NA HET FEEST,
Tiende
Bevrijdingsherdenking.
SOEST
IN DE HOEK.
DINSDAG 10 MEI 1955.
33e JAARGANG No. 36.
OURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
Abonn. per kwart, 1.95 - per post 2.10
UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE VAN WEEDESTRA AT 35, SOESTDIJK TELEFOON 2566 POSTGIRO 126156
Het tiende bevrijdingsfeesst is een suc
ces geworden voor de organisatoren en
voor de Soester bevolking is het in
derdaad een feest geweest. Geen fes
tijn van veel gezang en veel gehos.
Dat ligt ons niet. Daarvoor kun je be
ter terecht beneden de Moerdijk. Ook
geen feest, waarvoor een groot deel
van de inwoners zich uitgesloofd heeft,
want met 20 man was het wel op. Die
hebben de laatste week dag en nacht
gewerkt, die hebben slag geleverd te
gen de tijd en de Waterstaat en die
hebben gemaakt, dat versiering en ver
lichting uitstekend waren.
Om 7 uur in de winderige morgen
bleek, dat de vraagtekens van het
feestprogramma 4 herauten te paard
waren, die de grootste moeite hadden
het lijvige vel te ontrollen en de oor
konde voor te lezen, omdat het zo
stormde.
De kinderaubade had ook al tegenwer
king van onzichtbare machten. Het
meisje kon de vlag maar niet omhoog
krijgen, zodat de padvinders te hulp
moesten snellen en de versterker gaf
er de brui aan toen de burgemeester
de kinderen toesprak.
Maar verder liep het gesmeerd. Alles
vond op tijd plaats en zelfs de fakkel
lopers hielden zich aan het schema.
Bij de kinderspelen waren zo'n kleine
duizend jeugdigen betrokken en één
van die velen genoot bijzondere be
langstelling. Dat was Anton v. d. Bree-
mer, geboren op de bevrijdingsdag '45
als enige Soester baby.
De heer J. W. Ooms sprak hem toe en
gaf hem een atlas en een boek. De
bevrijdingsfeest-jarige was erg mee in
z'n schik en zei, dat een voetbal ook
wel leuk was, maar die ging te gauw
kapot.
Onder de vele toeschouwers bij de ont
steking van het bevrijdingsvuur is er
een geweest, die vond, dat de burge
meester aan één fakkel genoeg had.
Voor alle zekerheid had men 'n reser
veflambouw neergelegd, maar een sou
venirjager heeft die gepikt. Een meneer
had dat gedaan, zeiden de kinderen,
die nog niet zo goed het verschil tus
sen een meneer en een vent zien.
Een andere meneer, die in Laren
schijnt te wonen, deed nog vreemder.
Hij schreef een anonieme brief aan de
gemeente, waarin hij zijn verontwaar
diging uitte over het feit, dat hij des
nachts vlaggen buiten had zien hangen.
Nu weet iedereen, dat de nationale
driekleur met zonsondergang binnen
gehaald moet worden. Die Larense heer
ook en woedend nam hij drie vlaggen
mee, dit hij later, vanuit Laren, naar 't
Gemeentehuis stuurde, om niet als dief
te boek te staan. Wie dus drie vlaggen
mist, kan die op het Gemeentehuis
halen.
Het gekste van alles is echter, dat het
helemaal geen rood-wit-blauwe vlag
gen zijn, maar een witte, een blauwe
en een oranje, die gerust dag en nacht
buiten mogen hangen. Zo'n grapjas.
De fotografen hebben vele mooie foto's
genomen, maar ze hebben niet gelet
op dat leuke bruine jongetje, dat in
alle gemoedsrust op de trap van het
gemeentehuis zat en vol studie naar
het défilé zat te kijken, alsof dat voor
hem bestemd was en niet voor de
Soester vroede vaderen.
De dropping is best verlopen, maar
voor velen ook een beetje vreemd, om
dat zij niet konden weten, dat er voor
de vastgestelde tijd een startverbod was,
zodat de cartonnen schijven met de
wimpels niet om 2 uur, doch om half
zes uitgeworpen werden.
