Niet dringen s.v.p
We pikken toch een lütje.
SPORT.
Ondanks het verbod.
SOEST.
IN DE HOEK.
EEN WIJS WOORD
VOOR IEDERE DAG
DINSDAG 11 JANUARI 1955.
33c JAARGANG No. 3.
SOESTER
OURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
Abonn. per kwart, 1.95 - per post 2.10
UITGAVE DRUKKERIJ SMIT
SOESTDIJK
BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE VAN WEEDESTRAAT 35 TELEFOON 2566 POSTGIRO 126156
Ook in 1955 zal de machtsstrijd in de we
reld zonder twijfel voortgaan. Rusland en
Amerika staan als een paar grommende
honden tegenover elkander en betwisten
elkander elk stukje invloed, hoe klein
het ook mag zijn. Communistisch China
wil Formosa hebben en nationalistisch
Formosa wil het Chinese vasteland heb
ben. Frankrijk en Duitsland gunnen el
kaar de Saar piet. Indonesië, dat niet
eens in staat is zichzelf behoorlijk te be
sturen, wil er Nieuw-Guinea bij hebben.
Spanje hoopt vroeg of laat Gibraltar van
Engeland los te wrikken, Cyprus wil zich
weer bij Griekenland voegen en in het
Midden-Oosten gaat de woestijnoorlog om
de randgebieden van Israël onverminderd
verder. Men zou zo zeggen, dat de wereld
te klein is voor alle mensen, aangezien
men zich zo druk maakt om het bezit van
grotere of kleinere stukken land. Maar na
tuurlijk is de oorzaak van die strijd niet
alleen een kwestie van ruimte. Het gaat
ook om de economische waarde van som
mige industrie- en landbouwgebieden.
Het doel van elke strijd is het gevoel van
eigen macht te vergroten, want het is
belangrijk om zich belangrijk te gevoelen
en althans om voor anderen belangrijk
te schijnen.
Overigens is de wereld niet zo dicht be
volkt, dat het ruimteprobleem inderdaad
grote zorgen oplevert. Ondanks alle offi
ciële pessimisme ten aanzien van de voed
selproductie is de voortbrenging de laat
ste jaren groter dan wij in staat zijn aan
de wereldbevolking te distribueren. Over
schotten hopen zich op en hier en daar
moet zelfs de productie worden beperkt
om geen verkoopcrisis te veroorzaken.
Men wil dat nu wel verbeteren door mid
del van een soort boven-nationale distri-
butiedienst, die de overschotten ten goede
- -sou., hunner1 dein komen--aan dc onder
voede gebieden, maar de enige afdoende
oplossing is dat landbouw en industrie
zich in deze streken zo ontwikkelen, dat
elk volk in eigen behoeften kan voorzien.
Een deel van de pessimistische beschou
wingen ten aanzien van de vooruitzichten
van de voedselvoorziening berust op een
schatting van de groei van de wereld
bevolking in de eerstvolgende dertig jaar.
Volgens de desbetreffende dienst van de
Ver. Naties telde de wereld in 1950 om
streeks 1450 millioen mensen, maar in
1980 zal de wereldbevolking een aantal
hebben bereikt van 3630 millioen. Dat is
dus ongeveer de helft meer. Waarschijn
lijk zal deze schatting wel ten naastenbij
juist zijn, al kunnen toekomstverwachtin
gen over de bevolkingsgroei soms heel
anders uitvallen dan zich op het moment
laat aanzien. Wanneer wij de huidige ver
dat Europa verreweg het dichts is bevolkt,
houdingen in ogenschouw nemen, zien wij
In ons werelddeel telde men in 1950 bijna
600 millioen inwoners (andere schattingen
spreken van 550 millioen) op een opper
vlakte van nog geen 11 millioen km2.
Azië, dat met 44 millioen km2 viermaal
zo groot is, had in dat jaar een bevolking
van ruim 1100 millioen mensen (volgens
andere schattingen ruim 1300 millioen).
Azië is dus slechts half zo dicht bevolkt
als Europa, waarbij men echter in aan
merking moet nemen dat de noordelijke
helft, Siberië, Thibet, Mongolië enz. veel
minder bewoonbaar is dan de zuidelijke
en oostelijke kuststaten van Voor- en Ach-
ter-Indië, China en Japan.
