ÜMI
De spruiten van
1953.
SNEEUW
LAARZEN
OPRUIMING
Voor Uw Taxi
SOETAX
Na de bollen.
Meningen van onze lezers.
ORGEL5S IN DE HOEK.
W VAN TOL NrEÜWEWEG 103
Autorijlessen
SOEST.
Stichtsche
Schoenhuizen
Fa. G. v. d. Pol
ERKENDE PHILIPS RADIO SERVICE
PIANO 5
Officiële Mededelingen.
Autorijschool D. Engel
Gediplomeerd instructeur.
+L
bij de
Ook voor LUGHTBUKSEN
VRIJDAG 8 JANUARI 1954.
32c JAARGANG No. 2.
SOESTER
OURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
Abonn. per kwart, 1.85 - per post 2.00
UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIEVAN WEEDESTRAAT 35 TELEFOON No. 2566
POSTGIRO No. 126156
Tradities zijn in menig opzicht heilig, in
menig opzicht de grootste onzin.
Waarom bijvoorbeeld de Nieuwjaarsdag
te vieren Ziet de wereld er op de mor
gen van de eerste Januari misschien an
ders uit dan op de ochtend van de 31ste
December
Aldus mijn nurkse vriend, die weliswaar
gretig de vrije dagen accepteert, maar ze
even gretig gebruikt om de traditie zeer
demonstratief de rug toe te keren.
Hij gebruikt die dagen om z'n fiets uit
elkaar te halen of om de zolder op te
ruimen. Verleden week zat hij in z'n win
tervoorraad aardappelen te rommelen om
de spruiten te verwijderen en bij dat
werk vertelde hij zeer onvriendelijke din
gen, o.a. van mensen, die omstreeks de
jaarwisseling in de kranten schrijven.
Moet je zo'n man nu gelijk geven
Inderdaad ziet de wereld er op de eerste
dag van het nieuwe jaar niet anders uit
dan op de laatste dag van het oude.
Toen viel ons oog op het hoopje blauw
witte spruiten, dat hij van z'n winter
voorraad had afgeplukt. Het gezicht daar
op gaf ons het onderwerp voor onze ver
dediging.
Natuurlijk verandert de wereld niet van
de ene dag op de andere. Maar laten we
het leven, het politieke leven, dat zich
op de aarde afspeelt, eens vergelijken met
de vrucht, die op de jongste nieuwjaars
dag zozeer de belangstelling van onze
nurkse vriend had en laten we dan onze
aandacht bepalen bij de spruiten, die de
aardappel, gewas 1953, voortbracht.
Dat is dan allereerst de a-s. conferentie
van Berlijn. Een spruit waar we maar niet
al te directe en te grote verwachtingen
van moeten koesteren, maar die toch een
gevoel van opluchting geeft, omdat zij er
een wordt van loven en bieden, tussen
twee partners, die allebei zo hard zullen
zijn als een bikkel.
De twee dingen, waar het in hoofdzaak
over gaat, zijn in de eerste plaats de posi
tie van Duitsland.
De oorspronkelijke eis van Rusland, een
combinatie van het Oost- en het West-
Duitse parlement en met die combinatie
een vredesverdrag sluiten, dat dan voor
geheel Duitsland zou gelden, is onaan
vaardbaar voor het Westen. Maar voor
Rusland is onaanvaardbaar wat het Wes
ten wil: eerst vrije verkiezingen voor ge
heel Duitsland, onder neutraal toezicht
en dan met die, op een gewaarborgde de
mocratische manier gekozen regering, tot
een vredesverdrag komen.
Door dit verschil in eisen zou de confe
rentie dan tot mislukking zijn gedoemd,
maar in het Westen hebben verschillen
de mensen tussenvoorstellen geopperd en
wellicht heeft Rusland die ook in petto,
al maakt men die daar uit de aard der
zaak niet openbaar.
