\fioemuker
B3SÉHI
Leve de Koningin.
Gederailleerd.
Herdenking.
De grote vier in Genève.
Van week tot week
in Soest.
Gazelle - Raleigh - Locomotief
SOEST.
„©e VeJiyutde. Tbttefiel"
ORGELS^
Autorijlessen
Autorijschool D. Engel
IN DE HOEK.
ALLEEN BIJ ONS!
Bruine Heren Sport
schoen,
Stichtsche
Schoenliuizen
VRIJDAG 30 APRIL 1954.
32e JAARGANG No. 34.
SOESTER(()OURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
Abonn. per kwart, 1.85 - per post 2.00
UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIEVAN WEEDESTRAAT 35 TELEFOON No. 2566
POSTGIRO No. 126156
Wij herdenken
Vandaag viert H.M. de Koningin temid
den van allen, die haar lief en dierbaar
zijn, haar 45ste verjaardag en heel ons
land viert die verjaardag dankbaar mee.
Dankbaar, omdat wij in Koningin Julia-
na een vorstin bezitten, die in lief en
leed volkomen met ons meeleeft. Een
hechte band bindt het Oranjehuis aan ons
volk, nu en door de jaren heen.
Deze band werd verscheidene malen in
de historie beproefd. Hij werd soms
schijnbaar verbroken, doch telkens weer
werd hij door een Oranje verstevigd en
versterkt.
Wij zullen binnenkort weer herdenken,
hoe ons land van de overheersing werd
bevrijd, maar nu reeds past het ons er
dankbaar aan te herinneren, dat ons vor
stenhuis voor 'die bevrijding het symbool
is.
Er moge verschil van mening bestaan
over de wijze waarop deze bevrij
ding zal worden gevierd, over de viering
van de Koninginnedag bestaat geen afwij
kende mening. Het is feest, ook in ons
dorp en men uit er zijn vreugde over, dat
een geliefd vorstin haar verjaardag viert.
Een geliefd vorstin
Zij is toch 'n centrale figuur in ons volks
bestaan geworden. Een centrale figuur in
het land. maar ook als moeder van haar
gezin. Zij, de eenvoudige moeder, is een
lichtend voorbeeld voor tal van moderne
niet voor haar taak berekende moeders.
Wie herinnert zich niet die September
dag, dat de „oude Koningin" op het bal-
con van het Paleis te Amsterdam als eer
ste riep: „Leve de Koningin", de kreet,
die nadien nog zo vele malen door een
ongekend aantal Nederlanders zou wor
den herhaald, telken male als zij de ge
liefde vorstin zagen.
Leve de Koningin
Naast de eenvoud, die onze vorstin ken
merkt, is er ook een koninklijke waardig
heid, de statie, die zij ook met eenvoud,
maar daardoor juist zo gewoon en na
tuurlijk weet uit te dragen. Dit geldt niet
alleen de Koningin zelf, maar ook haar
gezin, de vier prinsessen en haar gemaal.
Onze sportieve en in het belang van ons
land altijd zo actieve Prins Bernhard heeft
eveneens in de harten der Nederlanders
een grote plaats veroverd.
Wij leven mee met het wel en wee van
onze Koninklijke Familie op Soestdijk.
Als we terugzien op de 30ste April 1909,
toen het land zich opmaakte om de ge
boorte van een Oranjetelg te vieren,
toen werd bekend gemaakt, dat 's avonds
om tien minuten voor zeven Koningin
Wilhelmina het leven had geschonken aan
een cfoctiter' was bij velen de eerste
gedachte: geen prins. Doch in de jubel
voor de bestendigheid van het Oranjehuis
werd deze lichte teleurstelling al spoedig
naar de achtergrond gedreven en de ge
schiedenis heeft die vreuede voor de toen
geboren dochter bevestigd.
„Juliaantje" heeft in onze harten altijd
een warme plaats gehad. De ouderen on
der ons hebben met belangstelling haar
opvoeding gevolgd. Zij hebben met inge
nomenheid gezien, hoe onze vorstin werd
voorbereid voor haar grootse taak, welke
zij nu op eminente wijze vervult.
„Wie ben ik, dat ik zo iets mag doen
zo stelde Koningin Juliana zichzelf de
vraag toen zij haar moeder opvolgde. Wij
kunnen er slechts op antwoorden, omdat
zij een Oranje is. een telg uit het ge
slacht, waarvan Koningin Wilhelmina, de
gelukkige grootmoeder, die thans dit gro
te feest van haar dochter mag meemaken,
eens getuigde: „Oranje kan nooit genoeg
voor Nederland doen."