Amerika is nog veel minder dicht bevolkt.
Hier treft men op ruim 38 millioen km2.
slechts 330 millioen mensen aan, waarvan
170 millioen in Noord-Amerika, 50 milli
oen in Midden-Amerika en 110 millioen in
Zuid-Amerika. Uit deze cijfers blijkt te
vens, dat de bevolkingsdichtheid van
Zuid-Amerika, dat kleiner is dan de
noordelijke helft van dit werelddeel, be
trekkelijk weinig lager is dan die van
Noord-Amerika.
Afrika beslaat bijna 30 millioen km2 en
telt een kleine 200 millioen mensen. Dit
werelddeel is dus nog veel dunner bevolkt
dan Amerika en ditzelfde geldt voor het
vijfde werelddeel, dat Australië, Nieuw-
Zeeland en de ontelbare eilanden in dat
deel van de Stille Oceaan omvat. Geza
menlijk noemt men dit werelddeel thans
Oceanië, een naam, die vroeger alleen
aan de verspreide eilanden werd gegeven.
De totale oppervlakte van dit gebied be
draagt ruim 9 millioen km2. Dat is dus
iets minder dan Europa beslaat, doch de
bevolking is niet talrijker dan 13 millioen
mensen. Als de bevolkingsdichtheid van
Europa net zo gering was als van Oceanië,
dan zou heel Europa minder inwoners
tellen dan Nederland en België samen.
Behalve Europa en de dicht bevolkte de
len van Azië is de wereld dus volstrekt
niet overladen met mensen en zal ook
een toeneming met 50 °/o in de komende
dertig jaren geen overbevolking veroor
zaken. Komen de verwachtingen uit, dan
zal in deze 30 jaar de bevolking van Eu
ropa stijgen van 600 tot 780 millioen, Azië
van 1300 tot 2000 millioen, Amerika van
200 tot 290 millioen. Hoe enorm dit pro
bleem ook schijnt, er is ruimte in over
vloed en er kan nog voldoende land in
exploitatie worden genomen om de voed
selproductie te vergroten. Bovendien kan
de productiviteit van het reeds aanwezige
cultuurland in het merendeel der landen
op grote schaal worden opgevoerd door
verbeterde landbouwmethoden. Over de
mogelijkheden behoeven wij ons dus geen
zorgen te maken.
Maar zei niet reeds een 16e eeuwse dich
ter: ,,Ach, waren alle mensen wijs en de
den daarbij wel, de wereld ware een
paradijs, nu is zij vaak een hel".
S E C. SPEELDE SLECHTE WEDSTRIJD.
Met 2 invallers voor Polhoven en v. 't
Klooster, voor wie v. Kooi (spil) en van
Sitter (rechtsbinn.) optraden, heeft S.E.C.
tegen Ares een slechte wedstrijd gespeeld.
De gastheren demonstreerden na de start
een overwicht in snelheid en combinatie
vermogen en S.E.C. stelde hiertegen al
leen verdedigende wapens op.
De Soester aanval was lauw en lusteloos
en zonder vechtlust. Tot tien minuten
voor rust bleef de stand blank, hoofdza
kelijk door het goede verdedigen van
S.E.C. en doordat Ares niet over schut
ters beschikte.
Toen werd een fraai doelpunt gemaakt
door de Ares linksbinnen, die een voorzet
van rechts bekroonde.
Na de rust vlotte het beter met het S.E.C.-
team en een gelijkwaardige strijd was
het gevolg. Doelpunten bleven echter uit
en de Soester aanval zag geen kans een
goede aanval met succes te belonen.
Daar stonden zij, diep in hun kraag
weggedoken en stampvoetend van de
koude. Een echte gure Januari wind sneed
dwars over de grote verkeersweg van
Arnhem naar Den Haag. Een blauw ge
zicht van de kou: twee militairen in dik
ke winterjassen, hun koffertjes naast
hen op de grond. Een paar personen
auto's raasden voorbij en telkens ging
de duim van de ene soldaat omhoog en
maakte het na de oorlog zo bekend ge
worden liftgebaar. Nog stopte er geen
wagen en de weinige keren, dat de auto
bestuurders met hun duim op het stuur
rad wezen ten teken, dat de wagen vol
zat, groette de militair beleefd en keek
me.t spiedende ogen de weg weer af of
er nog geen andere wagens in aantocht
waren.