Het hoopvolle in die a.s. conferentie is
dan ook dat men, ondanks dat oorspron
kelijke onverzoenlijke, tóch wel eens met
v.WE EDESTR36* SOESTDIJK TEIEF.2792
De OUDSTE, de VERTROUWDSTE
KERKSTRAAT 1 TELEFOON 2612
Nu de baklucht goed uit huis is
En het dennennaaldengroen
In de asbak is verdwenen,
Komt men in het oude doen.
Nog een paar verlate wensen
Doen ons even denken aan
Het feit, dat wij nog kort geleden
't Nieuwe jaar zijn ingegaan.
't Nieuwe jaar, met nieuwe dingen
En misschien met nieuwe kleur
Als we eventjes gewend zijn,
Komt toch weer de oude sleur.
Voor de huisvrouw: sokken stoppen,
Kopjes wassen, kamers doen,
Ramen lappen, kleden kloppen,
Zorgen voor het dagrantsoen.
Voor de heer des huizes daag'lijks
Weer de zorg van alle tijd:
Cijfers tellen, fabriceren,
Onvermoeide werkzaamheid.
Tot die tijd, dat iedereen straks
De lof van '54 zingt
En de lucht van oliebollen
Dan opnieuw het huis doordringt.
elkaar wil praten en dat er misschien 'n
beetje ontspanning komt in die kramp
achtige houding van „klaar voor gevecht".
Langzamerhand hebben de gebeurtenis
sen van de voorafgaande jaren van Frank
rijk een vreemd gevormd uitgroeisel ge
maakt. Een - ondanks alles - bewonder
aar van Frankrijk mag dat eigenlijk niet
zeggen. Laten we het dus liever hebben
over de vreemde positie van Marianne,
die in een beetje weerspannige bui is
gaan flirten met Rusland.
Ze zal het zelf ook wel hebben gemerkt,
maar de wereld vindt toch wel, dat ze
er een vreemde vrijer op na houdt.
Moskou doet niet veel anders dan Frank
rijk velerlei vriendelijkheidjes bewijzen,
maar in Indo-China brengt het Frankrijk
gelijktijdig venijnige prikken toe. Het
bliksem-offensief in Laos is daar een voor
beeld van.
Naast dat Frankrijk moeten we onze aan
dacht wijden aan Duitsland, een spruit
met al flinke knolletjes er aan. Politiek
spreekt Adenauer zijn woordje mee en
Duitslands economie doet het evenzeer.
Z'n zware industrie verschijnt al weer in
India, in Pakistan, in Perzië, in Arabië
en in Zuid-Amerika.
Japan, die andere geduchte concurrent
van vóór '40, kreeg vóór de oorlog zijn
grondstoffen uit China, dat tevens wel
een van de voornaamste afzetgebieden
was.
China is voor Japan uitgevallen.
Japans overbevolking was toen één van
de oorzaken van 's lands agressieve poli
tiek. Zal het die wéér gaan voeren
De grote familie-concerns, die Japans po
litiek beheersten, werden uit elkaar ge
haald, maar ze worden al weer meer en
meer in één hand terug gebracht.
Daar achter staat een toenemend bevol
kingscijfer, dat nu al weer de mogelijk
heden om het te voeden overtreft. Daar
mee zijn juist de voorwaarden geschapen
om - op straffe van ondergang - z'n wan
hopige politiek van voor de oorlog te her
vatten.
Hiermee hebben we wel de 4 voornaam
ste spruiten aan de oude knol van 1953
bekeken. Het is aan '54 om ze goede of
slechte vruchten te laten dragen.
OVER DE BOMEN LANGS
DE HOOFDWEG EN NOG WAT.
Reeds verscheidene malen las ik in de
Soester Courant stukjes van H. Oekman
en Sub Rosa, waarin zij er telkens op aan
dringen, dat de bomen langs onze hoofd
verkeersweg toch eindelijk eens zullen
verdwijnen.
Vele bewoners zou het onverschillig zijn,
of die bomen er al dan niet staan, terwijl
de meesten ze zouden willen zien verdwij
nen. Er zouden adressen gericht moeten
worden tot de bevoegde overheidslicha
men (Waterstaat om ze om te hakken.
