Voor HOEDEN naar HOPPENBROUWERS
von £ssen
mem
HOTEi
AM
BONNETERIE
MENINGEN VAN
ONZE LEZERS.
1EOTO, - G EJjj
ïmTÖPTIEK'
ypOF^PARATENf
SOEST.
Fa. Van de Wijngaart
Makelaars- eD Assurantiekantoor
PLASWEG 63 - SOEST - TELEFOON 2406
H.D.Z.
GLADDE RINGEN
J. TH. VOSKUILEN
Last van zenuwen?
Van week tot week
in Soest
KAPITEIN FANTOME.
SOESTER GLAS- EN
VERFHANDEL
VOOR ONZE DAMES
Op haar Paasbest
VOOR AU
Taxi- en
U WEET
OF PA1
MAISC
heerlijk
Vrijdags
Zaterdag
het terr
voor
DEMO
gereden
de
FI
DAMES ONDERJURKEN
Charmeuse - Satijnzijde
Waszijde - Cloqué
DAMESSLIPS, fantasie,
vanaf 1.10
VAN WEEDESTR. 52 - TEL. 2263
WIJZIGING TARIEF WATERLEIDING.
De N.V. Drinkwaterleiding Mij. heeft
het nodig geoordeeld, na goedkeuring
van B. en W., het watertarief te verho
gen. 32 M3. kost dus 20.of 62V2 cent
per M3.
Voor de oorlog reeds slaakte een vrouw
tje, die zich in een kleine kom waste,
de verzuchting: „Ach, het water is hier
zo duur als melk".
Overdreven? En toch schuilt er een kern
van waarheid in. Ter bevordering van
hygiëne en volksgezondheid is het ver
eiste, dat water zo ruim en goedkoop
mogelijk beschikbaar is.
Hier moet echter niet over het hoofd
worden gezien, dat deze maatschappij
concessie verwierf (op welke voorwaar
den is mij niet bekend en doet er overi
gens niet toe), ten tijde de Soest 4000
inwoners telde en Utrecht 50000,
waarna door bevolkingsaanwas en
nieu-wbouw het aantal abonne's dermate
groeide, dat een tweede winplaats aan
de Blieklaan moest worden aangelegd,
die voor enige jaren terug weer aanmer
kelijk werd uitgebreid.
Een voortvarend gemeentebestuur, dht
destijds consessies verleende, had moge
lijk water tegen verlaagd tarief voor de
Soester bevolking kunnen bedingen. Maar
ja, hoe was de stemming in de negenti
ger jaren en begin 1900. De Soestenaren
waren gehecht aan hun koperen pompen
en niet zo direct geneigd zich bij de
nieuwe waterleiding aan te sluiten. De
kosten der winplaatsen Soestduinen en
Blieklaan, watertorens, gebouwen en
buizennet zullen, na zoveel jaren, zo lang
zamerhand, zoals bij dergelijke grote
N.V.'s gebruikelijk is, wel afgeschreven
zijn, terwijl verondersteld mag worden,
dat het personeel zo ongeveer constant
zal zijn gebleven, anders zouden zij el
kaar in de weg lopen. Het zijn geen fa
brieken waar honderden arbeiders wer
ken.
De buitenstaander, de niet insider, die de
interne aangelegenheden van zulk een
bedrijf niet kent, vraagt zich af, of de
onderhoudskosten nu dermate gestegen
zijn, dat die niet opwassen tegen de in
komsten der vele oude en nieuwe aan
sluitingen; inkomsten die regelmatig
zonder tegenslag jaar in jaar uit in de
kas vloeien.
De contractanten, die de bedragen op
brengen, waarop deze N.V. drijft, heb
ben het recht, vooral wanneer dit in vra-
genden, veronderstellenden, beleefden
vorm geschiedt, critiek uit te oefenen en
naar de oorzaak van deze tariefswijzi
ging te gissen; vooral abonne's in Soest,
waar deze voor uitbreiding vatbare con
cessies verleend werden, waar het water
met duizenden M3. opgepompt en ook
naar andere gemeenten gedistribueerd
wordt; waardoor in de zomer de lande
lijke omgeving verdort.