Nooit genoeg voor Nederland.
Ons land is er innig dankbaar voor zulk
een vorstin de zijne te mogen noemen, 'n
koningin, die koninklijk is en toch de een
voudige moeder, de goede, eenvoudige,
begrijpende mens, die zowel in tijden van
voorspoed als in tijden van nood en el
lende ons allen een lichtend voorbeeld is.
Het is feest in Nederland, het is feest in
Soest, feest, omdat wij een koningin heb
ben, die in alle lagen der bevolking ge
liefd is.
Moge onze vorstin voor ons en voor haar
gezin nog vele jaren gespaard blijven.
Het spijt mij, dat ik U nogmaals verzoe
ken moet een kanttekening te mogen ma
ken bij een in Uw blad opgenomen artikel.
Was dit eerst om de nagedachtenis van
een overleden, door mij hooggeachten
staatsman in bescherming te nemen,
thans is het om den heer Oekman in be
scherming te nemen tegen hallucinaties,
die hem nodeloze smart veroorzaken.
Hij meent, dat schrijver dezes in zijn huis
gevangen zit en dat het tijd wordt daar
aan een eind te maken en „genade voor
recht te laten gelden".
Die gevangenschap is een hallucinatie.
Mijn vrijheid van beweging wordt door
niets beperkt dan door het advies van een
bevriend medicus, die mij ten vorigen ja-
re ried, niet langer 's zomers hoge bergen
te beklimmen, gelijk ik in de voorafgaan-
't Begint al goed, dat moet ik zeggen,
Want de stemming is gedrukt,
't Schijnt dat deze conferentie
Reeds bij voorbaat is mislukt.
Alles lijkt soms zo genoeg'lijk,
Allen zijn ze even braaf,
Ze zullen met een lach poseren
Voor meneer de fotograaf.
Ze zullen ook wel weer dineren
Bij genoegelijk gepraat
En de wereld wacht gelaten
Op 't uiteindelijk resultaat.
Achter de gesloten deuren
Wordt over ons lot beslist,
Zal men ruiterlijk bekennen:
We hebben ons weer vergist
Wordt het net weer zo'n fiasco
Als ten tijde van Berlijn
Ze willen graag de GROTE VIER zijn,
Maar wat zijn ze dikwijls klein.
Gaan ze onverrichter zake
uit elkaar; verleen ik gul
Een nieuwe naam aan 't grote viertal
En noem ze voortaan GROTE NUL
de jaren nog gedaan had, daar zulks op
mijn leeftijd, al gevoelde ik dit niet, ge
vaarlijk voor mijn gezondheid was. Ik
heb toen dit advies gevolgd en mij dus
het laatste jaar tot een vacantieverblijf
in veiliger oord bepaald.
Het „genade voor recht" is een andere
hallucinatie. Niet van „recht", maar van
een „rechterlijke dwaling" is hier spra
ke. Een der hoogste magistraatspersonen
in ons land heeft mij destijds doen we
ten, dat „alle juristen het er over eens
zijn, dat dit geen uitspraak volgens de wet
is". Natuurlijk is dit met een korreltje
zout te nemen. Behalve de leden van het
oordelend college, die door het terrein,
waarop zij tijdelijk werkten, en door de
lugubere gevallen, die hun daarbij dage
lijks voor ogen kwamen, in bijzondere ma
te vatbaar waren voor donkere suspicies,
zullen er ook nog wel andere deskundigen
geweest zijn, die na de ellende, die wij
doorleefd hadden, en na het wezenlijk
landverraad daarbij gepleegd, hun even
wicht nog niet hadden hervonden. Maar
de geciteerde woorden vormen toch wel
een aanwijzing, hoe reeds toen in breden
kring over het vonnis gedacht werd.
