von £ssen
GEVAARLIJKE EILANDEN.
Wat is er 10,11 en 12 Februari in Eemland
■SPEcIfl^rfSpTlëj?'
I
Zooder „Spreiding"' verliezen vacanties haar waarde.
W. N. Nieuwenhuis
SOESTERBERG.
LET OP DE ADVERTENTIE VAN VRIJDAG 4 FEBRUARI
Burgerlijke stand.
DE SAHARA BEWEEGT ZICH
NAAR HET ZUIDEN!
KAPITEIN FANTOME.
De korte periode van vrede die onwerkelijke toestand, waarin de mens
heid 2ich nog met Kerstmis en Nieuwjaar verheugde behoort al weer
tot het verleden. Zowel in Costa Rica als in de Straat van Formosa, als
op de Molukken, wordt gevochten. Over de strijd in het Midden-Ameri
kaanse republiekje maakt men zich in de Verenigde Staten geen wer
kelijke zorgen; in latijns-Amerika loopt zoiets altijd met een sisser af.
De vrijheidsstrijd op Ceram en Ambon zal wel tot Indonesië beperkt
blijven. Met des te meer vrees echter vraagt men zich af, of de
Chinese „vestzak-oorlog" misschien het vuurtje zal zijn, waaruit een nieuwe
wereldbrand kan ontstaan.
De 52 eilanden, waarom het gaat
met uitzondering van Kwemoi, kleine,
armzalige vissersnesten liggen op
slechts vijf tot twintig kilometer afstand
van de kust van het rode vasteland,
maar van Formosa zijn zij bijna 150
kilometer verwijderd.
Slechts de twintig belangrijkste ervan
zijn door de troepen van Tsjiang Kai-
tsjek, de leider van het nationalistische
regiem op Formosa, bezet. Zij vormen
een soort voorpost, met alle klassiek
militaire taken van een dergelijke stel
ling; verspieden, tijdig waarschuwen en,
ingeval van een ernstige aanval, tot de
vernietiging vechten om de hoofdstrijd
krachten gelegenheid te geven, zich voor
het gevecht gereed te maken. Zij zijn
op deze wijze ook van betekenis voor
de Amerikaanse ,,task force 72" (bestaan
de uit torpedojagers en verkenningsvlieg
tuigen), die voortdurend in de Straat
van Formosa patrouilleert.
Het begrip „verspieden" sluit ook een
actieve bezigheid in. Van deze eilanden
uit zijn in het verleden verscheidene
„raids" op het communistische vasteland
ondernomen en bovendien zijn de eilan
den van groot belang bij de doorvoering
van de blokkade van de Chinese kust.
Strijd om „het oog".
De veronderstelling, dat de communisten
de eilanden zouden willen veroveren om
als inschepingsbasis voor de invasie van
Formosa te gebruiken, is onjuist. Dat
zou immers dubbel werk zijn: eerst de
troepen naar de eilanden brengen en
daar inschepen op de invasieboten. Maar
wel moeten de communisten, indien zij
werkelijk het plan tot een dergelijke
invasie koesteren, de eilanden van de
nationalistische troepen zuiveren, want
enige daarvan bezitten iets zeer belang
rijks, namelijk het electronische oog.
Zoals bekend, werkt de radarstraal, die
het waarnemen van de vijand mogelijk
maakt, slechts in ongebroken horizon
tale lijn. Zodra het gekromde aardopper
vlak zich daartussen schuift, wordt de
radarstraal onderbroken. Radarstations
moeten daarom zo hoog mogelijk wor
den opgericht en zo ver mogelijk naar
voren worden geschoven. Het is ook
met het oog op dit feit, dat Amerika
en Canada het plan hebben opgevat om
kunstmatige eilanden in de oceaan te
bouwen.
Van zuiver militair standpunt uit ge
zien het politieke laten wij ditmaal
buiten beschouwing zijn de gevechten
om de eilanden dus geenszins zoiets als
een storm in een glas water. Zij zijn,
in het kader der zich nog steeds toe
spitsende spanningen in het verre Oos
ten, de zaak, die zeer ernstig moet wor
den genomen.