Als U een zoon hebt, die een grijze
trui droeg op de 5e Mei en als die zoon
met een voedselpakket thuis kwam,
dan is de kans groot, dat hij carton en
wimpel afgepakt heeft van een kleine
jongen, die huilend bij het V.V.V.-
huis kwam. Een ander kereltje huilde
niet, maar hij voelde er weinig voor
de wimpel af te geven, die hoorde bij
het carton, dat een dame had. De dame
kreeg haar zin en het pakket. De jon
gen mocht een pakket delen met het
huilende knaapje, want een agent, die
boven op een dak geklommen was,
stond het graag af. Dat was een heel
wat beter gebaar dan dat van de man,
die telefonisch meedeelde, dat er bij
hem gestolen was. Een enthousiaste jon
gen was zijn tuin binnen gedrongen
om het gedropte voorwerp te halen.
Er waren mensen, die twee pakketten
hadden, maar één hebben ze natuurlijk
weggegeven, want zo zijn we nu een
maal.
Het voedselpakket was de moeite
waard. Bakkers hadden voor brood ge
zorgd, melkhandelaren voor boter, si
garenwinkeliers voor sigaretten, drogis
ten voor zeep en ook de kruideniers
hadden hun deel. 200 Sinaasappelen
kwamen van één Soester firma en de
winkeliersvereniging had nog 250.
extra gegeven.
Een Soester bloemist was even erg
boos, want hij had werkelijk van de
dropping te lijden. Z'n tulpenbedden
werden omgeploegd door zware jon
gensschoenen, het glas van z'n bloe
menkassen werd bedreigd door klaute
rende jeugd, terwijl drie man zich op
z'n bloeiende kersenbomen stortten,
toen daarin een carton met wimpel
terecht kwam.
Herdenking der gevallenen
De burgemeester takt t vrijheidsvuur af
Een groepje uit de optocht.
Een ander gedeelte van de optocht.
«Sb
Duitse Soestenaren.
Het Wagenspel.
Na het concert van P.V.O. formeerden
jongens en meisjes, die goed begrepen
hoe een bevrijdingsfeest gevierd moet
worden, een bandje. Guitaren, bassen,
een accordeon en een drumstel zorgden
voor muziek, toen P.V.O. aan het uit
blazen was en krachten verzamelde
voor de optocht naar het vuurwerk,
waar men komen kon, na het passeren
van 7 stoere mannen, die de gehele
Stadhouderslaan hermetisch gesloten
hielden, tot het kwartje voor de Stich
ting 40-45 betaald was.
P.V.O. bracht de mensen erheen, P.V.O.
bracht de mensen terug en een feest-
pluim van deze tiende bevrijdingsvie
ring komt P.V.O. toe, ondanks het vele
werk, dat door zoveel anderen ver
richt is. En die anderen zullen het daar
roerend mee eens zijn.
Karaktervolle en enthousiaste
viering door de gehele Soes
ter Bevolking.
Nu de tiende verjaardag van onze be
vrijding tot het verleden behoort, wil
len wij een korte terugblik werpen op
de plaats gehad hebbende herdenking.
Ongetwijfeld is eenieder het er over
eens, dat deze tiende herdenking der
herkregen vrijheid in elk opzicht voor
treffelijk geslaagd mag worden ge
noemd. Bovenal is dit resultaat te dan
ken aan het buitengewoon groot
enthousiasme en de voorbeeldige en
wel op zeer juiste wijze tot uiting ge
brachte innerlijke gesteldheid, waarme
de de bevolking van Soest in al haar
geledingen en zowel oud als jong deze
herdenking heeft gevierd. Daarvoor
komt haar ten volle lof toe. Het was
voor het Comité een grote verheugenis
te mogen ervaren, dat de georganiseer
de samenkomsten en feestelijkheden
bij de bevolking zo voorbeeldig zijn in-
gelagen. Dit geeft tevens nieuwe moed
en kracht voor de toekomst.
De herdenking weiyl ingezet met de
opening der tentoonstelling in het ge
meentehuis op 30 April. Deze was een
dermate groot succes.j dat verlenging
met enkele dagen inVÏ' kon uitblijven.