Een ander bekwaam jurist schreef mij:
„Uw mening, dat een volstrekt onzijdi
ge en onkreukbare rechterlijke macht een
van de waardevolste goederen van ons
volk was en is, deel ik ten volle. Naar
mijn mening verhoudt zich echter de
rechterlijke macht tot de bijzondere recht
spraak als het normale proces zich ver
houdt tot het politieke. De laatstgenoem
de soort heeft naar mijn overtuiging ech
ter niets van doen met rechtspraak en
dus ook niet met onzijdigheid en recht
vaardigheid. De politieke processen van
alle tijden en plaatsen (ook achter het
ijzeren gordijn) hebben dit gemeen. Het
spreekt vanzelf, dat het bovenstaande
niet geldt voor de berechting van hen,
die misdrijven naar het gemene recht
hebben gepleegd".
Nóg een ander jurist, die destijds de op
voering in ons land bijwoonde van het
uit het Engels vertaalde toneelstuk „Jo-
han van Oldenbarnevelt", gegeven tij
dens de viering van diens 400sten geboor
tedag schreef mij, onder die opvoering
telkens te hebben moeten, denken aan
mijn proces. Ook mijnerzijds is destijds in
een pleitrede op het gelijksoortige aspect
van die procedure gewezen, terwijl deze
herinnering aldus besloten werd: „Ik weet
dat afgronden mij scheiden van den heros
uit dat drama. Maar ik weet óók, dat,
wanneer deze sententie werd gehand
haafd, ik op één punt aan hem gelijk
zou zijn: onschuldig veroordeeld wegens
een misdrijf, dat ik het laatste van alle
misdrijven in staat zou zijn geweest
te plegen."
De smedige stukjes van den heer Oek
man waren mij totdusver een geliefde ru
briek in ons orgaan. Onverschillig, of ik
het er steeds mee ééns was. En onver
schillig, of het ging over hinderlijke bo
men, donkere wegen, chaos in Indonesië,
of nog iets anders. Hij kon den vinger
leggen op een wonde, of soms ook slechts
menen dit te doen, zonder dat de ge
moedelijke wijze, waarop dit geschiedde,
iemand wezenlijk ergeren kon. Maar hij
trede niet buiten zijn terrein. En spreke
niet van een gevangenis, die fictief is. En
nog veel minder van een „genade", waar
aan geen behoefte is en die aan het woord
uit Spreuken doet denken: „De barmhar
tigheden der goddelozen zijn wreed". De
heer Oekman behoort in dat gezelschap
niet thuis.
DE GEER.
ERKENDE PHILIPS RADIO SERVICE
V.WE EDESTR36» SOESTDIJK TELEF.2792
De Damclub „De Variant" had, ter gele
genheid van Pasen, twee grootmeesters
uit de Nederlandse Damwereld willen
uitnodigen. De grote kosten hieraan ver
bonden deed dit schone plan echter te
niet gaan.
De Variant-leden lieten zich niet uit het
veld en nog minder van hun dambord
slaan en organiseerden een eieren-dam-
festijn.
Het zetten in de partijen ging op bevel en
het hoge tempo vergde veel van de deel
nemers.
De gelukkigsten gingen met heel'veel en
de minder gelukkigen met veel eieren
naar huis, maar de taart, die verloot werd,
daar bleven de Varianters fris van. Daar
hebben twee verslaggevers voor gezorgd.
Zoals bekend komt het monument voor de
gevallenen in „Braamhage", al zal dit niet
vóór 5 Mei van dit jaar het geval zijn.
Binnenkort zullen we er wel meer van
horen.
Het schijnt, dat alles in diep geheim voor
bereid wordt, ten spijt van het feit, dat
dit monument opgericht wordt voor hen
die vielen voor de democratie, een
staatsvorm, waarin openbaarheid een der
belangrijkste steunpilaren is.
Op 5 Mei, de dag van onze bevrijding,
gaan we de jonge kiezers leren wat Bur
gerschap en Burgerzin is. Zij, die in 1954
voor het eerst aan de verkiezingen deel
namen, zijn door het gemeentebestuur
uitgenodigd om in het St. Josephgebouw
bijeen te komen.
„Burgerschap en Burgerzin" heet het
boekje, dat deze jonge burgers gratis-
voor-niets van het gemeentebestuur ont
vangen en bovendien spreekt des mid
dags over dit onderwerp niemand minder
dan prof dr W. R. Heere, hoogleraar te
Tilburg.
De Soester 23-jarigen zullen tonen, dat
zij burgerzin bezitten en de zaal van St.
Joseph geheel vullen.
We vieren vandaag Koninginnedag en
we hebben hedenmorgen weer gedefileerd
voor onze jarige vorstin. We hebben dit
Koningin Juliana, die heden haar vijf en veertigste verjaardag viert.