Komt Amerika in oorlog
Tot voor enkele dagen waren de natio
nalisten er in geslaagd de eilanden te
houden, een prestatie, die beslist niet
mag worden onderschat indien men be
denkt, dat juist omdat zij zo klein
zijn en hun aantal zo groot is de
aanvaller steeds in een betere positie
zal zijn dan de verdediger. Maar nu de
communisten met sterke strijdkrachten
tot een groot offensief zijn overgegaan,
moet men er rekening mede houden, dat
Tsjiang Kai-tsjek gedwongen zal worden
de eilanden binnen korte of langere tijd
te ontruimen.
Dat men zich in Amerika over dit alles
ernstig zorgen maakt, is begrijpelijk,
want wanneer de huidige gevechten het
begin vormen van een plan van Peking
tot een aanval op Formosa over te gaan,
moet dit tot oorlog met de Verenigde
Staten leiden.
Wel is het bijna onvoorstelbaar, dat de
Chinese communistische leiders zich in
een dergelijk avontuur, dat voor hun
land beslist veel gevaarlijker is dan
voor de sterke Verenigde Staten, zouden
willen storten, maar de Amerikanen
kunnen niet over het hoofd zien, dat,
naar verkenningen van de luchtmacht
hun hebben geleerd, op het tegenover
Formosa liggende vasteland strijdkrach
ten van een omvang, veel te groot voor
een betrekkelijk weinig middelen eisen
de strijd om de kleine eilanden voor de
kust, worden geconcentreerd.
O R^PPA R ATE^f
BIRKSTRAAT 2 TEL. 2874
DE B B. OP SOESTERBERG.
Vrijdagavond werd door de Burgemees
ter van Soest, in het restaurant ,,'t Cen
trum", een bijeenkomst belegd om te ko
men tot een B.B. organisatie voor Soes-
terberg.
Aanwezig waren ook de heer P. A. v. d.
Werff, kringcommandant B.B. en de heer
H. Th. J. A. Busquet, P.H.B.B. rayon
commandant 4. In zijn inleiding wees de
Burgemeester o.m. op de heel bijzondere
positie van Soesterberg met zijn vliegveld,
De winter lijkt niet de meest geschikste tijd om over vacantie te praten.
Behalve de betrekkelijke kleine groep mensen, die zich de luxe van winter
sport kan veroorloven, wordt iedereen pas werkelijk enthousiast voor de
genoegens van een of twee weken vacantie ais van de kalender zo onge
veer de helft van de blaadjes is afgescheurd. Toch is in de afgelopen weken
het onderwerp „vacantie" verscheidene malen aan de orde geweest op con
ferenties en congressen, waar deskundigen van gedachten hebben gewis
seld over allerlei kanten van dit vraagstuk. In ons kleine land, het dichtst
bevolkte ter wereld, bestaat n.1. een ernstig vacantie-probleem. En als
voor dat probleem geen goede oplossing wordt gevonden, dan zal er binnen
niet al te lange tijd voor heel wat Nederlanders weinig meer van de
vacantiegenoegens overblijven.
GEBOREN
Gerhard Hendrik Jan, zoon van J. H.
W. Tervoert, arts en J. de Groot, Lin-
denlaan 16. Johanna Evelien Theresia,
dochter van M. Visser, gemeenteambte
naar en Th. van Paddenburg, Eemnes-
serweg 90, Baarn.
ONDERTROUWD
Marinus Johannes Keijzer, stuurman,
Valkstraat 27, Hilversum en Marie Elize
Antoinette Swaving, Schrikslaan 34. Teu-
nis van Soeren, landbouwer, Elswoutlaan
9, Bloemendaal en Maaike van der Zou-
wen, Lange Brinkweg 41.
GEHUWD
Gijsbertus Adrianus Sukel, knecht van
een kolenhandelaar, Laanstraat 86 en
Johanna Hendrika Wolfsen, Parklaan 31.
Adres na huwelijk: Wijnand Toplaan 9.
Maarten Hofman, kapper, Kerkstraat 28
en Dirkje Maria van den Broek, Kerk
straat 28. Adres na huwelijk: Kerkstr.
28. Arnold Herman Schmitz, automonteur,
Hilversum, Diamantstraat 63 en Irmgard
Piepenbroek, Duinweg 2. Adres na huwe
lijk: Ieder op eigen adres. Derk Floris-
sen, tuinman, Lange Brinkweg 35d en
Jacoba Hendrika Wolfsen, Lange Brink
weg 35d. Adres na huwelijk: Lange
Brinkweg 35d.