De stille tochten naar de fusilladeplaats
op Soesterberg en naar het monument
Braamhage vormden een grootse en
sprekende getuigenis van de dank der
gehele bevolking aan de slachtoffers
van het verzet en een innig medeleven
met het lot der nabestaanden. Zo mo
gelijk nog treffender was de herden
kingsdienst in de Julianakerk. In een
overvol kerkgebouw vonden een domi
nee, een priester, onze burgemeester,
een declamator, koor en organist een
zeer aandachtig gehoor. Een indruk
wekkende en zinvolle plechtigheid, die
niet nagelaten heeft allen te sterken in
de plicht vrijheid en eensgezindheid in
de toekomst te helpen bewaren.
Hoogtepunten van het feest der bevrij
ding waren de overname van het vrij
heidsvuur, hetwelk door middel van
estafettes gebracht werd van Nijmegen
naar Amsterdam, de optocht, de voed-
seldropping, het cabaretprogramma en
tot slot het vuurwerk.
In de weken van voorbereiding werd
wel eens een ogenblik getwijfeld of de
Soester bevolking genoegzaam initia
tief en medeleven zou opbrengen om
het feest te helpen slagen. De optocht
heeft bewezen, dat deze twijfel onge
grond was. Zij was een spontane uiting
van dankbaarheid en vreugde. Onze
ervaring is thans, dat de Soesters voor
alle medewerking te vinden zijn, wan
neer men ze maar op de juiste wijze
weet te benaderen. De overweldigende
belangstelling bij het cabaretprogram
ma en het vuurwerk heeft eens temeer
bewezen, hoe zeer dit bevrijdingsfeest
is ingeslagen.
In de ochtenduren was vanwege het
gemeentebestuur een burger-bijeen
komst in het St. Jozefgebouw georgani
seerd voor de 23-jarigen. Zij was aan
merkelijk beter bezocht dan die van
het afgelopen jaar. Jammer, dat zove-
len nog ontbraken. Die aanwezig waren
zullen getuigen, dat het zeer de moeite
waard was. Het begeesterend, en voor
eenieder te begrijpen, woord van Prof.
Scholten was leerzaam en opwekkend.
Wij hadden het niet gaarne gemist.
Het volgende jaar allen present! Ook
het in het St. Jozefgebouw op de avond
van 5 Mei door de Christelijke Oranje
vereniging „Beatrix" georganiseerde
verzetsspel mocht zich verheugen in een
massale opkomst. Door een misver
stand, niet te wijten aan het Bevrij-
dingscomité, was vermelding daarvan
in het geannonceerde programma ach
terwege gebleven. Nog zij vermeld,
dat in de ochtenduren, tijdens de kin
derspelen, de op 5 Mei 1945 als enig
geborene in onze gemeente Antonius
van den Breemer, door de heer Ooms,
namens het Comité, in een zeer tref
fende toespraak werd gefeliciteerd en
een geschenk van blijvende waarde
werd aangeboden. Niet onvermeld mag
worden gelaten, dat één programmapunt
t.w. de gemeenschappelijke openlucht
maaltijd, waarvoor de lang niet een
voudige voorbereidingen alle waren
getroffen, op het allerlaatste moment
moest worden afgelost wegens onvol
doende medewerking van de zijde van
het publiek. Het Comité betreurt dit
in zeer hoge mate en wel in het bij
zonder omdat hiermede zo treffend de
symboliek der eenheid had kunnen
worden gedemonstreerd. Toch houden
wij achteraf bezien de overtuiging, dat
ook de laatste hindernis had kunnen
worden genomen, wanneer een aantal
enthousiaste personen de kaartverkoop,
zij het met opoffering van veel tijd,
ter hand had genomen. Wij bewaren
dit experiment voor een volgende ge
legenheid.
Aan allen, die op enigerlei wijze een
werkzaam aandeel hebben gehad in de
voorbereiding van dit herdenkingsfeest,
brengt het Comité langs deze weg gaar
ne oprecht dank.
Het enthousiasme voor de viering werd
wel zeer aanzienlijk verhoogd door de
fraaie versiering en illuminatie op ver
scheidene punten onzer gemeente van
wege Comité en bewoners aangebracht.