(Foto T. van der Reijken.)
al jaren gedaan als goede en naaste buur
van Koningin Juliana en in geen land
kent men een dergelijke grootse manifes
tatie van trouw en sympathie in zo'n
simpele vorm.
Helaas bekruipt ons de gedachte, dat,
doordat de organisatie prachtisch geheel
in Baarnse handen is, wij Soestenaren
niet meer zo gewenst zijn.
Vorig jaar wilde men onze trouwe
P.V.O. niet hetzelfde recht geven als de
Baarnse Harmonie, doch Toon Hooft en
zijn makkers lieten zich niet de tuin uit
sturen. Hedenmorgen kwam P.V.O. er he
lemaal niet meer aan te pas en toen we
het programma van het défilé door
Baarn opgesteld lazen, toen hebben
we gezegd: Horen wij Soestenaren er nog
bij of niet
Erg veel zin om tegen een dergelijke
chauvinisme op te tornen hebben we niet.
Ook voor onze Koningin geldt, dat een
goede buur beter is dan een verre vriend.
Ook dit jaar zullen weer, gelijk overal el
ders in het land, te Soest en Soesterberg
op 4 Mei tochten gehouden worden naar
een centraal punt. waar wij in stilte de
slachtoffers van oorlog en bezetting zul
len herdenken.
Eén avond in het jaar treden wij uit de
baan van het jachtige bestaan. Wat wij
in het leven najagen en wat ons dilo-
wijls verdeelt, wordt op deze avond ter
zijde gesteld.
Gelukkig beschouwen velen dit uur als
een gave én als een plicht.
Laten steeds grotere groepen, zowel van
ouderen als van jongeren, aan deze sa
menkomsten mededoen.
Laten wij samen stil zijn in dankbaarheid
dat wij dit mogen en kunnen doen, ter
wijl onze gedachten vertoeven bij hen,
die zich gaven opdat ons dit ogenblik van
in vrijheid gedenken geschonken kon
worden.
De Burgemeester van Soest,
S. P. BENTINCK.
Officiële Mededelingen.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Soest
brengen, overeenkomstig het bepaalde in
artikel 9,-lid 1, sub b, der Hinderwet, ter
algemene kennis, dat ter gemeente-secre
tarie van Soest ter inzage is gelegd een
verzoek met bijlagen van de firma Hil-
horst en De Bruin, Smitsweg nr. 43,
Soest, om vergunning tot het oprichten,
in werking brengen en in werking houden
van een benzinepompinstallatie met een
ondergrondse benzinetank van 3000 li
ter inhoud, alsmede een handpomp, op
het perceel, gelegen aan de Smitsweg, ka
dastraal bekend gemeente Soest, sectie
G, nr. 3888.
Gedurende tien dagen na dagtekening de
zer bekendmaking bestaat voor een ieder
de gelegenheid schriftelijk bezwaren te
gen het verlenen der vergunning in te
brengen bij het gemeentebestuur.
Bovendien zal op Dinsdag 11 Mei a.s., des
voormiddags 10.30 uur, in het gemeente
huis een openbare zitting worden gehou
den, alwaar mondeling bezwaren tegen
de inwilliging van dit verzoek kunnen
worden ingebracht.
Een ieder kan ter gemeentesecretarie
kennis nemen van de terzake ingekomen
stukken.
De aandacht van belanghebbenden wordt
er op gevestigd, dat tot beroep zijn ge
rechtigd de aanvrager van de vergunning
en degene, die in persoon of bij gemach
tigde op de bovenbedoelde zitting is ver
schenen. Mede is tot beroep gerechtigd
degene, die zonder op de openbare zit
ting te zijn verschenen, binnen de ge
stelde termijn schriftelijk bezwaren heeft
ingebracht, indien hij niet woonachtig is
in deze gemeente of in een aangrenzende
gemeente waar openbare kennisgeving
wordt gedaan.
Soest, 27 April 1954.
KERKSTRAAT 3-S0EST-TEL2030
SCHOOLTAND VERZORGING
INGESTELD.
Als 14e gemeente in het Gooi heeft onze
gemeente zich aangesloten bij de „Stich
ting ter bevordering van de schooltand-
verzorging in het Gooi en Omgeving",
waardoor bereikt is geworden, dat voort
aan op onze Soester scholen de tandarts
de kinderen bezoekt, hun gebitten con
troleert en zo nodig behandelt. Het betreft
hier de kinderen van de eerste klassen,
die onder deze tandverzorging vallen.
