel
Ook in onze Gemeente zal het toekomstig
gemeentebeleid bepaald worden door het
optreden van de vooruitstrevende krach
ten voor de belangen van de meerderheid
van de bevolking tegen de vertegenwoor
digers van een in feite reactionaire min
derheid.
Reeds vele malen werd, door het ontbre
ken van een eensgezind optreden tegen
deze reactionairen, niet datgene bereikt,
wat ongetwijfeld bereikt had kunnen wor
den.
Wij noemen in dit verband o.a. het Kleu
teronderwijs, de drinkwatervoorziening
aan de Wieksloot, snellere uitvoering van
de werken voor de riolering e.a.
Nu wij voor de verdere opvoering van
de verkiezingscampagne staan, menen wij,
dat het in het belang van de meerderheid
van de inwoners van Soest is, een afspraak
met Uw groepering te maken, om in de
komende weken, die ons nog scheiden
van de 27e Mei, niet in de eerste plaats
onze tijd, financiën en energie te gebrui
ken in de strijd tegen elkaar.
Wij stellen U daarom voor om op 6 Mei
a.s. een bijeenkomst te beleggen van de
candidaten van Uw lijst met die der on
ze, om gezamenlijk af te spreken, de
strijd tegen elkaar te beperken tot de
principiëele stellingname en al onze
krachten te richten op de bestrijding van
de reactionaire tegenstanders van de be
langen van de werkende bevolking in
onze Gemeente.
Om verder te kunnen overleggen, waar
en hoe laat deze bespreking kan plaats
vinden, ontvangen wij gaarne zo spoedig
mogelijk Uw antwoord, eventueel ook
telefonisch of mondeling.
Hoogachtend,
Namens de candidaten van de lijst
van Communisten en Partijlozen,
A. BUNGENER-ODINOT.
Anna Paulownalaan 28, Soest, Telef. 3083.
Mevrouw.
Namens de geadresseerden antwoordt on
dergetekende U alsvolgt
Na lezing van Uw schrijven rees bij ons
de vraagHebt U niets vergeten Is
dit alles Kan er geen nadere verkla
ring af, hoe ineens „Trumansknechten
en verkopers van Nederlands zelfstan
digheid" lieden zijn geworden waar men
„eensgezind" mee samenwerkt
Maar Mevrouw, gaat dat zo Neen, be
slist nietWant U had iets vergeten.
Vanuit Amsterdam is door U, behalve
het voorbeeld van de brief zoals wij die
ontvingen, ook nog een gebruiksaanwij
zing ontvangen. Na lezing daarvan wordt
het duidelijk vanwaar Uw politieke apen
liefde komt.
Mogen wij even met Uw meelezen, Me
vrouw
Ie. De pers, vooral de plaatselijke, moet
van dit voorstel op de hoogte gesteld
worden;
2e. Er moet een plaatselijk manifest
worden uitgegeven, waarin dit voorstel
is verwerkt;
3e. Als de bijeenkomst (met de P. v. d. A)
heeft plaats gehad, dan direct bekend
maken, wat op die gezamenlijke bijeen
komst is afgesproken;
4e. Als het overleg zonder meer wordt
geweigerd of geprobeerd wordt op de
lange baan te schuiven, dan moet dit,
direct na de vastgestelde datum, bekend
gemaakt worden en moet in de verkie
zingsactie nauwkeurig onderscheid ge
maakt worden tussen de werkelijk fana
tieke aanhangers van Vorrink en de eer
lijke en goedwillende leden en kiezers
Voorts wordt dan nog gewaarschuwd om
niet overal tègelijk met de actie te be
ginnen. Eerst in de dorpen en pas later
in de grotere plaatsen.
Tot zover het meelezen in de gebruiks
aanwijzing.
Welk een grote mate van zelfstandigheid
en eerlijkheid legt U hier aan de dag o
„edele vertegenwoordigster" van het ar
beidende volk.
Overigens snapt U zo ook wel, dat er
voor een zwendel twee nodig zijn, Me
vrouw, één bedrieger, zie boven, en een
bedrogene. Mogen wij voor de eer be
danken
Bovendien zijn de voorbeelden van ar
geloze lieden, die in andere landen mee
liepen met de communisten in een „een
heidsfront" en die later, als beloning, in
het gunstigste geval in een concentratie
kamp belandden, ons te duidelijk om niet
voldoende waakzaam zijn.
Even zo vrolijk hebt U mazzel, Mevrouw,
dat U in Nederland woont, want anders
zoudt U, na een nieuwe koerswijziging,
wel eens raar te pas kunnen komen we-
gen,s„deelneming aan een actie als deze.