BIRKSTRAAT2 TEL. 2874
Denk eens aan de vroegere plassen aan
het einde van de Plasweg. Wat zou het
Amsterdam waard zijn een dergelijke
concessie voor zuiver drinkwater te be
zitten? Amsterdam, dat overal zoekende
is naar goed drinkwater, waar zelfs
stemmen opgaan een buisleiding naar
de rivier de Lek te leggen. Waarschijn
lijk een groot bedrag met goedkoop wa
ter voor Soest, te meer nog daar de
Soester duinen 20 m. boven A.P. liggen?
De contractant individueel vraagt zich
af waarom zo'n bloeiende N.V. met zó
vele nieuwe aansluitingen plotseling,
zonder opzegging, het contract verbreekt
en het tarief verhoogt (mijn contract
eindigt 1 Augustus a.s.).
Het is immers zo. dat geen drup water
geleverd wordt alvorens een contract ge
tekend is. Deze zelfde contractant vraagt
zich tevens af hoeveel abonnementen
van 32 M3. er lopen en waarom de rui
me beurs behagelijk wentelt in zijn bad
a raison van 25 ct. p. m3. en de klei
ne man de bodem uit zijn wasteiltje
trapt a raison van 62y2 ct. p. m3.
Volgens deze veronderstellende beschou
wing is dit water te duur, de tarieven,
verouderd, niet met hun tijd meegegaan
en passen niet in de tegenwoordige tijd
van nieuwbouw met sanitair en badcel.
Misschien beleven we de tijd nog eens
van een uniform tarief met enigszins
progressief karakter.
Het ligt niet in de bedoeling mij te men
gen in de interne aangelegenheden van
deze N.V., waarvan de gegevens mij to
taal onbekend zijn. Het is een algemeen
persoonlijke kijk op de zaak, een ziens
wijze, die gaarne voor 'n betere gegeven
wordt en reeds vroeger bij mij opkwam
tijdens wandelingen langs de rustig, keu
rig onderhouden, landelijk gelegen win
plaats Soestduinen, waar men zelden
iemand ziet; waar alleen dan de stilte
verbroken wordt, wanneer een wagon
kolen gelost wordt of in het najaar da
joelende Soester jeugd uit kastanje-bo
men verjaagd wordt.
Een contractant van de
Soester Waterleiding.
PASSIE-AVOND.
De Katholieke Vrouwengemeenschap
Soestdijk heeft Dinsdagavond een Pas
sieavond aangeboden in het Parochiehuis,
Nieuwerhoek, als voorbereiding op
Goede Vrijdag.
Aan deze avond verleenden Rien Nout,
voordrachtkunstenares en Cees Griffi
oen, voordrachtkunstenaar, medewer
king, terwijl de declamatie omlijst
werd door zang van Mejuffr. Schalkx,
met pianobegeleiding van Mejuffrouw
T. Beuken.
De avond werd geopend door de presi
dente van de Katholieke Vrouwenge
meenschap Mevr. Van Zadelhoff.
Rien Nout droeg eerst een lied van
Gerard Wijdeveld voor en daarna het
aangrijpende gedicht van Jacobus Re-
vius, Hij droegh onse smerten, dat de
eeuwen trotseerde en nog steeds als
één van de mooiste passieliederen be-
schuwd wordt. Gethsemané van K.
v. d. Oever werd eveneens door Rien
Nout gesproken, waarna Cees Griffioen
van Jac. Schreurs „Jezus bloedt om
middernacht" declameerde.
Ecce Homo van Joost van den Vondel
werd door beide kunstenaars vertolkt,
waarna Rien Nout de bekende legende
van Selma Lagerlöf „Vogel Roodborst"
voordroeg.
Na de pauze declameerde Cees Grif
fioen Petrus' Verwijt van Jac. Schreurs,
het fragment „De lijdende Christus"
van Hugo de Groot, Sonnetten van Jan
de Groot en een Paaslied van Gerard
Wijdeveld. Rien Nout bracht „Klacht
van Maria" van Anton v. d. Velde,
Piëta van Jac. Schreurs en Maria van
Magdala van Albert Kuyle.