Wij maakten ondertussen een praatje
met de ander, die iets verder van de
rijweg afstond. Het bleken twee dienst
plichtigen te zijn, gelegerd in de Krom
houtkazerne te Utrecht, bij de technische
troepen, die hun geld wilden uitsparen
om toch nog iets in de portemonnaie te
hebben, als zij bij ,,het meisje" aankwa
men.
Neen, getrouwd waren zij nog niet en
daar zou voorlopig nog wel niets van
komen, want beiden hadden er pas een
half jaartje opzitten en dus nog een
jaartje voor de boeg. Daarna lokte weer
de burger baas. De man was electriciën,
de ander metselaar in de bouw en dan
zou de droom van een „eigen nestje"
niet meer veraf zijn.
Verontwaardiging en list.
We spraken over de dienstplicht. De lif
ter was er inmiddels bij komen staan
om ook zijn hart eens te luchten. Hoe
wel beiden zichzelf „burger in noodver-
pakking" vonden en het liefst zo gauw
mogelijk de dienst wilden verlaten, be-
schouden zij deze toch als een noodza
kelijk kwaad, waarvoor de jonge man
nen zich opofferingen moeten getroosten.
Maar toen het gesprek op liften kwam,
raakten de tongen pas goed los.
Toen minister Staf als een sinterklaas-
surprise het liftverbod uitvaardigde,
heeft hij waarschijnlijk nooit vermoed,
dat dit verbod zo'n storm van veront
waardiging teweeg zou brengen, zowel
bij de soldaten als bij de burgers èn de
vertegenwoordigers in de Kamer.
„U had de jongens eens moeten horen
op de kamers. De een wilde voor de an
der niet ondertoen in het uiten van on
aangenaamheden naar het hoofd van de
minister en reeds direct werd er over
wogen op welke manier men dan wel
zonder betalen hetzij om het geld
te bewaren zoals deze twee, hetzij door
gebrek aan geld, zoals zovele anderen -
toch thuis kon geraken. Want „thuis"
is langzamerhand voor deze jongens
een begrip geworden en er zijn er, die
men 's Maandags met een zuur gezicht
aan de dienst ziet beginnen, maar die
tegen dat het Zaterdag wordt, weer aar
dig opleven. Och, het is toch allemaal
kolder en als je een beetje een geschik
te M.P.'er tegenkomt, zal hij je niets
maken, als je je duim maar naar be
neden houdt".
Beroeps- en gelegenheidslifters.
Wij kwamen tot de enigszins wonderlij
ke ontdekking, dat er nog verschil be
staat tussen lifters en lifters. De één doet
het alleen als hij geen geld heeft of iets
moet betalen, waarna van zijn soldij
geen treingeld meer af kan. De ander,
het zijn er uitraard maar weinig, maakt
van liften een beroep. Kou of geen kou,
regen of geen regen, 's Zaterdagsmid-
dags om één uur stapt hij de poort uit
en begeeft zich naar de grote weg en
iedere week opnieuw beleeft hij nieuwe
avonturen.
Vrij vervoer Dat kent hij niet, hij ver
koopt het ver beneden de prijs aan een
plaatsgenoot van hem en die centen
kan hij ook nog opmaken. Veelal lukt
het hem om nog eerder dan de anderen,
die per militaire trein reizen, thuis te
zijn en 's Maandags vertellen zij met
trots in wat voor merk prachtige slee
zij gereden hebben, met welke snelheid
en hoeveel goede Engelse sigaretten
zij van de autobezitter, die zelf ook in
dienst geweest is, gekregen hebben. Dan
lacht men om de ver1 van hun
maats en de volgende keer, als hun ver
lof wordt verleend, stappen zij welge
moed weer naar de grote weg en be
proeven hun geluk opnieuw.
De ene keer lukt het natuurlijk beter
dan de andere, maar over het algemeen
zijn ze betrekkelijk snel thuis en wen
sen ook geen geld voor de terugreis uit
te geven. Dan stappen zij de dag, dat
zij terug moeten, bijtijds de deur uit en
liften terug naar de kazerne.