WanF zo laat je een aantal „Ziohisflscïïë""
dokters „in Amerikaanse dienst" opsluiten
en zo zit je zelf in het schuurtje als ge
mene vent. Dan is Soest altijd nog vei
liger. Hoogtens verdwijn je, gelijk Gijs
Burgwal, ineens door een valluik van
het politieke toneel, om dan later dood
leuk weer op te treden als nr. 3 van de
candidatenlijst van communisten èn par
tijlozen. Ja, die partijlozen toch. Worden
die ook niet uit Amsterdam gecomman
deerd of zijn het loze lieden, die van de
partij geen kwaad weten Spaar mij voor
zulke gasten.
Tot slot nog dit Mevrouw. Maakt U zich
niet ongerust over onze strijd tegen U
en Uw „onafhankelijke" medecandidaten.
Wij hebben daar geen behoefte aan. Want
het gezond verstand, dat in onze Soester
bevolking gelukkig in zo ruime mate aan
wezig is, heeft aan een half woord ge
noeg om te begrijpen waar tante Dora
de mosterd haalt (bij Paul de Groot in
Amsterdam). En die dus bij de a.s. ver
kiezingen heus wel in staat is onderscheid
te maken tussen politieke tinnegieters en
candidaten met gewone principes.
Eerlijk duurt het langst Mevrouw, ook
in de politiek
Overigens verblijft, in afwachting van
Uw billijke nederlaag bij de verkiezin
gen, hij die nog steeds geacht wil wor
den Uw onverzoenlijke tegenstander te
zijn,
K. DE HAAN.
P.S. U zult wel willen begrijpen, dat dit
antwoord, gelijk in Uw instructie staat,
niet eerst naar U gezonden is maar di
rect naar de plaatselijke pers. Het mocht
anders eens „zoek" raken.
KERKSTRA&T 3 -SOEST-TEL.2030
BEVRIJDINGSMARS.
Dinsdag werd de bevrijding van ons va
derland in onze gemeente herdacht met
een mars van Soester verenigingen, met
als inzet de wisselbeker, welke twee jaar
geleden hiervoor beschikbaar werd ge
steld.
De stoet, welke de deelnemende vereni
gingen vormden, werd voorafgegaan door
de Harmonie P.V.O., die door haar mu
ziek velen naar buiten lokten. Langs de
route stonden dan ook vele inwoners te
kijken naar de honderden deelnemers.
Het wit van de gymnastiekcostuums over
heerste in deze stoet, waarin ook ditmaal
het stijlvolle optreden van de politie aan
dacht trok.
De politiemannen, die de wisselbeker
reeds twee jaar in hun bezit hadden en
op deze avond poogden hiervan definitief
eigenaar te worden, slaagden hierin niet.
Het was de gymnastiekvereniging „Olym
pia", die drie punten meer wist te ver
zamelen en daardoor de eerste prijs be
haalde.
De derde prijswinnaar bij de seniores
was de gymnastiekvereniging „Crescen
do", die met haar deelname eveneens 'n
uitstekende indruk maakte.
Bij de jeugd waren het de jonge Olym-
pianen, die de eerste prijs in de wacht
sleepten, gevolgd door de jeugd van de
Soester Turnclub, terwijl de Verkenners
van de Hopman Masselmangroep de der-
Al eens eerder haalde ik op deze plaats
de spreuk aan, welke ik in een bekend
hotei las„Het is een der moeilijkste
zaken het een ieder naar de zin te ma
ken".
In dacht hieraan, toen ik dezer dagen
hoorde, dat er nu weer moeilijkheden,
rijzen over de plaats, waar het oorlogs
monument moet komen, nu de gemeente
raad in zijn laatste vergadering plaat
sing van het monument naast het Ge
meentehuis heeft afgewezen.
Voor plaatsing van het monument zou
nu worden gedacht aan het Kerkplein,
welke plaats door anderen weer niet
juist wordt geoordeeld.
Het aanhoudend verschil van inzicht over
de plek waar het monument een plaats
zal moeten vinden is te betreuren en het
is te wensen, dat men spoedig tot een op
lossing komt en een plaats vindt, welke
algemene bevrediging schenkt, vooral
omdat het hier een monument betreft,
waaraan practisch de gehele gemeente
heeft bijgedragen en onze dankbaarheid
moet weergeven aan hen die voor onze
vrijheid vielen en voortkwamen uit al
le klassen en iedere gezindheid.
Er zijn zoveel verschillende meningen
over de plaats van het monument, dat
we, om ieder te bevredigen, het monu
ment zouden moeten splijten.