Het heeft in onze gemeente heel wat voe
ten in de aarde gehad vóór Woensdag
morgen tandarts De Ruiter uit Hilversum
in de openbare school in de Kerkebuurt,
het eerste Soester jongetje op zijn be-
handelingsstoel kreeg. Niet dat het jon
getje tegenstribbelde, integendeel, hij
stapte met bravour naar de tandarts,
doch enige jaren is er gepraat en getracht
voordat deze schooltandverzorging een
feit werd. Soest probeerde een eigen
dienst in te stellen en toen dat niet ging
werd aansluiting gezocht bij genoemde
stichting.
Woensdagmorgen werd, zoals gezegd, een
begin gemaakt met deze schooltandver
zorging en daarbij waren aanwezig Mevr.
Straalman-Cremer, voorzitster; de heer
W. G. Zaalberg van Zeist, secretaris-rent
meester van deze stichting, alsmede de
wethouders De Haan en v. d. Arend, de
raadsleden Mevr. Polet en Mevr. Land
weer, de heer Peet en het hoofd van de
Kerkebuurt-school, de heer Van Ieperen.
Mevrouw Straalman-Cemer sprak in een
inleidend woord haar grote vreugde uit
over de aansluiting van Soest bij de
Stichting. Toen wij met dit werk wilden
beginnen, aldus spreekster, leek het een
bijzonder experiment, doch de tandart
sen zagen hierin zelf een belangrijke taak.
terwijl er enthousiaste medewerking
kwam van gemeentebesturen en school
hoofden. Er waren ook schoolbesturen en
gemeentebesturen, die bedenkingen had
den. Men was er tegen, dat van de ouders
.v van de verantwoordelijkheid
werd weggenomen. Spr. wees er op, dat
de ouders niet altijd ieder half jaar met
hun kinderen naar de tandarts gaan, het
wordt vergeten en zolang de kinderen
geen pijn voelen blijft de gang naar de
tandarts uit.
Het gevolg is, dat de gebitten verwaar
loosd worden met alle gevolgen van dien
voor de toekomst. De cijfers tonen aan,
hoe grote schade er door deze veronacht
zaming wordt toegebracht aan het blij
vende gebit. Deze schade aan de volksge
zondheid te voorkomen, vereist een mas
sale aanpak en dit kan op de beste wijze
geschieden door de behandeling op school
te doen plaats vinden.
Een kind bezoekt niet graag een tandarts,
doch als hij op school komt dan heeft er
een merkwaardige wisselwerking plaats.
Het bravourkind laat zien, dat het niet
bang is en de overigen willen niet onder
doen voor deze. Er ontstaat 'n goede ver
standhouding tussen tandarts en kind,
niet het minst door de paedagogische kwa
liteiten van tandarts en assistenten.
Zegenrijk werk is er door de stichting in
de achter ons liggende jaren reeds ver
richt en wij ondervinden grote waarde
ring voor ons werk, al is er niet overal
het juiste begrip voor.
Ten aanzien van de schoolbesturen, die
principieel tegen deze schooltandverzor
ging zijn, zei spr., dat de tijd voor de
stichting zal pleiten. De bezwaren van
schoolhoofden met betrekking tot de sto
ring, die de tandarts op de school zou ver
oorzaken, wees spr. van de hand en zij
verwees naar de vlotheid en de korte
tijdsduur van de behandeling, waarover
Lunchroom - Restaurant
Burgem. Grothestr. 37 - Soestdijk
(over City-theater) - Telefoon 2537
Intiem interieur. Prima consumpties.
Gelegenheid tot vergaderen.
Recepties en Partijen - Eig. D. P. Bart
geen klachten zijn binnengekomen. Het
verzet van de tandartsen - ook in Soest -
besprekend, zei spr.: „Men zou iedere
tandarts de spreuk „De cost gaet voor de
baet uit" moeten sturen.
De ernstige tanddefecten krijgt de niet-
schooltandarts toch en bovendien hij
heeft niet veel particuliere patiëntjes van
jeugdige leeftijd. Later krijgt hij patiën
ten met goed onderhouden gebitten en
zal zijn taak een controlerende zijn. Ook
de tandarts heeft de roeping om de lij
dende mensheid te dienen en het er mee
eens te zijn, dat slechte gebitten moeten
worden voorkomen.