„Het gebeurde me", vertelde een van de
lifters, „dat mij, toen ik op zekere dag
met twee heren meereed, gevraagd werd,
hoe ik over de keuze-commissie van het
Nederlandse voetbal dacht. Nou, hoewel
ik weinig verstand heb van voetballen,
antwoordde ik, dat ze ook deze K.C.
maar gauw moesten opdoeken en toen
de ene heer wat verwonderd keek, be
greep ik aanvankelijk niets, maar later
werd het mij duidelijk. Hij vertelde, dat
ik met Pelikaan, eens een roemrucht
voetballer uit het Nederlandse elftal en
thans lid van deze keuzecommissie, had
meegelift".
Toch nog tevreden.
Uit het gesprek met deze militairen kwam
een zekere dankbaarheid ten opzichte
van het liftverbod van minister Staf tot
uiting. Doordat de reacties op dit ver
bod het vraagstuk van het goedkope
vervoer voor militairen in het middel
punt van de belangstelling plaatsten,
kunnen de militairen thans gemakke
lijker liften èn door het M3-teken op
de auto's èn door de komende cen
trale liftplaats, die door de A.N.W.B.
zal worden gevraagd. Bovendien is het
aantal malen vrij vervoer verhoogd
tot achttien per jaar
Het gevolg zal zijn, dat nu meer militai
ren gaan liften, die anders voor half
geld per trein reisden, zodat dit ver
bod een uitwerking heeft gehad als een
boemerang.
Terwijl wij nog even verder praatten
met deze lifters, stopte er plotseling
zonder vraaggebaar een prachtige wa
gen, waarvan de bestuurder de „heren"
militairen vroeg of ze soms een lift wens
ten en waarheen. De auto droeg het
kenteken M3 en de militairen boften,
dat deze wagen rechtstreeks naar Den
Haag ging. Terwijl de soldaten instap
ten, maakten wij nog eens een praatje
met de bestuurder van de wagen, die
verklaarde, dat hij principiëel tegen het
liften van burgers was, maar soldaten
gaarne een lift gaf, want zelf militair
geweest zijnde, wilde hij „de loop van
het vaderland" niet het risico laten
lopen, dat zij met een lege portemonnaie
moesten teren op het beursje van hun
meisje of op toegestopt geld van thuis
om het weekend zo aangenaam mogelijk
door te brengen.
Weg stoof de wagen, richting Den Haag.
Door de achterruit knikten en wuifden
de militairen ten teken, dat zij het vol
komen met de chauffeur eens waren.
Tien minuten voor het einde kwam het
Soester doel onder druk te staan, doordat
Ares een slotoffensief ontketende.
De S.E.C.-verdediging zwichtte echter
niet en het einde kwam met de kleine
nederlaag. 0-1.
T.T.V. „SHOT".
Door het succes van vorig jaar aange
moedigd heeft de sportcommissie van de
tafeltennis-vereniging „Shot" besloten dit
jaar, indien de Eem berijdbaar zal zijn,
wederom een IJsselmeertocht op de schaats
te organiseren. Om het uithoudingsvermo
gen op te voeren, wordt één maal per
week door belangstellenden athletiek be
oefend door o.a. hardloopwedstrijden op de
lange afstand.
Dit jaar zal er, naast de wedstrijd, ook
gelegenheid bestaan voor een touristen-
tocht.
Verder staan er op het programma de
clubkampioenschappen '55, die midden
Februari verspeeld zullen worden, en de
Soester kampioenschappen in Mei a.s.
Naast de reeds bestaande Tennisvereni
ging „Wimbledon" zal er, zo gauw de
avonden minder kort zijn, ook een afde
ling volleybal opgericht worden.
Het bestuur overweegt daarom de moge
lijkheid tot het stichten van een sport-
centrale, waarin de afdelingen tafeltennis,
en volleybal ondergebracht kunnen wor
den.
Th. Rademaker kreeg de vererende uit
nodiging deel te nemen aan de wedstrij
den tegen Gelderland. Hij wist al zijn
partijen te winnen.
De uitslagen van deze week zijn:
Shot 16Shot 18 1-9 (dames).
Shot 10Shot 12 2-8 (adspiranten).
Shot 11Shot 13 6-4 (adspiranten).
Deze week spelen:
Shot 16Shot 17 (dames).