Het is een wijdingsvolle avond geweest,
niet in het minst door de prachtige
declamatie, zo uitnemend gesteund dooi
de zang van Mej. Schalkx.
ONDERLING VERBAND IN DE
HEDENDAAGSE KUNSTUITINGEN.
Dinsdagavond sprak voor de Volksuni
versiteit Soest de heer J. Schultink in
het Oranje Hotel over het onderling
verband in de hedendaagse kunstuitin
gen.
Drie vragen bracht spr. naar voren;
Wat trachten onze kunstenaars weer
te geven Hoe en waarom Is er een
gemeenschappelijk streven
In de eerste vraag ligt opgesloten, dat
het gaat om de kunstenaar. Vroeger
werden schilderijen en andere kunst
werken op zichzelf bekeken, tegenwoor
dig is men geïnteresseerd in alle schil
derijen van één schilder, in zijn brie
ven, dagboeken, kortom alles wat de
kunstenaar betreft. Niet meer de
schoonheid staat op de voorgrond, maar
de uitdrukkingswijze. Deze verandering
in waardering begon in de 19e eeuw
met de Romantiek.
Spr. wees er op hoe bv. een Theophile
Gautier nog op de grens van deze twee
beoordelingswijzen z'n critiek gaf.
Schrijvend over de dans, meende Gau
tier, dat het aangename van de bewe
gende danseres hoofdzaak was. Hier
dus niet de uitdrukking, maar de
schoonheid. Aan de andere kant wist
Gautier echter ook waardering op te
brengen voor de gedichten van De
Baudelaire, Les Fleurs du Mal, waarin
de uitdrukkingswijze domineert, 't Was
dus niet langer de aangenaamheid van
het onderwerp, maar de visie van de
kunstenaar, ook als die niet optimis
tisch was.
Spr. kwam te spreken over marxistische
theorie, waarin gemeend wordt, dat de
mens verandert, naarmate de economi
sche omstandigheden zich wijzigen. De
heer Schultink acht dit onjuist en ziet
de verandering van de mens, als ge
volg van een evolutie, welke in de mens
gelegd is.
Spr. meende verband te moeten zien
tussen leven van de mens en de ontwik
keling van de volkeren. Drie phasen
KOOP EN VERKOOP
Taxaties - Hypotheken - Assurantiën - Expertise
zijn hierin te onderkennen. Ten eerste:
Het kind, te vergelijken met het primi
tieve volk, dat in iedere handeling reli
gieus is. Het primitieve volk en het
kind zien de verschijnselen van leven
en wereld onafhankelijk van elkaar.
In de tweede phase ziet de mens, dat
leven en natuur door een wet gere
geerd worden. De aandacht trekt van
de hemel naar de omgeving en de derde
phase dimensie wordt ontdekt, zoals
dit ook als het geval is bij de Renais
sance. In de derde phase wordt de mens
zich bewust van het gevoelsleven. Voor
het individu is dit de puberteit, voor
de Geschiedenis de Romantiek. Het be
grip van de 4e dimensie doet de ge
voelens achter elkaar komen en een
ontwikkeling op velerlei gebied is het
gevolg. Wat wij thans beleven is een
verder ontplooiing van dit besef van
tijd en een steeds meer herkennen van
de werking hiervan.
Wanneer de Kunstenaar de aandacht
op het gevoel richt, dan gaat de aan
dacht van de vormen buiten hem ver
loren. Het Impressionisme is het eerste
loslaten der vormen. Het expressionis
me in de schilderkunst breekt eveneens
met deze vormen. Een samengestelde
kunstvorm als de opera, aanvankelijk
én visueel én audistisch, valt uiteen
in ballet en symphonische muziek
(vooral Kamermuziek). Moderne expe
rimentele poëzie laat het logisch ver
band van de begrippen vallen.