Spr. wees verder op het instrumentarium
van de schooltandarts, dat niet veel ruim
te in beslag neemt, doch geheel volledig
is en zei, dat deze vorm van tandverzor
ging (de goedkoopste manier dank zij de
bijdragen van ziekenfondsen en gemeen
tebesturen) zal voorkomen, dat in de toe
komst onze jeugd een kunstgebit zal dra
gen, terwijl vele ziekten, voortspruiten
de uit slechte gebitten worden voorkomen.
Spr. hoopte, dat Soest niet de laatste ge
meente* zal zijn, die zich bij de school
tandverzorging aansluit en dat Soest zelf
tevreden zal zijn over haar genomen be
sluit. Spr. dankte het gemeentebestuur
voor de medewerking en verklaarde,
dat Soest ingeschakeld was in de school
tandverzorging.
Wethouder De Haan heette de stichting
vertegenwoordigers welkom namens het
gemeentebestuur en releveerde het pogen
om een eigen schooltandartsendienst op te
richten. Toen dit niet gelukte werd er bij
STEMMEN
OMBOUWEN
PIANO'S
Wt/AN Tril nieuweweg 103
VAN IUL TELEFOON 2968
de buren aangeklopt, hetgeen niet tever
geefs gebeurde.
Spr. zei, dat ook Soest doordrongen was
van het nut van de schooltandverzor
ging en hoopte, dat de laatste bezwaren
van de Soester tandartsen thans over
wonnen zouden zijn.
Tandarts G. de Ruiter uit Hilversum
kreeg hierna zijn eerst© Soester patiën
tjes, die het kennelijk helemaal niet grie
zelig vonden bij de meneer in de witte jas.
HERDENKING GEVALLENEN.
Gewoonte getrouw zal ook dit jaar op de
avond voorafgaande aan de Bevrijdings
dag, dus op Dinsdag 4 Mei a.s., in het
park „Braamhage" de herdenking plaats
vinden van hen, die vielen door oorlog
en bezetting.
Vanaf drie punten in de gemeente, n.1.
het voormalige Rosarium, het pleintje
Soesterbergsestr.-Eikenlaan en 't pleintje
Beukenlaan-Beetzlaan, zal de stille tocht
naar „Braamhage" wederom aanvangen.
Aan de deelnemers aan deze stille tocht
wordt verzocht zich een kwartier voor het
vertrek te verzamelen, daar precies van
alle punten wordt vertrokken op de vol
gende tijden: 7.45 uur Rosarium, 7.15 uur
pleintje Soesterbergsestraat en 7.30 uur
hoek Laanstraat-Beetzlaan en Beuken
laan.
Gelijk bekend mogen geen vlaggen en
vaandels worden meegevoerd, terwijl het
evenmin is toegestaan in uniform, uitge
sloten dienstuniform, aan de stille tocht
deel te nemen.
Wel mogen bloemen door deelnemers of
verenigingen worden meegevoerd, welke
op de herdenkingsplaats aan de voet van
het kruis mogen worden neergelegd.
In „Braamhage" zal om 8 uur precies
twee minuten stilte in acht genomen
worden, waarna het mannenkoor „Apol-
lo" enige stemmige liederen ten gehore
zaL brengen, waarmede de plechtigheid
Wordt besloten.
Aan de ingezetenen wordt verzocht, ten
teken van stille hulde, te 6 uur de vlag
gen halfstok te hangen, terwijl bovendien
aan de zakenlieden en caféhouders wordt
gevraagd op ditzelfde uur hun zaken te
sluiten.
Het is uiteraard geoorloofd zich achter
de stoet onder weg aan te sluiten.
OUD-SOESTENAAR !N
NIEUW-ZEELAND DODELIJK
VERONGELUKT.
Onze vroegere plaatsgenoot, de heer P.
Boerse, destijds technisch ambtenaar bij
Gemeente-Werken alhier, die in 1951 met
zijn gezin naar Nieuw-Zeeland emigreer
de, is aldaar door een ongeval om het le
ven gekomen.
Op een bouwwerk kwam hij te vallen en
werd met zware kneuzingen naar een zie
kenhuis vervoerd. Kort daarna overleed
hij.
De heer Boerse had in de loop van enige
jaren een aannemersbedrijf opgebouwd.