Shot 14Shot 15 (adspiranten).
Shot 7Shot 10 (adspiranten).
CLUBTENTOONSTELLING
„DE ZWALUW".
Zaterdagavond opende de voorzitter van
de postduivenvereniging „De Zwaluw" de
jaarlijkse clubtentoonstelling, welke in
hotel „De Gouden Ploeg" werd gehouden.
De heer v. d. Brakel releveerde de belang
rijkheid van het houden van dergelijke
tentoonstellingen, waarop de beste dieren
van de leden aanwezig zijn. De 16-jarige
F. de Zoete kreeg een pluim voor het be
halen van 2e en 3e prijs. De keurmeester,
de heer v. d. Meijden, moest 210 duiven
keuren en de prijzen vielen alsvolgt:
Onbevlogen doffers. 1. Sj. Rijksen, 93 p.
2. C. de Goede, 92% p. 3. F. de Zoete, 92
p. 4. J. v. Herwaarden, 92 p.
Onbevlogen duivinnen: 1. P. Wolfsen, 92%
p. 2. P. Grift, 91% p.
Doffers tot 350 km. 1. J. v. d. Belt, 92%
p. 2. Sj. Rijksen, 92 p. 3. J. Rauch, 92 p.
A. Hilhorst, 92 p.
Duivinnen tot 350 km. 1. N. v. d. Veen,
92 p. 2. V. Reyerse, 92 p. 3. C. de Goede,
91% p. 4. W. Krijt, 91 p.
Doffers van 350 tot 550 km. 1. P. Duyst,
93 p. 2. J. v. d. Brink, 92% p. 3. C. v. d.
Veen, 92 p. 4. J. Leek, 91% p. 5. H. Go-
rissen, 91% p.
Duivinnen van 350 tot 550 km. 1. J. Leek,
91* p. 2. L. v. Klooster, 91 p. 3. J. Onwezen,
91 p. 4. J. Leek, 91 p.
Doffers boven 550 km. 1. J. Leek, 93 p.
2. J. Blokland, 92% p. 3. J. v. d. Brink,
92% p. 4. J. v. d. Brink, 92% p.
Duivinnen boven 550 km. 1. H. Smit, 92
p. 2. J. Onwezen, 91% p.
Jonge doffers van 0 tot 100 km. 1. W.
Krijt, 90% p. 2. C. v. Veen, 90 p. 3. P.
Duyst, 89% p.
Jonge duivinnen van 0 tot 100 km. 1. P.
Wolfsen, 88% p. 2. L. v. Klooster, 88 p.
Doffers van 100 tot 250 km. 1. V. Reyer
se, 91 p. 2. Sj. Rijksen, 90% p. 3. R. Schif-
Eaert, 90% p. 4. J. v. d. Brink, 90% p.
5. P. Grift, 90% p.
Duivinnen van 100 tot 250 km. 1. H. Smit,
2. A. Hilhorst. 3. Sj. Rijksen. 4. N. van
Veen. 5. H. Adams.
Doffers van 250 km. en hoger. 1. G. Vis
ser. 2. B. Roest.
Duivinnen van 250 km. en hoger. 1. H.
Gorissen. 2. F. de Zoete. 3. W. v. Kloos
ter.
VOLKS-UNIVERSITEIT.
Woensdag 12 Januari a.s. spreekt de heer
G. Veenstra, architect B.N.A., voor de
Volks-universiteit over het onderwerp
„Wat maken wij van ons huis".
7e CYCLE-CROSS.
Niettegenstaande de koude was de
deelname aan de 7e cycle-cross van
„Tempo" behoorlijk en de strijdlust
werd door de koude niet beïnvloed.
Gerrit Ruttenberg was bij de start niet
aanwezig, doch daar men hem wel
verwachtte, trachtten de overigen al
vast een goede positie in te nemen.
Ruttenberg kwam na 5 minuten en
Het vlug mopperen zit de Nederlanders
in het bloed.
Wanneer er iets is, dat niet gaat zoals
we zouden willen, staan we direct klaar
met critiek en vaak zonder de moeite te
hebben genomen even verder te kijken
dan onze neus lang is. Daardoor zijn we
dikwijls onredelijk.