Wel is op ons, Hollandse stijfkoppen, van
oepassing het spreekwoord „We splijten
uever, dan gespieten te worden", maar
laten we hieraan niet denken als het
gaat om ons monument.
H. OEKMAN.
Ter bevoi dering van de actie
hebben wij besloten
Soesterbergsestraat 30 Telefoon 2454
de prijs kregen.
Voor het eerst namen ook Rode Kruis-
leden en de C.J.M.V. in uniform deel
aan deze mars, een sympathiek gebaar,
dat navolging verdient. Meerdere Soester
organisaties hadden dit voorbeeld moe
ten volgen.
Wé" dénken hiérbij aan "de Brandweer,
De Eemkanters, de E.H.B.O. en de Voet
balverenigingen. Waar bleven deze sport
lieden, vooral nu de mars door de Soes
ter Sport-Federatie was georganiseerd
voor alle Soester organisaties.
Niet alleen P.V.O. begeleidde met koper
en trom deze stoet. Ook Olympia was
vergezeld van haar eigen drumband, wel
ke uitstekend voor de dag kwam.
Nabij het raadhuis hadden zich honder-
jden belangstellenden verzameld, waar de
deelnemers defileerden voor de Burge
meester, Wethouder De Haan en de Ge
meente-secretaris, die op het bordes had
den plaats genomen.
Door loting aangewezen passeerden daar
achtereenvolgensCrescendo, Politie,
Rode Kruis, Drumband, Olympia Senio
ren, Hopman Masselman-groep, Crescen
do Juniores, Olympia Juniores, Soester
Turnclub en C.J.M.V.
Met belangstelling sloeg het dagelijks be
stuur van onze gemeente dit keurige de-
filé gade. Even later stonden de deel
nemers opgesteld op het speelterrein ach
ter het St. Josephgebouw waar de Bur
gemeester hen toesprak.
De Burgemeester reikte daarna de prijzen
alsvolgt uit1. Olympia Seniores, 51
punten. 2. Soester Politie Sport Vereni
ging, 48 Va punten.'3. Crescendo Seniores,
43 punten. Eervolle vermelding Soester
Turnclub Seniores.
Juniores 1. Olympia, 44 punten. 2 Soes
ter Turnclub, 39 punten. 3. Hopman Mas
selmangroep 38 punten. Eervolle vermel
ding Crescendo.
De jury bestond uitdr. W. Schutte al
hier, Mevr. J. Martens-Molenbeek te
Baarn en de heer J. Kwint te Baarn.
ZEEPOST.
Met de volgende schepen kan zeepost wor
den verzonden. De data, waarop de cor
respondentie uiterlijk ter post moet zijn
bezorgd, staan tussen haakjes, achter de
naam van het schip vermeld
Indonesië en Ned. Nw. Guinea m s
„Oranje" (27 Mei). Ned Antillen; ms'
„Oranjestad" (11 Mei). Suriname: ms
„Bonaire" (13 Mei). Unie van Zuid-Afrika
en Z.W.-Afrika m.s. „Carnarvon Castle"
'9 Mei). Canada m.s. „Prins Frederik
Willem" (9 Mei) en m.s. „Westerdam"
(13 Mei). Zuid Amerika m.s. „Alhena"
(13 Mei). Australië en Nieuw Zeeland
via Engeland (9 Mei).
TAFELTENNISVERENIGING „SHOT".
Evenals vorig jaar zullen, als besluit van
de tafeltenniskamp van Soest, Cor
du Buy en Will van Zoelen a.s. Zatei*-
dagavond in het St. Ludgardis-gebouw,
tafeltennis-demonstratie-wedstrijden spe
len.
Onze tafeltennis-internationals staan, zo
als de meeste insiders weten, reeds jaren
aan de top van hun sport en speciaal Cor
du Buy vormt een klasse appart.
Deze twee spelers zijn clubgenoten van
elkaar, die, gecompleteerd met Stoop, het
team vormen, dat na 1945 vier maal het
clubkampioenschap v. Nederl. behaalde.
Sinds de oprichting van de Nederlandse
Tafeltennisbond heeft Cor du Buy slechts
tweemaal de landskampioenstitel moeten
afstaan, waarvan 1 maal aan Will van
Zoelen.
De combinatie Will van Zoelen-Cor du
Buy werd tevens 3 maal kampioen van
Nederland in het heren-dubbelspel.
Uit bovengenoemde opsommingen blijkt
wel, dat de tafeltenniswedstrijden a.s Za
terdag de moeite van het aankijken waard
zijn.
Voor nadere gegevens zie men de ad
vertentie in dit blad.