Ze zouden het veilig verkeer in de weg
staan en de bewoners van zon en licht be
roven.
Is dit alles wel waar en is een en ander
niet schromelijk overdreven Ik geloof
ook: er zijn nadelen aanwezig, maar toch
meen ik, dat het nadeel van zon-en-licht-
beroven grotendeels kan worden onder
vangen door deskundige besnoeiing.
Persoonlijk voel ik 't steeds als 'n pijnlijke
gewaarwording, als weer enige van die
prachtige woudreuzen moeten worden
geveld. Dit is een ontluistering van het
landschap of van de hoofdweg. Jammer
genoeg worden deze gevoelens door slechts
weinigen gedeeld.
Er zijn evenwel ook belangrijke voorde
len verbonden aan de boombeplanting
langs de wegen. Zij is een sieraad voor het
oog. En nu noem ik nog enkele voordelen,
die weliswaar in mindere mate gelden
voor onze hoofdverkeersweg, die langs
lange rijen van woningen loopt. Maar ik
wil die toch noemen omdat het gevaar
dreigt, dat het kappen van bomen ook
zal geschieden op meer landelijke wegen.
Bomen houden op warme dagen de zon
tegen, de voetganger is dus meer beschut,
ook tegen regen. Het verkeer heeft er
eerder voordeel van dan nadeel. De be
stuurders van motorrijtuigen zullen zich
beter binnen de bomenrijen kunnen hou
den, terwijl de wielrijders op hun rij
wielpaden beter beschut zijn.
Voor wegen buiten de bebouwing geldt
nog, dat bomenrijen minder gevaarlijk zijn
voor het snelverkeer en de wielrijders,
daar de bestuurders op open wegen min
der geconcentreerd zijn bij de afwezig
heid van bomen. Vooral bij nacht en bij
mist worden de gevaren vergroot.
Ik knoop deze beschouwingen vast aan
een radiotoespraak van Zondagmorgen
van de bioloog drs Fop I. Brouwer, die ons
„mee naar buiten nam". Hij ging nog veel
verder dan ik en zei, dat de mens veel
meer de natuur in moest gaan als tegen
wicht tegen zijn dagelijkse opsluiting ach
ter fabrieksmuren en kantoren, scholen en
in woningen. De mensen moeten zich op
edele wijze kunnen ontspannen, en daar
toe zijn de bomen in de bossen, de be-
boomde landwegen op onze zandgronden
en in onze polders noodzakelijk.
Een mens heeft niet genoeg aan goed eten
en drinken, kleding en genotmiddelen als:
bioscoop, sport en tabak. Dit zijn mate
riële behoeften en genoegens, maar voor
de mens, die naar verheffing van de
geest streeft, is meer nodig en daartoe be
hoort o.m. het natuurgenot.
Drs Fop I. Brouwer wees op de gevaren
van ontbossing in Amerika en, in Italië,
waar meermalen overstromingen voorko
men (twee maal binnen korte tijd in de
Po-vlakte), omdat de bossen het water
en de humus doen behouden welke weg
spoelt bij overstromingen tengevolge van
het kappen van bossen. Ook het klimaat
wordt door ontbossing ongunstig beïn
vloed: droog, warm, schraal, winderig,
zandverstuivingen, d;e de gezondheid be
nadelen.
Uiteraard ben ik er .liet op tegen, dat op
kruispunten van wegen in onze gemeente,
en op gevaarlijke plaatsen op bèscheiden
wijze wordt gekapt, om het uitzicht te
verbeteren. Maar laten wij niet alles op
offeren aan de Molo:h van het verkeer
Er zijn ook nog andere waarden in een
mensenleven, van groter gehalte.
J. Andriessen.
„PLANNEN VOOR SOEST".
„Een opmerker" schrijft in Uw blad van
5 Januari 1954, dat de Eng van Soest z.i.
maar veranderd moet worden in een
„Stadscentrum" met alle moderne en ge
zellige dingen, dat alleen daarin de
„Vooruitgang van Soest" te vinden is.