OVERLEDEN
Maria Papenburg, 37 jaar, gehuwd met
C. Fonteijn, Braamweg 73. Johannes de
Bruin, 82 jaar, gehuwd met A. Hilhorst,
Nieuweweg 30. Trijntje Claij, 80 jaar,
wed. van G. K. Schuijlenburg, Beetz-
laan 92. Willem Hendriks, 76 jaar, ge
huwd met K. van der Veen, Sophialaan
23. Jan Poppe Kronemeijer, 49 jaar, ge
huwd met J. C. A. de Vink, Koninginne-
laan 123. Margaretha Schreij, 85 jaar,
wed. van B. L. Droste, Braamweg 10.
Leintje Philipse, 82 jaar, wed. van J. J.
Ultzen, Kerkstraat 10c.
Het Centraal Bureau voor de Statistiek
maakte bekend, dat het een onderzoek
gaat instellen naar de manier waarop
allerlei gezinnen en personen hun vacan
tie doorbrengen. Het werkcomité „Na
tuurbehoud en Recreatie" besprak en
kele weken geleden op een congres de
vraag wat er gedaan kan worden om
het nog aanwezige natuurschoon zoveel
mogelijk te sparen en de jeugd en de
ouderen te leren hoe zij zich in de vrije
natuur moeten gedragen. De „Nederland
se Reiskamer" presenteerde zich: een
instelling van de gezamelijke reisbu-
reaux, passage-agenten en reisvereni-
gingen, die wil gaan optreden tegen de
beunhazerij op het gebied van de reis-
bemiddeling. De Reiskamer hoopt het
publiek tegen teleurstellingen, die van
beunhazerij het gevolg kunnen zijn, te
beschermen door aan de bona fide bu-
reaux een schild uit te reiken, „Erkend
door de Nederlandse Reiskamer", dat
duidelijk op de kantoren en agentschap
pen zal worden aangebracht.
Vorige maand werd in Utrecht een con-
cres gehouden over „vacantiespreiding"
en onder de sprekers op deze samen-
komts bevond zich de minister-president
Dr. W. Drees.
De bedoeling van dit congres was: een
dringend beroep te doen op iedereen,
die een grote spreiding van de vacan
ties kan helpen bevorderen. Tot nu toe
was de situatie in ons land zó, dat het
grootste deel van de vacantiedrukte zich
concentreerde op de laatste week van
Juli en de eerste week van Augustus.
En de bedoeling van het „Centraal
Werkcomité Vacantie" is, dat de vacan
ties meer verspreid worden over een lan
gere periode tussen half Mei en haif
September. Waarom is die spreiding no
dig en hoe komt het, dat tot nu toe de
actie van het werkcomité minder resul
taat opleverde dan men gehoopt had
Een woordvoerder uit de vakbeweging,
de heer J. W. van de Akker, schetste
de narigheid van een gezin-met-vacan-
tie, dat in het drukke seizoen moet rei
zen in overvolle bussen en treinen. Het
plezier van een week vacantie, waar
voor vaak lange tijd gespaard is, wordt
daardoor in heel veel gevallen al op de
heenreis vergald. De vacantie moet de
mensen rust en ontspanning geven en
daarvan komt al heel weinig terecht in
de drukste weken van het seizoen.
Een directeur van een grote vervoers
onderneming, Ir. H. Vis, voorspelde, dat
het mis zal gaan in het seizoenbedrijf,
als men er niet in slaagt de steeds groter
wordende massa vacanie-gangers meer
geleidelijk „aan te voeren" Geen enkele
vervoersonderneming kan zich een wa
genpark aanschaffen, groot genoeg om
de drukte in die paar topweken te ver
werken.
De heer G. Staalman, een spreker uit
de hotelwereld, betoogde, dat verschei
dene ondernemingen op het gebied van
de vacantiehotellerie gevaar lopen te
gronde te gaan doordat het toch al korte
zomerseizoen nog verkort wordt door de
vacantie-concentratie in enkele weken.
De hoofddirecteur van de A.N.W.B., de
heer H. J. van Balen, stelde vast, dat
zonder vacantie-spreiding de winst van
het „recht op vacantie voor iedereen",
waarvoor zo lang gestreden is, volkomen
verloren dreigt te gaan. De Nederlandse
hotels en pensions, de bussen, de treinen
en de vacantiegebieden in ons land bie
den plaats aan iedereen, die met vacan
tie wil gaan, als tenmiste niet iedereen
tegelijk vacantie gaat houden en als het
vacantieseizoen wordt uitgebreid tot en
kele maanden.