Tegelijkertijd ontstaat een geweldige
belangstelling voor het gevoelsleven
van de primitieven en van de kinde
ren.
De Architectuur ontdoet zich van iede
re vorm, die niet voor het doel nood
zakelijk is (rationeel). Het gemeenschap
pelijke in alle kunstuitingen is, dat ze
alle het gevoel trachten uit te drukken.
Niet alle mensen groeien geestelijk tot
eenzelfde hoogte uit, zodat er dus Kuns
tenaars zijn, die een zeer primitief ge
voelsleven uitdrukken en andere kuns
tenaars, die een zeer gecompliceerd en
zeer genuanceerd gevoelsleven in zeer
verfijnde vormen uitdrukken.
in 3Vs m.m. en 4 m.m. breed.
ALLE MATEN VOORHANDEN.
VAN WEEDESTRAAT 8 - SOESTDIJK
ZANGAVOND VOOR DE
JOHANNASTICHTTNG.
H.M. de Koningin was Dinsdagavond in
„Credo" aanwezig, om te luisteren
naar de Zangavond, die de Zangvereni
ging „Paleis Soestdijk" ten behoeve van
de Johannastichting te Arnhem gaf.
De zaal was overvol en onder de aanwe
zigen bevonden zich Mej. Broers, ver
zorgster van de prinsessen, Mr. J. C.
Baron Baud, Groot-Officier, Mevr. W.
A. Repelaer van Driel van der Willigen,
Dame du Paleis, Mevr. van Till en Ba
ron van Till, Adjudant b.d. van H.M. de
Koningin, Mr. S. P. Baron Bentinck en
echtgenote en de gemeentesecretaris, de
heer J. J. J. M. Festen.
Mr. J. C. Baron Baud opende de avond
met een welkomstwoord voor alle aan
wezigen, maar in het bijzonder voor de
heer Tuinder, directeur van de Johanna
stichting.
Het koor, dat uit 45 leden bestaat, zong
onder leiding van de dirigent, de heer
A. Oudhof, „Gelukkig is het land", in de
bewerking van P. M. Zijderlaan, „Mijn
Land" van Catharina van Rennes en
„Wilt heden nu treden", eveneens in de
bewerking van Zijderlaan. De goede
vertolking en de uitstekende dictie vie
len op, ondanks het feit, dat men de
acoustiek van „Credo" niet ideaal kan
noemen.
Een film over het werk van de Johan
nastichting gaf een ontroerend beeld
van hetgeen verricht wordt voor licha
melijk gebrekkige kinderen, die niet ge
baat zijn met medelijden, maar wel met
medeleven, zoals zij dat in de Johanna
stichting ontvangen.
Verheugend zijn de resultaten, die in de
Johannastichting bereikt worden en ont
stellend is het gebrek aan geld, dat men
zo nodig heeft voor uitbreiding.
De Johannastichting wil door genees
kundige behandeling en beroepsopleiding
de kinderen opvoeden tot nuttige leden
van de maatschappij en de heer Tuinder
vertelde van het vele werk, van de vele
resultaten en van de plannen. De Johan
nastichting is de oudste stichting, die
zich het lot van deze kinderen aantrekt
en wanneer er voldoende geld is, dan
zal een nieuw gebouw het werk meer
effect doen hebben, daar dan ook de
kinderen, die nu op de lange wachtlijst
staan, geholpen kunnen worden.
Verheugend is de mededeling van het
zangkoor „Paleis Soestdijk", waardoor
de Johannastichting een flink bedrag rij
ker werd, als gevolg van programmaver
koop en collecte.
Het koor zong na de pauze „Van een
meisje en een schipper" van Staring-de
Wolff en Molentje van Jan Prins, waar
na Mevr. Repelaar van Driel-van der
Willigen (viool) en Baron Baud (piano)
een gave uitvoering van de Sonatine,
opus 100 van Antonin Dvorak ten ge
hore brachten.
„O Kind'ren van mijn dromen" van Ali-
ce Nahon - J. P. J. Wierts werd gevolgd
door het vocalistisch hoogtepunt van de
avond, het bekende „Slavenkoor" uit de
opera „Nabucco" van Guiseppe Verdi.