Naar mijn bescheiden mening heeft de
opmerker te weinig gedacht aan het nut
van vruchtbare grond en veeteelt en
evenmin enige aandacht voor natuur
schoon.
Schrijver dezes heeft twintig jaren in de
grootste en z.i. ook de mooiste en meest
moderne stad van Nederland gewoond en
gewerkt en daarvoor en daarna ook nog
enige bekende middelgrote en kleinere
gemeenten in zijn werkzaam leven be
woond, o-a. ook plaatsen, die zich stads-
allures hebben aangemeten, de industrie
tot zich hebben getrokken, maar in de
ijver tot zoeken naar vooruitgang ver
zuimden de vruchtbare gronden en de
mooie en de vlakke natuurreservaten
„de longen" van de gemeente even
goed als hei- en mooie bosgronden vol
doende te sparen, integendeel, deze in hun
ijver v#nield hebben.
Het is te hopen en te wensen, dat ons
bedachtzaam gemeentebestuur nooit in
deze m.i. foutieve ijver zal vervallen-
Ik woon ook bij de Eng en vind het een
heerlijke vrije ruimte en neem graag
voor het behoud daarvan, een paar fikse
regenbuien op mijn kleding tot mijn huid
toe.
Wanneer Nederland eens één grote stad
werd, zal men wellicht nog grotere af
standen naar zijn werkcentrum moeten
afleggen, hetzij per spoor (bijv. de droge
zeer tochtige ondergrondse te Londen,
of op de spitsuren als pakharing in de
Amsterdamse tram of wachten in de mot-
of stortregen) en dan zal men vaak ver
langen of terug verlangen naar het nu
versmade knollenland, het land ook van
tarwe, rogge, melk, boter, kaas, honing,
het grasland, het land van de wijde vrije
lucht, van de lanen met mooie bomen en
tuinen, van de bossen, heuvels en van de
vogels, van „winter" en „zomer", van de
sneeuw- en ijssport, van bloemen en
groen, van het natuurbad, van de scha
pen, geiten, koeien en paarden, met de
mestkarren en afvoerputten op de koop
toe
Het „Stad worden" is geen zaak voor
Soest. Laat het de goede gave van de
landbouw, de veeteelt, de knollen, de
bijen en de mooie natuur met wijsheid
en overleg sparen; het kan nu nog en dat
zal Soest een blijvende goede toekomst
brengen en dan behoeven onze Soester
landbouwers en vele anderen niet naar
Australië of Canada, waar het ook lang
niet overal modern is en men de baantjes
STEMMEN
REPARATIE
TELEFOON 29 68
niet in een stad woont.
Een gezellig winkelcentrum acht hij veel
belangrijker dan „mestkarren en knollen
op een vlakke Eng" en hij beseft niet hoe
vlak van geest hij zichzelf daarmee toont.
De oorspronkelijke Soester boerenstand,
die hier door de eeuwen heen gezwoegd
heeft voor een karig bestaan, verdient
meer waardering dan deze „opmerker"
hem gunt.
Ook de hongerwinter '44-'45 is bij deze
„opmerker" klaarblijkelijk reeds lang uit
het geheugen.
Het prachtig landelijk karakter van de
Soester Eng met zijn verkwikkende ver
gezichten naar alle zijden is het meest
aantrekkelijke deel van Soest voor elk
buitenmens of elke natuurliefhebber en
zeker ook voor de vreemdeling.
Deze wijdse Soester Eng dient als een
kostbaar kleinood door elke rechtgeaarde
Soestenaar in ere te worden gehouden.
SEBO DETMERS-
KOSTELOZE
HUWELIJKSVOLTREKKING.