Hoe komt het dat eind Juli-begin Au
gustus het merendeel van de Neder
landers tegelijk vacantie neemt
Dr. W. Drees wees er op, dat vele Ne
derlanders, voor wat de keuze van hun
vacantie betreft, gebonden zijn. Er zijn
vacantieregelingen voor verschillende
bedrijfstakken, zoals bijvoorbeeld in het
oouwvak. En honderdduizenden Neder
landers zijn aangewezen op de periode,
waarin hun schoolgaande kinderen va
cantie hebben. Vooral het onderwijs is
bij de vacantiespreiding een belangrijke
factor; als het zó zou kunnen worden,
dat de schoolvacanties in verschillende
delen van ons land in een verschillende
periode komen te vallen, dan is men al
een héél eind op weg in de goede rich
ting.
Dr. Drees en de andere sprekers spraken
de verwachting uit, dat het mogelijk zal
zijn, dit door overleg en zonder ingrij
pen van de overheid te bereiken.
Er zullen moeilijkheden moeten worden
overwonnen, daarvan is een ieder over
tuigd. Maar het doel dat bereikt kan
worden, n.1. een rustige en prettige va
cantie voor millioenen Nederlanders, is
een extra inspanning zeker waard.
in geval van oorlog. Dit maakt, naast de
hulp door de overheidsdiensten, een hechte
organisatie van zelfbescherming uit de
burgerbevolking noodzakelijk. Behalve
toewijding en geschiktheid hebben de le
den van de blokploegen ook een opleiding
nodig. Voorlopig wordt Soesterberg inge
deeld in een drietal blokken. Het eerste
blok omvat de Amersfoortsestraat met
„Ons Belang", blokhoofd de heer Borstel.
Het tweede blok wordt gevormd door het
gedeelte van het dorp ten Noorden van
de Rademakerstraat, blokhoofd de heer
Van Rijswijk. Het derde blok, met het
grootste aantal bewoners, bevindt zich
ten Zuiden van de Rademakerstraat met
blokhoofd de heer T. de Bruin en als as
sistent blokhoofd de heer v. Lankeren.
De buurtvereniging „Oranje" had met
haar werfactie voor de blokploegen reeds
succes gehad. Door aantrekking van
geschikte krachten zullen de blokploegen
verder worden gecompleteerd. Elk blok
bestaat uit een 20-tal leden, verdeeld over
vier diensten.
Soesterberg, Huis ter Heide, Bosch en
Duin en Den Dolder vormen met elkaar
één commando, met een commandopost in
Huis ter Heide, alwaar ook een centraal
magazijn zal komen.
Verschillende dames en heren gaven zich
op voor een der cursussen, welke einde
Januari of begin Februari aanvangen.
Daarna werd op het doek een serie foto's
vertoond, waarbij de heer v. d. Werff een
toelichting gaf en o.m. iets vertelde van
de organisatie van de B.B.
Uit de foto's, merendeels ontleend aan de
laatste wereldoorlog, bleek voorts, zoals
destijds in Londen, hoeveel leed bij ram
pen een parate, deskundige htilp kan
voorkomen.
25 JAAR KERKMEESTER.
Op Woensdag 2 Februari a.s. zal het 25
jaar geleden zijn, dat de heer J. Mensink
werd benoemd tot kerkmeester van de
parochie Soesterberg. Ter gelegenheid
hiervan wordt op die dag, des morgens
8 uur, een H. Mis van dankbaarheid op
gedragen en zal er des middags, van 3 tot
5 uur, in café ,,'t Centrum" gelegenheid
zijn tot feliciteren.
O.m. heeft de jubilaris veel gedaan voor
de totstandkoming van het R.K. Militair
tehuis „Huis ten Halve".
PRACHTIGE JAARUITVOERING
DOOR HARMONIE „ST. JOSEPH".
In de grote zaal van „Huis ten Halve"
werd Zaterdagavond voor een talrijk
publiek door de Harmonie ,,St. Joseph"
een mooie jaaruitvoering gebracht.