Toen vorige week, door de bij vriestem
peratuur vallende regen, alle wegen in
spiegelgladde ijsbanen werden omgeto
verd, waren er enige Soestenaren, die de
gang van zaken in het geheel niet aan
stond.
Staande achter de ruiten van ons Postkan
toor, waar het in de goed verwarmde
ruimte behagelijk praten is, al heb je
zelfs geen postzegel van 2 cent nodig,
werd door enige dorpsgenoten critiek ge
leverd, die even onbillijk als onheus was.
Men moest veel vlugger met zand strooien
beginnen en er deugde geen snars van
en dan te weten, dat, Soest, een der eerste
gemeenten was die met zand op de weg
kwam.
Dergelijk gemopper kunnen we natuur
lijk rustig voorbijgaan en het nemen voor
wat het is: geklets in de ruimte, ware het
niet, dat bij dit soort gelegenheden zich
een mentaliteit openbaart, waartegen we
toch iets moeten proberen te doen.
Opmerkelijk is, dat zij die zich bij zo'n
gezelschap voegen, het roerend met de
beweringen eens zijn.
Onverschillig waarover het gaat, wanneer
er wat te kankeren valt, dan zijn ze er
als de kippen bij.
Maar zelden, dat zich iemand meldt om te
wijzen op de kip zonder kop.
Durven we dat niet, of willen we niet
voor spelbreker worden aangezien
H. OEKMAN.
startte fel, om in het eindklassement
tenslotte de 3e plaats op te eisen.
Wil van Barneveld nam na de start
de -leiding om-deze niet meer af te
staan. Klaas van 't Klooster nestelde
zich op de tweede plaats en Henk de
Bree, Piet v. d. Broek en Rienus Muis
bezetten respectievelijk de 3e, 4e en
5e plaats.
Deze laatsten behielden hun plaatsen
niet, daar Ruttenberg steeds meer op
drong.
Na de vierde ronde werd Muis ge
passeerd, v. d. Broek was in de zesde
ronde aan de beurt en na de achtste
ronde werd De Bree gepasseerd. De
jeugdige Van 't Klooster bleek voor Rut
tenberg onbereikbaar te zijn.
De uitslag werd: 1. Wil van Barneveld,
tijd 1.20 uur (3.30 sec. sneller dan vorige
week). 2. Klaas van 't Klooster, 1.25 uur.
3. Gerrit Ruttenberg, 1.28 uur (zuivere
rijtijd 1.23 uur). 4. Henk de Bree, tijd
1.29 uur. 5. Piet v. d. Broek, tijd 1.31 uur.
6. Rienus Muis, tijd 1.39 uur.
KEUKEN STOND IN BRAND.
Door het omvallen van een brandende pe
troleumkachel ontstond in de keuken van
de familie W. Brugge van 's Gravendeel,
wonende aan de Praamgracht, brand.
De Soester politieauto werd per mobilo
foon naar de Praamgracht gedirigeerd en
met behulp van de schuimblusser en enige
emmers water werd de brandende keu
ken-inventaris geblust. De nevelspuit ar
riveerde kort daarna, doch voor de brand
weer was er niets meer te doen.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Kinderwantje, kettinkje met kruisje, 2
rollen lood, schakelarmband, zijtas van
fiets, blauwe want, pink (koe), wieldop
van auto, das, schakelarmband, oorbel,
zakje met nylon kousen, rechter glacé
handschoen, leren portemqrmaie, vergulde
knip, wollen das, rode portemonnaie met
inhoud, rechter handschoen, werkjas, 2
hazewind honden, bruine kinderportemon-
naie, staaflantaarn, kinderschaats, kin-
derportemonnaie, damesrijwiel, armband
je, autoped, groot dekzeil, schaats, rode
kinderwantjes, padvindersriem en pakje
shag.
Inlichtingen op het politiebureau, iedere
Woensdag en Zaterdag, van 14-16 uur.
DINSDAG
Wanneer wij geen gebreken hadden,
zouden wij er niet zo'n genoegen in
vinden deze bij anderen te ont
dekken.
WOENSDAG.
De zintuigelijke waarneming is het
fundament van alle kennis.
DONDERDAG.
Alle kennis is herinnering. Kennis
is een gebouw, opgetrokken uit de
verschillende geestelijke bouwstenen,
in een juiste orde gerangschikt vol
gens een verstandig plan.