De Ambtenaar van de Burgerlijke Stand
van Soest, gelet op artikel 4 van de wet
van 23 April 1879, Staatsblad 72, besluit
in de gemeente Soest gelegenheid te ge
ven tot kosteloze huwelijksvoltrekking,
wekelijks des Woensdags, van 8.30 tot 10
uur en des Vrijdags van 14 tot 15-30 uur.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders der ge
meente Soest brengen ter openbare ken
nis, dat op 31 December 1953 bij hen is
ingekomen een verzoekschrift van C. Nap;
van beroep banketbakker, wonende te
Soesterberg, om een verlof B in de bene-
denvoorlokaal (winkel) en benedenachter-
lokaal van het perceel, plaatselijk ge
merkt no. 61 en gelegen aan de Radema-
kerstraat aldaar.
Binnen twee weken na de dagtekening
dezer bekendmaking kan ieder tegen het
verlenen van dit verlof schriftelijk be
zwaren bij Burgemeester en Wethouders
inbrengen.
Soest, 5 Januari 1954.
Nieuweweg 97 Telefoon 2543
aanpakt, die men hier niet wil
Pakt hier ook aan, ieder op zijn best en
laten we zorgen, dat wat de stadsbewoner
mist, hier behouden blijft, ook voor hem,
om hem althans tijdelijk wat „lucht" te
kunnen verschaffen en het zal zeker
„recht komen" met ons Soest.
Een andere opmerker.
NOG EENS „PLANNEN VOOR SOEST".
Geachte redactie.
Onder het opschrift „Plannen voor Soest"
las ik in de Soester Courant van j.1.
Dinsdag een verdrietig stukje naar aan
leiding van het feit, dat Soest nu eenmaal
geen centrum kent zoals andere dorpen
van eenzelfde inwonertal.
De schrijver hiervan, die zich „een op
merker" noemt, is iemand, die alleen tus
sen winkels en fabrieken gelukkig kan
zijn en het is dan ook jammer, dat hij
JAARVERGADERING K V.P.
Maandagavond werd in het St. Jozefge
bouw de jaarvergadering van de afdeling
Soest van de K.V.P. gehouden onder voor
zitterschap van de heer J- Hom.
Deze wees in zijn openingswoord op een
succesvol 1953. In dit jaar werden tijdens
de gemeenteraadsverkiezingen wederom 7
leden in de gemeenteraad gebracht. Ver
der deelde spr. mede, dat de werkgroep
nog niet tot actie is gekomen, doch dat
hierin spoedig verandering zal komen,
daar zich thans ook enige jongeren voor
dit werk interesseren-
De secretaris, de heer W. Schimmel, gaf
in zijn jaarverslag een overzicht van '53,
waarin slechts 189 leden aan het politiek
advies voor de raadsverkiezing aandacht
schonken. Waarderende woorden werden
gewijd aan de oud-gemeentesecretaris, de
heer J. G. A. Batenburg, en aan de heer
J. J. J. M. Festen, de nieuwe gemeente
secretaris, werd kracht toegewenst om het
gemeentebelang naar best vermogen te
dienen.
Uit het verslag van de penningmeester
bleek, dat de afdeling 405 leden telt, het
geen een achteruitgang van 37 leden be-
tekent.
Aan contributie werd 897-35 ontvangen.
De kosten voor propaganda lagen belang
rijk hoger, doch dank zij het kasbezit was
er nog een batig saldo van 167,42.
De periodiek aftredende bestuursleden,
de heren J. H. Hom, R. Hilhorst en W.
Schimmel werden herkozen. In de va
cature van de heer G. van 't Klooster,
die zich niet meer beschikbaar stelde,
werd de heer H. .J. van Hal gekozen.
Deze werd tevens tot voorzitter gekozen.
Het aantal afgevaardigden naar de Kring
vergadering werd met twee leden uitge
breid, t.w. de heren Dahlberg en A. Bak
ker.
Als candidaten voor de prov. Staten wer-
Eén van de dingen, die ik in 1954 zeker
niet zal doen, is solliciteren naar de be
trekking van Directeur van onze V.V-V-
ad 2.000.per jaar.
Niet dat ik die twee duizend gulden per
jaar een te verwaarlozen factor in mijn
jaarlijks tekort acht, maar in de aller
eerste plaats omdat ik geen Uweetwel van
Vreemdelingenverkeer afweet.