In zijn openingswoord deelde de nieuwe
voorzitter, de heer N. Wakelkamp, mede,
dat de heer H. J. S. Clemens, de oud
voorzitter, tot ere-voorzitter is benoemd.
Men gaat beginnen met een actie voor
het Uniform-fonds.
Voor de pauze bracht de Harmonie op
voortreffelijke wijze een zestal muziek
nummers ten gehore, waarnaar met on
verdeelde aandacht werd geluisterd.
Een paar populaire nummers als toegift,
werden op hoge prijs gesteld. Na de pauze
trad het gezelschap van de heer W.
A. J. C. Wakelkamp op. Het was een
genot om hierbij kennis te maken met
de danskunst van Mevrouw A. M. Wa-
kelkamp-Süter, wier bewegingskunst een
uitbeelding is van wat innerlijk wordt
doorleefd. Op prachtige wijze gaf het
orkest-ensemble hierbij muzikale ver
klanking, terwijl het ook genieten deed
van mooie intermezzi.
Een andere noot vormde het optreden
van de fakir, die, in zijn verbluffende,
goed gecontroleerde staaltjes van on
kwetsbaarheid, het bewijs leverde, dat
hij bij echte fakirs in de leer is geweest.
Na afloop van de avond werd Mevrouw
Wakelkamp vereerd met een nuttig ge
schenk.
D.O.S.V.—SOESTERBERG 1—0.
Na een lange rustperiode moest Soester
berg met 2 invallers de strijd aanbinden
tegen een volledig D.O.S.V.
Al spoedig blijkt, dat de lange rustperio
de beide teams geen goed heeft gedaan.
Er wordt aan beide zijden zeer slecht
gespeeld, ofschoon verschillende spelers
hun best doen.
Alhoewel aan beide zijden zich twee
opgelegde kansen voordoen, welke door
meer beheersing tot twee doelpunten
hadden kunnen leiden, bleven beide
voorhoeden echter schotloos. De rust
gaat dan ook in met blanke stand.
In de tweede helft is Soesterberg ster
ker, doch het speelt een verkeerde tac
tiek, waarbij de snelle rechtsbuiten geen
kans krijgt en zich vast loopt, terwijl de
centervoor geen gaatje ziet bij de opge
hoopte D.O.S.V.-achterhoede.
Juist in een periode, dat Soesterberg
sterker is, krijgt de D.O.S.V.-rechtsbin-
nen een bal toegespeeld, die hij als een
kogel afvuurt en dit is dan ook het
enigste doelpunt van de wedstrijd. Het
betekent de overwinning van D.O.S.V.
Wie boven de Sahara vliegt ziet een
beeld van troosteloze verlatenheid. Rots
grond en onafzienbare zandduinen is
het beeld dat deze woestijn geeft. Een
gebied bijna zo groot als geheel Europa
is prijs gegeven aan de dorheid en de
onvruchtbaarheid.
Het is moeilijk denkbaar, dat deze groot
ste woestijn ter wereld in de oude tij
den lang niet van zulk een dorheid is
geweest. Eens is het grootste deel van
de Sahara een betrekkelijk vruchtbaar
gebied geweest, waar mens en dier kon
den leven. Voor een deel is de Sahara
door het werk van mens en dier woes
tijn geworden.
In de tijd van de Romeinen trokken er
door de gehele Sahara grote transpor
ten en groepen reizigers. Overal kon men
toen nog Wadi's vinden, die gevuld wa
ren met het kostbare water. Een klein
deel van de Sahara bestond slechts uit
werkelijke woestijn.
Over grote gebieden trof men bossen en
struikgewassen aan.
De komst van de kameel was 't begin
van de verslechtering voor de levens
mogelijkheden van mens en dier.
Door de vele kamelen, die spoedig over
al werden gehouden en door de talrijke
kudden geiten, vernietigden deze dieren
in de loop der eeuwen over grote ge
bieden de natuurlijke plantengroei. Daar
kwam nog bij, dat de Bedouïnen heel
wat bomen omhakten, om met het lover
hun kudden in het leven te houden.
Jaar na jaar en eeuw na eeuw ging dit
zo door en de betrekkelijke reeds schrale
grond van de Sahara kon een dergelijke
uitbuiting niet verdragen.
De plantengroei kon zich niet meer in
voldoende omvang handhaven, boom-
gordels gingen ten onder en het natuur
lijke plantendek verdween steeds meer.