Hij laat een vrouw en vier jeugdige kin
deren achter.
Gedipl. A.N.W.B. Bonds-instructeur.
Nieuweweg 97 Telefoon 2543
Zuiveren ontsmet uw huio
met de helder vloeibare
D.D.D. De jeuk bedaart,
de ziektekiemen worden
gedood en de huid geneest.
FANTASIERIJK JONGETJE.
Een inwoonster alarmeerde de politie,
daar haar 8-jarig zoon thuis was geko
men met een horloge. Dit horloge zou
hem aangeboden zijn geworden door een
onbekende man op de Hooiweg, die in
ruil daarvoor vroeg of het jongetje met
hem meeging. De jongen pakte het horlo
ge aan en zette het op een lopen. De poli
tie is fel belust op dergelijke onbekende
mannen en stelde een uitgebreid onder
zoek in. Daarbij werd de jongen aan de
tand gevoeld en toen bleek, dat hij zijn
verhaal had gefantaseerd. Het horloge
had hij van 'n buurmeisje gekregen dat 'n
doosje met sieraden had weggenomen en
haar vriendjes en vriendinnetjes had be
dacht,
OPRICHTING U.V.V.
AFDELING SOEST.
Dinsdag j.1. werd ten huize van Mevrouw
Van Ginkel-Mohrmann, in aanwezigheid
van de Provinciale voorzitster der U(nie)
V(rouwelijke) Vrijwilligers), Mej. M. Ger
ritsen, de afdeling Soest opgericht.
Laatstgenoemde dame zette de doelstel
lingen der U.V.V. uiteen, welke alsvolgt
luiden:
1. Bij de Nederlandse vrouw het bewust
zijn te versterken van haar verantwoor
delijkheid voor het welzijn der gemeen
schap.
2. Dit welzijn daadwerkelijk te bevorde
ren voor zover het kan geschieden door
de samenwerking van Nederlandse vrou
wen met als leidend beginsel naastenlief
de en hulpvaardigheid.
Daarna ging men over tot het vormen
van een bestuur, hetwelk als volgt werd
samengesteld:
Mevr. A. Peters-Zanen, Steenhoffstraat
34, voorzitster. Mevr. J. M. van Ginkel-
Mohrmann, Wilhelminalaan 3, vice-voor-
zitster. Mevrouw A. M. Lommen-v. d.
Graaf, Heüvelweg 41, secretaresse. Mej.
Mr. M. E. v. d. Hurk, Sophialaan 15, pen-,
ningm., giro 166791. Mevr. S. A. Meurs-
de Graaf, Dalw. 2, Algem. Adj. Mevr. M.
C. Kruik-de Man, Van Straelenlaan 36,
Propagandiste.
Door de afdeling Soest, die momenteel
ruim twintig leden telt, zal begonnen
worden met het Bejaardenwerk, t.w. de
stichting van een sociëteit en daarnaast
Ontspanningsmiddagen.
De commentaren op de uitslag der ver
kiezingen voor de Provinciale Staten
waren, naar gelang van de politieke ge
zindheid der belanghebbenden, uiteraard
verschillend.
„De doorbraak zet door", „De doorbraak
zet niet door", „Ze hebben wel winst,
maar eigenlijk verlies", „We hebben wel
verlies maar relatief winst" en andere ui
tingen kon men na de verkiezingen ver
nemen.
Bij al deze voor verschillende mensen
schokkende feiten kwam voor mij één
uitslag het meest naar voren, namelijk,
dat de C.P.N., hoe we het ook wringen
en trachten te kleineren door plaatselijke
verliezen, 9.000 stemmen méér kreeg dan
in 1953, hoofdzakelijk verkregen in de
grote steden.
Dat vind ik een verontrustend verschijn
sel en met geen drogreden weg te praten.
Ondanks alle sociale verbeteringen, on
danks we haast dagelijks in de bladen
kunnen lezen hoe het is gesteld met de
vrijheid in de landen achter het IJzeren
Gordijn, zijn er toch 9 duizend mensen
meer, die hun stem uitbrachten op een
partij, die, hiertoe in staat gesteld, alles
zou afbreken wat in de westelijke landen
aan menselijke waarden is opgebouwd.