De heer Brouwer, voorzitter van de
zangvereniging, sprak een slotwoord en
wekte de aanwezigen op het werk van
de Johannastichting te steunen.
VERGADERING HUISVROUWEN.
Te twee uur precies opende de nieuwe
voorzitster, Mevr. Brutel, de vergade
ring.
Het punt aansluiting bij de Federatie
werd na toelichting met 14 tegen 7 stem
men verworpen en over de punten van
de algemene vergadering der landelijke
vereniging, in April te Noordwijk te
houden, werd gesproken.
Daarna heette de voorzitster Mevr. Dr.
v. Brakel-Immink hartelijk welkom en
bracht nog eens in herinnering haar le
zing over Elizabeth, het vorige jaar ge
houden.
Mevr. van Brakel begon haar lezing over
het boek „Die het leeuwenmasker dra
gen" met een verklaring van de titel.
Het slaat op de leprozen, die met het
verder gaan van hun verschrikkelijke
ziekte, bulten in hun gezichten krijgen,
waardoor hun uiterlijk op dat van een
leeuw gaat lijken.
Het boek is in romanvorm geschreven
door dr. A. Simons, die lang in India on
der de melaatsen heeft gewerkt.
Vol aandacht luisterden de talrijke aan
wezigen naar de boeiende verhalen en
de voorgelezen fragmenten. Het is geen
diep tragisch, verhaal, want deze mensen
aanvaarden hun lot en onder elkaar is
geen zelfbeklag. Integendeel, dat bewa
ren ze bij hun bedelen, en hoe vreemd
het ook moge zijn, onder elkaar hebben
ze hun eigen pleziertjes en slimme uit
vindsels om de wrede buitenwereld er
tussen te nemen. Zo kwam dit zeer in
teressante werk levendig tot ons en velen
zullen in komende weken naar dit werk
de hand uitstrekken.
Met een hartelijk woord van dank aan
de spreekster werd de vergadering ge
sloten.
Mij nbardt's Zenuwtabletten
helpen U er overheen.
De telepathen hebben ons deze week
met rust gelaten. Gelukkig maar, want
je kunt nog beter een minderwaardig
heidscomplex meetorsen, dan in het be
zit van een telepathencomplex te zijn.
De Philatelisten hebben in „Eemland"
laten zien, wat van een hobby te maken
is. Was het Goethe, die zei, dat je op
moet passen voor mensen, die geen hob
by hebben? Het kan Shaw ook geweest
zijn, die dit wijze woord sprak, maar in
ieder geval zit er iets in. Wat weet ik
niet, maar dat doet er minder toe.
Er had nog veel meer belangstelling
moeten zijn en als mijn gewezen buur
man niet verhuisd was, dan zou ik hem
vast een toegangsbewijs en twintig con
sumptiebonnen gegeven hebben, om hem
te dwingen, kennis te nemen van dit re
sultaat van rustjg tijdverdrijf. De goede
man timmerde namelijk en met een va
riant op het gevleugelde woord van
Men
HE
KALriAftN
HETZ'JH
n'jf/
MQNmr
VOLG
ons:
ot.Tl*
EYEH CrJt tl'k.V SLOEp OE UQVpZ
UIT e/y VOLGT -DE KOTLQCH7tGe Kusr
Goethe of Shaw, zou ik willen zeggen:
„Wacht U voor de man, die, een timmer-
hobby heeft". Ik raadde hem eens aan
in z'n vrije tijd Chinese dialecten te gaan
leren, maar dat lag hem niet. Timmeren
was z'n lust en z'n leven. Misschien zou
het gelukt zijn een philatelist van hem
te maken, dan had hij z'n geid niet in
cirkelzagen en voorhamers, maar in ge
tande en ongetande zegels gestoken. Het
lot besliste anders en hij verhuisde. Ho
pelijk is die philatelisten-tentoonstel-
ling echter een vingerwijzing voor an
deren, die buren met lawaaierige hob
by's hebben.