De algehele vernietiging van de levens
mogelijkheden in de Sahara werd in
gezet door de zouten in de grond, die
hun vernielend werk begonnen.
De woestijn begon zijn opmars en nam
steeds meer bezit van de eertijds be
trekkelijk vruchtbare gronden. Waar
eertijds dorpen en bossen waren ge
weest drong in de loop der eeuwen het
zand door en begroef alles onder een
verstikkende laag. Nog heden ten dage
kan men in de Sahara de ruïnes zien
van dorpen en de overblijfselen vinden
van versteende bossen.
Ten Noorden van de plaatsen Gao en
Agades kan men resten van dorpen
vinden, waar nauwelijks 200 jaar gele-
v. Weedestraat 23 Tel. 2577
Aanleg en onderhoud van
GASleidingen en gasapparaten
WATERleidingen en
Sanitaire installaties
ELECTR. Techn. Install.bur.
DAKBEDEKKINGEN en
onderhoud van daken.
Stofzuigers enz. ook op gemak
kelijke betalingsvoorwaarden.
WA T.' GE WILT KAPITEIN
FAN TOMÉ ZOEKEN ÏJ>tE
DWVEL IN EIGEN PERStW
ONGELUKKIGE WIET
&E,J>RT...
trv PEN WENS spionHTken Z'J EN
ZOEKEN HUNS LACH TOFFER TUSSEN
DE KOOPVAARDERS
H'J DE N/ICHTIGSTE ZEE-
ROVERSBENDE BESTUURT.
2'JN MANNEN OVERVALLEN
DE SCHEPEN OP KLAARUCH.
te dag.
den nog het leven heerste. Vooral de
expeditie van Pontois heeft vele dorpen
onder het zand aangetroffen.
Het verdwijnen van het natuurlijke
plantendek bracht echter met zich, dat
er voor het zand geen hinderpalen meer
waren. Waar het plantendek verdween
ging op de duur de bodem over in zand.
De wind had vrij spel en regelmatig
werden enorme hoeveelheden zand in
beweging gezet.
Van de metersdikke zandlagen in 't
midden van de Sahara werd steeds
meer zand naar het Zuiden geblazen.
Ongeveer zes millioen km2. kwam in be
weging. De overheersende Noordelijke
winden in de Sahara veroorzaakten deze
beweging en zorgden ervoor dat het
eenmaal begonnen proces geen einde
nam. Zo heeft men vastgesteld, dat een
enorme hoeveelheid zand zich met een
snelheid van ca. 1 km. per jaar thans
in Zuidelijke richting beweegt. Onafge
broken voert de woestijn dan ook een
hevige strijd tegen menselijke neder
zettingen.
Steeds verder dringt het zand op en
op verschillende plaatsen kan men gehe
le palmentuinen tot aan de kruin in
het zand zien staan.
Het is ook geen zeldzaamheid als men
huizen tot aan het dak in het zand
vindt. Allemaal het resultaat van
het feit, dat de Sahara in beweging is.
Waar berggebieden zijn, houden de rot
sen het zand wel tegen, ook waar er
voldoende plantengroei aanwezig is, kan
het zand niet noemenswaardig opdringen,
maar waar deze niet aanwezig zijn is
de Sahara in de opmars. Een opmars
die grote gebieden verloren doet gaan.
Door de zeer grote afstanden in Afrika
Kan men nu nog spreken van een drei
gend gevaar inplaats van een direct
gevaar, maar in de toekomst zal men zich
zeker met dit probleem bezig moeten
houden. Reeds nu schenkt men aandacht
aan 't proces, want men heeft reeds we
ten te berekenen, dat het onmogelijk is
de bosgordel aan te leggen, die de Sa
hara tot staan zou kunnen brengen.
Alleen al tussen Nyamey en Segou zou
men dan zoveel bomen moeten planten,
dat iedere bewoner aldaar, vrouw, kind
en man, ca. 1000 bomen zou moeten
planten en onderhouden. Dit is een on
mogelijkheid.
De plannen gaan nu ook uit naar de
rrigatie van grote gebieden. Hierdoor
hoopt men, dat het plantendek zal toe
nemen, waardoor er een begroeide zóne
ontstaat, die het opdringende zand zal
tegenhouden.