Natuurlijk mankeert hieraan nu ook nog
wel het een en ander. Ik zou haast zeg
gen gelukkig wel. Ik zou moeilijk kun
nen leven in een staat waar niets meer
te mopperen valt, maar ik vind het een
huiverig idee, dat, ondanks de mensen
kunnen zien en horen, de C.P.N. is ge
groeid.
Te meer is dit het geval na hetgeen ik
vorige week te horen kreeg, toen ik een
Soester C.P.N.-er de foto liet zien, waar
op stond afgebeeld, op welke wijze Me
vrouw Petrov „vrijwillig" Australië uit
geleide werd gedaan. In een wurggreep
van twee Sovjet-agenten, waaruit ge
woonlijk geen boef ontsnapt.
Weet U wat het commentaar van de Soes
ter was „Een trucfoto". „Daar hebben
ze mee geknoeid".
Aan de hand van dit commentaar vind
ik de stemmentoename begrijpelijk, maar
daarom niet minder gevaarlijk. Mensen,
die zo verblind zijn, dat zij geen rijp van
groen meer kunnen onderscheiden, val
len na een behoorlijke eenzijdige „voor
lichting" als slachtoffer van een handige
propagandist.
Het zal niet gemakkelijk zijn hiertegen
iets te doen. Ieder zal in zijn eigen om
geving front moeten maken en trachten
door voorlichting deze mensen uit hun
gevaarlijke droom te helpen.
H. OEKMAN.
Een dure schoen voor weinig geld.
allernieuwste model,
origineel handwerk, t\<
prima boxcalf,
Soesterbergsestraat 30 Tel. 2454
Natuurlijk zijn voor dit werk vele han
den en geld nodig.
Soest heeft, zoals bekend, zeer veel inge
zetenen, die tot de Ouden van Dagen ge
teld kunnen worden. Er ligt dus een ruim
arbeidsveld voor de afdeling open om 't
leven der oudjes meer inhoud te geven.
Bij de eerste ontspanningsmiddag, wel
ke over enkele weken zal worden gege
ven, hoopt men vele nieuwe leden te kun
nen begroeten.
ARTSEN- EN APOTHEEKDIEINST.
De Zondagsdienst wordt waargenomen
door de artsen G. van Beurden, Steen
hoffstraat 12 en H. J. Stroband, Henriette
Blaeckweg 12.
Zondag is geopend Apotheek „Soestdijk",
Van Weedestraat 46.
VERGADERING BOERENLEENBANK.
Dinsdagavond hield de Boerenleenbank
alhier in hotel „De Gouden Ploeg" haar
jaarvergadering onder voorzitterschap van
de heer J. J. Koelman.
Deze releveerde de verdiensten van de
Boerenleenbanken na de watersnood van
Februari 1953, toen zij een bedrag van
400.000.voor het Rampenfonds bijeen
brachten.
Ondanks sombere voorspellingen bleek in
1953 de economie van Nederland zich gun
stig te ontwikkelen. Een grote toename
van spaargelden viel te constateren, doch
de belegging van deze gelden baart zorg
in verband met de steeds dalende rente
voet. Credietvoorschotten en hypotheken
kunnen daarom in ruime mate beschik
baar worden gesteld.
Het aantal leden steeg tot 526 en met toe
passelijke woorden herdacht de heer Koel
man het ontvallen van het bestuurslid de
heer Van Hofslot.
De omzet bedroeg ruim 16 millioen gul
den. Het aantal geregistreerde spaarbank
boekjes steeg van 2676 tot 2883, met een
saldo-tegoed van ruim drie millioen gul
den. Per 31 December 1953 bedroeg het
totaal der voorschotten onder borgstel
ling en hypotheekverband ruim een mil
lioen gulden.
Door afschrijving van een bedrag groot
5000.kwam de boekwaarde van het
kantoorgebouw op 55.000.De winst
over het afgelopen boekjaar bedroeg
5.333.Door toevoeging van dit be
drag aan het reservefonds stijgt dit fonds
tot 190.963,21.
Bij de bestuursverkiezing werd de heer
J. Koelman, periodiek aftredend, met al
gemene stemmen herbenoemd. De heer
A. P. Hilhorst werd opnieuw benoemd
tot lid van de Raad van Toezicht.
In de vacature ontstaan door het overlij
den van de heer Van Hofslot, werd be
noemd de heer P. G. Kok.
De kassier van de bank, de heer C. v, d.
Bremer, hield vervolgens een verhande
ling over het onderwerp: „Voorschot en
Credietverlening".