We kunnen naar Australië heeft een me
neer van het Arbeidsburau in het Oranje
Hotel gezegd. Voorlopig kost het maar
100 gulden en voor de rest zorgt de staat
wel. Of ze ons graag kwijt zijn!
Stelt U zich <Jat niet te gemakkelijk
voor, dat emigreren, wanneer U tot de
mensen met twee linkerhanden behoort.
Ik wil ook wel naar de wijde Australi
sche vlakten, waar je niet iedere dag
dezelfde veertig mensen veertien keer
tegen komt. Ik zou ook wel in een land
willen wonen, waar je geen punthoofd
krijgt van 1001 bepalingen, maar ze wil
len me vast niet hebben, want m'n hand
jes deugen niet. Ik kan een motor slo
pen, maar niet in elkaar zetten. Ik kan
een huis huren en het desnoods in brand
steken, maar ik kan het niet bouwen. Ik
weet niet hoe een telefoon werkt, ik ken
van de radio alleen het knopje, waar
mee je hem aanzet en in heldere momen
ten kan ik een paar stations opzoeken,
maar verder is het droevig gesteld met
me. En met velen van U helaas ook.
Nou ja, dan blijven we maar hier, om
van de zomer het feest van V.V.V. uit
bundig mee te vieren. In Australië wordt
je waarschijnlijk zo'n gelegenheid, om
de bloemetjes buiten te zetten, niet ge
boden. Toch moet je er wel voorzichtig
mee zijn, want je hebt kans, dat ze op de
derde dag van dat veertiendaagse feest
zeggen: „Snap jij, waar die dat van
doet?".
Leo Oostdam en W. Wijdeveld trachtten
deze week de Soester jeugd begrip voor
de klassieke muziek bij te brengen.
Geen lichte taak, want bokkie bè ligt be
ter in gehoor dan een sonate van Han
del.
De heer Schultink sprak over het onder
ling verband in de hedendaagse kunst
uitingen en de zaal van het Oranje Hotel
was één en al schittering van afwezig
heid. Een paar donkere plekjes wezen op
bezoekers. Zie boven, want wat Bokkie-
bè voor de jeugd is, dat is Willem Pa
rel voor de volwassenen, die niet naar
die hedendaagse kunstverbanden gaan
luisteren. Stelt U gerust, Willem Parel
komt, of misschien is hij er al, wanneer
U dit leest.
Een zangavond, ten bate van de Johan
nastichting in Arnhem, leverde een ver
heugend financieel resultaat op. Het
geld kon moeilijk beter besteed worden,
want het is bestemd voor gebrekkige
kinderen.
HET VAN OUDS VERTROUWDE
adres voor
GLAS, VERF EN BEHANG
de
J. BRANDSMA
Soesterbergsestr. 52 Telef. 2707
K 2156
Als de zon wat krachtiger wordt dan
verdwijnen met de vorst en sneeuw
de wintermantels in de motzakken.
Heerlijk is het dan te wandelen in een
gezelig tweed of wollen pakje. Boven
staand ziet U een dergelijk pakje. Het
jasje sluit nauw om de heupen. De
zakkleppen lopen door op het achter
pand en worden met een knoop vast
gezet. Het rokje heeft in de achterbaan
twee stolpplooien. Benodigd voor 96 cm.
bovenw. 2.70 m. stof van 140 cm. breed.
Patronen verkrijgbaar voor 90, 96, 102,
108 en 114 cm. bovenw. ad 0.75 bij
Bella Patronen Service, Kr. Nieuwe
Gracht 66, Utrecht.
Vermeld op de adreskaart waarop aan
de adreszijde 75 ct. extra aan postzegels
is geplakt, duidelijk het nummer van
het patroon en de bovenwijdte.
GEEFT OP
A.S., OM
ZOALS
Als gast
„HET ROT
„DE ROBE
Vanwege de
gaan om 8 c
VOORVER
PRIJZEN
door gediph
en kleine
BJRKSTRAAT 25
Agent: Bat
MA
Van Weede:
INLICH'