Hetgeen ik er van weet uit een andere
gemeente, welke voor een zeer groot
deel van de Vreemdelingen-industrie be
staat, is, dat een V-V.V. leiden op een
vruchtbare manier geen senicure is.
De mensen, die denken, dat een V.V-V.
leiden voor 90 bestaat uit in je ver-
keershuis zitten en maar afwachten wat
komen wil en zo af en toe een toertje or
ganiseren naar een min of meer beziens
waardig geval, weten er, met alle respect,
geen fluit van.
Gesteld dat ik over de niet te definiëren
eigenschappen zou beschikken een V.V.V.
te leiden, dan zou ik er in dit geval nog
voor bedanken, omdat ik er niets voor
voel becritiseerd te worden door leken
of liefhebbers op dit gebied, met boven
dien de kans om, wanneer de gemeente
raad de gang van zaken niet florisant ge
noeg acht, zonder enige glorie de straat
op te vliegen.
Toegegeven, dat de V.V-V.-leden door hun
weinig actieve houding een der hoofd
zaken van de lamme V.V.V.-geschiedenis
zijn, moet er voor onze gemeente een
andere weg tot een oplossing zijn geweest,
vooral omdat de inkomsten uit 't Vreem
delingenverkeer, ofschoon niet onmiddel
lijk „telbaar" voor onze Ontvanger, onze
gemeente zeer ten goede komen.
Te zeggen, dat een kip, die gouden eieren
legt geslacht is, zou overdreven zijn, maar
ik meen toch, dat de twee mille besparing
op een „Directeur-voor-halve-dagen" an
ders zal uitpakken dan de verwachtingen
zijn.
En wat dan
H. OEKMAN.
SOEST - UTRECHT - BAARN
den gekozen de heren J. Hehenkamp,
Amersfoort; C. Hilhorst, Hoogland; P. v.
Zwieten, Vinkenveen; Mr J. Wijn, Utrecht;
Jos Veldman, Utrecht en J. Alders,
Amersfoort.
Als lid van het adviescollege ter samen
stelling van de groslijst werd o.m. de heer
H. J. van Hal alhier voorgedragen.
De rondvraag gaf aanleiding tot gedach-
tenwisseling over de homogeniteit van de
katholieke raadsfractie en bracht ook de
woonruimteverdeling ter sprake. Er bleek
echter geen aanleiding te bestaan om de
gang van zaken te becritiseren.
ONDER DE AFSLUITBOMEN.
Op 31 October van het vorig jaar reed
K. v. S. uit Bussum met een door hem
bestuurde vrachtauto over de spoorweg
overgang aan de Van Weedestraat, waar
van de afsluitbomen reeds in dalende
beweging waren.
De poging van de chauffeur om alsnog
„door te slippen" mislukte. De auto werd
beschadigd door de neerkomende af
sluitboom, die naar boven werd terug
geslagen door de vaart van de wagen en
het hoogspanningsnet boven de spoorbaan
gedeeltelijk vernielde. Alleen deze averij
bleek een bedrag van 886.te belopen.
In verband met deze onvoorzichtige
daad moest de Bussumse chauffeur zich
Woensdag voor de Utrechtse Politierech
ter verantwoorden-
De verdachte erkende 't ten laste gelegde
en zei, dat hij dicht achter een grote
vrachtwagen reed, die het uitzicht op de
overweg enigszins heiemmerde. Toen hij
zag dat z'n voorganger de overweg „nam",
dacht hij dit ook nog wel te kunnen.
De officier van justitie vond het gebeur
de nog al ernstig en requireerde een boe
te van 50.subs. 20 dagen hechtenis.
Het vonnis luidde conform.
behoeft U niet naar de stad.
Bij ons vindt U een RUIME
COLLECTIE in alle modellen.
Ook de bijbehorende artikelen
zijn bij ons in voorraad.
Burgem. Grothestraat 34 Tel. 2935
Naast City-theater.