Zonder in waardering voor iemand te
kort te doen mag een woord van lof
hiervoor niet onthouden worden aan
de heer Verpoort van het City theater,
die de schepper is van het ontwerp
hiervoor en die ook overigens een zeer
groot aandeel had in het vervaardigen
van het nodige materieel. Wij hopen
hem in de toekomst voor dit werk te
mogen behouden. Nog enkelen zijn er,
die zich bij de voorbereiding van het
feest wel heel bijzonder verdienstelijk
hebben gemaakt en aan wie het Comité
grote dank verschuldigd is, t.w. de he
ren Van Schaffelaar, Scholtmeijer en
Segenhout en niet te vergeten de Direc
teur van Gemeentewerken, die spon
taan een groot gedeelte van zijn dienst
beschikbaar stelde bij de nodige toe
bereidselen. Ook de gemeentepolitie,
met aan het hoofd de hoofdinspecteur,
die ons met alles ter wille was, komt
een welgemeend woord van lof toe. Ten
slotte, maar niet het laatst, onze op
rechte dank aan het Gemeentebestuur
van Soest, dat ons door zijn ruime gel
delijke bijdrage en grote morele steun
in staat stelde dit bij uitstek geslaagde
feest te verwezenlijken.
Zo kunnen we dan terugzien op een
wel zeer gelaagde bevrijdingsherden
king. Wij twijfelen niet, of het heeft
ons allen opnieuw gesterkt en gestaald
in de vurige en eendrachtige wil om
ten koste van alles in de toekomst de
vrijheid en onafhankelijkheid van ons
dierbaar Vaderland onder de voortref
felijke leiding van het Vorstenhuis van
Oranje-Nassau ongerept te bewaren.
Leve het Vaderland! Leve Soest!
De Voorzitter van het Comité
ter herdenking van de 10e Be
vrijdingsdag 10 Mei 1955.
SPEELTUIN VAN 'T HART GEOPEND.
Zaterdagmiddag heeft onze Burgemees
ter de nieuwe speeltuin aan de Nach-
tegaalweg, een schepping van de speel
tuinvereniging ,,'t Hart" geopend,
waarna 500 kinderen, die in optocht
kwamen aanmarcheren, met P.V.O. aan
het hoofd, de tuin in beslag namen en
schommelend, wippend en draaiend
kennis maakten met hun nieuw bezit.
De voorzitter van de speeltuinvereni
ging, de heer F. Sonders, verwelkomde
de burgemeester, wethouder De Haan,
de heren Oranje, Grift, Dorrestein en
R. Hilhorst van de Soester gemeente
raad, de heren Scholtmeijer en De
Raadt van de politie, de voorzitter van
de Federatie van Buurtverenigingen en
de zusterverenigingen Kerkebuurt en
Ons Genoegen.
De heer Sonders wees op de fusie tus
sen „Ons Genoegen" en „Kinder
vreugd", twee speeltuinverenigingen,
die nu samen deze tuin voor de kinde
ren tot stand gebracht hebben. Er is
veel geld voor nodig geweest, maar de
gemeente heeft bijna 3000 gulden sub
sidie gegeven en vele kindervrienden
hebben materiaal geleverd, voor trans
portmiddelen gezorgd of werkzaamhe
den verricht. Met een paar man is het
werk verricht en speciaal twee jonge
lieden verdienden dank. De kleine Evert
Grift, die voor het meniën en het ver
ven gezorgd heeft en F. Sonders Jr.,
die de wintermaanden besteed heeft
aan het maken van speelwerktuigen.
De jeugd van 't Hart hoeft nu niet
meer op straat te spelen, maar de zaak
is nog niet af. Er is nog 4000.nodig
voor de aanleg van toiletten, dus er
zal nog eens een beroep gedaan wor
den op Gemeente en kindervrienden.
De Burgemeester bracht dank aan de
voorzitter en aan allen, die deze speel-
Enige malen meende ik aanmerkingen
te moeten maken op het verloop van
de jaarlijkse Stille tocht en de doden
herdenking. Ditmaal kan ik een ander
geluid laten horen en (haast) niets an
ders dan lof voor de organisatie.
Vooral het aangeven van de aanvang
der „stilte" en het einde, middels een
trompetsignaal, was prima en wanneer
nu alleen nog om even vóór achten de
toegang tot het terrein was afgesloten,
was er niet veel meer te mopperen
overgebleven.
Het is jammer, dat tot afsluiten van
de toegang om een of andere reden
niet is overgegaan, want ook deze keer
waren er weer ettelijke telaatkomers
en gedurende de gehele plechtigheid is
het op het mooie tegelpad een gedraaf
van belang gebleven, dat zeer storend
was voor de mensen die wel op tijd wa
ren.
Weet U wat eigenlijk ook niet nodig
moest zijn? De deelnemers aan de
plechtigheid er op te wijzen, dat van
iedere mannelijke deelnemer wordt ver
wacht, dat hij tijdens de stilte en het
hierna gezongen Wilhelmus het hoofd
behoort te ontbloten en iedereen in
uniform salueert. Daar mankeerde he
laas nog wel wat aan.
Ik kan mij maar niet indenken, dat er
mensen zijn, die met zo'n dik bord
voor hun hoofd lopen, dat ze niet voe
len, dat het minste wat er van hun ver
wacht wordt bij gelegenheden als deze
dodenherdenking, het tonen van eer
bied is.
Al trekt U nog zo'n plechtig gezicht,
wanneer hierboven Uw hoed blijft to
reren, doet U dit niet en verwekt U
alleen maar ergernis. Afgezien natuur
lijk van het feit, dat U zichzelf aan
zienlijk voor schut zet.
H. OEKMAN.
tuin tot stand brachten en blijk hebben
gegeven van gemeenschapszin en liefde
voor het kind. Daarmee hebben zij niet
alleen kinderen, maar ook de ouders
aan zich verplicht, omdat de kinderen
nu in een veilige speeltuin en onder
deskundige leiding hun hart kunnen
ophalen. Naast het bestrijden van de
baldadigheid, door de kinderen van de
straat te houden, heeft de speeltuin
vereniging de gelegenheid de kinderen
eerbied voor het bezit van anderen
en discipline bij te brengen. De burge
meester is van mening, dat door het
bestuur van de vereniging een bijzon
der goed werk verricht is en hoopt, dat
de tuin tot in lengte van jaren in 't
Hart een nuttige functie zal vervullen.
Met het hijsen van de vlag werd de
tuin officieel geopend.
De heer Bruning, hoofdbestuurslid van
de Ned. Unie van Speeltuinorganisa
ties, bracht de gelukwensen van het
hoofdbestuur over en schonk een slag
hout met ballen voor de nieuwe speel
tuin.
TOCHT OUDEN VAN DAGEN.
De Ouden van Dagen uit Soest zullen
dit jaar op 8 Juni hun tocht maken,
waaraan deel kunnen nemen de be
jaarden, die de leeftijd van 70 jaar
bereikt hebben.
Zowel de deelnemers als de autobe
zitters verwijzen wij naar de desbetref
fende advertentie in dit nummer.
2e RIT VAN DE
RECORDCOMPETITIE TEMPO.
Met fraai lenteweer, maar een toch
nog straf windje, begonnen 9 renners
en 2 junioren aan hun rit tegen het
horloge, respectievelijk over 60 en 15
K.M. Het zachtere weer en het meer
getraind zijn van de renners gaven
betere tijden dan de eerste rit. Gerrit
Ruttenberg leek wel een tweede Wim
van Est. Hij draaide z'n ronden (5 K.M.)
constant in 8 minuten en enkele secon
den. Ook Klaas van 't Klooster, Otto
de Weerd en Bep Kriek reden zeer
regelmatig. Wim Marchal kreeg een
lekke band en kreeg de fiets van Ger
rit Bunschoten, die slecht draaide, om
dat hij niet in conditie was. Hij gooide
een nieuwe band om het wiel en de
volgende ronde zat Marchal weer op
z'n eigen fiets. Jan Ruttenberg kreeg
in de 8e ronde ook een lekke band,
maar had niet zo'n geluk als Wim
Marchal en gaf op. Rienus Muis gaf in
de derde ronde op. De reden hiervan
is niet bekend.
De uitslag werd
1. Gerrit Ruttenberg (60 K.M.) in 1.38.19
2. Klaas van 't Klooster 1.43.43.
3. Otto de Weerd 1.45.16.
4. Bep Kriek 1.46.49.
5. Wim Marchal 1.49.48.
6. Joop van Dorresteyn 1.54.46.
Juniores (15 K.M.): 1. Wim Hommes 27
minuten 7 seconden.
2. Kees van Rees 31 minuten 13 sec.
